장음표시 사용
151쪽
αυτ παρέντι τους διαπίπτοντας ἀκολουθουντι χειρουσθαι τους πισθεν, οὐκ ἐποίησε τουτο, ἀλλ' αντιμέτωπος συν--
ραξε τοῖς Θηβαίοις καὶ συμβαλύντες τὰς ἀσπίδας ἐωθουντο, ἐμάχοντο, ἀπέκτεινον, ἀπέθνησκον τέλος δε των Θηβαίων οἱ μεν διαπίπτουσι προς τον Ελικονα, πολλοὶ δ' αποχωροοντες 20 ἀπέθανον ἐπεὶ δ' η με νίκη Ἀγησιλάου ἐγεγένητο, τετρωμένος δ' αὐτος προσενηνεκτο προ τὴν φάλαγγα, προσελάσαντές τινες των ιππεων λέγουσιν αὐτω τι των πολεμίων
ως γδοήκοντα συν πλοις - τω νεω εἰσι, καὶ ρώτων τί χρη ποιεῖν. ὁ δε καίπερ πολλὰ τραέματα ἔχων, μως οὐκ ἐπελάθετο το θείου, αλλ' ἐῶν τε ἀπιέναι νι βουλοιντο ἐκέλευε και ἀδικεῖν οὐκ εω τύτε μεν ουν, καὶ γαρ ην δη21 ψέ, δειπνοποιησάμενοι ἐκοιμήθησαν. πρω δε υλιν τον πολέμαρχον παρατάξαι τε ἐκελευε το στράτευμα καὶ τροπαιονῖστασθαι, καὶ στεφανουσθαι πάντα τω θεω καὶ τους αυλη- τὰς πάντας αὐλεῖν καὶ οἱ μεν αυτ ἐποίουν οἱ δε Θηβαῖοι επεμφαν κηρυκας, ποσπόνδους τους νεκρους αἰτουντες θάψαι.
καὶ ουτω δὴ αῖ τε σπονδαὶ γίγνονται καὶ Ἀγησίλαος με εἰς Βελφους ἀφικόμενος δεκάτην των ἐκ της λεία τω θεω ἀπέθυσεν οὐκ ἐλάττω κατον ταλάντων Γυλις δε ὁ πολέμαρχος ἔχων το στράτευμα ἀπεχώρησεν εἰς Φωκέας, ἐκεῖθεν δ' εἰς 22 την Λοκρίδα ἐμβάλλει καὶ τὴν με αλλην μέραν οἱ στρατιῖται καὶ σκεύη ἐκ των κωμον καὶ σῖτον ηρπαζον ἐπεὶ δεπρος σπέραν ην, τελευταίων ποχωρούντων ων Λακεδαιμονίων ἐπηκολούθουν αυτοῖς οἱ Λοκροὶ βάλλοντες καὶ ἀκοντίζοντες δε δ' αὐτων οἱ Λακεδαιμόνιοι ποστρέψαντες καὶ διώξαντες κατέβαλύν τινας, ἐκ τουτου ὁπισθεν μὲν οὐκέτι 23 ἐπηκολουθουν, ἐκ δε των περδεξίων ἔβαλλον οἱ δ' ἐπεχείρησαν με καὶ προ τ σιμbν διώκειν ἐπεὶ δε σκύτος τε Ω BCF et V, i - BCF o D, BC UM,
152쪽
ἐγίγνετο και αποχωρουντες ο μεν διὰ την δυσχωρίαν ἔπιπτον,
οἱ δε καὶ διὰ το μὴ προοραν τὰ ἔμπροσθεν, οἱ δε και
υπ τῖν βελον ενταυθα ἀποθν ίσκουσι Γsλίς τε ὁ πολεμαρχος καὶ τον παραστατῖν Πελλης, καὶ οἱ πάντες Δ δκτωκαίδεκα τον Σπαρτιατον, οἱ μεν καταλευσθέντες, οἱ δε καὶ τραυματισθέντες. εἰ ὁ μη ἐβοήθησαν αὐτοῖς ἐκ του στρατοπέδου δειπνο τες, ἐκινδύνευσαν αν παντες ἀπολέσθαι.
μετὰ τοὐτύ γε μην ἀφείθη με κατὰ πύλεις τυ αλλο 1 στράτευμα, ἀπέπλευσε δὲ καὶ ὁ γησίλαος ἐπ' οἴκου. ἐκ δετούτου ἐπολέμουν Ἀθηναῖοι με και Βοιωτοὶ καὶ Ἀργεῖοι καὶ οι σύμμαχοι αυτῖν ἐκ Κορίνθου ορμώμενοι, Λακεδαιμόνιοι δε καὶ οἱ σύμμαχοι ἐκ Σικυῖνος οροντες δ' οἱ Κορίνθιοι εαυτον μὲν καὶ την χώραν θουμένην και πολλοὐς ποθνλισκοντας διὰ το ἀεὶ τον πολεμίων γγὐς ιναι, τοὐς δ αλλους συμμάχους καὶ αὐτοψ ἐνδειρην οντας και τὰς χώρας αυτον ενεργοὐς ἴσας, ι πλεῖστοι καὶ βέλτιστοι αυτον ειρήνης ἐπεθύμησαν, καὶ συνιστάμενοι ἐδίδασκον ταμ αλλήλους. γνύντες Γ οἱ Ἀργεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ και Κορινθίων οι τε τον παρὰ βασιλέως χρημάτων μετεσχηκύτε και οἱ του πολέμου αἰτιώτατοι γεγενημένοι δε ει μη ἐκποδὼν ποιήσοιντο τοὐς ἐπι την εἰρήνην τετραμμένους, κινδυνευσει πάλιν η πύλις λακωνίσαι, υτ δὴ σφαγὰς ἐπεχείρουν ποιει-
σθαι και ρῖτον μεν- πάντων ἀνοσιώτατον ἐβουλεύσαντο οι με γαρ αλλοι, καν νύμω τις καταγνωσθθ, ου ἀποκτιννύουσιν ἐν εορτη ἐκεινοι δ' Εὐκλείων την τελευταίαν προείλοντο, οτι πλείους αν οντο λαβεῖν ἐν ἀγορα, στεα - BCF et V, UM et D Ω - Η Μ
153쪽
ἀποκτεῖναι δε δ' ἐσημάνθη οἶς Φητο ους δε ἀποκτεῖναι, σπασάμενοι τὰ ξίφη ἔπαιον τον μεν τινα συνεστηκύτα ἐν κύκλω, τον δε καθήμενον , τον δέ τινα ἐν θεάτρω, ἔστι δ' ὁ καὶ κριτην καθήμενον δε δ' ἐγνώσθη το πρῆγμα, εὐθὐς ἔφευγον οἱ βέλτιστοι, οἱ μεν προς τὰ γάλματα των ν η ἀγορα θεῖν, οἱ δ' ἐπὶ τους βωμούς ἐνθα δὴ οι ἀνοσιώτατοι
καὶ παντάπασιν οὐθεν νύμιμον φρονο τες, ι τε κελευοντες και οἱ πειθύμενοι, σφαττον καὶ προς τοι ἱεροῖς, ει ἐνίους καὶ των ο τυπτομένων, νομίμων δ' ἀνθρώπων, θη-
μονῆσαι τὰς ψυχὰς δύντας την ἀσέβειαν ἀποθ-κουσι σ
ούτω των με πρεσβυτέρων πολλοί μuλλον γαρ ἔτυχον εντη ἀγορα ντες οἱ δε νεώτεροι, ποπτευσαντος Πασιμήλουτο μέλλον σεσθαι. συχίαν ἔσχον εν Κρανείω ος ὲτης κραυγῆς σθοντο, καὶ φευγοντές τινες ἐκ του πράγματος ἀφίκοντο προ αυτούς, ε τούτου ἀναδραμύντες κατὰ τον Ἀκροκύρινθον, προσβαλόντας με Ἀργείους καὶ τους ἄλλους ἀπεκρούσαντο βουλευομένων δὲ τί χρὴ ποιεῖν, πίπτει τοκιύκρανον ἀπύ του κωνος οsτε σεισμο οἴτε ἀνεμου γενομένου. καὶ θυομένοις δε τοιαυτα ὶν τὰ ἱερὰ στε οἱ μάντεις εφασαν ἄμεινον εἶναι καταβαίνειν ἐκ του χωρίου. καὶ το μεν πρωτον Δ φευξύμενοι ἔξω της Κορινθίας ἀπεχώρησαν επεὶ δε καὶ οἱ φίλοι αυτοὐς ἔπειθον καὶ,φέρες ἰοsσαι καὶ ἀδελφαί καὶ αυτον δὲ των ε δυνάμει οντων ησαν Ο ομνύοντες )πισχνουντο μηδεν χαλεπον αυτοὐς πείσεσθαι, χυτω δὴ 6 ἀπῆλθών τινες οἴκαδε αυτον. ρῖντες δε τους εν δυνάμει ὁντας τυραννεύοντας, αἰσθανόμενοι δε ἀφανιζομένην την πύλιν διὰ το καὶ ὐρους ἀνεσπάσθαι καὶ Αργος ἀντὶ Κορίνθου
154쪽
τὴν πατρίδα αὐτοις ὀνομάζεσθαι, καὶ πολιτείας μεν αναγκαω- μενοι της ε υργει μετέχειν, οὐδε ἐδέοντο, εν δε τηπύλει μετοίκων ἔλαττον δυνάμενοι, γένοντό τινες αυτον οῖ ἐνόμισαν οἴτω μεν ἀβίωτον ειναι πειρωμένους δε την πατρίδα, ῶσπερ η και ἐξ αρχης, Κύρινθον ποιῆσαι και ἐλευθέραν ἀποδειξαι καὶ των με μιαιφόνων καθαράν, υνομία δε ρωμένην, α ιον εἶναι, εἰ μεν δύναιντο καταπραξαι ταῖτα, σωτηρας γενέσθαι της πατρίδος, εἰ δε μη δύναιντο, των γε καλλίστων και μεγίστων ἀγαθον ὁρεγομένους ἀξιεπαινοτάτης τελευτῆς τυχεῖν οὐτω δὴ πιχειρεῖτο ανδρε δύο, Πασίμηλύς τε καὶ Ἀλκιμένης, διαδύντε δια χειμάρρου συγγενεσθαι Πραξίτα τω Λακεδαιμονίων πολεμάρχω, ος ἐτύγχανε μετὰ
της εαυτου μύρας φρουρον εν Σικυῖνι, καὶ ιπον τι δύναινταν παρασχεῖν αὐτω εἴσοδον εἰς τὰ κατατείνοντα επὶ Λέχαιον
τείχη ὁ δὲ καὶ ρύσθεν γιγνώσκων τ ανδρε ἀξιοπίστω οντε, πίστευσε, και διαπραξάμενος στε καὶ την ἀπιέναι μελλουσαν ἐκ Σικυῖνος μύραν καταμεῖναι, ἔπραττε την εἴσοδον.επε δε- ανδρε καὶ κατὰ τύχην καὶ κα ἐπιμέλειαν γενέσθην φύλακε κατὰ τὰς πέλας ταύτας ἔνθαπερ το τροπαῖον
ἔστηκεν, ἴτω δὴ ἔχων ὁ Πραξίτας ἔρχεται την τε μύραν
και Σικυωνίους και Κορινθίων σοι φυγάδες οντες ἐτύγχανον. πεὶ δ' ην προς ταῖς πύλαις, φοβούμενος την εἴσοδον, ἐβουλήθη τῖν πιστων ανθρα εἰσπέμψαι σκεψύμενον τὰ ἔνδον τω δε εἰσηγαγέτην καὶ οsτως πλος ἀπεδειξάτην στε εἰσελθων ξήγγειλε πάντα εἶναι ἀδόλως οἱάπερ ἐλεγετην. εκ τούτου δ' εἰσέρχεται. - δε πολ διεχόντων τον τειχον
γέτην Β de gQ - 11 Iarinia unal Xenoph. . 353 1 ilulicat: ,corruptum lacunoliumque totum de Corantisi oppugnatione locum esse negari non potest, sed haud facito statuas, quae fere quovo loco exciderint.
155쪽
ἀπ αλλήλων παραταττόμενοι λίγοι εαυτοῖς ἔδοξαν εἶναι, σταύρωμά τ ἐποιήσαντο καὶ τάφρον οῖαν ἐδύναντο προουτον, ως δὴ οἱ σύμμαχοι βοηθήσοιεν αὐτοῖς. ν δ καὶ ὐπισθεν αυτον ἐν λιμένι Βοιωτον φυλακή την μεν οὐν
ἐπι τη νυκτὶ εἰσῆλθον ὴμέραν μαχοι διήγαγον τη δ'
ὐστεραία κολοι ργεῖοι πασσυδία βοηθοῖντες καὶ εὐρύντες τεταγμένους Λακεδαιμονίους μεν ἐπὶ τ δεξι εαυτον, Σικυωνίους δε ἐχομένους, Κορινθίων ὁ τους φυγάδας ς πεντήκοντα καὶ κατον προς ω εω τείχει, ἀντιτάττονται ἐχέμενοιτο εωου τείχους οἱ περὶ φικράτη μισθοφύροι, προ δε τούτοις πεῖοι εὐώνυμον δ' εἶχον αὐτοῖς Κορίνθιοι ι ἐκ 10 τῆς πύλεως καταφρονήσαντες δε- πλήθει εὐθὐς ἐχώρουν καὶ τους μεν Σικυωνίους ἐκράτησαν και διασπάσαντες τοσταύρωμα ἐδίωκον ἐπὶ θάλατταν, και κεῖ πολλοὐς αυτον ἀπέκτειναν Πασίμαχος δε ὁ ἱππαρμοστής, ἔχων ππέας ου πολλούς, ω εώρα τους Σικυωνίους πιεζομένους, καταδήσας ἀπο δένδρων του ιππους, και ἀφελόμενος τὰς ἀσπίδας αυτον, μετὰ τῖν ἐθελόντων ἡμι ἐναντίον τοίς Ἀργείοις. οἱ δε Ἀργεῖοι ρῖντες τὰ σίγμα τα ἐπὶ τον ἀσπίδων, ω Σικυωνίους οὐδεν ἐφοβοοντο ἔνθα δὴ λέγεται εἰπδεν ὁ Πασίμαχος Ναὶ τὼ σιώ, Ἀργεῖοι, ψευσεῖ με τὰ σίγμα αὐτα, χωρεῖν ὁμοσε καὶ οsτω μαχόμενος με Ἀλίγων προς πολλούς ἀπο- 1 θνῆ σκει καὶ αλλοι το περ αυτόν. οἱ μέντοι φυγάδες τον Κορινθίων νικοντες οὐ καθ' υτοὐς διέδυσαν ἄνω, και ἐγένοντο ἐγγὐ του περι- ἄστυ κύκλου οἱ Γ ὁ Λακεδαι-
156쪽
μύνιοι δες σθοντο κρατοsντα τὰ κατὰ τους Σικυωνίους, βοηθοοσιν ἐξελθόντες, ἐν ἀριστερα χοντες το σταυρωμαJ.οῖ γε μην Ἀργεῖοι ἐπεὶ κουσαν πισθεν οντας τους Λακεδαιμονίους , στραφεντες δρύμω πάλιν ἐκ του σταυρώματος αεπιπτον. καὶ ι μ ν ἐν δεξια σχατοι αυτον παιώμενοι ις τὰ γυμνὰ πο των Λακεδαιμονίων ἀπεθνIσκον, οι δε προς τω τείχει θρύοι συν πολλω χλω προς την πύλιν ἀπεχώρουν.ῶς δ' ἐνετυχον τοῖς φυγάσι των Κορινθίων, καὶ γνωσαν πολεμίους οντας, ἀπέκλιναν πάλιν ἐνταOθα μέντοι οι μεν κατὰ τὰς κλίμακας ἀναβαίνοντες ηλλοντο κατὰ του τείχους καὶ διεφθείροντο, οι δε περὶ τὰς κλίμακας θούμενοι καὶ παιόμενοι ἀπέθνησκον, οι δε καὶ καταπατουμενοι κ αλλήλων ἀπεπνίγοντο οἱ δε Λακεδαιμύνιοι οὐκ ηπύρουν τίνα 2 ἀποκτείνοιεν εδωκε γαρ τύτε γε ὁ θεος αὐτοῖς εργον οἱονοὐδ' ἴξαντί ποτ αν το γαρ ἐγχειρισθηναι αὐτοῖς πολεμίων πληθος πεφοβημένον, εκπεπληγμενον, τα γυμνὰ παρεχον επὶ το μάχεσθαι Ουδένα τρεπύμενον εις δε τυ ἀπύλ-
λυσθαι πάντας πάντα πηρετοὐντας, πο ου αν τις θεῖον
ῆγήσαιτο τύτε γοs Osτως ν λθω πολλοὶ πεσον στεεἰθισμένοι δραν λανθρωποι σωροὐ σίτου, ξύλων λίθων,
τύτε ἐθεάσαντο σωροὐ νεκρον ἀπεθανον δε καὶ οἱ ἐν τωλιμενι τον Βοιωτον φύλακες, ι με επὶ τον τειχον, οἱ δε ἐπὶ τὰ τεγ τον νεωσοίκων ἀναβάντες μετὰ μεν τοίνυν 13τοει οἱ μὲν Κορίνθιοι καὶ Ἀργεῖοι τους νεκροψ υποσπύνδους ἀπήγοντο, οἱ δε σύμμαχοι τον Λακεδαιμονίων ἐβοήθουν. ἐπεὶ δε θροίσθησαν, ἔγνω Πραξίτας προτον μεν ον τειχον καθελεῖν στε δίοδον στρατοπέδω ἱκανὴν εἶναι, πειτα νἀναλαβὼν το στράτευμα γε τῆν επὶ Μεγαρα, καὶ αἱρεῖ προσβαλὼν προτον με Σιδο τα επειτα δε Κρομμυονα καὶ ἐν
157쪽
τούτοις τοῖς τείχεσι καταστήσας φρουρους οἴμπαλιν πορεύετο καὶ τειχίσας πιείκειαν, να φρούριον εἰ προ της φιλίας τοι συμμάχοις, οsτω διαφῆκε το στράτευμα, καὶ αυτbς τὴν ἐπὶ Λακεδαίμονα ἀπεχώρει.i4 Ἐκ δε τούτου στρατια μεν μεγάλαι κατέρων διεπέπαυντο, φρουροὐ δε πέμπουσα α πύλεις, αἱ μεν εἰς Κύρινθον, αἱ δε εις Σικυονα, ἐφύλαττον τὰ τείχη μισθοφύρους γε μὴν ἐκάτεροι χοντες δια τούτων ἐρρωμενως ἐπολεμουν. , Ἐνθα δη καὶ φικράτης εις Φλειοοντα ἐμβαλὼν καὶ μεδρευσάμενος, λίγοις δε λεηλατον, βοηθησάντων των ἐκ της
πύλεως φυλάκτως, ἀπεκτεινε το υτους στε καὶ τους Λακεδαιμονίους πρύσ4 εν ου δεχόμενοι εἰς το τεῖχος ο Φλειάσιοι,
φοβούμενοι μη του φάσκοντας ἐπὶ λακωνισμω φευγειν κατάγοιεν τέτε sτω κατεπλάγησαν του ἐκ Κορίνθου ῶστε μετεπέμψαντό τε τους Λακεδαιμονίους, καὶ την πύλιν καὶ τὴνακραν φυλάττειν αὐτοῖς παρέδωκαν οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι, καίπερ εὐνοῖκος εχοντες τοῖς φυγάσιν, σον χρύνον εἶχον αυτον την πύλιν, οὐδ' ἐμνήσθησαν παντάπασι περὶ καθύδου
φυγάδων, ἀλλ' ἐπεὶ ἀναθαρρησαι δύκει πύλις, ἐξῆλθον καὶ την πέλιν καὶ τους νύμους παραδύντες ο νπερ καὶ i παρέλαβον οἱ δ' α περὶ τον φικράτην πολλαχόσε καὶ της Ἀρκαδίας εμβαλόντες λεηλάτουν τε καὶ προσέβαλλον προς τὰ
τείχη εξ γαρ ι τῖν Ἀρκάδων ὁπλῖται παντάπασιν υκ ἀντεuσαν ' ἴτω τους πελταστὰς ἐπεφόβηντο τους εχποι Λακεδαιμονίους ἴτω α οἱ πελτασταὶ ἐδεδίεσαν ως ἐντbς ἀκοντίσματος ου προσῆσαν τοις πλίταις ηδη γάρ ποτε καὶ ἐκ τοσούτου διώξαντες ο νεώτεροι τον Λακεδαιμονίων ἐλύντες
158쪽
κατεφρύνουν καὶ γὰρ οἱ Μαντινεῖς βοηθησαντές ποτε ἐπεκδραμύντας πελταστὰς εκ ου επὶ Λεχαιον τείνοντος τείχους, ἀκοντιζύμενοι ἐνεκλινάν τε καὶ ἀπεθανύν τινες αυτῖν φεύγοντες ' στε οι με Λακεδαιμύνιοι καὶ επισκώπτειν τύλμωνος ι σύμμαχοι φοβοῖντο οὐ πελταστὰς σπερ μορμύνας παιδάρια αυτοὶ δε ἐκ του Λεχαίου ορμώμενοι συν μύρα καὶ τοι Κορινθίων φυγάM κύκλω περὶ το στήτων Κορινθίων ἐστρατεύοντο - αν Ἀθηναιοι φοβούμενοι τὴν ρώμην 8των Λακεδαιμονίων, μὴ πεὶ τα μακρὰ τείχη των Κορινθίων δι) ρητο ελθοιεν επι σφὰς, γήσαντο κράτιστον εἶναι ἀνατειχίσαι τα διῖρημενα πο Πραξίτα τείχη και ἐλθύντες πανδημεὶ μετὰ λιθολύγων και τεκτόνων το μεν προς Σικυῖνος καὶ προς σπερας ἐν λίγαις μεραι πάνυ καλον ἐξετείχισαν, τ δε ωον μαλλον κατὰ συχίαν ἐτείχιζον. Οι δ' υ Λακεδαιμύνιοι ἐνθυμηθέντες τους υργείους τ 1 iμεν ἐκοι καρπουμενους, δομενους δε τω πολεμω, στρατεύουσιν ἐπ αυτούς. Ἀγησίλαος δ' ηγεῖτο, καὶ θώσας πῆσαναυτον τὴν χώραν ευ ὁ ἐκεῖθεν περβαλδε κατὰ ενεανεις Κύρινθον αἱρει τὰ ἀνοικοδομηθέντα πο τῖν Ἀθηναίων τείχη παρεγενετο δε αὐτω και δελφος ελευτίας κατὰ θάλατταν, ἐχων τριήρεις περὶ δώδεκα ' στε μακαρίζεσθαι αντον την μητερα, τι τ αὐτη μερα ν τεκεν ο μεν κατὰ γῆν τὰ τείχη τον πολεμίων, ὁ δὲ κατὰ θάλατταν τὰς ναυς καὶ τὰ νεώρια ρηκε. καὶ τύτε με ταυτα πράξας ο Ἀγησίλαος τύ τε τον συμμάχων στράτευμα διηκε καὶ το πολιτικον οἴκαδε ἀπήγαγεν. Ἐκ δε τούτου Λακεδαιμύνιοι ἀκούοντες τον φευγύντωνvra
159쪽
128 IV. V. οτι 1 ἐν τη πύλει πάντα μεν τὰ βοσκηματα ἔχοιεν καὶ σωζοιντο ε τω Πειραίω πολλοὶ δε τρέφοιντο αiπύθεν, στρατεύουσι
πάλιν εις τὴν Κύρινθον, Ἀγησιλάου καὶ τότε γουμένου καὶ
προτον εν ῆλθεν εις σθμύν καὶ γαρ ην ὁ μὴν ἐν
Ἱσθμια γίγνεται, καὶ ο Ἀργεῖοι αυτο ἐτύγχανον τότε ποιοῖντες την θυσίαν τω Ποσειδῖνι δε υργους Κορίνθου ἴντος ως δ' ησθοντο προσιέντα τον Ἀγησίλαον καταλιπύντες
καὶ τὰ τεθυμένα καὶ τὰ ἀριστοποιούμενα μάλα σὐν πολλωφύβω ἀπεχώρουν ει το ἄστυ κατὰ τῆν ἐπὶ Κεγχρειὰς δύν. ο μέντοι Ἀγησίλαος ἐκείνους μεν καίπερ ορον ου ἐδίωκε, κατασκηνήσας ὁ ἐν τω ἱερ αυτός τε τω θεῶ ἔθυε καὶ περιέμενεν, ως οἱ φυγάδες τον Κορινθίων ποίησαν τω Ποσειδον την θυσίαν καὶ τον αγῖνα ἐποίησαν δε καὶ οἱ Ἀργεῖοι πελθόντος Αγησιλάου ἐξ αρχῆς πάλιν Ισθμια καὶ ἐκείνω τω ἔτει ἔστι με δ τῖν ἄθλων δις καστος ἐνικήθη, ἔστι δε α δις οἱ αυτοὶ ἐκηρύχθησαν τη δε τετάρτy μεραο Ἀγησίλαος γε προς το Πείραιον το στράτευμα ἰδων δε- πολλον φυλαττύμενον απεχώρησε μετ' ἄριστον προς τι ἄστυ, ς προδιδομένης της πόλεως ωστε οἱ Κορίνθιοι εὐσαντες μὴ εροδιδοῖτο πό τινων ὐπύλις, μετεπέμψαντο τονἈφικράτην συν τοῖς πλείστοις τον πελταστον αἰσθύμενος δεο γησίλαος της νυκτος παρεληλυθύτας αυτούς, ποστρέψας ἄμα τη μέρα εἰς το Πείραιον γε καὶ αυτος με κατὰ τὰ θερμὰ προοι, μύραν δε κατὰ το κρύτατον ἀνεβίβασε καὶ
ταύτην με την νυκτα ὁ μεν προς ταῖς θέρμαις ἐστρατοπε
δεύετο, Ἀε μύρα τὰ ἄκρα κατέχουσα ἐνυκτέρευσεν ἔνθα δὴ καὶ ὁ Ἀγησίλαος μικρω καιρίω δ' ἐνθυμηματι ηὐδοκίμησε.
160쪽
l29τον γὰρ τη μύρα φερύντων τὰ σιτία οὐδενδ πυρ εἰσενεγκόντος, ψυχους δε οντος διά τε τ πάνυ ἐφ' υψηλο εἶναι καὶ δια τ γενέσθαι δωρ καὶ χάλαζαν προς τὴν σπέραν, καὶ ἀνεβεβήκεσαν δε ἔχοντες οἷ δὴ θέρους σπειρία, ριγούντων
δ αυτον καὶ ἐν σκύτω ἀθύμως προς- δειπνον ἐχύντων, πέμπει ὁ Ἀγησίλαος οὐκ ελαττον δέκα φεροντας πυρ ἐν χύτραις.
ἐπειδὴ δε ἀνέβησαν αλλος ἄλλη, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα πυρὰ ἐγένετο, τε πολλης λης παρούσης, πάντες μεν λείφοντο, πολλοὶ δε καὶ ἐδείπνησαν ἐξ αρχης φανερο δε ἐγένετο καὶ
ὁ νεB του Ποσειδονος ταύτη τη νυκτὶ καύμενος' ὐφ' του δ' ἐνεπρήσθη υδεὶς οἰδεν ἐπεὶ δε ισθοντο ι ν τω Πειραίω τα ἄκρα ἐχύμενα, ἐπὶ μεν- ἀμύνασθαι Ουκετι ετράποντο, ει δὲ τ πιραιον κατέφυγον καὶ ανδρες καὶ γυναῖκες καὶ δουλοι καὶ ἐλεύθεροι καὶ τον βοσκημάτων τα πλεῖστα. καὶ Ἀγησίλαος μεν δὴ συν τω στρατεύματι παρὰ θάλαττανεπορευετο ἡ δε μύρα μα καταβαίνουσα π τον ἄκρων
Οἰνόην το ἐντετειχισμένον τεῖχος αἱρει καὶ τὰ ἐνόντα λαβε, καὶ πάντες δε οι στρατιῖται ἐν ταύτη τη μερα πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια ἐκ το χωρίων ἐλάμβανον. οἱ δ' ἐν Ἱμαίωκαταπεφευγύτες ἐξησαν, ἐπιτρέψοντες γησιλάω γνῖναι τι βούλοιτο περὶ σφον. ὁ δ εγνω, σοι με τῖν σφαγέωνῆσαν, παραδοθνα αυτους τοι φυγάσι, τὰ δ' ἄλλα πάντα πραθῆναι. ἐκ τούτου δε ἐξῆει μὲν ἐκ τοωμαίου πάμπολλα τὰ αἰχμάλωτα πρεσβεῖαι δε ἄλλοθέν τε πολλαὶ παρησαν καὶ ἐκ Βοιωτον κον ἐρησέμενοι τί αν ποιο τε εἰρήνης τύχοιεν.