Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

βων, επει το ἀνέκαθεν Αιγύπτιος ἡν ό Κάδμος. και ἡ Βοιωτία δε ἀπο τῆς βοος εκλήθη. A. B. C. M.Τ. I. Κάδμος πεμφθεὶς ὐπο του πατρος 'Aγήνορος ζητῆσαι την αδελφὴναυτου Κυρωπην συν τοῖς ἀδελφοῖς, και μὴ εὐρων αυτ ν, εἰς το μαντεῖον τοῖ Απόλλωνος εν Πυθοῖ παραγίνεται, πυνθανόμενος ποῖ οφείλει κατοι- Sκεῖν' ό δε ἔφη, ἄπου καθίσει ἡ βοῖς αἴτη, εκεῖ κτίσιν πόλιν. και - ἐξελθων τοῖ μαντείου ευρε βοῖν, καὶ ἡκολούθησεν αυτῆ, και εις Θήβας ἔθηκε, και εκεῖ ωκοδόμησε τας Θήβας' θήβα γὰρ Συριστὶ λεγεται ἡ βοῖς. C. Κυρωπης ὐπασθείσης ὐπὸ Διος ταύρου γεγονύτος και ἀπαχθεί- I oσης εἰς Δικταῖον αντρον τῆς Κρήτης, Ἀγήνωρ ὁ ταύτης πατὴρ

ἀγνοων το συμβαν επεμψε τοὐς αδελφούς αυτῆς κατὰ ζήτησιν. ἄλλων ουν αλλοσέ πη ἰόντων Κάδμος ελθων εἰς τον Πύθιον αἰτεῖται μαντεῖον περὶ τῆς ἀδελφῆς. καὶ ἔς αὐτω μεν οὐδεν περὶ τούτου ἔχρησεν, εξελθόντα δε επεσθαι βοι καὶ ἔπη αν εκείνη αυτομάτως καὶ 15 μηδενος δαμάσαντος πεσεῖται, πίλν ἀνεγείρειν εκεῖ. ἀκούσας ουν Κάδμος ἀφίκετο εις το βουκόλιον τοῖ Πελάγοντος. ἀφ' οἶ πριάμενος βοῖν, καὶ πεμόνα ταύτην τῆς οδοῖ ποιησάμενος, ενθα πέπrωκεν αυτη, κτίζει τὰς Θήβας, ομωνύμους των Αιγυπτίων Θηβων' Αιγ--τιος γὰρ ἶν το αγε καθεν Κάδμος. ἀπο δε τῆς βιος ταύτης καὶ η ao

τάνδε γῆν: λείπει εἰς, εἰς τήνδε γῆν. λέγει δε τὰς Θήβας. M. 639. Tύριος : οὐδέπω εκαλεῖτο Φοινίκη, ἴτε κατέλιπεν αυτ ν ό Κάδμος, ἀλλα Τύρος. μετὰ ταῖτα ἀπο Φοίνικος τὴν προσηγορίαν ἔσχεν, ώς και αι λοιπαὶ πόλεις ομοίως ωνομάσθησαν ἀπο των ἀδελ- 25φων. C. ῶ : ἡγουν οἷ χάριν. Gr. τετρασκελής ἰ ἡ τετρασκελὴς μόσχρος. M. ἡγουν τετράπους. Gr.

I. M om. C. 2. της β. J της om. A.C. 3. Κάδμος πεμφθεἰς-J Haec usque-τῶν ἀδελφων scliol. v. 63 9 in C. non inter scholia leguntur. sed inter Arguaienti salHalae enarrationes sol. 58 a. 7. και εἰς Θηβας εθηκεJ identur excidisse nonnulla : scripserat sorte ammaticus : και εἰς Θήβας locum deinceps sic dictum ῆλθε, καὶ οῦ κλασε in si initi nullius ni ornuntischolio tul Aescitvli I liel . V. 49 2 ,ῆλθεν εἰς Θήβαe. ωλισθεν ἡ βοῖe. και ὁ Κάδμος ἐκεῖ ἔκησε. Qin, i de Syriaca vocis Θηβά significatione trit litur, inveneriit npud mologiiii et ridet Sarn. BOcii artus Geom. S.

182쪽

SCHOLIA

6 o. οἰδάμαστον πέσημα : το μη υπό τινος ηναγκασμένον πτωμα, ἀλλ' αυτορριφές. πέσημα δε το πτωμα του σωματος. 'Aλλως. ἀδάμασ τον αντι του αυτίματον εβαλε το σωμα ἐπι την πιν' δικεῖν γὰρ το βαλεῖν, ἴδεν καὶ δίσκος. τινες δε αδάμαστον πεσημαs το μηδέπω δαμασθεν ζεύγλη σωμα. εμφαίνει δε τον νέον μόσχον. Λ. B. C. M. I. 6 I. δίκεο ερριψεν. M. Gu. επεσε. B. rec. κατέβαλε. και ἐν Βάκχαις δίκετε τρομερα σώματαV A. B.M. I. ερριψεν, ἐαυτην δη

λονότι, επεσεν. Gr. τελεσφόρον διδοῖσα : τέλεον διδουσα ἡ μόσχος.io M. ἡ μόσχος δηλονότι ' θηλυκως γαρ εἶπεν. M. τέλος φέροντα.

Gr. πεπληρωμένον, τελειον. GII. 6 2. ου κατώκισε : δπου κατωκίσθη πόλις. Aλλως. ενταυθαεπεσεν ὁπου κατύκισε Καδμος την πάλιν. A. B.C.M. I. ἐν ἐνίοις των υπομνημάτων αντὶ του οἶ κατώκισε ' κατοικίσαι. ό δὲ λόγος,

t 5 πλεονάζοντος του μέν, ουτως' ου κατοικίσαι μεν καὶ οιονεὶ κτίσαι

πεδία των δίμων ό θεὸς εμαντεύσατο, ενθα ἡ της Δίρκης πηγη καταροδευει τὰς γύας. A. B.C. M. I.

ου κατάκισεν : ου οἰκεῖσθαι εποίησεν. τουτο κατὰ σύνταξιν οὐ συνδεῖται του προτέρω, ἀλλ' εροι κομματικον, συναπτομενου του ao κατωκησε προς το ἔπισθεν. η προς τὸ χρησμόν στίξον, και κομμα- a. Mτορ' ςJ αυτοριφεέ B.

iam Etum. M. utitii ' s. v. Δίσκος.

ib. τας γυας γυίας A. I. J Hoc si seripsit scholiasta hic et ad v. 6 3.

contra morem veteririn scripsit, qui τοὶς γύας si 1runt.

183쪽

ψειν. Gu. 5643. πεδία μεv: τουτο απ αλλης ἀρχης' κεῖται γάρ νυν ο μεν αντὶ του δέ, L η, πεδία δε το θεσφατον ἔχρησε πυροφόρα εσεσθαι. Aλλως. ουεδία δήμω, 32 ώ, αἱ συστασεις τωω δόμων εσοντω. o δενους ουτως, το θεσφατον δε εχ σεν εκεῖ τους αγρους γεγεσθαι, οπουη καλλιπόταμος νοτις επινεμεται τας γυας της Δίρκης. AB. C. M. IOI. της δε πόλεως κτισθείσης και την χωραν προοψορο εσεσθαι οπησμος εσημηνε δια του της Δίρκης υδατος. εμαίνει δε τινα ποταμιν υπο της Δίρκης άποτελεῖσθαι Δίρκην ο νυμας καλουμενον. ο δε νους ουτως, ενθα τι καλλιπόταμον υδωρ της Δίρκης ταῖς βαθυσπόροις επεμβαίνει γύας. A. C. M. r. Ig644. πυροφόρα δόμαι : σιτιψόρα. M. Gr. σιτοποιά. V ωνοι δόμοι συνιστανται. Gu. I. σΔαψι,-J II anc pationi holii habet etiain Bari

Ηaee addi li ex A. C. M.

λέ-σι. Sui temporis Lucios designat senapor in tali nis Eii tat litus: vid. ait Od. Δ. p. 176. ψ2. E. P. et 8, 5 o. Il. E. p. 4O8, ι . Λ. p. 7 7 a , 5 3 . E. p. 959, 6. Saepius ista forma pili rativa recurrit in Aquilae reliquis versionis antiqiii Foederis. Γαιῶν sena et legitur npti l Herodot. 4. I 08.

184쪽

SCHOIA A

645. καλλιπόταμος υδατος ζ ἡ καλλιπόταμος νοτὶς του βατος τἰης Δίρκης' Δίρκη δε ποταμὸς Θηβων ομώνυμος τη πηγη οπου τοκα Ἀπόταμον υδωρ της Δίρκης τὰς ευκάρπους χώρας ἐπιβαινει. A. C. M. η καλον ποταμὸν ποιουσα τον Ἱσμηνόν. Gu. ό 'Iσμηνος.

648. βαθυσπόρους : εὐκαρπους χώρας. Μ. τας εις βάθος δεχομένας τον σπόρον, διὰ το μεγαλόβωλον εινα την γην και ου λεπτό-ioγεων, οπερ γης ἀρετή η βαθυσπόρους δια την της γης πιότητα, ην απὸ των της Δίρκης ναμάτων ἔχει. Bar. Gu. ἔς 'ομηρος ἐριβώλακας λέγει. ἔπαινος δε ἐστι της γης το μη ξηρὰν αυτην ειναι, αλλὰ λιπαρὰν και εις β ος παρέχουσαν ριζοῖσθαι τα σπέρματα. Gr. Cant. i5 6 9. βρόμιον . ηχητικόν. Gu. τον Διόνυσον. Gr. Har. ἔνθα τέκετο ζ ενθα, φησιν, ἐν Θήβη τὸν Διόνυσον τω Διι ἡ Σεμέλη ε τέκετο. B.M. Ι. τέκετο : ἀντὶ του ἔτεxε. Gr. ἐγέννησεν ἡ Σεμέλη. Gu.

65 I. κισσος ον περιστεφηc : ό πανταχόθεν αυτον σκέψας ' του

γὰρ οἴκου κεραυνωθέντος ἐξημβλωσεν αυτον ἡ μητηρ φοβηθεισα,

χο κισσὸς περιείλιζεν. Aλλως. οντινα Διόνυσον κισσος εξωθεν

περιπλακές ετι βρέφος ἄντα κατὰ του νώτου ἐκάλυψεν. ἱστορει γὰρ Μνασέας ἴτι των Καδμείων βασιλείων κεραυνωθέντων κισσὸς περι τους κίονας φυεις εκάλυψεν αυτὸν, ἄπως μη αὐθημερὸν και ἐν μηδενι το βρέφος διαφθαρη καλυφθέν. διο και περικιόνιος ό θεὸς, ό ἐκληθη παρὰ Θηβαίοις. A. D. C. M.T. I.

185쪽

μοις : διὰ του γάμου, ἔν ο Ζεῖς αὐτην 'γημεν. Bar. Gr. Zεἰς ηρα Σεμέλης και συνην αὐτη τα ἐρωτικά. ζηλοτυπησασα ουν ἡ Πρα τοιόνδε τι μηχανῶται προς ἔρωτος αμυναν, ώς ουκ εἴη Zεῖς οσοί γε συνων, φράζουσα προς Σεμέλην' εἰ γὰρ ἔστιν αληθως, αφι- sκέσθαι αυτον μετὰ κεραυνου παρακάλεσον. απατηθεῖσα ουν Σεμέλη αἰτεῖται τουτο τον Δία καὶ ος ἐπιων μετα κεραυνοῖ κατέφλεξε την Σεμέλην κύουσαν' και πεπτωκως ο Διόνυσος περιέστεπται ἴπο κισ-

σου, μέχρις αν Ζεῖς ερράψατο τω μηρῶ, ἔως αν ίραῖον το βρέφος

γενήσεται. δια τοῖτο ουν αι βάκχαι προς τιμην τοῖ θεοῖ Aισσου loκλάδους ἔφερον χορεύουσαι περ ι τον θεον, και βοωσαι εὐοῖ εὐοῦν υης, πουν υἱε του Διός τοῖτο γάρ ἐστι το εὐιοις. Gu. Bar. Leid. 652. ἔλικr : φύσιν ἔχων ἐλίσσεσθαι. Gr. Cant. εστραμμένος εν κύκλου. Gu.

653. χλοηφοροις : θάλλουσι. Gu. ἔρνεσιν κλάδοις. C. Gr. i5654. κατασκίοισιν : κατασκιαζουσιν. M. κατάσκιος τόπος ουπό τινων σκιαζόμενος' ἐνταῖθα δε κατάσκιοι κλάδοι οι σκιὰν ἰμ- ποιοῖντες τη πυκνότητι των φυλλων. Cant. Gr. σκιεροῖς. Gu.ολβίσας ζ πλουτησας. B. ree. C. εὐτυχη αυτον ποιησα,. C. μακάριον δείξας. Gr. τιμησας αυτον διὰ του στεψαι. GH. καλ- 2 λωπίσας. Fl. 33. ενίτισεν : περιεκάλυψεν. C. ἐσκέπασεν. Gr.

περιέστεψεν, κατὰ νύτων ἐκάλυψεν, νωτα ἔδωκεν. Gu. ολβίσας ἐνωτισεν ἀντι τοῖ το νωτον περιείλιξε. B. I. μεγάλη γὰρ αυτω

apud Etymologum quoque legitur

186쪽

δίζα τὸ της παραδόξου σωτηρίας τέλος. ολβίσας ἐνωτισεν αυον τον Διόνυσον αυτος ὁ κισσός. A.C.M. I. ἐνώτισε γὰρ ὁ κισσός, τὸ του βακχεύειν και χορεύειν τας Θηβας αἴτιον και λέγειν εὐοῖ εὐάν.

C. I.

5 655. βακχεῖον ζ προς την γραφην ό τόνος. B.M. χόρευμα :σκίρτημα. M. ἡ ἐορτὴ ουσα. C. βακχεῖον χόρευμα : ό κισσὸς δηλονότι, ὸν ταῖς χερσι φέρουσαι lueάκχαι εις τιμὴν Διονύσου Πρεύουσι. Gu. τὸ χόρευμα η διὰ τον

Διόνυσον νοητέον, περι ον αι Βάκχαι Πρεύουσιν, η δια τον κισσὸν, δνio ἐν χερσι φέρουσαι χορεύουσιν. Gia. Bar. 656. γυναιξιν ευίοις ζ ταῖς περι τον Διόνυσον χορευούσαις, καιωὸ εὐοῖ εὐάν ἐπιφθεγγομέναις. A. B.M. I. γυναιξιν εὐίοις : Vγουν ταῖς Βάκχαις ταῖς βοωσαις εὐ οί ηγο

is 657.-675. ἔνθα φόνιος '. ἔνθα δράκων ῆν τοῖ 'Λρεος φονικὸς, ἄγριος, απηνὴς φύλαξ, της πηγῆς δηλονότι, τα νάματα - εἴυδρα και τα ορὰ ρεῖθρα εφορων ὀψθαλμοῖς ἐπι πολλὰ διάγουσι τὸ βλέμμα και σκοπουμένοιό ' ον ό Κάδμος ό ολεσίθηρος ἐπι θυσίας ἐλειν, ολέ- σας λίθου, βαλων αὐτὸν βολαῖς χειρων κατὰ τὸ κρῶτα τὸ φίνιον κατὰ χο τας βουλὰς της ἐνδοξου Αθηνας της - τορος, ἔσπειρε χαμαιριφεῖς τους ἄδόντας αυτοῖ εἰς αἴλακας βαθυσπάρους, οθεν ἀνέδωκεν ἡ γηώπλισμένους ἄνδρας ἐπάνω της ἐπιφανείας της γης' σιδηρόφρων δεφόνος πάλιν ηνωσεν αυτην τη προσφιλεῖ γη. απὸ τοῖ αιματος δε πης εδευτε την γην, η τις, ηγουν ἡ γη, εδειξεν αὐτὴν ταῖς πνοαῖς et 5 τοῖ ἀέρος ταῖς ευκολως υπὸ τοῖ ἡλίου φωτιζομέναις. Gr. Cant. I.

ἐν τη Δίρκη δράκων ἐν φύλαξ υἱὸς 'Αρεος, ον ἀνεῖλε Κάδμος λίθω

βαλων Ἀθηνας συμβουλῆ. εἶπε γὰρ Ἀπόλλων αὐτω την ἡγησαμένην βοῖν θῖσαι τῆ γῆ, ἔτι σύμβολον αὐτὰ αυτόθι γέγονε τοῖ κτισαι

187쪽

την πόλιν. ἐπει οὐ θυσίαν τελέσειν ἔμελλεν ἀπελθων εις Δίρκην επὶ χερνίβας η τοι χειρων ἀπονδεις, ως ἔθος, κωλυόμενος υπὸ τοῖ δράκοντος ἀναιρεῖ αυτον, και τους αυτοῖ οδόντας λαβων ἔσπειρεν εις γην,οθεν ἀνεδίδοντο πάνοπλοι ἄνδρες οι γίγαντες, και συναψαντες προς αλληλους αυτίκα μάχην αναιρουνται πάντες πλὴν τινων. I tI.

657. ἔνθα φόνιος : ενθα παρὰ τη Δίρκη δεινος υπηρχε δράκων,-ος τὴν φύσιν, φύλαξ υπὸ του 'Αρεος κατασταθεις της Δίρκης. προς το μηδένα απ' αυτης ἱδρεύσασθαι. A. D. C. M. I. 658. 'Αρεος φύλαξ: ως το βασιλέως ἄρχων, ἀντι του υπὸ του

βασιλέως κατασταθεις αρχων. A. D. C. M. I. ψοφρων . πη-ς,

ἄγριος. Gr. παρόσον οἱ φονεύοντες ωμόφρονες εἰσίν. Fl. 33. 66O. χλοερά: χλοηφορα, βοτανωδη. χλοερὰ δε εἶπε, διὰ το ἄνθη εἶναι εν αὐτοῖς. λέγει δε περι τῆς 'Αρείας ουτω καλουμενης γῆς. A. C. M.T. παραφύονται γὰρ ταῖς πηγαῖς πόαι. ἡ ἁ ποιο

σι, ἀναφύεσθαι πόας. Gu. δεργμάτων . ταῖς κόραις των οφθαλμων. B.M. I. 66 I. πολυπλανοις . ταῖς πανταχοῖ περιαγομέναις. B.M. I. ταῖς πανταχοῖ στρεφομενως τη θέα. Gu.

επισκοπων ο ῖνα μη τις ἴδρεύσηται. M. 662. ον ἐπὶ χερνίβας μολων : οντινα δράκοντα θηρίον ἄντα χαλεπὸν ἐλειν ό Κάδμος επι την κρήνην του νίψασθαι ἐνεκα ἀπωλεσε λίθω

188쪽

μ ν τ' ἐαυτου χειρί. χερνίβας απὸ τοῖ χερνίψ. A. C. M. επι τονίνασθαι τὰς χεῖρας εβούλετο γὰρ θυσαι τῶῖς θεοῖς, ἄτι συμβολον αυτ ρ αυτόθι γέγονε του κτίσαι την πόλιν. ο μεν ουν Ἐλλάνικος λίθω φησὶν ἀναιρεθηναι τον δράκοντα, ό δε Φερεκυδης ξίφει. Ἀλλως.5 ενεκα του προς την θυσίαν Γλωρ λαβεῖν μολων' ἔθυε γψ τη γη την βουν. A. D. C. M. I. χερνίβας . χερόνιπυμ απὸ του χέρνιψ. B. l. 663. ωλεσε μαρμάρπωλεσε ταῖς της χειρος ρίψεσι. M. Κάδμος ωλεσε ζ ον ό Κάδμος ωλεσε, σπείρας τους ἰδόντας αυτώυ εἰς τὰς αυλακας της γης. ἀντιστρόφως τουτο λέγεται, αντι του ἔνxoό Κάδμος ολεσας εσπειρε τους οδόντας βαλων αυτον κατὰ το κρῆτατο φόνιον. ἔμοιον τω ' ποῖόν σε επος φύγεν οῦρκος ὀδόντων. Gr.

ih. ὁ μἰ, a, J οθε, Q, A. C. 4. φησιν ἀναιρεθηγαιJ-ιθηναι φησὶ A.C. n . ΦερεκληίJ Sic A. ut vi etiar.φερε Αράτης ceteri. V Pherecudis hie non ei restituere non cluditavi. Docti recte me secisse fatebi intur :alii prinium sciant, nulluin tispiam in tallinis Pherecratein teste in Cituri : ilei nile. sicut in hoc scitolio, alibi saepius Hellanicum et Phere-cvd n uci pellari. tunquam qui is- versa triuiiderint in elideni liistoria: his ipsis in scholus ad Phoen. V.

morantur ex Pheree vile duodecim, ex II ellanico pauciores et cliversis insignes non,inibus. Denique, quod

rein conficit. cerio constat Cadmum n pectantia tractasse Pherecudem Historiamini libro quinto: insignem incle decerptam partem nobis servavit accuratissimus Apol. lonii Rhod. scholiastes 3, 78, ubi. praeter Hellanicum citatum, Ionica prostant Plierecudae vema de Cadmo agentis e l. 5. Isti ioc loco docte Sulmasius utitur in Plinianis p. 8 6. Apollodor. Plierecvclea respicit Bibl. 3. 4. I. V VALCK.

189쪽

δικων : βαλων ταῖς των χειρων ρίφεσιν. δυναται δὲ τουτο τοῖς ανωθεν συνάπτεσθαι, αμεινον δε προς το εξῆς συναπτειν τον καί σύνδεσμον προσλαμβάνοντας. A.B.M. ὀλεσίθηρος : τοῖτο ἡ προς το ὐλένη συντακτέον, ἡ προς το Κάδμος. Gu. τουτο προς το Κάδμος

666. διας ἀμάτοροe: ταις ὐποθήκαις τῆς ἐνδόξου 'Aθηνας πεισ-θεις τῆς ἀμάτορος και μη εκ μητρος γεννηθείσης. A.C.M.T. τῆς ενδόξου Αθηνας τῆς μὴ ἐχούσης ἄνομα μητρός εκ γὰρ τῆς κεφαλῆς του Διος ἐξῆλθε. C. τῆς εκ Διὸς μόνου και Ουκ ἀπο μητρός. Bar. Gu. ἀμήτωρ ἡ 'Aθηνα, ἐπειδὴ ἄνευ μίξεως τῆς προς γυναικα oγέγονε τω Διι, ἐκ τῆς κεφαλῆς ἀναδοθεῖσα. ερισαν γὰρ προς ἀλλήλους Ζεύς τε και Ηρα ἄνευ τῆς προς ἔτερον μίξεως τεκεῖν. και ἡ μὸν τον Ηφαιστον ἔrεκεν, ὁ δε πιην 'Aθηναν. Gu. m. 33. 667. φραδαις : βουλαῖς, τουτέστι κατὰ τὰς βουλάς. Gr. εν

δικων ἰοίντας : τους ἐπὶ γῆς πεσόντα ζ ἔρριψεν, κατέσπειρεν. M. ἀντι του εδικεν, ἐγκατέσπειρεν. H. C. M. I. γαπετεις δι κίν ζ μετοχὴ aoἀντι ρήματος. εις τὴν γῆν πίπτοντας υπὸ Παλλάδος φραδαῖς. A. H. C. M. I. σπείρας. Gr. ρίψας. Gu. 669. εις βαθυσπόρους εις τὰς ευκάρπους χώρας. C. Μ. ύς βάθος δεχομένας σπόρον ἀρουρας, αυλακας. Bur. 67O. ἔνθεν εξανῆκε γὰ: ἔνθεν ἐκ των οδόντων ἐξεκροσεν ἡ γῆ as

190쪽

SCII OLIA

οπλοφόρους ανδρας. εἰσὶ ουτοι ἰξ αυτων ἰπολειφθέντες, Π ελαν, Ἐχίω , ουδαῖος, Xθονιος, 'Υπερηνωρ, κατὰ δε Τιμαγόραν, καὶ Κρέων, αφ ου γεγονεν. . . Aλλως. ό μεν Στησίχορος εν Εὐρωπεία την 'Aθηναν εσπαρκεναι τους οδόντας φησὶν, ό δε 'Aἀροτίων σπαρ-5 τους αυτούς φησι διὰ το ακολουθησαντας αυτοῖς εκ Φοινίκης Κάδμου

σποραδην οικῆσαι, Ἀμφίλωνος δε, δια το επεσπάρθαι τοῖς οικοῖσινεν Θηβαις, Διονύσιος δε εθνος Βοιωτίας φησὶν αυτούς. ενιοι παιδας Κάδμου αυτούς φασιν εα διαφόρων γυναικων, ν τον αριθμον

. αὐτων Ona. C. in fine lineae. ita. υπολειφθέντεςJ ἀπολειφθέντες Μ.

γόντα εκ της Φοινίκης τον Κάημι, μετώἱκανῶν σποράδων κατελθεῖν εις Θήβας, ἔθεν διὰ το συμμιγες και σποράδην ειναι Σπαρτοὶ ε κλμησα,' οἱ ιε Θηβαῖοι τἁ περι αὐτων μυδως ἐτερατουργησαν.

6. ἈμφίλοχοιJ Amphilochus illo

hi quidem alui rule non innotuit: Lusininctius praeter ceteros citatur

in schol. Apoll. Rh. 3. t 178. tivo i hic Dionysio tribuitiir aliis. ALCK. De Ani philochis pluri

SEARCH

MENU NAVIGATION