Eusebii Caesariensis opera, 1

351쪽

ἐπι γάμω μητρος καὶ τυραννίδι, ν παρέλαβεν Hrαἰνίγματος λύσει, παίδων δε ἀλληλοκτόνοι σφαγαὶ ἐπὶ φυγῆ με ε της αρχης του τέρου του δε ετ θρου πλεονεξια, καὶ γάμω του φυγάδος ἐν Αργει, καὶ στόλω στρατηγῶν πτὰ καταγελάστων καὶ συμβολν ων επὶ πολλὰς αρχὰς καὶ ἐξουσίας διαιρουμένων πῶς αν εἴ σοι ἐξεπίστασθαι η λειρμος συνδειν δύναιτο; 27. εἰ γὰρ αυτοὶκύριος ων μη ἐβουλήθη τυραννεῖν ο ρ Οἰδίπους, η τοὐτο βουληθεις και πράξας γαμεῖν τρο οκάστην ου προείλετο, η γημας η τετύφωτο μηδ' ην δυσθυμος καὶ δυσάρεστος, πῶς αὐτὰ καθ' κα-στα ἐπράχθη πως δ' αν των φθαλμῶν η φατο πῶς δ αν τοῖς παισὶν ἐπηράσατο την υριπίδου καὶ την β 25s σην ἀράν; 28. τά τε εξῆς τούτων τίνα α τρόπον ἐγεγονει μη προτερον αἰτιων γιγνομένων - τι περι των μελλόντων λέγειν δυνασο πάλιν δ' υ εἰ συμβάντες ο παῖδες ἄμα ἐβασίλευον, δε συνθέμενοι παρὰ μέρος ἔμενον ἐπὶ τοι συγκειμένοις, δε σπαπελαθεὶς γνω μη εἰς Αργος, ἀλλ' εἰς Λιβύην τεις Περραιβους ἀπελθεῖν, η εἰσελθὼν επὶ το υργος γνωταριχοπωλεῖν, καὶ μη πλουσίαν λαβειν γυναῖκα, i, 29 αλλὰ χερνοτίν τινα η καπηλιν, δε ουδραστος μη ἔδωκε την θυγατέρα αυτω, - ο μεν ἔδωκεν ὁ βδ υκ επεθυμησε της οἴκαδε ὁδου η εἰ ἐπιθυμήσας ἐκρατησεν αυτο η εἰ μη προσέσχεν αυτω δεομέν'

συμμαχίας λυδραστος, - τω δράστω μητε υμφιάραος μήτε ὁ Τυδεὐ μηδε των αλλων ταξιάρχων καστος κολούθουν φε ο μεν συνηκολούθουν, κ

352쪽

ἐβασίλευσεν ἄμα αὐτῶ η μη βουλομένω ἀνεχώρησε, πεισθεὶς υριπίδη λέγοντι

ἀσυνετα δ' ηλθες και συ πορθήσων πάτραν, 30 η εἰ ουτος με μη, ο δ τερος των Κυριπιδειων ἀκούσας σοφιστευμάτων ἐκείνων των αλλων εἶν ηλιος μὲν νυέ τε Ουλευε βροτοῖς,

συδες οὐκ ἀνεξη δωμάτων χειν χον; πῶς αν συστάντες ἐμάχοντο καὶ Λαχυ παν δῶμα ἔβη δι' αῖματος; l. ἀλλα μην, φήσεις γέγονε ταῶτα.16 γέγονεν ἀλλα σὐ ποία δ εἰσῆλθες εἰς την τούτων εἰδησιν η οὐχ ορ- ως πυκνὰ διακέκοφε λολον δρῆμα η ἐν μιν τοῖς το ρῆμα συμπληρούσι δύναμις οὐτ δε καὶ ην βούλει πόθεσιν λαβὼν διατεμῶ τον εἱρμον μῶν ἀποφανῶ τε αδύνατον οντα. 1 32 ἀλλα σὐ τα της ποθέσεως σχατα εἰδέναι λέγεις, δε πόθεσις ἐκ διακοπης εἱρμο δυνάμεως λη συντέτακται. 33. λέγω ου συνίης ἀλλα κανεκάστην πόθεσιν, ω μάντι τὰ ζῶα η λίγας πολλάκις ἀρχὰς ποιούμενα, η πολλὰς ε αυτὴ αἱ δεε ἀρχαι ἀει τὰ μέχρις αὐτῶν διακόψασα αυτὰ ἄλλα προάγουσι πράγματα τὰ δ' ἐπὶ τοσοίτον προχωρεῖν δύναται, ἐφ' οσΟὐῖ μη ἄλλη ποθεν ἐπιστῆσα ἀρχητὰ με αὐτη μη τοις εμπροσθεν ἀκολουθεῖν, ἀλλ' ἐαυτη κελεύση 34. εἴη δ' ν ἀρχη καὶ νος και 260 25 κύων καὶ ψύλλα. ου γὰρ παραιρησει οὐδε της ψύλλης μὰ τον Απόλλω, την ξουσίαν Ἀλλ' ορμησει τινὰ ἰδίαν ορμηνῆψύλλα, η και τοῖς ἀνθρωπίνοις πράγμασιν νωτε συμπλακεισα ἀρχην αυτην παρέξεταί τι- 153Jνος οδos. σὐ δε χρώμενος οὐκ αἴσθρ τω γένει τούτω., Tρηχῖν' ζειλε πόλιν πρακλέος θείοιο, Aoκρέ σοι ὁ Ζευς ἄλλας δῶκ' δ' ἔτι δώσει.

353쪽

, τί φρς οὐ γαρ ἐπέπρωτο φ' μῶν ἐξαιρεθηναι--την καὶ τί αἴτιοι μεῖς, αλλ' ουχ ἡψμετέρα νάγκη; ου δίκαια ποιεῖς, λυπολλον, ουδ' ὀρθῶς ἐπιτιμας τοι οὐδεν ἀδικοὐσιν ημῖν. 36. - Ζευς ουτος, της μετέρας ανάγκης ανάγκη τίχμῆς τίννυται, αλ εουκ, εἴπερ ἄρα, εαυτον, τι τοιαύτην κατέδειξεν Γναι την νάγκην τί δε και απειλεῖ μῖν η τί μεῖς,ώς οντες τουτου κύριοι, λιμώττομεν; αλλὰ καὶ τοι ἀνοικισθησεται προς μῶν η ὁ ὁπότερον δ' αντοὐτο πέπρωται. 37. λῆξον δη, ω εὐλιμοποιε, τοWiρθυι οὐ ἔσται γαρ ο πέπρωται, καὶ τοὐτο προστέτακται ποιεῖν Ῥος εἱρμός μεῖς δε προ τοὐτον --δέν ἐσμεν. παῶσαι δε καὶ ὐ, υπολλον, μάταια χρησμωδῶν ἔσται γαρ ο δει ἔσται, καν ὐ σιωπας. ημεῖς δὲ, αε καὶ ωπολλον, τί πάθωμεν, οὐδενώοντες αἴτιοι της μετέρας νομοθετήσεως, τουτέστιν ἀναγκυθετήσεως; τί δ' μῖν καὶ ταῖς ἡμετέραις ἄταις, ας αυτοὶ ἔχειν δίκαιοι ἐστε περ ν ημεῖς ἡναγκάσθημεν; 38 Οἰταῖοι, μη σπευδε ἀτασθαλίροι νόοιο. θαλλ' ο σπεύδομεν, ω ' Ἀπολλον, αλλ' ἐλαυνόμεθα, οὐδε ἀτασθαλίαις, ἀλλα τη μετέρα νάγκp. 39 τονδε Λυκοὐργον κεῖνον πῶς ἀυπολλον, ἐπαινεῖς ος ου ην ἀγαθος, ἴτε εκὼν οὐθ' ἐλόμενος, ἀλλα ἄκωνm εἴπερ που και γίνεται τις ἀγα ς ἄκων. ἔοικε δε ανῶν ποιεῖτε, ς εἴ τις τους με καλούς α σώματα ἐπαινοίη καὶ γεραίροι, οὐ δε αἰσχροὐ ψέγοι καὶ κολαζοι. 40. δίκαια γαρ εἴποιεν α προ υμῆς οἱ πονηροὶ, τ ου ἐπετρέψατε μῖν, ω θεοι ἀγαθοῖς γίνεσθαι, ου μόνον δε ἀλλα και ἐβιάσασθε εἶναιωπονηρούς οι τε ἀγαθοὶ, εἰ ἐξηγκωνισμένοι περιπαθ

354쪽

PRΑΕΡ. EVANG. I. 7. 299τοῖεν ου ἐπιτρέψει τις αυτοῖς, ἀλλὰ φήσει, Ἀρυ- 261iσιππε τε καὶ Κλέανθες και σοι τουτου του χοροί,

υμεις γὰρ πεποίησθε εἶναι ἀγαθοὶ, ἐγὼ μεν ἀρετην

ἐπαινῶ, μὰς δε του ἐναρέτους ου ἐπαινῶ. l.

αλλὰ καὶ τον Ἐπίκουρον, ὁ συ πολλὰ, Ἀρύσιππε, ἐβλασφημησας, ἐγὼ το γε ἐπὶ σοὶ ἀφίημι των ἐγκλημάτων. τί γὰρ πάθη- ου εκὼν ην μαλακὰς ουδε ἄδικος, ῶσπερ πολλάκις αυτον ἐλοιδόρησας;

42 ευτάκτων θνητῶν βιοτῆ θεο ῖλαοί εἰσιν, , . ευσεβέων- αγίας θυσίας τιμας τε δέχονται. δοκεῖτε δέ μοι υκ αν ταῶτα λεγειν, μη πεπεισμένοι λοτι υ ἄκοντες, αλλὰ βουλόμενοι χωροῶσιν ἐφ' ἀχωροῶσιν. α δ' ἄν βουληθῶσιν, υτε θεὸς ουτε ἄνθρωπος σοφιστης, υτ προεληλεγμένων, τολμησει 15 λεγειν τι ποτέτακται η λόγους μεν ουκέτι προς αυτον ποιησόμεθα, σκυτος δε τι των ευτονων λαβόντες, ς ε ἀνάγωγον παιδα, τὰς πλευρὰς ευ μάλα

καταξανουμεν αυτου '43. οσαυτα προς το χρησμωδὰν ὁ Οἰνόμαος, απετείνατο. -υ δ' αλλ' εἰ μη τω τοιωδε χαίρεις λαβὼν ἀυάγνωθι τὰ ἐκ των ἄλλων φιλοσόφων περὶ ει- μαρμένης ου μόνον των προπαρατεθέντων χρησμῶνανατρεπτικὰ, ἀλλὰ καὶ των ἄλλων καθόλου περὶ του δόγματος ἐπινοουμένων. 44. ἐπειδη γὰρ μη μόνον25 αμαθεῖς καὶ ἰδιῶται, δη δε και ἐπὶ παιδεία καὶ φιλοσοφία μέγα φρονησαντες πλείους κατεσυρησανομόσε τω δόγματι, γοῶμαι δεῖν ἀναγκαίως τὰς αυ- τῶν των φιλοσόφων προς σφῆς υτους ἀντιρρησεις ἐκθέσθαι εἰς ἀκριβη το προβληματος διάσκεψιν. 30 πρῶτα δη ουν σοι παραναγνώσομαι απὸ των Λιογενιανοὐ τὰ περι ειμαρμένης, δέ πως τε υσίππω dἀντειρημένα

355쪽

300 USEBII illi VIII. Πυξιον δε ἐπι τούτοις ἄπασι παραθέσθαι καὶ τα δοκούντα χρυσίππω τω Στωικω περὶ του λύγου τοὐδε οὐτος γαρ ἐν τω πρώτω Περὶ εἱμαρμένης βιβλίω βουλόμενος δεικνύναι το δη πάνθ πο της ανάγκης καὶ της εἱμαρμένης κατειλῆφθαι, μαρτυρίοις βαλλοις τε τισι χρ α και τοις υτωσὶ παρ' μήρωτω ποιητI λεγομένοις αλ εμε με κηρ

υστερον αυτε τὰ πείσεται ἄσσα οι αἶσα γεινομένω πενησε λίνω, ὀτε μιν τέκε μητηρ καὶ Μοῖραν Γ ου τινά φημι πεφυγμένον εμμεναι ανδρῶν.

ου θεωρῶν τι τὰ ἀλλαχοὐ πάλιν παρα τω ποιητὴ4, λεγόμενα τούτοις ἄντικρυς ναντίωται, οἷς καὶ αυτος ἐν τω δευτέρω βιβλίω χρῆται, βουλόμενος συνιστῆντο καὶ παρ' μῆς πολλὰ γίνεσθαι, οἷον το

ἐζ μέων γάρ φασι κά εμμεναι, οἱ δε καὶ αυτοὶ σφῆσιν τασθαλ μιν περ μόροι ἄλγε' χουσι. 3. ταῶτα γὰρ καὶ τὰ τοιαῶτα τω πάντα γίνεσθαι καθ' εἱμαρμένην ναντίωται. ου μην ουδ' ἐκεῖνο συνιδεῖν Βηδυνήθη το μηδαμῶς τοὐπιμηρον μηδ' ἐν ἐκεινοις τοῖς ἔπεσι συμμαρτυρεῖν αυτο τω δόγματι. ου γὰρ το πάντα γίνεσθαι καν εἱμαρμένην, ἀλλὰ μὰλλον τό τινα κα ἐκείνην συμβαίνειν ἐξ αυτων ποβάλλωνευρεθήσεται. M. ὁ γὰρ ω

αμφέχανε στυγερὴ, τις λάχε γεινόμενόν περ,

356쪽

ουνοτι πάντα κατὰ την κῆρα συμβαίνει λέγοιτο αν, αλλ αυτ το τεθνήξεσθαι καὶ γαρ ως ἀληθῶς παντὶ γεννητῶ ζω θανειν καθείμαρται. 5. αλλὰ μην

υστερον αυτ τὰ πείσεται ἀσσα οἱ αἶσα γεινομεν ἐπενησε λίνω, τε μιν τέκε μήτηρ, i rea, το αυτ βούλεται. ου γαρ τι πάντα αυτ τὰ μετὰ

ταsτα καθ εἱμαρμένην συμβήσεται λέγει, αλλ οτι κατ' ανάγκην αυτω τινὰ συμβήσεται. η γὰρ του ασσα 10 διαστολὴ τι ποτε τερον ὴ τούτο σημαίνει πολλὰ δεκατ ανάγκην ἡμίν, εἰ και μὴ πάντα, ἐπίκειται.

6. και τοMοῖρα ν ου τινά φημι πεφυγμενον εμμεναι ανδρῶν,

αριστ είρηται. τις γὰρ αν δύναιτο τὰ κατ' ἀνάγκην 15 παντὶ ζω συγκυρουντα διαφυγειν; στ υχ πως σύμψηφον αν ἔχοι τὸν Ομηρον μύσιππος ἐν τω πάντα καθ' εἱμαρμένην γίνεσθαι νομίζειν, αλλα καὶ

ἐναντιουμενον, εἴ γε κεινος μεν τι πολλὰ γίνεται

παρ' μῆς σαφῶς καὶ πολλάκις εἴρηκε, το δ οτι κατὰ 2 ἀνάγκην πάντα συμβαίνει, ουδαμοφρητῶς λέγων ανευρεθείη. I. και τω ποιητὴ μεν, ἄτε ου την λήθειαν ἡμῖν η τω οντων φύσεως πισχνουμένω, αλλὰ μιμουμένω πάθη τε σκαιήθη και δόξας παντοίας ἀνθρώπων ἀρμόττον αὐεiη καὶ τὰ ἐναντία λέγειν 25 πολλάκις φιλοσοφω δε υτε τὰ ναντία λέγειν ουτε ποιητῆ δι αυτ τοίτο χρῆσθαι μάρτυρι 8. Και μεθ' τερά φησι 'πεκμήριον δε καὶ ἄλλο ἰσχυρον φέρειν μύσιππος οἴεται της ἐνάπασιν ειμαρμένης τὴν θέσιν των ω τοιούτων νομάτων. την τε γὰρ πεπρωμένην πεπερασμένην τινα φησιν εἶναι και συντετελεσμένην4155Jδιοίκησιν, την τε εἱμαρμένην, εἰρομένην τινὰ εi τε ἐκ

357쪽

θεολβουλήσεως εἴτε ἐξ ης δή ποτε αἰτίας. αλλὰ

καὶ τὰς Μοίρας νομάσθαι απὸ του μεμερίσθαι και κατανενεμῆσθαί τινα μῶν ἐκάστω. -υτ δε καὶ τοχρεών εἰρησθαι το ἐπιβάλλον καὶ καθῆκον κατὰ τὴν

εἱμαρμένην Ἀον τε αριθμὸν τῶν Μοιρῶν του τρεῖς υποβάλλει χρόνους ἐν οις κυκλεῖται τα παντα καὶ διων ἐπιτελεῖται 10. καὶ Λάχεσιν με κεκλῆσθαι παρὰ το λαγχάνειν εκάστω το πεπρωμένον υτροπονδε κατὰ τ ἄτρεπτον καὶ ἀμετάθετον του μερισμου, Κλωθω δε παρὰ το συγκεκλῶσθαι καὶ συνείρεσθαι λτα πάντα, καὶ μίαν αυτῶν τεταγμένην τινὰ εἶναι διεξοδον ταῶτα γὰρ καὶ τὰ τούτοις παραπλωια

φλυαρῶν ἀποδεικνυνα την εὐαπασιν ανάγκην νομs2043μίζει. Il. μοι δε θαυμάζειν ἔπεισιν εἰ τοιαυτα λεγγων Ουκ σθάνετο της ματαιολογίας της ἐαυτου. βἔστω γὰρ ταυται ταις εννοίαις κεχρημενους τους

ἀνθρώπους, καθὼς αυτὸς ἐτυμολογεῖ, τὰ νόματατεθείσθαι τὰ ἐκκείμενα, δοξάζοντας τὰ πάντα κατει- ληφεναι την εἱμαρμενην, καὶ αμεταθετους εἶναι τὰς ἐξ αἰῶνος προκατειλημμένας ἐν πῶσι τοῖς ουσί τε καὶ ' γινομενοις αιτίας. 12 τι οὐν ακολουθεῖς, Ἀρυσιππε , πάσαις ταις τῶν ἀνθρώπων δόξαις, καὶ οὐδε-i, μία σοι περὶ Ουδενὸς φαίνεται διεψευσμένη, ἀλλα παντες της ληθείας εἰσὶ θεωρητικοί; 3. πῶς υνου δενα φης ἄνθρωπον, λουχὶ μαίνεσθαί σοι δοκεῖ οκα ἴσον υρέστη τε καὶ υλκμαίωνι, πλην του σοφοs; ενα δε η δυο μόνους φης σοφοὐ γεγονέναι, τους δε ἄλλους δ ἀφροσυνην ἐπ' ἴσης τοῖς προειθρημενοι μεμηνέναι; 4. πῶς δε ἀνασκευάζεις αυτῶν τὰς δόξας ἐκείνας ς διημαρτημένας, οἷον τὰς περιγπλουτου και δόξης καὶ τ αννίδος καθόλου τε δονῆς, περ ἀγαθὰ νενομίκασιν οἱ πλεῖστοι πῶς δε

358쪽

τους κειμένους νόμους ἡμαρτῆσθαι η απαντας καὶ τὰς πολιτείας η δια τι πλῆθος τοσουτον βιβλίων συνεγραψας, εἰ περὶ μηδενος εἶχον οἱ ἄνθρωποι δόξας διημαρτημενας; i. ου γαμ, οταν μεν ταυτὰ σοὶ δοξάζωσιν, ὀρθῶς φρονεῖν αυτους φήσομεν, ταν δεδιάφορα, μαίνεσθαι πρῶτον με γαρ υδε συφρ σοφὸν εἶναι σεαυτὸν μητι γε μεῖς, να κριτη- ριον ποιώμεθα του καλῶς ποτε ἐκείνους φρονεῖν τοτὴ ἡ δόξ= συνδραμεῖν ἔπειτ', εἰ καὶ τοίτο ν άλη-

10 περ, τί λέγειν ἐχρῆν μαίνεσθαι πάντας ἐπ ἴσης, καὶ Ουχὶ καθὸ μεν φαίνοντο ταυτα σοὶ δοξάζοντες κατὰ δτοsτο αυτους ἐπαινεῖν, ς ὀρθολτινος ἐπειλημμενους, καθὸ δε διεφώνουν μαρτάνειν αυτους πο-

λαμβάνειν; 17. μαρτυριον μέντοι της ἀληθείας ἱκα- 154ὀν ἡγεῖσθαι το δοκοῶν ἐκείνοις Ουδε υτως χρῆν φυσει, καὶ, μαίνεσθαι καθάπερ σωοίει, αλλὰ πολύ γε ἀφεστηκέναι σοφίας πῶς ἄν τις ὁμολογήσειε.18. γελοίως ουν και συ χρήση μάρτυσι τούτοις διὰ της θέσεως τῶν νομάτων, ους ουδεν αν κατά γε 2 σύνεσιν σεαυτο φησαι διαφέρειν, εἰ μη ἄρα τους ἐξ ἀρχῆς θεμένους ταῶτα τὰ νόματα σοφους εἶναι συμβέβηκεν, περ -δαμῶς δείξαι δυνήση. 19 αλλὰ

γαρ δεδόσθω σοι τουω ουτως χειν, καὶ τὰ ονόματα ἐκεῖνα τίθεσθαι ς συ βούλει τὰς σημασίας χοντα, ἡ καὶ μη κατὰ δόξα ψευδεῖς τὸ τοιοίτον γεγονεναι 265, πού τοίνυν δι αυτῶν σημαίνεται τὰ πάντα ἀπαξαπλῶς καν ιμαρμενην εἶναι, καὶ μη, εἰ ἄρα, αὐταμόν ων ἐστιν ειμαρμενη; 20 ο τε γὰρ τῶν Μοιρῶναριθμὸς και τὰ νόματα αυτῶν και ὁ της Κλωθοῶς ω ἄτρακτος, καὶ ὀ ἐπειλημένον αυτῶ νῆμα, καὶ το επί- κλωσμα τούτου, καὶ οσα ἄλλα τοιαῶτα λέγεται ἐν ἐκείνοις, ἐνδείκνυται τὸ ἀπαράβατον καὶ ἐξ αἰῶνος κα-

359쪽

τισὶ μεν οι ἄνθρωποι θεοὐ διοικητὰς καὶ δημιουρ γοὐς ἐπεφημισαν, τινῶν δε μἀς αυτοὐς αἰτιους πώ 5λαβον, αλλων δε αδ πάλιν την φύσιν, αλλων την τύχην, 22. ης το εὐμεταβολον και αστατον καὶ νυνμεν οἴτω, νυν δε οἴτως ἔχον ἐνδε ασθαι βουλόμενοι εἰδωλοποιήσαντες το ποιον τοὐτο σύμπτωμα των

πραγμάτων, επὶ σφαίρας βεβηκυῖαν την τύχην ἔδει- ο ξαν. 23. η υχὶ δεδόξασται παρὰ τοις ἀνθρώποις

και ταὐτα καὶ γαρ εἴ ποτε συνταράττουσι τα αἴτια,

και οσα με καθ' εἱμαρμένην η κατὰ τύχην γίνεται, ταλα εὐθείας δυναμεως γίνεσθαι νομίζουσιν, σαδε παρ' μὰς ταῶτα καθ' εἱμαρμένην, αλλ οτι γε 15 πάντα τὰ αἴτια ταῶτα ἐν τοι οὐσιν εἶναι δοξάζουσι παντί που δηλον. 24. στε οὐδ τὰς τῶν ανθρώπων ποληψεις, οὐδε τὰς θέσεις τῶν τοιούτων ὀνο-

μάτων συμμαρτυρεῖν τη ρυσίππου δόξη συμβέβηκε 2b. ούτοις ξῆς πιλέγει ομ μὲν οὐ τω πρώτω Περὶ ειμαρμένης βιβλί'

τοιαύταις τισὶν ἀποδείξεσιν κέχρηται, ἐν δε- δευτέρω λύειν πειρῶται τὰ ἀκολουθεῖν δοκοίντα ἄτοπα τω λόγω τω πάντα κατηναγκάσθαι λέγοντι, περ καὶημεῖς κατ αρχὰς ἐτίθεμεν οἷον ὁ ἀναιρεῖσθαι δι ει

αὐτο την ἐξ ημῶν αὐτῶν προθυμίαν περὶ ψόγους

τε καὶ επαίνους καὶ προτροπὰς και πάνθ' οσα παρὰ την μετέραν αἰτίαν γινόμενα φαίνεται. 26 φησὶν ουν ἐν δευτέρω βιβλίω το μεν ἐξ ημῶν πολλὰ γίνεσθαι δηλον εἶναι, οὐδεν δε ηττον συγκαθειμάρ- soθαι καὶ ταὐτα τη τῶν ολων διοικησει 27. κέχρηται τε παραδείγμασι ιοιούτοις τισί. το γὰρ μη ἀπολεῖ-

360쪽

σθαι, ηῶ, θοιμάτιον ου απλῶς καθείμαρτο, ἀλλὰ -30si μετὰ του φυλάττεσθαι, καὶ το ἐκ των πολεμίων σωθήσεσθαι τόνδε τινὰ μετὰ του φεύγειν αυτον τους πολεμίους καὶ το γενεσθαι παῖδας μετὰ του βου- λεσθαι κοινωνεῖν γυναικί. 28. σπερ γὰρ, φησὶν, λεγοντος τινος γησαρχον τον πύκτην ἐξελεύσεσθαι του αγῶνος πάντως ἄπληκτον, ἀτόπως αν τις

ήξω καθιέντα τὰς χεῖρας τολυγήσαρχον μάχεσθαι,

επεὶ ἄπληκτον αυτον καθείμαρτο ἀπελθειν, του την ,1 ἀπόφασιν ποιησαμενου διὰ την περιττοτέραν ἀνθρωπου προς ὁ μη πληττε-αι φυλακην τοίτο εἰπόντος ουτ καὶ επὶ των ἄλλων χει. 29. πολλὰ

γὰρ μη δύνασθαι γενέσθαι χωρὶς του καὶ μἀς βου-

λεσθαι καὶ ἐκτενεστάτην γε περ αυτ προθυμίαν 15 τε καὶ σπουδην εἰσφερεσθαι, ἐπειδη μετὰ τούτου φησὶν, αυτ γενέσθαι καθείμαρτο. 30. πάλιν ουν κἀνταυθα θαυμάσειέ τις αν τἀνθρώπου το ἀθεώρητον καὶ νεπιλόγιστον, καὶ των νεργειῶν και της των διων λόγων ἀνακολουθίας. οἶμαι γὰρ τι κα- 2 θάπερ το καλουμενον γλυκυ τω καλουμένω πικρω

συμβεβηκεν ἐναντιώτατον εἶναι, τω τε λευκω το μελαν και τω ψυχρῶ το θερμον ουτωσι δε και τοπαρ' μῆς τω καθ' ειμαρμενην, εἴ γε καθ' εἱμαρμένην μεν κεῖνα καλεῖν προείληφεν σα καὶ κόντων 25 ημῶν και ἀκόντων πάντως γίνεται, παρ μῆς εοσα κ του σπουδάζειν μὰ καὶ ἐνεργεῖν ἐπὶ τελος ερχεται, η παρὰ το ἀμελειν καὶ ραθυμεῖν ου ἐπιτελεῖται. 31 εὰν τοίνυν ἐκ του σπουδάζειν με θοιμάτιον φυλάττειν ἐκεῖνο σώζηται, καὶ εὐτολβούλε-s σθαι η γυναικὶ πλησιάζειν τὰ τεκνα γίγνηται, και εκ ου βουλεσθαι φευγειν τους πολεμίους το μη ἀποθνήσκειν π αυτῶν, και ἐκ του διαμάχεσθαι προς