Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

231쪽

πατρός' τα τε γὰρ ἐκείνου πάντα ἔχειν αυτὸν καὶ προσεκτῆσθαι Αἴγυπτόν τε καὶ την θάλασσαν. Περσαιμεν Ψαυτα ἔλεγον, κροισος δε παρεών τε καὶ Ουκἀρεσκόμενος τῆ κρίσι εἶπε ποος τον Καμβυσην τάδε 'μοι μέν νυν, ῶ παῖ Κυρου, ου δοκεεις ομοῖος ειναι τῶ πατέρι' ου γάρ κω τοί ἐστι υἱος, οἷον σε εκεῖνος κατελίπετο. Ησθη τε ταυτα ἀκουσας ὁ Καμβυσης 3ο καὶ ἐπαίνεε την Κροίσου κρίσιν. υτων δη ῶν ἐπιμνησθεντα οργῆ λεγειν προς τον Πρηξάσπεα ' Συνυν μάθε, εἰ λεγουσι Περσαι ἀληθεα , εἴτε αυτοὶ λε-

γοντες ταυτα παραφρονέουσι ' εἰ μεν γὰρ του παιδὰς του σοὐ τουδε εστεωτος εν τοῖσι προθυμοισι βαλὼν

τυχοιμι μεσης τῆς καρδίης, Περσαι φανέονται λέγοντες Ουδεν ' ἐν δ' ἁμάρτω, φάναι Πέρσας τε λέγειν ἀληθέα καὶ ἐμὲ μη σωφρονεειν. -υτα δὲ εἰπόντα καὶ διατεμναντα τὸ τόξον βαλεῖν τον παῖδα, πεσόντος δε του παι. δὸς ἀνασχίζειν αυτὸν κελευειν καὶ σκέψασθαι τὰ βλῆμα 'ώς δὲ εν τῆ καρδίη ευρε ναι ενεόντα τὸν δωτόν, εἰπεῖν προς τὰν πατερα του παιδὸς γελάσαντα καὶ περιχαρεα γενόμενοw Πρήξασπες, ῶς μεν ἐγώ τε Ου μαίνομαι, Περσαι τε παραφρονέουσι, δῆλά τοι γεγονε, νυν δε μοι εἰπε, τίνα ειδες ῆδη πάντων ἀνθρώπων ουτω ἐπίσκοπα τοξευοντα; Πρηξάσπεα δὲ ὁρέοντα ἄνδρα ου φρενήρεα

και περὶ εωυτῶ δειμαίνοντα εἰπεῖν Aεσποτα, οὐδ' ἀναυτὸν ἔγωγε δοκέω ἀν θ εὐa ούτω ἀυ καλῶς βαλεῖν. Ἀτε μεν ταυτα ἐξεργάσατο, ετέρωθι δε Περσεων ὁμοίους

τοῖσι πρώτοισι δυώδεκα ἐπ' Ουδεμιῆ αἰτίη ἀξιόχρεω ελῶν

36 ζώοντας ἐπὶ κεφαλὴν κατώρυξε. Tαυτα δε μιν ποιευντα ἐδικαίωσε Κροῖσος ὁ Λυδὰς νουθετῆσαι τοισιδε τοῖσι

232쪽

LI B. III. c A P. 34 - 37.

ἔπεσι ' γε βασιλευ, μη πάντα ηλικ4 καὶ θυμῶ ἐπίτραπε, αλλ' ἴσχε κάὶ καταλάμβανε σεωυτόν ' ἀγαθόν τι πρόνοον εἶναι, σοφον δὲ η προμήθεια ' σὐ δε κτείνεις μὲν ἄνδρας σεωυτοs πολιητας επ' ουδεμιῆ αἰτίy ἀξιόχρεω ελῶν, κτείνεις δὲ παῖδας ' ην δὲ πολλὰ τοιαυτα ποι4ς, οραοκως μη σευ ἀποστησονται Πέρσαι. εμοὶ δὲ πατηρ ὁσος Κυρος ἐνετελλετο πολλὰ κελευ- σε νουθετέειν καὶ υποτίθεσθαι ὁ τι αν ευρίσκω ἀγαθόν. υ μὲν δη ευ- νοιαν φαίνων συνεβούλευέ οἱ ταυτα, ὁ δ' ἀμείβεουοτοισίδε - α καὶ ἐμοὶ τολμῆς συμβουλευειν, ὀς χρηστῶς μὲν την σεωντου πατρίδα ἐπετρόπευσας, ευ δὲ τ' πατρὶ τῶ ἐμῶ συνεβουλευσας κελευων αυτὸν 'Ἀράξην ποταμον διαβάντα ἰέναι ἐπὶ Μασσαγετας βουλομενων ἐκείνων διαβαίνειν ἐς την ἡμετέρην, και απὸ μεν σεωυτὸν ωλε- σας της σεωυτου πατρίδος κακῶς προστὰς, ἀπὸ δὲ ει σας Κυρον πειθόμενόν σοι ' ἀλλ' ουτι χαίρων, ἐπεί τοι καὶ πάλαι ἐς σε προφάσιός τευ ἐδεόμην ἐπιλαβέσθαι. υτα δὲ εἴπας ἐλάμβανε τὸ τόξον ώς κατατοξευσωναυτόν, Κροῖσος δὲ ἀναδραμὼν ἔθεε ἔξω ό-ἐπείτε

τοξευσαι Ουκ εἶχε, ἐνετείλατο τοῖσι θεράπουσι λαβόντας αιν ἀποκτεῖναι. οἱ δὲ θεράποντες ἐπιστάμενοι τὸν τρόπον αυτου κατακρυπτουσι τὸν Κροῖσον, ἐπὶ τῶδε τῶλόγω ῶστε, εἰ μὲν μεταμελησει τs Kαμβυση καὶ ἐπιζητησει τὸν Κροῖσον, οἱ-ἐκφηναντες αυτὸν δῶρα λάμψονται ζωάγρια Κροίσου, ην δὲ μη μεταμεληται μηδὲ ποθu μιν, τότε καταχρῆσθαι. ἐπόθησέ τε δη ὁ Καμβυσης τὸν Κροῖσον ου πολλῶ μετέπειτεν χρόνω υστερον, και οἱ θεράποντες μαθόντες τομο επηγγελλον αυτF,ώς περιείη. Kαμβυσης δὲ Κροίσω μεν συνήδεσθαι ἔφη

περιεόντι, ἐκείνους μέντοι τους περιποιησαντας - καταπροῖξεσθαι, αλλ' ἀποκτενέειν ' καὶ ἐποίησε ταυτα. D 37

μὲν δη τοιαυτα πολλὰ ἐς Πέρσας τε καὶ τοὐς συμμάχους

233쪽

ἐπεμαίνετο μενων ἐν Μέμφι κάὶ θηκας τε παλαιας ανοίγων καὶ σκεπτόμενος τοὐς νεκρους ' ἐν-δη καὶ ἐς του Ηφαίστου το ἱρὸν ηλθε καὶ πολλα τωγάλματι κατεγέλασε ' ἔστι γαρ τos Heu στου τ'αλμα --, Φοινικηχιοι Παταειοισι ἐμφερέστατον , τοὐς οἱ Φοίνικες ἐν τῆσι πρφρῖσι των τριηρέων περιάγουσι. δς δὲ τουτους

μη ὀπωπε, ἐγὼ δέ οἱ σηματέω ' πυγμαίου ἀνδρος μίμησίς ἐστι. ἐσῆλθε δὲ καὶ ἐς των Καβειρων - ωqν, ἐς τοου θεμιτόν ἐστι ἐσιέναι αλλον γε η τον ἱρέα ταυτα δε τἀγάλματα καὶ ἐνέπρησε πολλὰ κατασκωψας. ἔστι καὶ ταυτα ὁμοῖα του 'φαίστου τούτου δέ σφεας παῖ-38 δας λέγω σι εἶναι. Πανταχῆ ἄν μοι δῆλά ἐστι, ὁτι ἐμάνη μεγάλως ὁ Καμβυσης ' ου γὰρ ἀν ἱροῖσίαε καὶ νομαίοισι ἐπεχείρησε καταγελῶν. εἰ γάρ τις προθείη πῶσι ἀνθρώποισι ἐκλέξασθαι κελευ- νόμους τοὐς καλλίστους ἐκ των πάντων νόμων , διασκεψάμενοι σν έλομπο ἔκαστοι τοὐς ἐωυτῶν ' Ουτω νομίζουσι πολλόν τι καλλίστους τοὐςεωυτῶν νόμους ἔκαστοι εἶναι. Ουκ ἄν οἰκός ἐστι ἄλλονγε η μαινόμενον ἄνδρα γέλωτα τὰ τοιαυτα τίθεσθαι. ώς δὲ Ουτω νενομίκασι τὰ περὶ τοὐς νόμους πάντες ἄνθρωποι , πολλοῖσι μὲν και ἄλλοισι τεκμηρίοισι πάρεστι σταθμώσασθαι, ἐν δὲ δη καὶ τῶδε Θαρεῖος ἐπὶ τῆς λυτου αρχῆς καλέσας Ἐλλήνων τοὐς παρεόντας είρετο, ἐπὶ κόσφ ἀν χρήματι βουλοίατο τοὐς πατέρας ἀποθνήσκοντας κατασιτέεσθαι ' οἱ δὲ ἐπ' Ουδενὶ ἔφασαν ἔρδειν δν τομο. Θαρεῖος μετὰ ταυτα καλέσας γνδων τοὐς καλεομένους Καλατίας, οῖ τοὐς γονέας κατεσθίουσι, εἴρετο παρεόντων των Ἐλλήνων καὶ δι ἐρμηνέος μα- θανόντων τὰ λεγόμενα, ἐπὶ τίνι χρήματι δεξαίατ' ἀντελευτέοντας τοὐς πατέρας κατακαίειν πυρί' οἱ δὲ ἀμβώσαντες μέγα ευφημέειν μιν ἐκέλευον. ουτω μέν νυν

234쪽

LI B. m. c A P. 37 - 40.

ταυτα νενόμισται, καὶ ὀρθῶς μοι Πίνδαρος πομῆσαι νόμον πάντων βασιuα φήσας εἶναι. - αδ δὲ Αἴγυπτον στρατευομένου 39 ἐποιησαντο καὶ Λακεδαιμόνιοι στρατηίην ἐπὶ Σάμον τε καὶ Πολυκράτεα τον Αἰάκεος, ος ἔσχε Σάμον ἐπαναστάς, καὶ τὰ μὲν πρῶτα τριχῆ δασάμενος την πόλιν τοῖσι ἀδελφεοῖσι Πανταγνώτω κάὶ Συλοσῶντι ἔνειμε, μετὰ δὲ τον μὲν αυτῶν ἀποκτείνας, τον δε νεώτερον Συλοσῶντα ἐξελάσας ἔσχε πασαν Σάμον , ἴσχων δὲ ξεινίην Ῥμάσι τῶ Αἰγυπτου βασιλέῖ συνεθήκατο, πεμπων τε δῶρα καὶ δεκόμενος ἄλλα παρ' ἐκείνου. ἐν χρόνω δὲ ὀλίγ' αυτίκα τοs Πολυκράτεος τα πρήγματα αἴρετο καὶ ἰν βεβωμενα ἀνά τε την γωνίην καὶ την ἄλλην Ἐλλάδα -οκου γὰρ ἰθύσειε στρατεύεσθαι, πάντα οἱ ἐχώρεε ευτυχέως ' κέκτητο δε πεντηκοντέρους τε εκατον καὶ χιλίους τοξότας ' ἔφερε δὲ καὶ ηγε πάντας, διακρίνων οὐδένα.

τῶ γὰρ φίλω ἔφη χαριέεσθαι μῶλλον ἀποδιδους τα ἔλαβε η αρχην μηδὲ λαβών. συχνὰς μεν δη τῶν νήσων ἀραιρη- κεε, πολλὰ δε καὶ τῆς ηπείρου ἄστεα. ἐν δὲ μ καὶ Αεσβίους πανστρατιὴ βωθέοντας Μιλησίοισι ναυμαχίnκρατήσας εἷλε, οῖ την τάφρον περὶ το τεῖχος το ἐν Σάμω πῆσαν δεδεμένοι ἄρυξαν. Καί κως τον λασιν 40ευτυχέων μεγάλως ὁ Πολυκράτης οuκ ἐλάνθανε, αλλά οἱ τομ' ἐν ἐπιμελές. πολλω δὲ ἔτι πλευνός οἱ ευτυχίης γινομένης γράψας ἐς βιβλίον τάδε ἐπέστειλε ἐς Σάμον υμασις Πολυκράτεῖ ωδε λεγει. ἡδὐ μὲν πυνθάνεσθαι ἄνδρα φίλον καὶ ξεῖνον ευ πρήσσοντα, ἐμοὶ δὲ αἱ σαὶ

μεγάλαι ευτυχίαι οὐκ ἀρεσκουσι, ἐπισταμένω το θεῖονώς ἔστι φθονερόν. καί κως βούλομαι καὶ αυτὸς καὶ τῶνῶν κήδωμαι τὸ μέν τι εὐτυχέειν τῶν πρηγμάτων , τὸ δὲ προσπταίειν, καὶ οὐτω διαπέρειν τον αἰῶνα ἐναλλαξ

πρήσσων, ῆ εὐτυχέειν τὰ πάντα. οὐδένα γάρ κω λόγω

235쪽

OIδα ἀκουσας, οστις ἐς τέλος οὐ κακῶς ετελευτησε πρόρριζος, ευτυχέων τὰ πάντα. συ ἄν νυν ἐμοὶ πειθόμενος ποίησον πρὸς τὰς ευτυχίας τοιαδε ' φροντίσας τὼ ανευρIς εόν τοι πλείστου αξιον, καὶ ἐπ' φ συ ἀπολομένpμάλιστα την ψυχην ἀλγήσεις, τοὐτο απόβαλε Ουτω

οκως μηκέτι ηξει ἐς ἀνθρώπους. ην τε μη ἐναλλὰξ

ηδη τωπο τουτου αἱ ευτυχίαι τἴσι πάθησι προσπίπτωσι,41 τρόπφ τῶ ἐμεs ὐποκειμενω ἀκεο. Tαυτα ἐπιλεξάμενος ὁ Πολυκράτης, καὶ νόφ λαβὼν ῶς οἱ ευ υποτίθοιτουμασις, εδίζητο ἐπ' ω αν μάλιστα την φυχην ἀσηθείη ἀπολομενω των κειμηλίων, διζήμενος δ' ευρισκε τόδε ην οἱ σφρηγὶς την ἐφόρεε χρυσόδετος, σμαράγδου μεν λίθου ἐουσα, εργον δε ην Θεοδώρου τοs Τηλεκλέος Σαμίου. ἐπει ῶν ταυτην οἱ εδόκεε ἀποβαλεῖν, ἐποίεε τοιάδε ' πεντηκόντερον πληρώσας ἀνδρῶν ἐσέβη ἐς αυ- τήν , μετὰ δε ἀναγαγεῖν ἐκέλευε ἐς το πέλαγος - ώς δεαστὀ τῆς νήσου εκὰς ἐγένετο, περιελόμενος την σφρηγῖδα πάντων ορεόντων των συμπλόων ρίπτει ἐς το πέλαγος. τομο δὲ ποιήσας ἀπέπλωε, ἀπικόμενος δὲ ἐς τὰ

42 οἰκία συμφορῆ ἐχρῆτο. Πέμπτη δὲ ῆ ἔκτη ἡμερη ἀπὸ

τουτων τάδε οἱ συνήνεικε γενέσθαι ' ἀνηρ ἀλιεἰς λαβὼν ἰχθυν μέγαν τε καὶ καλὸν ἡξίου μιν Πολυκράτεῖ δῶρον δοθῆναι ' φέρων δη ἐπὶ τὰς θυρας Πολυκράτεῖ ἔφη ἐθέλειν ἐλθεῖν ἐς ἔψιν, χωρήσαντος δε οἱ τούτου ἔλεγε διδους τον ἰχθέw βασιλεs, ἐγὼ τόνδε ελὼν ουκἐδικαίωσα φέρειν ἐς ἀγορήν, καίπερ γε ἐὰν ἀποχειροβίωτος, αλλά μοι ἐδόκεε σεs τε εἶναι ἄξιος καὶ τῆς σῆς ἀρχῆς ' σοι δη μιν φέρων δίδωμι. V δὲ ἡσθεὶς τοῖσι

ἔπεσι αμείβεται τοισίδε ' Κάρτα τε ευ ἐποίησας καὶ χάρις διπλόη των τε λόγων καὶ τοὐ δώρου ' καί σε ἐπι δεῖπνον καλέομεν. Ο μὲν δη ἀλιευς μέγα ποιευμενος ταὐτα ῆιε ἐς τὰ οἰκία, τὰν δὲ ἰχθυν τάμνοντες οἱ θεράποντες ευ-

236쪽

LIB. III. c. P. 40 - 45.

ρισκουσι ἐν νηδυι αυτοs ἐνεουσαν τqν Πολυκράτεος

σφρηγῖδα. ῶς δὲ εἶδόν τε καὶ ελαβον τάχιστα, ἔφερον κεχαρηκότες παρὰ τον Πολυκράτεα, διδόντες δε οἱ την σφρηγῖδα ἔλεγον οτεω τρόπω ευρέθη. τον δὲ ιός ἐσῆλθε.θεῖον εἶναι το πρηγμα, γράφει ἐς βιβλίον πάντα, ταποιήσαντά μιν οἷα καταλελαβήκεε, γράψας δὲ ἐς Αἴγυπτον ἐπεθηκε. επιλεξάμενος δὲ ο υμασις το βιβλίον 43τὸ παρὰ του Πολυκράτεος ηκον, εμαθε οτι ἐκκομίσαιτε αδύνατον εἴη ἀνθρώπω ἄνθρωπον ἐκ του μέλλοντος γίνεσθαι πρήγματος, και οτι οὐκ εὐ τελευτήσειν μελλοι Πολυκράτης ευτυχέων τα πάντα, δε καὶ τα αποβάλλει ευρίσκει. πέμψας δε οἱ κήρυκα ἐς Σάμον διαλυεσθαι ἔφη την ξεινίην. τοὐδε δε εινεκεν ταυτα ἐποίεε, 7να μησυντυχίης δεινῆς τε καὶ μεγάλης Πολυκράτεα καταλαβουσος αυτὰς ἀλγήσειε την ψυχὴν ῶς περὶ ξείνου ἀνδρός. Ἐπὶ τοὐτον δὴ ἁν τον Πολυκράτεα ευτυχέοντα δέ

τὰ πάντα ἐστρατευοντο Λακεδαιμόνιοι επικαλεσαμενων

τῶν μετὰ ταὐτα Κυδωνίην την ἐν Κρήτη κτισάντων Σαμίων. Πολυκράτης δὲ πέμψας παρὰ Καμβυσην τον Κυρου συλλέγοντα στρατὸν ἐπ' Αἴγυπτον ἐδεήθη, ὁκως ῖν καὶ παρ' ἐωυτὸν πέμψας ἐς Σάμον δέοιτο στρατos. Καμβύσης δε ἀκούσας τούτων προθύμως ἔπεμπε ἐς Σάμον, δεόμενος Πολυκράτεος στρατὸν ναυτικὸν ἄμαπέμψαι ἐωυτω ἐπ' Αἴγυπτον. ὁ δὲ ἐπιλεξας των ἀστῶν τους υπόπτευε μάλιστα ἐς ἐπανάστασιν ἀπεπεμπε τεσσεράκοντα τριήρεσι, ἐντειλάμενος Καμβύση ὀπίσω τούτους μὴ ἀποπέμπειν. οἱ μὲν δὴ λέγουσι τοὐς ἀποπεμ- 45φθέντας Σαμίων υπὸ Πολυκράτεος οὐκ ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον, ἀλλ' ἐπείτε ἐγένοντο ἐν Καρπάθω πλώοντες, δοsναι σφίσι λόγον, καί σφι ἁδεῖν τὸ προσωτέρω μηκέτι πλώειν ' οἱ δε λέγουσι ἀπικομένους τε ἐς Αἴγυπτον καὶ φυλασσομένους ἐνθεὐτεν αυτοὐς ἀποδρῆναι.

237쪽

HEROD ΟΤΙ καταπλωο--ἐς την Σάμον Πολυκράτης νηυσὶ ἀντιάσας ἐς μάχ=3' κατέστη νικησαντες δὲ οἱ καπιόντες ἀπέβησαν ἐς την νῆσον, πεζομαχησαντες δὲ ἐν αυτ θωσώθησαν, καὶ Ουτω δη ἔπλωον ἐς Λακεδαίμονα. εἰσὶ δε οῖ λέγουσι τοὐς απ' Αἰγυπτου νικῆσαι Πολυκράτεα, λεγοντες ἐμοὶ δοκέειν οὐκ ορθῶς. ουδὲν γὰρ ἔδεέ σφεας

Λακεδαιμονίους επικαλεεσθαι, εἴπερ αυτοὶ ἱκανοὶ ησαν Πολυκράτεα παραστησασθαι. προς δὲ τουτοισι Ουδὲ ὁλόγος αἱρέει, τω ἐπίκουροί τε μισθωτοὶ καὶ τοξόται οἰ- κτοι ησαν πληθεῖ πολλοί, τουτον υπο των κατιόντωa Σαμίων ἐόντων ὐλθω, ἐσσωθῆναι ' των υπ' εωυτῶ ἐόντων πολιητεων τὰ τεκνα καὶ τας γυναῖκας ὁ Πολυκράτης ἐς τοὐς νεωσοίκους συνειλησας εἶχε λοίμους, ην ἄρα προδιδῶσι ούτοι προς τοὐς κατιόντας, υποπρη 6 σαι αὐτοῖσι νεωσοίκοισι. Ἐπείτε οἱ ἐξελαθέντες

Σαμίων υπο Πολυκράτεος ἀπίκοντο ἐς την Σπάρτην, καταστάντες ἐπὶ τοὐς ἄρχοντας ἔλεγον πολλὰ οἷα κάρτα δεόμενοι. οἱ δέ σφι τν πρώτη καταστάσι ὁπεκρίναντο τὰ μὲν πρωτα λεχθέντα ἐπιλεληθέναι , τὰ δε υστερα ου συνιέναι. μετὰ δὲ ταυτα δεύτερα καταστάντες αλλο μενειπον οὐδὲν, θυλακον δὲ φέροντες ἔφασαν τον θύλακοναλφίτων δέεσθαι. οἱ δέ σφι ἡπεκρίναντο τῶ θυλάκω 7 περιεργάσθαι ' βωθέειν δ' ἄν ἔδοξε αυτοῖσι. Καὶ ἐπειτεν παρασκευασάμενοι ἐστρατεύοντο Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ

Σάμον, ώς μὲν Σάμιοι λέγουσι, ευεργεσίας ἐκτίνοντες, οτι σφι πρότεροι αυτοὶ νηυσὶ ἐβώθησαν ἐπὶ Μεσσ=νίους, άς δὲ Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, οὐκ ούτω τιμω- ρῆσαι δεομένοισι Σαμίοισι ἐστρατεύοντο ώς τίσασθαι λβουλόμενοι τos κρητῆρος τῆς αρπαγῆς, τον ἐγ- μολσω, καὶ του θώρηκος, τον αὐτοῖσι ασις ο Αἰγύπτου βασιλεῖς ἔπεμψε δῶρον. και γὰρ θώρηκα ἐληίσαντο τω

προτέρφ ἔπετ ῆ τον κρητῆρα οἱ Σάμιοι, ἐόντα μὲν λί-

238쪽

LIB. III. CAP. 45 - 49.

νεον καὶ ζώων ἐνυφασμένων συχνῶν, κεκοσμημένον χρυσφ καὶ εἰρίοισι ἀπὸ ξυλου ' των ἀνεκεν θωμάσαι αξιον, αρπεδόνη εκάστη του θώρηκος ποιέει, ἐουσα γὰρ λεπτη ἔχει ἁρπεδόνας ἐν εωυτῆ τριηκοσίας καὶ εξηκοντα, πάσας φανεράς' τοιουτος ετερός ἐσα καὶ ουον ἐν Ανδω ἀνέθηκε τῆ 'Aθηναίη ζωασις. Συνεπε- 48λάβοντο δὲ του στρατεύματος του ἐπὶ Σάμον τε γενέσθαι καὶ Κορίνθιοι προθέμως ' υβρισμα γὰρ καὶ ἐς τουτους εἶχε ἐκ τῶν Σαμίων γενόμενον τρίτη γενεῆπρότερον του στρατεύματος τούτου, κατὰ δὲ τον αυτὰν χρόνον του κρητῆρος τy αρπαγῆ γεγονόςJ. Κερκυραίων γὰρ παῖδας τριηκοσίους ανδρῶν τῶν πρώτων Περίανδρος ὁ Κυψέλου ἐς Σάρδις ἀπέπεμψε παρ' 'Aλυάττην ἐκ' ἐκτομῆ ' προσσχόντων δὲ ἐς την Σάμον τῶν αγόντων τοὐς παῖδας κορινθίων , πυθόμενοι οἱ Σάμιοι ἐπ' οἷσι ἀγοίατο ἐς Σάρδις, πρῶτα μὲν τοὐς παῖδας ἐδίδαξαν ἱρου αφασθαι ' τέμιδος, μετὰ δὲ οὐ περιορέοντες ἀπέλκειν τοὐς ἱκέτας ἐκ του ἱρου, σιτίων δὲ τοὐς παῖδας ἐργόντων Κορινθίων, ἐποιήσαντο οἱ Σάμιοι ορτην, τηκαὶ νυν ἔτι χρέονται κατὰ ταυτὰ ' νυκτὸς γὰρ ἐπιγεν μένης, ἔσον χρόνον ἱκέτευον οἱ παῖδες, ἶστασαν χοροὐς παρθένων τε καὶ ηιθέων, ἱστάντες δὲ τοὐς χοροὐς τρωκτὰ σησάμου τε καὶ μέλιτος ἐποιησαντο νόμον φέρεσθαι, ῖνα ἀρπάζοντες οἱ τῶν Κερκυραίων παῖδες ἔχοιεν τροφην. ἐς τούτο δὲ τόδε ἐγίνετο, ἐς ο οἱ Κορίνθιοι τῶν παίδων οἱ φυλακοι οἴχοντο ἀπολιπόντες ' τοὐς παῖδας ἀπηγαγον ἐς Κέρκυραν οἱ Σάμιοι. Εἰ μέν νυν

Περιάνδρου τελευτησαντος τοῖσι Κορινθίοισι φίλαην προς τοὐς Κερκυραίους, οἱ δὲ Ουκ αν συνελάβοντο του στρατεύματος του ἐπὶ Σάμον ταύτης εῖνεκεντης αἰτίης. νυν αἰεὶ ἐπεί τε ἔκτισαν την νῆσον, εἰσὶ διάφοροι. τούτων ἄν εῖνεκεν ἀπεμνησικάκεον

239쪽

Η E II o D O TIτοῖοι Σαμίοισι οἱ Κορίνθιοι. απέπεμπε δὲ ἐς Σάρδις ἐπ εκτομῆ Περίανδρος τῶν πρώτων Κερκυραίων ἐπωλεξας τοὐς παῖδας τιμωρεόμενος ' πρότεροι γὰρ οἱ κερκυραῖοι ηρξαν ἐς αυτὸν πρῆγμα ἀτάσθαλον ποιησαντες. 50 επείτε γὰρ την εωυτου γυναῖκα Μέλισσαν Περίανδρος ἀπέκτεινε, συμφορὴν τοιήνδε οἱ ἄλλην συνεβη προς τι γεγονυδ γενέσθαι' ἰσάν οἱ ἐκ Μελίσσης δύο παῖδες, ηλικίην ὁ μὲν ἐπτακαίδεκα, ὁ δὲ Οκτωκαίδεκα ἔτεα γεγονώς ' τούτους ὁ μητροπάτωρ Προκλέης, εῶν Ἐπιδα ρου τύραννος, μεταπεμ μεμενος παρ' μυτὸν ἐφιλόφρονέετο, ώς οἰκὸς ην θυγατρὸς ἐόντας τῆς ἐωυτου παῖδας. ἐπείτε δέ σφεας ἀπεπέμπετο, εἶπε προπέμπων αυτούς'

ἴστε, ὼ παῖδες, δς ἡμέων τὴν μητέρα απέκτεινε; Tosτο το ἔπος ὁ μεν πρεσβύτερος αυτῶν ἐν οὐδενὶ λόγω ἐποιήσατο ὁ δε νεώτερος, τφ οὐνομα ἡν Λυκόφρων, ξλγησε ἀκούσας οὐτω, ῶστε ἀπικόμενος ἐς τἡν Κόρινθον με φονέα τῆς μητρὸς τον πατέρα Οἴτε προσεῖπε, διαλεγομένω τε οὐ τι προσδιελέγετο, ἱστορέοντί τε λόγονου δενα ἐδίδου τέλος δέ μιν περιθύμως ἐχόμενος ὁ 51 Περίανδρος ἐξελαύνει ἐκ τῶν οἰκίων. 'Eξελάσας δὲ τομτον ἱστόρεε τον πρεσβύτερον τά σφι ὁ μητροπάτωρ διελέχθη. ὁ δέ οἱ ἀπηγέετο, ῶς σφεας φιλοφρόνως ἐδέξατο,

1κείνου δὲ τοs ἔπεος, το σφι ὁ Προκλέης ἀποστέλλωνειπε, ἄτε ου νόω λαβών, οὐκ ἐμέμνητο. Περίανδρος δε ουδεμίαν μηχανὴν ἔφη εἶναι μὴ ου σφι ἐκεῖνον υποθέσθαι τι, ἐλιπάρεέ τε ἱστορέων. ὁ δὲ αναμνησθεὶς εἶπε καὶ τosτο. Περίανδρος δὲ νόω λαβὼν καὶ τοὐτο, καὶ μαλακὸν ἐνδιδόναι βουλόμενος ουδὲν, τῆ ὁ ωπ' αυτοs παῖς δίαιταν ἐποιέετο, ἐς τούτους πέμπων ἄγγελον ἀπηγόρευε μή μιν δέκεσθαι οἰκίοισι. ὁ δὲ Οκως απελαυνόμενος ἔλθοι ἐς ἄλλην οἰκίην, απηλαύνετ' ἀωκαὶ απὸ ταύτης, ἀπειλέοντός τε του Περιάνδοου τοῖσι

240쪽

LIB. III. CAP. 49-b2.

δεξαμενοισι καὶ ἐξέργειν κελευοντος. ἀπελαυνόμενος δ' αν ηιε ἐπ έτέρην των εταίρων ' οἱ-ατε Περιάνδρου ἐόντα παῖδα, καίπερ δειμαίνοντες , ομως ἐδέκοντο. τέ- 52λος δὲ ὁ Περίανδρος κηρυγμα εποιησατο, ος ἄν η οἰκίοισι υποδέξηταί μιν η προσδιαλεχθῆ, ψην ζημίην τομον τω'Aπόλλωνι οφείλειν, ὁσηνδὴ εἴπας. προς ων δη τομοτο κήρυγμα οὐτε τίς οἱ διαλεγεσθαι οἴτε οἰκίοισι δέκεσθαι μελε προς δὲ οὐδὲ αυτος ἐκεῖνος ἐδικαίευ πειρασθαι ἀπειρημενου, ἀλλα διακαρτερεων ἐν τῆσι στοιῆσιεκαλινδεετο. τεταρτη δ' ἡμερρ ἰδών μιν ὁ Περίανδρος ἀλουσίησί τε καὶ ἀσιτίύσι συμπεπτωκότα οἴκτειρε ' υπεὶς δε τῆς οργῆς φε ἄσσον και ἐλεγε ' παῖ, κοτερα τούτων αἱρετώτερά ἐστι, ταὐτα τὰ νsν ἔχων πρήσσεις, ἡ την τυραννίδα καὶ τὰ ἀγαθὰ, τὰ νῶν ἐγώ ἔχω, ταλα ἐόντα τω πατρὶ ἐπιτήδεον παραλαμβάνειν; ος ἐὼν ἐμός τε παῖς καὶ Κορίνθου τῆς εὐδαίμονος βασιλεὐς αλήτην βίον ει- λεο , ἀντιστατεων τε καὶ οργῆ χρεόμενος ἐς τον σε Θιστα χρῆν. εἰ γάρ τις συμφορη εν αυτοῖσι ἐγεγόνεε, ἐξῆς υποψίην ἐς ἐμὲ ἔχεις, ἐμοί τε αὐτη γέγονε καὶ ἐγὼ αυτῆς το πλεῶν μετοχός εἰμι, οσφ αυτός σφεα ἐξεργα μην. σὐ δε μαθὼν, οσω φθονέεσθαι κρέσσου ώτὶ ῆ οἰκτείρεσθαι, ἄμα τε ὁκοῖόν τι ἐς τους τοκέας καἰ ες τους κρέσσονας τεθυμῶσθαι, ἄπιθι ἐς τὰ οἰκία. Περίανδρος μεν τούτοισι αυτὸν κατελάμβανε, ὁ δὲ ἄλλο μενουδὲν αμείβεται τον πατερα, ἔφη δε μιν ἱρην ζημίην φείλειν τω θεῶ μυτω ἐς λόγους ἀπικόμενον. μαθῶν δὲ ὁ Περίανδρος, ῶς ἄπορόν τι τὰ κακὰν εἴη τοὐ παιδὸς καὶ ἀνίκητον, ἐξ οφθαλμῶν μιν ἀποπέμπεται στείλας πλοῖον ἐς Κέρκυραν ' ἐπεκράτεε γὰρ καὶ ταλος. ἀποστείλας δὲ τ τον ὁ Περίανδρος ἐστρατευετο ἐπὶ τῶν πενθερὸν Προκλέα ώς των παρεόντων οἱ πρηγμάτων ἐόντα αἰτιώτατον, και εἷλε μεν την Ἐπίδαυρον , εἷλε δε