장음표시 사용
511쪽
και δίκτυα ἄμα αὐτοῖς εφερεν ως ἀνη: Θηρευτης, ἄτεδε ων άγνως και Λακεδαιμονίων τοῖς πολλοῖς, λαονMεσσηνίους ελάνΘανεν. ἀναμίξας δε αυτον ἀνδρῶσιν ἀγροίκοις, εἰσηλθε τε μετ' αὐτων ες την ἹΘωμην, και ώς νὐξ τάχιτα επελάμβανεν, ἀναθεις τοὐς τρίποδας τω Θεω τούτους δη τοῖς πηλινους, αὐθις ἐς Σπάρτην επαγγελλων Δακεδαιμονιοις ωχετο. Mε σηνίους δε, ως εἶδον, ετάραξε μεγάλως, και εἴκαζον ωσπερ ην παοὰ Λακεδαιμονίων εἶναι. παζεμυθεῖτο δε ομως αυτοῖς ἡ 'Αριτόδημος λέγων ἄλλα τε, α εν τοῖς παζούσιν εἰκος ην, και τοῖς ξυλίνους τρίποδας επεποίηντο γαρ ηδη) περι τοῖ Ἱθωμάτα τονγ βωμον ετησε. Συνεβη δε και Uφιονεα 'Τ) τον μάντιν τούτον τον εκ γενετης τυφλον ἀναβλεψαι, παραλόγως δη μάλι α άνθρωπων. ἐπελαῖε γὰρ της κεφαλης ἄλγημα αὐτον ἰσχυρὀκ, και ἀνεβλεψεν απ' αυτοδ.
De sis, quae Mes tuoruni exitium portendet illat Ai istoclernus de patitae salute desperans sese ipsum ad filiae tinnulum interficit - Messenii non reo em, sed Damin funam iam imperatoieni dςligunt - ohsidione et sanie coacti illa Omen relincluunt - de teir poteliujus belli Messent ei finiti. Tα δε εντευθεν ερρεπε γὰρ ηδη το χρεων ες ἁλωσιν των Mεσπηνίων) προεσημαινεν αὐτοῖς τὰ μελλοντα ό Θεός. το τε γαρ της 'Aζτέμιδος, ἄγαλμα ον χαλκοῖν καὶ
δημου τω Διὶ τω 'I9ωμάτα θύειν μελλοντος τὰ ἱερεῖα, οἱ κριοὶ επὶ τον βωμὸν αὐτόματοι και βία τὰ κἐρατα
512쪽
ἐναράξαντες ἀποθνησκουσιν ὐπὸ της πληγης ' . τρίτον δὲ ἄλλο συνέβη Μίσιν. οἱ κύνες συνιόντες ἐς τὸ αὐτὸ κατὰ πῆσαν νυκτα ίρύοντο , τέλος δὲ καὶ ἀπεχώσησαν ἁθρόοι πιὸς το των δακεδαιμο νίων τρατόπεδον. ταυτά τε δη τον 'Atιτόδημον ἐτίρασσε, και ὀνείρατος οψις ἐπιγενομένη τοιάδε. ἔδοξεν ἐξιέναι οι μέλλοντι ἐς μάχην, καὶ ὐπλισμένω, των ἰερειων τὰ σπλάγχνα ἐπὶ τζαπέζη προκεῖσΘαι ' την δέ οἱ Θυγατέρα ἐπιφανηναι, μέλαιναν ἐμητα ἔχουσαν και φαινουσαν τό τε τέρνον και την γατέρα άνατετμημένα, ἀναφανεῖσαν δὲ, ἀπορρίψαι μὲν τὰ ἀπὸ της τραπέζης, ἀφελέσθαι δὲ αυτοῖ - ὁπλα, ἀντὶ
τούτων δὲ ςέφανον ἐπιθειναι χρυσοῖν, και ἱματιον ἐπι βαλεῖν λευκόν. εχοντος δὲ 'Λριτοδημου τά τε ἄλλαάθύμως, καὶ τον ἔνειρον ηγουμένου προλέγειν οἱ τοὐβίου τελευτην, ἔτι οἱ Mεσσηνιοι των επιφανων τάς ἐκφορὰς ἐποιοῖντο ἐςεφανωμένων καὶ ἱμάτια επιβεβλημένων λευκὰ, ἀπαγγέλλει τις Ῥφιονέα τον μάντιν οὐκ ὀρῶν ἔτι, ἀλλ' ἐξαίφνης γενέ-αι τυφλόν, ω πεο γε και ην το ἐξαρχης. συνιῶσι δη καὶ τοὐ χοη-
σμοῖ τότε, ώς τοὐς άναδύντας δύο ἐκ τοῖ λόχου, και ἐς τὸ χρεων αὐθις ἐλθόντας, τοὐ οφιονέως τοῖς οφθαλμολ εἶπεν ἡ Πυθία. Ἐνταῖ9α 'Aριτόδημος Ετά τε οικεῖα ἀναλογιζόμενος, ῶς ουδεν ωφέλιμον ' γένοιτο φονεῖς Θυγατρὸς, καὶ τη πατρίδι οὐκ ὀζῶνετι ὐποῖσαν σωτησίας ελπίδα, ἐπικατέσφαξεν εαυτόντης παιδός τω τάφω, τὰ μὲν εις ἀνθρώπου λογισμὸν ηκοντα ' , Mεσσηνίους σώσας, vς τύχης δὲ ἐς τὸ
513쪽
MESSENICA SEU LIB. IV. μηδὲν ἀγαγούσης τά τε ἔργα αυτοῖ και τὰ βουλευ-
ματα. άπέθανε δὲ βασιλεύσας ἔτη τε εξ, και εκ του εβδόμου μῆνας επιλαβων πολλούς. τοῖς δε Mεσσηνίοις ἀπεγνωκέναι τα πράγματα παρωατο, ω και ωγησαν ἱκεσίαν ἐς τοὐς Λακεδαιμονίους ἀποτέλλειν ' οὐτω σφόδρα κατέπληξεν αυτοῖς ἡ του 'Αριτοδήμου τελευτή. και τουτο μεν ό Θυμός ἐπέσχεν αὐ-3 τους μὴ ποιῆσαι. Συλλεγέντες δε εις εκκλησίαν, βασιλεα μεν οὐδένα, Δἀμιν δε ς ζατηγὸν αὐτοκοατοζαεῖλοντο. ὁ δε Κλέοννίν τε αὐτω και Θυλεα ἐλομενος
συνάρχοντας, παρεσκευάζετο ως και εκ των παζον-
των συναψων εἰς μάχην. ἐπηνάγκαζε γὰρ ἡ τε πολιορκία, και οὐχ ἔκιτα ό λιμὸς, καὶ το ἀπ' αυτούδιος, μη και προδιαφειρωσιν υπὸ ἐνδειας. Ἀρετῆμεν δὴ και τολμήμασιν ουδέποτε ἀπεδέησε τὰ των 11εσσηνίων ' ἀπεθανον δε οἱ τρατηγοί σφισιν ἄπαντες, κα1 των ἄλλων οἱ λόγου μάλιτα ἄξιοι. τὸ δὲ απὸ τούτου μῆνας μεν που πέντε μάλι- άντιε σχον. Περὶ δὲ τον ενιαυτὸν λῆγοντα ἐξέλιπον την ἹΘωμην, πολεμήσαντες ἔτη τὰ πάντα εἴκοσι, καθακαι δ υζταίω πεποιημενα εἰσίν ') Eικοςω δ' οἱ μὲν κατὰ πίονα ἔργα λιποντες Φεὐγον ἹΘωμαίων ἐκ μεγάλων ορέων. 3 O-πόλεμος ἔλαβεν οὐτος τέλος ετει πρωτω τῆς τε
τάστης καὶ δεκάτης ολυμπιάδος , ὴν Δάσμων Κορώ-
Tyrtaei quae superium ed. Κlo. t Zii p. II . tam Pausinia in his consentit Sciabo L. VI.
514쪽
Messenia ornigrairios in varias regiones discediuu - Laueclactino tali tulern Iti OineiI landi trus evertunt, et ter rana Nessen. sistribuunt - de sis, quae Messensis ipsis a Lacedaemoniis accideriai u - Messenii liis malis vexati defectionis consilia ineunt - de Cleomene ejusque natali Mis.
εσσηνίων δε ἴσοις μεν ἔτυχον ἐν Σικυωνι ουσαι κριεν Αργει προξενίαι καὶ πασὰ των 'Αρκάδων τι τὶν, ουτοι μεν ες ταύτας τάς πόλaις άπεχωρησαW ες Ἐλευσῖνα δε οι του γενους των ιεζων ') καὶ Θεαῖς ταῖς μεγάλαις τελουντες τὰ ἔργια. ο δε αλος ο πολυς κα-τἀ τας πατρίδας ἔκατοι τας ἀρχαίας ἐσκεδάσθησαν. δεακεδαιμόνιοι δε πρωτα μεν την ἹΘωμην καθεῖλον ες αεσαφος' ἔπειτα και τὰς λοιπὰς πόλεις ἐπιόντες ηρουλά νέμεσαν δὲ και ἀπὸ των λαφύρων τω 'Aμυκλαίω τρίποδας χαλκους 'Aφροδίτης ἄγαλμά εςιν ετηκὸς υπὸ τω τρίποδι τω πρώτω ,. Ἀρτεμιδος δε ὐπὸ τωδευτέρω, Κόρης δὲ η Δημητρος ' ὐπὸ τω τρίτω. ταυτα μεν δη
sciubendum sit, uti Syssi. recte c
515쪽
ἀνεθεσαν εν ἰαυΘα. της δε γης της Mεσσηνίας Ἀσμναίοις μεν ἀνετηκόσιν ὐπὸ 'Aργείων διδόασιν ἐπὶ Θω
ἄλλων των εν τέλει καὶ ἄνδρας εκ της Mεσσηνίας και τας γυναῖκας εν εμητι ηκειν μελαίνη ' καὶ τοῖς
ΔεσποJας οἰμώζοντες όμως, ἄλοχοί τε καὶ αὐ 'οὶ, Eυ, τιν' οὐλομενη μοῖζα κίχοι Θανάτου.
516쪽
τεθνάναι μαχομἐνους, η και τοπαράπαν εκ Πελοπον
νέτερα ὐπάρξαι νομίζουσι. NικοΤελεία γάρ τη μητέρι αυ 'οὐ δαίμονα η Θεον δράκονῖ εἰκασμένον συγγε
Mose. He, uti supra C. 33. , pro esse, structura Uerbor in et εἰσὶ. dat ἐτιν. Vid. Tyreaei paullo ante dicta declarant. Si- quae stipeis ecl. MOtχύ p. 122. militer τελη pro exitu, fine, et Ias. apitis Plutarch. Alex. M. s. si . s) τοὐς ΜεσσηνιουςJ Cod. τοιαυrα τέλη των ποvωου κομιζό- Mosc. οἱ Μεσσήνιοι, quod a con- μενσι. Mihi vero verba πeoc striictione non proisis alienum τέλη suspecta sunt, ita ut illa est. coi rupta esse haud dimitem; 9 πεος τέλη των παρόντων J illis minen ex ingenio emen Aimas Mec verba Oini sit. Si dandis irae imparem esse sentio, locus vitio caret, clima LOG Io ἐπὶ ' λυμπιάδι J Vid. hhero interpretaniliun puto, Plutareri glex. Magn. s. a. ad finem reruru masntium, Ii ἐπὶ 'Ap-MμαJ Haee etianisi hic vocis τιλη significa- Arati mater ferebatiar, et apud tus insolentior sit. De trisuro Sicyonios in teinplo Aescii enim pendendo, quod lapsi draconi in iens expressta vult , hic ininime cogitandum erat; vul. supra L. II. C. LO. Disiligo i ny Corale
517쪽
ζου, κρύφα δε ες Αργος και παρά τοῖς 'Αρκάδας ἀπέτελλον, εἰ σφίσιν ἀπροφασλως και μηδεν ἐνδεες - ζως η επι τοὐ πολεμου τοῖ πζοτέρου -ὐναι Θελή
De tempore l)elli Messenici secundi - proelium conrinittitur aequo Marte ad Deciis et Aristonienes imperator cum suinna a potestate eligitur' - Lacedaemoniis ex oraculo ab Allieniens tu belli duceni petentibiis Tyrtaeus mittitur - Messeniis et Lacedaemoniis socii auxilio venuant et Prielium paratur.
518쪽
ην 'Iκαρος 'Υπερησιεῖς ενίκα ςάδιον. 'A9ηνησι σε οι κατ' ενιαυτον ησαν ηδη τότε ἄρχοντες ' και Θηναίοις Τλησίας ηρχεν. ἐν δε Αακεδαιμονίοις τίνες ἔτυχον βασιλευοντες, Ἀζταῖος μεν τα ονόματα οὐκ εγραψε ' Ριανὸς δ' εποίησεν εν τοῖς επεσιν, Αεωτυχίσην βασι- λεα ἐπὶ τεῖδε ειναι του πολεμου. 'Pιανω μεν ουν εγωγε οὐδαμως κατά γε τουτο συνΘ σομαι ' δ υρταῖον δεκαι οὐ λεγοντα ομως εἰρηκεναι τις ἄν εν τωσε ηγεῖτο '). ελεγεῖα γὰο ες τον πρότερον αὐτω ετι τον πόλεμον ' μφ' αὐτην δ' ἐμάχοντ εννεακαίδεκ ετη Nωλεμέως αιεὶ ταλασίφρονα Θυμὸν εχοντες Αἰχμηται, πατερων ἡμετεζων πατεζες. δηλα ουν ἐιτιν, ὼς δ περον τρίτη γενεὰ τον πόλεμον οι,1εσσηνιοι τόνδε επολεμησαν. άποδείκνυσί τε του χρόνου τὸ συνεχες βασιλευοντας τηνικαυτα εν Σπάρτη Ἀνάρο
ανδρον Εὐρυκ ἄτους του 'Aπολλοδωρου ' , της δε οἰκίας της ἐτἐζας Ἀναξίδαμον Ζευξιδάμου του Αρχι
δάμου του Θεοπόμπsυ. κατεβην δε ες απόγονον Θεοπόμπου τεταρτον, ὁτι 'Αρχίδαμος ό Θεοπόμπου προαπεΘανε του πατρὸς, και ες Ζευξίδαμον υιιδρυν οντα
dum esse Hoλυδωρου, ex L. III. C. s. patet. Θεοπόμπου περιῆλθεν ἡ ἁe-κήJ Coil. Mose. ἡ Θεοπόμπου περιῆλθεν ἁρχή. s) μετα Δημαράτου βασιλεύ-
ctum saepius in Pausania stobvixum
519쪽
α νος ' Θεοπόμπου δὲ Ἀρις,ν απόγονος εβδομος. Τότε δὲ οἰ Mεσσήνιοι Αακεδαιμονίοις συμβάλλουσιν εν Δε- ζαις καλου μεναις τῆς σφετέρας, ἔτει πρωτω μετα τὴν ἀπότασιν. ἀπῆσαν δὲ ἀμφοτέροις οἱ συμμαχοι καινίκη μεν εγενετο οὐδετέρων σαφῆς. 'Atιςομένην δὲ ἔργα φασὶν ἀποδείξασΘαι πλέον τι, ἡ ἄνδρα ἔνα εἰκὸς ἐν, ωτε και βασιλεα μετὰ τὸν μάχην ἡρουντο αυτόν 'ῆν γὰρ και γενους των Αἰπυτιασωπ παζαιτουμενου τε, ουτω ς'ζατηγὸν αὐτοκράτορα εἶλοντο. 'Αριτομενει δὲ παρωατο, μηδ' αν ἄλλον ἀπαξιωσαι μ) παθεῖν τι εν πολεμω δράσαντα ἄξια μνήμης' αὐτω μέν τοι καὶ πρὸ παντὸς ενομίζετ' εἶναι ετι ἀρχομένου του πολεμου Αακεδαιμονίους καταπλήξαντα, φαίνεσ3αι και ἐς τα μελλοντα σφισι φοβενωτερον. με δὲ Ουτως εχων, ἀφικόμενος νυκτωρ εν τὸν Λακεδαίμονα, ἀνατιθησιν ασπίδα πρὸς του τῆς Xαλκιοίκου ναον ' επεγεγζαπτοδε, Ἀριτομενην απὸ Σπαρτιατων διδόναι τη Θεω.3 'Eγενετο δε και Λακεδαιμονίοις μαντευμα εκ Δελφων, τον 'AΘηναῖον ἐπάγεσΘαι σύμβουλον. ἀποτελλουσιν ουν παζὰ τους 'A9ηναίους τον τε χζησμον ἀπαγγελουντας, και ἄνδρα αἰτοὐντας παζαινεσοντα ἀ
χρὴ σφίσιν. 'AΘηναῖοι δε οὐδέτερα Θέλοντες, οὐτε
Λακεδαιμονίους ἄνευ μεγάλων κινδύνων προσλαβεῖν μο αν των εν Πελοποννησω την ασιςην, ουδε αυτοι )
intellinas, illam a vero vecto naui 1 ensu prorsias aberrare. Sententia vero in pronarii est:
Aristomestem solis, nec aliururet sara ahquid in bello pati,
eum est illud Pindari Nem. Od. IV. v. sia. ρέζουτώ τι νηοῦ πα- Θελ ἔοικε. Quam sententiam et alii scriptores tangilnt.
520쪽
παρακουσαι του Θεου, πνος ταὐτα ἐξευρίσκουσι.
καὶ ἐν γὰρ Ι υρταῖος δ δάσκαλος γραμμάτων, νουν
τε ἡκιγα ἔχειν δοκῶν, και τον ἔτερον των ποδων χωλός τουτον ἀποροελλουσιν ἐς Σπάστην. ο δὲ ἀφικόμενος, sία τε τοῖς εν τελει, και συνάγων οπόσους τύχη ' , και ελεγεῖα και τα ἔπη σφίσι τα άνάπαι
ἡδεν. Ἐνιαυτω δὲ ἴς ερον του πεζὶ τας Δέρας άγω- νος, ἡκοντων άμφοτέζοις καὶ των συμμάχων, παρεσκεύαζον ') ώς μάχην συνάψοντες επὶ τω καλουμενω Κάπρου σόματι. Mεσσηνίοις μεν ουν Ῥλεῖοι και 'Αρ
κάσες, ετι δὲ εξ 'Αργους ἀφίκετο καὶ Σικυῶνος βο
ήθεια. παρησαν δὲ καὶ ἴσοι πζότερον των 'Mεσσηνίων εφευγον εκουσίως, εξ 'Eλευσινος τε οἷς πάτριον δραν τα ἔργα τῶν μεγάλων Θεων, και οἱ 'Aνδροκλέους απόγονοι. και γὰρ οἱ συσπεύσαντες μάλιςά σφισινῆσαν ουτοι. δεακεδαιμονίοις δε ἀλθον Κορίνθιοι συμμαχεσοντες, καὶ Αεπρεατων τινες κατὰ ἐχθος το 'Hλείων. 'Aσιναίοις δὲ Οοκοι πνὸς ἀμφοτέζους ἐσαντο δὲ χωρίον τουτο Κάπζου σημα, ἔςι μεν εν Στενυκλήρω τῆς Mεσσηνίας - 'Hρακλέα δὲ αὐτόΘι ὁρκον επὶ τομίων κάπρου τοῖς Nηλέως παισὶ δουναι καὶ λαβεῖν παρὰ εκείνων λεγουσιν. Ως δὲ ἀμφοτέροις προεθυσαντο οἱ μάντεις ''o, SΛακεδαιμονίοις μεν Eκατος ἀπόγονός τε και ομωνυμος