Ploutarchou Paramuthetikos pros Apollonion. Plutarchi Consolatio ad Apollonium recognovit et commentariis illustravit Leonardus Usterius ... Accedit varietas lectionis et I. Casp. Orellii epicilegium criticum

발행: 1830년

분량: 145페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

42 PILUTARCHI

και μάχας οὐδἐν ἄλλο παρέχει ἡ τὐ σῶμα καὶ αἱ απὼ τούτου ἐπιθωiαι' διὰ γὰρ την των χρημάτων κτησιν πάνrες οἱ πόλεμοι ἐγγiνονται, τὰ δἐ χρήματα ἀναγκα-B ζόμεθα κτῆσθαι διὰ τό σῶμα, δουλεύοντες τῆ τούτου χλεραπεία ' καὶ ἐκ τοὐrου απολiαν ἄγομεν φιλοσοφiας

Cupivitiates avni i/isattiabilear quas non modo singulos ho/minea , εea uniuersias familias eoertunt , totiani etiam Iabefactant stive rempublie&m. Ex minidittitibus odia , dissidia, discordiae, ae litionea , bella na-aetentur. Nec hae aeae foma aolum itietant, nec tiantum in GILDa eGesto 3mPetu inmirrunt, sed intus etiam in Gni nia inelitasa inter se diastis dent citque Hacor fiant. Ex quo suam a/ntirissimam nec ae e t em i, ut scipiens solum , an pultitia circum iacique inanitate omnι et errore , natetrGe Intraua contentus, sine ciegritudine Poεsit et aine metu vivere.

dativo, aut addito, aut ex orationis serie facile intelligendo, vereor ne graecu in ornuino non sit.

veram in ciliqua re collocare-

52쪽

πέοι διὰ ταυτα πάντα. το δ' εσχατον πάντων , ori, εάν τις καὶ ημῖν σχολη γενηται ἀπ αὐτοὐ καὶ τραπώμεθα προς το σκοπεῖν τι, εν ταῖς ζυτῆσεσι πανταχοὐ παραπῖπτον θόρυβον παρέχει και ταραχθν και ἐκπλήττει, ωςτε μη δυνασθαι ὐπ αυτου καθορῶν τἀληθές. αλλὰτω οντι Ῥῖν δέδεικται , O τι, ει μέλλομέν ποτε καθαρῶς τι εἴσεσθαι, ἀπαλὰδεκτέον αυτυῆ και αὐτῆ τῆ ψυχῆ θεατέον αυτὰ τὰ πραγματα ' καὶ τοτε, ώς ἔοικεν, ημῖνεσται Ου ἐπιθυμο, ἐν τε καί φαμεν ἐρασταὶ ειναι,

φρόνhσις, επειδὰν τελευτήσωμεν, ώς ὁ λόγος σημαiνει, C ζῶσι δἐ ου. εἰ γαρ μη οιον τε μετα του σωματος μηδἐν

διὰ ταυτα πάνταJ S tal l bati in . evin plerasque Platonis inreis seripsit, πὰντα ταύτα. Recte. Bernit. p. 232. απὼ τούτουJ Praeposilio απo proprie habet signifieatione ira ain istiolisit vel seiulictionis. Pl ita. I lie in istoe l. e. 10. p. 117. C. Ουκώνασχύμενος την ἀπ' α ἰτου μόνωσιν. Thucyd. I. 95. οσυι ἄπο βασιλέως ήλευθέρωνro. Lileia n. Diali. Mort. XIlI. 3. . ην

εραπταὶl Ita ex Platone reseribere ii on dubitavI pro vulgato ερωτα, quo tu voeabulo qniun UT ME ab . in ros suos inire variare meat, neu nulli qui sein I Eetionem euolavit. τρύνοσιςJ - innes nostri libri eum Ald. Bas. X vl. habent τρύ- νζσις. Vytten b., qui lainen ex edit. Fratteos. τρονήσεως ser sit, nulla in asserens rationein. Φρύνvσις a Plutare ho profectuin Sit, tanto libroruin consensu non est quod dubite intis; sed apud Pl a t. recte seribitur *ρονήσεως , in antinadvertenda est prosilio an easu prorioinitiis relativi posita, quia in pri inaria pars enuntiati requirat no nil aliun in . Sintilia exeii ipla eoiitulit Sta illa a uin. ad h. l. et ad

53쪽

44 PLUTARCHI

καθαρῶς γωῶναι, δυοῖν το ἔτερον, ἡ ου μου ἔστι κτυ- σασθαι το εἰδέναι, ἡ τελευτqσασι ' τότε γὰρ αυτὴ καθ' αὐτην εσται ἡ φυχη χωρις του σώματος, πρότερον δ' ού. καὶ εν ω αν ζῶμεν, ουτως, ως εοικεν, εγγυτάτω εσόμεθα του εἰδέναι, εὰν θοτι μαλιστα μηδεν ὁμιλῶμεν τω σώματι μηδε κοινωνῶμεν ὁ τι μη πῶσα ανάγκη, μηδἐ ἀναπιμπλώμεθα τῆς τούτου φυσεως, αλλὰ καθαρευωμεν ἀπαυτου, εως αν ὁ θεὁς αυτὸς ἀπολύση Ῥῆς. καὶ ουτως μῖν καθαροὶ ἀπαλλαττόμενοι τῆς του σώματος αφροσύνης, ώς το εἰκὸς, μετὰ τοιουτων τε εσόμεθα δἰ ημῶν αὐrῶν πῆν το ειλικρινἐς ὁρῶντες ' τοὐτο δέ εστι το ἀληθές.

est, legeritne ila tarn Plutare laus apud Platone in , alqite ita ex eo deseripserit, an ipse aut libraria alti ea in fori iam consulto erasuve negleia

p. 560. Cons. Ηe n. ad Soph. Traeli. 295. Oed. Col. 293. Plat. Phaed. p. 106. L. ουτως ρε νJ Nulla votatur varietiis, nee inagis apud Platonem, ubi legitur oυτω μέν. Hae de re II re inius ait Λese hinis orati.seu. p. 230. na statuit: ,, Equi dein opinor, inquit, eo lices mss. esse sequendos, Si Ουτως αnte tonsoria in offoraxit, qualido significat ho modo , ate sveluti ap. Plato n. in Protag. p. 351. B. ubi Bokkertia sitie eo li . suffragiis scripsit Oi7τω βεβιωκήναι, fortasse eliuin in Gorg. p. 522. ubi coin plures lilira liabent ODrως διαχεiu ενοςileinque p. 460. D. , ubi tu pl iri inis eo ld. legitur ODτως καὶ, Iitula D Jχ Ουτως Πν. p. 316. C. ad cl. l. vid. Sta libauiti. p. 234. J;DDrcia vero ante consona ri scribe Hl uiri esse, si gradu ri denotans euinadioetivo vel advertito, in qlio ipso qualitatis ii otio inest, in unain quasi ii otione n eoiinuant.' Coi,f. emulein ad De Inoslli. orati. Bel. Seel. I. p. 63.

54쪽

Lutitii iii ter tu in voe. homo utuntur, veluti Terent. Heaut . 1 l . s, 53. Non licet hornanem actus ita ut poti, aι rea non ainit. Nos oe. Dran, sed non nisi in notiti nativo uti in lir, Angli one.

vatione in linitatus est Cieero Tuse. IU. 8. Eat semulatio aegritu dinio, ει', conetuPierit, citiua potiatur, ipsa careat, ubi adeoneupierit anterpolatores adscripserunt quia .

O τι τῶν κακῶν μέγιστόν ἐστινI Platonis libri : O τι μέγιστον τῶν κακῶν ἐστιν. ἀπάδεινJ Phavo r. 'πτήδει' ἐναντιουται, ου συμπωνεῖ. Con trari uiri est τερ συν4.δειν vel προςάδειν, de quibuit vide Stat L . ad Plat. Phaed. p. 36. Ε. p. 92. C. Gorg. p. 460. exir. Pro in s. p. 333. A. Noster e. 23. p. 116. D. ἀλληλοις συμφωνα καὶ συνουdu.5 ειπώνI Posita incognitus. ire I by CO dile

55쪽

IIηδεὶς φοβείσθω δάνατον ὰπόλυσιν πόνων, ἀλλ κακῶν των μεγίστων.

ιδ . Λέγεται δἐ τούτοις μαρτυρεῖν καὶ το θεῖον. πολλους γαρ παρειλή7αμεν δι ευ σέβει&ν παρα θεῶν ταυτης τυχόντας τῆς δωρεὰς ' ων τους μἐν ἄλλους, φειδόμενος της συμμετρHς τοὐ συγγράμματος, ἀπολεiφω, μνησθλ σομαι δἐ των οντων ἐμφανεστάτων καὶ πῶσι διὰ ' σrόματος. Πρῶτα δη σοι τὰ περι Κλέοβιν καὶ Βίτωνα, τους υργείους νερονiσκους, διηγησομαι. φασὶ γὰρ, τῆς F μ6τρος αυτῶν ἱερεiας Ουσζς της' ας, επειδὴ τῆς εἰς

oratione ligata.

De omisso asticulo ante ii orninn propria vid. Pass. O, V, To , B. 1, R.

in podein, quod anodo laudavianus , fraginent . τοὐς Ἀργείους νεανίσκουςJ AHieulo signifieari viderear, nota nesse fabulam. Bura in . g 124. not. 2, 2. De sit in i iisu pronori illisino vid. Luinpt. g 701. Κrebs. An . ν 529. IVol f.ad Cie. Tusc. I, 6.

56쪽

CONSOI.ATIO AD APOLL. e. 14. 47

δώσειν, ἐν τοσουτω δ' ευωχεῖσθαι παρακελευσασθαι,

θεου. Sie auctore Thue yd. V. 13. seripiunt erat in foederious inter Athenienses et Laeedaeanonios faetis, To ιερον κα ὶ τον νεων τον

Coiis. Stalis . ad Plat. Phaed. p. 111. C. ἔδη τε καὶ ιερὰ, et K vpkii Observ. saer. T. I. p. 137. ἐπει/' - ῆκενJ quum pentaget. Conf. annot. ad ῆκεν. 7. την απήνvνJ ,, Ut hie Argivae, si e et Athet,ienses inutieres ad celen agita Eleusinia eiirribus vehi solitas esse Sebol. ad Aristoph. Plui. 1013. Se his elisaeus e P. ad Herod. l. l. ΠίνδαροςJ Cons. Boe eL h. in Fragin. Pindari p. 570. Cie. Tusc. I. 47, 114. αἰτεινJ Piraesens pro quo teinpore positum 2 ria it h. 504, 1.

57쪽

48 PLUTARCHI

ἐστιν - ἀγνοεῖ - εμινJ Indieativus in oratione obliqna Gmieeis an illo usitailior quain optativus. Matth. f 507, 3. Buttin. g 137.

nol. 7.

treqtienter coiri unguli P. Matth. g 402. e. Bern h. p. 22 l. Noli aeensativos sollieitare deliebat Ilut tentus. - Valeken. ad Eurip. Phoen. p. 464. - Quaeetitique , inquit, rixentem subit eognatio,

58쪽

CONSOLATIO AD APOL, L. c. 14. 49

προς αυτον περὶ τῆς τύχης τῆς κατὰ τον υιον, καὶ ἀντιβολεῖν τε και δεῖσθαι συνεξευρεῖν τον αἴτιον τοὐθανάτου, και τον , επὶ Τουrω ἡκω, φάναι ' αλλὰ ειξαι

aliisque innitineris loeis. Mein uillitis etiain loquutionibus 15γρο διεξελθεῖν vel επε λαεῖν τι, sed lice fere sensu: dιaputando Gliquid DODn expugnare , eliincia dure is echien , Reine bringen , veluti de Rei . I. 20. p. 349. Λ. ad q. l. v. H. s. p. 36l. D. de XI. p. 927. iiiit. X. p. 893. ivit. τον λύγον απαντα

nuanem inisere clatrenuant. Gratius est nuribus, Mod coniecit

Cicero : Ignaria homines in pila menta ua errant: Etιthynous Potitur,

59쪽

2 ι αὐτα δή σοι καὶ τὰ των διηγημάτων των παρὰ τοῖς ἀρχὰiοις ἀναγεγραμμένων. ιε'. Eθε μην ὁ δ ἄνατος τελεία τίς εστι ν θορὰ και

ut. e. 10. τὰ του Οανάτου. τῶν παρὰJ Amiculurn, qui e anuisse videtur Ob praecedens ύμοιο- τίλευτον, restiturinus siladente Reis kio. XV. εἴγε μην κ. τ. λ.J Cieero Titsc. I. 49. sin alitem Perianitae de et omnino ; quid /nelius, quam in nredita pitae Iciboribus obdormiscere , et ita connis e/ὶtem Eomno conaopiri aranριterno 'της Σωκρατικρος εικασίαςJ Apud Platone Iu l. l. non est tripartita divisio, sed bipertila Ot)οῖν .'ατερων), ut vel sensus sit in Inorte, vel nullus sensus, sed posterius duas habet non , et, eδδe quidem , sed aine aenare esse , qtior alti altero ornisso lora luniri Per se expedito interiectuq ite facili, auer ira tantuan exposuit Plato Illud quoque attigisse videtur Crantor in Consolatione , ex eoque sumpsIsse Cicero Tuse. I. 5-3. eou. Epp. ad Div. V. 16. κατ' αυτονJ Praepositio κατἁ proprie si in ilitii nem quan lain aut ConSequenti .iIia denotat, ut Latinorvin secundum. Si e lioe loeo: fiahllosi heie iat deasen Folae, hegleitae itin. Egregie huius praspos . viin exposuit Bernii ardy p. 233. Sq.επεστινJ Indicativus certiun evenimn significat sententiae conditionalis t. Iririumn veras positae, ut iri praeced. enunc. εἴγε ἐστὶ - ουσουτω - ἐστίν.

60쪽

CONSOLATIO AD APOLL. c. 15. 51

ι γὰρ αυτη κατάστασiς ἐστι τη προ τῆς γενέσεως ἡ μετὰ την τελευτήν. 'lanx oῖει συ διαφορὰν εἶναι ἡ αξ γενέσJαι ἡ γενόμενον ἀπογενέσθαι; ει μὴ και τῆς οικiας καὶ τῆς εσθῆτος ημῶν μετὰ τυν διαφθορὰν ὐπολαμβ άνεις τινὰ διαφορὰν ειναι προς τον ον οὐδέπω κατε

σκευάσθη χρόνον ' ει δ' ἐπὶ τούτων οὐδέν ἐστι, δῆλον 110

SEARCH

MENU NAVIGATION