장음표시 사용
41쪽
κἀκεῖνα πήλιν μεταπεσόντα, ταυτα. ' Ως γὰρ εκ του αυτου πVλου δυνατή τις πλάττων ζῶα συγχεῖν, καὶ πάλιν πλάττειν καὶ συγχεῖν, καὶ τουτο ἔν παρ εν ποιεῖν ἀδιαλεiπτως ' ουτω καὶ η φυσις εκ της αυτVς ἴλης πάλαιμεν τους προγόνους ημῶν ἀνίσχεν, ειτα συνεχεῖς αὐτοῖς ἐγίννζσε τους παrψας, ειτα ημῆς, εὶτ ἄλλους ἐπ ἄλλοις ἀνακυκλήσει' α&ὶ ὁ της γενέσεως ποταμος ουτος ενδελεχῶς ρίων ούποτε στυσεται, καὶ παλιν ἐξ ενανriας αυτῶ ὁ
Mittra aio ae hiabet, , quo modo initiιυn nobιa remam Onυιiυδn ortuanoater Ueriat, exuuua mora. ve
42쪽
πνJ χιδος nonnumquain ab Avicis podiis pro morae ponitur, ut ab Euripide in Aleest. 13. v νεσαν δέ μοι θεαὶ Ἀδμητον χιδην
Ale. 13. κοτερος autein divitur O eάνατος , Sicut omnia, quae ad inferos specta it. ἄγειJ Ἀγειν h. l. positiee usurpatuin videri possit pro ἐπάγειν, ut uos die nitus bringen , euius quid viri usus exelnpluin nusquain Ilia legere Dein ini. Igitur aut εις exeidisse aut ἐπάγει legei,dum putare aliato. Tacet wvit eu b.
exir. eap. μή ποτε ἀποσαίνας ται. Latini, ubi euiti leni dubitationa aliquid assimilant et asseverant, aniligandae assimnationis eausa somnulis alunturneaeιo an; deibias an, , cave ne, pιde , videndumne. Cf. Beiero, vim nianis inature literis erepti, Exe. II. ad C t e. Ain ieit. p. 202. sqq. et F. A. Wolfii Seholae ad Cie. Tuseul.
ων τὼ ι Ουκ υπογράσεται κατὰ τους παλαιους. Couf. tamen ne nanni dissentientis praeespluiti ad Vig. p. 748. O ἐδανείσαντο - δ δανεlσα: Aniinadverte utriusque formae diserimen. Conf. I. o h e e Ic. ad Phr n. p. 468. Ad sententiain aulam eonfer eap. 23. et Cie. Tuse. I. 39. Natura dedit Mauram Ouae,
43쪽
πριν ἀποθανεῖν, ἐτεθνήκεσαν. 'Oρα δἐ καὶ τοὐ μου
habebiavry Deo natura fratri tuo uitiam , et tibi e quaa auo iurausa, G quo potuit, debitum ouum euιua exegit. καταβλητέονJ tamquam de debito, s. aere alieno. Verbiain καταβάλλειν Attice eleganter pro εκτίνειν, - pere centrie hien ,
a. Praestitutam mortia diran. Cf. e. 23. p. 113. d. Cuin sui saeeutiGraeeis ita loquitur Plutarαlius, veluti euni Psem o Phalaride, qui in
Lenne p. p. 301. b. Praseum lionii nia tis iiii illustravit Drar villius ad Charit. III. 2. ed. Lips. p. 343. Proprie προθεσμία voeatur dies , de qua eonvenit inter actorein et reum vadimonia obeundi, dein laspatium interitiemum intor dieiu, eonstituitur et in quean eonstituitur. Cf. Reit E. ad Lueiati. T. I l. p. 100. atque inpriinis Platra erriit, ruin, qui inserabitur: Proeesa ber den Auιkern p. 140. sqq.ἐτεθνηκεσανJ Oinissa partieula αν cerluith sententiae constitionalia eventuin significari doeuit Matthiae iis in Grainan. p. 968. Ita Latini iudieativo utuntur pro eoniunctivo, cuius usus exeinpla colleger intnam si orn. p. 584. Zuinpt. g 519. Oelisne r. ad Cie. Eel. p. 223. et 343. Tuse. III. 1 , 2. - Plusquainperfectuin Rutein napositi in putes pro lin perseeto-; ut evi In τανηχα praesentis , sie ετεθνήκειν in perfecti viin habet. Non est igitur vertetidirin moreis rentur, ii uno mortuι eoaent, ais M/aren tori. - Ad sentetitiain linee
Uyttent, . siindia eontulit: Eurip. Hee. 432. τέθνηκ εγωγε, πρὶν θανεῖν, κακῶν υπο. Xenoph. Cyrop. III. 1, 25. ενιοι γὰρ
44쪽
. ἐπvντλημήνονJ Eπαντλεω est idein quod καταντλεῖν, eontra riunx τῶ fςαντλεῖν. Sie dicitur eiς Λαναίδων πί θον ἐπαντλεῖν. Cf. Perillo n. ad Aelian. XH1. 1. T. I l. p. 339. Quoni odo inter sedissemini Latina abundiare , inundare et redundare' Cons. Habie hi. Icit. Srnon. p. 13. καταγνοίvμ-I De construetione verbi καταγινώσκειν ν. Pass. s. v. mari h. ν 378. Bern h. p. 242. Stata baum. ad Plat. Apol. Socr. p. 25. A. et Phaedora. p. 116. B. De nost h. in mi l. e. 2.oυ γὰρ ἄν καταγνοίην γε υμῶν Ουδενόςc Brema uiri. d Lysiae
ἐπαλα, θευσαιμενJ IIbi in duobiis orationis meinbris optativus cum αν poni deberet, in posteriore ine inbro alteruin αν norintiInquain oinitti intelliges ex locis a Matthia eo p. 932. collatis, e qlithus haee Exeuiplicausa adserit,ianus: Xenoph. me inor. Soer. H. 1, 13. O μὸν ἐκών
παρ' ἐνέοιςJ Exeinpii eausa proferainus Euripidis fraDn. se l. Matth. p. 111. ex Belleroph. , quod servavit Stobaeus Floria. T. 95.
45쪽
υν θρώπων, φησὶν, ὼλθον μεν κυρτος, ωπρηκτοι δἐ μεληδύνες'
τ νίναιJ Cur non seribendum τεθνῶναι Τ Buttin. g 110. not. 6. Matth. 198, 3. e. Σιμωνίδζςl De S imonide Ceo v. praeter Posit. GP. Inin. T. III. p. 147. e l. Lips. et weber. die elag. cierp. 607. sqq. Cie. Orat. II. 36. de F n. H. 32. Nat. Deor. I. 22. Hero I. V. 102. Quintil. X. 1, 64. Natus est, si Niebu heius ad Cie. de Rep. II. 10. p. 147. veruin vidit, Olympiade LVI. , obsit paene nonagenarius in Stellia Ol. LXXVIII. ἀνθρώποις κ. T. λ.J Hos versus disposui eum Mah in orni
Anthol. Lyr. p. 60. Sunt autem hi nitineri: 1. Phereerat eus. 2. Dactyl. illin. praeeed. Choriainbo. 3. Dactyl. triin. ealal. in syli. Praeced.Chomainbo eum anaemisi. 4. Anapaest. tetram. s. Glyeoneus eum anacrusi pro basi. 6. Anapaest. tetram.
eerte positae hane literaria in perinutalionein numeror in eausa induxissct putandi sunt, nee religiose observasse id disci linen , quod notavit Liae ian.
Pind. Isthim. VII. 7. παυσάμενοι ἁπρήκτων κακῶν, quod Di a entias p. 541. interpretatur: deposito inutili luetu. Quibuscum cons. Homerieuin illud dictuin eap. 7. p. 10S. C. Oυ γάρ τις πρῆξις κ. γ.
Nee solutae qui serii orationis seriptoribus voeabuluin hoc sensu est inusitatuin; sed legitur saepius apud Diodor uin et Polybi n. De- .
Vel μελεδῶναι, de qua somna nuper aeeurate dixit Baeli ius in Philetae, Ilemnestan. et Phanoelis reliqu. p. 193. Fomnae μεληδῶν praeter Aponon. Rhod. III. 312. nusquam alias reperire exempli in potui. Quin etia in Iensius apud Hesyeli. se 1. Alberti T. II. p. 564. νε--ληδύνες τηκεδύνες, φροντίδες, ουδαί . nostruan non respiciens toeum sertiuenduin certauit seλεδῶνες. alteram quoque formam
46쪽
CONSOL. ATIO AD APOLL. c. 11. 3I
veram esse Inininieque reiiciendam, ipsi nitineri evineunt; eandein habes
Trasi ei et Pindarus inaseti lino illud genet e usurpant. Cf. non L. ad Eurip. Ale. 347. Blo in teli . ad Aeseli. Proni. 337. Et ad Sept. e. Th. 205. 773. So p h. Traeh. 2.πύνος -τὶ πονοJ Nos : u n und uni. Longe frequentior est hae significatione usus praepositionis lat. Cons. Passov. επὶ II. C. extr. Matth. p. 1167. Eurip. Iph. T. 197. πόνος επὶ
ἁνυκτοςJ lane foranain opitinoruin quoruinque seraptor in usu probalain, forinain ὼ Ῥευκτος a sequioribus inveetatii esse docueriint Lenne p. ad Plialar. p. 302. b. et L he h. ad Phryn. p. 726. Tragicorurn exeinpla peti poterunt ex locis a Valexe n. ad Eurip.Hippol. 1416. eoueetis. - Voe. αωυκτος ut ανυκτα τύξα et si- utilia j Latini poεlne Peditere solent voee. certus vel in epitabilia. Ita lorat . Od. I. 12, 28. metuende' erici , Phoebe, sagitta. Ovid. Hei,an. III. 301. ine itiabiIa fulvaen. Recte , si quid video , hoe voe., de quo etiam varietas ieetionis suspicione In anovet, uncis iii elusit Mehllior uiuis. Seholiasta aliquis invitis illud ni ineris intrusisse videtur, qui sequentein sententiain partieula illa uelain ita Inagis e praeee leti te aptarix fora putaret: sed
επικρίματαΓJ Lodein plane modo Latini voce. impendere et iannitis nere utuntur. Eie. Tuse. I. 33. I sora, quae propter incerios e auaquotidie imminet. ισον - μύροςJ Florat . Od. I. 4 , 13. Pumda mora aequo preloue pauperum tiabinnaa Regunt ue turrea.λώχOI I Λαγχύνειν voe . pro pr. est de sorte et fatali quadameessitate. Pind. PSth. V. 96. λαχόντες χιθαν. ΠίνδαροςJ Pyth. II l. 81. 145. In versibus vistinguendis, uti
par erat, B Dee khiu in sequuti sui nus.
47쪽
ex Pindaro einendare est Rufius.
Coti . Passov. s. v. γὰρ 2., qtia raro Sol illae oratiotiis ascriptores hae partieula sie uti docet. Sed vide praeter ex ei pla a Icyphio Observ. saer. T. I. P. 138. allata iii prirnis Hemn. ad Vig. p. 829 Si init iter Latiiii die utit qu mur a turniam ' undenam quonia ny Eande in vi in habet γὰρ etiali est noliten interrogati viiiii xion praecer serit, quoa fieri Passovius. Plutarch. Apophth. p. 186. A. Γιγνώσκεις
Ου Ῥοβερώτερος ην; et aliis innuinerabilibus loeis. Cf. Vig. p. 461. In his alitein Oinnibus partieuln γὰρ ita explicam et potest et ,
ut ad sententiain ornisfain aruenilainque e sententiarum consequutione referatur.
48쪽
CONSOLATIO AD APOLL. c. 11. 39
την αυριον μελ λουσαν εἰ βιώσεται 'τὼ τῆς τύχης γὰρ ὰφανἐς, οἷ προβήσσσι. Toιούτου δἐ του μου των ἀνθρώπων οντος, οῖον ουτοί φασι, πῶς οvκ εὐδαιμονiζειν μαλλον προς κειτους ἀπολυθέντας της εν αυτῶ λατρεiας, η κατοικτώρειν Τε καὶ θρηνεῖν, οπερ οἱ πολλοὶ δρῶσι δἰ ἀμαθίαν; ιβ . 'O M aωκράτης παραπλήσιον ἔλεγεν εἶναι τον θήνατον ητοι τῶ βαθυτάτω υπνω, η αποδημία μακρακαὶ πολυχρονίω, η τρίτον φθορα τινι καὶ ἀφανισμῶ
τῶ πρείτ p. εἰ γὰρ δη υπνος τiς εστιν ὁ θάνατος καὶ
est ii, Phaedone si . l. infra cap. 13ὶ,-τΓ του σώ- -τDς Cons. eap. 25. - C e. Tuse. l. 31, 75. quum illuc ex hιa pinetia emisai feremur. De Rep. VI. 13. eorpore Iaxare. Cf. V l. 14. Ill. ΣωκράrvςJ Soerates apud Platone in in Apol. Soee. e. 32. p. 40. C.
qui Tusc. I. 41. Platonis verba interpretatur: pnigriatio sn eae oraua , quas , qui e Pitia exceδεerunt , incolunt. 43. commutatio Ioes. κάθ' ἔκαστον επεπορευε τοl aingula persequebatur. C i e. de Rep. II. 15. qui diligentissime per aequuti aunt temporaran anniales 23. quod propriu/n ait in nostru re publica, - id Peraequar . ai ystero , aut in et tua. Vid. annot. ad διεςfρχεσθαι, cap. 14. 109. C. 'Eπεπο- ρευε τo in omnimus suis libris vitent . reperisse se dicit; tamen atrii 1 ipsu ri, id quod nonnui Mi Iaan est faetulia, vulgata ed. Francos.leelio reinansit.
49쪽
Oφει την ομοιότητα αυτῶν δηλῶν ' τα γαρ δίδυμα την ὁμοιοτητα μαλιστα παρεμφαίνει. παλιν τέ που φησι των θάνατον ειναι χαλκεον υπνον, την ἀναισθησiαν ημας
διδάξαι πειρώμενος. οὐκ ἀμούσως δ' ε&ξεν ἀποφήνα
σθαι Ουδ' ὁ εἰπών τυν υπνον τα μικρὰ του θανάτου μυστήρια ' προμνησις γὰρ οντως εστὶ τοὐ θανάτου ὁ υπνος. Πάνυ ει σοφῶς και ὁ κυνικὸς διογένης κατενεχθεὶς εις υπνον και μέλλων εκλελειν τον βίον, διεγε ραντος αυτὸν τοὐ ιατροὐ και πυθομένου, μή τι περι
OψειJ i. e. Oculta. Voe . hae notione a posterioribus seri ploribns usurpatum, etiam in pli rati nurnero : Plui. NMin. 7. p. 64. B. παν- 'ταχόσε τὰς ο φεις περιτερων, et Lueian. Deor. Diali. XX. 11. πάντη τὰς περισπώμενος, Verti quidelix po se it Blte ver quod fieri ne tuit ap. Aelian. Var. Ilist. VI. 12. etiπο τῆς
μυστήρια : ad mortem aomnus anteinitiatio. Qiiod niti e resci.. verit petieritve Grolius , equidem observare non potui. Mnestinae hi nil legitur apud Stobaeuin, Athenaeus certas eius landat coinoedias. ΛωγίμηςJ Gorgiae hoe dietuan tribuit Aelianus Var. His .
erbo praeest lente metuin ei renitain inesse. Talia Matthiaeus = 603. not. 3. p. 1220. per eonfusionein vel coniunctionein duarum enuntiatio innum explieat. μη τι Adseribimus diseentium Hermanni praeeeptum ii Vix. p. 811. -Mu obliqua intere antis, inquit, non est dithiuin,
50쪽
δαπῶν καὶ φλυαρiας ἐμπίπλησιν ζμῆς, ῶςτε τὐ λεγόμενον
quin eo ritu netivo inngi debeat, ubi de re praesenti ol lativo, ubi de re Praeterita serario est. Vera tu idern etia in indiea lituu Ii uiri luiri habet, ubi relix a nobis pro vero licit, et i iii litare voltinius. Sol,li. iii Λntig.
'tam aι aupremus ilia dies non exstinctionem aed conranulati Gra