Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

211쪽

HERODOTIοι Βελφοὶ περὶ τὰς πόλις ἐδωτίναζον , ποιευντες δε τοsτο ουκ ἐλάχιστον ἐξ Αἰγυπτου ηνείκαντο. υμασις μὲν γάρ σφι ἔδωκε χίλια στυπτηρίης τάλαντα, οἱ δὲ ἐν

Αἰγυπτ' οἰκεοντες Ελληνες εἰκοσι μνεας.

38i Κυρηναίοισι δὲ μασις φιλότητά τε καὶ συμμαχίην

συνε κατο. ἐδικαίωσε δε καὶ γημαι αυτόθεν, εἴτ ἐπιθυμησας Ἐλληνίδος γυναικος, εἴτε και ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων εἴνεκεν. γαμέει δ' ων, οἱ μεν λέγουσι Βά του, οἱ δ' 'Αρκεσίλεω θυγατέρα, οἱ δὲ Κριτοβουλου ἀνδρὸς των ἀστῶν δοκίμου τῆ ουνομα ην Λαδίκη. τημεί- τε συγκλίνοιτο ὁ ωμασις, μίσγεσθαι Ουκ οἷός τε ἐγίνετο, τησι δε ἄλλησι συναιξὶ ἐχρῆτο. ἐπείτε δὲ πολλὸν τosto ἐγίνετο, εἶπε ὁ υμασις προς την Λαδίκην Ψαυτην καλεομένην ' γυναι, κατά με ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι τοιουδεμία μηχανη μη ουκ ἀπολωλεναι κάκιστα γυναικων

πασέων. , δὲ Λαδίκη, ἐπελέ οἱ αρνεομένρ ουδὲν ἐγίνετο πρηυτερος ὁ 'Ἀμασις, εὐχεται ἐν τω νόω τηυφροδίτη, ην οἱ υπ' ἐκείνην την νύκτα μιχθη ὁ λα- σις, τοsτο γάρ οἱ κακοs εἶναι μῆχος, ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην. μετὰ δὲ την επην αυτίκα οἱ εμίχθη ὁ υμασις, καὶ το ἐνθεμεν η , ὁκότε ἔλθοι προς αυτην, ἐμίσγετο, καὶ κάρτα μιν ἔστερξε μετὰ

σαμενη γὰρ ἄγαλμα απέπεμψε ἐς ΚυρηνIν , τὸ ἔτι καὶ

ἐς ἐμε ην σόον, ἔξω ἱδρυμένον τοs oηναίων ἄστεος. ταυτην την Λαδίκην, ως ἐπεκράτησε Καμβυσης Αἰγυπτου και μυθετο αυτῆς, Θις εἴη, ἀπεπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην.

182 υνέθηκε και ἀναθήματα ὁ ωμασις ἐς την Ἐλ- λάδα , τοsτο μὲν ἐς Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον Ἀθηναίης καὶ εἰκόνα εωυτοs γραφὴ εἰκασμένην, τοsτο δὲ τῆ ἐν Λίνδω Ῥθηναίη δυο τε αγάχματα λίθινα καὶ θω-

212쪽

ρηκα λίνεον ἀξιοθηητον, τουτο ἐς Σάμον τῆ εἰκόνας εωυτου.διφασιας ξυλίνας, αῖ ἐν τφ νηῶ τῶ μεγάλω ἱδρυατο ετι καὶ το μέχρι ἐμεs, οπισθε τῶν θυρέων. ες μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην την μυ- τοs τε καὶ Πολυκράτεος του Αἰάκεος, ἐς δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν ουδεμιῆς εῖνεκεν, ἔτι δὲ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Λίνδφτὀ τῆς Ἀθηναίης λέγεται τὰς του Βαναου θυγατέρας ἱδρυσασθαι προσσχουσας, ἔτε ἀπεδίδρησκον τους Αἰγυπτου παῖδας. ταυτα μὲν ἀνέθηκε ὁ 'Ἀμασις. εIλε δου προν πρῶτος ανθρώπων καὶ κατεστρέψατο ἐς φόρουαπαγωγήν.

I τουτον δὴ τὸν Αμασιν Καμβυσης ὁ Κυρου ἐστρα- Iτεύετο, ἄγων καὶ ἄλλους τῶνῆρχε, κα Ελλήνων 'γωνάς τε καὶ Αἰολέας, δι αἰτίην τοιήνδε πέμψας Καμβύσης ἐς Αἴγυπτον κήρυκα αἴτεε ωμασιν θυγατέρα, αἴτεε δὲ ἐκ συμβουλίης ἀνδρος Αἰγυπτίου δς μεμφόμενος Ἀμάσι ἐπρηξε ταλα, ὁτι μιν ἐξ απάντων τῶν ἐν Αἰγύπτω ἰητρῶν ἀποσπάσας απὸ γυναικός τε καὶ τέκνων ἔκδοτον ἐποίησε ἐς Πέρσας, ὁτε Κυρος πέμψας παρὰ μασιν αἴτεε ἰητρὸν ὀφθαλμῶν δς εἴη ἄριστος τῶν ἐν Αἰγέ- πτω. ταὐτα δὴ ἐπιμεμφόμενος ὁ Αἰγύπτιος ἐνῆγε τῆσυμβουλ4, κελευων αἰτέειν τον Καμβύσεα υμασὶν θυ-

213쪽

χθοιτο. ὁ δὲ υμασις τῆ δυνάμι τῶν Πεμεων ἀχθόμενος καὶ ἀρρωδέων Ουκ εἶχε ουτε δουναι οἴτε ἀρνήσασθαι 'ευ γὰρ ηπίστατο, ὁτι Ουκ λ γυναῖκά μιν εμελλε καμ- βυσης εξειν, ἀλί ῶς παλλακην. ταυτα δη ἐκλογιζόμενος ἐποίησε τάδε ην Ἀπρίεω του προτέρου βασιλεος θυγάτηρ κάρτα μεγάλη τε καὶ ευειδὴς, μουνη του οἴκου λελειμμένη, ουνομα δε οί ην Νίτητις. ταυτην δη την παῖδα ὁ σμασις κοσμησας ἐσθῆτί τε καὶ χρυσῶ ἀποπέμπει ἐς Πέρσας ώς μυτου θυγατέρα. μετὰ δὲ χρόνον ῶς μινήσπάζετο πατρόθεν ουνομάζων, λεγει προς αυτον ηπαῖς 'n βασιλευ, διαβεβλημένος υπὸ ωμάσιος ου μανθάνεις, ος ἐμέ σοι κόσμω ἀσκήσας απεπεμψε, ῶς εωυ- του θυγατερα διδους ἐουσαν τῆ ἀληθείη 'Aπρίεω, του ἐκεῖνος ἐόντα μυτου δεσπότην μετ' Αἰγυπτίων ἐπαναστὰς ἐφόνευσε. sτο δη τὸ ἔπος κάὶ αυτη η αἰτίη - εγγενομένη ηγαγε Καμβυσην τον Κυρου μεγάλως θυμωθέντα ἐπ' Αἴγυπτον. ουτω μέν νυν λεγουσι Περσαι. 2 Αἰγυπτιοι δὲ οἰκηιεννται Καμβυσεα, φάμενοί μιν ἐκ ταυτης δη τῆς Ἀπρίεω θυγατρὰς γενεσθαι ' Kυρον γὰρ εἶναι τον πέμψαντα παρ' υμασιν ἐπὶ την θυγατέρα, ἀλλ' ου καμβυσην. λέγοντες δὲ ταντα ο- Ομως λέγουσι. ου μην ουδε λέληθε αυτους εἰ γάρ τινες καὶ ἄλλοι, τὰ Περσέων νόμιμα ὀρθῶς ἐπιστέαται καὶ Αἰγυπτιοι , οτι πρῶτα μεν νόθον ου σφι νόμος ἐστὶ βασιλευσαι γνησίου παρεόντος, αυτις δὲ οτι κασσανδάνης

τῆς Φαρνάσπεω θυγατρῖς - παῖς Καμβυσης, ἀνδρῖς' αιμενίδεω, ἀλλ' ουκ ἐκ τῆς Αἰγυπτίης. αλλὰ παρα- τράπουσι τον λόγον προσποιευμενοι τῆ Κυρου οἰκ-3 συγγενέες εἶναι. καὶ ταυτα μὲν ἄδὲ ἔχει. Λέγεται δὲ καὶ ὀδε ὁ λόγος, ἐμοὶ μὲν ου πιθανος, ῶς των Περσίδων γυναικῶν ἐσελθουσά τις παρὰ τὰς κυρου γυναῖκας, ῶς

214쪽

LIB. III. CAP. 1 - 5.

ειδε, Κασσανδάνη παρεστεῶτα τεκνα ευειδέα τε καὶ

μεγάλα, πολλφ ἐχρατο τP λα φ υπερθωμάζουσα, ηδε Κασσανδάνη ἐουσα του κυρου γυρο εἶπε τάδε ' δει- ῶνδε μέντοι ἐμὲ παίδων μητερα ἐοsσαν υρος εν ἀτιμίη ἔχει, την δ' ἄπ' Αἰγυπτου ἐπίκτητον ἐν τιμη τιθεται. 'ν μὲν αχθομένην τῆ ν τι εἰπεῖν ταῶτα, των δέ οἱ παίδων τον πρεσβυτερον εἰπεῖν Καμβυσην' ' ιγάρ τοι,

ἁ μητερ, ἐπεὰν ἐγὼ γενωμαι ἀνω, Αἰγυπτου τὰ μεν

ἄνω κάτω θησω, τα δὲ κάτω ἄνω. -υτα εἰπεῖν αυτὸν ἔτεα ῶς δέκα κου γεγονότα, καὶ τὰς γυναῖκας ἐν θω- ματι γενεσθαι ' τον δὲ διαμνημονεύοντα, ουτωδη, ἐπείτε ηνδρωθη καὶ ἔσχε την βασιληίην, ποιήσασθαι τηνἐπ' Αἴγυπτον στρατηίην. Συφνεικε δὲ καὶ ἄλλο τι 4 τοιόνδε πρηγμα γενέσθαι ἐς την ἐπιστράτευσιν ταυτην 'ην των ἐπικουρων των Ἀμάσιος ἀνηρ γένος μὲν ωλικαρνησσευς, ουνομα δέ οἱ ην Φάνης, καὶ γνώμην ἱκανὰς και τα πολεμικὰ ἄλκιμος. ολος ὁ Φάνης μεμφόμενός κου τι Ἀμάσι ἐκδιδρησκει πλοίω ἐξ Αἰγυπτου, βουλόμενος Καμβυση ἐλθεῖν ἐς λόγους.. οἷα δὲ ἐόντα

αυτὸν ἐν τοῖσι ἐπικουροισι λόγου ου σμικρου ἐπιστάμενόν τε τὰ περὶ Αἴγυπτον ἀτρεκέστατα, μεταδιώκει ὁ υμασις σπουδην ποιευμενος έλεῖν, μεταδιώκει δὲ τωνευνούχων τὸν πιστότατον ἀποστείλας τριηρεῖ κατ' αυτὸν, δς αἱρέει μιν ἐν Λυκίη, ελὼν δὲ οὐκ ανηγαγε ἐς Αἴγυπτον ' σοφίη γάρ μιν περιηλθε ὁ Φάνης. καταμε--θυσας γὰρ τους φυλάκους ἀπαλλάσσετο ἐς Πέρσας. ἄρ- μημένω δὲ Καμβυση στρατευεσθαι ἐπ' Αἴγυπτον καὶ ἀπορέοντι την ἔλασιν, οκως την ἄνυδρον διεκπερα, ἐπελθὼν φράζει μεν καὶ τἄλλα τὰ ωμάσιος πρηγματα, ἐξηγέεται δὲ καὶ την ἔλασιν, ἁδε παραινέων, πέμψαντα παρὰ τὸν 'Aoαβίων βασιλέα δέεσθαι την διαοδόν οἱ ἀσφαλέα παρασχεῖν. -υνη δὲ ταυτn εἰσὶ φανεραὶ 5

215쪽

II E R 0 D 0 T Iεσβολαὶ ἐς Αἴγυπτοπι ἀπο γὰρ Φοινίκης μεχρι Ουρωντων Καδυτιος πόλιος γη ἐστὶ Σύρων των Παλαιστίνων καλεομένω ἀπο δὲ Καδυτιος εουσης πόλιος, ως ἐμοὶ δοκεει, Σαρδίων ου πολλῶ ἐλάσσονος, ἀπο ταυτης τὰ ἐμπόρια τὰ ἐπὶ θαλάσσης μέχρι γηνυσου πόλιος ἐστι του 'Αραβίου, απὸ δὲ γηνυσου αυτις Συρων μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ' ην δη τὸ Κάσιον ουρος τείνει ἐς θάλασσαν, απὸ δε Σερβωνίδος λίμνης, ἐν τη δη λόγος τὸν Τυφῶνα κ κρυφθαι, απὸ ταυτης ηδη Αἴγυπτος. τὰ δη μεταξυ γηνυσου πόλιος και Κασίου τε οὐρεος καὶ τῆς Σερβωνίδος λίμνης, ἐὸν τομο ουκ ολίγον χωρίον, ἀλλ' ο σον τε ἐπὶ τρεῖς ημέρας οδὸν, ἄνυδρόν ἐστι δεινῶς.6 N-ολίγοι των ἐς Αἴγυπτον ναυτιλλομένων ἐννενώκασι, τομο ἔρχομαι φράσων. ἐς Αἴγυπτον ἐκ τῆς Ἐλ- λάδος πάσης καὶ πρὸς ἐκ Φοινίκης κέραμος ἐσάγεται πλήρης οἴνου δὶς τοs ἔτεος ἐκάστου, και δν κεράμων οἰνηρὸν ἀριθμῶ κείμενον ουκ ἔστι ώς λόγω εἰπεῖν ἰδέσθαι. κοs δῆτα, εἴποι τις ἄν, ταίτα ἀναισιμοsνται;

ἐγὼ καὶ τομο φράσω. δεῖ τὸν μεν δήμαρχον ἔκαστον ἐκ τῆς Minos πόλιος συλλέξαντα πάντα τὸν κέραμον αγειν

ἐς Μέμφιν, τοὐς δὲ ἐκ Μέμφιος ἐς ταὐτα δη τὰ ἄνυδρα

τῆς Συρίης κομίζειν πλήσαντας υδατος. ουτω ὁ ἐπιφοιτέων κέραμος και ἐξαιρεόμενος ἐν Αἰγυπτω ἐπι τὸν πα-7 λαιὸν κομίζεται ἐς Συρίην. Ουτω μέν νυν Πέρσαι εἰσὶ οἱ την ἐσβολὴν ταυτην παρασκευάσαντες ἐπ' Αἴγυπτον, κατὰ δη τὰ εἰρημένα σάξαντες υδατι, ἐπείτε τάχιστα παρέλαβον Αἴγυπτον. τύτε δὲ Ουκ ἐόντος κω υδατος ετοίμου Καμβυσης πυθόμενος τοs Ἀλικαρνησσέος ξείνου, πέμψας παρὰ τὀν 'Ἀράβιον αγγέλους καὶ δεηθεἷς τῆς ασφαλείης ἔτυχε, πίστις δους τε και δεξάμενος παs 8 αυτos. Σέβονται δε Ἀράβιοι πίστις ἀνθρώπων ὁμοῖα

τοῖσι μαλιστα. ποιεsνται δὲ αυτὰς τρόπω τοιῶδε ' τῶν

216쪽

βουλομένων τὰ πιστὰ ποιέεσθαι αλλος ἀνηρ ἀμφοτέρων αυτῶν ἐν μέσω εστεώς λιθω ὁξεῖ το ἔσω τῶν χειρῶν παρὰ τοὐς δακτύλους τοὐς μεγάλους επιτάμνει

καὶ ἔπειτεν λαβών ἐκ τοs ἱματίου εκατέρου κροκύδα αλείφει τω αῖματι ἐν μέσω κειμενους λίθους ἐπτὰ,τοὐτο ποιέων ' ἐπικαλέει τόν τε Αιόνυσον καὶ τηνούρανίην. ἐπιτελέσαντος δὲ τούτου ταὐτα ὁ τὰς πιστις ποιησάμενος τοῖσι φίλοισι παρεγγυῶται τὰν ξεῖνον η και τὸν ἀστὀν, ην πρὰς ἀστὰν ποιέηται, οἱ δε φίλοι καὶ αυτοὶ τὰς πίστις δικαιείσι σέβεσθαι. Aιόνυσον δὲ θεῶν μοὐνον και την Οὐρανίην ηγέονται εἶναι, και τῶν τριχῶν την κουρὴν κείρεσθαί φασι κατάπερ αυτὸν τὸν Αιόνυσον κεκάρθαι' κείρονται δὲ περιτρόχαλα, περιξυρεsντες τοὐς κροτάφους. οὐνομάζουσι δε τὸν μὲν χιόνυσον υροτὰλ , την δὲ Οέρανίην 'Aλιλάτ. Ἐπει Αν την πίστιν τοῖσι ἀγγέλοισι τοῖσι παρὰ Καμ- sβύσεω ἀπιγμένοισι ἐποιησατο ὁ ωράβιος, εμηχανῆτο τοιάδε ' ἀσκοῖς καμηλων πλησας ὐδατος ἐπέσαξε ἐπὶ τὰς' ζωὰς τῶν καμηλων πάσας, τομο δὲ ποιησας ηλασε ἐς την ἄνυδρον καὶ ἡπέμενε ἐνθαsτα τὸν Καμβύσεω στρατόν. οὐτος μὲν ὁ πι θανώτερος τῶν λόγων είρηται, δεῖ δὲ καὶ τὰν εσσον πιθανὸν, ἐπεί γε δη λέγεται, ρηθῆνμι. ποταμός ἐστι μέγας ἐν τῆ 'Αραβίρ, τῶ οὐνομα Κόρυς, . ἐκδιδοῖ δε ούτος ἐς την Ερυθρην καλεομένην θαλασσαν. απὸ τούτου δη ἁν τοs ποταμον λέγεται τὸν βασιλέα τῶν Ἀραβίων ῆα φάμενον τῶν ωμοβοέων και τῶν ἄλλων δερμάτων Οχετὀν μηκεί ἐξικνεόμενον ἐς την ἄνυδρον, ἀγα-

γεω διὰ δη τούτου τὸ ὁδωρ, ἐν δὲ τη ἀνύδρω μεγάλας

δεξαμενὰς ὀρύξασθαι, ἶνα δεκόμεναι τὸ ἴδωρ σώζωσι. οδὰς δ' ἐστὶ δυώδεκα ημερέων απὸ τos ποταμos ἐς ταύτην την ἄνυδρον. ἄγειν δέ μιν διὰ Οχετῶν ἐς τριξὰ

χωρία.

217쪽

μένων Καμβύσην. ζεμασιν γὰρ ου κατέλαβε ζώοντα Καμβυσης ἐλάσας Αἴγυπτον, ἀλλα βασιλευσας ὁ

'Ἀμασις τέσσερα καὶ τεσσεράκοντα ἔτεα ἀπεθανε, ἐν

τοῖσι ουδέν οἱ μέγα ἀνάρσιον πρηγμαψυνηνείχ . ἀποθανὼν δὲ καὶ ταριχευθεὶς ἐτάνη ἐν τῆσι ταφῆσι τῆσι ἐν τῶ ψω, τμ αυτὸς οἰκοδομησατο. ἐπὶ ναμμηνίτου δὲ τουωμάσιος βασιλευοντος Αἰγυπτου φάσμα Αἰγυπτίοισι μέγιστον δὴ ἐγένετο υσθησαν γὰρ Θηβαι αἱ Αἰγυπτιαι,ουτε πρότερον ουδαμὰ υσθεῖσαι Ουτε υστερον το μέχρι

ἐμευ, ει λέγουσι αυτοὶ Θηβαῖοι. ου γὰρ δη υεται τὰ ἄνω της Αἰγυπτου τὸ παράπαν ' αλλὰ καὶ τότε υσθησαsi1 αἱ Θηβαι ἔλακάδι. οι δὲ Πέρσαι ἐπείτε διεξελάσαντες την ἄνυδρον ῖζοντο πέλας των Αἰγυπτίων ως συμβαλέοντες, ἐμαυτα οἱ ἐπίκουροι οἱ του Αἰγυπτίου, ἐόντεgἄνδρες Ἐλληνες τε και Κῆρες, μεμφόμενοι τφ Φάνῖ, ἔτι στρατον ηγαγε ἐπ' Αἴγυπτον ἀλλόθροον, μηχανέονται πρῆγμα ἐς αυτὸν τοιόνδε ' ησαν τω Φάνη παῖδες ἐν ΑἰγυπτP καταλελειμμένοι, τους ἀγαγόντες ἐς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς ο φιν του πατρὸς κρητηρα ἐν μέσω ἔστησαν αμφοτέρων των στρατοπέδων, μετὰ δε αγινέοντες κατὰ ἔνα ἔκαστον των παίδων ἔσφαζον ἐς τον κρητηρα.

διὰ πάντων δε διεξελθόντες των παίδων οἶνόν τε καὶ ωδωρ ἐσεφόρεον ἐς αυτὸν, ἐμπιόντες δὲ του αῖματος πάντες οἱ ἐπίκουροι ουτω δη συνέβαλον. μάχης δὲ γενομενης καρτερῆς καὶ πεσόντων ἐξ αμφοτέρων των στρα I 2 τοπέδων πληθεῖ πολλῶν ἐτράποντο οἱ Αἰγυπτιοι. Θομα μέγα εἶδον πυθόμενος παρὰ των ἐπιχωρίων ' των γὰρ οστέων περικεχυμένων χωρὶς ματέρων των ἐν τῆ μάχη ταυτy πεσόντων μὲν γὰρ των Περσέων ἐκδετο

τα ὀστέα, ώς ἐχωρίσθη κατ' ἀρχὰς, ἐτέρωθι δὲ των Αἰ-

218쪽

L1B. III. CAP. 10 - 13.

γυπτίων αἱ μεν τῶν Περσέων κεφαλαί εἰσι ἀσθενέες Ουτω, ωστε, εἰ ἐθέλεις ψήφφ μουνP βαλεῖν, διαπετρανέεις, αἱ δὲ ΗJν Αἰγυπτίων ουτω δη τι ισχυραὶ, μόγις αν λίθω παίσας διαρρηξειας. αἴτιον δὲ τούτου τόδε ἐλεγον, καὶ ἐμέ γ' ευπετέως ἔπειθον, οτι Αἰγυπτιοι μεναυτίκα ἀπὸ παιδιων ἀρξάμενοι ξυρεονται τὰς κεφαλὰς καὶ προς τον ηλιον παχύνεται τὰ οστεον. -υτο δὲ τουτοκαὶ του μη φαλακρουσθαι αἴτιόν ἐστι ' Αἰγυπτίων γὰρ αν τις ἐλαχίστους ἴδοιτο φαλαχροὐς πάντων ἀνθρώπων. τουτοισι μὲν δη τουτο ἐστι αἴτιον ἰσχυρὰς φορέειν τὰς κεφαλὰς ἰ τοῖσι δὲ Πέρσησι, μι ἀσθενέας φορεουσι τὰς κεφαλὰς, αἴτιον τόδε ' σκιητροφέουσι ἐξ αρας πίλους

τιήρας φορέοντες. ταυτα μέν νυν τοιαυτα ἐόντα εἶδον.

εἶδον-καὶ ἄλλα ὁμοῖα τουτοισι ἐν Παπρήμι, τῶν ἄμα Ἀχαιμένεr τῶ Θαρείου διαφθαρέντων υπὸ γνάρω του βυος. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἐκ της μάχης ώς ἐτράποντο, 13 ἔφευγον ουδενὶ κόσμφ. κατειληθέντων δὲ ἐς Μέμφιν ἔπεμπε ἀνὰ ποταμὸν Καμβέσης νέα Μυτιληναίην κηρυκα ἄγουσαν ἄνδρα Πέρσην, ἐς ὁμολογίην προκαλεόμενος Αἰγυπτίους. οἱ ἐπείτε την νεα ειδον ἐσελθουσαν ἐς την Μέμφιν, ἐκχυθέντες ἁλέες ἐκ του τείχεος τήν τε νέα διέφθειραν καὶ τοῖς ἄνδρας κρεουργηδὸν δι- σπάσαντες ἐφόρεον ἐς τὸ τεῖχος. καὶ Αἰγύπτιοι μὲν μετὰ τοὐτο πολιορκεόμενοι χρόνω παρέστησαν, οἱ δὲ προ εχέες Λίβυες δείσαντες τὰ περὶ την Αἴγυπτον γεγονότα παρέδοσάν σφεας αυτ ς αμαχητὶ, και σόρον τε ἐτάξαντο καὶ δῶρα ἔπεμπον. ει δὲ κυρηναῖοι καὶ Βαρκαῖοι, δείσαντες ομοίως καὶ οἱ Λίβυες, ετερα τοιοsτα ἐποίησαν. Καμβύσης δὲ τὰ μὲν παρὰ Λιβύων ἐλθόντα δῶρα φιλοφρόνως ἐδέξατο, τὰ δὲ παρὰ Κυρηναίων ἀπικομενα μεμφθεὶς, ως ἐμοὶ δοκέει, μι ην ολίγα ἔπεμψαν γὰρ δη πεντακοσίας μνέας ἀργυρίου οἱ Κυρηναῖοι , ταύτας

219쪽

218 Η E R 0 D 0 T Iδρασσόμενος αυτοχειροὶ διέσπειρε στρατιῆ. Nμέρη δε δεκάτη ἀπ ης παρελαβε τὸ τεῖχος τὀ εν Μεμφι Καμβυσης, κατίσας ἐς τὸ προάστειον επὶ λυμη τον βασιλέα

των Αἰγυπτίων ναμμηνιτον, βασιλευσαντα μηνας

τουτον κατίσας συν αλλοισι Αἰγυπτίοισι διεπειρῆτο αυ-

του τῆς φυχῆς ποιέων τοιάδε ' στείλας αὐτοs τὴν θυγα-τερα ἐσθῆτι δουλίη ἐξεπεμπε επ' ὐδωρ ἔχουσαν υδρήιον, συνέπεμπε δὲ καὶ αλλας παρθενους ἀπολέξας ἀνδρῶντων πρώτων ομοίως ἐσταλμένας τῆ του βασιλέος. ως θεβοῆ τε καὶ κλαυθμῶ παρηισαν αἱ παρθένοι παρὰ τοὐς πατέρας, οἱ μεν ἄλλοι πατέρες ἀνεβόευν τε και ἀνέκλαιον ὁρέοντες τὰ τέκνα κεκακωμένα, ὁ δὲ ναμμήνιτος προμδὼν καὶ μαθὼν ἔκυψε ἐς τὴν γῆν. παρεξελθουσέων δὲ των υδροφόρων δεύτερα οι τον παῖδα ἔπεμπε μετ' ἄλλων Αἰγυπτίων δισχιλίων τὴν αυτὴν ἡλικίην ἐχόντων, - τους τε αυχένας κάλF δεδεμένους καὶ τὰ στόματα ἐγκε- iχαλινωμένους. Θοντο δὲ ποινὴν τίσοντες - τιληναίων τοῖσι ἐν Μέμφι ἀπολομένοισι σῶν τῆ νηί ' ταυτα γὰρ ἐδίκασαν οἱ βασιλήιοι δικασται, υπερ ἀνδρος ἐκάστου δέκα Αἰγυπτίων των πρώτων ἀνταπόλλυσθαι. ὁ δὲ ἰδὼν παρεξιόντας καὶ μαθὼν τον παῖδα αγόμενον ἐπὶ θάνατον, των ἄλλων Αἰγυπτίων των περικατημένων αυτὸν κλαιόντων καὶ δεινὰ ποιεύντων τἀυτὰ ἐποίησε τὀ ἐπὶ τῆ θυγατρί. παρελθόντων δε καὶ τούτων συνήνεικε. ῶστε τῶν συμποτέων οι ἄνδρα ἀπηλικέστερον, ἐκπεπτωκότα ἐκ τἐν ἐόντων ἔχοντά τε οὐδὲν, εἰ μὴ οσαπτωχος, καὶ προσαιτέοντα τὴν στρατιὴν, παριένὰι ναμμήνιτόν τε τὸν 'Aμάσιος καὶ τοὐς ἐν τω προαστεω κατV-

μένους τῶν Αἰγυπτίων. ὁ δὲ ναμμήνιτος ῶς εἶδε, ἀνακλαύσας μέγα καὶ καλέσας οὐνομαστὶ τὸν εταῖρον ἐπλήξατο τὴν κεφαλήν. ῆσαν δ' ἄρα αυτου φύλακοι, οῖ τοποιεύμενον παν ἐξ ἐκείνου ἐπ' ἐκάσταὶ ἐξόδω Καμβύση

220쪽

LIB. III. CAP. I 3 -I5.

ἐσημαινον. θωμάσας δε ὁ Καμβυσης τα ποιεύμενα πέμψας αγγελον εἰρώτα αυτον, λεγων τάδε ' Θεσπότης σε Καμβύσης, ναμμηνιτε, εἰρωτα, διότι δη την μεν θυγατερα ὁρέων κεκακωμένην σἰαὶ τον παῖδα δε ὶ θάνατον στείχοντα ουτε ἀνεβωσας Ουτε ανέκλαυσας, τον δὲ πτωχὸν ουδέν σοι προσηκοντα, ώς Ωλων πυνθάνεται, ἐτίμησας; U μὲν δη ταsτα ἐπειρώτα, ὁ δ' ἄμείβετο τοισίδε ' παῖ Κυρου, τὰ μὲν οἰκηια ην μέζω κακὰ η ωστε ἀνακλαίειν, τὴ δὲ του εταίρου πένθος ἄξιον ην δακρυων,ος ἐκ πολλῶν τε καὶ ευδαιμόνων ἐκπεσὼν ἐς πτωχηίην ἀπῖκται ἐπὶ γηραος ουδω. Καὶ ταsτα ῶς απενειχθέντα υπὁ τουτου ευ δοκέειν σφι εἰρησθαι, ώς δὲ λέγεται υπ' Αἰγυπτίων, δακρυειν μεν Κροῖσον ἐτετεύχεε γὰρ καιουτος ἐπισπόμενος Καμβύσy ἐπ' Αἴγυπτον), δακρυεινδε Περσέων τους παρεόντας, αυτω τε Λαμβύση ἐσελθεῖν οἶκτον τινα, καὶ αυτίκα κελεύειν τόν τέ οι παῖδα ἐκ των ἀπολλυμένων σώζειν καὶ αυτὰν ἐκ του προαστείου ἀναστήσαντας ἄγειν παρ' μυτόν. I 3ν μεν δη παιδα Ιοευρον οι μετιόντες ουκέτι περιεόντα, αλλὰ πρῶτον κατακοπέντα, αυτὸν δὲ ναμμηνιτον αναστήσαντες ηγον

καρὰ Καμβύσην ἔνθα τοs λοιπου διαιτῆτο ἔχων ουδὲν βίαιον. εἰ δὲ καὶ ηπιστηθη μη πολυπρηγμονέειν, ἀπέλαβε αν Αἴγυπτον ἄστε ἐπιτροπευειν αυτῆς, ἐπεὶ τιμὰν ἐώθασι Πέρσαι τῶν βασιλέων τους παῖδας, τῶν, ἐν καί σφεων ἀποστέωσι, δμως τοῖσί γε παισὶ αυτῶν ἀποδιδοsσι την ἀρχήν. πολλοῖσι μέν νυν καὶ ἄλλοισι ἔστι

σταθμώσασθαι, ἔτι τοsτο ουτω νενομίκασι ποιέειν, ἐν

δὲ δὴ καὶ τῶδε , τψ Λίβυος γνάρω παιδὶ Θαννυρα, δς

ἀπέλαβε την οι ὁ πατὴρ ειχε αρχὴν, καὶ τῶ 'Aμυρταίου Παυσίρι' καὶ γὰρ οsτος ἀπέλαβε τὴν του πατρὸς αὐχήπι καίτοι γνάρω τε καὶ ωμυρταίου οὐδαμοί κω Πέρσας κακὰ πλέω ἐργάσαντο. νυν δὲ μηχανεόμενος κακὰ