Eusebii Caesariensis opera, 1

81쪽

εης του παντος γενέσεως τε καὶ φθορῆς, ἐξ οὐδη φησι τους τε υρανοῖς ἀποκεκρίσθαι καὶ καθόλου τους παντας ἀπειρους νγ κόσμους ἀπεφήνατο δε την φθορὰν γίνεσθαι, καὶ πολ πρότερον την γένεσιν, ἐξ απείρου αἰῶνος ἀνακυκλουμένων πάντων αυτῶν. ἡπάρχειν δε φησι τω με σχηματι την γην κυλινδροειδη ἔχειν δε τοσούτον βαθος σον αν εἴη τρίτον προς το πλάτος φησὶ δε το ἐκ του ἀrδίου γόνιμον θερμο τε καὶ ψυχρου κατὰ την γένεσιν τοὐδε του κόσμου ἀποκριθῆναι, καί τινα ἐκ τούτου οφλογος σφαῖραν περιφυῆναι τω περὶ την, ν ἀέρι ςτω δένδρω φλοιόν. στινος ἀπορραγείσης καὶ ις

τινας ἀποκλεισθείσης κύκλους ποστηνα τον λιονι καὶ την σελήνην καὶ τοὐς ἀστερας ἔτι φησὶν τι κα ἀρχὰς ἐξ ἀλλοειδῶν ζωων ὁ ἄνθρωπος ἐγεννή- 5θη ἐκ το τὰ μεν ἄλλα δι' εαυτῶν ταχυ νέμεσθαι,

μονον δε τον ἄνθρωπον πολυχρονίου δεῖσθαι τι - ωήσεως διὸ καὶ κατ-ἀρχὰς Ουκ ἄν ποτε τοιοίτον οντα διασωθηνει. ταῶτα μεν ουν ὁ ναξίμανδρος A. ναξιμένην δε φασι την τῶν λων ἀρχην Θοτον αέρα εἰπεῖν, καὶ τοὐτον εἶναι τήμεν γενει ἄπει- φον, ταῖς δε περ αυτὸν ποιότησιν ρισμένον γεν-νἀσθαί τε πάντα κατά τινα πυκνωσιν τούτου καὶ

πάλιν ἀραίωσιν την γε μην κίνησιν ἐξ αἰῶνος πάρχειν πιλουμένου δε το αέρος πρώτην γεγενησθα 25 λέγει την γην, πλατεῖαν μάλα διὸ καὶ κατὰ λόγου αυτην ἐποχεῖσθαι τω ἀέρι καὶ του λιον καὶ την σεληνην καὶ τὰ λοιπὰ ἄστρα την ἀρχὴν της γενέσεως .sa ἔχειν ἐκ γης ἀποφαίνεται γοῶν τον λιον γην, διὰ δε την ὀξεῖαν κίνησιν καὶ μάλ' ἱκανῶς θερμοτάτην soκίνησιν λαβεῖν 4. Σενοφάνης δε ο Κολοφώνιος ἰδίαν τινὰ οδον

82쪽

ευμένος καὶ παρηλλαχυῖαν πάντας τους προηρημένους, ουτε γένεσιν ουτε φθορὰν απολείπει, αλλ' εἶναι λεγει το πῆλαε ομοιον εἰ γαρ γίγνοιτο τουτο, φησὶν ἀναγκαῖον προ τουτου μη εἶναι - μη οὐδε

iv αν γένοιτο, ουδ αν το μη ον ποιήσαι τι, υτευπ0 του μ οντος γένοιτ' αν τι αποφαίνεται δε καὶ

τα αἰσθήσεις ψευδεῖς, καὶ καθόλου συνχυταῖς καὶ αυτον τον λόγον διαβάλλει αποφαίνεται δε καὶ τω χρ0ν' καταφερομένην συνεχῶς καὶ κατ' ολίγον τηνi γην εἰς την θάλασσαν χωρεῖν. φησὶ δε καὶ τομηλιον πικρῶν καὶ πλειονων πυριδίων ἀθροίζεσθαι. αποφαίνεται δε καὶ περὶ θεῶν, ουδεμιῆς ηγεμονίας ἐν αυτοῖς Ουσης ου γα οσιον δεσπόζεσθαί τινα των 16Iθεῶν ἐπιδεῖσθαί τε μηδενος αυτῶν μηδένα μηδ' ολως - d κουειν δε καὶ ορὰν καθόλου και μη κατὰ μέρος ἀποφαίνεται δε καὶ την γην ἄπειρον,εναι, καὶ κατὰ πῆν μέρος ἡ περιεχεσθαι πο ἀέρος γίνεσθαι δὲ ἄπαντα εκ γῆς τον μηλιόν φησι και τὰ ἄλλα ἄστρα ἐκ των νεφῶν γίνεσθαι b. ' Παρμενίδης δε ὁ Ἐλεάτης, ὁ ταῖρος Σενο- φανους, ἄμα μεν καὶ των τούτου δοξῶν ἀντεποιησα- ῆμα δε κα την ἐναντίαν ἐνεχείρησε στάσιν ἀμ'ιο μεν γα το πῆν καὶ ἀκίνητον ποφαίνεται καὶηqτα την των πραγμάτων ἀλήθειαν εἶναι γαρ αυτομ0υνον, μουνογενές τε καὶ ἀτρεμες. δ' γενητο γένεσιν δὲ των καθ' υπόληφι ψευδη δοκούντων

να καὶ τὰς αἰσθήσεις ἐκβάλλει ἐκ της ληθείας.

φροὶ δε τι εἴ τι παρὰ το ν πάρχει, τοὐτο ουκκ στιν ον τλδε μηχν ἐν τοῖς λοις ου ἔστιν ουτως ν τ ον ἀγένητον απολείπει λέγει δε την γην του ' vκνοῶ καταρρυέντος ἀέρος γεγονέναι.

6. ' Ζήνων δε ὁ Ἐλεάτης ἴδιον μεν ουδεν ἐξέθε- ' διηπορησε δε περὶ τούτων ἐπὶ πλέον.

83쪽

T ' Λημόκριτος ὁ 'Aβδηρίτης πεστησατο τοπῆν πειρον, δια το μηδαμῶς υπό τινος αυτ δεδημιουργῆσθαι ἔτι δε καὶ ἀμετάβλητον αυτ λεγει καὶ καθόλου, οἷον πῶν ἐστι, ρητῶς κτίθεται μηδεμίαν ρχὴν ἔχειν τὰς αἰτία των νυν γιγνομένων, 5

ἄνωθεν δε ὁλως ἐξ ἀπείρου χρόνου προκατέχεσθαισι, τῆ νάγκη πάνθ' απλῶς τα γεγονότα καὶ ὁντα καὶεσόμενα. ἡλίου δε καὶ σελήνης γένεσίν φησι, κατ'

ἰδίαν φέρεσθαι ταυτα μηδέπω τοπαράπαν χοντα θερμὴν φυσιν, μηδε μην καθόλου λαμπροτάτην, τουν- Οαντίον δε ξωμοιωμένην τη περὶ την γῆν φυσει γεγονέναι γαρ κάτερον τουτων πρότερον ἔτι κατἰδίαν υποβολήν τινα κόσμου, ροτερον δε μεγεθοποιουμενου του περὶ τον λιον κέοια εναποληφθῆναι

' Ἐπίκουρος Νεοκλέους θηναῖος το περὶ θεῶν τυφον πειρῆται καταστέλλειν ἀλλα καὶ ουδεν, φησὶ γίγνεται ἐκ του μ οντος, ὁτι το πῆλαε τοι ούτον ην, καὶ ἔσται τοιοίτον ὁτι Ουδεν ξενον ἐν τω παντὶ αποτελεῖται παρὰ τονήδη γεγενημενον χρονον οἄπειρον ὁτι πῆ ἐστι σῶμα, καὶ ου μόνον ἀμεταβλητον, ἀλλα και ἄπειρον ὁτι τελος τῶν ἀγαθῶν

9. 'Αρίστιππος ὁ Κυρηναῖος τέλος ἀγαθῶν την ἡδονὴν κακῶν δε την ἀλγηδόνα την δε ἄλλη φυ- 25σιολογίαν περιγράφει, μόνον φέλιμον ιναι λεγων τὸ ζητεῖν

ὀττι τοι ἐν μεγάροισι κακόν τ' ἀγαθόν τε τέτυκται. ἀ

G0. Ἐμπεδοκλῆς ὁ 'Aκραγαντῖνος στοιχεῖα τέσσαρα, πυρ, δωρ, αἰθέρα, γαῖαν αἰτίαν δὲ τούτων φι- ωλίαν καὶ νεῖκος ἐκ πρώτης φησὶ της τῶν στοιχείων κράσεως ἀποκριθέντα τονἈέρα περιχυθῆναι κύκλω μετὰ

84쪽

M τον ψα- πῶρ ἐκδραμὸν καὶ ου ἔχον τέρα, iώραν ἄνω ἐκτρέχειν υπὸ του περι οὐαέρα πάγου.Aναι δε κύκλω περὶ την γῆν φερόμενα δυο ημισφαίρια, το μὲν καθόλου πυρος, το δὲ μικτὸν ἐξ αέρος

καὶ ολίγου πυρὸς, περ οἴεται την νύκτα εἶναι. ζν dZ Ἀρχην της κινησεως συμβῆναι απὸ του τετυχηκέναι κατὰ τον ἀθροισμὸν ἐπιβρίσαντος οὐ πυρός.

α λιος την φύσιν ου ἔστι πυρ, ἀλλα οὐ πυρὸς

cντανάκλασις ὁμοία ρ ἀφ' υδατος γινομένρ σελη- ih π δέ φησι συστῆναι καω εαυτην ἐκ το ἀπολειφθέντος -ος πὀ οὐ πυρός τοὐτον γαρ παρο- ναι, καθάπερ και την χάλαζαν το δε φω αὐτην σiειν ἀπὸ οὐ λίου. το δὲ γεμονικὸν οὐτε ἐν κεφαλη ἴτε ἐν δωρακι, ἀλλ' εὐαῖματι ' θεν καθ' i 0 τι αν μέρος οὐ σώματος πλέον η παρεσπαρμένοντο γεμονικὸν, οἴεται κατ ἐκεῖνο προτερεῖν τους

οεως μετέχειν το πῆν. κινεῖσθαι γαρ ἀδύνατον, μημαθιστάμενον ' μεθίστασθαι δε ἀναγκαῖον τοι εἰς πλῆρες η εἰς κενόν. πυκνούμενον δε τον αἰθέρα π0 ῖν νεφέλας, εἶτα δωρ, ὁ και κατὰ επὶ τον Ριον σβεννύναι αυτόν καὶ πάλιν ἀραιούμενον ἐξάπτεσθαι χρόνω δε πηγνυσθαι ταξηρω τον λιον,

ηιὰ ποιεῖν ἐκ τοὐ λαμπροί δατος ἀστέρας, νύκτα τε η* ημέραν ἐκ της σβέσεως καὶ ἐξάψεως, καὶ κα - λο τὰς ἐκλείψεις ἀποτελεῖν ' li12 ' Λιογένης ὁ Ἀπολλωνιάτης έρα φίσταταιοτοιχεῖον κινεῖσθαι δὲ τα πάντα, ἀπειρους τε εἶναι

85쪽

ΕUSEBII τους κόσμους κοσμοποιεῖ δε ούτως οτι τοὐ παντος κινουμενου, και η με αραιοῶ, - πυκνοὐ γινο- μενου, που συνεκύρησε το πυκνον συστροφην ποιηθσαι, καὶ ἴτω τα λοιπα κατὰ τον αυτον λόγοι τακουφότατα την ἄνω τάξιν λαβόντα τον λιον ἀπο-5τελέσαι.V. 13. οιαυτη και των πανσοφων Ελληνων ων

δ φυσικῶν φιλοσόφων ἐπικληθέντων η περὶ της

συστάσεως οὐ παντος καὶ της πρωτης κοσμογο νίας διάληψις, ου δημιουργον η ποιητην τινα των Φολων ὁποστησαμένων, αλλ' οὐδ ολως θεολι νημην ποιησαμένων, μόνι δε τε ἀλόγω φορὰ και τῆ αὐτομάτω κινησε την αἰτίαν οὐ παντος ανατεθειμενων. 14. τοσαύτη δε αυτῶν καὶ προ αλληλους ἐναντιο της, ἐν μεν ουδεν ἀλληλοι συμπεφωνηκοτων, μά- β. χης δε καὶ διαφωνίας τὰ πάντα ἀναπεπληρωκότων. οθεν καὶ ο θαυμάσιος Σωκράτης τουτουσὶ παντας μωραίνοντας ἀπηλεγχε, καὶ μαινομενων κα οὐδενἔλεγε διαφέρειν, εἰ δη σοι μάρτυς ἀξιόχρεως ενοροφῶν ἐν πομνημονεύμασι λέγων ούτως η lo. V Οὐδεὶς δε πώποτε Σωκράτους οὐδεν ἀσερο βες οὐδε ἀνόσιον οἴτε πράττοντος εἶδεν ἴτε λέγοντος κουσεν οὐδε γαρ περὶ της πάντων φύσεως, η περὶ τήν ἄλλων, ς οἱ πλεῖστοι διελέγετο, σκοπῶνοπως ο καλούμενος π των σοφιστῶν κόσμος ἔχει.

και τίσιν ἀνάγκαις καστα γίγνεται τῶν Ουρανίων, ἀλλα καὶ τους φροντίζοντας τὰ τοιαῶτα μωραίνοντας ἀπεδείκνυε. 'Καὶ ἐπιλέγει ἐξης 16. ' Ἀθαύμαζε δὲ εἰ μη φανερον αὐτοῖς ἐστιν Τ

86쪽

8 ταλα αδυνατον ἐστιν ἀνθρώποις ευρειν, ἐπεὶ και αεγτους τα μέγιστα φρονοῶντας ἐπὶ τ περ τουτων λεγειν ου τα αυτὰ δοξάζειν ἀλληλοις, ἀλλὰ τοῖς μαινομένοις ομοίως διακεῖσθαι προ αλληλους των τε γαρ φαινομενων του μεν ουδε τα δεινὰ δεδιέναι, τους Ζ τα μη φοβερὰ φοβεῖσθαι, των τε περὶ της πάντων φύσεως μεριμνώντων τοις με δοκειν , μόνοντο ον εἶναι, τοῖς δε απειρα το πλῆθος, καὶ τοι μεν αεὶ πάντα κινεῖσθαι τοι δε υδεν ἄν ποτε κινηθη Hναι και τοι μεν παντα γίνεσθαί τε και ἀπόλλυσθαι, τοις οὐτ ῶν γενέσθαι ποτε υδεν ουτ'απόλλυσθαι. V17. αυθ' ὁ Σωκράτης, ως ο Σενοφῶν μαρτυρεῖ συνάδε δε καὶ ὁ Πλάτων τουτοις ἐν τω Περὶ i Φυχῆς τοιάδε λεγοντα αὐτον ἀναγράφων ' Ἐγώ γαρ, ἔφη, ω Κέβης, νέος ων θαυμαστως ως ἐπεθύμησα ταύτης της σοφίας, ν δ καλοsσο περὶ φύσεως ἱστορίαν ὐπερήφανον γάρ μοι εἶναι

ἐδόκει εἰδέναι τὰς αἰτιας κάστου, δια τι γίνεται η 'καστον, καὶ δια τι ἀπόλλυται, καὶ δια τι ἔστι καὶ πολλάκις μαυτον ἄνω κάτω μετέβαλλον, σκοπων πρῶτον τα τοιάδε αρ' ἐπειδὰν το θερμον καὶ το ψυ ἰχοον σηπεδόνα τινὰ λάβη, ως τινες ἔλεγον, τοτε δητα ζῶα ξυντρέφεται και πότερον το ιμά ἐστιν φρονοῶμεν, η ὁ ἀηρ, η το πυρ η τούτων μεν ουδεν, δ εγκέφαλος ἐστιν τὰς αἰσθησεις παρέχων του Οραν καὶ ἀκούειν καὶ ὀσφραίνεσθαι, ἐκ τούτων δε μγνοιτο μνημη καὶ δόξα, ἐκ δε μνημης καὶ δόξης λαβούσης το ρεμεῖν κατὰ ταὐτα γίνεσθαι ἐπιστημην. is l8. καὶ - τούτων τὰς φθορὰς σκοπῶν, και τὰ περὶ

87쪽

sisJ τὸν Ουρανόν τε καὶ την γῆν πάθη, τελευτῶν ουτως ἐμαυτῶ ἔδοξα προς ταύτην την σκέψιν ἀφυὴς εἶναιώς ουδὲν χρημα τεκμηριον δέ σοι ἐρῶ ἱκανόν' ἐγὼ γαρ α καὶ πρότερον σαφῶς πιστάμην, ως γε ἐμαυτῶκαι τοις αλλοις ἐδόκουν, τότε υ αυτῆς της σκέψεως, ουτω σφόδρα ἐτυφλώθην στε ἀπέμαθον καὶ αὐθ'

προ του μην εἰδέναι. V19. αὐτὸ κράτης αυτὸς ἐκεῖνος Ο πἀσιν αο διμος Ἐλλησιν. τε τοίνυν καὶ τω τηλικουτω φιλοσοφω τοιάδε εἶναι ἐδόκει τὰ της των δηλωθέντων ο ρ7 φυσιολογίας, εἰκότως μοι δοκῶ καὶ μὰς την τούτωναπάντων ἀθεότητα παρητῆσθαι, ἐπει καὶ τα της πολυθέου πλάνης αυτῶν Ουκ ἔοικεν εἶναι αλλότρια των εἰρημένων τοὐτο μεν ουν ἐπὶ καιρου οὐ προσηκοντος ἐλεγχθήσεται, καθ ο ἀποδειξομεν ὁτι πρῶτος β Ελληνων ναξαγόρας νοῶν ἐπιστῆσαι τη οὐ παντὸς αἰτια μνημονευεται. νῶν δέ μοι επὶ τον ιοδωρον μετάβα καὶ σκόπει οἷα περὶ της πρώτης τῶν ανθρω'πων θεολογίας στορεῖ

i, IX Toυς δ' Ουν κατ' Αἴγυπτον ανθρώπους το ' παλαιὸν γενομένους ναβλέψαντας εἰς τον κόσμον, καὶ την τῶν ὀλων φύσιν καταπλαγέντας τε καὶ θαυ' μάσαντας, πολαβεῖν εἶναι δύο θεοῖς ἀχίους τε και πρώτους, τον τε λιον καὶ την σελήνην, ων τον μενχσιριν, την δὲ Ισιν ὀνομάσαι, από τινος ἐτύμου τεθνθείσης κατέρας της προσηγοριας μεθερμηνευο μένων γαρ τούτων εἰς τον Ἐλληνικὸν της διαλέκτου τροπον εἶναι μεν τὸν 'υσιριν πολυόφθαλμον, εἰκότως πάντη γαρ ἐπιβάλλοντα τὰς κτῖνας σπερ πολλοῖς ὀφθαλμοῖς βλέπειν απασαν γῆν καὶ θάλατταν καὶ 'τον ποιητην δε λέγειν σύμφωνα τούτοις,

88쪽

Hέλιός θ' o πάν ἐφορας καὶ πάν ἐπακουεις. 3. των δε παρ' Ἐλλησι παλαιῶν μυθολόγων τινες im 'Oσιριν ιόνυσον προσονομάζουσι καὶ Σείριον παρωνύμως. . Eυμολπος μεν ἐν τοι Βακχικοῖς ἔπεσί φησιν ἀστροφαῆ ιόνυσον εν ἀκτίνεσσι πυρωπόν. 0ρφευ δετυῖνεκά μιν καλέουσι Φάνητά τε καὶ Λιόνυσον. ih φασὶ δέ τινες καὶ το ἔναμμα αὐτω ο της νεβρίδος απο τη των ἄστρων ποικιλίας περιῆφθαι. 4 την δεχιν μεθερμηνευομενην εἰναι παλαιαν, τεθειμένης της προσηγορίας τη σεληνn ἀπο τη ἀὶ δίου καὶ παλαια γενεσεως κερατα δ' αυτῆ περιτιθεασιν ἀπο τε

ιπάρχρ μηνοειδης, καὶ ἀπο της καθιερωμένης αυτῆ ut, βοος παρ' Αἰγυπτίοις τουτους δε τους θεούς φλειανται τον σύμπαντα κόσμον διοικεῖν. b. οιαῶτα μεν οὐ και ταsτα εχεις δε καὶ ἐντη Φοινικικη θεολογία ς ἄρα Φοινίκων οι πρῶτοι φυσικοὶ ηλιον καὶ σελήνην καὶ τους λοιποὐ πλανητας αστερα καὶ τα στοιχεῖα καὶ τα τούτοις συναφῆ θεοὐς μόν0υς γίνωσκον, καὶ οτι τούτοις οἱ παλαίτατοι τατῆς γης ἀφιέρωσαν βλαστηματα, και θεοὐς νόμισαν, Ἀα προσεκύνουν ταλα, ἀφ' ων αὐτοί τε διεγίνοντο καὶ οἱ επόμενοι, καὶ οι προ αὐτῶν πάντες, καὶ χοὰς καὶ επιχύσεις ἐτελουν ἔλεον δε καὶ οἶκτον καιηλαυθμον βλαστηματι γης ἀπιόντι καθιερουν, και

γενέσει ζώων ἐκ γης πρώτη καὶ τη ἐξ ἀλληλων καὶ

τελευτὴ καθ' ην του ζην ἀπήρχοντο. m. αυται δ' ησαν αἱ ἐπίνοιαι της προσκυνήσεως ομοιαι θ αὐτῶνWσθενεία καὶ ψυχῆς ἔτι ατολμία ταλα καὶ η Φοινί-

89쪽

κων γραφὴ ω εξῆς ἀποδειχθήσεται. αλλὰ καὶ τῶν sis,καθ' ημὰς γεγονὼς αυτὸς κεῖνος ὁ ταῖς καθ' ημῶν λαμπρυνόμενος δυσφημίαις, ἐν οἷς ἐπέγραψε ' Περὶ της των ἐμψυχων ἀποχῆς,' κα των παλαιῶν αρχαιότητος τὴν μνήμην δέ πως αὐτολεξεὶ Θεοφράστω μάρ ετυρι χρώμενος, παρατίθεται 7. υνάριθμος μεν τις ἔοικεν εἶναι χρόνος, φου τό γε πάντων λογιώτατον γένος, ως φησι Θεόφραστος, και τὴν ἱερωτάτην υπὸ του Νείλου κτισθεῖσαν χώραν κατοικοὐν ῆρξαντο οι πρῶτοι ἐφ εστίας τοις ρουρανίοις θεοῖς θύειν, ου σμύρνης Ουδε κασίας καὶ λιβανωτου κρόκω μιχθέντων ἀπαρχάς Ἀπολλαις γαρ γενεαῖς στερα παρελήφθη ταύτα, καὶ πλάνης μαστὴρ λανθρωπος γιγνόμενος της ναγκαίας ζωῆς

μετὰ πολλῶν πόνων και δακρύων ταγονας τουτων ab ἀπήρξατο τοι θεοῖς 8 ου τουτων ουν ἔθυον προτερον, αλλὰ χλόης ιονεί τινα της γονίμου φύσεως χνουν ταῖς χερσὶν ἀράμενοι δένδρα μὲν γαρ δη προζωων ἀνέδωκεν ἡ γη, τῶν δένδρων δε πολὐ πρόσθεν τὴν ἐπέτειον γεννωμένην πόαν ης δρεπόμενοι φύλλοκκαι ρίζας καὶ τοὐς λους της φύσεως αὐτῶν βλα-στοὐ κατέκαιον, ταύτη του φαινομένους ουρανίους θεοὐ τη θυσία δεξιούμενοι, και του πυρὸς ἀπαθανατίζοντες αὐτοῖς τὰς τιμάς. i. τούτοις γα και τοπυρ ἀθάνατον ἐφύλαττον ἐν τοις ἱεροις, ον μα αι ' λιστα αὐτοῖς ὁμοιότατον. ἐκ δὲ της θυμιάσεως τῶν

απὸ η θυμιατήριά τε ἐκάλουν καὶ τὸ θύειν καὶ θυσίας, α δὴ ἡμεῖς ς τὴν στέραν πλημμέλειαν ση μαίνοντα οὐκ ορθῶς ἐξακούομεν, τὴν διὰ τῶν ζωων

90쪽

PRΑΕΡ. VANG. I. s. 35ὁε τοι παλαιοῖς του μη παραβαίνειν το ἔθος μελεν ως κατὰ των ἐκλειπόντων το ἀρχαῖον, πεισαγόντων

ὁ ετερον. ἀρασαμένους αρώματα τα θυμιώμενα

11. αὐτα εἰπὼν ἐπιλέγει μεε τερα 'Πόρρω δε των περὶ τὰς θυσίας παρχῶν τοῖς ανθρώποις προχυσῶν παρανομίας ἡ ων δεινοτατων θυματων παράληψις ἐπεισήχθη μότητος πλήρης ώς δοκειν τὰς πρόσθεν λεχθείσας καν μῶν ρὰς νυνi τέλος εἰληφέναι, σφαξάντων τῶν ανθρώπων καὶ τους βωμους αἱμα ντων 12. οσαυτα καὶ ο Πορφυριος ου ἀλλον λοθεόφραστος. ἐπισφράγισμα δε του λόγου γένοιταν μίν ὁ Πλάτων ἐν Αρατυλή, πρόσθεν τῶν εἰρη--n μένων αυτ περὶ τῶν Ἐλλήνων ωδέ πη φάσκων προς

Φαίνονται μοι οἱ πρῶτοι τῶν ἀνθρώπων τῶν περὶ την Ἐλλάδα τουτους μόνους θεους ἡγεῖσθαι,ουσπερ νυν πολλοὶ τῶν βαρβάρων, λιον καὶ σελή- Μνην καὶ γην καὶ ἄστρα καὶ ουρανόν' τε υν αυτὰ ορῶντες πάντα ἀεὶ ἰόντα δρόμω καὶ θέοντα, απὸ ταυτης της φύσεως της του θεῖν θεους αυτους ἐπονομάσαι 13. 'Aλλ' τι μεν οἱ πρῶτοι καὶ παλαίτατοι τῶν ανθρώπων ουτε ναῶν οἰκοδομίαις προσεῖχον ουτε ξοάνων ἀφιδρυμασιν, ουπω τότε γραφικῆς ουδε πλαστικῆς ῆ γλυπτικῆς η ἀνδριαντοποιητικῆς τέχνης ἐφευρημένης, ουδε μην οἰκοδομικῆς ουδε ἀρχιτεκτονικῆς πω συνεστώσης, παντί, οἰμαι συλλογιζο- ρ μένω δῆλον εἰναι 14. τι δε υδε τῶν μετὰ ταὐτα