Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

발행: 1847년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

168 COMMENTARIUS

positum, quorum illud noαγμανι κόν, οὐαεοὶ ἐννοίας voeat sed aliud hic intelligit ii hi alio hunc locum inserium esse cave redas, id cap. 32. plures πιστεις ἐπιβίτους

ab adversario negatas asseri Isaeus I, 6 νυν δ' ἐν' - απικοισι , δέδωκεν - μἄρτυρας παρέσχετο, οὐχ ορκονωμοσεν, οὐ μον ἀνέγνωκεν, orerαι δεῖν, μας, δμωμοκότας ψηφιεῖσθαι κατὰ τους νόμους αὐτω πειθομένους μου καταγνῶναι ταυτην τὴν εἰσαγγελίαν παρὰ τοῖς νόμους 'ου- χίαιος καὶ ἀναψης ν ωπός ἐστιν ἀλλ' ἐγὼ ποιήσω τουτων Ουδεν.

v. m. aor la testimonium in utramquo parieti excussu et Arist. Rhet. I, 15, ex quibus aliuni esse nostritiuauiorem Deile invenies Aut ad Herennium II, 9. Cicero Topic. 19. Partit cap. 2. 14 34. Quint. V, 7. Iul. victor p. 227. Hermog. p. 18. thei. gr. IV pag. 32, 36. incertus rhetor in Notice XIV, 204. συνειδότος κόντod ita ex Is restituimus, ui cap. m-ximo oμολπια συνειδδως ἄκμως M. Demosui in Armiserisa μαρτυρι συνειδότος. v. 26. ora M ποπτευηται - orυς Iώycurgus eos qui in Leocraten testimoniunt dicimi erant, ne si leni fran

182쪽

IN CAPUT XIV. V. . res

v. I. νzιλίγοιδας ε ἐαρτυρι vide Ilui lii Arist. Illiet 1, 15 adnotavimus; si adversarius nullos habet testes, a testibus dicendum est, ut Isssias VII, 19-23. at si adversae ius testes requirit, ut Tinim inus v. Aesch. g. 71

praestandam esse Isaeus IV, 12 mulit o μύναις ταις τῶν κλήρων,-γωγαῖς δακει μοι προσήκειν τεκμηριο ς μαλλονή μύο τυσι ματεύειν περὶ μεν γα τῶν ἄλλων συμβολαίων Ου- νυ χαλεπὰ τους τὰ ψευδῆ μαorvosντας ἐυγχειν ζῶντος γα καὶ παρόντος του προυγνως καταμ τυρούσι περὶ λ τῶν δι- κῶν πῶς αν τις γνοίη

clis emu3, aut non famι3n esse quod dieant, aut ei re illos nori potui88e, aut eupide ditare es argunienturi haec et ad improbationei uis opprobesio Mari testium pertinebunt et g. 11 tua oportere signia et ars iumentis erini iuui ibim Me resine modo exponi pio re vera in sotu, ea ore in possere pretio vel vi alia vel niet vel sinHιltate. incert. rhetor in

183쪽

170 COMMENTARIUS

τον ἐπιστόλιον ---ι, orto Oiραν μεν ἐσκυ ρωπώκασι καὶ λα-νιζειν φασὶ καὶ τριβωνας ἔχουσι καὶ πιας α δέδενται, ἐπειδὰν δε συλλεγῶσι καὶ με ἀλλήλων γένωμ

λαμπρὰ και νεανική ἐστιν αὐτῶν συ γα εμεῖς μαρτυρήσομεν αλλήλοις; οὐ γαρ ταso' ἐταίρων ἐστὶ καὶ φιλων τι δἐ καὶ δεινδ ἐστιν ἄν-αο ἐξεται κατὰ σου τυπτόμενου νοσι τινες οβ ν; μεῖς δὴ

v. s. αν ἀπιθανον τυγχάνη id praetulimus ex Fallectioni quam reliqui exhibent, noaνόν, .m no-t uinonimi consitare non minus inutile is iam inrubum testem calumniari ii irini ver cum verbis ὰν ἡ πονηρις convenit nam si is qui testimoniain dedi haud Munis est, tu mores describens testimonium reisuas . vero testimonium ipsum habet quod accuses, id ne negligo8

184쪽

vulgato κρίνειν et hic et cap. 18 substituimus, cap. 36 μύσαντες κατὰ τους νόμους τους κε μένους την ψῆφον οἴσειν.vid Demosth pag. 403, 1. Isaeo quoque V, 31. 33 ἐμμε--o restitutum est, me pie conira vulgarem usum oratomini exempla a M.elanem ad Dinareh. p. 140 allata aliquid probant. V. 21. Grι δε καὶ κλέπτειν την αοτυοιαν tale quid in rationibus quae supersunt frustra quaerimus, sed O tasse sinissen in causani dicta si in L.ysiae IV, 4 καὶ τιλλην ταλα λθω, Φιλινος καὶ ωκλης -οιν' αλλ' οὐκ ἔστιν αὐτοῖς μαρτυ - μὴ διομοσαμένοις περὶ τῆς σιτι η ἐγὼ φεύγω, ἐπεὶ σαφῶς γνωτ' δ δτι μεῖς μεν αὐτον

πάντες ποι σινὰ μηδεν γα λέγοντες. et quas sequuntur. quod Aristoteles Rhet III, 7 acule explicat.

nominavinius, nam nilem ei laestionem tractant in ceri.

185쪽

lenionati rabinius anuiores veri inveniendui tua torrerentis et imμetatibus voliιisse Piaeri, et urnarro dolare honiane cos V, ut quidquid ciant dicunt Isocrati Trapea g. - oo M

186쪽

ἔσεσθαι. at ictem orator contra quaestiones scripsit vid.

uani Isaeus paucis mutatis repetii p. 163 schoem. v. 13. ταν δὴ βούλη τὰς βασά ους πίσrους ποιεolauis ad Herenti H 10 eontra taestione hoc modo die mi is, prasinunt maiores volitisse crurus in rebus interponi iurestione pronuntiarentur, restiti possent. . . . deinde dolori redi

non oportere, Pιod alius alto recentior si in doloris, quoc ingeniosior ad omniini3cendum, quod denique saepe erre aut

mimeam possit, rid putesitor uesti audiri pshod vivam rix risi intelligat sibi sinem dolaris futuri in Empilii exemplum conira laestiones dictuin pretiebet Antiphon V, 31-- undo

quaedam exhibere licet: προσέχετε δὴ τον νουν αὐτη σ

187쪽

17. COMMENTARIUS eo Oro 3τι ἐφ' οἱς ἄν το πλεῖστον ἐοος της βασώ-

νου , nos rosτων εἷσιν βασανιζύμενοι λέγειν ἄν ἐκεινοις μίλλωσι χαοιεῖσθαι ἐν τούτοις γα αὐτοις ἐστὶν ων ἐλεια, ἄλλως τε κὰν παροντες τυγχύνωσιν νυν καταψευδωνται. et

νου. Deni ui in conon p. 1265 3 27-30. v. 18. καὶ τῶν ὐλευθέρων πολλοὶ δη βασανι με ψ doeid. I, 3 seqq. ac ne ad Antiphonti P. 216.

PUT XVII.

p. 41 v. 3. oomςJ Aristot mini. I, 1 qui alia plura ei

maiora de hac re praeuat tenuiue rhetores ut Quintilianus seliuntur, id adnot. Arist praeterea sυν κa inserit, autor ad Herenm, qui iusiurandum omittit, rumores, alii ut

188쪽

OIεται καταδικάσειν καὶ ς υτο δ κινδυνος κοείττων ου λῖ δικασταῖς τοῖς ἐν γαρ πιστευε τω οὐ. re in huius rei exemplani in m. pag. 2033. 65- ubi Timotheum, at inimi vimina ac nisaior omnε m hominem talooκo esse ideoque ei iusiurandum non detulisso vicit. Quum et propter vim dimitatem locussit memorabilis neque melisis invenias exempluin a artis risionem perspicias, omnia mine ibi leguntur, reddendastuli Boύλομαι τοίνυν μῶν και περι ης προκλήσεως του ρκου εἰπεῖν, ην ἐγώ τε τουτον προεκαλεσάμην καιουτος ἐμέ. ἐμβαλομένου γὰο μου οκον εἷς τον ἐχινον,

189쪽

1 6 COMMENTARIUS

v. m. α των τοιῶν δῶν στιJ haec corrupta sunt; non enim tres sed septeIn sunt species, πτὰ εἶ , neque genera

inieripuitur, duo vini Det probat autor, ut initio vidimus. Tria sunt quae oculi, rid. cap. 6 - τωλικὰ κενὰ λαια Φiomam usus inprimis in deliberativo Nnere est, tun αυξ -

οιν καὶ ταπεινωσιν quae in demonstrativo reqi enlantiar,

denique τὰς πιστεις .aibus iudiciale genus carere I On ο- iesi; iae ver nunc se uiuuii cap. 18- non uni alterivo generi vel speciei propria, inquis vero minus iunia, sed omnibus communia ei necessaria sunt id ipse initio trans expositionis Inore sit autor trstitit cap. 7 nooς δὴ τούτοις προκαταληψει και ι ματα και παλιλλογίαι και μῆκος

λύγου καὶ μετριότης μήκους - βραχυλογια καὶ θη--α ταώ γα καὶτούτοις ὁμοια κοινὰς ἔχει πασι τοῖς ευε σι τὰς χρήσεις. ap. 28 ὁμοιοτρύπως δε τούτοις τὰς

190쪽

IN CAPUT XVII. XVIII. 1 7

τοῖς πράγμασι - σει λεγόμενον. PUT XVIII.

v. 22. προκατάληψιςJ vid. Ernesi s. v. aliis noόληψις dicitur, Ciceroni de orat III, 52 ante minutio tota consitatio ἀνασκευ eius qui accusat ex his προκαταλήψεσι-οnstat; at haec ad adversariun refellenduin periinent, noster vero auior euam auditores, ii si benevoli non audiant mulcenci

sunt, adiungit huc res , Ial sententiaIum exornationem, si areant, p. aut ad Hermin. IV, 48 et subieci non ibi

dein s. 33. v. 25. καὶ τὰς ἐν τῶν ἡκ-ύντων ἐπιπροήσεις δε

η μκαταλαμβάνειν primum genere deliberativo praecepta et exempla, deinde de iudiciali exponuntur, ut, nisi hic exciderunt verba ταῖς δημηγορίαις, re et oppositione intelligi debeant celamini duo tantuni illa continemorari, eri in iς10rari hoc a te loco a nendum esse videtur. Exemplum uinptum ex Isocratis Archidamo: ἔσω τινἐς

SEARCH

MENU NAVIGATION