장음표시 사용
151쪽
αυτου θάπτουσι, αν ευρεθέωσι κείμενοι. 68 Των κροκοδείλων η φυσις ἐστι τοιηδε ' τους χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας ἐσθίει ουδὲν, ἐον δε τετράκουν χερσαῖον καὶ λιμναῖόν ἐστι ' τίκτει μὲν γαρ φα ἐν γῆ καὶ ἐκλέπει, και το πολλὸν τῆς ἡμέρης διατρίβει εντῶ ξηρω, την δὲ νύκτα πῆσαν ἐν τω ποταμω ' θερμότερον γὰρ δή ἐστι το υδωρ τῆς τε αἰθρίης καὶ τῆς δρόσου. πάντων δὲ των ημεῖς ἴδμεν θνητῶν τουτο ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον γίνεται ' τα μὲν γὰρ φὰ χηνέων ου πολλω μέζονα τίκτει, και ὁ νεοσσὸς κατὰ λόγον του φοὐ γίνεται, αυξανόμενος δὲ γίνεται καὶ ἐς ἐπτακαίδεκα πήχεας, καὶ μέζων ἔτι. ἔχει δὲ ὀφθαλμους μεν υος, ὀδόντας δὲ μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας κατὰ λόγον του σώματος. γλῶσσαν δε μουνον θηρίων Ουκ ἔφυσε. ουδὲ την κάτω κινέει γνάθον, αλλὰ καὶ τοὐτο μουνον θηρίων την ἄνω γνάθον προσάγει τῆ κάτω. ἔχει καὶ ονυχας καρτε-
ρους καὶ δέρμα λεπιδωτὸν ἄρρηκτον ἐπὶ τοs νώτ υ. τυφλὸν δὲ ἐν υδατι, ἐν τῆ αἰθρίη ὀξυδερκέστατου. ἄτε δὴ ων ἐν υδατι δίαιταν ποιεύμενον , τὸ στόμα ἔνδοθεν φορέει παν μεστὸν βδελλέων. τὰ μὲν δὴ ἄλλα ἔρνεα και θηρία φεύγει μιν, ὁ δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν οῖ ἐστι, ἄτε ἀφελεομένω πρὸς αυτοs' ἐπεὰν γὰρ ἐς τὴν γῆν ἐκβῆ ἐκ τοs υδατος ὁ κροκόδειλος καὶ ἔπειτεν χάνn ωθε γὰρ τοὐτο ώς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν ζω υρου , ἐνθαλα ὁ τροχίλος ἐσδύνων ἐς τὸ στόμα αυτοs καταπίνει τὰς βδέλλας ' ὁ δὲ ἀφελεύμενος ῆδεται καὶ Ουο1ὐ69 σίνεται τὸν τροχίλον. νῖσι μὲν δὴ τῶν Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι οἱ κροκόδειλοι, τοῖσι δ' ου, αλλ' ἄτε πολεμίους περιέπουσι. οἱ δὲ περί τε Θήβας κιὰ τὴν Μοίριος λίμνην οἰκέοντες καὶ κάρτα ἡγέαται αυτ0ῶς εἶναι ἱρους ἐκ πάντων ενα ἐκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλο , δεδι-
152쪽
δαγμένον εἶναι χειρ θεα, ἀρτήματά τε λίθινα χυτὰ καὶ χρυσεα ἐς τὰ ωτα ἐνθεντες καὶ ἀμφιδεας περὶ τους προσθίους πόδας, καὶ σιτία ἀποτακτα διδόντες καὶ ἴρφα, καὶ περιεποντες ώς κάλλιστα ζωοντας ' ἀποθανόντας δὲ
ταριχευοντες θάπτουσι ἐν ἱρῆσι θηκρσι. οἱ δε περὶ 'Eλεφαντίνην πόλιν οἰκεοντες καὶ ἐσθίουσι αυτοὐς, ουκηγεόμενοι ἱρους εἶναι. καλεονται δε ου κροκόδειλοι, ἀλλα χάμψαι. κροκοδείλους δε 'γωνες ουνόμασαν, εικάζοντες αυτῶν τὰ εἴδεα τοῖσι παρὰ σφίσι γινομένοισι κοροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῆσι αἱμασιῆσι. υγραι δε σφεων Τοπολλαὶ κατεστέασι καὶ παντοῖαι ' η δ' ἄν ἔμοιγε δοκεει
ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος ει ναι, ταυτην γράφω. ἐπεὰν νῶτον υος δελεάσρ περὶ ἄγκιστρον, μετίει ἐς μέσον τον ποταμὀν, αυτὸς δε ἐπὶ του χείλεος του ποταμοs ἔχων δελφακα ζωην ταυτην τύπτει. ἐπακουσας τῆς φωνῆς ὁ κροκόδειλος ἶεται κατὰ τὴν φωνὴν, ἐντυχὼν δὲ τῶ νωτφ καταπίνει' οἱ δε ελκουσι. ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῆἐς γῆν, πρῶτον απάντων ὁ θηρευτὴς πηλφ κατ' ῶν ἔπλασε αυτου τοὐς ὀφθαλμους ' τοὐτο δὲ ποιήσας κάρτα ευπετέως τα λοιπὰ χειρουται, μὴ ποιήσας δε τοὐτο
οἱ δὲ Ἀποι οἱ ποτάμιοι νομω μὲν τῶ Παπρομίτρ 7lἱροί εἰσι, τοῖσι δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι ουκ ἱροί. φυσινδε παρέχονται ἰδέης τοιήνδε ' τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοὸς, σιμὸν, λοφιὴν ἔχον Ἀπου, χαυλιόδοντας φαῖνον, ουρῆν Ἀπου καὶ φωνήν, μέγαθος οσον τε βοsς ὁ μεγιστος. το δέρμα δ' α-οὐ ουτω δή τι παχύ ἐστιωστε αυου γενομένου ξυστὰ ποιέεσθαι-αυτου. Γίνονται, καὶ ἐνύδριες ἐν τω ποταμω, τὰς ἱρὰς τῖἡγέαται εἶναι. νομίζουσι δὲ καὶ τῶν ἰχθύων τον καλεύ- μενον λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι καὶ τὴν ἔγχελυν. ψους δε
153쪽
τot τους του Νείλου φασὶ εἶναι. καὶ των ορνίθων τονς χηναλώπεκας.
73 'Εστι δὲ καὶ αλλος ομνις ἱρός, τω ουνομα φοῖνιξ. ἐγὼ μέν μιν Ουκ εἶδον εἰ μη ὁσον γραφn καὶ γὰρ θηκαὶ σπάνιος ἐπιφοιτῆ σφι δι ' ἐτέων, ώς υλίου πολιῆτια λέγουσι, πεντακοσίων. φοιτῶν δε τότε φασὶ, ἐπεάν οἱ ἀποθάνη ὁ πατηρ. ἔστι θε, εἰ τρ γραφῆ παθύμοιος, τοσόσδε καὶ τοιόσδε τὰ μὲν αυτου χρυσόκομα των πτερῶν, τα δε ἐρυθρά. ες τὰ μάλιστα αἰετω περιήγησινομοιότατος και τὸ μέγαθος τοὐτον δὲ λέγουσι μηχανῆσθαι τάδε, ἐμοὶ μὲν ου πιστὰ λέγοντες, εξ 'Αραβίζς ὁρμεόμενον ἐς τὸ ωὀν του υλιου κομίζειν τον πατέοαεν σμυρνll ἐμπλάσσοντα, καὶ θάπτειν ἐν του υλίου τῶἱρῶ, κομίζειν δε ουτω ' πρῶτον τῆς σμυρνqς ωὸν πλάσσειν, ἴσον τε δυνατός ἐστι φέρειν, μετὰ δε πειρὰσθω αυτὼ φορέοντα, ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῆ, ουτω δὴ κοιλήναντα τὸ ωὐν τὸν πατέρα ἐς αυτὀ ἐντιθέναι, σμυρνst dὲ ἄλλη ἐμπλάσσειν τοὐτο, κατ' ὁ τι τοs clos ἐγκοιλήνας ἐνέθηκε τὸν πατέρα, ἐγκειμένου τοs πατρὸς γίνεσθαιτώ-ῖ βάρος, ἐμπλάσαντα δε κομίζειν μιν ἐπ' Αἰγυπτου ἐς τοs υλιου τὰ ἱρόν. ταυτα μεν τοὐτον τὸν ἔρνιν λέ
r Εἰσὶ δε περὶ Θηβας ἱροὶ ὁφιες, ανθρώπων ουδαμῶς δηλήμονες, οῖ μεγάθεῖ ἐόντες σμικροὶ δυο κέρεα φυ- ρέουσι πεφυκότα ἐξ ἄκρης τῆς κεφαλῆς, τους αποθανόντας θάπτουσι ἐν τῶ ἱρῶ τos Aιός τούτου γάρ σφεας tof θεοὐ φασὶ εἶναι ἱρους. 15 Ἐστι δὲ χῶρος τῆς υραβίης κατὰ Βουτοὐν πόλιν μάλιστά κη κείμενος, καὶ ἐς τοὐτο τὰ χωρίον ῆλθον πυνθανόμενος περὶ των πτερωτῶν ὀφίων. ἀπικόμενος ὁ εεἶδον ὀστέα ὀφίων καὶ ἀκάνθας πληθεῖ μὲν αδύν&τααπVγήσασθαι, σωνοὶ ἐσαν ἀκανθέων καὶ μεγάλοι καi
154쪽
υποδεεστεροι ααὶ ἐλάσσονες ετι τούτων, πολλοὶ δε ἐσαν Ουτοι. ἔστι δὲ ὁ χῶρος ουτος, εν τῶ αἱ ακανθαι κατακεχ αται, τοιόσδε τις' εσβολη ἐξ ουρεων στεινῶν ἐς πεδων μεγα, τὼ δε πεδων τοsτο συνάπτει τῶ Αιγυπτίωπεδίω. λόγως δε ἐστι αμα τῶ εαρι πτερωτοὐς οφις ἐκ
τῆς υραβίης πέτεσθαι επ' Αἰγυπτου τας δ' i βις τως ορνιθας ἀπαντεουσας ἐς τὴν ἐσβολὴν ταύτης τῆς χώρης
Ο ὐ παριέναι τοὐς οφις, ἀλλα κατακτείνειν. καὶ τὴν ἶβιν διὰ τοsτο το εργον τετιμῆσθαι λέγουσι 'Αράβιοι μεγάλως προς Αἰγυπτίωw ὁμολογέουσι δε καὶ Αἰγύπτιοι διὰ ταυτα τιμῶν τὰς ορνιθας ταυτας. Κιδος δε τῆς μεν Τοῖβιος τόδε ' μέλαινα δεινῶς πἀσα, σκέλεα δε φορέει γερανου, πρόσωπον δὲ ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον, μεγα- θος οσον κρέξ. τῶν μεν δὴ μελαινέων τῶν μαχομένων
πνος τοὐς οφις ηδε ἰδέη, τῶν δ' ἐν ποσὶ μῆλλον εἱλεο- μενων τοῖσι ἀνθρωποι διξαὶ γὰρ δή εἰσι αἱ ἴβιες)4 ιλὴ τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν δειρὴν πῆσαν, λευκὴ πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς και του αὐχένος καὶ ἄκρων τῶν πτερύγων καὶ του πυγαχυ ἄκρου ταὐτα δὲ τὰ εἶπον πάντα μέλαινά ἐστι δεινῶς , σκέλεα δε καὶ πρόσωπον
ἐμφερὴς τῆ ἐτωρ. του δὲ οφιος ἡ μορφὴ ο- περ τῶν
ύδρων. πτίλα δὲ Ου πτερωτὰ φορέει, ἀλλὰ τοῖσι τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά κη ἐμφερέστατα. τοσαυταμεν θηρίων πέρι ἱρῶν εἰρήσθω. Αὐτῶν δε δὴ Αίγυπτίων οῖ μεν περὶ τὴν σπειρομέ- 77νην Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρωπων πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα λογιωτατοί εἰσι μακρῶ τῶν ἐγὼ ἐς διάπειραν ἀπικόμην. τρόπω δὲ ζόης τοιῶδε διαχρίονται ' συρμαῖζουσι τρεῖς ημέρας ἐπεξῆς μηνος ἐκάστου,
ἐμέτοισι θηρεόμενοι τὴν υγίειαν καὶ κλύσμασι, νομίζοντες ἀπῖ τῶν τρεφόντων σιτίων πάσας τὰς νούσοt ς Τοῖσι ἀνθρωποισι γίνεσθαι. εἰσὶ μεν γὰρ και ἄλλως
155쪽
Αἰγυπτιοι μετὰ Λίβυας υγιηρότατοι πάντων ανθρω- πων, τῶν ὐρέων ἐμοὶ δοκεειν εῖνεκεν, οτι ου μεταλλάσσουσι αἱ ἁραι. ἐν γὰρ τῆσι μεταβολῆσι τοῖσι ἀνθρωποισι αἱ νουσοι μάλιστα γίνονται, τῶν τε αλλων πάντων καὶ δη καὶ τῶν ώρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσιδε ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιευντες ἄρτους, τους ἐκεῖνοι κυλ- ληστις ουνομάζουσι. οἴνω δ' ἐκ κριθέων πεποιημενωβιαχρεονται ' ου γάρ σφί εἰσι ἐν τy χώρρ ἄμπελοι. ἰχθυ- ων δε τους μεν προς ηλιον αυηναντες ἀμους σιτε --ται, τους δὲ ἐξ ἄλμης τεταριχευμένους. ορνίθων δὲ τους τε ορτυγας καὶ τὰς νήσσας καὶ τὰ σμικρὰ τῶν ὀρνιθίων ωμὰ σιτέονται προταριχευσαντες ' τὰ δε ἄλλα
οσα η ορνίθων η ἰχθυων ἐστί σφι ἐχόμενα, χωρὶς η
ὁκόσοι σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τους λοιποὐς οπτοὐς καὶ 78 εφθοῶς σιτέονται. Ἐν-τῆσι συνουσίρσι τοῖσι ευδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν απὸ δείπνου γένωνται, περιφέρει ἀνηρ νεκρὸν ἐν σορῶ ξυλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ μάλιστα καὶ γραφῆ καὶ ἔργφ, μέγαθος ὁσοντε πάντρ πηχυιαῖον ῆ δίπηχυν, δεικνῶς δὲ εκάστω τῶν
συμποτέων λέγει Ἐς τομον ὁρέων πῖνέ τε καὶ τέρπεο ἔσεαι γὰρ ἀποθανὼν τοιουτος. ταυτα μὲν παρὰ τὰ συμ-79 πόσια ποιευσι. Πατρίοισι δὲ χρεόμενοι νόμοισι ἄλλον οὐδένα ἐπικτέονται. τοῖσι ἄλλα τε ἐπάξιά ἐστι νόμιμα
καὶ δη καὶ ἄεισμα ἔν εστι, Λίνος, δςπερ ἔν τε Φοινί-κρ αοίδιμός ἐστι καὶ ἐν Κυπρω καὶ ἄλλη, κατὰ μέντοι ἔθνεα Ουνομα ἔχει συμφέρεται δὲ ώυτὸς εἶναι, τον οἱ Ἐλληνες Λίνον οὐνομάζοντες ἀείδουσι, ῶστε πολλὰ μεν και ἄλλα ἀποθωυμάζειν με τῶν περὶ Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν δὲ δη καὶ τον Λίνον ὁκόθεν ἔλαβοπι φαίνονται δὲ αἰεί κοτε τοὐτον αείδοντες ' ἔστι δὲ Αἰγυπτιστι ὁ Λίνος , καλεύμενος μνέρως. ἔφασαν δέ μιν Αἰγύπτιοι τos Aπρώτου βασιλεύσαντος Αἰγυπτου παῖδα μουνογενέα γε- ι
156쪽
νέσθαι, ἀποθανόντα δ' αυτὸν ανωρον θρηνοισι υπ' Αἰγυπτίων τιμηρῆναι, καὶ ἀοιδήν τε ταυτην πρωτην καὶ μουνην σφίσι γενέσθαι. Συμφέρονται δὲ καὶ τόδε μαλλο Αἰγυπτιοι Ἐλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι οἱ νεώτεροι αυτῶν τοῖσι πρεσβυτεροισι συντυγχάνοντες εἴκουσι τῆς ὁδοs καὶ ἐκτράπονται καὶ ἐπιοsσι-εδρης υπανιστέαται. τόδε μέντοι αλλο Ἐλλ νων ουδαμοῖσι συμφέρονται ' αντὶ τοὐ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν τῆσι ὁδοῖσι προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τοs γουνατος την χεῖρα. Ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας λινέους περὶ τα σκέλεα 8iθυσανα τοὐς, τους καλέουσι καλασίρις' ἐαι τουτοισι δε εἰρίνεα εῖματα λευκὰ ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ μέντοι γε τα ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα, ουδὲ συγκαταθάπτεταί σφι ' Οὐ γὰρ Οσιον. ὁμολογέουσι δὲ ταυτα τοισι ορφικοῖσι καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι, ἐουσι-Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι. οὐδὲ γὰρ τούτων των οργίων μετ- έχοντα οσιόν ἐστι ἐν εἰρινέοισι εῖμασι θαφθῆναι. ἔστι
δὲ περὶ αυτῶν ἱρὸς λόγος λεγόμενος. Και τάδε αλλα Αἰγυπτίοισί ἐστι ἐξευρημένα, μείς 82τε και ἡμέρη εκάστη θεῶν ὁτευ ἐστί, καὶ τῆ εκαστος ημέρρ γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ Οκως τελευτήσει
και ὁκοῖός τις ἔσται ' καὶ τούτοισι των Ἐλλη νων οἱ ἐν ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα τε πλέω σφι ανεύρηται η τοῖσι αλλοισι απασι ανθρωποισι. γενομενου γὰρ τέρατος φυλάσσουσι γραφόμενοι τωποβαῖνον, και ην κοτε ὐστερον παραπλησιον τουτω γενηται, κατατωυτὸ νομίζουσι αποβήσεσθαι. Μαντικη αυτοῖσι 83ωδε διακέεται. ἀνθρωπων μὲν ουδενὶ προσκέεται η
τέχνη, των δὲ θεῶν μετεξετέροισι. καὶ γὰρ μακλέος μαντηιον αὐτόθι ἔστι καὶ ωπόλλωνος καὶ Αθηναίης καιἈρτέμtooς καὶ 'Ἀρεος καὶ Βιός, καὶ τό γε μάλιστα ἐν τιμὴ ἄγονται πάντων των μαντηίων, Λητοὐς ἐν Βουτοῖ
157쪽
156 Η E R O D 0 T Iπόλι ἐστί. Ου μέντοι αῖ γε μαντηίαι σφι κοπὰ τωυτο8ψεστῶσι, ἀλλα διάφοροί εἰσι. , δε ἰητρικη κατὰ τάδε σφι δεδασται ' μιῆς νουσου εκαστος ἰητρός ἐστι καὶ ου πλεόνων. πάντα δ' ἰητρῶν εστὶ πλέα οἱ μεν γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστῶσι, οἱ δὲ κεφαλῆς, οἱ δε οδῖ/των, οἱ δὲ τῶν κατὰ νηδυν, οἱ δε τῶν ἀφανεων νουσογν. 85 Θρῆνοι δὲ καὶ ταφαί σφεων εἰσὶ αῖδε τοῖσι αν ἀπογένηται ἐκ τῶν οἰκίων ἄνθρωπος, του τις και λόγος ὴ, τὸ θῆλυ γενος παν το εκ τῶν οἰκίων τουτων κατ' ων ἐπλάσατο την κεφαλὴν πηλῶ ῆ καὶ τὰ πρόσωπον, κειπειτεν ἐν τοῖσι οἰκίοισι λιπουσαι τον νεκρὸν αυτιὰ ἀνὰ την πόλιν στρωφεόμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι καιφαίνουσαι τοὐς μαζους, συν δέ σφι αἱ προσήκουσαι πῆσαι. ετέρωθεν δε οἱ ἄνδρες τύπτονται, επεζωσμενοι καὶ ουτοι. επεὰν δὲ ταυτα ποιήσωσι, ουτω ἐς την τα- ρίχευσιν κομίζουσι. Εἰσὶ δὲ οῖ μ' αυτῶ τούτω κατει - ται και τέχνην ἔχουσι ταύτην. ουτοι, ἐπεάν σφι κομ - σθῆ νεκρὸς, δεικνύασι τοῖσι κομίσασι παραδείγματα
νεκρῶν ξύλινα, τῆ γραφῆ μεμιμημένα, καὶ την μεν
σπουδαtοτάτην αυτέων φασὶ εἶναι του ουκ ὁσιον ποιευμαι τὰ Ουνομα ἐπὶ τοιούτω πρήγματι ουνομάζειν, τηνδε δευτέρην δεικνύασι υποδεεστέρην τε ταύτζς και ευροτελεστέρην, την δὲ τρίτην ευτελεστάτην. φράσαντες δε πυνθάνονται παρ' αυτῶν, κατ' ῆντινα βούλονταί σφι σκευασθῆναι τὰν νεκρόν. οἱ μεν δὴ ἐκποδων μισθῶ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἱ-υπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ωδε τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι ' πρῶτα μεν
σκολιῶ σιδήρω δια τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν ἐγκε φαλον, τὰ μὰν αυτοὐ ουτω ἐξάγοντες, τὰ δε ἐγχέοντες φάρμακα. μετὰ δὲ λίθω Αἰθιοπικῶ ὁξD παρασχίσαντες
παρὰ την λαπάρην ἐξ ων ειλον την κοιλίην πῆσαν, ἐκκαθηραντες δε αυτὴν και διηθήσαντες οἴνω φοινι-
158쪽
κροω αυτις διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι. ἔπειτεντην νηδυν σμυρνης ἀκηράτου τετοιμμενης κάὶ κασίης και των ἄλλων θυωμάτων, πλην λιβανωτos , πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω. ταυτα-ποιήσαντες ταριχευ- ουσι λίτρω, κρυψαντες ημέρας εβδομήκοντα ' πλεsνας δε τουτων Ουκ ἔξεστι ταριχευειν. ἐπεὰν δε παρέλθωσι
αἱ ἐβδομήκοντα, λουσαντες τον νεκρῖν κατειλίσσουσικὰν αυτοί τὰ σῶμα σινθόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, υποχρίοντες τω κόμμι, τω δη ἀντὶ κόλλης τὰ πολλὰ χρέονται ,σιγυπτιοι. ἐνθεοτεν δε παραδεξάμενοί μιν οι προσήκοντες ποιεsνται ξυλινον τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνsσι τὁν νεκρὀν, και κατακληίσαντες ουτω θησαυρίζουσι ἐν οικήματι θηκαίω, ἱστάντες ὀρθὰν προς τοῖχον. Dυτω μεν τους τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς, τοὐς δε τὰ μέσα 87 βουλομένους, την πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι ἁδε ' ἐπεὰν τοὐς κλυστῆρας πλήσωνται τos ἀποκέδρου ἀλείφατος γινομένου, ἐν ων ἔπλησαν τοὐ νεκροs την κοιλίον, ουτε ἀναταμόντες αυτὸν Ουτε ἐξελόντες την νηδὐν, κατὰ δε την ἔδρην ἐσηθησαντες και
ἐπιλαβόντες τὸ κλύσμα τῆς ὀπίσω οδοs ταμιχεύου Π τὰς προκειμένας ημέρας, τῆ δε τελευτα4 ἐξιεῖσι ἐκ τῆς κοιλίης την κεδρίην, την ἐσῆκαν πρότεοον. ἡ δε ἔχει τοσαύτην δύναμιν ῶστε ἄμα ἐωυτῆ την νηδὐν και τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει ' τὰς δε σάρκας τὰ λίτρον
κατατήκει, και δη λείπεται του νεκροῶ τὰ δέρμα μοs-νον και τὰ ὀστέα. ἐπεὰν δε ταῶτα ποιήσωσι, απ' ῶν ἔδωκαν ουτω τὸν νεκρὸν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες.
H δε τρίτη ταρίχευσίς ἐστι ἐδε, ἡ τοὐς χρημασι ἀσθε- ρονεστέθους σκευάζει. συρμαίη διηθήσαντες την κοιλίην ταριχεύουσι τὰς εβδομήκοντα ημέρας, και ἔπειτεν απ' ων ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι. Tὰς δὲ γυναῖκας των ἐπιφα- 89
159쪽
δουσι ταριχευειν, οσαι αν ἐωσι ευειδέες κάρτα καὶ λόγου πλευνος γυναῖκες' αλλ' ἐπεαν τριταῖαι η τε ταρταῖαι γένωνται, ουτω παραδιδουσι τοῖσι ταριχευ-σι. τοsτο δε ποιευσι ουτω τοὐδε εῖνεκεν, ῖνα μη σφι οι
ταριχευταὶ μίσγωνται τῆσι γυναιξί. λαμφθῆναι γάρ τινά φασι μισγόμενον νεκρῶ προσφάτω γυναικὸς, κατ-90 εῖπαι δὲ τον Ομότεχνον. 'υς δ' ἀν η αυτῶν Αἰγυπτίων η ξείνων ὁμοίως υπὰ κροκοδειλου ἀρπαεθεις η υπ' αυ- του τοὐ ποταμοs φαίνηται τεθνεὼς, κατ' ην ἀν πόλιν ἐξενειχ , τουτους πῆσα ανάγκ' ἐστὶ ταριχεώσαντας αυτὰν καὶ περιστείλαντας ώς κάλλιστα θάψαι ἐν ἱρῆσι θηκyσι ' -δὲ φαμαι ἔξεστι αυτos ἄλλον ουδένα ουτε τῶν προσηκόντων ουτε των φίλων, αλλά μιν οἱ ἱρέες αυτοὶ οἱ τοs μίλου, ἄτε πλέον τι η ἀνθρωπου νεκρὸν, χειραπτάζοντες θάπτουσι. 9l Ἐλληνικοῖσι δε νομαίοισι φευγουσι χρασθαι, τὸ ὁὲ
συμπαν εἰπεῖν, μηδ' ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ μεν νυν ἄλλοι Αίγύπτιοι ουτω τοὐτοφυλάσσουσι, ἔστι δὲ πιμμις πόλις μεγάλη νομ του Θηβαῖκοs ἐγγυς μης πόλιος. ἐν ταυτy τῆ πόλι εστι Περσέος τos Θανάης ἱρὸν τετράγωνον, πέριξ δὲ αυτοὐφοίνικες πεφυκασι. τα δὲ πρόπυλα τοs inof λίθινά ἐστι, κάρτα μεγάλα , ἐπὶ δὲ αυτοῖσι ανδριάντες μοεστῆσι λίθινοι μεγάλοι. ἐν δὲ τῶ περιβεβλημένω τούτω νηός τε ἔνι καὶ ἄγαλμα ἐν αυτῶ ἐνέστηκε τοs Περσέος. ουτοι οἱ πιμμῖται λέγουσι τον Περσέα πολλάκις μεν
ἀνὰ την γην φαίνεσθαί σφι, πολλάκις δὲ ἔσω τos *os,
σανδάλιόν τε αυτos πεφορημένον ευρίσκεσθαι, ἐὰν τομέγα ς δίπηχυ, τὸ μεαν φαρο, ευθηνέειν ἄπασαν Αἴγυπτον. ταλα μεν λέγουσι, ποιεsσι δὲ τάδε Ἐλληνικὰ τῶ Περσέζ αγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ πάσης
160쪽
ἀγωνίης ἐχοντα, παρέχοντες αεθλα κτηνεα καὶ χλαίνας καὶ δέρματα. εἰρομένου δέ μευ, ο τι σφι μουνοισι ἐωθε ὁ Περσευς ἐπιφαίνεσθαι καὶ δ τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν αλλων αγῶνα γυμνικον τιθεντες, ἔφασαντον Περσέα ἐκ της ἐωυτῶν πόλιος γεγονέναι ' τον γὰρ Λαναὸν καὶ τον Λυγκέα ἐόντας πιμμίτας ἐκπλῶσαι. ἐς Ψην Ἐλλάδα. ἀπὸ δὲ τούτων γενεηλογέοντες κατεβαινον ἐς τον Περσέα. ἀπικόμενον δὲ αυτὸν ες Αἴγυπτον κατ' αἰτίην, την καὶ Ἐλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβυης την Γοργους κεφαλὴν, εφασαν ἐλθεῖν καὶ παρὰ σφέας καὶ ἀναγνῶναι τους συγγενέας πάντας ' ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον το τῆς πιμμιος ουνομα, πεπυσμένον παρὰ τῆς μητρός αγῶνα δέ οἱ
γυμνικον αυτοs κελευσαντος ἐπιτελέειν.δευτα μεν πάντα οἱ κατυπερθε τῶν ελέων οἰκέ- 92οντες Αἰγυπτιοι νομίζουσι. οἱ δὲ δη ἐν τοῖσι ελεσι κατοικομένοι τοῖσι μὲν αυτοῖσι νόμοισι χρέονται, τοῖσι
καὶ οἱ αλλοι Αἰγυπτιοι, καὶ τὰ ἄλλα καὶ γυναικὶ μιῆεκαστος αυτῶν συνοικέει, κατάπερ Ἐλληνες, ἀτὰρ προς ευτελείην τῶν σιτίων τάδε σφι ἄλλα ἐξευρηται ἐπεὰν πλήρης γένηται ὁ ποταμὸς καὶ τὰ πεδία πελαγωρ, φύεται ἐν τῶ υδατι κρίνεα πολλὰ, τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν. ταυτα ἐπεὰν δρέφωσι, αυαίνουσι προς ῆλιον, καὶ ἔπειτεν το ἐκ τοs μέσου του λωτου τῆ μήκωνι ἐον ἐμφερες πτίσαντερ ποιευνται ἐξ αυτοs ἄρτους
οπτους πυρί. ἔστι δε καὶ ἡ ἐίζα τοὐ λωτοs τούτου ἐδωδίμη καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, αν στρογγύλον, μέγαθος κατὰ μῆλον. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα κρίνεα ρόδοισι ἐμφερέα, ἐν τῶ ποταμῶ γινόμενα καὶ ταλα, ἐκ τῶν ὁ καρπος ἐν ἄλλη κάλυκι παραφυομένη ἐκ τῆς ἐίζης γίνεται, κηρίω σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον. ἐν τούτω τρωκτα, ὁσον τε πυρὴν ἐλαίης, ἐγγίνεται συχνὰ, τρώγεται δε