Eusebii Caesariensis opera, 1

191쪽

καὶ την ψυχὴν σωτηρίας φέρων σημεῖον καὶ μηνυφιστάντες ἡμῖν τον κόσμον οι φυσικοὶ τα περὶ την γῆν ἰλυσπώμενα των ζωων της παχυτατης καὶ γεῶδους πιάσαντο ουσίας ' πνευματικώτατον γαρ τοζῶόν ἐστι καὶ την ἀσθενειαν του σωματος ἀποδύεται. Fδοκεῖ δε καὶ ἰατρικώτατον εἶναι της γαρ ὀξυδορκίας ευρε το φάρμακον καὶ μυθεύεται της ἀναβιώσεως εἰδέναι τινὰ βοτάνην. 27. της δ' αὐχορευτικῆς τε καὶ ἐγκυκλίου κινήσεως, καν ην του καρποὐ πε- siis παίνει μυρος δύναμις, ιόνυσος κέκληται τέρως, φη των γροποιῶν καρπῶν δυναμις η παρὰ το περιδινεῖν, Ῥιανυειν τον λιον την κατὰ - ουρανον περιφοράν. η δε περὶ τὰς ρας του κόσμου περιποθλεῖ καὶ χρόνων ἐστι ποιητικὸς καὶ καιρων ὁ λιος, Ωρος κατὰ τούτο κέκληται. 28. της δ' - γεωργι ιγκης -του δυνάμεως, καν ν αἱ δόσεις - πλοχ- του σύμβολον ὁ Πλούτων. μοίως μεντοι καὶ την φθαρτικὴν ἔχει δύναμιν, διο τω Πλούτων συνοικί-

ζουσι τον Σάραπιν, του με δεδυκότος υπο γην φω b το τον πορφυρουν χιτῶνα ποιούμενοι σύμβολον, τληλδὲ ηκρωτηριασμένον σκηπτρον της κάτω δυνάμεως, τε σχημα της χειρος του μεταχωρεῖν εἰς το αφα

νες. 29. ὁ δὲ Κερβερος τρικέφαλος μεν, τι τρεῖς, ἄνω χῶραι ἡλίου, νατολη, μεσημβρίμ, δύσις 30-την δε σελήνην, παρὰ το σελας υπολαβόντες -τε η μιν προσηγόρευσαν, οἷον ἀερότεμιν λοχία τε η ρ τεμις, καίπερ οὐσα παρθενος, τι η της νουμηνως δύναμις προσθετικὴ εἰς το τίκτειν. 31. περ ερ Ἀπολλων ἐν ἡλίω, τοὐτο θηνῶ ἐν σελήν, ἔστι γαρτης φρονησεως σύμβολον, θρηνῶ τις ουσα. 32. α βψτη δὲ η σελήνη πάλιν της περ αυτὴν μετασχημοτί σεως καὶ κατὰ τους σχηματισμούς δυνάμεως διο τρί'

192쪽

μορφος η δύναμις, της με νουμηνίας φέρουσα την λευχείμονα καὶ χρυσοσάνδαλον καὶ τὰ λαμπάδας ημμένας ὁ δὲ κάλαθος, ον ἐπὶ τοῖς μδτεώροις φώρει, της των καρπῶν κατεργασίαζ, ους νατρέφει κατὰ την του φωτος παραυξησιν της δ' - πανσε-

ληνου η χαλκοσάνδαλος σύμβολον. 33. η καὶ ἐκ μὲν του κλάδου της δάφνης λάβοι αν τις απιῆς τοἔμπυρον, ἐκ δὲ του μηκωνος το γόνιμον, καὶ το πλῆθος των εἰσοικιζομένων εἰς αὐτην φυχῶν σπερ εἰς 1 πολιν - πολεως ο μηκων σύμβολον. τοξα δὲ φέρει καθάπο φυρτεμις δια την των δίνων ορύτητα.

34. πάλιν δ' - αἱ Μοῖραι ἐπὶ τὰς δυνὰμεις αυτης ἀναφέρονται - μὲν Κλωθὼ ἐπὶ την γεννητικην, Λάχεσις δὲ ἐπὶ την θρεπτικὴν, υτρ6πος δε ἡ κατὰ το1 ἀπαραίτητον του θεοs 35. συνοικίζουσι σε αὐτηκα την των καρπῶν γεννητικην δύναμιν, περ ἐστὶ sol μήτηρ, δύναμιν ἐμποιήσαν υτῆ καὶ ἔστ υνεκτικη της Κόρης η σεληνη ποοσοικίζουσι δὲ καὶ 114, τὸ ν ιόνυσον διά τε την - κεράτων ἔκφυσιν καὶ 2 διὰ του τῶν νεφῶν τόπον τον ὁποκείμενον τοῖς κάτω μέρεσι. 36 την δὲ του Κρόνου δύναμιν νωχελῆ και βραδεῖαν καὶ ψυ χρὰν κατεῖδον, δι την του χρόνου δύναμιν αυτῶ προσανέθεσα ' ἀποτυπosσί τε αυτὸν ἐστῶτα πολιὸν προς ἔμφ ιν του γηράσκειν τονα χρόνον. 37 τῶν δὲ καιρῶν σύμβολα ο Κουρητες, τον χρόνον βουκολουντες, οτι διὰ τῶν καιρῶν ὁ χρόνος παροδευει 38 τῶν δὲ Ωρῶν αἱ μὲν λυμπιά- ,δες εἰσὶ του λίου, α καὶ ανοίγουσι τὰς κατα τον ἀέρα πυλας, αἱ δὲ ἐπιχθόνιοι της Λημητρος καὶ κά- ο λαθον ἔχουσι τον μεν τῶν ἀνθέων σύμβολον του ρος, τον δὲ τῶν σταχύων του θέρους. 39 του δεδε ρεος την δύναμιν καταλαβόντες διάπυρον, πολλ

193쪽

138 EUSEBIIμων ποιητικην καὶ αἱματουργὸν βλάπτειν τε καιώφελεῖν δυννμενην ἐποίησαν. 40 τον δε της φροδίτης ἀστερα θεωρήσαντες γενεσιουργὸν ἐπιθυμίας τε καὶ γονης αἴτιον, γυναῖκα μεν ἀνέπλασαν δια την γένεσιν, ραίαν δε οτι καὶ σπερος, ο κάλλιστος ἐν Ουραναῖσταται ἀστήρ.41. καὶ Ἐρωτα μεν παρεστησαν δια την ἐπιθυμίαν, σκεπε δὲ μαστοὐς καὶ το μόριον, τι γονης αἰτία δυναμις καὶ ἐκθρεψεως ἔστι δε ἀπὸ θαλάττης, στοι χείου διώγρου καὶ θερμου, πολλὰ κινουμένου καὶ οδιὰ την συγκίνησιν ἀφριῶντος, τὸ σπερματικοννιττόμενος. 42 του δε λόγου του πάντων ποιητιὰ κοὐ τε καὶ ρμηνευτικοὶ Ερμης παραστατικος. δε ἐντεταμένος Ἐρμης δηλοῖ την υτονίαν, δείκνυσώδε καὶ τον σπερματικὸν λόγον τον διηκοντα διὰ πάπι βτων 43. λοιπον δε σύνθετος λόγος, ὁ με ἐν λω

παντί κατὰ πάντων γαρ ὁ σπερματικὸς καὶ ποιητι

κός. σύνθετος δε καὶ οἰον,4έλλην καὶ παρ' ἰροπείοις ο Ἀμάνουβις. ἐπεὶ δ καὶ της ἐρώσης ν δυνάμεως ὁ λόγος, ταύτης ὁ Ἐρως παραστατικος- διὸ παῖς μεν οὐ μου ὁ Ἐρως, νηπιος δε διὰ τὰς αἰφνιδίους περὶ τὰς Ψιθυμίας ἐμπτώσεις αυτ0H. Oi. 44 του δε παντὸς τον Πὰν σύμβολον ἔθεντο, μμεν κέρατα σύμβολα δόντες λίου καὶ σεληνης, τὴν οδ νεβρίδα των κατ Ἀδρανὸν ἀστέρων η της τρῆ

παντὸς ποικιλίας ' 45. Και τὰ μεν Ἐλληνικὰ τοιαίτα τα δε των Αἰγυπτίων πάλιν τοιαυτά φησιν ἔχειν συμβολα ' πον δημιουργὸν ολ ηφὰ Αἰγύπτιοι προσο γορευουσιν, ανθρωποειδη την δε χροιὰν ἐκ κυανον

194쪽

μέλανος ἔχοντα, κρατοὐντα ζώνην καὶ σκῆπτρον, ἐπὶ δ α σκεφαλῆς πτερὸν βασίλειον περικείμενον, ὁτι

λόγος δυσευρετος καὶ ἐγκεκρυμμμος καὶ ου φανος, καὶ οτι ζωοποιος, καὶ τι βασιλεῶς, καὶ οτι νοερῶςb κινεῖται διὸ ἡ του πτεροφφυσις ἐν τῆ κεφαλοκε ται. 46 τον δε θεὸν οὐτον ἐκ το στόματος προtεσθαί φασιν - ἐξ υ γεννῆσθαι θεὸν ον αυτοὶ προσαγορευουσι θα, οἱ δὲ Ἐλληνες Ἐφαιστον ἔρ- μηνευειν δε- ωὸν τον κόσμον ἀφιέρωται δε1 θεετούτω πρόβατον δια - του παλαιῶς γαλακτοποτεῖν. 47. αυτο δε του κοσμου το δείκηλον τοιόνδε ανέπλασαν ανθρωποειδές ἐστιν αγαλμα τοὐς μεν πόδας συμβεβηκότας ἔχον, νωθεν δε μέχρι ποδῶν ποικίλον ἱμάτιον περιβεβλημένου ἐπὶ δε της 1 κεφαλῆς σφαῖραν ἔχει χρυσῆν δια το μὴ μεταβαίνειν, καὶ δια την των στρων ποικίλην φυσιν, καὶ τισφαιροειδης ὁ κοσμος. 48. λιον δε σημαίνουσι ποτε μεν δι ἀνθρώπου ἐπιβεβηκότος πλοίου του πλοίου ἐπὶ κροκοδείλου κειμένου δηλοῖ δε- μενε πλοῖον την ἐν γρω κίνησιν, ο δὲ κροκόδειλος πότιμον δωρ, ἐνω φέρεται ὁ λιος. ἐσήμαινε τοίνυν dxῆλιος δι' αἐρος γρου καὶ γλυκέος την περιπόλησιν ποιεῖσθαι. 49. τῆς δε ουρανίας γῆς καὶ της χθονίας tetulτην δυναμιν μιν προσεῖπον δια την ἰσότη α, αφ' ἐς 25 το δίκαιον ουρανίαν δε την σελήνην, χθονίαν δὲ την καρποφόρον ἐν η κατοικοῶμεν, λέγουσι. 50 τοδε αυτὸ δύναται Λημήτηρ παρ' Ἐλλησι καὶ Ἱσις παρ' Αἰγυπτίοις, καὶ πάλιν Κόρη παρ' Ἐλλσι καὶ ιόνυσος, καὶ Ισις καὶ σιρις παρ Αἰγυπτίοις αυτηκ δὲ τρέφουσα καὶ αἱρουσα τα ἐπὶ γῆς ὁ δε πισιρις παρ' Αἰγυπτίοις την κάρπιμον παρίστησι δυναμιν,

ἡ θρήνοις ἀπομειλίσσεσθαι εἰς γῆν ἀφανιζομένην

195쪽

11ε,ἐν τω σπορω καρουφ'-μῶν καταναλισκομένη ν εἰς τροφάς. 51. λαμβάνεται δε καὶ αντὶ της ποταμιας του Νείλου δυνάφεως Ἀλλ' οταν με την χθυνίαν σημαίνωσιν, πισιρις η κάρπιμος λαμβάνεται δύ- ναγις, ταν δε την Ουρανίαν, πισιρίς ἐστιν ο Νεῖλος, 5ον ἐξ υρανοῶ κατ έρεσθαι οἷονται πενθοῶσι δὲ κδ τομον, ἀπομειλισσόμενοι την δύναμιν ληγουσαν

καὶ ἀναλισκομένην. η δὲ ἐν τοῖς μῶσοις μισγομένη τὸ σίριδι νι η Αἰγυπτία ἐστὶ γη, διόπερ ἰσονται

, καὶ κυε καὶ ποιεῖ τους καρπούς διο ἀνη της σι- οδος οσιρις αδελφος καὶ Ῥίος παραδέδοται. XII. κατὰ δε την Ἐλεφαντίνην πόλιν τετίμηται ἄγαλμα, πεπλασμένον μεν, αλλ' ἀνωεωχλον καὶ κα- μενον, κυαν6sν τε την χροιὰν κεφαλην δε κρινῶ κεκτημένον, κά βασίλειον κέρατα τράγεια ἔχον, οἷς βἔπεσα κύκλος δισκοειδης κάθηται δε παρακειμε

νου κεραμέου αγγείους ἐφ' υ ἄνθρωπου ἀναπλά σειν. δηλοῖ δὲ ἀπὸ μεν του κριο πρόσωπον ἔχειν καὶ αἰγος κέρατα την ἐν κρι σύνοδον ηλίου καὶ σελήνης - δε ἐκ κυανου χρῶμα, τι δραγωγος ἐν συνόδω η σελήνη. 4. - δε δεύτερον φῶς της σε ἡ λήνης ἐν πόλλωνος πόλει καθιέρωται ἔστι δὲ του- του σύμβολον Περακοπρόσωπος ἄνθρωπος ζιβύνη χειρορούμενος υφῶνα ἱπποποτάμω εἰκασμένον λευκον δε τη χρόα το ἄγαλμα, της με λευκότητ ος το φωτι'mζεσθαι την σελήνην παραστησάσης του δὲ ἱερακείου προσώπου - ἀφ ηλίου φωτίζεμαι καὶ πνεύμα - βανειν τον γαρ ἱερακα λίω ἀφιερωσι ' φωτος δε

καὶ πνεύματος ἱέραξ αὐτοῖς σύμβολον διά τε τηνοξυκινησίαν καὶ το προς - ἀνατρέχειν, ἔνθα το φῶς ο δε ἱπποπόταμος - δυτικον δηλοι πολον,

παρα - καπαπίνειν εἰς εαυτον τους περιπολοῶντας.

196쪽

3. θεὸς δὲ τιματα ἐν τη πόλει ταύτη ὁ .Rρος. δὲ τῆς Εἰληθυίας πόλις το τρίτον φως θεραπεύει το δε 1ni

ξόανον τετύμωτέα πα πετομένην, ς το πτέρω- μα ἐκ σπουδαίων συνέστηκε λίθων σημαίνει δε τολμε γυποειδες αυτης την γε- ικην πνευμάτων σεληνην ἐκ γαρ του πνευματος οἷονται συλλαμβάνειν

τοὐμπα θηλείας πάσας αποφαινόμενοι. 4. ἐν δὲ τοῖς κατ Ἐλευσῖνα μυστηρίοις ὁ με ἱεροφάντης εἰς εἰκόνα του δημιουργο ἐνσκευάζεται, αδ χος δε, εἰς την λίου καὶ ὁ με ἐπὶ βωμῶ εἰς την σεληνην, δὲ ἱεροκῆρυξ ρμοs. i. καὶ ανθρωπος δε παρ' Αἰγυπτίοις ἐν τοῖς ἱεροῖς παρείληπται υναβις γάρ ἐστι κώμη Αἰγύπτου, ἐν η θεραπεύεται ἄνθρωπος,

καὶ θυεται τούτω καὶ ἐπὶ των βωμῶν τα ἱερεῖα καίε- 15ται ὁ δὲ με ολίγον φάγοι αν τα ς αν ἀνθρώπωαυτῶ παρεσκευασμένα. 6 οτι δεχυδε τα ζῶ θε ςηγοῶνται, εἰκόνας δε ἐποιο το καὶ σύμβολα ταύταθεῶν, δηλοῖ το πολλαχού βοῶς αναχθέντας θεοῖς ἐν ταῖς ἱερομηνίαις καὶ ταῖς προς θεοὐ θρησκείαις 2 βουθυτειν. λω μεν γὰρ καὶ σελην βοῶς ἀνιέ

ρωσαν.

XIII 'Aλλ' ο γε λίω ἀνακείμενος ἐν 'Hλίου πό-4 13λει, καλούμενος Μνλις, βοῶν ἐστι μέγιστος, σφόδρα μέλας, μάλιστα - καὶ ο λιος ὁ πολῶ μελαίνει τα25 ανθρώπεια σώματα ἔχει δε την ουραν παρα τους ἄλλους βοsς καὶ το πει σῶμα ἀνάτριχον, καθάπερ ὁ λι- τον ἐναντίον τω πόλω ποιεῖται δρόμον τούς τε ορχεις μεγίστους, ἐπειδηπερ ὁ περὶ τὰ αφροδίσια ερος γίνεται,πο θερμότητος, ο τε λιος σπερμαί- ω νειν λέγεται την φύσιν. 2. σεληνη δε ταῶρον ἀνέ- θεσαν, ν ,πιν ἐπονομάζουσι, μέλανα μεν καὶ αὐτὸν υπερ τοὐς αλλους φέροντα δε σημεῖα λίου καὶ σε-

197쪽

λήνης, τι καὶ της σελήνης το φῶς ἐξ ἡλίου λίου

δε σημεῖον το μέλαν του σώματος καὶ λυπ την γλῶτταν κάνθαρος σελήνης δε σύμβολον - τε διχότομον καὶ ἀμφίκυρτον. 3. αυτ μοι ἐκ της του προειρημένου ανδρος,

inε γραφῆς ἐπιτετμήσθω, ς αν μηδεν μας λαθη τωναπορρήτων της Ἐλληνικῆς μου καὶ Αἰγυπτιακῆς θεολογίας η ἀποστάτας εαυτοῖς καὶ φυγάδας μωλογῶμεν, κρίσει καὶ λογισμῶ σώφρονι καὶ τάδε παραιτησάμενοι. 4. οὐ γάρ με ἡ ἀλαζὼν ἐκπλήξειi φωνὴ, φθεγξομαι οἷς θέμις ἐστὶ θυρας δ' ἐπίθεσθε βέβηλοι, φήσασα βέβηλοι γοῶν ουχημεῖς, αλλ' ο γε τας τοιάσδε αἰσχρὰς καὶ απρεπεῖς μυθολογίας κανθάρων πέρι καὶ θηρίων λόγων σοφίας θεολόγου νοήματα βb εἶναι ἀποφηνάμενοι οῖ κατὰ τον θαυμάσιον ἀπόστο- λον, φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν οτι δὴ ἡλλαξαν τὴν δόξαν του ἀφθάρτου θεοί ἐν ομοιώματι

εἰκονος φθαρτο-ανθρωπου, και πετεινῶν καὶ τετραροπόδων κα ερπετῶν ' 5 αλλ' ἐπεὶ πάντα τον περιπτουτων πόρρητον δὴ καὶ μυστικώτερον λόγον εἰς ασωμάτους δυνάμεις μεταφορικῶς ἀνῆγον, στε δοκεῖν μηκέ ἐπὶ τ ορώμενα μέρη του κόσμου τροθεοποιίαν αὐτῶ υντείνειν, αλλ' ἐπί τινας ἀοράτους

καὶ ασωμάτους δυνάμεις, σκεψώμεθα εἰ μὴ καὶ ου- ρ τως μίαν χρὴ τηρο θείαν δύναμιν ἀποθαυμάζειν, αλλου πολλὰς ἡγεῖσθαι. 6. υδε γὰρ ἐπεὶ πMλὰ σχη ματα καὶ μέρη καὶ μέλη φ' ἐνὶ σώματι δεδημιοvρ γηται, τοσαύτας χρῆν ημῆς τὰς ψυχὰς ἔχειν ἡγεῖσθM, ουδε τοσούτους ποιητὰς καὶ δημιουργοὐ του σωμο ητος νομίζειν, ἀλλα καὶ ψυχὴν μίαν - πει σῶμα κι νεῖν, καὶ μίαν δημιουργον δύναμιν - πὰν ζῶον

198쪽

PRAEP. EVANG. III. 13. 143

τεκτηνασθαι. 7. ἴτω δῆτα καὶ ἐπὶ του σύμπαντος κόσμου, ενὸς με ὁντος και ἐκ μιας της σωματικῆς dύλης συνεστῶτος, εἰς μέρη δε πλεῖστα διηρημένου, και μίαν των ολων φυσικὴν συμπάθειαν ποφαίνονι τος κρῆσίν τε κώ μῖξιν των ἐν αὐτῶ στοιχείων, αλ-λοιώσεις τε καὶ μεταβολὰς αυτῶν εἰς ἐαυτὰ, ολον δεκα το παν να κόσμον καὶ μίαν ἀρμονίαν ἐπιδεικνυμένου, ου πολλὰς χρῆν ποτίθεσθαι δημιουργοῖς δυνάμεις, μόνην δὲ θεολογεῖν την λαληθῶς θεού1 δύναμιν καὶ θεοί σοφίαν. I. ὁ δε καὶ τας Αἰγυπτιακὰς μυθολογίας πάλιν ἐπὶ ασωμάτους μεταφερει δυνάμεις, λαθὼν ὁ σοφώτατος αυτος αυτόν. ἀκήκοας γαρ ἐν τοῖς πρόσθεν πως τον χαιρημονα καὶ iisi πλείους αλλους μολόγει μηδ' ἄλλο τι προ των ὁρω- 15 μένων κόσμων ηγείσθαι, ἐν αρχῆς τε λόγω τίθεσθαι τους Αἰγυπτίους τούτους γαρ πάντα εἰς τα φυσικὰ κα οὐδεν εἰς σωμάτους καὶ ζώσας ουσίας ἐρμηνεύειν. 9. εἰ δη οὐ κατὰ την αυτῶν μολογίαν Αἰγυπτίων ν το μηδεν ἀνάγειν εἰς σωμάτους καὶ ἡ ζώσας οὐσίας, πάντα δε τα περὶ θεῶν αυτοῖς μυθολογούμενα ἐπὶ τα φυσικὰ του κόσμου μέρη μεταφέρειν, τί δη ξ παρχῆς ευρεσιλογοῶντες Αἰγυπτίοις τα μηδαμῶς αὐτῶν οἰκεῖα προσγράφετε, ἐπὶ δυνάμεις σωμάτους φάσκοντες αυτοὐς την ἀναφορὰν τῆς να θεολργίας αὐτῶν ποιεῖσθαι καθολου μεν ουν ταυτα 7M

αἰτιατέον.

10. Καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ μέρος δε γοῶμαι τον ἔλεγχον τῆς κατηναγκασμένης ποδόσεως αὐτῶν οὐ

μακρῶς ανασκευῆς δεῖσθαι. να γαρ τον Αἰγυπτια-

ω - παρελθών τις ληρον καὶ την πολλὴν αὐτῶν καὶ ἀδόλεσχον φλυαρίαν ἐπὶ τὰς τῶν σοφῶν Ἐλλήνων

μετέλθοι φυσιολογίας, τίς οὐκ αὐτῶν ευ φρονουν

199쪽

γεῖσθαι πειρωμννοις; 11. ἔστω γαρ ὁ Ζευς μηκέθ' επυρώδης καὶ αἰθέριος ουσία, σπερ υν τοῖς παλαιοῖς ἐνομίζετο κατὰ τον Πλουταρχον, αλλ αυτος ὁ ἀνωτάτω νοῶς, ὁ ων ολων δημιουργος, ο τα πάντα οζωογονων πῶς ουν ἔσται τούτου πατηρ μεν ο Κρόνος, ον φασιν εἶναι τον χρόνον, Ῥέα δε μητηρ, ν ερμηνευς ἔφησεν εἶναι την πετρωδη καὶ ρειον δυναμιν την γαρ φαμου οἶδ οπως οὐαέρα τον καὶ αἰθέρα προσειπὼν ἀδελφην μο καὶ γυναῖκά id φησιν εἶναι οὐ κοσμοποιο καὶ ζωοποιο πάντων

ωos 12 ἀλλα καὶ η Λητὼ πάλιν ληθώ τις καλεί-

σθω, δια την κατὰ τον πνον, ως φασιν, ἀναισθη

σίαν, καὶ οτι λήθη ξυνομαρτε ταῖς πο σελήνην γενομέναις ψυχαῖς. πῶς - ου η λήθη γένοιτ αν' ηλίου καὶ σεληνης μητηρ, πόλλωνος καὶ ρτεμιδος των Λητούς παίδων εἰς λιον καὶ σελήνην μετεντ νεγμένων; 13. τί δὲ χρη σεβειν ω θεον την μανη την Θημητρα, εἰ η μεν της πετρώδους καὶ ορείουρος η δε της πεδιάδος α σύμβολα φέρειν ἐλεγετο; πτην δε Κόρη τον κόρον ἀλληγοροῶντες τίνι λόγ'

καὶ ταυτην οἷονται δεῖν τ5 σεβασμίω προσηγορ- τιμῶν; 14. τί δε μἀλλον την σπερμα-sχον δύναμιν, καὶ την των ἀκροδρύων γένεσιν η των κατὰ τ ἐορ προφαινομένων ἀνθέων καὶ πρὶν τελεσιγονησαι διαρ πρεόντων η τη των τελείων καρπῶν ἐκτομης τα σύμ βολα, ιόνυσον και -τιν καὶ ωδωνιν ἐπονομάζοWiim τας, ως θεους χρηνα σέβειν, Ουχὶ δε τούτων απάν των τ ανθρώπειον γένος προτιμῶν φ ταλα πρει χρησιν καὶ τροφην ὁ τῶν λων δημιουργος θως

15. εταβὰς δ ἐκ τούτων καὶ τὰ λοιπὰ κατο

200쪽

- ομοιον τρόπον της γενναίας ἀπελέγξεις φυσιολογίας, υλόγως της ἀναισχυντίας ἐπιμεμψάμενος τοῖς, φέρε τον λων αυτὸν εἶναι - ,πόλλω, καὶ πάλιν του μακλέα, καὶ αυθις τον ιόνυσον, καὶ τον , 'Aσκληπιὸν μοίως ἀποφαινομένοις. 16. πῶς γαρ αυτος πατηρ αν γενοιτο καὶ υἱὸς, σκληπιὸς ὁμου και πόλλων πῶς δ' αν πάλιν εἰς υρακλέα μετενεχθείη, εἰ δη εὐ τῆς γυναικὸς της Αλκμήνης ὁ μακλῆς αὐτοῖς μολόγηται πῶς δ' αν ἐμμανὴς

1 γένοιτο καὶ σφάξει τους αυτου παῖδας ληλιος, ὁτιδη καὶ προσαναγέγραπται τῶ μακλεῖ 17 ἀλλατους ἄθλους ἐπιτελούντα τους δώδεκα τοὐμακλέα της κατ ουρανον διαιρεσεως του ζωδιακού κύκλου, ον φασι τον ἡλιον περιπολεῖν, το σύμβολον φέρειν ε τις οὐ ἔτι γένοιτ αν Εὐρυσθεὐς ὁ ω ἡλίω, σπερουν τω μακλεῖ, τους θλους ἐκτελεῖν ἐπιτάττων; πῶς δ' αν ἐπὶ τον ηλιον ἀναχθεῖεν αἱ πεντηκοντα Θεστίου θυγατέρες καὶ το των λοιπῶν αἰχμαλωτίδων

πλῆθος, αἷς τολυρακλέα λόγος ἔχει μιγῆναι, ἐξων

καὶ θνητοὶ παῖδες αὐτῶ γενόμενοι επὶ μήκιστον τηντων γενῶν παρετειναν διαδοχήν τις δ αν εἴη κένταυρος - τω αῖματι τον χιτῶνα μολύνασα Θηιάνειρα τον λιον, σπερ υν τον μακλέα τη-

δεδηλωμένη περιβάλοι αν συμφορα 18 ἀλλα γαρα μηκέ ἔστω ὁ ηλιος αὐτοῖς μακλῆς, ἔστω δ' ουιόνυσος καὶ τί ταυτα προ τονώιόνυσον φαι τις αν

εἰκότως τίς γαρ ἡ τουτον γεννήσασα, εἴτε Σεμέλη τις λέγοιτο εἴτε Περσεφόνη πῶς δ' ἰλεχ, ιόνυσος μολκαὶβλιος καὶ ἡ κατὰ τους γροὐ καρποὐς καὶ τα ἀκρόδρυα βλαστῶσα δύναμις; τί δ' αὐγέ- traaνοιτο τῶν συστρατευσαμένων αὐτῶ γυναικῶν το πλοθος τίς δε καὶ ἡ του ἡλίου, σπερ ουν ἡ του ιο-