Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

311쪽

γης πενιόδους γ9άψαντας πολλους η , καὶ ουδένα νόον ἐχόντωρ ἐξηνη-uενον. οῖ Sὀκεανόν τε βέοντα γράφουσιπεοιξ την γην, ἐοsσαν κυκλοτερεα ως απο τόονου καὶ την Ἀσίην τη Moώπη ποιευντων ἴσην. ἐν ὀλίγοισι νὰ ἐνῶ δηλώσω uέγαθός τε ἐκάστης αυτέων, καὶ ο τις εστι ἐς γοατην εκάστN. 37 Πέρσαι οἰκέουσι κατήκοντες ἐπὶ την νοτίην θάλασσαν την Ἐρυθρην καλεομένην ' τούτων δ' υπεροικέουσι

προς βορέω ανέμου Μηδοι, Μηδων δὲ Σάσπειρες, Σασπείρων δὲ Κόλχοι, κατηκοντες ἐπὶ την βορηίην θάλασσαν, ἐς την Φῆσις ποταμος ἐκδιδοῖ. ταυτα τέσσερα ἔθνεα ω οἰκέει ἐκ θαλάσσης ἐς θάλασσαν. ' θευτεν δὲ τὸ προς ἐσπέρης ακταὶ διφάσιαι απ' αυτῆς κατατείνουσι ἐς θά

λασσαν, τὰς ἐγὼ ἀπηγήσομαι. ἔνθεν μὲν ἡ ακτὴ ἡ ἔτέρη

τὰ προς βορέην ἀπο Φάσιος ἀρξαμένη παρατέταται ἐς θάλασσαν παρά τε τον Πόντον καὶ τον Ἐλλήσποντον μεχοι Σιγείου τos Τρωικοῶ, τὰ δε προς νότου ἡ αὐτη αὐτη ακτὴ απὸ τοὐ Μυριανδρικοs κόλπου τοὐ προς Φοινίκρ κειμένου τείνει τὰ ἐς θάλασσαν μέχρι Tριοπίου ἄκρης. οἰκέει δ' ἐν τῆ ακτῆ ταύτη ἔθνεα ἀνθρώπων 39 τριήκοντα. αυτη μέν νυν ἡ ἐτέρη των ἀκτέων. ηδὲ δὴ ἐτέρη απὸ Περσέων ἀρξαμένη παρατέταται ἐς την Ἀ-

θρὴν θάλασσαν, ῆ τε Περσικὴ καὶ ἡ απὸ ταύτης ἐκδεκομένη Ἀσσυρίη καὶ απὰ Ἀσσυρίης ἡ Ἀραβίη λήγει δεαὐτη, ου λήγουσα εἰ μὴ νόμω , ἐς τὰν κόλπον τὸν 'Αρα- βιον, ἐς τὸν Βαρεῖος ἐκ τοs μίλου διώρυχα ἐσήγαγε μέχρι μέν νυν Φοινίκης απῖ Περσέων χῶρος πλατῶς καὶ κολλός ἐστι, τὸ δ' απὁ Φοινίκης παρήκει διὰ τῆσδε τῆς θαλάσσης ἡ ακτὴ αὐτη παρά τε Συρίην τὴν Παλαιστίνην καὶ Αἴγυπτον, ἐς τὴν τελευτα, ἐν τῆ ἔθνεά ἐστι τρία μοsνα. ταῶτα μὲν απὸ Περσέων τὰ προς ἐσπέρης - τῆς Ἀσίης ἐχοντά ἐστι, τὰ δὲ κατύπερθε Περσέων κM

312쪽

LI B. IV. t. A P. 36 - 42.

Μήδων και Σασπείρων καὶ Κόλχων, τα προς ἡῶ τε καὶηλιον ἀνατελλοντα, ἔνθεν μεν ἡ Γρυθρ' παρῆκει θάλασσα, προς βορεω δὲ η Κασπίη τε θάλασσα καi ὁ 'Αράξης ποταμὸς, ἐεων προς ηλιον ανίσχοντα. μέχρι δὲ τῆς γνδικῆς οἰκέεται Ἀσίη ' το απὸ ταυτης ἐρημος ηδη τὸ πρὸς την ήῶ, ουδ' ἐχει ουδεὶς φράσαι, οἷον δη τι ἐστι.

τοιαυτη μεν και τοσαυτη ἡ Ἀσίη ἐστι, ἡ δὲ Λιβυη ἐν τῆ .iακτὴ τῆ ετωρ ἐστί απὸ γαρ Αἰγυπτου μυη ήδη ἐκδέκεται. κατὰ μεν νυν Αἴγυπτογ ἡ ακτὴ αυτη στεινή ἐστι απὸ γὰρ τῆσδε τῆς θαλάσσης ἐς την Ἐρυθρὴν θάλασσαν δέκα μυριάδες εἰσὶ ὀργυιέων, αυται δ' ἀν εἱεν χίλιοι στάδιοι), τὸ δὲ απὸ του στεινοs τουτου κάρτα πλατέα τυγχάνει ἐοῶσα ακτὴ , ῆτις Λιβύη κέκληται. Θωuάtω ων τῶν διουοισάντων καὶ διελόντων Λι- 42βυην τε και Ἀσίην και 9ωπηπι ου γὰρ σμικ9ὰ τὰ διαφέροντα αυτέων ἐστί ' μήκεῖ μὲν γὰο παo' ἀμνοτωας

παρήκει ἡ Ευρώπη, ευρεος δὲ ποι ουδὲ συμβαλέειν

αξίη Φαίνεται μοι ειναι. Λιβυη μὲν γὰρ δηλοῖ εωυτὴν ἐουσα πεoωουτος, πλὴν bσον αυτῆς πρὀς την Ἀσίην Ουοίζει. Νεκῶ τοὐ Αἰνυπτίων βασιλέος ποωτου τῶr/ημεῖς ἴδρεν καταδέξαντος, δς ἐπείτε τὴν διώουγα ἐπαύσατο ορυσσων τὴν ἐκ του ΝεGου διέχουσαν ἐς τὰν Ἀοάβιον κόλπον. ἀπέπεuΦε Φοίνικας ἄνδρας πλοιοισι, ἐντει- λάuενος ἐς τὸ οπίσω δι' 'Hρακλέων στηλέων διεκπλώειν e ἐe την βοοηίην θαλασσαν και ουτω ἐς Αἴγυπτον ἀπικνέεσθαι. ὁouηθέντες ων οι Φοίνικες ἐκ τῆς ' υ- θοῆς θαλάσσης ἔπλωον τὴν νοτίην θάλασσαw oκως δὲ

Σίνοιτο *θινόπωρον. προσίσχοντες αν σπείοεσκον τὴν γην, ῖνα ἐκάστοτε τῆς Λιβυης πλωοντες γινοίατο καὶ μένεσκον τον αιιητον, θερίσαντες δ' ἀν τὸν σῖτον επλωον

ωστε δυο ἐτέων διεξελθόντων τρίτω ἔτεῖ κάμψαντες ιρα-κLέας στήλας ἀπίκοντο έρ Αἴγυπτον. και ἔλεγον ἐμοὶ μὲν

313쪽

HERODOTIου πιστά. αλλω δὲ μ τεω. ῶς πεοιπλώοντες την Αιβύην 43 τον ηλιον ἔσχον ἐς τὰ δεξιά. ουτω μ ν αυτη ἐγνώσθη eὁ πρῶτον, μετὰ-Καρχηδόνιοί εἰσι οἱ λέγοντες, ἐπεὶ Σατάσπης γε ὁ Τεάσπιος ἀνηρ ' σχαιμενίδης ου περιμπλωσε Λιβύην , ἐπ' αυτο τοsτο πεμφθεὶς, αλλὰ δείσας το τε μηκος του πλόου καὶ την ἐρημίην ἀπῆλθε οπίσω,ουδ' επετέλεσε τον ἐπέταξέ οἱ η μήτηρ δεθλον. γα-τερα γὰρ Ζωπυρου του Μεγαβυζου παρθένου ἐβιησατο ' ἐπειτεν μέλλοντος αυτου διὰ ταυτην την αἰτίην ἀνασκολοπιέεσθαι υπο Σέρξεω βασιλέος η μήτηρ του Σατάσπεος λοτα Θαρείου ἀδελφεὴ παραιτήσατο, φῆσα οἱ αυτὴ μέζω ζημίην ἐπιθήσειν ῆπερ ἐκεῖνον. Αιβύην γάρ οἱανάγκην ἔσεσθαι περιπλώειν , ἐς ο ἀν ἀπίκηται περιπλώων αυτὴν ἐς του 'Αράβιον κόλπον. συγχωρήσαντος

δὲ Σέρξεω ἐπὶ τουτοισι ὁ Σατάσπης ἀπικόμενος ἐς Α

γυπτον και λαβὼν νέα τε και ναυτας παρὰ τούτων ἔπλωε

ἐπὶ Ηρακλέας στήλας, διεκπλώσας δὲ καὶ κάμψας το ἀκρωτήριον τῆς Λιβύης, τῶ Ουνομα Σολόεις ἐστὶ, ἐπλωε προς μεσαμβρίην, περήσας δὲ θάλασσαν πολλὴν ἐν πολλοῖσι μησὶ, ἐπείτε του πλευνος αἰεὶ ἔδεε, ἀποστρέψαgoπίσω ἀπέπλωε ἐς Αἴγυπτον. ἐκ δὲ ταύτης ἀπικόμενος παρὰ βασιλέα Σέρξην ἔλεγε φὰς τὰ προσωτάτω ἀνθρώπους σμικρους παραπλώειν ἐσθῆτι φοινικηίη διαχρεομένους, οῖ, οκως σφεῖς καταγοίατο τῆ νηι, φεύγεσκον πρὰς τὰ Ουρεα λείποντες τὰς πόλις, αυτοὶ δε ἀδικέεινουδὲν ἐσιόντες, πρόβατα μουνα αυτῶν λαμβάνειν. του δὲ μη περιπλῶσαι Λιβύην παντελῶς αἰτιον τόδε ἐλεγε, το πλοῖον το πρόσω ου δυνατὸν ἔτι εἶναι προ βαίνειν, ἀλλ' ἐνίσχεσθαι. αρξης δὲ Ου οἱ συγγινώσκων λέγειν ἀληθέα, ουκ ἐπιτελέσαντά τε τον προκείμενον ἄεθλον ἀνεσκολόπισε, την ἀρχαίην δίκην ἐπιτιμέων. ΤΟ

-υ δὲ του Σατάσπεος ευνosχος ἀπέδρη ἐς Σάμον, ἐπε

314쪽

LI B. IV. C A P. 42 - 45.

τε ἐπυθετο τάχιστα τον δεσπότην τετελευτηκότα, ἐχων χρηματα μεγάλα, τὰ Σάμιος ἀνηρ κατεσχε, τοs ἐπιστάμενος το ουνομα ειῶν ἐπιληθομαι. δε Ἀσίηe τὰ πολλὰ υπο μοείου ἐξευοεθη. δς - gουλοασοe Ινδὸν ποταμὸν. Oe κροκοδείλους δευτεο πτος ποταμων πάντων παoέχεται ἡ τομον τον ποταμὸν εἰδέναι τῆ-θαλασσαν ἐκδιδοῖ, πεμπει πλοίοισι ἄλλουeτε, τοῖσι ἐπίστευε την αληθειαν ἐρέειν, καὶ δη καὶ Σκυλακα δεδοα Καρυανδέα. οἱ δὲ Ορμηθέντες ἐκ Κασπατυ- ρου τε πόλιος καὶ τῆς Πακτυῖκης γης ἔπλωον κατὰ ταμον πέλος ηῶ τε καὶ ηλίου ἀνατολὰς ἐς θάλασσαν διὰ θαλάσσης δὲ ποῖς εσπεμην πλωοντες τοιηκοστῶ EIνὶ

ἀπικνέονται ἐς τοὐτον τον χῶοον , οθεν ὁ Αἰγυπτίων βασιλευς τους Φοίνικας, τους ποοτεθον ειπα. απέστειλε πεοιπλῶειν Λιβυην. μετὰ θε τούτους περιπλώσαντας ' δουe τε κατεστρεψατο Θαρεῖος καὶ τῆ θαλάσση ταυτην

H δὲ Ευρώπη προς ουδαμῶν φανερή ἐστι γινωσκομένη, ουτε τὰ προς ηλιον ἀνατέλλοντα Ουτε τὰ προς βορέην, εἰ περίρρυτός ἐστι' μηκεῖ δὲ γινώσκεται παρ' ἀμφοτ-ας παρηκουσα. ουδ' ἔχω συμβαλεσθαι, ἐπ' οτευμιη ἐουση γῆ ουνόματα τριφάσια κέεται, ἐπωνυμίας εχοντα γυναικῶν, καὶ ουρίσματα αυτῆ Νεῖλος τε ὁ Αἰγύπτιος ποταμὸς ἐτέθη καὶ Φῆοις ὁ Κόλχος οἱ δὲ Λ-

ναν ποταμὰν τὸν Μαιητην καὶ Πορθμήια τὰ Κιμμέρια λέγουσι , ουδὲ των διουρισάντων τὰ ουνόματα πυθέσθαι, καὶ ἔθεν εθεντο τὰς ἐπωνυμίας. ηδη γὰρ Αιβυημεν ἐπὶ Λιβύης λέγεται υπὸ των πολλῶν πιληνων ἔχειν τὼ ουνομα γυναικὸς αυτόχθονος, η δὲ Ἀσίη ἐπὶ τῆς Προμηθέος γυναικὸς την ἐπωνυμίην. καὶ τούτου μὲν μεταλαμβάνονται του ουνόματος Λυδοι, φάμενοι ἐπι Ἀσίεω

315쪽

ρίρρ-ός εστι γινώσκεται προς ουδαμῶν ἀνθρώπων, Ουτε ὁκόθεν το ουνομα ἔλαβε τοὐτο, ουτε οστις οἱ ην

ὁ θεμενος φαίνεται, εἰ μη ἀπο τῆς Ἀρίης φήσομεν Ευρωπης λαβεῖν τὸ Ουνομα την χώρην πρότερον ῆν αρα ανωνυμος, ωσπερ αἱ ετεραι. ἀλλ' αυτη γε ἐκ τῆς 'Ασίης τε φαίνεται ἐούσα και Ουκ ἀπικομένη ες τρογην ταυτην, ῆτις νυν υπ' Ἐλλήνων Ευρωπη καλεεται,

αλλ' oσον ἐκ Φοινίκης ἐς Κρήτην, ἐκ Κρήτης δὲ ἐς Α

κίην. ταυτα μεν νυν ἐπὶ τοσουτο εἰρήσθω ' τοῖσι γαρ :νομιζομενοισι αυτῶν χρησόμεθα. 46 ο δὲ Πόντος ὁ ξεινος, ἐπ' ὁν ἐστρατευετο χωρεῖος, χωρέων πασέων παρέχεται ἔξω του Σκυθικου ἔθνεα ἀμαθέστατα ' ουτε γὰρ εθνος των στὸς του Πόντου ουδὲν πομεν προβαλέσθαι σοφίης περι, Oυτε αν-

δρα λόγιον οἴδαμεν γενόμενον, πάρεξ του Σκυθικουεθνεος καὶ Ἀναχάρσιος. τῶ δὲ Σκυθικῶ γένεῖ - μεν τὸ μέγιστον των ἀνθρωπηίων πρηγμάτων σοφωτατα πάντων ἐξευρηται, των ημεῖς ἴδμεν, τὰ μέντοι ἄλλα loυκ ἄγαμαι. τὰ δὲ μέγιστον ουτω σφι ἀνευρηται ω- ἀποφυγεῖν τε μηδένα ἐπελθόντα ἐπὶ σφέας, μη βουλομένους τε ἐξευρεθηναι καταλαβεῖν μη οἷόν τε εἶναι 'τοῖσι γὰρ μήτε αστεα μήτε τείχεα ρ ἐκτισμένα, ἀλλα φερέοικοι ἐόντες πάντες εωσι ἱπποτοξόται, ζωοντες μηαπ' ἀρότου, ἀλλ' απῖ κτηνέων, οἰκήματα τέ σφι ὴ ἐπὶ

316쪽

OB. IV. CAP. 45 - 49.

θμον ἐλάσσονες τῶν εν Αἰγυπτω διωρυχων. οσοι δὲ οὐνομαστοι τέ εἰσι αυτῶν καὶ προσπλωτοὶ απὁ θαλάσσης , τουτους ουνομανέω. Ἱστρος μεν πεντάστομος, μετὰ-Tυρης τε καὶ Τπανις καὶ Βορυσθένης καὶ Παντικάπης καὶ 1πάκυρις καὶ Γέρρος καὶ Tάνα- ' ρεουσι δὲ Ουτοι κατὰ τάδε. Ἱστρος μὲν ἐὼν μέγιστος ποταμῶν 48 πάντων τῶν ημεῖς ἴδμεν, ἐυος αἰεὶ αυτὰς εωυτῶ ρέει καὶ θέρεος καὶ χειμῶνος, πρῶτος δὲ τὸ ἀπ' εσπέρης τῶν ἐν τῆ Σκυθικῆ ρέων κατὰ τοιόνδε μέγιστος γέγονε, ποταμῶν καὶ ἄλλων ες αυτὸν εκδιδόντων. εἰσὶ δὲ οιδεοι μεγαν αυτὸν ποιεsντες, διὰ μέν γε της Σκυθικῆς χώρης πέντε μεν οἱ ῆέοντες, τόν τε Σκύθαι Πόρατα καλέουσι, Ἐλληνες δὲ Πυρετὀν, καὶ ἄλλος ΙΠαραντὸς καὶ Αραρός τε καὶ Νάπαρις καὶ 'Oρδησσός. ὁ μὲν πρῶτος λεχθεὶς τῶν ποταμῶν μέγας καὶ πρῖς ηῶ ρέων ἀνακοι-

ωοὐται τῶ Ἱστρω τὼ υδωρ, ὁ δὲ δεύτερος λεχθεὶς , Tια- ραντὰς, πρὸς ἐσπέρης τε μῆλλον καὶ ἐλάσσων, ὁ δηυραρός τε καὶ ὁ Νάπαρις καὶ ὁ υρδησσος διὰ μέσου τολτων ἰόντες ἐσβάλλουσι ἐς τὀν Ἱστρον. ουτοι μεν αὐτιγενέες ποταμοὶ Σκυθικοὶ συμπληθύουσι αυτῖν, ἐκ δὲ πια- θύρσων Μάρις ποταμὸς ρέων συμμίσγεται τῶ Ἱστρω Εκ του Αιμου τῶν κορυφέων τρεῖς ἄλλοι μεγάλοι ψ9ρέοντες πρῖς βορέην ἄνεμον ἐσβάλλουσι ἐς αυτὸν, υ- τλας καὶ Αὐρας καὶ TZβισις διὰ δὲ Θρηίκης καὶ Θρηίκων τῶν Κροβύζων ρέοντες Αθρυς καὶ Νόης καὶ ωρτάνης ἐκδιδοsσι ἐς τὸν Ιστρον ' ἐκ δὲ Παιόνων καὶ οὐρεος Ῥοδόπης Σκίος ποταμῖς μέσον σχιζων τὸν Αιμον ἐκδιδοῖ ἐς αυτόν. ἐξ Ἱλλυριῶν δὲ ἐμυ πρὸς βορέην ἄνεμονυγ- γρsς ποταμὸς ἐσβάλλει ἐς πεδίον τὸ Πιβαλλικῖν καὶ ἐς ποταμὸν Βρόγγον, ὁ δὲ Βρόγγος ἐς τὸν Ἀστροπι οὐ τω ἀμφοτέρους ἐόντας μεγάλους ὁ Ἱστρος δέκεται. ἐκ δε τῆς κατύπερθε χώρης υμβρίκων Κάρπις ποταμος καὶ ἄλλος

Diuili o 1 Corale

317쪽

ες αυτόν. ρέει γὰρ δη διὰ πάσης τῆς Ευρώπης ὁ Ἱστρος, ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν, οῖ ἐσχατοι προς ἡλίου δυσμέων μετὰ μνητας οἰκέουσι των ἐν τῆ ρώπη ῆέων δεδιὰ πάσης τῆς Ευρώπης ἐς τὰ πλάγια τῆς Σκυθικῆς ἐμει βάλλει. Toύτων ἄν των καταλεχθέντων καὶ ἄλλων πολλῶν συμβαλλομένων το σφέτερον υδωρ γίνεται ὁ στρος

ποταμῶν μέγιστος, ἐπεὶ υδωρ γε ἔν προς ἔν συμβάλλειν ὁ Νεῖλος πλήθεῖ ἀποκρατέει ἐς γὰρ δη τοsτον ουτε ποταμὸς οἴτε κρήνη ουδεμία ἐσδιδοsσα ἐς πλῆθός οι συμβάλλεται. ἐυος δὲ αἰεὶ ρέει ἔν τε θωεῖ καὶ ἐν χειμῶνι ὁ 'Ιστρος καπὰ τοιόνδε τι, ῶς ἐμοὶ δοκέει τοὐ μὰν χειμῶνος ἐστι μος περ ἐστι, ὀλίγω τε μέζων τῆς ἐω- τοὐ φύσιος γίνεται υεται γὰρ ἡ γῆ αὐτη του χειμῶνος πάμπαν ὀλίγω, νιφετφ δὲ πάντα χρῆται. τos δε θέρεος ἡ χιὼν ἡ ἐν τῶ χειμῶν2 πεσουσα, ἐομα αμφιλα- φής, τηκομένη πάντοθεν ἐσδιδοῖ ἐς τὸν Ιστρον αυτηΨε δη ἡ χιὼν ἐσδιδουσα ἐς αυτὸν συμπληθύει και ἔμβροι πολλοί τε καὶ λάβροι σμ αυτῆ' υει γὰρ δὴ το θέρος ἔ- δὲ πλέον ἐπ' ἐωυτὸν υδωρ ὁ ῆλιος ἐπέλκεται ἐν τῶ θέρεῖ ἡ ἐν τῶ χειμῶνι, τοσουτω τὰ συμμισγόμενα τῶ

Iστρω πολλαπλήσιά ἐστι του θέρεος μερ του χειμῶνος ' ἀντιτιθέμενα δὲ ταυτα ἀντισήκωσις γίνεται ῶστε ἴσον μιν αἰεὶ φαίνεσθαι ἐόντα.51 cς μὲν δὴ των ποταμῶν τοῖσι Σκυθησί ἐστι ὁ

Ἱστρος, μετὰ δὲ τομον Τύρης, δς απὸ βορέω μὲν νέμου ὁρμῆται, ἄρχεται δὲ ρέων ἐκ λίμνης μεγάλης, ἡ ουρίζει την τε Σκυθικὴν και την μυρίδα γῆν. ἐπὶ δὲ

τῶ στόματι αυτοῶ κατοίκηνται Ελληνες, or Tυρῖται καθ52 λέονται. Πίτος δὲ Ῥπανις ποταμὸς ὁρμῶται μὲν ἐκ τῆς Σκυθικῆς, ρέει δὲ ἐκ λίμνης μεγάλης, την πέριξ νέμονται Ἀποι ἄγριοι λευκοί. καλέεται δ' ἡ λίμνη

318쪽

LIB. IV. CAP. 49 - 53.

αυτη ὀρθῶς - Υπάνιος. ἐκ ταυτης ων αναπέλλων ὁ φανις ποταμὸς ρεει ἐπὶ μεν πέντε ημερέων πλόον βραχυς καὶ γλυκυς ἔτι, ἀπο δε τούτου προς θαλάσσης τεσσέρων ημερέων πλόον πικρὸς αἰνῶς ἐκδιδοῖ

γὰρ ἐς αυτὸν κρηνη πικρη , οὐτω δή τι ἐουσα πικρὴ,ῆ μεγάθεῖ σμικρὴ ἐοῶσα κιρνῶ τὀν Υπανιν εόντα ποταμὸν ἐν ὀλίγοισι μέγαν. ἔστι δε ἡ κρήνη αυτη ἐν

Ουροισι χώρης τῆς τε ἀροτήρων Σκυθέων καὶ 'Aλαζώνων Οἴνομα δε τῆ κρήνρ καὶ ἔθεν ήδει τῶ χωρω Σκυθιστὶ μεν 'Eξαμπαῖος, κατὰ δὲ τὴν Ἐλλήνων γλῶσσαν γραὶ οδοί. συνάγουσι δὲ τὰ τέρματα ο τε Ἀρης καὶ ὁ 'Pπανις κατὰ Ἀλάζωνας ' τὸ δὲ απὀ τούτου ἀποστρέψας εκάτερος ἐδει εὐρύνων τὀ μέσον. Ἀταρτος δε 53Βορυσθένης ποταμὸς, ὀς ἐστι μέγιστος τε μετὰ στρον τούτων και πολυαρκέστατος κατὰ γνώμας τὰς ἡμετέρας

Ουτι μομον των Σκυθικῶν ποταμῶν, αλλὰ καὶ τῶν ἄλλων απάντων, πλὴν Νείλου τos Αἰγυπτίου ' τούτω γὰρ Ουκ οιά τέ ἐστι συμβαλε ἄλλον ποταμόν ' τῶν

δὲ λοιπῶν Βορυσθένης ἐστὶ πολυαρκέστατος, δς νομάς

τε καλλίστας και ευκομιδεστάτας κτήνεσι παρέχεται,

μῆς τε ἀρίστους διακριδὰν καὶ πλείστους, πίνεσθαί τε ῆδιστός ἐστι, οέει τε καθαρὰς παρὰ θολεροῖσι, σπόρος τε παρ αυτὀν ἄριστος γίνεται, ποίη τε, τῆ ου σπείρεται ἡ χώρη, βαθυτάτη. αλες τε ἐπὶ τῶ στόματι αυτos αυ- τόματοι πηγνυαται ἄπλετοι. κήτεά τε μεγάλα ἀνάκανθα, τὰ ἀντακαίους καλέουσι, παρέχεται ἐς ταρίχευσιν, ἄλλα τε πολλὰ θωμάσαι ἄξια. μέχρι μέν νυν Γέρρου χώρου, ἐς τον τεσσεράκοντα ημερέων πλόος ἐστὶ, γινώσκεται ρέωναπὀ βορέω ἀνεμου, τὀ δὲ κατύπερθε δι' ἄν ρέει αν- θρώπων, ουδεὶς ἔχει φράσαι φαίνεται δὲ ρέων δι ἐρη- μου ἐς τῶν γεωργῶν Σκυθέων τὴν χώρην ' ουτοι γὰρ οἱ Σκυθαι παρ' αυτὸν ἐπὶ δέκα ημερέων πλόον νόμον'

319쪽

ται. μουνου τούτου του ποταμοί καὶ Νείλου ουκ

εχω φράσαι τὰς πηγὰς, δοκέω δὲ, ουδε ουδεὶς Ἐλλήνων. ἀγχου τε δη θαλάσσης ὁ Βορυσθένος ρεων γίνεται καί οι συμμίσγεται ὁ πανις ἐς τὼυτὸ ελος ἐκδιδους. τὰ μεταξὐ των ποταμῶν τούτων εον ἔμβολον τῆς χώρης Ἱππόλεω ακρη καλεεται, εν δὲ αυτω ἱρὸν Θήμητρος ενίδρυται, πέρην δε του Φου επὶ τω Τπάνι Βορυσθενεῖ

ται κατοικεαται. ταυτα μεν τὰ απὸ τούτων των ποτα -

54 μῶν. μετὰ τούτους πέμπτος ποταμὸς ἄλλος, τῶουνομα Παντικάπης ' ἐδει δε και ουτος απὸ βορέω τε και ἐκ λίμνης, καὶ τὸ μεταξὐ τούτου τε και τοs Bορυσθένεος νέμονται οἱ γεωργοὶ Σκύθαι, ἐκδιδοῖ δε ες την Γλαίην, παραμεικνάμενος δὲ ταύτην τω Βορυσθένεδ55 συμμίσγεται. Ἐκτος δὲ Υπάκυρις ποταμὸς, δς ὁρμῆταιμεν εκ λίμνης, διὰ μέσων των νομάδων Σκυθέων ρέων ἐκδιδοῖ κατὰ Καρκινῖτιν πόλιν, ἐς δεξιὴν απερ- γων την τε Τλαίην καὶ τὸν 'Ἀχιλλήιον καλεόμενον δρό-56 μον Ἐβδομος δε Γέρρος ποταμὰς ἀπέσχισται μὲν απὸ του Βορυσθένεος κατὰ τοὐτο τῆς χώρης, ἐς ο γινώσκεται ὁ Βορυσθένης. ἀπέσχισται μέν νυν ἐκ τούτου τοs χώρου,

ουνομα δὲ ἔχει, τόπερ ὁ χῶρος αὐτὸς, Γέρρος, ρέων δ'

ἐς θάλασσαν Ουρίζει την τε τῶν νομάδων χώρqν καὶ την τῶν βασιληίων Σκυθέων, ἐκδιδοῖ δε ἐς τὸν Τπάκυ-57 υγδοος δε Nναῖς ποταμὸς , oς ρέει τἀνέκαθεν ἐκ λίμνης μεγάλης ὁρμεόμενος, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς μέζω ἔτι λίμνην καλεομένην Μαιῆτιν, ἡ ουρίζει Σκύθας τε τοὐς βασιληίους καὶ Σαυρομάτας. ἐς δὲ 2Nναῖν τομον ἄλ-58 λος ποταμὰς ἐσβάλλει, τῶ ουνομά ἐστι Τργις. Tοῖσι μὲν

δη ουνομαστοῖσι ποταμοῖσι ουτω δη τι οἱ Σκύθαι ἐσκευαδαται, τοῖοι δὲ κτηνεσι ἡ ποίη ἀναφυομένη ἐν τῆ Σκυθικῆ ἐστὶ ἐπιχολωτάτη πασέων ποιέων τῶν ημε ς ἴδμεν

320쪽

ανοιγομένοισι δε τοῖσι κτήνεσι ἔστι σταθμωσασθαι, οτιτομο ουτω ἔχει.

N μεν δη μέγιστα ουτω σφι ευπορά ἐστι, τὰ δὲ 59 λοιπὰ νόμαια κατὰ τάδε σφι διακέεται. θεους μὲν μου- νους τουσδε ἱλάσκονται, 'Iστίην μὲν μάλιστα, ἐπὶ δὲ Βία τε καὶ Γην, νομίζοντες την Γην του Αιὸς εἶναι γυναῖκα, μετὰ δὲ τούτους 'Απόλλωνά τε καὶ ουρανίην 'Ἀφροδίτην καὶ Ηρακλέα καὶ ωρεα. τούτους μὲν πάντες οἱ Σκύθαι νενομίκασι, οἱ δὲ καλεόμενοι βασιληιοι Σκύθαι καὶ τω Ποσειδέωνι θύουσι. ουνομάζεται δὲ

Σκυθιστὶ 'Iστίη μὲν 1 αβιτὶ, Ζευς δὲ ορθότατα κατὰ γνωμην γε την ἐμην καλεόμενος Παπαῖος, ' δὲ ' Anc'Aπόλλων δὲ Οἰτόσυρος, ουρανίη δε Ἀφροδίτη Ἀρτίμ- πασα, Ποσειδέων δὲ Θαμιμασάδας. αγάλματα δὲ καὶ βωμοὐς καὶ νηους ου νομίζουσι ποιέειν πλην Ἀρεῖ τούτω δὲ νομίζουσι. Θυσίη δὲ η αυτη πῆσι κατέστηκε 60 περὶ πάντα τὰ ἱρὰ ομοίως, ερδομένη ἁδε ' το μὲν ἱρήιον

αυτὰ ἐμπεποδισμένον τους ἐμπροσθίους πόδας ἔστηκε, ὁ θύων ἔπισθε του κτηνεος ἐστεὼς σπάσας την αὐ- χην του στρόφου καταβάλλει μιν, πίπτοντος δὲ τουίρηίου ἐπικαλέει τον θεον, τῶ αν θύη, καὶ ἔπειτεν βρόχω περὶ ων ἔβαλε τον αυχένα, σκυταλίδα δὲ ἐμβα- λων περιάγει καὶ ἀποπνίγει, οὐτε πυρ ἀνακαύσας ουτε

καταρξάμενος ουτ ' ἐπισπείσας ἀποπνίξας δὲ καὶ ἀποδείρας τράπεται προς ενησιν. Tης δὲ γης τῆς Σκυθι- et κῆς αἰνῶς ἀξύλου ἐούσης ω δέ σφι ἐς την εφησιν τῶν κρεῶν ἐξεύρηται. ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὰ ἱρήια, γυμνουσι τὰ ὁστέα των κρεῶν ἔπειτεν ἐσβάλλουσι, ῆν μεν τ χωσι ἔχοντες, ἐς λέβητας επιχωρίους, μάλιστα Λεσβίοισικοητῆρσι προσικέλους, χωρὶς ῆ ἔτι πολλῶ μέζονας ἐς τούτους ἐσβάλλοντες ἔψουσι Ῥποκαίοντες τὰ ὀστέα των

ἱρηίων ῆν δε μή σφι παρῆ λέβης, οἱ δὲ ἐς τὰς γαστέρας