장음표시 사용
251쪽
CORINTHIACA SEU UB. II. '6 οὐ μεγα. Ἀναθηματα δε τα ἄξια λογου, βωμὸς
εχων ἐπειργασμένον τον λεγόμενον 'Hβης και Ηρακλεους γάμον ουτος μεν ἀργυρου, χζυσου δὲ καὶ λ Θων λαμπόντων 'Λδριανὸς βασχλευς ταων ἀνέΘηκεν ' ' ἀνέθηκε δὲ, οτι την ἔρνιθα ἱεράν της 'Hζας νομίζου κεῖται δὲ καὶ ι εφανος χtυσοῖς καὶ πέπλος πηφύζας, Nερω ς ταυτα αναθήματα. 'Eςι σὲ ὐπἰζ τον ναὸν τουτον τοὐ προτέρου ναου Θεμέλιά τε, καὶ εἰ ἡ η τι ἄλλο
υπελείπετο ἡ φλόξ. κατεκαύΘη δὲ, την ἱέρειαν της ΗρM Xρυσηίδα Τ) υπνου καταλαβόντος, ἴτε ό λύ
χνος πζὰ των τεφανωματων ηπτετο ). και Xζυσηις μὲν ἀπελθοῖσα ἐς Τεγεαν Τ) την 'AΘηναν την 'Λλέαν ἱκέτευεν ' Ἀργεῖοι δὲ, καίπερ κακοῖ τηλικούτου παρόντος σφίσιν, την εἰκόνα οὐ καθεῖλον της X:υση δος, ἀνάκειται δ ὲ και ες τι δε τοῖ ναοῖ τούτου κατα
Thueyd., qui l. e. illain Phliun-ra aufugist e dicit. Ceterirint ossices collati hic monstra lectionis proferunt: Cod. Vindis
ilice abest. Si δε post k, 9,1 auferas , prius kνεθ. abesse potest. s) χρυση.sa Thucyd., qui eadem habet L. IU. s. 433 , hoc nomen scribat . Inde is
252쪽
De Persei Heroo - Thyeste et Atreo - templo Cereris Myliae - tuibus Arriivoriam regnis eOriamque regnaus - Oreste ritisque sobole - Heraclidi triani adventu in Peloponnesum et Argonam, Lacedaenionis. ' ae Messeniae expugnatione.
Eκ Mυκηνων δε ες 'Αργος ερχομενοις εν ῆιτερῶ Περσέως παρὰ την οδόν εον ἡρωον. εχει μεν δη και ε ταὐθα τιμας παρὰ των Ποσπιζίων, μεγίτας δε εντε Σιρίφω, καὶ παν ' ηναίοις Πεζσεως τεμενος, και Δίκτυος και Κλυμένης βωμος σωτηρον καλουμε- νων Περσεως ). 'Εν δε τη 'Αργεία πζοελΘουσιν ἡλί- aγον ἀπο του ἡρωου τούτου Θυε υ ταφος εςιν εν δεξιαμ λίΘου δε επεςιν αὐτω κριὸς, οτι την δενα οΘυες ης ε ε την χζυσην, μοαεύσας τοῖ αδελφου την γυναῖκα . 'Aτρέα δε οὐκ επεσχεν ο λογισμος μετρησαι την ἔσην, ἀλλα των Θυεςου παίδων σφαγὰς και τα ἁδόμενα δεῖπνα ἐξειργάσατο. υτερον δε οὐκ εχω σαφες εἰπεῖν, πότε ον αδιπιας ηζξεν Αιγι--ος, η πζούπηρξεν Ἀγαμεμνονι φόνος Tαντάλου του Θυέ ου' συνοικεῖν δε φασιν αυτὸν Κλυταιμνη Πραπαμενω παρὰ Ἀνδάρεω λαSοντα. εγω δε κατα- γνωναι μεν οὐκ εΘελω, φύσει σφῶς γενεσθαι κακούς εἰ δε ἐπὶ τοσοῖτον αὐτοῖς το μίασμα τὸ Πελοπος καὶ
Strab. L. X. p. 746. , schol ad et Thyestae interibus viis Hy-ΑPollon. Rhoil. IV. v. i I. gin fab. 16-88. Gi ctiam .v Apollodor. I, II. C. 4. I. de vi agit ir, quae Pausan. in subsequentibus tangit. Diqitirso Cooste
253쪽
ό Mυρτίλου προστζόπαιος Τ) ηκολούθησε, τούτοις ηναρα ὀμολογοῖντα, ηνίκα ἡ Πυθία, Γλαύκου του 'Eπικύδους Σπαρτιάταις βασιλεύσαντος επArκα ὀμόσα- τος ' , και τοῖδε εἶπεν ες τοὐς απογόνους κατιεναι 3 την δίκην. 'Aπὸ δε των κριων ουτω γὰρ του Θυες ουτο μνημα ὀνομάζουσι) προελθοῖσιν ολίγον ἐς ν ενάσις ερα χωρίον ,1υσία, καὶ Δημητρος Mυσίας ἱερὸν, απὸ ἀρδρός Mυσιου τὸ ἔνομα γενομενου, καὶ τούτου, καθάπερ λέγουσιν Ἀργεῖοι, ξένου της Δημητρος τούτω μεν οὐν οὐκ ἔπεσιν ὁζοφος ' εν δε αὐτω να- ε ν αλλος οπτης πλίνλυ, ξόανα δε Κόρης καιΠλούτωνος καὶ Δημητζός εςι. προελθουσι δε ποταμός ε'ιν Ιναχος, και διαβασιν 'Hλίου βωμός. εντεῖ9sνδε ἐπι πύλην ηξεις καλουμένην απὸ του πλησίον ιερ οὐ τὸ δε ἱερόν ἐτιν Εἰλειθυίας. 'Mόνους δε 'Eλληνωνάἶδα 'A:γείους εις τζέῖς βασιλείας διαιζεΘεντας μ). επὶ
σμόσαι. et in Mosc. hujus verae lectionis vestiola supersunt, scilicet Σπαρτιάτη et βουλεύσαντο. Glaucum istum tangit Pausan. L. VII l. C. . s) Mυσι- - ξέουου νδε Δήμ.JVid L. n. C. 3 s. init. et L. VII. C. a I. prope sn.
254쪽
ζαν, ἐς ο Mελάμπους ὁ Ἀμυθάονος ἐπαυσε σCἀς της νόσου ἐφ' ί τε αυτὸς και ὀ άδελφὸς Βίας 'Aναξαγόρα τὸ ἶσον εχουσιν. απὸ μεν δη Βιαντος β ασιλεύουσι πέντε ἄνδρες επὶ γενεάς τέσσαρας ἐς Κυάνιππον τον Αιγιαλέως, ἔντες Nηλεῖδαι τὰ πρὸς μητtός' - απὸ δε Mελάμποδος γενεαί τε ἔξ, και ἄνδρες σοι μέχρις Ἀμφιλόχου του 'Aμφιαράου ' τὸ δε εγχώριον γενος οἰ Ἀναξαγορίδαι βασιλεύουσι πλέον. 'Iφις μὲν γὰρ ὀ Ἀλεκτορος του Ἀναξαγόρου ΣΘενέλω τω Καπα- νεως ἀδελφου παιδι ἀπέλιπε την ἀζχην. Ἀμφιλόχου δὲ μετὰ ἁλωσιν Ἱλίου μετοικησαντος εἰς τοὐς νυν Ἀμφιλόχους, Κυανίππου ἄπαιδος τελευτησαντος, οὐ Κυλαράβης ' ο Σθενέλου μόνος την βασιλείαν ἔσχεν. οὐ μεν τοι παM ας κατελιπεν οὐδ' αυτὸς, άλλα μέ- s ς ό Ἀγαμέμνονος τὸ Ἀργος κατεσχε παροικων τε εγγὼς αὐτω, και ἄνευ της πατρωας άζχης, πζος- πεποιημένος μεν Ἀρκάδων τοῖς πολλοῖς, παζειληφως
ὰὲ και την ἐν Σπ-τη βασιλείαν, συμμαχγκοὐ δε ἐκ Φωκέων ἀεί ποτε επ' ώφελεία '' ετοίμου παρόντος. Λακεδαιμονίων δε εβασίλευσεν ορές ης, Λακεδαιμο- a a νίων
μπιρέ Pero, Nelei filia, Blauia
255쪽
της Mενελάου καὶ Ορέατου παῖς. ' τον δε ορε υνο9ον Πενθιλον Κιδεαι - εγραψεν εν τοῖς επεσιν υρι-ε γόνην την Λιγίσθου τεκεῖν. Ἐπὶ δε τοὐ Τισαμενούτούτου κατιῶσιν ἐς Πελοπόννησον 'Hρακλεῖδαι, Τη-
μενος μεν καὶ Κζεσφόντης Ἀζιτομάχου τοὐ τρίτου δὲ Ἐριτοδημου προτελεωτος εῖποντο οἱ παῖδες. 'Αργους μεν δη καὶ της εν 'Aργει βασιλείας ὀρθότατα, εμοὶ δοκεῖν, ἡμφισβητουν ' σι ην Πελοπίδης ό Τισαμενός οι δε Ηρακλεῖδαι τὸ ἀνέκαθέν εἰσι Πεοσεῖδαι. Τυνδάρεωδε και αυτὸν εκπεσόντα ἀπεφαινον υπὸ Ἱπποκόωντος
γερακλεα δε εφασαν ἀποκτείναντα Ἱπποκόωντα κώτοὐς παῖδας παρακαταΘεσθαι Τυνδάρεω την χωραν. τοιαῖτα δε καὶ πενι της Mεσσηνίας ετερα ελεγον, παζακαταθηκην Nές οζι δο3ηναι και ταύτην ὐπὸ Ἱερακλέους ελόντος Πύλον. Ἐκβάλλουσιν οὐν εκ μεν Λακεδαίμονες και Αργους Tισαμενὸν, εκ δε της Mεσσηνίας τοὐς Nεςοζος απογόνους, 'Aλκμαίωνα Σίλλου τοὐ Θρασυμηδους, καὶ Πεισί ατον τον Πεισι- Πάτου, καὶ τοῖς Παίονος τοῖ Ἀντιλοχου παῖδας - σὐν δε αὐτῶς MέλανΘον τον 'Aνδροπόμπου τοὐ Βωρουτοῖ Πει/λλου τοὐ Περικλυμενου. Τισαμενὸς μεν οὐνηλΘε σὐν τη Πατια και οἱ παῖδες ες την νῖν Ἀχαῖαν.
256쪽
ει λοιποί' και το Παιονιδων γένος καὶ 'Aλκμαιονιδων ἀπὸ τούτων ωνομάμησαν. MελανΘος σὲ καὶ την. βασιλείαν ἔσχεν, ἀφελόμενος Θυμοίτην τον οξύντου aΘυμοπης γὰρ Θησειδων ε ατος ἐβασίλευσεν 'AΘη- ναίων. τα μεν οὐν Κζεσφόντου και των 'Aζιτοδημου παίδων οὐκ ηπειγεν ὀ λόγος με ενταμα δηλωσαι. i
De Tenaeno et Deiplionte - Argivis regnum eum republica mutantibus . - templo Apollinis Lycii a Bitone -- Phoroneo ignis in- Hyperinnestra et Venere Nicephoro Linomana sepulcris - aliis memorandis.
μαχου τοὐ Θρασυάνοζος τοὐ Κτησίππου τοῖ υρακλέους Πατηγω ' προς τὰς μάχας ἐχρησατο αντὶτων υιων, καὶ σύμβουλον ἐς πάντα εἶχεν, ἀτε αυτόν τε εκεῖνον πεποιημενος πρότερον σιγαμβρόν, καὶ των παίδων ἀρεσκόμενος τη ' νηθῶ μὰλι- ύπωπτεύε' δε ηδη καὶ την βασιλείαν ες εκείνην και Δηιφόντην τρεπων φ . sπεβουλευΘη δὲ τούτων εῖνεκα ὐπὸ των Uιων ' εκείνων σὲ αὐτω Κεῖσος πρεσβύτατος ων εσχε την ἄρχην. 'Αργεῖοι δε, ατε ἰσηγορίαν καὶ το αὐτόνο- aμον ἀγαπωντες εκ παλαιοτάτου, τα της εξουσίας των βασιλέων ἐς ελάχισον πζοσηγαγον, ως μηδενὶ των Κείσου καὶ τοῖς ἀπογόνοις η το ἔνομα ' λειφθηναι
257쪽
ἀνάθημα ην. ξόανα γὰρ δη τότε εἰναι πείλμαι
πάντα, καὶ μάλιπα τἀ Λιγύπτια. Δαναὸς θίδρύσατο δεύκιον ' Απόλλωνα επ' αιτία τοιαύτη.πασαγενόμενος ες το 'Aπος ἐμφισβητει πρὸς Γελάνορα τον Σθενέλα περὶ της ἀρχης. ρηθεντων δε ἐπὶ ΨYὐ δ ἡ μου παρ ἀμφοτέσων πολλων τε και ἐπανγωγων, καὶ οόχ ησσον δίκαια λεγειν του Γελάνορος δόξαντος, ἡ μεν δημος ὐπεζεθετο, φασὶν, ες την επιρῖσαν Μίνειν.
χομενης δε ἡμέρας, ες βοων αγέλην νεμομένην πρὸ
του τείχους εσπίπτει λύκος, προσπεσων δ' ἐμάχετο πζὸς τα ον ηγεμόνα των βοων. παρωαται δη τοις Ἀργείοις, τω μεν Γελάνορα, Δαναὸν δε εἰκάσαι τω λύκω - ἔτι οἴτε το Θηρίον τοῖ .ε ν άνΘρωποις συντροφον, οὐ τε Δαναός σφισιν ες εκεῖνο τοὐ χρόνου.
επεὶ δε τὸν ταύρον κατεισγάσατο ἡ λύκος, διὰ τοῖτο ἡ Δα ναὸς ἶσχε ) την -υν. ούτω δη νομίζων 'Aπόλλωνα επὶ την αγελην επαγαγεῖν των βοων τὸν λύκον Ιδρύσατο ε 'Απόλλωνος ἱερὸν Λυκίου. Ἀταῖα ἀνάκειται μω Θρόνος Δαναοὐ - κεῖται δε εἰκων Βίτωνος, ἀνηρ ἐαὶ νων ἄμων φέρων τα ον ' ως δε δευκεας εποίησεν ' ,
258쪽
247ἐς ωμέαν 'Αργείων αγόντων Θυσιαν τω Διι, ο Βίτων ὐπὸ ρωμης τε και' ἰσχύος ταὐζον ἀράμενος ηνεγκεν. Ἐξῆς δε ' της εικόνος ταύτης πὐρ καιουσιν, ὀνομά- sζοντες Φορωνεως εἶναι. - οὐ γάρ τοι ομολογουσι δουναι πῆα Προμηθεα άιΘρώποις, ἀλλα ες Φορωνεα του πυρὸς μετάγειν εΘελουσι την εἴνεσιν. Τα δε ξόανα ε Ἀφροδίτης και ' μοὐ, τὸ μὲν Ἐπειου λεγουσιν εργον εἶναι, τὰ δε Υπεσμνης ζας ἀνάΘημα. ταυτην γαζτων Θυγατέρων μόνην τὸ πρόσταγμα ὐπεριδουσαν ὐπηγαγεν ὀ Δαναὸς εἰς δικατηριον ), του τε Λυγκεως οὐκ ἀκίνδυνον αὐτω την σωτηζίαν ηγουμενος, και οτι του τολμηματος οὐ μετασχουσα ταῖς άδελφαῖς καιτω βουλεύσαντι τό ἔνειδος ηύξησε. κριΘεῖσα δε εν τοῖς Ἀργειοις αποφευγει τε και 'Aφροδίτην ἐπι τωδε ἀνεθηκε νικηφίζον. του ναου δε ες ιν εντός δεάδας ' ποδων ωκύτητι ὐπερβαλόμενος τοὐς εφ' αυτοῖ ' καιἘρμης ες λύζας ποίησιν χελωνην Νηκως '). ες ι δὲ εμπρο-εν τοῖ ναοῖ βόΘρος, πεποιημένην εν τύπωταύρου μάχην εχων και λύκου' συν δε αὐτῶῖς παρ-
inams Aegyptiaca laudat Athen.
.. XIII, C. . P. 6o., et L. XIV. C. I. p. 6 6.
quoties mentionem facit, Prae cipue L. III. C. II. init.
serpinae sacra fit int. Quare si lectio lite rei te se habet, sῖδρος fossa seu locus depressior ibisse
259쪽
Θενσν ἀφιῶσαν πετραν επὶ τον ταυρον ' Ἀρτεμιν εἶναι νομίζουσι την πειθενον. Δαναος δἐ ταὐτά γε ἀνελκε. και πλησίον κίονας ες Διὸς και 'Αρτεμιδος ξόανον Τάφοι δε εἰσιν, ὀ μεν Λίνου του Ἀπόλλωνος και --
λεγουο ιγ etc J Amos perperant interpretatur sepulcra - Lini Apollinis filia re PDnsatias Crommi filis etc. De sepulcris
quitiir Pausanias, alterius Apollinis ac Psii mathes filii. alteri , qui carini ua coinpositit. Plura de iis memorat Paus L IX. C. 9. Cons. Suid. h. v. De pluribusta nis vid. Peria. ad Ael. V. H. L III. C. 32.
260쪽
De signo Iovis Mili elisi ea usque origine - Cleobe et Bitone - teniplo Jovis Nemei et Fortunae - Gloriae Naenadis sepulcio - Hor artim templo - Polynieis et septem ad Tlaebas ducum aliorumpae signis templo Jovis Servatoris et templo Ceptrissi theatro ac signis in eo - tenapio Veneris ac Telesillae signo - Telesillae fortibiis factis.
Διος Mειλιχίου, λί9ου λευκου, Πολυκλείτου δε ειγον. ποιηθηναι δε επυνθανόμην αυτο επ' αἰτία τοιαύτη. Λακεδαιμονίοις πολεμεῖν πρὸς 'Αργείους -ξαμiνοις σόδεμία ην ετι απαλλαγη, πρὶν η Φίλιππος σφας ηνάγκασεν ό ' μύντου μενειν επὶ τοῖς καΘες ηκόσιν