장음표시 사용
61쪽
ώς οὐδ' επὶ του θαπάτου πρὸς τυν προ της γενέσεως κατάστασὶν εστι διαφορά. Xάριεν γὰρ το του ' κεσιλάου ',,Tουτο, φησὶ, το λεγόμενον κακὸν, ὁ θάνατος, μόνον των ἄλλων των νενομισμένων κακῶν, παρὸν μἐν ουδένα πώποτ ελυπησεν, ἀπὸν δῖ καὶ προςδοκώμενον λυπεῖ. Tω γὰρ ὁντι πολλοὶ διὰ τχὶμ ουδένειαν καὶ τλῖν προς τον θάνατον διαβολην ἀποθνήσκουσιν, ἴνα μη ἀποθάνωσι. λῶς ουν ὁ Ἀπυαρμος, ,, Συνεκρίθη, φησὶ, και δι κρίθη, και ἀπῆλθεν, οθεν ηλθε, πάλιν, γῆ μεν εrς γῆν, πνευμα δ' ἄνω. τί τῶνδε χαλεπόν; ουδῖ εν. ' Ρο
μεστόντης δέ που, ο παρὰ τω ευριπίδη περὶ του ιρακλέους λέγων,
ἹρκεσιλάουJ pluribus huius nominis probabiliter h. l. plinosophus intelligitur, Poleinonis Aeademi ei discipulus, etsi nihil euin seripti veliquisse ipse tradit Plutaretius de Vir t. Alex. p. 233. A. Da eius doetrina cons. Cie. de Orat. III. 13. το λεγουμενονJ Cons. ad e. 13. quod malu/n a puIgo dictitiatur. OυδενειανJ Sie seripsi prob. IV ytte n s. pro O Jδενέαν vel O t ei Iαν, suspeetae auctoritatis vocabulo Iuud exstat praeter e . 21. p. 112. D. attain apud Platone in in Phaedro p. 235. Λ. επεὶ εμέ γε ελάθεν
dictuin etiarn xeno pli alii tribuitur ap. Sext. adv. Mathe n. X. 313.
Tκ γαίης γὰρ πάντα καὶ εiς γην πάντα τελε γτα. Cieero do
Seneel. 22, 30. abeunt enian illuc omnia, uncis Orta aunt. - In Epie harini verbis dorieain dialectuin ἀπονθεν - η εν restituendam eensuit Iuriten b., eorrigente nata ero ad Anton. P. 225. et . am aIite eum I. Se abigero Corii. Var. P. 23.5J Referenduin ad sequens ros ro. Ita enim seripsi probli. Ret Ahio et Hiit tento pro H. Artieulurn ne desideres, vid. annot. ad cap. 14.
Κρεσωύντvd Aristomaehi filius ex genare Hereulis. Aliquot versus fabulae Euripideae illius no1nina inseriptae latine vertat Cleaeo Tusc. I. 43. - Cous. Eurip. Frag n. ed. Matth. p. 123.
62쪽
Et mν γαρ οἰκεῖ, φησὶ, νερτέρας ὐπο χθονος
Γενναῖον δε καὶ το Λακωνικόν Π υν ἄμμες, πρὁσδ' ἄλHoι ε 'Hλεον, αὐrίκα δ' ἄλλοι, ἄν ἄμμες γενεὰν οὐδε επOφόμεθα. καὶ πάλιν 'Oῖ δώνον, οὐ το ζῆν ἡδόμενοι καλὁν οὐδἐ το θνήσκειν, ὰλλὰ το ταῖτα καλῶς -τὼrερ εκτελέσαι.
Iώνυ δε καλῶς καὶ ὁ Γυριπiδης επὶ τῶν τὰς μακρὰς
το ΛακωνικὼνJ Diio priores versus fortasse Tyrtaei sunt, posteriores etia iii iii I elopida cat . 1. a Plutare lici insit orati ut Sparta- noruni μέλος ἐπικυδειον. De T S r i a e O vide IVE h e r i elegantissilii uin Iibrinii: die der HGI. p. 457. sq.
63쪽
ι δἐ μερόπ0 λόγους ἀνδρώδεις προφερομέν0 κινεῖ τα
Tούτοις γὰρ οἰκείως - τις ταῶτα συνάφειε Ποῖ γὰρ τὰ σεμνὰ κεῖνα, πού δἐ Λυδίης μέγας δυνάστης Κροῖσος, η αρξης μαριν
Cresphonte. Fragiti. ed. Ialth. p. 125. ODκ ἐειοὶ νειώνvJ Vertia in Cotisolationii us freque itis si ne usurpata. Ita Cleopo Tusc. III. 33. A. illa quidem fmniastina Consoliaticateat, quianrquam et usitata eat et saepe prodeat Non tibi soli. Prodeat haec quide/n, ut dixi: aed nec aemper , nee Dinnibus. Soph. Eleeto.
alitein exanclare ductum videtur ab anc Icindo cineum, tinde ancillα die ur, tainen affinitas verbo rarin exancliamri et εξαντλεῖν - vix poterit: i. e. exhauseratnt Virg. Aen. IV. 14. qitiae bella ex hiausta canebat. X. 57. Tolque pniaria Dciatiaeque exhiauata pericula terrae. Cie. Titse. I. 36, 86. quam incredibiles hiausit etiliamiliates.) Λ selitina navi: g, quae exhaurientia inultu in arioler tine ex litiam e Solet , μεταπορὰ ducta est, Eleganter lite tistirpat tir ad vita in inolestiis laboribiis lus et eis
64쪽
CONSOLATIO AD ΛΡOLL. c. 15. 55
65쪽
ὁ δώνατος οὐκ εὐκαιρος ' εἰ νηνεγκεν ανοὐτος ὁ βίος τι των δενηκέστων, ἴσως αυτος σου γεγονεν εὐνούστερος.
ηλου ουν οντος, πότερον συμφερόντως ἀνεπαυσατο τον βίον ἐκλιπων και μειζόνων ἀπολυθεὶς κακων, η ου, χρη μη φίρειν ουτω βαρέως, ῶς ἀπολωλεκότας πάνδε F Oσων ωὴθ γεν τευξασθαι παρ αυτοὐ ' ου φαύλως γὰρ αν δόξειεν ὁ παρὰ τω ποιητῆ Aμφιάρεως παραμυθεῖσθαὶ
αυτύς σου χ. T. λ.I Post renit x iste versus est Inutiliari, ex Meetiria ei coniectura adinodiim probabili sie reficieiuliis : O 'θάνατος αυτος σου γέγονεν ευνου στερος. ἐκλιπῶνJ Altera a orasti forana tκλείψας ab Atlieis lis iit ἀδόκιμος notatur, quo de iudieio, artiori hus iliri burs lain liti ilibus circu inserat ei sto, erat lit. in Lobe Icii disputatiouein ad Phryn. p. 713. seq.otii Pas s. ου C. Na quis Reis kio norastum in futuriim Inhiare volentiassentiatur, cavebit ixeinploruin copia ab He indor fio et ad Platonis Phaed. 9 32. p. 67. B. et ad Protas. I 19. p. 316. , a Loheckio ad Phryn. p. 751. collatorinu, e qui hiis patet, ycist verba aperiandi, credendi. alia huius gen his, api in vinetae solutaeque orationis scriptores noli infreqtientein e Se Sina plicein nodisti in pro futuro aut aoristo evin ἄν innelo. Plat. Pliae l. l. l. πολλο ελπὶς, τουτο
- μθ δρσαι. Neque vero tales acii isti futura vi in habent, sed indicant, ipsa n, quae verbo illest, notione in solatu spectari, exclusa otia iii te inporis ratione. Cons. Beoth. p. 384. - Sintiliter Latini, etsx varius, praespns infinitivi pro nituro polriint post verba verandi , de quo usu vid. Zuinpt. Ge. F 605.
Matth. p. 193. , ubi Aniphiaraus vates alloquitur Eurydicen anortiti Areheinori Thraciae regis pue uti inatrein. Latine redditi sunt versus a Cieeroue Tusc. III. 25. Moracitis nemo est , quem non attingu
66쪽
CONSOLATIO AD APOLL. c. 16. 57την 'Ἀρχεμόρου θιητέρα δυπεραίνουσαν οτι νήπιος ων ὁ
αυrός τε θνήσκει. καὶ τ- ωδονται βροτοὶ εἰς γην φέροντες γην' ἄναγκαίως ' εχειβὶν θερίζειν ωςτε κάρπιμον στὰ υν, καὶ τον μἐν εἶναι, τον δἐ μή. τί ταὐrα δεῖ στένειν, ἄπερ δεῖ κατὰ φύσιν διεκπερῶν; δεινbν γὰρ οὐδἐν τῶν ὼναγκαίων βροτοῖς.
ιζ'. καθόλου γαρ χρη διανοεῖσθαι πάντα τινὰ καὶ πρὸς αυτὸν και προς ἄλλον διεξιόντα μετὰ σπονδυς, ῶς οὐχ ο μακροτατος μος ἄριστος, ἀλx ὁ σπουδαιότατος.
dolor Morbusqua; multis alim humandi tiberi r Rursum creandἰ; morsquo eat Inita omnibua; Quae generi humano angor rara nequidquam aethflerunt. Reddenda terrae eat terra: tum pita omnibus Metenda ut iubet necesait a.
ἁτερ αυJ Cetera deinceps grερο αυ, quod neminem correxisse
1nterpretatione feliciter eorrexit Grotius vulgatuin τὴν δ' , quod habent Cereri praeter Wyri. , qui ex edit. Francos. Ininus recte sempsu τήν δ', est τvνδ'. Restitutinus aute in eodein G r o o praeeunte particulam post αναγκαίως, quam stimulae prava illa lectio την pro γvν) orta erat, obliteratri necesse fuit
dναγκαίως ἔχειJ I. q. ἀναγ καῖόν ἐστιν , ἀνάγκv ἐστίν.
67쪽
και φύντας απὼ γεῶν, προ γήρως εκλιπόντας τον μονοι ποιηται παρέδυσαν ἡμῖν ' Aςπερ κακεῖνον,
quos Ouines in astalis nore ali filo inero est tradatirin. κύ κεῖνον ον κ. τ. λ J Λ iuphiaraii in dicit Ilo IlIerias, Odyss. XV. 245. -- Veriintainen Homeri verba perpera in intellexit Plut . , philosophornari cap. 10. p. 106. E. et cap. 34. p. 120. Λ. prae inceptuin a Meliandro vid. eap. 34. init. prolatu iri, Horri Ericae aetati , eui iis plane contraria erat se illentia ses. I l. XXIV. 605. seq. et Od. X l. 488. , diffingens, Ille Pito lite ob h.inc I ent i eprehen stis a Vossio in eo libro, cliti ii,serali ilue Antisymbolιk T. I. p. 233. Sinni t dioer - iiDiuit ille : Anwht Irtios ιι Ir vorria glach begunatige oon Zeua , de u Gotte Jer u eissagendςn Logeis eming Od. I. 343. inlino 233.
iiii not. erit. in Pinit. R. 394. liati l illibia elisi otiis lite rao ι in dativo siligillari exe inpia non ex epicis sol uni, verat in ellain ex Atti eis poetisco legit.
68쪽
CONSOLATIO AD APOLL. e. 17. 59την γαρ ευκαιρίαν μαλλον , οὐ την ευοῦ Τριαν πανταχουκα θῶμεν πρωτευουσαν. και γαρ αρι Γα φυτῶν ταπλεῖστον καρπον εν βραχει *ορας ποιουμενα, και ζώων ,
α στυ καὶ πόλισμα Παλλάδος. 920. ἴδοιμι δ' υμῶς ευτρατεῖς
69쪽
Πόντον γινόμενα τ=i' λην ἔχειν ἡμερησίαν, ἔωθεν μεν γεννώμενα, μέσης ν ημέρας ἀκμάζοντα, δεiλης δῖ γηρῶντα καὶ τελειουντα το αν, ουχὶ κἀκείνων ην αν τοκαθ' ἡuῆς πάθος, εἴπερ φυχη τις ανθρωπίνθ και λογισμὸς ἐκάστοις ἐνῆν; καὶ ταὐτα δηπου γ αν συνέπιπτεν,
D Aςτε τα προ μέσης τῆς ἡμέρας ἐκλείποντα θρῆνους παρα
χειν καὶ δάκρυα, τα δἐ διημερεύσαντα πάντως αν --
δαιμονίζεσθαι. μέτρον γὰρ του μου το καλὼν, ου τὼ τοὐ χρόνου μῆκος. ιη. ματαίας γὰρ καὶ πολλῆς ευηθείας ἡγητέον εἶναι τὰς τοιαύτας ἐκφωνῆσει ς' Ἀλx ουκ ἔδει νέω ἔνω ἀναρπαγῆναι. Tiς γὰρ αν εἴποι, ως ἔδεις πολλὰ δἐ καὶ ἄλλα,
ἐφ ων ἄν τις, εἴποι, ουκ ἔδει πραχθῆναι, πέπρακται, καὶ πράττεται καὶ νῶν, καὶ πραχθήσεται πολλάκις. οὐ γὰρ νομοθετήσοντες πάρεσμεν είς τιν βίον, αλλὰ πεισόμενοι τοῖς διατεταγμένοις υπὐ των τὰ ολα πρυτανευόντων θεῶν, καὶ τοῖς τῆς ειμαρμένης καὶ προνοίας θεσμοῖς.
ante νυν, etsi illud delendum censuit Iu Titen b. Utruinque deest iciuno libro.
Plura exeinpla collegit Matthiaeus g 596. c. ihique ea iis is hii inspera utati otiis apud Graecos seriptores passiliti obviae exposuit. Cons.elia ira Vig. p. 592. et annot. ad eap. 9. in .
τῶν τὰ ὁλα πρυτανευώντων - i. E. διοικοέντων. Dein
70쪽
φασις ' ου γαρ εκε,ους ποθουντες, ἀλλα τὰς ἀπ αυτῶν ἄφελείας φανήσονται. εἰ δἐ τωι τεθνεώτων ενεκα πεν- θουσιν, επιστήσαντες ἴτι εν Ουδενὶ κακῶ τυγχάνουσιν
ἔντες, ἀπαλλαγήσονται τῆς λύπης, ἀρχαίω καὶ σοφῶ
quo amicorum deceaau plertque angi Stail enim mali Seipioni accidisse puto; mihi aecidit, at quid auia autem ineo/n nodis grasiter unga, non amicum, aeci ae inatiani amantia est. Brut. 1. illius Hortensiain pero mortis opportunitatem benepolentia postus quam miserιcordia proaequamur, ut quotiescianque de clarissimo etaimo piro cogitemus, inton potius quam n amet rpasa diligero Oideamur. Nam, at id doleanua , quod eo iam imai nobis non licet; nostra meat id maIunt: quod modios feramus, ne id non cid aniteitiam, sed ad domesticam utilitatem reserra pideamur. Gn, tamquunt illi ipsi vieerbitatis aliquid acciderit, anginuer; guvir in eιMa felicitate/n non satia grato animo interpretamur.*ανησονταιJ Exspeetes praesens indieativi vel optativi: sed futuriunPositit in est de eo, quod evetitur uni est, si quis voluerit πενθεῖν ἐαυτου ἔνεκα. ConL. Vig. p. 212. Ibique lie n. p. 747. επιστύσαντεςJ intelligenduin sit, v. apud P a s s. d. Sie etiarn προςἔχειν τινὶ siinpliciter dieitur, et Lative ciduertere citiquιd, atque tittendera alleui et citiquid. Cie. Epp. ad Fana. I. 1. Ac pertebantur Pompeia familiares Gosenlιro Volcatio. Tae. Ann. XV. 30. Quotieanopu/n aliquid adperterat. Cie. P. Syll. 11. Erigite mentea ateresque Oeatraa et me dicentem attendite. Plin. Epp. VII. 26. attendere aerismonibus maligniae.
Stephano praeeipienti, Aoriato ρosteriora passipo tibentiua uti Atticos, quam priore , ubi literque ait in usu, obloquutus Vale hena Errus ad