장음표시 사용
531쪽
ταύτην νομίζονΤες. αλλοι τε δη συνωαν ἐς τὰς καταδέομας, ως εκας οι τύχοιεν, και 'Αριτομένης δὲ τοῖς πεζὶ αὐτόν λογάδας τριακοσίων ἀριθμὸν προ- ηγαγεν. ηγον μεν δη τε Αακεδαιμονίων και εφεσον,οποι και δύναιτο αὐτων εκατος. ελόνΤες δὲ σῖτον καιβοσκηματα και οινον ἀνηλισκον, επιπλα δὲ και ἀνθρωπους άπεδιδοσαν χρημάτων. ωστε και ἐποιησαν 'aοι Αακεδαιμόνιοι δογμα, ἄτε τοῖς εν τη EI α μαλλον η σφίσιν αυτοῖς γεωζγοὐν 'ες, την Mεσσηνίαν και της Δακωνικης την νζοσεχη, ἐως αν πολεμωσιν ' , ἐαν ασπορον. Και ἁn o τούτου σιτοδεία ἐγενετο εν Σπάρ η,
και οὐ τη σιτοδεία ςάσις Τ) οὐ γὰρ ἡνειχον ἰο οι ταύτη τὰ κlηματα εχον ἰες, τα σφέτερα ἀργά εἶναι. καὶ τούτοις μεν τὰ διάφονα διέλυε ΤυρΤαῖος. 3 Ἀριςομένης δὲ εχων τοὐς λογάδας, την μεν ἐζοδον
περι βαθεῖαν ἐποιησατο ἐσπέραν, ε*Θη δἰ ὐπὸ τα-χους την ἐς 'Aμύκλας ἀνύσας προ ἀνίσχον,ς ηλιου και 'Aμύκλας το πόλισμα εiλέ τε και διηρπασε, καιτην ἀποχωρησιν ἐποιησατο, πριν η τοὐς ἐκ της Σπάρτης προSοηθησαι ' . κατέτρεχε δὲ και ὁ σον την χωραν, ἐς ο Αακεδαιμονίων λόχοις πλέον η τοῖς ἡμίσεσι και τοῖς βασιλεῖσιν ἀμφοτέροις συμβαλων ἄλλα τε ἔσχεν αμυνόμενος τραύματα, και πληγένΤι ὐπὸ λί9ου την κεφαλην αὐτω σκοτοδινιωσιν οι ὀφθαλμοὶ ), και πεσόνΤα ά9ζόοι των Αακεδαιμονίων ἐπιδραμόνΤες
tis inter haec duo verba inser emendat --αi. suere haec , ἐγένετο ὲν Σπάρτη, quae librarii oscitantia ex sis s) σκοτο ιωσιυ σι οφθαλμοὶJperioribus male repetita esse sti, qiIod duriter in vulgatis racile conscere licebat. Colli- aberat, reposui ex Cod. Mos e. Disitiroci nu Cooste
532쪽
a I Hα αἱροῖσιν ' ηλωσαν δε καὶ των περὶ αυτον ες πενΤηκονΤα. τούτους εγνωσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι ρίψαι πάνΤας ες τον Κεάδαν μ). εσβάλλουσι δε εν ἰαχα, Οὐς αν επι μεγίτοις τι ζων ι. οἱ μεν δη αλλοι εMεσσηνίων εμπίπτοντες ' ἀπωλλυνΤο αὐτίκα 'Αρμετομενην δε ες τε τα ἄλλα Θεων τις, και δη και τότε εφύλασσεν. οI δε ἀποσεμνύνοντες τὰ κατ' αυτὸν Ἀρις ομενει φασὶν ἐμβληθένδ ες τὸν Κεάδαν ἔρνιθα τοναε τὸν ίποπέτεσ3αι καὶ ἀνεχειν ταῖς π ζυξιν, ες ο κατηνεγκεν αυτὸν ες τὸ πέρας, οὐτε πημεν, οὐδεντοὐ σώματος, οὐ τε τρα α επιλαβόν . εμελλεν δε ἄοα και αὐτόθεν ἡ δαίμων εξοδον ἀποφαίνειν αὐτω. και ό μεν ως ες τό τερμα ηλθε τοὐ βαράθρου , κατε- βληΘη τε καὶ εφελκυσάμενος την χλαμύδα ἀνεμενεν, ως πάνΤως οἰ άπο νεῖν πεπρωμενον. τρίτη δε μερον
ἡμέρα ψόφου τε αἰσθάνεται, καὶ εκκαλυψάμενος εδύνατο δε ηδη διά τοὐ σκότους διοραν άλωπεκα
εἶδεν ἁπΤομενην των νεκρων. ὐπονοησας δε εσοδον εἶναι τω Θηρίω ποΘεν, ἀνεμενεν εγγύς οἱ την ἀλωπεκα γενεσθαι, γενομένης δε λαμsάνεται τη δε
μύδα προὐSαλλεν οἱ καὶ δάκνειν παρέαε. τὰ μεν δηπλείω Θεομη συνεθει, τὰ δε ἀγαν δυσεξοδα καὶαφείλκετο υπ αύτης. οψε δε ποτε ὀπην τε εἶδεν ἀλώπεκι ες διάδυσιν ικανην καὶ φεγγος δἰ αὐτης. καὶ την μεν, ώς ἀπὸ τοῖ Ἀζιτομενους ἐλευΘερωθη,
533쪽
εὐρυτέζαν τε ταις χεζσὶν ἐποίησε, και οἴκαδε ἐς τηνEψαν αποσώζεται, παραδόξω μεν τύχη και ἐς τηναλωσιν χρησάαενος ' το γάρ Οι φζόνημα ην και τατολμηματα μείζονα, η ώς ἐλπίσαι τινα, Ἀζις-ενην αἰχμαλωτον αν γενεσΘαι ' παραδοξοτέρα δε ἐατι και πάνJων προδηλότατα ουκ ανευ Θεοὐ η ἐκ του Κεάδα σωτηζία.
Aristomenes Corantilios Lacedaemoniis opem laturos noctu opprimit - sacra, quae Hecatonaphonia vocantur, facit - Lacedaei nonii inducias XL. dieriam pangunt, per quos sagittarii Cretenses Aristo metiem incalucina capiunt - Aristomenes a virgine quadam vinsulis liberatur.
Αακεδαιμονίοις δὲ παραυτίκα μεν ὐπὸ ἀνδρῶν ἐπηγ
γέλλετο αὐτομόλων, ως 'Αριτομένης ἐπανηκοι ') σως. νοαιζομένου δὲ απίτου κατα ταυτὰ, η εἴ τινα τεθνεωτα ἐλέγετο αναβιωναι παi αυτοῖ, τοιόνδε 'Aeιροομενους υπηρξεν ἐς πχιν. Κορίνθιοι Αακεδαιμονίοις δύναμιν εώς συνεξαιρησοντας ' τηνHζαν ἀποτέλλουσι. τούτους παρα των κατασκόπων πυδεανόμενος ἡ Ἀζιτομένης τη πορεία τε ἁταίροτερον χρησθαι και ταῖς ς ζατοπεδείαις άφυλάκ-ς, επιτίθεται νύκJωρ σφίσι ' καὶ των τε αλλων καθευδόνων ε τι ἐφόνευσε τοὐς πολλοῖς, καὶ
534쪽
μώιει δε, ότε επὶ Κάπρου σήματι εμαχεσατο, Θυταν ι Ἐκατομφόνια πρωτον, δεύτερα ηδη Θυσαι και ό εν τηνυκὴ των ΚορινΘίων παρέσχε Cόνος. τοὐτον μὲν δηλέγουσι καὶ επὶ ταῖς Γτερον Θύσαι καταδρομαῖς Θυσιαν τζίτην. δεακεδαιμόνιοι δε επηει γὰρ 'Υακίνθια) 3πρὸς τοὐς ἐν τη Eiζα τεσσασάκον ἰα εποιησανΤο ἡμεζων σπονδ ας, και αυτοὶ μεν ἀναχωρησαν 'ες οἰκαδε ἐωρ-ταζον Τ). Kρητες δε τοξόται μετεπεμψανΤο γαζ βη
535쪽
'Αριτομένην εὐηγγελίζον ηλωκέναι ' οι λοιποὶ δὲ ἀποχωροῖσιν ες 'Aγελον τον ) εν τη Mεσσηνία. 'EνυῖΘα ωκει κόρη συν μητρὶ παρθένος, πατρὸς ὀρφανη. τη δὲ προτέρα νυκτὶ ειδεν ἔψιν ἡ παῖς, ῶς λέονΤα ες τον ἀγρὸν λύκοι σῖίσιν ηγαγον δεδε- μενον, και οὐκ εχον, ἔνυχας. αυτη δε τοὐ δεσμούτον λέονΤα απέλυσε, καὶ ἄνδρουσα ἔδωκε τοῖς ἔνυχας ' ούτω τε διασπασΘηναι τοῖς λύκους ἐδοξεν ὐπὸ τοὐ λέον ς. τότε δε ως τὸν 'Αριτομένην ἐσάγουσιν οι Κρητες, συνεφρόνησεν ἡ παρΘένος ὐπαρ ηκειν τὸ ἐν τη νυκlί οἱ πεφηνὸς, και ανηζωτα την μητέζα, ἔστις εἴη μαθοῖσα δὲ ἐπε ρωσθη τε, καὶ ἁπιδουσα ες αὐτὸν, τὸ προσταχθὲν συνηκεν. οἶνον οὐν τοῖς Κρησὶν ἐγχεουσα, ἀνεδίδου, καὶ ιώς σφῶς ἡ μέΘηκατελάμβανεν, ὐφαιρεῖται τοὐ μάλιτα υπνωμενου τοεγχειeiδιον. τα μὲν δη δεσμὰ τού Ἀριτομενους ἐτε- μεν η παρθένος ό δὲ παραλαβων τὸ ξίφος διειαγάσατο. ταύτην την παρΘένον λαμβάνει γυναῖκα Γόργος 'Αρι μενους ' ἐδίδου δὲ Ἀριτομένης, τη παιδὶ εκ ίνων σως ρα ' ἐπεὶ Γό:γω οὐκ ην πω δέκατον καὶ
αγρον τίν. Amas, qui inte pretatur In rugumum quoddam, aliter Iegisse videt an Supra C. LI. locus Iaconiae memorarii r Αἴγιλα. ) κμ' ἀνδροῖσα ἔδωM πους ονυχM J ἀνδροῖν est virile rad. dra e, robur reddere. Sic sententia esseti leoni robur et unis gura rei utit. Sed αυδeοὐ cormprilin esse, Iarn interpretes suspicati sunt, et Cod. M. nranifesto declarat, exhibens
536쪽
Irri undecimo post obsessionem anno expura atur, et oraculi ossatum sic exiriam halbet - Aristomenes quoddant Messienioriani arcanum de clit in imonte Illio irae - de exitio Messenili adulterio et proditione in PO Italia.
Ebδικάτω δε ετει της πολιορκιας την τε Εἶραν επε- πρωτο ἁλωναι, καὶ άνατάτους γενεσ3αι Mεσσηνίους.
καὶ δη σφισιν επετέλεσεν ο Θεὸς Ἀρις ομένει καὶ Θεόκλω χσησθεντι ' . το τοις γαρ ἐλΘουσιν ες Δελ- φοὐς μετα την επὶ τη Tάφρω πληγην '), καὶ ἐπεζο- μενοις ὐπερ σωτηρίας, τοσόνδε εἶπεν ἡ Πυθία -
τω ΛυκαμJ I.. VIII. C. O . Nectae fontes in CeIalisio mollis te, parte Lycaei, esse refert. De monte Lycaeo vid. L. VIII. C. 31. Di iii Cooste
537쪽
δδατος ἄκροις τοῖς φύλλοις επέψαυε μ). Θεασάμενος δἐ ό μάνΤις Θεοκλος συνεβαλλετο, ως τον τράγον
τον πίνονΤα εκ της Nεδας πέοεῖπεν ἡ ΠυΘία τον ἐνι- νεὸν τουτον, και ως ὴλ γ ε τηνίοις ηκει το χρεων ' καὶ ες μεν τοῖς ἄλλους εἶχεν εν ἀπορρητω, Ἀριτομένηνδε πζός τε τον ερινεὸν ηγαγε, και ἀνεσώασκεν, ως της σωτηρίας εξηκοι ') σφίσιν ο χρόνος. δεριτομενης δε ἔχειν οὐτω πείθεται, και ἀναβολην οὐκ ετι εἶναια σφισιν, προενο σατο και εκ των παρόντων ' - . Καὶ ην γάρ τι εν ἀπορρητω τοῖς Λέεσσηνίοις Ρ) εμελλε δε ἀφανισειν υποβρύχιον την Mεσπηνην κρύψειν τον πάντα αιωνα φυλαχθεν δε, οἱ δεύκου τοὐ ΙΙανδίονος χρησμοὶ ,1εσσηνίους ελεγον χρόνω ποτε ἀνασωσἈσΘαιτην χωρὰν. τοῖτο δη ο Ἀριτομενης, ἀτε επιτάμενος τοὐς Ἀησμοῖς, επεὶ νὐξ εγίγνετο, εκόμιζε. παναγενόμενος
σευχς et paullo intra kσημαινε
ii καὶ ἡ9 γάρ τι ἐν ίτλητων. Μεσσ.J Qtii inani hoc fuerit, Patisaia. copiosi is declarat inini a C. et 6. in fine. Ira initia fuit plumbea, cui magnaria dearum initia etauat in1 ipta.- Dissili su by Coos e
538쪽
τοῖ δεσπότου τὰς βους' ο δε Ἐμπεραμος ην άνηρ εν Σπάρτη δόκιμος. οὐτος ὀ βουκόλος εν εμεν οὐ πόi.ω
της Nἐδας. ἀνδρός ουν των Σ1εσσηνίων των οὐκ εντός τείχους εχόντων οἰίκησιν γυναῖκα εἰδευ ἐφ' ὁδων sλ- Θοῖσαν. ἐρασ9εὶς δε, διαλεχθῆναι ἐτόλμησε , καιδοὐς δωρα, συγγίνεται.
539쪽
παρεφύλασσεν αυτης, οπότε ἀποχωρησειεν ) ες την φρουράν. ἀνὰ μερος δε τοῖς Mεσσηνίοις της ἀκροπόλεως επηγετο η φυλακη ταυτη γάρ τοῖς πολεμίους μάλςα ἐδεδοίκεσαν, μη ὐπερβωσιν αὐτοῖς ες την πόλιν. οπότε οὐν οὐτος ἀποχωζησειε, τηνικαῖτα ο βουκόλος εφοίτα παρα την γυναῖκα. καί ποτε ἐτυχε συν ἄλλοις ες εκεῖνον περιηκουσα εν τη νυκτι φυλακ'ετυχε δε δειν πολλῶ τον Θεὸν, και εὐείπουσιν οἱ
άΘρόον εκ τοὐ ουρανοὐ καταχεόμενον, οὐτε επάλξεων ωκοδομημένων, οὐτε πύργων ὐπὸ σπουδης τοὐ τειχι- σμοῖ. και ἄμα οὐδε κινησεμαι τοῖς Δακεδαιμον ' ους ηλπιον εν - ηνω νυκτι καὶ οὐτω χειμεζω. . Ἀριτομενης δὲ οὐ πολλαῖς πρότερον ἡμέραις 'q) Κεφαλληνα εμποζον, εαυτῶ ξενον, και εσάγοντα ες την Ειζαν, οπόσων εδεοντο, εαλωκότα μὰ Λακεδαιμονίων καὶ τοξοτων Ἀπτεζαίων, ων ηρχεν Εὐζύαλος Σπα τιάτης, τοῖτον τον Κεφαλληνα άφαιρούμενος, εκεῖνον μεν καὶ τά χρηματα, οπόσα ηγεν, ἀπεσωσεν, αὐτὸς δε ετ τρωτο, καὶ οὐκ εδύνατο επιφαταν τοῖς φυλάσσουσι, καθάπερ εἰωθει. τούτο μάλιςα αἴτιον εγένετο εκ- λειφΘηναι την ἀκρόπολιν. τῶν τε δη ἄλλων εκας ος
ἀνεχωρησεν ἀπὸ της φρουρῶς, καὶ της ὐπὸ τοὐ βουκό
540쪽
μοιχευομενην ειδως, οὐτε ενδον ἄντα τον Sουκόλον, ε- χρῆτο τω ἀληΘεῖ λόγω, καὶ αυτός τε δια του ὁμSρουτο βίαιον και των ἄλλων εκατον εφασκεν ἀπολελοιπέναι την φρουράν. επηκροῶτο δε λεγοντος ο βουκόλος, και ως ἁκζιβως επύθετο ἔκατα, αὐλς εκ των Mε σηνίων ες τοὐς Αακεδαιμονίους ἀφίκετο αὐτόμολος.
Λακεδαιμονίοις δε οἱ μεν βασιλεῖς άπὸ ς ρατοπεδου τηνικαῖτα άπῆεσαν, πολεμαρχων δε τότε Ἐμπεραμος ὁ τοῖ βουκόλου δεσπότης προεκάθητο '' τη EIρα. ἀφικόμενος οὐν ες τοῖτον πιωτα μεν τὸ ἐπὶ τω δρα- ω παρητῶτο ἁμάρτημα, δευτεζα δε άνεδίδασκεν,
DE Ira promtione EXpugnata narratio.
Eδοξέ τε δη λεγειν πιτά, και ηγεῖτο Ἐμπεράμω καὶ
τοῖς Σπαρτιάταις. ἐν δε η ποζεία χαλεπή σοισιν, ἄτε εν σκότω, και οὐκ ανιέντος τοὐ Γετοῖ ομως δευπὸ προθυμίας ἡνυσαν, και ως κατά την ἀκρόπολιν τῆς Εἰῆας εγίνοντο, ὐπερέβαινον κλίμακάς τε πο στιθέντες, καὶ ρτω τις εδύνατο ἄλλω τρόπω. τοῖς δεMεσσηνίοις παζείχετο μεν τοὐ παρόντος κακοῖ καὶ ἀλλα αἴσΘησιν, μάλιτα δε οἱ κυνες οὐ κατὰ τα εἰωθότα ὐλακτοὐντες, αλλά συνεχετέρα καὶ βιαιοτερατη κραυγῆ χζώμενοι. γνόντες οὐν τον ύτατον Ο μου