Eusebii Caesariensis opera, 1

411쪽

νάρχης βραὰμ καταριθμείσθω, ω μαρτυρεῖ τὰ λο- για δικαιοσύνην, οὐ την ἐκ νόμου πάλιν Μωσέως, οτι μηδε ην πω τότε, μετὰ γοῶν τον υβραὰμ εβδόμοs182yγενεα ωσῆς ἀναπέφηνε πλην αλλὰ καί ουτος μ. καιος καὶ υσεβὴς ει καί τις ἄλλος ἀνείρηται, τοις ἄνωθεν δεδηλωμένοις παραπλησίως. 23. λέγει δ'ουν η γραφὴ καὶ επίστευσεν βραὰμ τω θεῶ, και ἐλογίσθη αὐτω εἰς δικαιοσύνην ' πατέρα δη πολλων ἐθνῶν ὁ θειος χρησμὸς τουτον ἔσεσθαι προαγορευει, διαρρήδην τε εὐλογηθήσεσθαι ἐν αὐτω φησι πάντα, τὰ ἔθνη της γης και πάσας τὰς φυλὰς ἄντικρυς τανυν καθ' ημὰς συντελούμενα θεσπίζων. 44 ἀλλ' γε Ἀβραὰμ κεῖνος μετὰ τὴν εὐδικαιοσυνη τελεω- σιν, οὐ διὰ του Μωσέως νόμου, δια δε πίστεως κατωρθωμένης αὐτω, μετά γε τὰς ἀναγράπτους θεοφα-i νείας, ε αὐτω γήρα μέλλων γνησίου παιδὸς χρηματίζειν πατὴρ πρῶτος πάντων κατὰ χρησμὸν τοssiο σῶμα περιτέμνεται, τοὐτο καὶ τοῖς ναύτου γεννωμένοις ἐπιτελεῖν παραδοὐς, εἴτε εἰς εμφανῆ σημείω σιν της τῶν αὐτο παίδων πολυπληθίας, εἴτε και ως ἔχοιεν οι παιδες πάτριον γνώρισμα, τοι βιοῶντες κατὰ τον τῶν προγόνων ζῆλον η της ἐκείνων ἀρε' τῆς ἀπολειπόμενοι, εἴτε καθ' ετέρας οἱασδηποτουν αἰτίας, ας οὐ νυν σχολὴ πολυπραγμονεῖν. 25 τοι ιάσδε μεν οὐν καὶ οὐτος ι μίμησιν ἐκκείμενος μετὰ πδ' αὐτον γσαὰκ της πατρώας μοὐ θεογνωσίας τε και θεοφιλίας διαδοχος ἀναδείκνυται, κληρων απάντων τοὐτον κάλλιστόν τε καὶ τρισμακάριον του πατρος διαδεδεγμένος. μια τοὐτον γαμετη τὰ θεῖά φασι συνελθόντα λόγια μια χρήσασθαι παιδοποιία καθ

ην διδύμου γονῆς ποδειχθεὶς πατὴρ εἰς τοὐτο περιγράψασθαι τὴν προς τὴν γαμετὴν ὁμιλίαν περ'

412쪽

ΡΙ ΑΕΡ. EVANG. VII. 8.

κὼβ ὁ καὶ Ἱσραηλ, εἰσήχθω διώνυμός τις γεγονὼς

ἀνηρ παρα την των οἰκειων ρετῶν διαλλάττουσαν προκοπην οτε μὲν ουν ἐγγυμναζόμενος τοῖς πρακτι κοῖς θεσί τε καὶ βίοις των περ ευσεβείας πόνων

ἀπεπειρῆτο, Σακώβ αυτω ονομα ν ἀσκητὴν δε καὶ ἀθλητην η προσηγορία δηλοι ἐπὶ την Ελλάδα μεταληφθεισα φωνην 27. τε δε λοιπον τα νικητηρια κατὰ των αντιπάλων απολαβὼν στέφεται, δη τε των 1 κατὰ θεωρίαν γαθων πολαυει, τηνικαυτα αυτω

καὶ τουνομα μεταβάλλει ὁ χρηματίζων θεος, ὁμου καὶ θεοπτίας αυτὸν ἀξιων, καὶ των θειοτέρων γερῶν τε καὶ τιμῶν τὰς ἀμοιβὰς δια της προσηγορίας δωρουμενος. 28. λεγε δ' ουν προ αυτὸν Ἀρησμὰς 15'ουκέτι κληθήσεται τοίνομά σουδεακώβ, ἀλλ' Ἱσραηλ ἔσται το νομά σου, ὁτι ἐνίσχυσας μετὰ του θεου, καὶ μετὰ ἀνθρώπων δυνατός,' τον ὁρατικὰ ἄνδρακα θεωρητικον του Ισραηλ υποφαίνοντος ' ἐπει καὶ τουνομα μεταβληθεν σημαίνει ἄνθρωπον ορῶντα 2 θεόν. 29. τοιόσδε μεν ουν καὶ ουτος ἐξ ου τουωδεκάφυλον του γουδαίων ἔθνους πέστη γενος μυρία δ' αὐλεχθείη περὶ του βίου των ἀνδρῶν καὶ της φιλοσόφου καρτερίας τε αυτῶν καὶ ασκησεως, α μεν προς λεξιν θεωρουμενα, τα δε καὶ δι πονοιῶν ἀλ- 25 ληγορουμενα περὶ ν εἴρηται με καὶ αλλοις, ταρκαὶ μιν εὐοἷς ἐπραγματευσάμεθα περὶ της των παλαιῶν ἀνδρῶν πολυπαιδίας τοιοίδε μεν ουν καὶ 311,

ουτοι.

30. Ἐχω σοι παρ' υτους καὶ ἄλλον εἰπειν, Ἱὼβ ρ ὁνομα τω ἀνδρὶ, ον τὰ ἱερὰ μαρτυρει λόγια γεγονέναι ἄνθρωπον ἄμεμπτον, ἀληθινὸν δίκαιον, θεοσεβη, ἀπεχόμενον απὸ παντὸς πονηροί πρdγματος ουτος

413쪽

γέ τοι οὐδεν προσηκων τ γουδαίων γενει επὶ πῆσι τοῖς της ευσεβεια κατορθώμασι μεμαρτύρηται. l. οῖ γε μην του γακώβ παῖδες, την πατριον θεογνωσίαν τε καὶ θεοσέβειαν ηγαπηκότες, την των ἀνέκα-hθεν πραίων φημην επὶ μέγα δόξης προηγον, στε οηδη καὶ πάσης Αἰγύπτου την ρχην ἀνάψασθαι. 32. ὁ γάρ τοιγωσὴφ τοις σωφροσύνης προαναστεφθεὶς

1183 βραβείοις, κἄπειτα την Αἰγυπτίων ποδεξάμενος ηγεμονίαν, τον θεοφιλη των Ἐβραίων διεδειξε τρόπον ον καὶ αυτὸν ζηλουν δι ευχης πεποιήμεθα, δοs ih λον αυτὸν ε οἰκείων ἐπιβουλης γεγενημένον καὶ δοὐλον Αἰγυπτίου ανδρός. 33 τα μεν γαρ ἄλλα οσα εἰς ραιότητα καὶ ρωμην σώματος αὐτω καὶ εὐμορ- φίαν ηὐτύχητο παρίημι, εἰ καὶ τα λόγια κάλλους αυ- τὸν ἄρα πάντων διενεγκεῖν ναγράφει τα δε περὶ εψυχης πῶς ἄν τις ἀναγράψειε κα ἀξίαν της ἀνδρὸς αρετης τον ἔπαινον διελθεῖν προηρημένος ;34. φύσει με αὐτω παρεῖναι λόγος τὸ ἐλευθέριον γνώρισμα του τε τρόπου τὸ υγενες ἐπανθοὐ τω προσώπω τοῖς δε ευσεβεια διαπρέπουσι κόσμοις λδιαφερόντως ἐξήσκητο, ως εν σωφροσύνη καὶ δικαιοσύνHφρονησει τε καὶ ανδρεία την ψυχὴν ἐκλάμπειν, καὶ πολ πρότερον ἐν ἐπιγνώσει καὶ υσεβεια του τῶν απάντων θεοs, οἱ γεννήσαντες ἐκ σπαργανων λεγονται αὐτο τ ψυχη καταβεβληκέναι α35. επιμανείση δ' ουν αὐτω τη του δεσπότου γα μετη, εἰς ἀκολάστους τε καὶ ἐρωτικὰς μιλίας τε νέον τὸ σῶμα κατασύρειν πειρωμένη, καὶ πρῶτα μεν λόγοις ἀπατῶν αὐτὸν ἐπιχειρούση, εἶτα δε ἱκεσίαις αντιβολου νη, καὶ τέλος βιαιότερον χεῖρας ἐπάγειν α τολμώσρ ἀναιδέσι τε δη καὶ ἀναισχύντοις περιπλοκαῖς χρωμένη, της τῶν πατέρων ευσεβοὐ διδασκα-

414쪽

359λίας ὁ ρως την μνημην ἀναπεμπασάμενος, καὶ τον θεοσεβῆ και ἀληθῶς πραῖον εργοις μολκαὶ λόγοις ἀποδείξας το μεν αἰσχρὸν καὶ ἀκόλαστον γύναιων διασείεται, κραταιοτέρα τη χειρὶ παραλλάξας ἄσπερ δέ τινος δεινο καὶ λελυττηκότος θηρὸς ἀποδρὰς

φυγῆ την σωτηρίαν πορίζεται. 36 καπειτα αυτος 312 προς έαυτον σωφρονι λογισμω τοιαδε ἐπιλογίζεται, και φησιν ' εἰ ο κύριος μου δι με οὐδε γινώσκει των ἐν- οἴκω αυτοί, καὶ πάντα ὁσα ἐστὶν ἐναυτῶ1 δέδωκεν εἰς ας χεῖρας μου, καὶ πῶς ποιησω ο πονηρὸν ῆῆμα το μέγα τοὐτο, καὶ ἀμαρτήσομαι ἐναντίον του θεου; ' ἐφ' οἷς οἷα νικηφόρον τοῖς αρετης βραβείοις ἀναστέψας αυτὸν των ὁλων θεὸς την κατὰ , των δεσποτῶν αυτολκαὶ αυτῆς Αἰγύπτου βασιλείαν i5 τε καὶ ἡγεμονίαν παραδίδωσι πλην αλλὰ καὶ ουτος

Ἐβραῖος ἐξ Ἐβραίων, οὐχὶ δε γουδαῖος, ὁτι μηδε ην

πω τα Ιουδαίων, ἐν τοῖς μάλιστα θεοφιλέσι καὶ τρισμακαρίοις ανείληπται.

37. Μετὰ δε τους εἰρημένους Ἐβραίους, πει ει εἰς πολυανθρωπίαν ἐπεδίδου το των απογόνων μνος, δη τε καὶ το Λυδαίων ἐξ αυτῶν ἔθνος συνεστώς ἐπλεόναζέν τε ὁσημέραι καὶ ἐπληθυνεν, ταμεν της εὐσεβοῶς αγωγη των πρόπαλαι θεοφιλῶν προπατόρων κατὰ σμικρὸν αυτοῖς ἐξησθένει καὶ πημ- ἡ βλύνετο, τὰ δε της παρ' Αἰγυπτίοις διατριβῆς τοσοὐ- τον της τῶν δηλουμένων κατίσχυε πληθύος ως της με πατρίου ρετῆς εἰς λήθην ἐλθεῖν τῆ δε παρ' Αἰγυπτίοις ὁμοιοτροπία του βίους περιενεχθῆναι, ἁ κατὰ μηδεν Αἰγυπτίων τυν τρόπον διαφέρειν δο- ω κεῖν. 38. ἐνταὐθα δῆτα αὐτοῖς τοιοῖσδε ἀποτελεσθε σιν ὁ τῶν προπατόρων θεὸς γεμόνα καὶ νομοθέτην ἐκπέμπει Μωσέα, τὰς διὰ χρησμῶν τῶν προς τους

415쪽

προγόνους αυτῶν πιστούμενος ἐπαγγελίας καπειταδι αυτ - ἀνάγραπτα θαύματα καὶ τὰς παραδόξους θεοσημίας ἐπιτελέσας τον ἀρμόδιον τοῖς των ἀκροωμένων θεσι προβάλλεται νόμον 39. μη ζηλώσαντες την πάτριον ἀρετὴν δι ἀβελτερίαν, οἷ sδη τὰς ψυχὰς ἐμπαθεῖς καὶ νενοσηλευμένοι, την κατάλληλον παρελάμβανον πολιτείαν, ταμεν προφανῶς ἐκ του προδηλου διαταττομένου Μωσέως, τα δε δι 184,υπονοιῶν αἰνιττομενου, σύμβολά τε καὶ σκιὰς αλλ' ου γυμνὴν ἀλήθειαν φυλάττειν αυτοῖς καὶ περιέπειν ουποθεμένου. 40. καὶ δη το γουδαίων πολίτευμα ἐν-τεὐθέν ποθεν απὸ Μωσεως ἀρξάμενον μεχρι καὶ της του σωτῆρος μῶν γησο μιστο παρουσίας ταῖς τῶν οἰκείων προφητῶν ἀκολούθως φωναῖς διαρκεῖ, ὁτι δη καὶ τολο Μωσέως ηὐαυτοί καὶ τῶν μετέπειτα siri3 προφητῶν θέσπιδμα, μη πρότερον ἐκλιπεῖν τὰ Μωσέως νόμιμα τε καὶ διατάγματα - του ριστοί φανῆναι, τὰ της καινῆς δηλαδη διαθηκης της διὰ του σωτῆρος μῶν ἀσι τοῖς ἔθνεσι κατηγγελμένης α καὶ δε τέλους ἔτυχεν η καὶ ἀναπεφώνηται. λ4l. λλ' ἐπειδὴ τον τῶν προ Μωσέως Ἐβραίων

βίον ἐν ὀλίγω διεληλύθαμεν, καὶ τον γε της κατ αυρο τοὐς ευσεβείας χαρακτῆρα παρεστήσαμεν, ωρα καὶ τον δογματικόν αυτῶν τρόπον από τε της Μωσέως i, γραφῆς καὶ τῶν με αυτὸν προφητῶν ἐπισκέψασθαι. 25 IX. Πρῶτος δ' ουν απάντων αυτὸς ἐκεῖνος ὁ θαυμάσιος θεολόγος τε καὶ νομοθέτης, πολιτείαν εὐσε- βεία προσήκουσαν διὰ της οἰκείας γραφῆς τω γου δαίων ἐθνει προκαταβαλλόμενος, ου τοῖς κοινοῖς καιπεπατημένοις ήθη δεῖν χρήσασθαι προοιμίοις τῶν, λόγων, προλαβὼν δε πάντα νόμον προστακτικὸν τῶν ποιητέων καὶ τῶν Ου ποιητέων ἀπαγορευτικὸν, τάς τε

416쪽

δημοτελεῖς καὶ πολιτικὰς περὶ των προ αλληλους συμβολαίων διατάξεις ἀπο της πατρίου θεολογίας δεῖν ετ την καταρχην ποιησασθαι της διδασκαλίας, οὐδε ἐτερα μάθησιν οἰκείαν νόμοις εὐσεβεία προσ-οήκουσιν ἡγησάμενος, η την ἄνωθεν εὐπροπατόρων

εἰς αυτον κουσαν θεολογίαν. 2. αρχεται τοιγαροὐν

απὸ θεοί κατὰ τα πάτρια τη των προγόνων βραίων θεολογίας, οὐχ η φίλον Αἰγυπτίοις καὶ Φοίνιξιν νη τοι λοιποῖς ἔθνεσιν εἰς πλῆθος καταβάλλουσι τηνa σεβάσμιον προσηγορίαν, θεούς τε ὁρωμενους μὲν τους κατ ουρανον φωστῆρας νομίζουσιν, φανεῖς δε καὶ ἀοράτους, τοι τους ς ἀνθρωπων κατοιχομένους, καὶ οὐ χθονίους καὶ αερίους δαίμονας, κατὰ ταπρόσθεν μῖν ἀπεληλεγμένα. 3. αλλὰ γὰρ ἀπο ου

1 πάντων αἰτίου οράτων τε καὶ ρατῶν δημιουργοὐτην καταρχην του παντος λόγου πεποιημενος νομοθέτην τοὐτον εἶναι διδάσκει της του παντος συστάσεως, σπερ μιας τινος μεγαλοπόλεως το κοσμου 314ὶ βασιλέα καταστήσας. . παιδεύει τοιγαροὐν αρχόμε-m νος τοὐτον γεῖσθαι μη μόνον των προ αυτοὶσμικρὸν στερον διαταχθησομενων ἀνθρώποις νόμωναυθέντην εἶναι καὶ κυριον, ἀλλα καὶ των ἐν τη φύ

σει των λων.

X. Βασιλε γὰρ αὐτον καὶ νομοθέτην οὐ συμ- 25 παντος κοσμου παριστα νεύματι μεν γὰρ αυτολκαὶ ι δυνάμει την των πάντων ούσωσιν γεγονέναι, νόμοις δε καὶ ροις πάλιν αυτο ὁδῶ καὶ τάξει τον συμπαντα διακυβερνῆσθαι αἰῶνα. 5. λόγω μεν γὰρ καὶ νόμω θεο πρῶτον ἀπάντων ουρανον ἐστερεῶ- ω σθαι, καὶ γης το βαρύ καὶ στερέμνιον παρὰ την οἰκείαν φύσιν τοῖς λεπτομερεστεροις των στοιχείων θαυμασίως ἐπαιωρεῖσθαι λόγω δε καὶ νόμω θείω

417쪽

νυκτὸς καὶ μέρας τον αμοιβαῖον ἀνακυκλεῖσθαι δρο - μον λόγω δε θεολκαὶ νόμω καὶ αὐτὸν ηλιον καὶ σε- sim,ληνην καὶ την των λοιπῶν αστέρων χορείαν ἐν πρέποντι κόσμω την προσηκουσαν ξανυειν πορείαν, νόμω δε του παμβασιλέως τροπῶν ἀλλαγὰς καὶ μετα εβολὰς καιρῶν ἐνιαυτου τε κύκλους καὶ τὰς ἐτησίους ώρας τῆ παναρμονί του παντος ἀποπληρουσθαι συμφωνία, νόμω θεοί χειμῶνα μεν ποχωρεῖν ἔαρι, τούτου ταῖς αγχιστα τῶν ρῶν τροπαῖς, καὶ θαλάττης δε βυθοὐ ταῖς χειμαδίοις πλημμυρίσιν επι 1ρι κυματίζοντας νόμω θείω τοῖς οἰκείοις ἐναποκεκλει- σθαι πελάγεσιν, ως μηδε τους ορους τῶν ιερῶν νόμων

ὐπερβαίνειν τολμῶν, καὶ την ξηρὰν οὐσίαν ὀμβρίοις

νάμασι καὶ νιφετοῖς νόμω θείω πάλιν συμμέτρως ἐπιχορηγουμένοις ἀρδομένην την γην μυρία γενη φυ- βτῶν τε καὶ ζώων αναδιδόναι ενί τε λόγω την παμμητορα τῶν λων φύσιν, προστάγματι θεο δεδουλωμένην νόμοις θείοις πείκειν καὶ τῆ του πανηγεμόνος θεολβουλη μησα εἰκῆ, μηδ' ς τυχε, μην

αὐτομάτω καὶ ἀλόγω φορὰ συνεστάναι τον τηλικου κτον διακοσμον, μηδ' αὐαιτίου φύσεως ἔργον τυγχάνειν το μέγα τοίτο καὶ περικαλλες τεχνούργημα, αλλ' εἶναι με ποίημα του πανσόφου τῶν ὀλων ἀρχιτέκτω 315 νος, τού δε αὐτο λόγοις καὶ νόμοις ἱεροῖς διακυβερνῆσθαι. 7. ἔνθεν ἀρξάμενος ὁ προφητης, καὶ προ nτης ανθρώπων νομοθεσίας τους περὶ της τῶν ολων φύσεως προστάξας νόμους, πρώτιστα πάντων προσεχειν τω παμβασιλεῖ θεῶ, καὶ μη ἀπορρα μείν αὐ-το τῶν νομων παρεκελεύσατο, τι δη καὶ αὐτὸς ηλιος Ουρανός τε και κόσμος γῆ τε και τα ἐπὶ γης καπαντα, σα τε ἐργα φύσεως εἶναι νενόμισται, ἐντολαῖς αὐτοί καὶ διατάξεσιν ιεροῖς τε νόμοις καὶ λόγοις

418쪽

δουλευει. χ διο καὶ μῶλλον χρῆναι τλανθρώπειον γενος, ου σμικρὰν μερος τυγχάνον του παντος, κατὰ , το ἀκόλουθον τοῖς θείοις προσανέχειν διατάγμασι,

μηδ' ἐλαττούσθαι των κατὰ μερος στοιχείων. γη μεν γὰρ ἐνώρχῆ νομοθετησαι τον φησαντα βλαστησάτω η γη βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοὐ καρπόν ' την δε ἄμα λόγω το εὐπειθὲς ἐπιδεικνυμένην τω νόμω ουπω καὶ εἰς εὐρο της θείας παραμελησαι διατάξεως. 9 οἴτω 1 δὲ καὶ την υγρὰν οὐσίαν, φησαντος του θεοί ἐξαγαγέτω τα δατα ερπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ πετεινα πετόμενα κατὰ το στερέωμα του ουρανοὐ,' ἄμα λόγωτουργον ἀποδοῶναι, ὁρῆσθαί τε εἰσέτι δεύρ τω νόμω παρέχουσαν το πειθηνιον. 0. εἰ δε δη καὶ ηλιος καὶ 15 σεληνη καὶ ἀστέρες, ἡ θείου νόμου καὶ αὐτοῖς διωρισμένου τους οἰκείους ἀποδιδόναι δρόμους εἶναί τε καὶ ις σημεῖα καὶ εἰς καιροὐ καὶ εἰς μέρας καὶ εἰς

ἐνιαυτοὐς, ου παραμελομι της νομοθεσίας, τίς νηῆτι σοι λείποιτο συγγνώμης ποφυγη των θείων 2 κατολιγωροῶντι νόμων;

11. αὐτ προπαιδεύσας ὁ θαυμάσιος μῆς τε εἷλε καὶ της οἰκείας θεογνωσίας τε καὶ υσεβείας εἰκότως ζηλωτὰς κατεστησατο, τι μηδεν τούτοις ὁμοιον παρὰ τοῖς των προδηλωθέντων θνῶν θεολο- 25 γοις εὐρεῖν δεδυνημεθα. 12. μετὰ δε την πρώτην θεολογίαν μέτεισιν επὶ το δεύτερον δόγμα φυσικὸν ομολκαὶ φιλόσοφον μετὰ γοῶν την περὶ θεολγνῶ σιν, την τε περὶ τῶν λων διακόσμησιν τάξει πρόεισιν επὶ το καὶ τη φύσει δεύτερον τοsτο δ' ην τοπερὶ φύσεως ἀνθρώπου, τι δη μετὰ θεο γνῶσιν

ἀναγκαῖον γνῶναί τινα εαυτὸν, διοπερ ξῆς παιδευειτι ἄνθρωπος καὶ τί το προάγον αυτον εἰς γνῶσιν καὶ

419쪽

εὐσέβειαν θεοῶ, τίς τε ἡ κατὰ το προηγουμενον αν-

θρώπου ζωή. διελόμενος δῆτα τον περὶ ψυχῆς καὶ salsi σώματος λόγον ἐν ψυχῆ μεν ορίζεται τολαληθῆ ἄνθρωπον, νοερας ουσίας καὶ ασωμάτου και λογικῆς μέτοχον, ς αν κατ' εἰκόνα θεού δεδημιουργημένον 5sissJ σῶμα δε γεωδες εἶναι περίβλημα ψυχῆς τρίτον δὲ τούτοις προστίθησι, πνοὴν ζωῆς, ἐνωτικήν τινα καὶ του απο γῆς ληφθεντο τω κατ' εἰκόνα θεολπεποιημένω συναπτικὴν δύναμιν. 13. καὶ την πρώτην γε του δηλουμενο ανδρος διατριβὴν ἐν τρισμακαρίω id θεοί παραδείσω, θανάτων και αἰωνίων γαθῶνεμπλεω γεγονεναι στορεV νόμω δε θεοί καὶ Οὐτονομοίως τοῖς αλλοις ἐν ἀρχαις του παντος ποβληθένταδι προσεξίαν καὶ τῆς θείας ἐντολῆς παράβασιν τῆς

τριποθήτου στερηθῆναι ζωῆς. 514. αῶτα τοι ο Μωσῆς ἐν προοιμίοις των εὐῶν

νόμων φιλοσοφεῖ, μονονουχὶ προκηρύττων μὴ παραμελειν τῆς οἰκείας ἀξίας καὶ ς ἐτύχομεν προς τοθειον αφομοιώσεως, ἐξ ης μιν καὶ το ἀθάνατον τῆς ψυχῆς προσκεκληρῶσθαι. 15. μὴ γαρ δὴ θεμιτον οεἶναι βασιλέως ἀφανίζεσθαι εἰκόνα εἶναι δε ἀρχέτυπον καὶ αληθῆ του θεολτων ὀλων εἰκόνα τον αυτου λόγον, αὐτοσοφίαν τυγχάνοντα καὶ αυτοζωὴν καὶ φως και ἀλήθειαν, καὶ εἴ τι καλὸν καὶ αγαθόν τις

ἐπινοήσειεν εικόνα δε εἰκόνος τον ἀνθρώπειον νουν, 5 παρ' ο και κα εἰκόνα θεο γεγονεναι νωμολόγηται. 16 αναγκαῖα ν ταύτα εἶναι ετ προπαιδευε-

σθαι τους μέλλοντας ιεροῖς προσανέχειν νόμοις, μνημονεύειν τε τί το απὸ γῆς ληφθεν αὐτοῖς καὶ εἰς γῆν αυθις αναλυθησόμενον, καὶ τί το ἐν μιν κρεῖττον ω καὶ θεω ἐμφερες, πως τε χρῆν κατέρω των εἰρη- μένων προσφέρεσθαι, μηδε ἐνυβρίζειν καὶ ἀσεβεῖν

420쪽

PRΑΕΡ. VANG. VII. 10. 11.

εἰς του κατ' εικόνα του θεολανθρωπον, μηδέ γε αυ- τὸν ρυπαίνειν αισχραῖς καὶ παρανόμοις πράξεσι, ἐ- ρειν δε δια παντος της πρώτης καὶ τρισμακαρίας ἐκείνης διατριβης τε καὶ ζωῆς τον πόθον, και σπεύ- δειν παλινδρομεῖν, ευχην ποιουμενους της πρώτης και τρισμακαριου ζωης τε καὶ ξίας τυχεῖν Ἀλλὰ καιπαρασκευάζεσθαι ἐνθένδε δη ἐπι την ἐκεῖσε ἀποδημίαν, ὁτι μηδε αλλως δυνατον βεβηλοις καὶ μη κεκαθαρμένοις των ἱερῶν ἐκείνων ἐπιβαίνειν ων και 10 πρῶτος δι προσεξίαν, θείας καταφρονησας ἐντολῆς, ἀποπέπτωκεν 17 επὶ τούτοις λιεροφάντης προστί- a1rimm αλλο συνεκτικώτατον δόγμα, μη ἀμφιγνοεῖν διδάσκων οτι δη πάρεστί τις εκάστω πονηρὸς δαίμων ἔφεδρος, βάσκανος και μισόκαλος καὶ τηλανθρώπων 15 ἀρχῆθεν πίβουλος σωτηρίας. 18. δράκοντα δε τοὐ- τον κα οφιν νομάζει, μέλανα τε καὶ σκότους οἰκεῖον, ἰου τε καὶ κακίας πληρη ' ον καί φησι φθόνω της ημετερας ἐνθέου ζωῆς ποσκελίζειν εἰσέτι και νυν

καὶ ὐποσύρειν καστον των τλθε προσανεχόντων Ψο πειρασθαι τούτου δ' πάτη καὶ τους προπάτορας

ημῶν του γένους της θειοτέρας ληξεως ἐκπεσείν διὸ καὶ χρηνα δια παντὸς ἐγρηγορέναι προς τὰς του δηλωθέντος κακοτέχνους ραδιουργίας. 19. καὶ τί χρηταλα προλαμβάνειν, δέον δη ποτε και εξ αυτῶν ἁ τῶν ἐγγράφων εκαστα διελθεῖν τῶν διηγορευμένων;

ἀρξώμεθα δη πρῶτον απὸ θεοὐ βοηθὸν αυτὸν ἐν

πρώτοις δια οὐ σωτηρος μῶν ἐπικαλεσάμενοι.

τῶν ὁλων ποιητικης τε καὶ δημιουργικῆς δυνάμεως Ἀρχόμενος ὁ κατ αυτους λόγος παρίστησιν, ου συλλογισμοῖς οὐδε πιθανολογίαις, δογματικώτερον δεκα διδασκαλικώτερον ἐπιθειάζων τω ἀγίω πνεύματι