Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

171쪽

Μεμφίτην , τῶ κατὰ την τῶν Ἐλληνιον γλῶσσαν Ουνομα Πρωτεα εἶναι ' τοὐ νυν τεμενός ἐστι ἐν Μεμφι κάρτα καλόν τε καὶ ευ εσκευασμενον , τοὐ μαιστείου προς νότον ἄνεμον κείμενον. περιοικεουσι δὲ τὀ τεμενος τοsτο Φοίνικες ριοι, καλέεται δὲ ὁ χῶρος ουτος ὁ συνάπας Τυρίων στρατόπεδον. εστι δὲ ἐν τῶ τεμένεῖ τοὐ Πρωτέος ἱρον , το καλέεται ξείνης ' ροδίτης' συμβάλλομαι δὲ τομο τὸ ἱρὰν εἶναι πιενης τῆς Ἀνδάρεω, καὶ τον λόγον ἀκηκοὼς ώς διαιτήθη Ἐλένη παρὰ Πρω- τεχ, κα ὶ δη και οτι ξείνης Ἀφροδίτης ἐπώνυμόν ἐστι οσα γὰρ ἄλλα Αφροδίτης ἱρὰ ἐστι, ουδαμῶς ξείνης ἐπι-H3 καλέεται iἘλεγον δέ μοι οἱ ἱρέες ἱστορέοντι τὰ περὶ Ἐλένην γενέσθαι ωδε ' 'Aλεξανδρον άρπάσαντα Ἐλένην ἐκ Σπάρτης ἀποπλώειν ἐς την ἐωυτοs' καί μιν, ῶς ἐγένετο ἐν τῶ Αἰγαίω, ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγυπτιον πέλαγος ἐνθεsτεν δέ γὐ γὰρ ἀνίει τὰ πνεό-

ματα) ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον και Αἰγυπτου ἐς τὸ νsν Κανωβικὸν καλεόμενον στόμα τοs Νείλου καὶ ἐς Ἀρι-

ἱρόν, ἐς τὰ ην καταφυγῶν οἰκέτης ὁτευῶν ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα ἱρά, εωυτὰν διδοὐς τῶ θεῶ, οὐκ

'εστι τούτου ἄψασθα ι ώ νόμος ουτος διατελέει ἐὼν ὁμοῖος μέχρι ἐμεs τῶ ἀπ' ἄρχῆς. τοs ἄν δη 'πιεζάνδρου

ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι τὸν περὶ τὸ ἱρὸν ἐχοντα νόμον, ἱκέται δὲ ἱζόμενοι τοὐ θεοί κατηγόρεον τos 'Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αυτὸν, πάντα λόγον ἐξηγεόμενοι, ώς ειχε περὶ την Ἐλένην τε και τηνἐς Μενέλεων ἀδικί ν' κατηγόρεον δὲ ταλα πρός τε τοὐς ἱρέας καὶ τὸν τοs στόματος τούτου φύλακοι, τῶ1i4 οὐνομα ἐν Θῶνις. 'Aκούσας δὲ τούτων ὁ Θῶνις πέμπει την ταχίστην ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε Ηκει ξεῖνος, γένος μὲν Πυκρύς, ἔργον δὲ

172쪽

ἀνόσιον εν- Ε λάδι ἐξεργασμενος ' ξείνου γὰρ τοsεωυτου ἐξαπατησας την γυναῖκα, αυτήν τε ταύτην αγωνηκει καὶ πολλὰ κάρτα χρήματα, υπ ' ἀνεμων ἐς γην ταυτην ἀπενειχθείς' κότερα δῆτα τουτον εῶμεν ἀσινέα ἐκ- πλώειν, ῆ ἀπελώμεθα τὰ ἔχων ἐλθε; 'Aντιπέμπει πρὸς ταυτα ὁ Πρωτευς λέγοντα τάδε ' υνδρα τομον, οστις κοτέ ἐστι ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον τον εωυτου, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ' ἐμέ, ἴνα εἰδεω, o τι κοτὲ καὶ λεξει. 'Aκουσας δὲ ταυτα ὁ Θῶνις συλλαμβάνει του 'πιέξα- l Ioδρον κάὶ τὰς νέας αυτοs κατίσχει, μετὰ δὲ αυτόν τε

τομον ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν καὶ την Ἐλένην τε καὶ τὰ χρήματα, προς δὲ καὶ τοὐς ἱκέτας. ἀνακομισθεντων δεπάντων εἰρωτα τον Ἀλέξανδρον ὁ Πρωτευς, τίς εἴη καὶ ὁκόθεν πλωοι. ὁ δέ οἱ καὶ το γένος κατέλεξε κάὶ τῆς πάτρης εἶπε τὼ ουνομα, και δ' καὶ τον πλόον ἀπηγῆ- σατο ὁκόθεν πλωοι. μετὰ δὲ ὁ Πρωτευς εἰρωτα αυτὸν, ὁκόθεν την Ἐλένην λάβοι ' πλανεομένου δὲ τοs 'Aλεξάνδρου ἐν τω λόγω καὶ ου λέγοντος την ἀλήθειαν φεγχον οἱ γενόμενοι ἱκέται ἐξηγεύμενοι πάντα λόγον τos αδικήματος. τέλος δὲ δή σφι λόγον τόνδε ἐκφαίνει ὁ Πρωτεὐς, λέγων οτι Ἐγὼ εἰ μη περὶ πολλοs ἡγεόμην μηδέναζείνων κτεινειν, οσοι υπ' ανέμων ήδη απολαμφθέντες ῆλθον ἐς χώρην την ἐμήν, εγο αν σε υπερ τοsἘλληνος ἐτισάμην, ος, ῶ κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο ' παρὰ τοὐ σεωυτos ξείνου την γυναῖκα ἐλθες καὶ μάλα ταὐτά τοι Ουκ ῆρκεσε, ἀλλ' ἀναπτερώσας αυτὴν οἴχεαι ἔχων ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ ταὐτά τοι μομα ῆρκεσε, ἀλλὰ καὶ τὰ οἰκία τοὐ ξείνου κεραῖσας ηκεις. -ν ίν ἐπειδὴ περὶ πολλοὐ Θημαι μηξεινοκτονέειν, γυναῖκα μεν ταυτην καὶ τὰ χρήματα Ουτοι προήσω ἀπάγεσθαι, ἀλλ' αὐτὰ ἐγὼ τω Ἐλληνι ξείνω φυλάξω, ἐς ὁ ἀν αυτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι

173쪽

iscast ' αντον δέ σε καὶ τους σους συμπλοους τριῶν

ημερέων προαγορευω ἐκ τῆς ἐμῆς γης ἐς αλλην τινὰ μεμορμίζεσθαι, εἰ δὲ μή, ατε πολεμίους περιεψεσθαι. i 16 Ἐχένης μὲ, ταύτην απιξιν παρὰ Πρωτέα ἔλεγον οἱ ἱρέες γενέσθαι ' δέ μοι καὶ πιμηρος τον λόγον τουτον πυθέσθαι ' ἀλλ' ου γὰρ ομοίως ἐς την ἐποποιίηνευπρεπὴς ῆν τῶ ετέρω, τωπερ ἐχρήσατο, Ιἐς οJ μετηκε αυτὀν , δηλώσας ώς καὶ τουτον ἐπίσταιτο τον λόγον. δῆλον δέ' καπάπερ ἐποίησε ἐν χλιάδι καὶ Ουδαμῆ ἄλλnἀνεπόδισε εωυτόν πλάνην την Γελεξάνδρου, ώς ἀπροωείχθη ἄγων Ἐλένην τῆ τε δη ἄλλρ πλαζόμενος, καὶ Δῖἐς Σιδῶνα της Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ αυτ ἐν Θιομηδεος ἀριστεί5' λέγει - ἔπεα ουτω 'γνθ' αν Οἱ πέπλοι παμποίκιλοι, ἐργα γυναικῶν

Σιδονίων, τὰς αυτὸς Ιελέξανδρος θεοειδὴς φαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς ευρέα πόντον, Πν όων, Θ Ἐλένην περ ἀνηγαγεν ευπατέρειαν. ἐπιμέμνηται-καὶ ἐν υδυσσείη ἐν τοισίδε τοῖσι ἔπεσι ' ω Θιὸς θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα, θλὰ, τά οἱ Πολυδάμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις

Αἰγυπτίη, τῆ πλεῖστα φέρει ζείδωρος ἄρουρα Φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλα δὲ λυγρά. καὶ τάδε ἔτερα πρὸς 'λέμαχον Μενέλεως λέγει '

Αἰγυπτω μ' ἔτι δευρο θεοὶ μεμαῶτα νέεσθαι Ἐσχον, ἐπεὶ Ου σφιν ἔρεξα τεληέσσας ἐκατόμβας J, ἐν τουτοισι τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ, ὁτι ἡπί--ο την ἐς Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνηπι ὁμουρέει γὰρ ἡ Συρίη Αἰγυπτω, οι δὲ Φοίνικες, των ἐστὶ ἡ Σιδών, ἐν τni 7 Σ Φ οἰκέουσι. κατὰ ταυτα δὲ τὰ ἔπεα καὶ τόδε τό χωρίον ο- λιστα, αλλὰ μάλισταὶ δηλοῖ, ἔτι ουκ Ῥμη- ρου τὰ Κύπρια ἔπεά ἐστι, αλλ' ἄλλου τινός ἐν μὲν γὰρ

τοῖσι Κυπρίοισι εἶρηται, ει τριταῖος ἐκ Σπάρτης 'Aλέ-

174쪽

LIB. II. CAP. 115 - 119.

ξανδρος απίκετο ἐς το Ἱλιον αγων την Ἐλενην, ευαδετε πνευματι χρησάμενος καὶ θαλάσση λείη ' ἐν δὲ γλιάδι λέγει, ώς ἐπλάζετο αγων αυτην. πιμηρος μέν νυν καὶ τὰ κυπρια ἔπεα χαιρέτω.ειρομένου δέ μευ τους ἱρεας, εἰ μάταιον λόγον λέ- II8γουσι οἱ Ἐλληνες τὰ περὶ Ἱλων γενέσθαι η Ου, ἔφασαν προς ταυτα τάδε, ἴστορQσι φάμενοι εἰδεναι παρ' αυτου Μενέλεω Ω θεῖν μὲν γὰρ μετὰ τὴν Ἐλένης ἀρπαγην ἐς την δευκρίδα γην Ἐλληνων στρατιην πολλην βωθέ - σαν Μεσέλεω, ἐκβῆσαν δὲ ἐς γην καὶ ἱδρυθεισαν την στρατιην πεμπειν ἐς τὸ Ἱλιον ἀγγέλους, συν δέ σφι ἰέναι καὶ αυτον Μενέλεων. τους δ' ἐπείτε ἐσελθεῖν ἐς το τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἐλένην τε καὶ τὰ χρήματα, τά οἱ οἴχετο κλέψας 'Αλέξανδρει, τῶν τε ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν ' τους δὲ δευκρους τὸν αυτον λόγον λέγειν τότε καὶ μετέπειτεν, καὶ ὀμνυντας καὶ ανωμοτί, μη μὲν ἔχειν Ελένην μηδὲ τὰ ἐπικαλεόμενα χρήματα, ἀλλ' εἶναι αυτὰ πάντα ἐν Αἰγυπτω, καὶ ουκ αν δικαίως αυτοὶ δίκας ωπέχειν τῶν Πρωτευς ὁ Αἰγυπτιος βασιλευς ἔχει. οἱ δὲ Ἐλληνες καταγελῆσθαι δοκέοντες υπ' αυτῶν Ουτω δὴ

ἐπολιόρκεον, ἐς δ ἐξεῖλον ἐλουσι δὲ τὸ τεῖχος ώς Ουκ ἐφαίνετο ἡ Ἐλένη, ἀλλα τὸν αυτὸν λόγον τψ προτέρω

ἐπυνθάνοHrο, ουτω δὴ πιστευσαντες τ' λόγω τφ πρῶτ' οἱ Ἐλληνες αυτὸν Μενέλεων ἐπιστέλλουσι παρὰ Πρωτέα. 'Aπικόμενος δὲ ὁ Μενέλεως ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ Ι19 ἀναπλώσας ἐς τὴν Μωφιν, εἴπας τὴν ἀλήθειαν τῶν πρηγμάτων, καὶ ξεινίων ἡντησε μεγάλων καὶ πλένην ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς δὲ καὶ τὰ εωυτου χρήματα πάντα. τυχῶν μέντοι τουτων ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ αδικος ἐς Αἰγυπτίους ' ἀποπλώειν γὰρ ἄρμημένον αυτὸν ἶσχον ἄπλοιαι ' ἐπειδὴ δὲ τουτο ἐπὶ πολλὸν τοιουτο ν, ἐπιτεχνῆται πρῆγμα ουκ οσιοπι λαβὼν γὰρ δυο

175쪽

παιδια ἀνδρῶν επιχωρίων ἐντομά σφεα εποιησε ' μετὰ δὲ ώς επάωτος ἐγενετο τομο εργασμένος , μισηθείς τε καὶ διωκόμενος ωχετο φευγων τησι νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης το ἐνθεμεν δὲ οκου ετράπετο, ουκέτι εἶχον εἰπεῖν --γυπτιοι ' τούτων δε τὰ μὲν ἱστορίγι εφασαν ἐπίστασθαι, τὰ δὲ παρ' εωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκεως επιστάμενοι λέγειν.

iis risτα μὲν Αἰγυπτίων οἱ ἱρεες ἔλεγον, εγῶ δε τῶλόγω τῶ περὶ Ἐλένης λεχθεντι καὶ αυτὸς προστίθεμαι, τάδε επιλεγόμενος' εἰ ην Ἐλένη ἐν γλω, ἀποδοθῆναιαν αυτην τοῖσι Ἐλλησι ητοι ἐκόντος γε η ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου. ου γὰρ δη ούτω γε φρενοβλαβης ην ὁ Πρωμος, ουδε οἱ αλλοι οι προσήκοντες αὐτω, δετε τοῖσι σφετέροισι σώμασι και τοῖσι τέκνοισι και τῆ πόλι κινδυνεύειν ἐβουλοντο, οκως ωλέξανδρος Ἐλένη συνοικέη. εἰ δέ τοι και ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταλα ἐγλνωσκον, ἐπει πολλοὶ μεν των ἄλλων Πώων, ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι Ἐλλησι, ἀπώλλυντο, αυ-s δε φιά- μου οὐκ ἔστι οτε ου δύο η τρεῖς η καὶ ἔτι πλέους τῶν παίδων μάχης γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ χρη τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεόμενον λέγειν, τοότων δε τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ μεν ἐλπομαι, εἰ και αυτὸς Πρίαμος συνοίκεε Ἐλορ, ἀποδοsναι αν αυτην τοῖσι Ῥχαιοῖσι, μέλ - λοντά γε δη τῶν παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. ουμεν ουδε η βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον περιηφε, ῶστε γέροντος Πριάμου ἐόντος ἐπ' ἐκείνω τὰ πρηγματα εἶναι, ἀλλ ' Ἐκτωρ και πρεσβύτερος και ἀνηρ ἐκείνου μῆλλον

ἐὼν ἔμελλε αυτην Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμνεσθαι, τὰν ου προσῆκε ἀδικέοντι τῶ ἀδελφεῶ ἐπιτοά- πειν, και ταλα μεγάλων κακῶν δι' αυτὸν συμβαινόντων ἰδίη τε αὐτῶ κοι τοῖσι ἄλλοισι πῆσι Πωσί. αλλ' ου γὰρ εἶχον Ἐλένην ἀποδοίναι Ουδε λέγουσι αὐτοῖσι την ἀλη-

176쪽

ήλειαν ἐπίστευον οἱ Ἐλληνες, ώς μεν ἐγὼ γνωμην ἀποφαινομαι, του δαιμονιου παρασκευάζοντος, Oκως πανωλεθρίη ἀπολόμενοι καταφανες τομο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ώς των μεγάλων αδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ των θεῶν. καὶ ταῶτα μὲν τρ εμοὶ

δοκεει εἴρηται.

Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι την βασιληίην Ῥαμψίνι-12Iτον ἔλεγον, ἔς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ πρῖς εσπέρην τετραμμένα τοs Ηφαιστείου, ἀντίους δὲ τῶν προπυλαίων ἔστησε ανδριάντας δυο, ἐόντας τὸ μεγαθος πέντε και εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγυπτιοι τον μὲν προς βορέω ἔστεῶτα καλέουσι θέρος, τον δὲ προς νότον χειμῶνα και τον μὲν καλεουσι θ ερος, τομον μεν προσκυνεουσί τε καὶ ευ ποιευσι, τον δὲ χειμῶνα κα-

λε όμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων ερδουσι. Πλολον δὲ αεούτω τῶ βασιλέr γενέσθαι ἀργυρου μέγαν, τον ουδένα τῶν υστερον επιτραφεντων βασιλεων δύνασθαι υπερβαλέσθαι οὐδ' ἐγγυς ελθεῖν. βουλόμενον δὲ αυτὸν εν ἀσφαλείη τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομεεσθαι οἴκημα λιθινον, τοὐ τῶν τοίχων ενα ἐς τὸ ἔξω μερος τῆς οἰκίης εχειν. τον δε ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανα- σθαι ' τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ενα ἐξαιρετὸν ειναι ἐκ τἀ τοίχου ὐηιδίως καὶ υπὸ δύο ἀνδρῶν και υπὸ μός. ώς ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν μεν βασιλεα θησαυρίσαι τὰ χρήματα εν αὐτῶ, χρόνου δε περιιόντος τὀν οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοs βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι τους παῖδας ειναι γὰρ αυτῶ δύο , τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι, ώς ἐκείνων προορέων , οκως βίον ἄφθονονρχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοs βασιλέος ' σαφέως δ' αυτοῖσι πάντα ἐξαῖγησάμενον τὰ περιτην ἐξαίρεσιν τos λιθου δοίναι τὰ μέτρα αυτου, λέγοντα, ῶς ταsτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος

177쪽

HERODOTI χρημάτων ἔσονται. καὶ τον μὲν τελευτησαι τον βίον, τους παῖδας αυτου οὐκ ἐς μακρον ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ τα βασιλήια νυκτὸς καὶ τον λίθον ἐπὶ τῶ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ἔηιδίως μεταχειρίσασθαι β καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι. γὸς δὲ τυχεῖν του βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα των χρημάτων καταδέα τὰ ἀγγήια, ουκ ἔχειν δὲ, οντινα ἐπαιτιῶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων σόων κα ὶ του

οἰκήματος κεκληιμενου. ώς δὲ αὐτφ καὶ δὶς καὶ τρὰς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ χρήματα τοὐς γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραῖζοντας , ποιῆσαί μιν τάδε ' πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι, καὶ ταυτας περὶ τὰ ἀγγήια, ἐν τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν, στῆσαι. τῶν φωρῶν ῶσπερ ἐν π πρὸ τοs χρόνω ἐλδόντων καὶ ἐνδύντος του ἔτερουαυτῶν, ἐπεὶ πρὸς τὸ ἄγγος προσῆψε, ἰθέως τῆ πάγρἐνέχεσθαι' ώς δὲ γνῶναι αυτὰν ἐν Ο κακῶ ἡν, ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεμ καὶ δηλουν αὐτῶ τὰ παρεόντα, καὶ κελευειν την ταχίστην ἐσδυντα ἀποταμεῖν αυτοὐ την κεφαλὴν, οκως μη αυτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς δς εἴη προσαπολωρ καὶ ἐκεῖνοπι τῶ δὲ δόξαι εὐ λέγειν κα

ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταυτα, καὶ καταρμόσαντα τὰν λίθον ἀπιέναι ἐπ' οἶκου, φέροντα την κεφαλὴν τos

γ ἀδελφεου. γὸς δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρέοντα τὸ σῶμα τos φω- οῖς ἐν τῆ πάγρ ανευ τῆς κεφαλῆς ἐόν, τὸ-οἴκημα

ἀσινὲς καὶ ουτε ἔσοδον ουτε ἐκδυσιν ουδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν τάδε ποιῆσαι ' τοs φωρὸς τὸν νέκυν κατὰ τοὐ τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ αυτου καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τὰν ἰν ίδωνται ἀπο- κλαυσαντα ἡ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας αγειν πρὀςεωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ τοs νέκυος τὴν μητέρα δε- νῶς φέρειν, λόγους δὲ ποῖς τὸν περιεόντα παῖδα ποιευ-

178쪽

μεHlν προστασσειν αυτῶ, οτεω τρόπω δυναται, μηχανῆσθαι ὁκως το σῶμα του ἀδελφεοs καταλυσας κομιεζ' εἰ τούτων ἀμελησει, διαπειλέειν αυτ ν ῶς ἐλθοsσαπρος τον βασιλεα μηνυσει αὐτον ἔχοντα τα χρήματα.

. δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοs περιεοντος παι- δεις καὶ πολλὰ προς αυτὴν λέγων Ουκ ἔπειθε, επιτεχνή-Gασθαι τοιάδε μιν' ἔνους κατασκευασάμενον καὶ ἀσκους πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι επὶ τῶν ονων, καὶ ἔπειτενελαυνειν αυτούς ' ῶς δε κατὰ τους φυλάσσοντας ἐν τον κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκων δύο ξ τρεῖς - ποδεωνας αυτὸν λύειν ἀπαμμένους ' ώς δὲ ἔρρεε ὁ οἶνος, την κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοευντα ῶς Ουκεχοντα προς ὁκοῖον τῶν ἔνων πρῶτον τράπηται ' τους φυλάκους, ῶς ἰδεῖν πολλὸν ρεοντα τον οἶνον, συντρεχειν ἐς την οδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμμνον οινον συγκομίζειν ἐν κερδεῖ ποιευμένους. τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πασι οργὴν προσποιεύμενον ' παραμυθευμένων δὲ αυτὸν τῶν φυλάκων χρόνω πρηῶνεσθαι προσποιεεσθαι καὶ υπίεσθαι τῆς οργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι αυτὸν τους ἔνους ἐκ τῆς ὁδοs καὶ κατασκευάζειν. ώς δε λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ σκῶψαί μιν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδομαι αὐτοῖοι τῶν ἀσκῶν ἔνα τοὐς δὲ αinos ῶσπερ εἶχον κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι, και ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ' ἐωυτῶν μείναντα συμπίνειν ' τὸν πεισθῆναί τε δὴ καὶ καταμεῖναι. ώς δέ μιν παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως ήσπάζοντο, ἐπιδοsναι αὐτοῖσι και αλλον τῶν ἀσκῶν δαψιλδε δὲ τῶ ποτῶ χρησαμένους τοὐς φυλάκους ὐπερμεθυσθῆναι, και κρατηθέντας υπὸ του νου αὐτοs ἔνθαπερ ἔπινον κατακοιμηθῆναι ' τὸν δὲ, ῶς πρόσω ἐν τῆς νυκτὸς, - τε σῶμα του ἀδελφεοὐ καταλῶσαι καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμη πάντων ξυρῆσαι

179쪽

τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθεντα δὲ τον νέκυν ἐπὶ τοὐσονους ἀπελαυνειν ἐπ' οἴκου, ἐπιτελέσαντα μητρὶ ταε προσταχθέντα. Tον δὲ βασιλεα, ῶς αυτφ ἀπηγγέλθη του φωρὸς ὁ νέκυς ἔκκεκλεμμενος, δεινα ποιέειν, πάντως δὲ βουλόμενον ευρεθηναι ὁστις κοτε εἴη ὁ ταυταμηχανεόμενος, ποιησαί μιν τάδε, ἐμοὶ μεν ου πιστά

την θυγατέρα την ἐωυτου κατίσαι ἐπ' οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας τε ομοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αυτῆ ὁ τι δὴ ἐν τω βιωεργασται αυτω σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον, ὼς δ' δι ἀπηγήσηται τα περὶ τον φῶρα γεγενημενα, τοsτον συλλαμβάνειν και μὴ ἀπιέναi ἔξω. ῶς δὲ την παῖδα ποιέειν

τὰ ἐκ του πατρὸς προσταχθέντα, τον φῶρα πυθόμενον των εῖνεκεν ταυτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίρτου βασιλεος περιγενέσθαι ποιέειν τάδε ' νεκροῶ προ φατου ἀποταμόντα ἐν τω ἄμω την χεῖρα ἰέναι αυτον

ἔχοντα αυτὴν υπὸ τῶ ωαπίω, ἐσελθόντα προς του βασιλέος την θυγατέρα καὶ εἰρωτεόμενον τάπερ καὶ οιαλλοι, ἀπηγήσασθαι ώς ἀνοσιώτατον μεν εχ ἐργασμένος, ἔτε τοs ἀδελφεοs ἐν τῶ θησαυρω τοs βασιλεος υπὸ πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλὴν, σοφώτατονδε, ἔτι τους φυλάκους καταμεθυσας καταλυσειε τοῶ ἀδελφεοὐ κρεμαμένον τον νέκυν. τὴν δὲ, λ ήκουσε, ἄπτεσθαι αυτos ' τον δὲ φῶρα ἐν τῶ σκότεῖ προτειναι αυτῆ τοὐ νεκροs τὴν χεῖρα ' τὴν δε ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αυτοs ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι ' τονδε φῶρα προέμενον αυτῆ οἴχεσθαι διὰ θυρέων φευ- ζ γοντα. Ωὲς δὲ καὶ ταὐτα ἐς τον βασιλέα ἀνενηνεῖχθαι, - ἐκπεπλῆχθαι μεν ἐπι τῆ πολυφροσυνη τε καὶ τόλμὼ τἀνθρώπου, τέλος δὲ διαπέμποντα ἐς πάσας τὰς πύλις ἐπαγγέλλεσθαι ἄδειαν τε διδόντα και μεγάλα υποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ἄφιν τὴν μυ-s τον δὲ φῶρα πιστευ-

180쪽

σαντα ἐλθεῖν προς αυτοι , Ῥαμψίνιτον δε μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ την θωροτερα ταυτην συνοικίσαι ει πλε στα ἐπισταμενω ανθρωπων' Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν αλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων. Μετὰ δε l22 ταυτα ἔλεγον τουτον τον βασιλέα ζωὸν καταβηναι κάτω ες τον οἱ Ελληνες ἀίδην νομίζουσι ειναι, κἀκεῖθι συγκυβευειν τῆ Aημητρι, καὶ τα μεν νικῆν αυτην, τὰ

δε εσμῶσθαι ὐπ' αυτῆς, καί μιν πάλιν ἀπικέσθαι δῶρον ἔχοντα παρ' αυτῆς χειρόμακτρον χρύσεον. ἀποδὲ τῆς Ῥαμψινίτου καταβάσιος, ῶς πάλιν ἀπίκετο, ὁρ- τὴν δη ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἐφασαν, την και ἐγὼ οἶδα ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἐπιτελέοντας αυτούς' οὐ μέντοι εἴτε δι' ἄλλο τι εἴτε διὰ ταυτα ορτάζουσι ἔχω λέγειν. φῶρος δὲ αὐτημερὸν ἐξυφηναντες οἱ ἱρέες κατ' ὼν ἔδησαν ενος

αυτῶν μίτρη τοὐς οφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ μιν ἔχοντατὀ τῆρος ἐς ὁδον φέρουσαν ἐς ἱρὸν ήμητρος αυτοὶ

απαλλάσσονται οπίσω ' τον δε ἱρέα τομον καταδεδεμ

νον τοὐς οφθαλμοὐς λέγουσι ἡπo δυο λύκων ἄγεσθαι ἐς το ἱρὸν τῆς Βήμητρος ἀπέχον τῆς πόλιος εῖκοσι σταδίους, καὶ αὐτις οπίσω ἐκ τοs ἱροῶ ἀπάγειν μιν τοὐς λύκους ἐς τὼυτὀ χωρίον. χι μέν νυν ὐπ' Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω 123υτεω τὰ τοιαυτα πιθανή ἐστι' ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα τον λόγον ὐποκεεται, οτι τὰ λεγόμενα ὐπ' ἐκάστων ἀκοῆγράφω. ἀρχηγετεύειν δὲ των κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι Θήμητρα καὶ Αιόνυσον. ποῶτοι δὲ κάὶ τόνδε τον λόχον

Αθύπτιοί εἰσι οἱ εἰπόντte . se ἀνθρώπρ 1,-gθάνατός ἐστι. τοs σώuατος δὲ καταωθίνοντοe D ἄλλο ωου αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται ἐπεὰν πssitnθη πάντα τὰ χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια καὶ τὰ πετεινὰ . αδτιe D αν- θρώπου σῶμα γινόμενον ἐσδύνειν την πxo ήλυσιν δὲ αυτῆ γίνεσθαι έν τοισχιλίοισι ἔτεσι. τούτω τμ λόγω εἰσὶ