Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

191쪽

Η Ε R O D 0 T Iκτὰς μυς αρουραιους κατὰ μὲν φαγεῖν τους φαρετρε νας αυτῶν, κατὰ δε τα τόξα, προς δὲ τ ἀσπίδων τὰ ' λανα, ωστε υστερα4 φευγόντων σφέων γυμνῶν ὁπλων πεσέειν πολλούς. καὶ νsν oύτος ὁ βασιλευς

i.2 Μ- τοσόνδε τοὐ λόγου Αἰγύπτιοί τε καὶ οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἀποδεικνύντες απὸ τοs πρώτου βασιλεος

ἐς τos 'Hφαίστου του ἱρεα τομον τον τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας ἀνθρώπων γενεὰς γενομένας, καὶ ἐν ταύτησι ἀρχιρέας καὶ βασιλέας εκατέρους τοσούτους γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια ἔτεα ' γενεαὶ γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν εκατὸν ἔτεά ἐστι. μιῆς δε καὶ τεσσεράκοντα ἔτι τῶν ἐπιλοίπων γενεῶν, αῖ ἐπῆσαν τῆσι τριηκοσίησι, ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια καὶ χίλια ἔτεα. Osτω ἐν μυρίοισί τε ἔτεσι καὶ χιλίοισι καὶ προς τριηκοσίοισί τε καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα οὐδένα γενέσθαι' ου μέν ουδε πρότερον, οὐδὲ Γστερον ἐν τοῖοι ὁπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεsσι γενομένοισι ἔλεγον τοιολο οὐδέν. ἐν τοίνυν τούτω τω χρόνω τετράκις ἔλεγον ἐξ ηθέων τον ηλιον ἀνατεῖλαι '

ἔνθα τε νῶν καταδυεται, ἐνθεsτεν δὶς ἐπανατεῖλαι, καὶ ἐνθεν νῶν ανατέλλει, ἐνθαsτα δις καταδsναι ' και Ου-δὲν τῶν κατ' Αἴγυπτον υπο ταsτα ἔτεροιωθηναι, οὐτε

τὰ ἐκ τῆς γης οἴτε τὰ ἐκ τοs ποταμοs σφι γινόμενα, ουτε τὰ αμφὶ νούσους οὐτε τὰ κατὰ τους θανάτους. 143 Πρότερον δὲ Σκαταίω τῶ λογοποιῶ ἐν Θήβησι γενεηλογήσαντί τε μυτὸν και ἀναδήσαντι την πατριὴν ἐς εκκαιδέκστον θεὸν ἐποίησαν οἱ ἱρέες τοs Aιὸς οἷόν τι καὶ ἐμοὶ ου γενεηλογησαντι ἐμεωυτόν ' ἐσαγαγόντες ἐς

192쪽

LIB. II. CAP. I 1- i ta 19lτὸ μέγαρον ἔσω ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνυντες κωλοσσους ξυλίνους τοσουτους, οσουςπερ εἶπον ' ἀρχι- ρευς γὰρ εκαστος αυτόθι ωταται ἐπὶ τῆς μυτου ζόης εἰκόνα εωυτου ' ἀριθμεοντες ἁν καὶ δεικνυντες οἱ ἱρέες ἐμοὶ σπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς εωυτῶν εκαστον ἐόντα, εκ του αγχιστα ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος διεξιόντες διὰ πασέων, ἐς ο ἀπέδεξαν άπάσας αυτάς. Ἐκατα- δὲ γενεηλογήσαντι εωυτον και ἀναδήσαντι ἐς εκκαιδέκατον

θεὀν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῆ ἀριθμήσι, οὐ δεκόμενοι

παρ' αυτου απὸ θεου γενέσθαι ανθρωπον ' ἀντεγενεηλόγησαν-ωδε, φάμενοι ἔκαστον των κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ο τους πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους απέδεξαν κολοσσοῖς πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γενόμενον, και Ουτε ἐς θεὸν ουτε ἐς θωα ἀνέδησαν αυτους. πίρωμις δέ ἐστι κατ' Ἐλλάδα γλῶ σαν καλὸς κἀγαθός. πιδη ἁν τῶν αἱ εἰκόνες ἐσαν, i 44 τοιουτους ἀπεδείκνυσαν σφεας πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν ἀπηλλαγμένους. τὸ δὲ πρότερον τῶν ἀνδρῶν τούτων θεους εἶναι τους ἐν Αἰγυπτω αρχοντας, οικέοντας αμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰεὶ ἔνα τον κρατέοντα εἶναι ' ύστατον δὲ αυτῆς βασιλευσαι Τὸροντὰν υσίριος παῖδα, τον Ἀπόλλωνα Ἐλληνες ουνομάζουσι ' τosτον καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλευσαιύστατον Αἰγύπτου. πισιρις δέ ἐστι Βιόνυσος κατ' Ἐλ λάδα γλῶσσαν. ' Ἐλλησι μέν νυν νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται 1 5ειναι πρακλέης τε καὶ Θιόνυσος καὶ Παν, παρ' Αἰγυπτίοισι δὲ Παν μὲν αρχαιότατος καὶ τῶν οκτὼ τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν, Ηρακλέης τε τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Αιόνυσος δε τῶν τρίτων, οῖ ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. ορακλέr μὲν δ' ὁσα αυτοὶ Αἰγύπτιοί φασι εἶναι ἔτεα ἐς μασιν

193쪽

ΗΕR0D0ΤΙ βασιλέα, δεδηλωταί μοι πρόσθε ' Πανὶ δὲ ἔτι τούτων πλέονα λέγεται εἶναι, Θιονυσω δ' ελάχιστα τούτων, και τουτω πεντακισχίλια καὶ μύρια λογίζονται εἶναι Aμασιν βασιλέα. καὶ ταυτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ ἐπίστασθαι, αἰεί τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα. -ονύσφ μέν νυν τῶ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομέν' γενέσθαι κατὰ εξακόσια ετεα καὶ χίλια

μάλιστά ἐστι ἐς ἐμὲ, μακλδε δὲ τω 'Aλκμήνης κατὰ εἰνακόσια ἔτεα, Πανὶ δε τῶ Πηνελόπης ἐκ ταυτης γὰρ καὶ Ἐρμέω λέγεται γενέσθαι υπὸ Ἐλληνων ὁ Πάν,

ἐλάσσω ἐτεά ἐστι των Πωειῶν, κατὰ τὰ οκτακόσια μά- IH λιστα ἐς ἐμέ. Tούτων ων αμφοτέρων πάρεστι χρῆσθαι τοῖσί τις πείσεται λεγομένοισι μὰ λοw ἐμοὶ δ' ἁν ἡ περὶ αυτῶν γνώμη αποδέδεκται. εἰ μὲν γὰρ φανεροί τε ἐγένοντο καὶ κατεγηρασαν και ουτοι ἐν τῆ Ἐλλάδι, κατά περ Ἀρακλέης ὁ ' φιτρυωνος γενόμενος, καιδη και Αιόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ ἐκ Πηνελόπης

γενόμενος, ἔφη ἄν τις καὶ τούτους ἄλλους γενομένους ἄνδρας ἔχειν τὰ ἐκείνων οὐνόματα τῶν προγεγονότων θεῶν ' νυν δὲ Αιόνυσόν τε λέγουσι οἱ Ἐλληνες ως αυ- τίκα γενόμενον ἐς τον μηρὸν ἐνερράψατο Ζευς καιηνεικε ἐς μσαν την υπὲρ Αἰγύπτου λυσαν ἐν τn AGθιοπίη, καὶ Πανός γε πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπειν ὀκη ἐτράπετο γενόμενος. δῆλα ῶν μοι γέγονε, ἔτι ἴστερον ἐπ- ντο οἱ ληνες τούτων τὰ οὐνόματα η τὰ τῶν ἄλλων θεῶν. απ' ου δὲ ἐπύθοντο χρόνου, απὸ τούτου γενεηλογέουσι αυτῶν την γένεσιν.

I47 sτα μέν νυν αυτοὶ -γύπτιοι λέγουσι, ὁσαοι τε ἄλλοι ἄνθρωποι και Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολγέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην την χώρ ν γενέσθαι, ταυτ' ηδη φράσω ' προσέσται δέ τι αὐτοῖσι καὶ τῆς ἐμῆς ἔφιος. Ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ τὸν ἱρέα του -

194쪽

Hφαίστου βασιλευσαντα οὐδενα γὰρ χρόνον Οἴοί τεῆσαν ανευ βασιλεος διαιτῆσθαι) εστήσαντο δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον πασαν. ουτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι τοισίδε χρεόμενοι, μητε καταιρεειν ἀλλήλους μητε πλέοντι δίζησθαι ἔχειν τον ἔτερον του ετέρου, εἶναί τε φίλους τὰ μάλιστα. τῶνδε δε εῖνεκεν τους νόμους τουτους ἐποιευντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες ' ἐκέχρηστό σφι κατ' ἀρχὰς αυτίκα ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας τον χαλκέη φιάλη σπείσαντα αυτῶν ἐν τῶ ἱρῶ του Ηφαίστου.

τοίτον ἁπάσης βασιλεύσειν Αἰγυπτου ἐς γὰρ δη τὰ πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. Kαι δη σφι μνημόσυνα ἔδοξε 1 8 λιπέσθαι κοινῆ, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντα λαβύρινθον,ολίγον υπερ τῆς λίμνης τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κρ κείμενοπι τον ἐγὼ ξδη εἶδον λόγου μέζω. εἰ γάρ τις τὰ ἐξ Ἐλλήνων τείχεά τε και ἔργων ἀπόδεξιν συλλογχαιτο, ἐλάσσονος πόνου τεῶν και δαπάνης φανείη ἐόντα τοs λαβυρίνθου τosτου 'καίτοι ἀξιόλογός γε καὶ ὁ ἐν 'μέσω ἐστὶ νηὀς και ὁ ἐν Σάμω. ἡσαν μέν νυν καὶ αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες ωάὶ κολλῶν ἐκάστη αυτέων Ἐλληνικῶν ἔργων και μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δε δὴ λαβύρινθος και τὰς πυραμίδας υπερβάλλει. του γὰρ δυώδεκα μέν εἰσι αυλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι αλλήλησι, ἔξ μὲν προς βορεην, α δὲ

προς νότον τετραμμέναι, συνεχεες ' τοῖχος δὲ ἔξωθεν ἀυτός σφεας περιέργει. οἰκήματα δ' ἔνεστι διπλόα, τὰ μὲν ὐπόγαια, τὰ δὲ μετέωρα επ' ἐκείνοισι, τρισχίλια αριθμὸν, πεντακοσίων και χιλίων ἐκάτερα. τὰ μέν νυν μετέωρα των οἰκημάτων αυτοί τε ώρέομεν διεξιόντες καὶ αυτοὶ θηησάμενοι λέγομεν, τὰ δὲ αυτῶν υπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα. οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες των Αἰγυπτίων δεικνύναι αυτὰ Ουδαμῶς ῆθελον, φάμενsι θήκας

195쪽

κοδομησαμενων βασιλέων καὶ των ἱρῶν κροκοδείλων.ουτω τῶν μεν κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῶν παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δε ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αυτοὶ Δρεομεν. αῖ τε γὰρ ἔξοδοι διὰ τῶν στεγέων και οἱ εἱλιγμοὶ διὰ τῶν αυλέων ἐόντες ποικιλώτατοι θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ αυλῆς τε ες τὰ οἰκήματα διεξιοέσι και εκ τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ες στέγας τε ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων και ἐς αυλὰς ἄλλας ἔκ τῶν οἰκημάτων. οροφηθε πάντων τούτων λιθίνη, κατάπερ οἱ τοῖχοι, οἱ δε τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αυλὴ εκάστη περίστυλος λίθου λευκοὐ δρμοσμένου τὰ μάλιστα. τῆς δε γωνίης τμευτέοντος τοὐ λαβυρίνθου ἔχεται πυραμις τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῆ ζῶα μεγάλα ἐγγεγλυπται 149 ὁδος ο ' ἐς αυτὴν υπο γῆν πεποίηται Tos δὲ λαβυρίνθου τούτου εόντος τοιούτου θῶμα ἔτι μέζον παρέχεται

ἡ Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ' ἐν ὁ λαβύρινθος ου-

τος οἰκοδόμηται, τῆς το περίμετρον τῆς περιόδου εἰσὶ στάδιοι ἐξακόσιοι και τρισχίλιοι, σχοίνων εξήκοντα ἐόντων, ἴσοι και αυτῆς Αἰγύπτου το παρὰ θάλασσαν ' κέεται δε μακρη ἡ λίμνη προς βορέην τε και νότον, Αὐσα βάθος, τῆ βαθυτάτη αυτὴ εωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὁτι δε χειροποίητός ἐστι καὶ ορυκτή, αυτὴ δηλοῖ. ἐν γὰρ μέση τῆ λίμνρ μάλιστά κη ἔστῶσι δύο πυραμίδες, τουδ δατος υπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιας ἐκατέρη, καιτο κατ' ὐδατος οἰκοδόμηται ετερον τοσοsτο, και επ'μμφοτέρkσι επἔστι κολοσσὰς λίθινος κατήμενος ἐν θρμνω. OsTω αἱ μεν πυραμίδες εἰσὶ ἐκατον ὁργυιέων, αἱ δ'εκατῖν ὀργυιαι δίκαιαί εἰσι στάδιον ἐξάπλεθρον, εξαπέδου μεν τῆς οργυιῆς μετρεομένης και τετραπήχεος, τῶν ποδῶν μεν τετραπαλαίστων ἐόντων, του δε πήχεος ἐξαπαλαίστου. τὀ-υδωρ τό ἐν τῆ λίμνρ αυτιγενες μεν οὐκ

196쪽

I95 ἔστι ανυδρος γὰρ δη δεινῶς ἐστίη ταύτn), ἐκ του Νείλου δὲ κατὰ διωρυχα εσῆκται, καὶ μεν μηνας ἔσω ρέει ἐς την λίμνην, δε μῆνας ἔξω ἐς τον Νεῖλον αυτις. και ἐπεὰν μὲν ἐκρέρ ἡ Θὲ τότε τους ἔξ μῆνας ἐς το βα- σιώιον καταβάλλει ἐπ' ὴμέρην εκάστην τάλαντον ἀργυρίου ἐκ τῶν ἰχθυων, ἐπεὰν-ἐσίη τὸ ἴδωρ ἐς αυτήν, εἴκοσι μνέας. 'Eλεγον δὲ οι ἐπιχώριοι καὶ ώς ἐς την 150Συρτιν την ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αυτη υπο γῆν, τετραμμένη τὰ πρὸς ἐσπέρην ἐς την μεσόγαιαν παρὰ τὼ ουρος τὸ ὁπὲρ Μέμφιος. ἐπεί τε δε του ορύγματος τούτου ουκ Δρεον τὸν χουν ουδαμου ἐόντα, ἐπιμελες γὰρ δή μοι ην, εἰρόμην τους ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς λίμνης, ὁκου εἴη ὁ χους ὁ ἐξορυχθείς. οἱ δὲ ἐφρασάν μοι, ῖνα ἐξεφορήθη, καὶ ευπετέως επει πι ρδεα γὰρ λόγω καὶευ μνω τῆ 'Aσσυρίων πόλι γενόμενον ετερον τοιουτο.

τα γὰρ Σαρδαναπάλλου του Νίνου βασιλέος χρήματαμντα μεγάλα και - φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι ἐκ - ων των σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες υπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήια οἰκία .ώρυσσον, τὸν δε χοὐντὀν ἐκφορεόμενον ἐκ του ορύγματος, ὁκως γίνοιτο νυξ, ἐς τὸν πγριν ποταμὸν παραρρέοντα την Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ο κατεργάσαντο ο τι ἐβούλοντο. τοιουτον ἔτε-sον ρκουσα κατὰ τὸ τῆς ἐν Αἰγυπτω λίμνης ὀρυγμα γενέσθαι, πλὴν ου νυκτὀς, αλλὰ μετ' ἡμέρην ποιεύμενον ορύσσοντας γὰρ τὸν χουν τους Αἰγυπτίους ἐς τὸν λλον φορέειν, ὁ δε υπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν νυν λίμνη αυτη ουτω λέγεται ὀρυχθῆναι. Tῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνη χρεομένων, Ι5Iἀνὰ χρόνον ώς ἔθυσαν ἐν τω ἱρῶ του μαίστου, τῆυστάτη τῆς ὁρτῆς μελλόντων κατασπείσειν ὁ ἀρχιρευς ἐξήνεικέ σφι φιάλας χρυσέας, τῆσίπερ ἐώθεσαν σπέν-

197쪽

Jειν, ἀμαρτὼν του ἀριθμου ἔνδεκα δυώδεκα ἐουσι. ἐν- θαυτα ως Ουκ εἶχε φιάλην ὁ ἔσχατος ἐστεῶς αυτωνφαμμήτιχος, περιελόμενος την κυνέην ἐουσαν χαλκέην υπέσχε τε καὶ ἐσπενδε. κυνεας δε και οἱ αλλ0ιαπαντες ἐφόρεόν τε βασιλέες και ετύγχανον τότε εχοντες. φαμμητιχος μεν νυν οὐδενὶ δολερῶ νόφ χρεόμμνος υπεσχε την κυνέην, οι ἐν φρενι λαβόντες τό τε ποιηθὲν εκναμμητίχου και τὰ χρηστηριον, ο τι ἐκέχρη στό σφι, τον χαλκε σπείσαντα αυτῶν φιάλη τοὐτ0ν βασιλέα ἔσεσθαι μουνον Αἰγυπτου, αναμνησθέντες του

χρησμοὐ κτεῖναι μεν ουκ ἐδικαίωσαν ναμμήτιχον, ώς ἀνευρισκον βασανίζοντες Ουδεμιῆς προνοίης αυτὸν ποιησαντα, ἐς δε τὰ ελεα ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς δύναμιος, ἐκ δε τῶν ελέων ὁρμεόμενον

τοὐτον πρότερον φευγοντα τον Αἰθίοπα Σαβακῶν, ἔς οἱ τον πατέρα Νεκῶν απέκτεινε, τομον φευγοντα τότε

ἐς Συρίην, ἀπηλλάχθη εκ τῆς οψιος του ονείρου οΑἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων ουτοι, οῖ εκ νομοῖ Σαμτεύ εἰσι. μετὰ δε βασιλευοντα τὸ δεύτερον προς τῶνενδεκα βασιλεων καταλαμβάνει μιν διὰ την κυνέην φευ- γειν ἐς τὰ ελεα. ἐπιστάμενος ων, ῶς περιυβρισμένος

εχ προς αυτῶν , ἐπενόεε τίσασθαι τους διώξαντας.

. πέμψαντι δέ οἱ ἐς Βουτοsν πόλιν ἐς τὰ χρηστήριον τῆς Λητοὐς, ἔνθα δη Αἰγυπτίοισί ἐστι μαντήιον ἀψευδέστα-- τον, ηλθε χρησμὸς, ῶς τίσις ῆξει απὸ θαλάσσης χαλκέων ανδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ τῶ μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη υπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ῆξειν ἐπικουρους, χρόνου δὲ Ου πολλου διελθόντος ἀναγκαίη κατέλαβε νάς τε και κῆρας ἄνδρας κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ ἐς γην και ὁπλισθέντας χαλκω, αγγέλλει τῶν τις Αἰγυπτίων ἐς τὰ ελεα

198쪽

LI B. II. C A P. 151 - 154.

ἀπικόμενος τῶ ναμμητιχφς ώς ουκ ἰδών πρότερον χαλκ- ανδρας ὁπλισθέντας, ως χάλκεοι ανδρες ἀπιγμεθνοι απὰ θαλάσσης λεηλατέουσι τὰ πεδίον. ὁ δε μαθών

τὰ χρηστηριον επιτελ8όμενον φίλα τε τοῖσι 'γωσι καὶ Καρσὶ ποιεεται, καί σφεας μεγάλα ἡπισχνευμενος πείθει μετ' εωυτου γενεσθαι' ως δε ἔπεισε, οἴτω ἄμα τοῖσι βουλομμοισι Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι ἐπικουροισι καταιρέει τους βασιλέας. κρατήσας δε Αἰγυπτου πάσης ὁ Ι53ναμμήτιχος ἐποίησε τω μαί-φ προπύλαια εν Μεμφιτα προς νότον ἄνεμον τετραμμένα, αυλήν τε τῶ υπι, εν τῆ τρεφεται ἐπεὰν φανθ ὁ Γεπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν ποοπυλαίων, πῶσαν τε περίστυλον ἐουσαν καὶ τύπων πλεην ' ἀντὶ δὲ κιόνων ὐπεστῶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῆ αυλῆ. ὁ δὲ υπις κατὰ την Ἐλλήνων

γλῶσσαν ἐστι Ἐπαφει. Tοῖσι δὲ Ιωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ i54 τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτω ὁ ναμμήτιχος δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι ἀντίους αλλήλων, του Νείλου τὀ μέσον ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα. τούτους τε δή σφι τους χώρους δίδωσι, καὶ τἄλλα τὰ ωπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ καὶ παῖδας παρέβαλε αυτοῖσι Αἰγυπτίους την Ἐλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι, απὀ δὲ τούτων ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν οι νsνἐρμ ηνεες ἐν Αἰγύπτω γεγόνασι. οἱ δὲ Ἱωνές τε καὶ οἱ Κῆρες τούτους τους χώρους οἴκησαν χρόνον ἐπὶ πολλόν ' εἰσὶ ουτοι οἱ χῶροι πρὀς θαλάσσης ολίγον ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος ἐπὶ τῶ Πηλουσίω καλεομένω στόματι του μίλου. τούτους μεν δὴ χρόνω υστερον βασιλεῖς Ἀμασις ἐξαναστήσας ἐνθευτεν κατοίκισε ἐς Μέμφιν, φυλακὴν εω που ποιεύμενος πρὸς Αἰγυπτίων. τούτων δε οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτω οἱ Ἐλληνες ουτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ Αἴγυπτον γινόμενα απὸ ναμμηροτίχου βασιλέος ἀρξάuενοι πάντα καὶ τὰ υστερον ἐπιστά-

199쪽

γλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐκ τῶν- ανεστησαν χώρων, ἐν τουτοισι δ' οἶ τε ολκοὶ τῶν νεῶν καὶ τα ἐρείπια τῶν οἰκημάτων το μεχρι ἐμευ ησαν. ναμμήτιχος μεν νυν

D5 Tου δὲ χρηστηρίου του ἐν Αἰγύπτω πολλὰ ἐπεμνήσθην ηδη, και δη λόγον περὶ αυτου ώς ἀξίου ἐόντος ποιησομαι ' τὸ γὰρ χρηστηριον τουτο το ἐν Αἰγύπτω ἐστὶ, μεν Λητοsς ἱρὸν, ἐν πόλι δὲ μεγάλρ ἱδρυμένον κατὰ

το Σεβεννυτικὸν καλεόμενον στόμα τοs μίλου, ἀναπλώοντι απῖ θαλάσσης ἄνω. ουνομα δὲ τρ πόλι ταυτροκου τὸ χρηστήριον ἔστι Βουτώ, ῶς καὶ πρότερον οὐνόμασταί μοι. Φῖν δέ ἐστι ἐν τρ Βουτοι ταύτst 'Aπόλλωνος καὶ ωρτέμιδος. και δ γε νηὸς τῆς Λητοὐς, ἐν τῶ δὴ τὸ χρηστήριον ενι, αὐτός τε τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ τὰ lπροπύλαια ἔχει ἐς υφος δέκα οργυιέων. τὰ δέ μοι τῶν φανερῶν ὴν θῶμα μέγιστον παρεχόμενον φράσω. ἐστι ἐν τῶ τεμένεῖ τούτω Λητοsς νηὸς ἐξ ενὸς λίθου πεποιημένος ἔς τε υφος και ἐς μῆκος, καὶ τοῖχος ἔκαστος

τούτοισς ωος ' τεσσεράκοντα πηχέων τούτων ἔκαστον

ἐστὶ το δὲ καταστέγασμα τῆς οροφῆς ἄλλος ἐπικέεται i56 λιθος ἔχων την παρωροφίδα τετράπηχυν. Oυτω μέν νυν ὁ νηὸς τῶν φανερῶν μοι τῶν περὶ τοsτο τὸ ἱρόν ἐστι θωμαστότατον, τῶν δε δευτέρων νῆσος ἡ πιμμις καλεομένη. ἔστι μὲν ἐν λίμνρ βαθ4 καὶ πλατέρ κειμένη παρὰ το ἐν Βουτοῖ ἱρόν, λέγεται δε ὐπ' Αἰγυπτίων εἶναι αὐτη ξ νῆσος πλωτή. αὐτὰς μὲν ἔγωγε ούτε πλώουσαν Οἴτε κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα δὲ ἀκούων, εἰ νῆσος ἀληθέως ἐστὶ πλωτή. ἐν δὴ ὼν ταύτn νηός τε Ἀπόλλω - νος μέγας ἔνι καὶ βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ' ἐν αυτῆ φοίνικές τε συχνοὶ καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα καὶ ἄφορα πολλά. λόγον δὲ τόνδε μι-

200쪽

LIB. II. CAP. 15 - 158.199λεγοντες οἱ Αἰγυπτιοί φασι εἶναι αυτην πλωτήν, ώς ἐν τst νήσω ταυτη ουκ ἐουσρ πρότερον πλωτῆ Λητὼ ἐουσα τῶν οκτὼ θεῶν των πρώτων γενομενων, οἰκέουσα ἐν Βουτοῖ πόλι, ἶνα δή οἱ το χρηστήριον τοὐτο εστι, Απόλλωνα παρα Ἱσιος παρακαταθήκην δεξαμενη δεμ σωσε κατακρυψασα ἐν τῆ νυν πλωτὴ λεγομένη νήσω,οτε δὴ το παν διζήμενος ὁ Τυφὼν ἐπῆλθε, ἐθέλων ἐξευρεῖν του υσίριος τον παῖδα. 'Aπόλλωνα δὲ καὶ Αρτεμιν Θιονυσου καὶ Ἱσιος λέγουσι εἶναι παῖδας, Λητοsν dε τροφὸν αυτοῖσι καὶ σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ

βαστις. ἐκ τουτου δὲ τοs λόγου καὶ ουδενὰς αλλου Αἰσχυλος ὁ Ευφορίωνος ῆρπασε το ἐγὼ φρασω, μοὐνος δὴ ποιητέων τῶν προγενομένωπι ἐποίησε γαρ υρτεμιν εἶναι θυγατέρα Θήμητρος. τὴν δὲ νῆσον διὰ τosτο γενέσθαι πλωτήν. -sτα μὲν ουτω λέγουσι. ναμμήτιχος θὲ i57

ἐβασίλευσε Αἰγυπτου τέσσερα καὶ πεντήκοντα ετεα, τῶν

τὰ ενὸς δέοντα τριήκοντα υζωτον τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς δ ἐξεῖλε αὐτη δὲ ἡ ωζωτος ἀπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιο κευμένη ἀντέσχε τῶν ημεῖς ἴδμεν. αμμητίχου δὲ Νεκῶς παῖς ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε 158 Αἰγυπτου, δς τὴ διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος τῆ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερουσy, τὴν Θαρεῖος ὁ Πέρσης δεύτερα διώρυξε. τῆς μῆκος μέν ἐστι πλόος ἡμέραι τέ σερες, ευρος δὲ ώρυχθη ἄστε τριήρεας δύο πλώειν ὁμοίἐλαστρεομένας. ἐκται δὲ απὸ τos Νείλου τὸ υδωρ ἐς αυτὴν, ἐκται δὲ κατύπερθε ολίγον Βουβάστιος πόλιος παρὰ Πάτουμον τὴν 'Αραβίην πόλιν ἐσέχει δὲ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ πρῶτον μὲν τοὐ πεδίου τοs Αἰγυπτίου τὰ πρὸς Ἀραβίην ἔχοντα, ἔχεται δὲ

κατύπερθε του πεδίου τὸ κατὰ Μέμφιν τεῖνον ουρος,