Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

341쪽

θυμήσει κτλ. Coreerit naee Dindorsius, ut eomparat Ecelegiag. v. 1050 sqq. sed illius loci alia est ratior videtur hieversus ex Maevio depromtus esse, in auo significabatur incestus Ille amor, uem Euripides in Aeolo extubuerat, quem-nue Aristophanes in ianu comoessiam inde transtulit. IX.

Κοιτῶν πάσαις ις, πυελος ὁ μέ ἀρκεσει. Pollux D 9 κοιτων ε γὰρ καὶ ἐνανδρος αυτ βαρβαρικον οἴεται, ἀλλ' Ἀριστοφάνης τὰ τοιαυτα πιστότερος αυτου ἐν ιολοσίκωνι κοιτῶν κτλ. De mulieriam libidininus agi ridetur.

μαζοντο .... φανης ἐν . . . OG . . . . n . . . . σιν

342쪽

p. 56 B Μη κλωακ' αἰτησάμενον εἰσβῆναι λάθρα, Μηδὸδι' ὀπη κάτωθεν ἐκδειαι στέγης, μηδ' ἐν ἀχυροισινενεχθηναι τέχνη.

343쪽

ματίαν. Cora exit etiam ratasellius invii lati in Aristopu.

σίκωνι. videntur igitur Hemulis auonue in hae savula silme

φιάραον ἐδιδαξε δια Φιλωνidov. ouae comoedia eum proximo prategressa suoves, ad uiua comoeduae similitudinem quin aeeesserit, non invitari potest Sa a suis autem tunc tuleras legem, aua comoediae licentia merueretur, danua Nieter alios duxit Melaeke voLI p. 12 recte autem, litariatror, Drusenus tam eo Rhen vol. I p. 60 statuit, Ita lege illud potisianium vetuum esse, te commemorarentur , qui propter austeria profanata incivilicium essetito eati itaque sane non omnia omnino eonioeiliae Derias erat suolata, at ouoninm illa aetione nilii tunc erat,inmorabilius nurilaue gravius, onale autem poetae mesens tantum tempus auodnue uonue tempore ni lino eminet speei ut pro-

344쪽

laeto illo anno eo eonioeduae elis erant liacue etiam

yntarii expeMilonem adversus neva ex iliatam fulsae, ut dilolae unctabundus animus in Sicula expeditione ante oculos speetantivus proponeretur quam conlecturiit illi ex solo nomine eeerrant, namque nini reperitur in omoediae reu-nulis, PIod lane opinionem confirmet. At nomen accepit fabula ab Ampniarao nerme, aut livinis honoribus cultus non solum eonsulentivus oracula edebat, emam etiam pariter atque Aesculapius morbis medenatui'. Anapnlara oraculum in confinus Atticae et Boeotiae non procul ob Oropo erat,

vidi Pausan. I 3 I, oui deinde adest Aiγεται δἐ ' φια- ρα φευγοντι εὐθηβων διαστηνα την γην καὶ ως αυτὀν ὁμου καὶ τ αρμα πεδέξατο πλην ου ταυτη συμβηναἐ φασιν, αλλά ἐστιν ἐκ Θηβων ουσιν ἐς Σαλκiδα υρμα καλουμενον ' θειν δ' μφιάραον πρώτοις Ἐρωπίοις κατέστvνUiζειν. Ara in nonorem Anapniam1 exstrueta simul etiam Iason sacra erat via. ivld. 3 τετάρτη δέ ἐστι του βωμοῖμοιρα Ἀφροδiτης καὶ Πανακείας, ἔτι ὁ 'Iασους καὶ

'Yγιείας καὶ 'Aθινῆς Παιωνίας. atoue ago apud Aristo-puanem ipsius Anapniara est filia, via Magna VII, alias Aeseulapi esse illicitur. Prope fanum erat sona aeer, ouo olim Anapniaraus divinis oritatus nonoribus ad inferis rediit, Pausan ivld. 4 ἔστι δἐ ' ὀρωπίοις πηγὴ πλησίον του ναοῖ, ν Ἀμφιαραο καλοῖσιν κτλ. uua autem fontis erat frigidissima, oua aegroti lavabantur, tui. Xenopn.

Memorad. III 13 3 Πότερον δέ, νη, τὼ παρὰ σοι δωρθερμότερον πιειν εστιν, - ἐν Ἀσκληπιου τὼ νυ λη- πιο εφη Πότεροι ὁ λουσασθαι πρότερον τὼ παρὰ σοὶ - εν Ἀμφιαράου Τ εν Ἀμφιαράου, ἔφη. uepertinet Fragm. X. Aegrotos potissimum Ampniam ora- eulum petivisse ostendri uulus prope Oropum repertiis Boechn Corp. Inser vol. I no Ili 0. M inter alia donaria in templo nutus Amplilara vetustate collapsa 'Meuοντος ἐν κοινω Βοιωrῶν τρίτωνος, ιερέως ὁ του ' φιαραου Ἐπι-

345쪽

mae memorantur Miλανος προσώπων. Γοωκου προσώπων.

morat Pausanias Did. atque oraculun etiam in Aristopnanis Conio filii exui Dera videtur, Fragm. VIII adest autem Palisa- Ilias L TD ut plerunaque in somnis sua in cubantibus in sano

voluntatem significasse: Λοχῶ 'Aι νι ραον ὀνειρώτων Θιακρiσει μάλιστα προσκεῖσθαι δηλον ἐ. νiκα νομiσθη θεὼς δι' ὀνειράτων μανrικὴν καταστησόμενος, και πρωτον

Ita pie in liac comoedia Aristophanes senem exiit btiit, gravi morbo ex alunt. Illi denique de salute desperari IIX Ore 9- mite ad Anapiit Iimi lini se conseret, ut ab Iloe peni impetretri in tegmini sane ut videtis restituitur ille senex et iuveniler BD a recipit, sed non impli iarao auctore, verum ali quo in Ddo, ludicro fortasse, ii ei finxit poeta. ten in comicuη poeta liae imagine senis aegrotantis et niplia arari ni consulentis proposita hoc potissim uni spectavit, It vatiam rideret Alliente iis tui superstitionem. Utili igitur aliquid Sileveritius, nui in conament de Avi. p. 58 ii diiciam vexatum sitisse in ac coinoedia coniecit, quamvis a recta ratiotica DEI raverit. Allieniensilui autem creduluas et iii aliis sit perstitio nili xime apparuit eo te impore, iii in Siciliam expeditio paraDallir, Clini cives in ortu es tueri vi et Delli ala initate vix libe

346쪽

Wνης καὶ ἐς χρημάτων θροισιν. omnem omnino duin

lam in vatum promissis reponerent, et inter spem metum-uue fluetuarent, via Thuevssi V e. 2 et e. l. Et vatum ouidem oraeula plurima feredantum, quae saepe sau prorsIIs adversabantur vla Plutareti vit. Nie. e. 8 Kαίτοι λέγεται, nολλὰ καὶ παρὰ των ιερέων ναντιουσθαι προς την στρατείαν, ἀλλ' ετέρους ἔχων μάντεις ὁ Ἀλκιβιάδης εκ δη τινων

λογιων προυφερε παλαιῶν, μέγα κλέος σεσθαι των θη- ναίων πο Σικελiας κτλ. Cuius vanuails postea valde poenitui Avienienses, via Tnnevssi VII Ir oriζοντο δ καὶ τοῖς χρησμολόγοις τε καὶ μάντεσι, καὶ ὁπόσοι τι τότε αὐ--iς θειάσαντες μήλπισαν, ω ληφονται Σικελίαν. doeumenio est vel maxime Euripissis Eleetra, uana tragoediam eontinuo post ealamitatem illam Siculam Metam esse de monstravo alias. Illa antem superstulone maxime insignis

erat telas, de no humides VII 50 και Πιαίας η γάρ

τι καὶ γαν θειασμω τε καὶ τω τοιοίτω προσκείμενος, οὐδ' υν διαβομίσασθαι ἔτι φη, πριν- οι μάντεις ξηγοῖντο, τρὶς εννέα μερας μεῖναι. et eundem propter hane religionem uno ornat praeeonio VII 86 υκιστα δὴ ξιος νις τοῖτο δυστυχiας ἀφικεσθαι δια την νενομισμένον εις το θειον ἐπιτήδευσιν. Adde Plutirenum in uua Ielae e. d. ratis id ipsum graves poena dedit cointeis poetis,

uemadmodum Aristophanes in milituna supersullosum Loiae animum exinale depingur Ille auten eo maxime tempore, nuod Siculam praecessu expediitionem, timidiana animum ostenderat, itanue veri sane est sinasse Aristophanen etiam in haut sinoeilia Niciae noli pepereisso. At veri senex ille, uem

repraesentavit poeta, non est Nicitas uas alicula, sed ipse populus inenlensis, ut a relIgionis vinent solutus repuerascit et iuvenilia audet aetnora, quemadlinoduni in auuiiuus senex illo μο recoetus et purgatus a vitiis rest-plseli, vel in Vespla liuoeleon a nimia ludicandi lividine liveratur, vel in Senectut senes illi omnibus malis exutilaseivlunt ex quiuiis exemplis satis superili apparet, quan tum Aristopliani liae imago laeuerit. Et neopompus

347쪽

similem repraesentaverat speciem. i.

A. ἡναι τι το φονῆσάν ἐσθ B. λεκτρυών τὴν κύλικα καταβεβληκεν. A. O.ωζουσά γε.

defectus senex cum uxore. II.

Darvarum est, evult enim ρειξεν scribi, cor rexi, uena seripsi i ις, nam eod. I alexent . πισοῖς. Respicit naee Pollux VI 60 'Αριστοφάνης ὁ και πληθυντικῶς λέγει τους niσους. ae quomae morosus ille senex loquitur, a uxorem sivi φακη partire iuvet, ut coniicio Senes enim et aegroti iac maenantur, ut est in Vespis v. 8 I MEA. πυρ γε τουτὶ καὶ προσεστηκεν φακῆ ' φεῖ εὰν τι. I A. Toητ α δεξιον. α γαρ πυρεττω, τον γε μι

verat, repulnaret.

348쪽

Plirynieli Berier I p. 0. 26. Haec quoque nusere 1 eius gene loquitur. At eum non lani tolerare mullus posset uxor, seitem ad Ampluara fanum advexit, quemadmod lim

Senex aeo dicere videtur, eum ad Amplitara sanum pervenisset.

νια απορiα, πενiα. 'Αριστοψάνης Ουτως Γρηκεν. In sine intem oganili notam posui, uam instituta sententia reauirit, gelsellatur autem alimus, foriagge gaeerito ex aene, quae ab oraeulo petat. Ipsa autem illa verva prope ad tragicam accedunt gravitatem.

349쪽

θυγατέρα ειναι α . quemadmodum in luto Aegeul plus in ulva templo dem epulis Plutus inculini, Iaso et anaceam eonauea vel filias habet, ita in hae eonioecua ad Amphiaraum easdem traiistulit poeta, cis de Amphiarao au

Pollux II 1 6 T δἐ επεγείρειν τ αἰδοῖον ταῖν χεροῖν και ἀνακνῶν ἀναφλῶν Ἀριστοφάνης ἐν Ἀμφιαράωλέγει. Ita Inniloaenus seripsit, recte fortasse vied vulgo lemur ἀναφλῶν και ἀνακλαν, et a fere odii nisi iod

350쪽

Anilautelata exueri I p. 81 24 Ἀκραιφνὸς δωρ. Ἀριστοφάνης Ἀμφιαράω. Plirynlelius Mil. p. 23 et 'Aκραιφνἐς δωρ. 4 - ἐς καὶ καθαρὸν τέρας πιρροῆς.

τοις ἐν νεις, - ἐπιπέμπεις,

pat autem elioris, ut videtur, Amphiarauni, culus perno pudiat, eum senex Iani iuvenile rovii recuperaverat.

라틴어 텍스트