장음표시 사용
351쪽
ουτω συνέβαλλον αἱ στρατιαί διεσωζοντο δε οι πυρφόροι, ώς ιεροι του θεοῖ, εἰ καὶ πάντες ἀπωλοντο' ἄθεν παροιμία επὶ των ἄρδην ἀπολλυμένων οὐδε πυρφόρος εσω .' 'Aλλως. πυρσός εστιν ἡ λαμπας. ην ἀνατείνουσιν ἐν νυκτὶ σημεῖον του Πηναι πολεμεῖν. νῖν δεο- επὶ πῆς λαμπάδος τέθεικε την λέξιν, αλλ' επὶ σημείου ἄπλως 5 ἡμέρας γὰρ Ουσης περιττον ην λαμπάδι σημηναι, ἀλλ' αυτῆ σάλπιγγι μόνον. Καἰ αλλως. αντὶ τοῖ μγάλως, ως των 'Pροσηνων γεγωνότερον τη σάλπιγγι Πωμένων. ό δε νους, επεὶ δε ἀφείθη τὸ σημεῖον της - 'ς ώς rυρσηνικης σάλπιγγος ηο, σημα της φονι κης μ ης, ωρμησαν δρίμον παλεπον κατ ἀλλήλων. A.B.M.I. Ο ἐπεὶ δ' ἀφείθη: πριν εὐρεθηναι την σάλπιπια προς τους πολέ μους λαμπάσιν Ἀγωντο σημείω τοῖ κατάρξασθαι της - ης, ας ἔφερον δύο ζιερεῖς Αρεος, εξ εκατέρων ἔντες των στρατευμάτων, ους κώ μόνους ἀθώους εν μάχαις εἴων' ἄθεν καὶ παροιμία επι των ἄρδην ἀπολλυμένων λεγομένη ουδε πυρφόρος εσί .' υστερον δε 15 προς τους Ιταλικους πολέμους δ υρσηνοὶ την σάλπιγγα εἶρον, οθεν καὶ Τυρσηνικη σάλπιγξ κέκληται. ἐν δε τοῖς Ἐτεοκλέους Πρόνοις
9. της μάχη aci l. A. M. ib. σημα της λλελ- om. A. B. M. Est sortasse supplementum Arsensi. 16. Tvσνοὶ το σάλπιγγα ευρονJPraeter usia. ex Leid. in melius mutata. insertuna paulo ante D μάχαις, hic Tυρσφες mutatum in I ιρι νοὶ,- Italica nanaqtie bella impedient tiuo ni in iis quis sorte ITHIll R.
inirin fab. 274. Tyrrhenus Hoc inlis F. tubant primus invenit. inventi gloria cum civibus fuit communicata: TIra lienis plerique tribuerunt: vid. Muncker. ad Hygin. et Uesseling. ad Diodor. Sic. I. P. 362. aevo quociue recentiora celebres erant αἱ παρὰ τοῖς Tvρνοκ ἐργα
σίαι. φιλοτεχνων οντων τῶν Τυρρηνων.
Amen. I s. p. 7OO c. Critias apud eunulem l. p. 28 C. T σηπιν δε κρατεῖ χρυσότυπος φιάλη, καὶ κας χαλκὶς, ἔτις κωροῖ δόμεν ἔν τινι χρείην.
352쪽
χρίνοι ς καὶ λαμπάσι και σάλπιγξιν επωντο. δῆλον δὲ εκ του πρωθεν εἰρημένου του ποιητῆ παιαν δε και σάλπιγγες εκελάδουω όμου. Gu. Lein Bar. I 379. Rαν' συνεβαλον. B. 5 I38o. κάπροι δ' οπως : ώς κάπροι δε θήγοντες ἀγρίαν σιαγόνα, αντὶ του τους οδύντας, ἴπο ἀφροῖ διάβροχοι τὰς σιαγόνας συνεβαλον. Gr. Cant. θηγοντες ζ ἀκονήσαντες. M. ἀκονουντες. Gr. το θη- γοντες την ἀγρίαν γένυν και το ἀφρω διάβροχοι γενειάδας προς τοκάπροι, οἶτως' συνηψαν δε ἀλληλοις ουτως, ύσπερ κάπροι τα και Ο τα ποιοῖντες. Gu. ἀγρίαν : τῶ ἀγρίω εναντίον το ημερον. Gr.
138 I. ξυκηψαν, ἀφρω: λείπει ό γάρ. Καὶ ἄλλως. συνηψαν μάχην, ὼς κάπροι τὰς γενειάδας ἀφρου διάβροχοι, και την ἀγρίαν γένυν θηγοντες ' επι γὰρ των κάπρων ἀμφότερα ληπτέον, τό τε θήγο- 15 τες και το διάβροχοι γενειάδας. A. H. M. l. λειπει μάχην. M. I 382. ησσον δε λόγχαις : αντὶ του ίρμων, ἄπο του ἀίσσω. B. I. kμων δε κατ ἀλλήλων τὰς λόγχας ἀκοντίζοντε ς' ἀλλ' ἐκάτερος εντω βάλλειν τον ετερον υπεκαθέζετο τῶ της ἀσπίδος κυκλω, ἶνα αυτ ονυπερπηδησαν το δόρυ καὶ ο λισθησαν του κύκλου της ἀσπιδος μάταιον ao και ἀνεπίτευκτον γένηται. A. D. M. I. υφίζανονο ἀντὶ του εκάθιζον και ἐκρύπτοντο υπο τ ῖς ἀσπίσι. M. συνεστελλοντο υπὸ ταῖς ἀσπίσιν. Gr. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. γ6. υπεκάθηντο, εκρύ
353쪽
ἄλλου ὐπεράνω της ἀσπίδος, εκίνει την λόγχην. A. B.M. I. 'Aλλως. ει δἰ ο ετερος το ἔμμα της περιφερείας ἴπερσχὸν ηβουληθη θεάσασθαι, ό ετερος την λόγχην εκίνει, ωστε τουτον πληξαι πω στόματι.
μα δέ φησιν ἀπο μέρους το πρόσωπον. B. l. ει δ' ἄμμ' ὐπερσχόν : ἔμμα φησιν ἀπο μέρους το ἀλον πρόσωπον. 5
ει ἴδοι ό ετερος, ει αἴσθοιτο τοῖ ετέρου το ἔμμα ὐπερανατεῖναν της περιφερείας του ἄπλου, εν τF κατασκοπεῖν εκεῖνον ἀνατείναντα και ἀκοντίζοντα, ευθέως ηκόντιζε κατ' αυτου, βουλόμενος, πριν εκεῖνοναισθηθέντα της βολης καταοῖναι, προλαβεῖν κατὰ τοῖ στόματος και καιριαν ποιησασθαι την βολην, κατὰ τοὐ στόματος ἀκοντίσας, io
εἴ που και Γ πεισέλθοι η διελθοι το στόμα αυτοῖ το δόρυ. A. C. M. υπερσχόν : ἴπερφανέν. Gu. ὐπερβάν. B. rec. ἰτυος ζ της περιψε - ρειας της ἀσπίδος. M. 1385. λόγχην ἐνωμα : επέφερε τρ στόματι. B. την αἰχμην την εαυτοῖ ἐκινει κατα τοῖ στόματος, προλαβεῖν θέλων αὐτον. πρ. v i5 καλυφθηναι δηλονότι. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. I 386. ἀλλ' ευ προσηγον : διὰ τοῖτο, φησιν, ἄμα καὶ εθεωρο- ἀλληλους καὶ εξέκλινον, τα δόρατα εγκρυπτοντες ταῖς ἀσπίσι. A. C. M. κεγχρώμασιν ἰ κέγχρον καλοῖσι τον περι την ἴτυν της ἀσπίδος κόσμον. μικροι δε ηλοί εισιν, οἰ ἐκ χρυσοῖ γίνονται. τινες δὲ μικρὰς aoοπὰς περι την ἴτυν, δἰ ων ἐθεωντο τοῖς ενανrίους. A. B.C. M. I. ασπίδων κε ρύμασιν : κεγχρίμασι, ταῖς ὀπαῖς, ταῖς ἐοικυίαις κέγχρ' εν τέλει. υποκάτω γὰρ της ἀσπίδος εὐρεται Ουσαι. εις στενον ἔληγον ἐν τη επιφανεια, ινα οι φέροντες τὰς ασπίδας αυτοὶ μεν δι' εκείνων τοῖς αντιπάλους όρωεν, μη όρωντο δὲ - αυτῶν. 23
354쪽
1387. αργῶν : ώς μη δύνασθαι τρωσαι. B.M. I. κάτωθεν γὰρῆσαν των ασπίδων. M. ansi: ἀγενεργητον. Gr. Fl. 5. 6. 9. 2I. 5 56. 59. 76. I 388. πλείων δ' εστάλασσ: πλείων δε ιδρως εστάλαζε τοῖς ψωσι δια τον φόβον των φίλων η τοῖς ἀγωνιζομένοις. I. I 389. ορρωδίαν : ἡ μεταφορὰ απο τῆς περιστερῶς, ῆτις δεδοικυῖα
σείει την ουραν αυτῆς. C. δειλίαν, φόβον. M. io I 39o. Ἐτεοκλέ-ς: Ἐτεοκλέης δε δια του ποδος ροτακινων
πέτρον, υποκάτω του ἴχνους, ηγουν του πίδος, αυτον τον ποῖα εκτος
ἀσπίδος εποίησε. Πολυνείκης δε πληγὴν εναντίαν ἡγαγε δια τουδόρατος, πόδα πληγῆναι δυνάμενον, τῆ αἰχμῆ παραδοθέντα, ἰδων.
Cant. εν γὰρ τω πεδίω, εν ω εμονομάχουν, πεφυκότος πέτρου, καὶ i5 εμποδίζοντος Ἐτεοκλέα, τοὐτον βουλόμενος εκβαλεῖν, επειρῶτο διατου ποδος κινων' ῖθεν καὶ λαθων ἐξήγαγε της ἀσπίδος τον πόδα, ον ἰδὼν ευθὸς Πολυνείκης ετρωσεν. Gu. Bar. ροταψαίρων : -τακιγων. B. l. μεταφέρων, μετακινων τω ποδὶ λίθον. M. μεταφέρων αντον του ποδὶ κατὰ το λεληθος, οἱονεὶ παρα-2O σύρων. απο τοῖ ψω, ου παραγωγον το ψαύω. καὶ οἱ ναῖται ψαίρειν φασὶ το αρμενον, ἄταν μη πολοῦς ο ανεμος πνέη, ἀλλα μόνον - . B.C.M. I. εν σιωπῆ καὶ ησυχία, μεταφορικῶς απο τῆς νηός. H. 59I39 I. ιχνους υπόδρομνοῦ περιφραστικῶς το ἴχνος. ἴπίδρομον25 δε το εξω υποδεδραμηκίς. A. D. C. M. I. υποκάτω τοῖ ἴχνους, πουν τοῖ πώδος αυτοῖ, φερόμενον. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. τονυποκάτω τῆς πορείας τοῖ ποδός. Gu. ἡτοι υπώδεδραμηκόrα καιυποβεβηκοτα τω ποδὶ τον λίθον, κοινως. Ἐτεοκλῆς το κωλον εξω
τῆς ἀσπίδος τίθησι. H. 33.3o I 392. απῆντησεν δορί : πληγὴν εναντίαν ἡγαγε δια τοῖ δόρατος. Gr. Mos l. ῆλθεν, ἡ συνήντησεν. Gu.
ib. ψαίρειν φασιJ φασι ψαίρειν
355쪽
τον πόδα προς το πλήττεσθαι ἐπιτηδειον, ο εστιν ηὐτρεπισμένον τοσκέλος προς το τρωθηναι ιδων. A. B.C.M. I.
1394. διεπέρασεν : N. διεσπάρασσεν. B. 1395. ἐπηλάλαξε . ἡχησεν. I. ανηλάλαξεἰ ἀνεβόησε. GL 31396. καν τωδε μόχθω . και ἐκ τούτου ἴπο τοῖ μόχθου γυμνον της ἀσπaος τον ωρον τοῖ Πολυνείκους θεασάμενος ὁ προσθεν τρωθεις Κτεοκλυ εἰς τα στέρνα τοῖ IIολυνείκους ἔπεμψε συν βία την λόγχην. λ χην δε νῖν το ξίφος σύνηθες δε τοῖτο τοῖς τραγικοῖς. I. μόχθω . ἐν δε τωδε τω μόχθου, τη τοῖ ἔργου περιχαρεία και λα- loτρι ' η το ἐν τῶδε του μόχθω, αντὶ τοῖ εν τῆ συμβαση αυτῶ πληγῆ. και εν ταύτη τῆ δδυνη γυμνον τον ωμον εκείνου ιδων. απο τοῖ -ου και τα στέρνα νοεῖ γυμνούμενα. Gu. Har. I adiici. I 397. ο πρόσθε τρωθεις στέρνα Πολυνείκους βία: τρωθεις τηβία τοὐ ΙΙολυνείκους, αντι τοῖ ἴπο της βίας τοῖ fIολυνείκους Πω- is θεὶς διῆκε τὸν λόγπην τα στέρνα, αντι τοῖ διὰ τῶν στέρνων διῆκε την λόγχην' η λείπει ἡ εἰς, ιν η εἰς τα στέρνα A.C. M. περιφραστικως αντἰ τοῖ τω Πολυνείκει. Gr. Fl. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76-εις τα στήθη βιαίως καθῆκε το δόρυ. A. D. C. l. I 398. διῆκε λόγχην: νῖν το ξίφος. σύνηθες δε τοῖτο τοῖς τραγι- χοκοις. A. D. C. M. καπέδωκεν ἡδονάς : αντὶ τοῖ απέδωκεν ηδονας τοῖς οἰκοῖσι την τοῖ Κάδμου πόλιν, ἡγουν τοῖς Θηβαίοις. Gr. Cunt. I 399. ἔθραυσ ἄκρον δορυ: απεκλάσθη δε το δόρυ μηδυνηθεν περασαι τον θωρακα. A. B. C. Gu. I. τὸ ἐαυτοῖ δε δόρυ
356쪽
Gr. Cant. τὸ δόρυ. Gu. κατὰ μέσον τον ί,οντα του Πολυνείκους ἀπεκοψε τω πέτρου. M. H. 33. ἴσου: μέτρου. 'Αρης: όπάλεμος. Gr. Cant. ἴσος δἰ ό πόλεμος ην αὐτοῖς, μηδενος αο εχοντος δόρυ, ἀλλ' ἀπεστερημένων τὰς χεῖρας του δόρατος. Fl. 33. αγωγον τοῖς ἀκροαταῖς το ἴσον ἀπονεῖμαι της τύχρος ἐκατέρω των ἀγωνιζομένων. A. D. C. M. I. I 4O3. κάμακος ο λόγχης, καταχρηστικῶς δὲ εἶπε τοὐτο' κάμαξ γὰρ εἶδος ἄκοντίου. Gii. Bar. ἀμφοῖν χεῖρ' ἀπεστερημένοιν ζ ἀμ-
Haec pars scholii est etiani in B. Contra M. incipit. σκίληe πάλιν
357쪽
φοτέρων ἀπεστερημένων τας χεῖρας τοῖ δορατος. H. M. I. αμφοτε- ρων ἀπεστερημένων κατὰ το χεῖρα. ἄμοιον τῶ ποιον σε ἔπος φύγενερκος ὼδόντων.V Bar. I 4 4.-I4O6. ἐνθένδε κώπας : ἀπο τούτου δε άρπάσαντες τὰς κώπας των φασγάνων συνηλθον. ἐγγὸς ἀλληλων ηλθον, συμβαλοντες 5
δε τας ασπιδας και ἀμφοτέροις τοῖς ποσὶ βάντες και στάντες πολ- λην ταραχην εποίουν προς εαυτοὐς ώρμηκότες. I. ἐνθένδε κώπας : μετὰ τουτο τας λαβὰς των φασγάνων τάχιστα λαβόντες, ἀντὶ του τα φάσγανα τάχιστα σπασάμενοι. Gr. GU. Torr.IψO5. ες ταυ rον ῆκον . ἀμφοτέροις τοῖς ποσὶ βάντες και στάν- loτες πολλο ταραχ'ν εκίνουν προς εαυτοῖς ώρμηκότες. A. D. C. M. εις εν. Gr. Horr. iidem. ἐγγὸς ἀλληλων. B. Gu. συμβαλοντε:συνάψαντες. Gr. Torr. liclem. συρράξαντες. Gu.I4o6. ἀμφιβάντε'. συστάντες. Gr. Torr. ἐνωθέντες. Gu.I4O7. καί πως νοήσας κατά τινα τρόπον εις νουν στρέψας. Gr. I.;Cant. ενθυμηθείς. H. Gu.I4O3. το Θεσσαλον εἰσηγαγε σόφισμα : Θεσσαλον σόφισμα λέγεται ἄταν ποιν τις εαυτον εἶναι ἀσθενη, ἴσα ισχυρον, η ἔνταπλούσιον, και ποιῶ3 ἐαυτὸν πτωχόν. C. παροιμία το Θεσσαλον σώφισμα. τάττεται δε ἰπὶ τοῖ παραλογίζεσθαι και ἀπαταν' ποικίλοι χο
γὸρ τα ηλ οἱ Θεσσαλοὶ καὶ ουκ ορθοι την γνώμη . διαδοθηναι δε
την παροιμίαν ἐντεῖθεν Διοτίμω τῶ Θεσσαλῶ κατιέναι μελλοντι λόγιον εξέπεσεν, επιτηρεῖν μη λάθωσιν αυτὸν οι εναντίοι μεῖζον εὐξάμενοι. σπευδων οἶν εκεινους ὐπερβαλέσθαι καθ' ἐκατόμβης
ib. ώρμηκότεςJ ὀρμηθέντες ἐγγυς ἀλ-
358쪽
A δρῶν ηύξατο καταιβασίου 'Aπολλοnu. κατελθὼν οε εἰς θυσιανανθρώπους ἐλογίσατο μη πρέπειν θεω, μηδ' αλλως ευαγὸς εἶναι, και-ερέθετο. τοῖτο δὲ ἐκάστου ετους δραν τους Θεσσαλους φασι, τηνθυσίαν ὐπισχνουμένους αποδωσειν. o ουν Κυριπίδης ἐπι τουτω τρυ5' Κτεοκλην σοφισάμενον το Θεσσαλὸν παρέλαβε σόφισμα. λοιδορεῖδε τους Θεσσαλους ὁ Κυριπίδης
Πολλοὶ γάρ .ἰσιν, ἀλλ' ἄπιστα Θεσσαλωή.
πορθῆ ηκα ν εκ υετταλιὸς παρὰ πλείστων ἀνδραποδιστων.
Ηοιn inuni vovit hecatoinbem: Zenobius : ἐκατομβη, ἀιδρὼν ηύξατο θυσίαν atque ita sere Pausanias Eustathii. Κusteriis ad Aristoph. Etluit. V. 667. clocte hanc illii minat loquendi rinan , a Casaut Ono in I en a leunule in lociuu virn explicitam, qui ea nuleni ad Persium attigerat p. 172. Cons. Henast. ad I .uciani Ti- Inon. q. 7. P. I 13. In hac saepe fuit locutione peccatum: vid. SCliotius ad Provem. 'utic. Appen 1. 2.8o. Diogen. 6, 35. ubi quod legitur, μη εν κατὰ βοος μη πάντα ἐπιτρέπειν ταῖς εὐχαῖς' lilaenter sic emendarini : μη ψὶ κατὰ βῶς εἴξη'noli semper vota conripere: sint illinia serruntur dicta: αὐτός τι ἀνδρῶν, εἶτα τους θεους κάλει' Et, σὶν Ἀθηνp και χεῖρα κλι. Suri RS : μη πάντα κατἁ βὼς εἴξη' quae perverse sollicitabat Io. Pricaeus ad Evang.Matili. 6, 7. Scribendum ratus. καταβῶ, ut hic enasceretur sensus :O Iinino clamans ne precare; CK. I. καταιβασίου Sic A. M. : καταιβψB. I.J 'Aκόλλωνι) Ue Apolline καται - βάτη ciuilia visputaIuli cap. ult. .ID-vis Fulgurat. Istirin inno materie In praebuit Baralesius ; Ii, more Suia. clanculum hic, in locu I vulgatae lectioiiis καταιβίν, substituerat κα
tur in Aug. cod. litem in inte6eci . καταιβασίφ praebuit etiani, quod Burinannum non latuit, Zenosius. Apollo καταιβάσιος fuit dictus, sicut ἐμβάσιος et βάσιος Apollon. Rihod. I, 966. ἐκβασίν βωμῶν θέσα, 'Aκαλ-c qui Sequitur versus ex V. IIa . Confictus poterat et Areβολιμα- videri. VA K. ib. κατελθων δ' ειο θυσίανJ I eesse quaedaΠ Ruspicor : ad Sensum implendum quae requiruntur Zeno inbius et Suidas subministrataint.
lia in Aristoph. Plut . p. I 53. V Ab
Euripide prosectum auguror : πολ λοὶ γάρ εἰσιν. vel πάρεισιν, aut xαρ- ησανὶ ἀλλ' ἄσιστα Θεσσαλων. Vel Θετταλων' idque propius etiam acce-clit ad paroetiuam nien Oratam. Θεσσαλῶν alteri quoque venit in
359쪽
καὶ ό ρήτωρ ρο εἰσὶ τα των Θετταλων απιστα δηπου φύσει ταὐτα
ΓΘα κα φαρμακίδ εἰ πριάμενος Θετταλην.
οα ῶς τραφεντος δε του Ἐτεοκλέους εν Θετταλία, ἀλλ' ώς εκ συν-3τυχιας αυτου πεποιηκότος σχημα Θετταλικον, οὐχ ως Θετταλῶν ουτω τιτρωσκόντων, ἀλλ' ώς δι' απάτης νικωντων. A.B. C. M. I. 'Aλλως. σίφισμα λέγει την απάτην, παρόσον οι Θετταλοὶ παραδίδονται ποικίλοι τα ηθη. θέλει ουν εἰπειν ἴτι σοφίσματι και απάτη ἐχρη- σατο ο Ἐτεοκλῆς' ὐπονοησας γὰρ της συμπλοκης τον μεν αριστερον Ιοπ θα λάθρα εις τουπίσω ανάγει, το πρόσω της γαστοὸς φυλάττων, τον δε δεξιον προβας καὶ ἐπικλίνας εαυτον, ουτως ετρωσε διαμπάξ.A. C. M. ηγουν μηχανην εἰσηγαγε τη μάχη, ἡν ἄν Θετταλὸς επενόησεν' ἀφ' ων παροιμία, τὸ Θετταλικον σόφισμα. Gr. Cant. TθΘετταλὸν σόφισμα η αντὶ του ο ποιουσιν οἱ Θετταλοι προς πόλε- Isμον, η επειδη και οἱ Θετταλοὶ πανουργοι. ην δε και ο Ἐτεοκλῆς εποίησε προς τον Πολυνείκην πανουργία κώι οἱονεὶ Θετταλικον σόφισμα. GU. ομιλία χθονίς: ώσε ι ελεγεν εταιρεία και ερωτι της πατρίδος υπέμεινε σοφίσασθαι την μάχην. ηρα γὰρ πλεον της πατρίδος, διὰ zoτὸ ειθίσθαι ἄρχειν. τινες δε ψιλεῖν αντὶ του συμμαχεῖν. Ομηρος ' και μεν τοῖσιν εγὼ μεθομίλεον, εκ Πυλου ἐλθών. και νυν δεi. ρήτωρJ Demosth. p. Is .
360쪽
μετὰ Γρωεσσιν ιλεῖ. ομιλία ουν ἀντι του συμμαχια, βοηθεια. τουτέστι συμμαχων τῆ πατρίδι και βοηθων ἐξεῖρε το σόφισμα τουτο. A.B.C.M. I. συνελεύσει. Fl. 33. επιθυμία της βασιλείας. Gu. κλίσει, πλησιασμω προς την γην. Gr. τουτέστι προς γηγ5 κάμψας το γόνυ. Gu. Cunt. I O9. εξαλλαγείς: ἀποστὰς, απαλλαγεις του συσταδην μάχεσθαι. Gr. Cunt. απαλλαγεις του μάχεσθαι κατὰ σύστασιν. Gu. I IO. λαιὸν μεν : τοῖτό φησιν, δει εάσας το αντιπροσώπως μάχεσθαι οπίσω ηνεγκε τον αριστερον πόόδα, ινα πλάγιος εὐρεθεὶς καιγο μη ἀνθισσαμένην ἔχων την ἀσπιδα του IIολυνεικους κατὰ την πλευρὰν αυτὸν τρωση. A. B.C. M. Gu. I. I 4I I . πρόσω τα κοῖλα: εναλλὰξ τους ποδας τιθέμενος και τοναριστερὸν εἰς το ἔμπροσθεν φέρων. ώς εἶναι πλάγιον και μη βλάπτεσθαι τα κοῖλα τῆς γαστρος, εξ εναντίας ἱστάμενος, δ ἐστι τα περιι 5 την λαγόνα φυλάττων. C. M. περιφραστικῶς την λαγόνα το βάθος τῆς κοιλίας. A. M. τα πρόσω κοῖλα τῆς εαυτοῖ γαστρος φυλάτ
lψI2.- I I 8. προβας δέ : προτείνας δε τον δεξιον πόδα ενέβαλεχο το ἔγχος διὰ του - λοῖ, και ενηρμοσε και διεπέρασε μέχρι του σπονδύλου τῆς ράχεως. ἄμα δὲ κλίνας την πλευρὰν και την γαστέρασυν σταλαγμοῖς αἱμάτων ἔπεσεν ο ἄθλιος ΙΙολυνείκης. ό-Ἐτεοκλῆς ώς νενικηκως την μάχην, ρίψας το ξίφος εις γῆν, ἐλαφυραγωγειαυτὸν, τον νουν προς του Πολυνείκην Ουκ ἔχων, ε κεῖσε δε προς τοσκυλεύειν ἡ προς τον νεκρὸν, ἡ προς εαυτὸν, οἰον ουκ ἔχων εαυτὸν, οδ αυτον ἀποτυχεῖν ἐποίησεν. I. I 4I2. προβὰς δε xωλονς προβιβάσας τον ποδα. Gr. Fl. 5. 6.9.2Ι. 56. 59. 76. προελθων κατὰ τον πίδα. Gu. I. βοηθε*J βοήθεια C. cliti etiana