Eusebii Caesariensis opera, 1

111쪽

βίον - ευρετην τε γὰρ αυτον γενέσθαι των γραμμάτων και θυσίας θεῶν διατάξασθαι, λύραν τε ευρεῖν, καὶ τους Ἐλληνας διδάξαι την περὶ τούτων ερμηνείαν αφ' ουπερ αυτον Ἐρμῆν ονομασθῆναι. 9 τολον δε καὶ της ἐλαίας το φυτον ευρεῖν τον δε-Dσιριν ἐπελθόντα πῆσαν την οἰκουμένην επι μεν 1 Φοινίκης καταστῆσαι Βούσιριν, κατὰ δὲ την Αἰθιοπίαν καὶ ιβύην νταῖον αυτον δὲ ἐπιστρατεῶσαι μετὰ του δελφοί τολυπολλωνος, ον φασιν ευρε- την - φυτοῶ της δάφνης γενέσθαι. 10. συστρα- 1oτεῶσαι δε τω σίριδι τους δύο υιους, υνουβίν τε και Μακεδόνα, παραλαβεῖν δὲ καὶ τον Πῶνα διαφε ρόντως υ Αἰγυπτίων τιμώμενον - καὶ ἐπώνυμον εἶναι την Πανος πόλιν ὁντι δὲ αυτ περ την α- φόσιριν ἀχθῆναι- των Σατύρων γένος. Ii φιλό 15 μουσον δε οντα περιάγειν πλῆθος μουσουργῶν, ἐν hJ οἷς παρθένους ἐννεα δυναμένας αδειν καὶ ταλλα πεπαιδευμένας, τὰς παρὰ τοῖς Ἐλλησιν ὀνομαζομένας

Μούσας, ων γεῖσθαι τον πόλλωνα. 2. παντος

δὲ ἔθνους, θεον ἀποδεχομένου τὸν πισιριν διὰ τὰς εο

ευεργεσίας πανταχο μνημεῖα αυτου καταλιπεῖν,

13. κτίσαι δε καὶ πόλεις υκ λίγας ἐν γνδοῖς. 14. ἐπελθεῖν δὲ καὶ τα ἄλλα τα κατὰ την Φρυγίαν ἔθνη, καὶ περαιωθῆναι κατὰ τον Ἐλλήσποντον εἰς την υρώπην καὶ Μακεδόνα με τον Ῥίον ἀπολι- 25 πειν βασιλέα της Μακεδονίας, ριπτολέμω δε ἐπιτρέψαι τὰς κατὰ την υττικην γεωργίας. b. καὶ μετὰ ταῶτα ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεους μεταστάντα τυχεῖν υπο Ἱσιδος καὶ Ἐρμοφιερῶν καὶ των ἄλλων των ἐπιφανεστάτων ἐν θεοῖς τιμῶν τούτους δε και τελετὰς ω καταδεῖξαι καὶ πολλὰ περὶ αυτο μυστικῶς εἰσηγῆ- σασθαι. I6. ἀναιρεθῆναι δε αυτον πο υφῶ-

112쪽

νος του δελφοί, πονηρου καὶ ἀσεβου οντος ' ονλHόντα το σῶμα του φονευθεντο εἰς καὶ εἴκοσι μέρη δουνα των συνεπιτιθεμένων κάστω μερίδα, βουλόμενον παντας μετασχειν του μύσους.

ly την δε μιν ἀδελφην ουσαν Φιδος καὶ γυναῖκα

μετελθεῖν τον φονον, συναγωνιζομένου του παιδος

αυτης Ἱδρου ἀνελοίων δὲ τον Τυφῶνα καὶ τοὐς

ουμπράξαντας παρὰ την νυν Ανταίου κωμην καλου-so

μόνην βασιλευσαι της Αἰγύπτου 18 εὐρουσαν δὲ

i πάντα τα μέρη του σώματος πλην των αἰδοίων του0οίριδος καστω μέρει περιπλάσαι λέγουσιν αυτην τυπ- ανθρωποειδη, παραπλησιον σίριδι το μέγεθος , αρωμάτων καὶ κηρού καὶ παραδουναι τοῖς ἰερευσι καθ ολης της Αἰγυπτου τιμὰν καθιερῶσαι i 4 καὶ των γινομένων παρ' αὐτοῖς ζωων ἔν ποῖονα βουληθῶσιν. I9. οὐ δὲ ταύρους τους εροὐς τον τε ὀνομαζόμενον υπιν καὶ τον Μνεὐιν υσίριδι bκαθιερωθῆναι, καὶ τούτους σέβεσθαι καθάπερ θεοῖς

κοινῆ κατάδειχθηναι πασιν Αἰγυπτίοις. ταύτα γαρα τοῖς ευρ σι τον του σίτου καρπὸν συνεργησαι προς

το σπόρον καὶ τὰς κοινὰς γεωργίας. 20. μόσαι δετρο Ἱσιν μηδενος ανδρος ἔτι συνουσίαν προσδέξασθαι μεταστῆσαν δὲ καὶ αὐτην ἐξ ανθρώπων τυχεῖν αθανάτων τιμῶν καὶ ταφηναι κατὰ την Μέμ- β φιν. 21. τὰ μὲν ουν ἀνευρεθέντα τολυσίριδος μέρη xqφης ἀξιωθῆναί φασι τον εἰρημένον τροπον οὐδὲ αἰδοῖον υπὸ μὲν Τυφῶνος εἰς τον ποταμον ῆιφῆναι λέγουσιν, υπὸ δε της Ἱσιδος οὐδὲν ηττον των αλλων αξιωθηναι τιμῶν ἰσοθέων. 22. ἔν τε γαρ τοῖς ιεροῖς κ εἰδωλον αυτοσκατασκευάσασαν τιμὰς καταδεῖξαι καὶ τελετας καὶ τὰς θυσίας τὰς τω θεῶ τούτω γινομένας ἐντιμοτάτας ποιῆσαι δι κα τοὐς Ελληνας ἐξ Αἰ-

113쪽

58 EUSEBII γύπτου παρειληφότας τὰ περὶ τους ὀργιασμοῖς και τὰς ιονυσιακὰς ορτὰς τιμὰν τοίτο τ μόριον ἐν τοις μυστηρίοις καὶ ταις του θεο τούτου τελεταῖς τε καὶ θυσίαις, νομάζοντας αυτο φαλλόν. 43 τους δε λεγοντας ἐν Θηβαις ταις Βοιωτικαῖς γεγονέναι τον θεο εκ Σεμελης και Λιος σχεδιάζειν ρφέα γαρ

εἰς Αἴγυπτον παραβαλόντα και μετασχοντα της τελετης και των ιονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν, τοις τε Καδμείοις φίλον οντα και τετιμημένον παυτῶν μεταθεῖναι του θεολτην γενεσιν ἐκείνοις χα- 10ριζόμενον, τους δε χλους τὰ μεν διὰ την ἄγνοιαν, τὰ δ διὰ το βούλεσθαι τον θεὸν Ἐλληνα νο- μάζεσθαι, προσδεξασθαι προσηνῶς τὰς τελετὰς και τὰ μυστηρια. 24. ἀφορμὰς δε ἔχειν τον υρφέα

προς την μετάθεσιν της του θεοί γενέσεως καὶ τελε- 15της τοιαύτας Κάδμον ἐκ Θηβῶν οντα των Αἰγυ- 48 πτίων γεννησα σὐν ἄλλοις τέκνοις και Σεμέλην ταύτην δε ὐφ' οτου δηποτε φθαρεῖσαν ἔγκυον γενέσθαι, . καὶ τεκεῖν πτὰ μηνῶν διελθόντων βρέφος ἐον περοι κατ' Αἴγυπτον τον Οσιριν γεγονέναι νομίζουσι ' si,25 τον δε Κάδμον τελευτησαν το βρέφος χρυσῶσαι, και τὰς καθηκούσας αὐτω ποιησασθαι θυσίας, νάψαι δε καὶ την γένεσιν εἰς ω σεμνύνοντα τον 'Οσιριν, καὶ της φθαρείσης την διαβολην φαιρούμενον. δι και παρὰ τοίς Ελλησιν ἐκδοθηναι λόγον ς η 5 Κάδμου θυγάτηρ Σεμέλη τέτοκεν ἐκ Λιος οσιριν.i 26. ἔπειτα παρελθόντων των μυθογράφων ἐμπλησαιτο θέατρον, και τοῖς ἐπιγινομένοις ἰσχυρὰν πίστιν καὶ ἀμετάθετον γενέσθαι καθόλου δέ φασι τους Ελληνας ἐξιδιάζεσθαι τοὐς ἐπιφανεστάτους Αἰγυππίων-υηρωας τε καὶ θεούς. 27. καὶ γὰρ ρακλέα το γένος Αἰγύπτιον οντα δι' ἀνδρείαν ἐπελθεῖν πολλην της

114쪽

οἰκουμενης. εξοικειοὐσθαι δε αυτὸν του Ἐλληνας, ηο μην τερον οντα του λκμηνης παρ' Ἐλλησιν vστερόν ποτε γενομένου. 28. φασὶ δε καὶ τον Περ- σε γενεσθαι κατὰ την Αἴγυπτον, καὶ της Ἱσιδος τηνε γένεσιν υπὸ των Ἐλληνων εἰς υργος μεταφερεσθαι, - μυθολογουντων αυτην εἶναι γῶ την εἰς βοὸς τυπον μεταμορφωθεῖσαν την αὐτην δε του με Ἱσιν, τους δε ημητρα, τους δε Θεσμοφόρον, αλλους δε Σελη-vν, και αλλους Ηρα νομίζειν. 29 τον δε 'Oσιριν i τους μεν Σάραπιν, τοὐς δε Λιόνυσον, τους δε Πλου- τωνα, τους δε μμωνα, τους δε Λία, τερους εΠλα νομίζειν. 30 ευρετην δε γενέσθαι την σίν φασι φαρμάκων πολλῶν και εατρικης ἐπιστημης ευ- οεῖν ὁ καὶ ὁ της ἀθανασίας φάρμακον, δι ου ονi υιὸν Προν π των ιτάνων ἐπιβουλευθέντα, και νεκρὸν ευρεθεντα καθ' υδατος, μη μόνον ἀναστησαιδουσαν την ψυχὴν, αλλὰ καὶ της θανασίας ποιησαι μεταλαβεῖν. l. τὸν δε δρον στατον οντα των θεῶν βασιλεύσαι της Αἰγύπτου μεθερμηνευόμενονο δέ φαειν αυτὰ εἶναι τὴν πόλλωνα, την τε ἰατρι

κην καὶ μαντικην υπὸ της μητρὸς Ῥοιρος διδαχθέντα

δια των χρησμῶν καὶ θεραπεια, ευεργετεῖν. 32. συμφωνεῖται δε παρὰ τοι πλείστοις τι τοι περὶ τὸν

Λία και τὸν ηοσπι θεοῖς κατὰ τη- μιδος λιαίαν μεγαλόσωμοί τινες γίγαντες επὶ τὸ τερατῶδες κο-ομουμενοι πόλεμον γειραν νομοθετῆσαι δε τους Αιγυπτίους γαμεῖν ἀδελφὰς διὰ τὸ την μιν ω υσί. iiii

oιδι ἀδελφώ ὁντι αυτης γαμηθῆναι

33 καὶ ταὐτα μεν περὶ τούτων στοροῶσι περι η των αφιερωμένων ζωων κα Αἴγυπτον τοιοsτος

τις παρ' αὐτοῖς κατεχει λόγος

115쪽

' Πνες μεν φασι τους ἐξήρχῆς γενομένους θεους,

ολίγου οντας και κατισχυομένους πο ου πλήθους

καὶ της ἀσεβείας των γηγενῶν ἀνθρώπων, ὁμοιωθῆναί τισιν ἀλόγοις ζώοις, καὶ ουτως διαφυγεῖν ἔπειτα χάριν ποδιδοντας της σωτηρίας ἀφιερῶσαι τὰς φύ 5

σεις αυτων των ζωων, οἷς φωμοιώθησαν. 34. οἱ δεφασιν ἐν ταῖς προς τους πολεμίους συμβολαῖς κατασκευάσαντας εἰκόνας των ζωων α νυν τιμῶσι, φορεῖν ταύτας τους γεμόνας ἐπὶ της κεφαλῆς, καὶ τοsτο γνώρισμα της αρχῆς ἔχειν ἐν δ ταί κατὰ οτων ἐχθρῶν νίκαις, ως, αἴτια τα ζῶα γενόμενα, ων τὰς εἰκόνας ἔφερον, ἀποθεώσαι. 35. τεροι δετρίτην αἰτίαν φέρουσι, της χρείας νεκα των ζωων φάσκοντες αυτ τετιμῆσθαι. την μὲν γαρ θήλειαν βοῶν τίκτειν και ἀρουν, τὰ δε πρόβατα τίκτειν καὶ 15 σκέπην παρέχειν καὶ την δια του γάλακτος καὶ τουτυρο τροφὴν, τον δε κύνα συνθηρεύειν ἀνθρώποις καὶ φυλακτικον εἶναι διόπερ τον θεον τον παρ' αὐτοῖς καλουμενον υνουβιν κυνὸς ἔχειν κεφαλήν Ἀμ-φαίνοντες οτι σωματοφύλαξ ην τῶν περὶ τοὐπισιριν εο καὶ τὴν Ισιν. 36. ἔνιοι δέ φασι τῆς Ἱσιδος προηγουμένους τους κυνας καθ ον καιρον ἐζήτει τον σιριν τά τε θηρία καὶ τους απαντῶντας ἀπείργειν. 37. καὶ τον μεν αἴλουρον προς τὰς ἀσπίδας εὐθετον πάρ-sMlχειν καὶ τὰ ἄλλα δακετὰ τῶν ερπετῶν, τον δε ἰχνεύ- 25μονα τὰ τῶν κροκοδείλων ωὰ συντρίβειν, ἀναιρεῖν τε του κροκοδείλους πηλῶ κυλιόμενον καὶ ἐπιπηδῶντα κεχηνόσι τοῖς στόμασι, διαφαγόντα τε αυτῶν

τὰ ἐντὸς τῆς κοιλίας νεκροῖς ἀπεργάζεσθαι. 38 τῶνδε ορνέων τὴν μεν ἶβιν χρησίμην πάρχειν προς τε γ

116쪽

τοὐς οφεις και τὰς ακρίδας καὶ τὰς κάμπας του δὲ

ιέρακα προς τους σκορπίους καὶ κεράστας, καὶ ταμικρὰ των δακετῶν θηρίων, καὶ δια το συμβάλλεσθαι ταῖς μαντείαις τον δ' ἀετον δια το βασιλικὸν εἶναι. 39 τον δε τράγον φασὶν ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ και τοῖς Ελλησι τον Πρίαπον, δια το γεννητικῶν μόριον το μεν α ζωον εἶναι τούτο κατωφε-οέστατον προς τὰς συνουσίας το δε μόριον του σώματος το της γενέσεως αἴτιον τιμῆσθαι προσηκόντως,10- αν ἀρχέγονον της των ζωων φύσεως. καθόλου δε ω, το αἰδοῖον ου τοὐς Αἰγυπτίους μόνον, αλλὰ καὶ των ἄλλων Ουκ λίγους καθιερωκέναι κατὰ τὰς τελετὰς, ως αἴτιον της των ζωων γενέσεως ω τους τε ε-οεις τους παραλαβόντας τὰς πατρικὰς ἱερωσύνας κατι Αἴγυπτον τουτω τεθεω μυεῖσθαι καὶ τοὐς Πἀνας

δε καὶ οὐ Σατύρους φασὶν ενεκα της αὐτης αιτίας τιμῶσθαι παρὰ ἀνθρώποις δι καὶ τὰς εἰκόνας αὐ- ,

των ἀνατιθέναι οὐ πλείστους εν τοῖς ἱεροῖς ἐντεταμένας καὶ τη του τράγου φύσει παραπλησίας το ο γαρ τοι ζωον τοὐτο παραδίδοσθαι προς τὰς συνουσίας πάρχειν ἐνεργότατον. i. οὐ δὲ ταύρους

ραπλησίως τοῖς θεοῖς, ἄμα μὲν δια την γεωργίαν, ἀμα δε καὶ διὰ το την εὐρεσιν των καρπῶν αὐτοῖς 25 ἀνατιθέναι. 42. οὐ δὲ λύκους τιμῆσθαι διὰ την προς τοὐς κύνας της φύσεως μοιότητα καὶ ἐπεὶ τοπαλαιον, φασὶ, της Ἱσιδος μετὰ οὐ παιδὸς γδρου μελλούσης διαγωνίζεσθαι προς Τυφῶνα, παραγενε- σθαι βοηθόν ἐξ υιδου ον σιριν τω τέκνω καὶ τηκ γυναικὶ λύκω την οψιν ομοιωθεντα. 43 ετεροι δε λεγουσιν Αἰθίοπας στρατεύσαντας ἐπὶ την Αἴγυπτον υπὸ πλήθους λύκων διωχθηναι διὸ καὶ Λυκοπολί-

117쪽

62 EUSEBII την κληθῆναι την χώραν τον δε κροκόδειλον σέβεσθαί φασι δια το μη τολμῶν διανήχεσθαι τον Νεῖλον του απὐτης Αραβίας και Λιβυης ρστὰ των κροκοδείλων χάριν 44 φασι δε ιν των παρ' αυτοῖς 4 βασιλεων διωκόμενον π των ἰδίων κυνῶν καταφυγεῖν εἰς την λίμνην, πειτα πο κροκοδείλου παραδόξως αναληφθέντα εἰς το πέραν ἀπενεχθηναι. 45. αἰτιας δὲ καὶ αλλας φασί τινες της των ἀλογων ζωων τιμης του γα πληθους το παλαιὸν ἀφισταμ νο των βασιλέων, καὶ συμφρονοῶντος εἰς το μηκέτι οβασιλεύεσθαι, πινοησαί τινα διάφορα σεβάσματα αυτοις των ζωων παρασχεῖν , πως κάστων το μεν παρ' αὐτοις τιμώμενον σεβομένων του δε παρὰ τοις ἄλλοις φιερωμένου καταφρονούντων, μηδέποτε ὁμονοησαι δύνωνται πάντες ο κατ Αἴγυπτον. - 46 ὁταν οδὲ ἀποθάνε τι των εἰρημένων ζωων, σινδον καλυψαντες καὶ με οἰμωγῆς τὰ στήθη καταπληξάμενοι βι εν ἱεραις θηκαις θάπτουσιν οὐδ' αν τι τούτων των ζωωλεκὼν διαφθείρη θανάτω περιπίπτει, πλη-εὰν αἴλουρον η την ἶβιν ἀποκτείνη ταῶτα δε ἐάν τε εκὼν Ἀεάν τε ἄκων ἀποκτείνη τις, πάντως θανάτω περιπρπτει. - 47. ἀλλα μην και καθ' η αν οἰκίαν εὐρε- θι κύων τετελευτηκώς, ξυρῶνται πάντες λον τοσῶμα και ποιάντα πένθος καν οἶνος, η σιτος, η τι των προς τον βίον αναγκαίων τάδε κείμενον ἐν ταρβοῖκω, ου αν ἔτι χρήσασθαι αυτοῖς πομείνειαν. 48. τρέφουσι δε τον πιν ἐν Μέμφει, καὶ τον Μνευιν

ἐν υλίου πόλει, καὶ τον τράγον ἐν Μένδητι, καὶ τον κροκόδειλον ἐν τη Μοίριδος λίμνρ, καὶ τὰ λοιπὰ θη-sMJ ρία ἐν ἱεροί περιβόλοις, σεμίδαλιν προσφέροντες, χόνδρον ψοντες ἐν γάλακτι, καὶ πέμματα παντοδαπὰ μέλιτι φυροντες καὶ κρέα χηνεια τὰ μεν ψοντες, το

118쪽

δε ὀπτῶντες. 49 τοῖς δε μοφάγοις πολλὰ τῶν ορνέων παραβάλλουσι, καὶ θηλείας ἐκάστω τῶν ζώων τὰς εὐειδεστάτας συντρέφουσιν, ας παλλακίδας προσαγορευουσιν. 50. ταν δε ὁ πις τελευτήσας ταφῆ α μεγαλοπρεπῶς, ζητοίσιν τερον ὁμοιον ταν δε εὐ- ρεθῆ τὰ μεν πλήθη του πένθους πολυεται, αγεται δε ὁ μόσχος πρῶτον ε4 Νείλου πόλιν. καὶ τότε μόνον α γυναῖκες αυτὸν ὁρῶσι κατὰ πρόσωπον ἱστάμεναι, καὶ δεικνύουσιν ἀνασυράμεναι τὰ εαυτῶν γεν-i νητικὰ μόρια τον δε τερον χρόνον απαντα κεκωλυμένον ἐστὶν εἰς ὀψιν αὐτὰς ἔρχεσθαι τούτω τω θεῶ. φασὶ δε την τολυσίριδος ψυχὴν εἰς τούτον μετὰ την τελευτην μεταστῆναι ilol. οιαύτη καὶ η Αἰγυπτίων ἀσχημων ἀθεότης i μαλλον η θεολογία, προ ην καὶ το ἐνίστασθαι αἰσχρόν. ης καὶ εἰκότως καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ λευθερίαν τῶν τοσούτων κακῶν οὐδε- τερως ἡράμενοι η διὰ μόνης της σωτηρίου καὶ ευαγγελικῆς διδασκαλίας της τὰς διανοίας τυφλοῖς την ἀνάβλεψιν ευαγγελισαμένης. 52 τούτων δε αυτῶν τὰς σεμνοτερας η θεωρίας τε καὶ φυσιολογίας μικρὸν στερον ἐπισκεψόμεθα, πὰν καὶ τὰ Ἐλληνικὰ διαλάβωμεν. ἴτω δῆτα ἀναμὶξ Αἰγυπτιακῆς μού καὶ Φοινικικῆς συνδραμούσης μυθολογίας κεκράτη-ra κεν εἰκότως παρὰ τοι πλείστοις τῶν θνῶν η τῆς παλαιῆς πλάνης δεισιδαιμονία. 3. ἀλλὰ γὰρ λεκτέον 5ai

καὶ τὰ Ἐλλῆνων τὰ μὲν δὴ σεμνὰ τῆς Αἰγυπτίων

μυθολογίας τον προτεθέντα περιείληφε τρόπον, τὰ δε Ελληνικὰ ὁτι τούτων αυτῶν ἀποσπάσματα καὶ παρα- κουσματα τυγχάνει προείρηται με πολλάκις καὶ διατῆς τῶν προτεθέντων συγγραφέων διαγνώσεως, 54 ου

μην ἀλλὰ καὶ ἐξ αυτῆς τῆς Ἐλληνικῆς θεολογίας.

119쪽

νοιτ αν ἔκδηλον, ἐπαγομένων ἐν ταῖς οἰκείαις περὶ θεῶν ναγραφαῖς οἴκοθεν μεν ουδεν, ταῖς δε τῶν ἔξωθεν περιπιπτόντων μυθολογίαις 55 ξοάνοις τε i, γαρ τοῖς παραπλησίοις καὶ μυστηρίοις τοῖς αυτοῖς ἀποδείκνυνται συγχρώμενοι, ἁ ἔνεστι μαθεῖν ἐκ

της περὶ τούτων ἱστορίας, πιο τὰ βιβλιοθήκας επὶ ταυτον Ῥου συναγαγὼν ου καὶ πρόσθεν ἐμνημόνευσα, κατὰ τὸ τρίτον καὶ τέταρτον της δηλωθείσης αυρο του πραγματεια ἱστορεῖ, την της ἱστορίας ἀρχηναπο των Κάδμου χρόνων πεποιημένος. 46 τον οδὲ Κάδμον μετὰ Μωσέα γενέσθαι α ἀκριβεῖς των χρονογραφιῶν παριστῶσι διαδοχαὶ, ς κατὰ καιρον ἐπιδειξομεν Ἀστε καὶ τῶν Ἐλληνικῶν θεῶν ἀποδείκνυσθαι τον Μωσέα προτερειν, εἰ δη προ Κάδμον μεν ουτος, οἱ δε θεοὶ νεώτεροι της Κάδμου γεγονότες βηλικίας ναφαίνονται Ἀκουε δ' ουν τῶν του συγγραφεως φωνῶν ὐ II. Κάδμον τον γήνορός φασιν ἐκ Φοινίκης υπο ου βασιλέως ἀποσταληνα προς ἀναζητησιν της ρώπης, ν πο ιὸς ἀρπαγηναι - ευρόντα δεπεἰς Βοιωτίαν ἐλθεῖν κτίσαι τε τὰς αυτόθι Θηβας, γημαντα δὲ Αρμονίαν την Αφροδίτης γεννησαι, αυ

της Σεμέλην καὶ τὰς ταύτης ἀδελφάς. 4 τη δεαε- μέλοῦ τον Αία μιγέντα παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς

ομοίας αυτη ποιήσασθαι ταῖς προς την φαν. ἐπελ- βθόντος δε αυτου θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραροπῶν, - ἐνεγκουσαν την Σεμέλην ἐγκύμονα ουσον ἐκτρῶσαι το βρέφος, πο δε του πυρος αυτην τελευ' Mὶτησαι. . τον δε ει λαβόντα το παιδίον παραδοτ'la J να τω Ἐρμη, ἐκπέμψαι τε εἰς το ἐν τη Νύσρ αντρον δ'

120쪽

κείμενον μεταξ Φοινίκης τε καὶ Νείλου ούτω δετραφέντα τον ιόνυσον π των νυμφῶν εὐρετὴν του οἴνου γενέσθαι, καὶ την φυτείαν διδάξαι της πελου τοὐς ἀνθρώπους. A. εὐρεῖν δε καὶ το ἐκ τῆς κριβῆς κατασκευαζόμενον πόμα, το καλουμενον ζυθον περιφέρειν δε στρατόπεδον - μόνον ανδρῶν, αλλὰ και γυναικῶν, καὶ τοὐς αδίκους καὶ ἀσεβεῖς , τῶν ἀνθρώπων κολάζειν στρατεῶσαι δε ει τηνδεν-δικην τριετεῖ χρόνω 5 ἐντεμεν τοὐς Ελληνας κα-i ταδεῖξαι τριετηρικὰς θυσίας Λωνυσω, καὶ τον θεὸν νομίζειν κατὰ τον χρόνον τομον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοι ἀνθρώποις ἐπιφανείας, σέβειν τε αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους διὰ την του οἴνου δόσιν, σπερ καὶ την Λημητρα διὰ την της του σίτου τροφῆς εἴρεσιν 1 G. 1ἶναι δε φασι καὶαλλον Θιόνυσον πολὐ τοῖς χρόνοις προτερουντα τούτου, τον πό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, ἐκ Λιὸς καὶ Περσεφόνης γενόμ ενον ου την γένεσιν καὶ τὰς θυσίας καὶ τὰς τιμὰς ενυκτερινὰς καὶ κρυφίους εἰσάγουσιν, διὰ την αἰσχύ-

ο νην την ἐκ της συνουσίας ἐπακολουθοίσαν. . ον

καὶ πρῶτον βοίς ἐπιχειρῆσαι ζευγνύειν, αφ' ου δηκα κερατίαν αυτον εἰσαγουσι. τον δε ἐκ Σεμέλης νεώτερον, τρυφερὸν τω σώματι κα ευπρεπεία διε

νεγκεῖν καὶ προς τὰς ἀφροδισιακὰς δονὰς ευκατά- i5 φορον γεγονέναι φασὶ κατὰ δε τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγειν καθωπλισμενα λόγχαις τεθυρσωμέναις. I. φασὶ δε καὶ τὰς Μούσας αὐτῶ συναποδημεῖν παρθένους ἴσας καὶ πεπαιδευμένας 1 διαφερόντως, ας καὶ διὰ μελωδίας καὶ ὀρχήσεως ψυ- βροαγωγεῖν τον θεόν. παιδαγωγόν τε αὐτοὐ Σειληνὸν μεγάλα συμβάλλεσθαι αὐτῶ προς ἀρετην προς δετὰς ἐκ του πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας ἀναδε-