Eusebii Caesariensis opera, 1

발행: 1867년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

76 USEBII ἐπελθόντα παρ' ἄπασι τιμηθῆναι, καὶ θεον ἀναγορευθῆναι.V62. αλα και τα τούτοις παραπλησια ως περὶ

θνητῶν ανδρῶν περὶ των θεῶν διελθὼν ἐπιφέρει λέγων ''Καὶ περὶ μεν υημερου του συνταξαμένου την inn, ιερὰν ἀναγραφην ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ρηθεῖσι τα δὲ παρὰ τοῖς Ἐλλησι μυθολογούμενα περὶ θεῶν αὐλούθως σιόδω καὶ μήρω καὶ ρφεῖ πειρασόμεθα συντόμως ἐπιδραμεῖνI 0Εἶθ' ἐξης ἐπισυνάπτει τὰς των ποιητῶν μυ -

λογίας.

63 υλλα γαρ τοσαίτα καὶ ἀπο της Ἐλληνων θεολογίας ἀποχρώντας μῖν ἀποτετμησθω, οἷς ευ- λογον ἐπισυνάψαι τῶν αυτῶν θεῶν τὰς ἐν οἷς ἀδυ- 15b τοι τελετὰς καὶ τὰ απόρρητα μυστήρια, σκέψασθαί τε πότερον θείας ς ληθῶς θεολογίας ἐχούσης τι θεοπρεπες δεῖγμα φέρουσιν η κάτωθεν ποθεν ἀπομακρῆς καὶ δαιμονικης πλάνης ορμῶνται, γέλωτος καὶ μἀλλον αἰσχύνης,-ἀλλον δὲ και τοις ἔτι τυφλώτ- οτουσιν οἴκτου οντα ἄξια. 64. ταυτα δὲ λημης ὁ θαυμάσιος ἐν φ προς Ἐλληνας Προτρεπτικῶ διαρ- ρηδην ἐκκαλύπτει, πάντων μὲν δια πείρας ἐλθὼν

ἀνὴρ θῆττόν γε μην της πλάνης ἀνανεύσας , ς αν

προς του σωτηρίου λόγου και δια της ευαγγελικης ροδιδασκαλίας τῶν κακῶν λελυτρωμένος. βραχέα δ'ουν καὶ τούτων ἐπάκουσον III. V Aδυτα τοίνυν ἄθεα μη πολυπραγμονεῖτε,4 μηδὲ βαράθρων στόματα τερατείας εμπλεα, φλέβητα

Θεσπρωτειον, η τρίποδα Κιρραῖον, η ωδωναῖον β'

21 λημης - Προτρεπτικω c. 2. p. 10.

132쪽

ieiκεῖον, γεράνδρυον δε ψάμμοις ἐρήμαις τετιμημένον και το αὐτόθι μαντεῖον αυτ δρυ μεμαρασμένονρμοις γεγηρακόσι καταλείψατε. 2. σεσίγηται γοῶν

Κασταλίας πηγὴ καὶ Κολοφῶνος ἄλλη πηγὴ καὶ

αλλα ομοίως τέθνηκε νάματα μαντικά καὶ δὴ του ἀφ- κενὰ ψε μεν μως δ' ου διελήλεγκται τοῖς μιοι συνεκρεύσαντα μύθοις. 3. διήγησαι μιν καιτης αλλης μαντικης, μαλλον δε μανικης τα πρησταὶ τήρια τον λάρων, τον Πύθιον, τον ιδυμέα, i τον Ἀμφιάρεω, τον πόλλω, τολυμφίλοχον - εἰ δε βουλε καὶ τερατοσκόπους καὶ οἰωνοσκόπους καιτους ονείρων κριτὰς ανιερου συν αὐτοῖς στῆσον δε inios of παρὰ τον Πύθιον ἄγων τους ἀλευρομάντεις καιηφθομάντεις καὶ τοὐς ισετ παρὰ τοῖς πολλοῖς τετι- ψ μημενους ἐγγαστριμυθους ναὶ μην ἄδυτα Αἰγυπτίων - Ἀρρηνῶν νεκυομαντεῖαι σκότω παραδεδοσθων μανικὰ ταυτα ς ἀληθῶς ανθρώπων πίστων σοφι- στ οια και πλάνης κράτου κυβευτήρια. 5. συνεμ-

προοι τῆσδε της γοητείας αἶγες αι ἐπὶ μαντικὴν ἡσκη- i*μέναι καὶ κόρακες ἀνθρώποις χρῆν υ ἀνθρώπων

Φιδασκόμενοι '6. ἱ εἴ σοι καταλέγοιμι τὰ μυστηρια ουκiξορχήσομαι μεν σπερ υλκιβιάδην λέγουσιν, πο- γυμνωσω δε ευ μάλα αν τον της ἀληθείας λόγον

την γοητείαν την ἐγκεκρυμμενην αὐτοῖς, και αυτους γῆ - καλουμενους μῶν θεοῖς, πιαι τελεταὶ μυστικαὶ, οἷον ἐπι σκηνῆς του βίου τοῖς ἀληθείας ἐγκυοπω θεαταῖς. I. ιόνυσον μαινόλην ὀργιάζουσι βάκχοι μοφαγία τὴν ἱερομηνίαν ἄγοντες, και τελμ ρηουσι τὰ κρεανομίας των φόνων, ἀνεστεμμένοι τοῖς 'φεσιν, ἐπολολύζοντες μαν Εὐαν κείνην, δι' ἐν πιήνη παρηκολουθησε καὶ ὁ θάνατος ἐπηκολούθησε

133쪽

καὶ σημειον οργίων Βακχικῶν οφις ἐστὶ τετελεσμένος. 8 αυτίκα γουν κατα την κριβη των Ἐβραίων φω- ψvγνὴν τ ονομα το μα δασυνόμενον ερμηνεύεται οφις

η θήλεια. η δὲ καὶ Κόρη ρῆμα δη ἐγενεσθην

μυστικὸν, καὶ την πλάνην κά την ρπαγην καὶ το

πενθος--αῖν Ἐλευσὶς δαδουχεῖ. 9 Καί μοι δοκεῖ τα οργια καὶ τα μυστηρια δεῖν

ἐτυμολογειν, τα μεν ἀπο της οργῆς της ηον της προς ω γεγενημένης, τα δὲ ἀπο του μύσους τ συμβεβηκότος περὶ τον ιόνυσον εἰ δε και ἀπο ρμουντός τινος υττικοῶ, ον ἐν κυνηγία διαφθαρτναι πολλόδωρος λεγει, ου φθόνος μῶν δεδοξά- σθαι τα μυστηρια ἐπιτυμβίω φωνῆ καὶη τιμη '

πάρεστι δε καὶ αλλως μυθάριά σοι νοεῖν, ἀντιστοι χούντων ων γραμμάτων, τα μυστηρια θηρευουσι ψγαρ, εἰ καὶ αλλοι τινες, τὰ δη καὶ οἱ μυθοι οἱ τοιοίδε Θρακῶν του βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τους ἀνοητοτάτους, Ἐλληνων τους δεισιδαίμονας 11 ολοι'

το ουν ὁ τῆσδε αρξας της πάτης ἀνθρώποις, εἴτε Βάρδανος ὁ μύθους θεῶν καταδείξας τὰ μυστήρισ, εἴτε Ἀτίων ὁ τὰ Σαμοθρακῶν οργια καὶ τελετσς υποστησάμενος, εἴτε ὁ Φρυξ ἐκεινος ὁ Μίδας, ό παρστου δρύσου μαθὼν ἔπειτα διαδους τοῖς ποτετα γμένοις ἔντεχνον ἀπάτην. 12. οὐ γάρ με ὁ Κύπριος ὁ νησιώτης Κινύρας παραπείσαι ποτ αν, τὰ περὶ την φροδίτην μαχλῶντα οργια ἐκ νυκτος περgπαραδουναι τολμήσας, φιλοτιμούμενος θειάσαι πόρ' νην πολίτιδα 13. ελάμποδα δε τον μυθάονος ἄλλοι φασὶν ι Αἰγύπτου μετακομίσαι το Ἐλλάδι τσς Θηρυς ορτὰς πένθος μνούμενον τούτους θω Τραν ἀρχεκάκους φήσαιμι μύθων ἀθεων καὶ δεισιδαι

134쪽

μονίας ὀλεθρίου πατέρας, σπέρμα κακίας και φθορὰς

ἐγκαταφυτεύσαντα τω βίω τα μυστήρια. Iq. Ho θε, και γαρ καιρος αυτ υμων τα ορ

για ξελέγξω πάτης καὶ τερατείας ἔμπλεα καὶ εἰομεμύησθε, μαλλον ἐπιγελάσεσθε τοῖς μύθοις μῶν

τούτοις τοῖς τιμωμένοις αγορεύσω δε αναφανδον τα κεκρυμμένα ουκ αἰδουμενος λέγειν α προσκυνεῖν ουκαἰσχυνεσθε. d. ἡ μεν ουν ἀφρογενὴς και κυπρογενὴς καὶ Κινύρα φίλη, την φροδίτην λέγω, τὴν φιλο- ih μηδέα, οτι μηδέων ἐξεφαάνθη ' μηδέων ἐκείνων τῶν

απ0κεκομμένων Ουρανοὐ των λάγνων, ων μετὰ τηντ0μην το κυμα βεβιασμένων, ως ασελγῶν μῖν μορι- ἄξιος φροδίτη γίνεται καρπος, ἐν ταις τελεταῖς ταύτης της πελαγίας δονῆς, τεκμήριον τῆς γο- ανῆς ἀλῶν χόνδρος, καὶ φαλλος τοῖς μυουμένοις την dxhνην την μοιχικὴν ἐπιδίδοται νόμισμα δε εἰσφέ- ρ0vσιν αυτη οἱ μυούμενοι, εταίρα ἐρασταί. 16. V Aηους δε μυστήρια καὶ ιος προς μητέρα Θήμητρα φροδίσιοι συμπλοκαὶ καὶ μῆνις, ου οἶδ' ν τι φῶ λοιπον, μητρος ἡ γυναικος τῆς ηους ης χάριν Βριμὼ προσαγορευθῆναι λέγεται ἱκετηρίαι Θῶς καὶ πόμα χολῆς καὶ καρδιουλκία καὶ ἀρρητουργίαι 17 ταυτα οἱ Φρύγες τελίσκουσιν υττιδι καὶ Κυβέλη καὶ Κορύβασι τεθρυλήκασι δε ς ἄρα ἀπο-nοπάσας ο εὐ του κριοί του διδύμους φέρων ἐν μισοις ἔρριψε τοῖς κόλποις τῆς ηοῖς τιμωρίαν ψ vδῆ τῆς βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων, ως εαυτον ῆῆθεν ἐκτεμών. 18. τὰ σύμβολα τῆς μυήσεως ταύ-s V ς ἐκ περιουσίας παρατεθέντα οἶδ οτι κινήσει γέ- λωτα καὶ μὴ γελασείουσιν μῖν διὰ τους ἐλέγχους τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον, κερνοφόρο

135쪽

μεν η ημήτηρ, ανατρέφεται δε η κόρη, μίγνυται, αυθις ὁ γεννησας οὐτοσὶ Ζευς η Φερρεφάττη si ἰδία θυγατρὶ μετὰ την μητερα την ηο, ἐκλαθόμενος του προτέρου μύσους, καὶ μίγνυται δρακων γε-μ1Jνόμενος, ο ην ἐλεγχθείς. 20. Σαβαζίων οὐ μυστηρίων σύμβολον τοῖς μυουμένοις ο δι κόλπου θεός δράκων δε ἐστιν ουτος διολκούμενος του κολ- 10 που των τελουμένων, ἔλεγχος ἀκρασίας ιός. κυει καὶ η Φερρέφαττα παῖδα ταυρόμορφον 21. ἀμέλει φησί τις ποιητης εἰδωλικὸς,

ταυρος δράκοντος καὶ πατηρ ταυρου δράκων, ἐνήρει το κρυφιον βουκόλος το κεντρον 15

βουκολικὸν οἶμαι, κέντρον τον νάρθηκα ἐπικαλῶν, οὐ δη κάλων ἀναστρέφουσιν οι Βάκχοι 22. Βούλει και τα Φερρεφάττης ν λόγια διηρογησωμαί σοι, καὶ τὸν κάλαθον, καὶ την ἀρπαγην τηνυπλυῖδωνέως, και το χάσμα της γης, και τὰς ς τὰς ρο βουλέως τὰς συγκαταποθείσας ταῖν θεαιν, δι ναἰτίαν ἐν τοις Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες χοίρους ἐκβάλλουσι; 23. ταύτην την μυθολογίαν ποικίλως 4 κατὰ πόλεις ορτάζουσιν αι γυναῖκες Θεσμοφόρια, Σκιροφόρια, ρρητοφόρια, πολυτρόπως την Φερρε ραφάττης ἐκτραγωδοῶσαι ἀρπαγην. - γαρ ιονυσου μυστηρια τέλεον απάνθρωπα, δν εἰσέτι παῖδα οντα ἐνόπλω κινησε περιχορευόντων Κουρητων, δόλω δευποδύντων Πτάνων, ἀπατήσαντες παιδαριωδεσιν ἀθυρμασιν ουτοι δη οἱ ιτῆνες διέσπασαν ἔτι νη-

πίαχον οντα, ως ὁ της τελετης ποιητης υρφεύς φησιν ὁ Θράκιος,

136쪽

κῶνος και ρόμβος και παίγνια καμπεσίγυια, μηλά τε χρυσεα καλὰ παρ' σπερίδων λιγυφώνων''.

24 καὶ τησδε μω της τελετης τὰ αχρεῖα σύμβολα ου ἀχρεῖον εις κατάγνωσιν παραθέσθαι ἀστρά- γαλος, σφαῖρα, στρόβιλος, μῆλα ρόμβος ἔσοπτρον, κος. b. θην μεν ουν την καρδίαν του ιονυσου φελομένη Παλλὰς ἐκ του πάλλειν την καρδίαν προσηγορευθη οἱ δε ιτῶνες, ι καὶ διασπάσαντες αυτον, λέβητα τινα τρίποδι ἐπιθέντες, καὶ ι του Λιονυσου ἐμβαλόντες τὰ μέλη, καθήψουν πρό

τερον, πειτα ὀβελισκοις ἀμπείραντες πείρεχον Ἐφαίστοιο.26. Ζευς δ υστερον ἐπιφανεὶς - εἰ θεὸς ην, τάχα που της κνίσης των πτωμένων κρεῶν μεταλαβων, i ης δη-λγέρας λαχεῖν μολογουσιν μῶν οι θεοὶ - λκεραυνω τους ιτῶνας αἰκίζεται καὶ τὰ μέλη του Λιονύσου Απόλλωνι τω παιδὶ παρακατατίθεται καταθάψαι ὁ δε οὐδε γὰρ ἡπείθησε .R, εἰς τον Παρνασον φέρων κατατίθεται διεσπασμένον τον νεκρόν. 2 27. Εἰ θέλεις δ' ἐποπτῆσαι καὶ τὰ κορυβάντων οργια, τον τρίτον ἀδελφὀν ἀποκτειναντες Ουτοι την κεφαλην του νεκρο φοινικίδι ἐπεκαλυμάτην, καὶ καταστέψαντες θαψάτην, φέροντες ἐπὶ χαλκῆς ασπίδος πῖ τὰς πωρείας το υλύμπου 28. καὶ α ταί ἐστι τὰ μυστηρια, συνελόντι φάναι, φόνοι καὶ τάφοι οἱ δ' ιερεῖς, τῶνδε, ους ἀνακτοτελέστας οἷς μέλον καλουσι, προσεπιτερατευονται συμφορα, ολόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ τραπέζης τιθώναι οἴονται γὰρ δη ἐκ του αῖματος του ἀπορρυέντος του κορυβαντικο το σέλινον ἐκπεφυκέναι ' σπερςμελε καὶ α θεσμοφοριάζουσαι τους της ροιῆς κόκ' η0υς παραφυλάττουσιν ἐσθίειν ' οὐ γὰρ αποπεπτω-

137쪽

82 IJSEBII κότας χαμαι ἐκ των του Λιονύσου αῖματος σταγόνων βεβλαστηκέναι νομίζουσι τὰς ροιάς. 29. Καβειρους δε. τους Κορύβαντας καλουντες καὶ τελετην Καβειρικην καταγγελλουσιν αὐτὼ γαρ δη τούτω τω ἀδελφοκτό- νω την κίστην ἀνελομένω ἐν η - - ιονύσου αἰ- 5δοῖον ἀπέκειτο, εἰς Τυρρηνίαν κατήγαγον, εὐκλεοὐς ἔμποροι φορτίου κανταυθα διετριβέτην φυγάδε οντε, την πολυτίμητον ευσεβεια διδασκαλίαν, αἰδοῖα καὶ κίστην θρησκεύειν παραθεμένω Τυρρηνοῖς δ ην αἰτίαν Ουκέπεικότως τονυιόνυσον προσαγορεύεσθαί οτινες υττιν θέλουσιν, αἰδοίων ἐστερημένον 30. Καὶ τί θαυμαστον εἰ Τυρρηνοὶ οι βάρβαροι αἰσχροῖς οὐτω τελίσκοντα παθήμασιν οπου γε θη-

lGJ ναίοις καὶ τοαλλη Ἐλλάδι, αἰδοsμαι καὶ λέγειν, αι-s6siσχύνης ἔμπλεως η περὶ την Λη-μυθολογία 31 ἀλω- βμένη γαρ η η κατὰ ζητησιν της θυγατρος της Κόρης περὶ την Ἐλευσῖνα - της υττικης ἐστι τοὐτοτο χωρίον - ἀποκάμνει, καὶ φρέατι ἐπικαθίζει λυπουμένη τοsτο τοῖς μυουμένοις απαγορεύεται εἰσετικαὶ νυν, να μη δοκοῖεν οι τετελεσμένοι μιμεῖσθαι

την ὀδυρομένην. 42. κουν δε τηνικάδε την λευσῖνα ι γηγενεῖς ονόματα αὐτοις αυβ καὶ Λυσαύλης καὶ ριπτόλεμος, ἔτι δε υμολπός τε καὶ - βουλεύς βουκόλος ὁ ριπτόλεμος ην, ποιμην δε ρὐ μολπος συβώτης δε ὐ βουλεύς αφ' ων τὶ μολπιδων καὶ το κηρύκων το ἱεροφαντικὸν δη τοὐτου νησι γένος νθησε. 33. καὶ δη - Ου γαρ ἀνησωμη ουχὶ εἰπεῖν - ξενίσασα ἡ Βαυβλτην Ληφορε γε κυκεῶνα αυτῆ. της δε ἀναινομένης λαβεῖν σῖπιεῖν ου ἐθελούσης πενθήρης γαρ ην - περιαλ ηγης η αυβ γενομένη , ς περοραθεῖσα δῆθεν,

αναστέλλεται τα αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει τη-η

138쪽

δε τέρπεται τῆήψει η ηὼ καὶ μόλις ποτε δεχεται

το ποτὸν, σθεῖσα τω θεάματι 34. Ἀαυτά ἐστι τα κρύφια των θηναίων μυστηρια, ταλα τοι καὶ υρφευ αναγράφει παρα - σομαι δε σοι αυτὰ τολυρφέως τα ἐπη ιν ἔχης μάρτυρα ης αναισχυντίας τον μυσταγωγόν ως εἰπουσα πέπλους ἀνεσύρατο, δεῖ, δε πάντα σώματος ουδε πρέποντα τύποπι παι ὁ ηεν Ἱακχος, χειρί τέ μιν ρίπτασκε γελῶν αυβουλυπο κόλποις. . iiii επει υν μείδησε θεὰ μείδησ' ἐνὶ θυμῶ. δέξατο ὁ αἰόλον ἄγγος ἐν, κυκεὼν ἐνέκειτο.35 κἄστι το σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων ' ἐνήστευσα, πιον τον κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ κίστης ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον, καὶ ἐκ καλάθου εἰς i5 κίστην καλά γε ταἰ θεάματα καὶ θεα πρέποντα. 36 υξια μεν ου νυκτος τὰ τελέσματα καὶ πυρος καὶ το μεγαλητορος, ἀλλον δε ματαιόφρονος κρεχθειδῶν δημου, προ δε καὶ των ἄλλων Ἐλλήνων, οἴστινας μένει τελευτήσαντας ἄσσα ουδε ἔλπον-N ται 37. τίσι δε μαντεύεται υράκλειτος ὁ Ἐφέσιος; νυκτιπύλοις μάγοι , βάκχοις, ληναις, μύσταις τούτοις πειλεῖ τὰ μετὰ θάνατον, τούτοις μαντεύεται τοπύρ τὰ γαρ νομιζόμενα κατ' ἀνθρώπους μυστηρια ruri ἀνιερωστὶ μυῶνται 38. νόμος ουν καὶ πόληψις Φο κενη καὶ το δράκοντος τὰ μυστηρια ἀπάτη τίς ἐστι θρησκευομένη τὰς μυητους ὁντως μυησεις καὶ τὰς ανοργιάστους τελετὰς εὐσεβεια νόθω προτρεπομένων. 39. οἷα δε καὶ αἱ κίσται αἱ μυστικαί; - δεῖ γαρ ἀπογυμνῶσαι τὰ ἄγια αυτῶν καὶ τὰ ἄρρητα ἐξειπεῖν - ου σησαμα ταλα καὶ πυραμίδες καὶ τολύπα κα πο- πανα πολυόμφαλα, χόνδροι τε ἀλων, καὶ δράκων οργιον ιονύσου Βασσάρου ουχὶ δε ροιαὶ προς τοῖσδε hi

139쪽

και καρδίαι νάρθηκές τε καὶ κιττοὶ προς δε καὶ φθόω καὶ μήκωνες ταλ ἐστιν αυτῶν τα ἀγια. 40. καὶ προσέτι της Θεμιδος α αρρητα σύμβ0λο, ὀρίγανον, λύχνος, ξίφος, κτεὶς γυναικεῖος ὁ ἐστιν εὐφήμως καὶ μυστικῶς μόρων γυναικεῖον. -της βεμφανοῶς ἀναισχυντίας πάλαι με ἀνθρώποις σωφρονοῶσιν πικάλυμμα δονης ὐξ ην σιωπωμένη, νυνὶ δε τοι μυουμένοις ἱερὰ της ἀκρασίας - ἐστι λαλουμένη, καὶ το πυρ ἐλέγχει τα πάθη δαδουχου

μενον. 41. ἀπόσβεσον, ω ἱεροφάντα, ο πυρ' αἰδε-wς σθησι, δαδοὐχε, τὰς λαμπάδας ἐλέγχει σου ον Ἱακχον το φῶς ἐπίτρεψον αποκρυψα τη νυκτι σμυστήρια σκότει τετιμήσθω τα οργια το πυρ υχυποκρίνεται ἐλέγχειν και κολάζειν κελεύεται. 42. 1αλα των ἀθεων τα μυστήρια. ἀθέους δελ=εἰκότως αποκαλῶ τούτους, ο τον μεν οντως ὁντaθεον γνοήκασι, παιδίον δε υπὸ ιτάνων διασπω- sisyμενον καὶ γύναιον πενθοῶν καὶ μόρια αρρητα ςd ἀληθῶς π αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσι, διττὴ ἐνισχημένοι τη ἀθεότητι προτερα μεν, καF ην ἀγνWt' οὐσι τον θεὸν τον ὁντως οντα μη γνωρίζοντες θεὴν,ετέρα δε καὶ δευτέρα ταύτη δη τη πλάνη τους πηὁντας ὁντας νομίζοντες, καὶ θεοὐ τούτους ὀνομάζοντες τους οὐκ ὁντως οντας, μαλλον δε οὐδείν' τας, μόνου δὲ του ονόματος τετυχηκότας I σαῶτα καὶ οὐτος. IV. Εἰκότως ητα μεις τούτων απάντων ἐλευ' hs θέρους μῆς γενέσθαι ὁμολογουμεν της μακρας μὴ πεπαλαιωμένης πλάνης σπερ τινὸς δεινῆς και χμ

λεπωτάτης νόσου λελυτρωμένοι και πρῶτα μεν- του παντοκράτορος θεοὐ χάριτι και εὐεργεσία δεν

τερον δε ἀπορρήτω δυνάμει της του σωτῆρος μον

140쪽

ΡΗΑΕΡ. VANG. II. 4.

εvαγγελικης διδασκαλίας, καὶ τρίτον σώφρονι λογισμῶ κρίναντες ἀνόσιον εἶναι καὶ δυσσεβε τη του θεου σεβασμια προσηγορία τιμῶν του πάλαι ἐν νεκροῖς κειμενους θνητοῖς ανδρας, καὶ ουδε σωφρόνων Ἀνδρῶν μνημην ἀπολελοιπότας, ἐσχατης δε ἀκρασίας καὶ κολασίας ἀμότητός τε καὶ φρενοβλαβείας δείγματα τοῖς με -υτοὐς φυλάττειν παραδεδωκε τας. 2. πῶς γαρ ου πάντων λιθιώτατον του σωφροσύνης εραστὰς τοι αἰσχροῖς καὶ ἀκολάστοις των πρω-

ἰοτειων παραχωρειν, καὶ τους συνετους και εμφρονας

τοῖς τὰς φρένας απολωλεκόσι την σεβασμίαν παρέχειν τιμην, τους τε δικαιοσύνης καὶ φιλανθρωπίας ασκητὰς τοι δι περβολην μότητος καὶ ἀπανθρωπίας τεκνοκτονίας καὶ πατροκτονίας μιάσμασιν ἐν-i inχημενοις; . ποίαν δε οὐχ περηκόντισεν περβο-

ὸν σεβείας το καταβάλλειν εἰς ἄρρητα ανδρῶν καὶ γvναικῶν μόρια καὶ εἰς την ἄλογον καὶ θηριώδη φύσιν την σεμνην καὶ παναγίαν του θεο πρόσρησιν, τοιαυτά τε αἰσχρὰ καὶ απάνθρωπα θεολογεῖν, οἷ καὶ κ ἐπὶ τῶν εν ἀνθρώποις κακουργων, εἰ κατελεγχθείη, ταῖς απὸ τῶν νόμων ἀπαραιτητοις υποπέσοιεν αν τιμωρίαις; 4. καὶ τί χρη μηκύνειν εὐαγγελιζομένους πάντα βάρβαρον μοὐ καὶ Ἐλληνα την απὸ τῶν εἰ-- ρημένων κακῶν ἐλευθερίαν της τε απὸ τῶν ψευδω- νυμων θεῶν ποστασίας το εὐλογον εἰς φῶς ἀγα-γ0ντας, πότε καὶ αυτῶν δη τῶν σφόδρα δεισιδαι- μονων οἱ πλείους, σπερ ἐκ βαθέος κάρου διανη-ψαντες, καὶ της παλαιῆς ἀχλύος το της ψυχης ὀμμαδιοίξαντες, τον βαθυν ληρον συνεῖδον της πατρικης πλανης, καὶ στάντες ἐπὶ λογισμο την τέραν ὁδὸν ἀλοντο, της παλαιὰς ἀναχωρησαντες 5 ων ο μὲν 'μοσε χωρησαντες της λης κατέπτυσαν μυθολογίας

SEARCH

MENU NAVIGATION