Musai

161쪽

δὲ ἔνα ἐόντα τον φακλεα, καὶ ἐτι ανθρωπον λ δοφασι, - φύσιν πολλὰς μυριάδας ---αι; Hπερὶ μὲν τουτων τοσαυτα μῖν εἰ-- παρα τῶν θεῶν καὶ παρὰ των ρώ- ευμενείη - - ὰ δη αἶγας καὶ τους τράγους τῶνδε εῖνεκεν ου- Πασι Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι. - Π α των κτὼ θεῶν λογονται - ο Μενδησι , τους δὲ κτὼ θεους τουτους προτέρους τῶν δυώδεκα φασὶ γενέσθαι, γράφουσί τε δη κιὰ γλύφουσι οι ζωγράφοι καὶ οἱ ἀγαλματοποιοὶ του Πανος, αλμα, κατά περ Ελληνες, αἰγοπρόσωπον κα ὶ τραγοσκελέα, ο τι τοιουτον --μίζοντες ναί μιν, ἀλλ' μοων τομι αλλοισι θων αοτε δὲ εῖνεκεν τοιουτον γράφουσι α τὸν - μιηδων ἐστι λέγειν σέβονται δὲ πάντας τους αἶγας οἱ Μενδη- σιοι, κάὶ μαλλον τους ἔρσενας τῶν λεων - τοέτων οἱ αἰπόλοι -- μέωνας ἔχουσι ἐκ δὲ τουτω εις, λιστα, στις ἐπεὰν ἀποθάνη, πένθος μέγα παυτὶ φΜεν - νομω τίθεται. καλέεται ὁ Ο τε τράγος καὶ ὁ Παν Αἰγυπτιστὶ ἐνδης ἐγένετο δ' ἐν τῶ νομφ τουτωμ' ἐμεο -- τὸ τέρας γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο ἀνα--ε φανδόν. -- ἐς ἐκπιξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο. Yν δὲ

Αἰγυπτιοι μιαρον γηνται θηρίον εἶναι καὶ τουτο μὲν ν τις ψαύσε αυτῶν παριὼν υος αυτοῖσι ἱματιοισι απ

δοσθαι θυγατερα ουδεὶς ἐθέλει Ουδ' ἄγεσθαι ἐξ αυτῶν, ἀλλ' ἐκμονταί τε οἱ συβῶται καὶ πονται ἐναλληλων.

162쪽

χρόνου, ταὶ αυτ πανσεληνω. 0υνυς θυσαντες πατέοντα των κρεῶν διότι δὲ του ἐν μὲν τῆσι αλλησι ἡ τροι πεστυγηκασι, ν δὲ ταύτη θ-υσι, - λήγει περὶ αυτο--τ' Αἰγυπτίων λεγόμενος, ἐμοὶ μέντοι ἐπι σταμένωου ευπρεπέστερός τι λέγεσθαι θυσίη ηδ τ- ων τῆ Σελήν,ποιέεται ἐπεὰν θέση, την ου ακρην κάντον σπλῆνα καὶ - μωλοον συνθῶς ὁ τοικα ων ἐκάλυψε πάσy--- νεος τῆ πιμελῆ περὶ την νηδυν γινομενη καὶ ἔπειτεν καταγίζει πυρί τὰ αλλα κρέα σιτέονται ἐν τῆ πανσελην', ἐν τῆ αν τὰ ἱρα σωσι, ἐν δελ-ψαρη οὐκ αν ἔτι γευσαίατο οἱ πένητες αυτῶν - ἀσθενείης βίου σταιτίνας πλάσαντες

υς κοὰ οπτησαντες ταύτας θυουσι.

λην ἀνάγουσι ορτην τω μνώσω οἱ Αἰγυπτιοι πλην χορων κατὰ ταυτὰ σχεδον πάντα Αλλησι ἀντὶ δὲ φαλ- λων δε- σή ἐστι α ευρημένα οσον τε πηχ αῖα πάλματα νευρόσπαστα , τα περιφορέουσι καπα κώμας γυναῖκες, νευον το αἰδοων, ου πολλῶ τε ἔλασσον ἐοντοεαλλου σωματος προηγέετ- δὲ αυλὸς , αἱ δὲ ε πο- ται,-- σαι τον Θιόνυσον. διότι δὲ μων τε ἔχει ἀαἰδοῖον καὶ κινέει μουνον του σώματος, στι λόγος περὶ αυτολωος λεγόμενος. δη ν δοκέει μοι Μελάμπους 49

ὁ Ἀμυθέωνος της θυσίης ταύτης οὐκ εἶναι ἀδαης ἔμπειρος Ἐλλησι γὰρ δη Μελάμους ἐστὶ ὁ ἐξηγησάμενος του ιονύσου τό τε υνομα καὶ την θυσίην καὶ την πομπην του φαλλου ἀτρεκέως μὲν ου πάντα συμλαβῶν τον λήγον ἔφηνε, ἀλλ' οἱ δε γενόμενοι -

163쪽

σιονύσω πεμπομενον Μελάμπους ἐστὶ ὁ κατηγησάμενος, καὶ ἀπῖ τούτου μαθόντες ποιευσι τὰ ποιευσι 'πι-

- ἐγω μέν - φημι Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα

σοφον μαντικήν τε μυρο συστῆσαι - πυθόμενον ἀπ' Αἰγύπτου αλλα τε πολλὰ ἐσηγησασθαι Ἐλλησι καὶ ταπερὶ τον ιόνυσον, λίγα αυτῶν παραλλάξαντα Ου, . . συμπεσεειν γε φησὶτά τε ἐν Αἰγυπι ποιευ- , μενα εο ῖ , -- τοῖσι Ἐλλυσι, ὁμοτροπα ρομανην τοωι Ἐλλησι καὶ ου νεωσὰ ἐσηγμένα ου μην ουδὲ φησω, κως Λιγυπτιοι παρ' Ἐλλην- ἔλαβον ofτο φαλλο κου τι νόμαιον πυθέσθαι δέ μοι δοκέει μάλιστα Μελάμπους - πεο τον Θιόνυσον παρα Κάδμου τε του ρίου κοὰ των - αυτ ἐκ Φοινίκης απικομένων ω την νυν Βοιωτίην καλεομενη χ ρην Σχεδον δὲ Η

πάντων των θεῶν τὰ ουνόματα η Αἰγύπτου ἐληλυθετη. Ἐλλάδα, δι- ψω γαρ ἐκ των βαρβάρωνήκει,πυν-ανόμενος -τω ἀμσκόαν δοκέω δ' - λιμα

απ' Αἰγυπτου ἀπῖχθαι- τι γαρ δη μη Ποσειδέωνος καὶ Θιοσκουρων , - καὶ πρότερόν μοι ταυτα ίρηται, κάὶ φης καὶ Ἱστίης καὶ Θέμιος καὶ πιρίτων καὶ Νηρηῖδων, τῶν αλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι αδε κοτε - ουνόματά ἐστι ἐν τη χωρη λέγω δη - λέγουσι αυτοὶ Αἰγυπτιοι τῶνδε οὐ φασι θεῶν γινωσκειν τὰ ουνόματα, ουτοι δέ μοι δοκέουσι -ο Πελασγῶν ουνομασθῆναι, πληνΠοσειδέω- νος τουτον δὲ τον θεον παρα ιμων ἐπύθοντο. -

- γὰρ ἀπ' ἀρχῆς Ποσειδέωνος υνομα κ ααι,

μη ίβυες, καὶ τιμῶσι τον θεον τουτον αἰεί νομίζουσι δ' ων Αἰγύπτιοι Ουδ ηρωσι χυδέν.

51 I fτα μέν νυν - αλλα αρὰς τούτοισι, τὰ γῶφράσω, Ἐλληνες ἀπ' ἰγω-ων νενομίκασι - δὲ Ἐρμέω τὰ ἀγάλματα ορθὰ ἔχειν - αχοῖ ποι-ντες -κ

164쪽

LIB. . a P. 49-- 53. 143M ' Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, δελ απο Πελασγῶν τριμ- μὲν Ἐλληνων πάντων ω ναῖοι παραλαβόντες, παρὰ δε τουτω ἄλλοι Ἀθηναιοισι γαρ ηdj μικαυτα ἐς Κυαμνας τελέουσι Πελασγοὶ συνοικοι ἐγένοντο ἐν χωρη περ κάὶ ληνες ηρξαντο νομισθηναι. στις δὲ τὰ Καβείρων οργια μεμυηται, τὰ Σαμοθρηἴκες ἐπιτελέω, σι παραλαβήντες παρὰ Πελασγῶν, ουτος νὴρ οἶδε - λέγω τη. γαρ Σαμοθρηtκην οἴκων προτερον Πελασγοὶ ουτοι, οι περ Αθηναίοισι συνοικοι ἐγενοντο, καὶ παρὰ τούτω Σαμοθρήγες τα οργια παραλαμβάνουσι ορ- ων ἔχειν - αἰδοῖα ταγάλμα τα το Ἐρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἐλλήνων μα-ντες παρὰ Πελασγῶνεποιήσαντο. ι δε Πελασγοὶ ἱρόν τινα λόγον περὶ αὐτουελεξαν, τὰ ἐν τοῖσι ἐν Σαμοθρηειε μυστηρίοισι δε λωται χθυον δὲ πάντα πρότερον οἱ Πελασγοὶ θεοίM MἐπευχόμεHγι, ει ἐγὼ ἐν Θωδων οἶδα - σας ἐπαμ

ἀκηριόεσάν κω. θεοῶς δὲ προσουνόμασάν σφεας απλτου τοιούτοω, τι κώ- θέντες τὰ πάντα πρήγματα κο ὶ πάσας νομα εἶχον μεντεν δὲ χ areis Maa- διεξελθόντος κέ ντο ἐκ της Αἰγύπτου ἀπιγμένα τὰ Ουνόματα των θεῶν - ἄλλων. Θιονύσου δὲ υστερον πολλ'

ἐπέμοντο καὶ μετα ορμον χρηστηρ ἰωντο περ ναῶνουνομάτω ἐν Θωδων, γαρ δη μαντηων τουτο νε-- et/όμισται ἀρχαιότατον των ἐν Ἐλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ νοον χρόνον τοὐτον μουνον ἐπεὶ - ἐτρηστηριάζοντο ἐν τῆ σωδώνη οἱ Πελασγοὶ , εἰ ἀνέλωντω λου--μα τα τὰ ἀπο των βαρβάρων ηκοντα, ἀνεῖλε τὸ μα-

οῖον χρῆσθαι ἀπο μὲν η τούτου του χρόνου ἔθυον τοισι ουνόμασι των θεῶν χρεόμενοι παρὰ δε Πελασγῶν

Ἐλληνες ἐωα-- στερον ' θει δὲ ἐγένετο ἔκπιπος - τωνδεων, εἴτε δ' οἀεὶ ησαν πάντες, ὁκο- τέ τινες τὰ

165쪽

144 ΗΕR0DOTI εἴδεα ου ηπιστέατο μέχρι Ου πρωην τε - χθὲς ς εἰπεῖν λόγω. σίοδον γαρ καν μηρον ηλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτερους γενέσθαι, καὶ MAM. 6 6 δέ εἰσι - - αντες θεογονίην Εὐλοι, καὶ - οῖα τας ἐπωνυμίας δοντες καὶ τιμάς

τε καὶ τέχνας διελόντες, καὶ εἰ δεα αὐτῶν σημηναντες. ο πρότερον ποιφαὶ λεγόμενοι τούτων - ανδρῶν γενέσθαι Ἀντερον ἐμοιγε δοκεειν, ἐγένοντο. ούτων

54 τα εὐυσίοδόν τε καν μηρον ἔχοντα θω θω. ρη στηρίων δε πέρι του τε ἐν Ελλοι καὶ του ἐν /1 βύη τόνδε Αἰγυπτιοι λόγον λέγουσι ἔφασαν οἱ ἱρέες του

ναι πο Φοινίκων, καὶ την μὲν ψέ- πυθμοπιAψνην πρηθεῖσαν την δε ἐς τους Ἐλληνας, ταύτας δετὰς γυνοσκας ἁναι τὰς ἱδρυσαμένας τὰ μαντηῖα πρωτας ἐν τοῖοι εἰρημένοισι ἔθνεσι. εἰρομένου δέ μευ, κόθεν ουτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι, πασαν πρὸς τροτα ζητησιν μεγάλην απὸ σφέων γενέσθαι τῶν γυναικωντο- ω/, καὶ ἀνευρεῖν μεν σφεας ου δυνατοὶ γενέσθαι,

πυθέσθαι δὲ στερον ταμ περὶ αὐτέων, τά περ η55 ἔλεγον. αῶτα μέν νυν τῶν ἐν μωνι ἱρρο --

τάδε δὲ Λωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες, δύο λειμ- δας μελαίνας ἐκ Θηβέων των Αἰγυπτίων ἀναπταμένας

τηρο - αυτέων ἐς Αιβύην, τηνὰ παρὰ σφέας ἀπικέ- ἰωμένην δε μιν ἐπὶ φηγον αυδάζαοθαι φωνὴ αν-

θρωπηῖη, ς χρεὼν εἴη μαντηων αυτόθι Θιὸς γενέσθιαι, καὶ αυτοὐς υπολαβεῖν θεῖον εἶναι - επαγγελλόμενον τι- σα - τούτου ποιησαι την ε ες τ0υς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα λέγοωσιωμμωνος χρηστη- ριον κελεsσαι τους Λίβυας ποιέειν δὲ καὶ τομο M. σωδωναίων δὲ αἱ χειαι, των τῆ πρεσβυτάτη ου-

166쪽

LIB. I. a P. M-59. 45 δὲ νεωτάτη ι-νδρη, ἔλεγον ταυτα συνωμολόγεον δέ σφι καὶ γαλλοι Λωδωναῖοι οι περι το ἱρόw γ δ 56 ἔχω περὶ αυτέων γνώμη. τηνδε εἰ ἀληθέως οἱ Φοίνικεε

ἐξηγαγω τὰς ἱρὰς γυναῖκας καὶ την μὲν αυτέων ἐς βυην την την Ἐλλάδα απέωντο, δοκέει ἐμοὶ ἡ

γυνη αυτ της νυν Ἐλλάδος, πρότερον δὲ Πελασγίης καλευμένης της αυτῆς ταύτης , πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτους, ἔπειτεν δουλευουσα αυτόθι ἱδρυσασθαι - φηροπεφυκυίν Θιος ἱρον, σπερ ην Οἰκος ἀμφιπολευουσαν ἐν Θηβησι ρον χιος, ἔνθα ἀπίκετο, ἐνθα υτ μνημηναυτου ἔχειν ἐκ δὲ τούτου χρθ- ριον κατηγησατο, ἐπείτε συνδε αβ την Ἐλλάδα γλῶσσαν φάναι δέ οἱ ἀδελφεην ἐν Λιβύ4ι πεπρη---- των αυτῶν Φοινίκων, υπ' ἄν καὶ αὐτη πρηθη Πελειάδες δε μοι δοκεουσι κληθῆναι 57 προς σωδωναίων ἐπὶ τοsδε α γυναικες, διότι βάρβαροιμαν, ἐδόκεον δέ σφι ομοίως ορνισι φθέγγε σθαι με δὲ χρόνον την πελειάδα ἀ--ηχ φωνι αὐδάξαμαι

λεγουσι, ἐπεί τε α συνετά σφι ηυδ η γυντ ει δὲ

ἐβαρβάριζε, ορνίθος τροπον ἐδόκει σφι φθέγγεσθαι, μὰ το -- αν πελειάς γε ἀνθρωπηh φωνῆ φθι

ξαιτο μέλαιναν δὲ λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα -- μαίνουσι, τι Αἰγυπτίη η γυντην , δὲ μαντηχ η τε ἐν Θηβοῦσι τησι Αἰγυπτίησι καὶ ἐν Θωδώνη παραπλησιαιαλ-λησι τυγχάνουσι ἐ σαι. ἐστι δὲ πιαὶ των ἱρῶν μαντι ι - Αἰγυπτου ἀπιγμένη Πανηγύρις δὲ ἄρα καὶ πομπὰς καὶ προσαγωγας πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοί εἰσι ι ποιησάμενοι, καὶ παρὰ τούτων Ελληνες μεμα- κασι τεκμήριον δέ μοι τούτου τόδε- αἱ μὲν γαρ φαίνοντα πολλου τευ χρόνου ποιεύμενM M δὲ Ἐλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιηθησαν Πανηγυρίζουσι δε Αἰγυπτιοι ΘΟὐκ-n αξ του ἐνιαυτου, πανηγύρις δε συχνὰς μάλιστα

167쪽

δευτερα ἐς Βούσιριν πόλιν τῆ μι- ἐν ταυτη γὰρ δη τῆπόλι ἐστὶ μέγιστον 'χσιος ἱρον, δρυται δὲ η πολις αυτηαλ νων γλῶσσαν - τηρ τρίτα β ἐς Σάω πόλιν Αθηναίy πανηγυρίζουσι, τεταρταχε ες υλίου πόλιν τῶ Ηλω, πέμπτα δὲ ἐς Βουτουν πολιν τῆ τεκτα δὲ ε ο ἐς Παπρομιν πόλι ν τε Ἀρεῖ 'Eς μέν νυν Β μοτιν πόλιν ἐπεὰν μαπνται, παε- τοιαδε ψώσυσί τε γὰρ φαμα ἄνδρες γυναιξὶ καὶ πολλόν τι πληθος έκατέρων λεκάστη βάρι ' αἱ μεν τινες των γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζοWσι, οἱ δὲ αυλέουσι κατὰ πάντατον πλόον αἰ-λοιπH,- ας - ανδρες ἀ-ουσι καὶ τὰς χεῖρας κροτέουσι ἐπε- δὲ πλώοντες κατά τινα πόλιν αλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες την βῆριν τύ θ

ποιεsσι τοιάδε ' αἱ μεν τινες των γυναικῶν ποιευσι τά

περ εχ ια, αἰ δὲ τωθάζουσι βοῶσαι τὰς ἐν τῆ πόλιταέτη γυναῖκας, α δ ορχεοντια, α δ' ἀνασύρονται

ἀνιστάμEναι ταυτα παρὰ πῆσαν πόλιν παραποταμίην ποι εὐσι μεαν δὲ ἀπίκωπα ἐς την Βουβαστιν, ὁρτα-

ζουσι μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας, καὶ οἶνος ἀμπέλινος ἀνωσιμ γῶται πλέω ἐν-ὁρτῆ ταυτ η ἐν Ἀπαντι μια- τω ἐπιλαπφ συμφοιτῶσι δὲ, ο τι ἀνηρ καὶ γυνή ἐστι πλην παιδίων , καὶ ἐς ἐβδομηκοντα μυριάδας, ῶς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. αεια μὲν δὴ ταύτη ποιέεται, ει ἐν δὲ Βουσίρι πόλι ει ἀνάγουσι τῆ υ την ορτην, εἰ ται πρότερόν μοι τύπτονται - γὰρ δη μετὰ τ-

σίην πάντες καὶ πῆσαι, μυριάδ'ες κάρτα πολλαὶ ἀνθρω- πων τον δὲ τύπτονται, ου μοι οσιόν ἐστι λέγειν. σοι

168쪽

τησι θυσίησι, εν τινι νυκτὶ λυχνα καίουσι πάντες πολλὰ

υπαωρια περὶ τα δώματα κέκλω τὰ δε λυχνα ἐστὶ ἐμ βάφια ἔμπλεα ἀλος καὶ ἐλαμυ, ἐπιπολης δὲ ἐπεστι αὐτὸ - ἐλλυχνιον. καὶ τωτο καίεται ----, οι--ορτῆουνομα κέεται λυχνοκαχ ο δ' - - ἔλθωσι των --γυπτίων ἐς την πανηγυριν ταυτην φυλάσσοντες την

νύκτα της θυσίης καίουσι καὶ αυτοὶ πάντες τὰ λύχνα, καὶ ουτω - ἐν Σου μούμη - εται, ἀλλὰ καὶ ανὰ σαν Αἴγυπτον. τευ δὲΜνεκεν φως ἔλαχε - τιμην νυξ αυτη, ἔστι ἱρος περ αυτου λόγος λεγόμενος. ELOdνώλίου πόλιν καὶ Βουτομ θυσιας μουνας επιτελεουσι φοιτέοντες. ἐν δὲ Παπρήμι θυσίας, --ὰ ἱρὰ κατά περ κοὰ τη αλλε ποιευσι -δ αν δὲ γίνηται καταφερης ὁ

ηλιος, λιγο μεν τινες των ἱρέων περὶ τωγαλμα πεπονέαται, οἱ δε πολλοὶ αυτῶν ἐκJ ξυλων κορυνας ἔχοντες ἐστασιτο ἱρο ἐν--πό- αλλο εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες, πλευνες χιλίων ἀνδρῶν, ἔκαστοι ἔχοντες ξύλα καὶ Ουτοι, ἐπὶ τὰ τερα ἀλεες στάσι τ αγαλμα ἐον ἐν νηφ σμικρφ ξυλίν' κατακεχρυσωμω προεκκομίγυσι

προτεραίη ἐς αλλο οἰκημα μν οἱ - δη ὀλίγοι οἰπερὶ τωγαλμα λελειμμένοι ἔλκο- τετράκυγιλον ἄμαξαν ἄγουσαν τον νηόν τε καὶ το ἐν τω νηω ἐνεὸν αγαλμα, οἱ δὲ Ουκ ἐῶσι ἐν-- προπυλαίοισι ἐστεῶτες ἐσιέναι, οἱ δὲ ψωλιμαῖοι - μντες φ θε παίουσι αυτοὐς ἀλεξομένους. ἐν υτα μάχη ξυλοι καρτερὴ γίνεσαι, κωφαλάς τε συναράσσονται , καὶ ς ἐγὼ δοκεω, πολλοὶ καὶ ἀποθνησκουσι ἐκ των τρωμάτων' ου μεντοι οῖ γε Αἰγύπτιοι φασαν ἀποθνήσκειν δένα 'ν δὲ πανη- μγυριν ταυτην ἐκ τοsδε νομίσαι - οἱ ἐπιχώριοι, ,- ειν ἐν τείρ' ἡτφ του Ἀρεος τη μγ έρα, καὶ τον-- ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξ-δρωμένον ἐθμ

169쪽

οἷα ου οπωπότας αυτον πρότερον, ου περιορῶν παρι

ναι, ἀλλ' ἀπερυκειν, τον ἐξ ἄλλης πόλως ἀγαγόμ- ω- ἀνθρώπους τούς τε προπόλους τρηχέως περι- κῶ --- παρὰ την μητέρα τουτου - ' a

ταυτην την πληγην ἐν νορτη νενομικεναι φασί Κιὰ τομη μίσγεσθαι γυναιξ ἐν ἱροῖσι μηδὲ λουτους ἀπο γυ--τωκῶν ἐς ἱρὰ ἐσιέναα -- εωι οἱ πρῶτοι θρη σκεύσαντες ο ὐ γαρ αλλοι σχεδὸν πάντες ἄνθρωποι, πλην Αἰγυπτίων και Ἐλληνων , μίσγονται ἐν ἱροῖα καὶ ἀπογυναικῶν ἀνιστάμενοι αλουτοι ἐσέρχονται ἐς ἱρον ν μίζοντες ἀνθρώπους ναι κατά περ τα αλλα - νεα. καὶ γαρ τα αλλα, νεα ὁραν καὶ ὀρ-ων γένεα πευόμενα ἔν τε τοισι νηotσι των θεῶν καὶ ἐν τοισι τεμένεσι. εἰ ν εἶναι- θεῶ osτο, φίλον, ου α ουδὲ τακτηνεα ποιέειν ουτοι μέν νυν τοιαυτα ἐπιλέγοντες

εο ποιευσι ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά - πτιοι δὲ θρωκε muπερισσῶς τα τε αλλα στερε τα ἱρὰ καὶ δη κιὰ τάδε. 'Eουσα δε Αἰγυπτος ομουρος η Λιβυν ου μάλαριώδης ἐστί. τα δὲ ἐδντα σφι παντα ἱρὰ νενόμισται, κιαὶ τα μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι, τὰ - των δὲ εἴ κεν ἀνεῖται τὰ ωα εἰ λέγοιμι, καταβαίηναν τῶ λόγω τὰ θεῖα πρήγματα, τὰ ἐγὼ φευγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι τὰ δὲ καὶ είρηκα αυτῶν ἐπιψαυσας, ἀναγκαίη καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος δέ ἐστι περὶ των θηρίων ἄδε χων μελεδωνῶ ἀποδεδέχαται της τρο- φης χωρὶς αα inn/, - ἔρσενες κι α λεα των Αἰγυπτίων , των παῖς παρὰ πατρος ἐκδέκεται την τιμην οι δὲ ἐν τῆσι πολισι εκαστοι εὐχὰς τάσδε σφι αποτελέουσι

εὐχόμενοι τεθε', - αν ἡ το θηρίον, ξυρεῶντες των παιδίων ἡ πασαν την κεφαλην η - μι- η - τρίτον μέρος της κεφαλῆς, ἱστῶσι σταθμω προς ἀργυριον τὰς

170쪽

ἀποτίνει ζημίην, την - οἱ ἱρέες τάξω/ται. ος δ' ἶβιν η ρηκα ἀποκτείν , ην τε εκώνήν τε ἀέκων, τεθνάναι ανάγκη Πολλῶν δὲ ἐόrπων τῶν ὁμοτρόφων τοῖσι κα θρώποιοι ρίαν πολλλαν ἔτι πλέω ἐγίνετο, εἰ κατελάμβανε τους αἰελουρους τοιάδε ἐπεὰν τέκωσι αἱ θηλεαι, οὐκέτι φοιτεουσι παρὰ τους ερσενας οἱ δὲ διζημενοι μίσγεσθαι αὐτῆσι ου ἔχουσι πρὸς ταλασοφίζονται τάδε Ἀμώζοντες - τῶν λέ- κάγυπαμρεόμενοι τα τέκνα κτείνουσι, κτείναντες μέντοι οὐ πατέονται. αἱ δε στερισκόμεναι τῶν τέκνων, αλλων δὲ

ἐπι3υμέ-σαι, οὐτω δη ἀπικνέονται παρα τους ἔρσενας φιλόμηνον γαρ τὸ θηρίον πυρκαζῆς δὲ γενομένης θεῖα πρηγματα καταλαμβάνει τους αἰελουρους οἱ μὲν γὰρ Αἰγυπτιοι διασταντες φυλακας ἔνυσι τῶν αἰελουρων, ἀμελησαντες σβεννυναι- κπιόμενον, οἱ δὲ αἰέλουροι διαδυοντες κανυπερθρώσκοντες πιυς ανθρώπους ἐσάλλονται ἐς Το πυο ταυτα δε γινόμενα πένθεα μεγάλα

τους Αἰγυπτίους καταλαμβάνει ἐν οτέοισι δ' ἀν οἰκίοισι αἰέλουρος ἀποθάνη ἀπο-ο αυτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες πάντες ξυρωνται τὰς οφρυς μουνας, παρ στέοισι σῶν κυων, πῆ το σῶμα καὶ την κεφαλην. 'Aπάγονται-67 οἱ αἰέλουροι ποθανόντες ἐς ἱρὰς στέγας, ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντει ἐν Βουβάστι πόλι τὰς δὲ κύνας ἐν τῆ ἔαγμῶν λαοτοι πόλι θάπτουσι ἐν ἱρησι θηκ μι λει αυτως η τι κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται τὰ μυγαλῆς καὶ τους ρηκας ἀπάγουσι ἐς Βουτοsν πόλιν, τὰς δὲ ιλ. ἐς Ἐρμέω πόλιν τὰς δὲ αρκτους ἐουσας σπανί ς