Musai

발행: 1864년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

M.A- Προκλέα -ὶ ἐζώγρο σε. 'Eπεὶ δὲ του πύτου προβαίνοωτος ὁ τε Περίανδρος παρηβηκε καὶ συνεγι-- σκετο μυτῶ ουκετι εἶναι δυνατος τὰ πρηγματα πορὰν τε καὶ διέπειν, πεμφας ἐς την Αἐρκυραν ἀπεκάλεε τον κέφρονα ἐπὶ την τυραννίδα Ἀν γὰρ η' πρεσβ-τέρω. τῶν παί -- ἐνεώρα, ἀλλά οἱ κατεφαίνε τοναι,--ερος- ὁ δὲ κόφρων οὐδὲ υποκρώνιος ηξίωσετον φέροντα την ἀγγελιην Περίανδ00ς ὁὲ περιεχομενος του νεηνίεω δεύτερα αποτειλε ἐπ αυτὴν την ἀδελφερο, ἐ- του δὲ θοαπέρα, δοκέων μιν μάλι- ταύτη αν πείθεσθαι. απικομένης δὲ ταύτης καὶ λεγούσης γε παῖς βουλεα την τε τυραννίδα ες αλλους πεσεειν καὶ τον οἶκον του πατρος διαφορηθέντα μῆλλον η υτή σφεα ἀπελθών ἔχειν απιδι ἐς τα οἰκία, παυσαι σεωυτον ζ μιων φιλοτιμίη κτημα σκαιόν - Ο κακροτο κακον ἰῶ πολλοὶ των δικαίων τα ἐπιεικέστερα προτιθέα πολλοὶ δὲ δη τὰ μητρως διαμενοι τὰ πατρωζα ἀπεβαλον τυραννὶς χρῆμα σφαλερον, πολλοὶ δὲ αυτῆς ἐρασταί εἰσι, ὁ δὲ γέρων τε δη καὶ παρηβηκως μη δειτα σεωυτου -- λαλλοι,- , μὲν δ' τὰ ἐπαγωγότα ταδιδαχθεῖσα - του πατ90ς ελεγε προς αὐτον, -ὐποκρινάμενος ἔφη ουδαμὰ ξειν ς Κόρινθον, ἔστ' ἀν πυνθάνηται περιεοντα τον πατέρα ἀπαγγειλάσης δὲ ταυτης ταυτα τὸ τρίτον ὁ Περίανδρος κηρυκα πέμπει βουλόμενος αυτος μὲν ἐς Κέρκυραν κειν, ἐκεῖνον δὲ ἐκέλευε ἐς Κόρινθόν απικόμενον διάδοχον γενέσθαι της τυραννίδος καταινέσαντος θ' ἐπὶ τούτοισι τολπαιδος ὁ, Περίανδρος ἐστέλλετο ἐς την. Κέρκυραν, ὁ παῖς οἱ ἐς την Κόρινθον --ωτες δε οἱ Κερκυραῖοι τουτωνεκαστα, να μη σφι Περίανd0ος ἐς την χώρην ἀπίκητα κτείνουσι τον νεηνίσκον αντὶ τούτων μὲν Περίανδρου Κερκυραίους ἐτιμωρέετο.

262쪽

LIB. I P. 52 47. 2 tDόρ-- Σάμον προσβαλόντες δὲ προς το τεῖχος τοὐμεν πρὸς θαλάσση στεῶτος πύργου κατὰ το προάστειον της πόλιος π*qσαν, μετὰ δὲ αυτολβοηθησαντος Πολυκράτεος χειρὶ πολλὴ ἀπηλάθη )σαν. Meti c. - ἐπάνω πυργον - ἐπ4 τῆς ἐδειος του ουρεος ἐπεόντα ἐπεξηλ- θον ἀ τε δε κουροι κιὰ αὐτων Σαμίων συχνοὶ, δα νενο δε τους Λακεδαιμονίους ἐπ λίγον χρόνον φευγον ὁπισω οἱ δὲ ἐπισπομενοι ἐκτεινον ει μέν νυν οἰ-55εοντες -κεδιχιμονίωω ὁμοῖοι ἐγένοντο ταύτην την ημμρην Αρχον τε καὶ Λυκωπη αἱρέθη αν Σάμος 'Αρχίης γαρ κώ Λυκώπης μουνοι συνεσπεσόντες φεύγουσι ἐς

το τεῖχος τοῖσι Σαμίοισι, και ἀποκληωθέντες τῆς πίσω

οδου ἀπέθανον ἐν τῆ πόλι τῆ Σαμίων τρία δὲ ἀπωρχίεω τούτου γεγονότι ἄλλs 'Αρχιη τω Σαμίου τοf Ἀρχίεω αυτος ἐν Πιτάνη συνεγενόμην δημου γαρ τούτου ην) ξείνων πάντων μάλιστα τίμα τε Σαμίους, καί οἱ--πατρ' ἔφη Σάμιον ουνομα τε αμ, οτι οἱ ὁ πατηρ Ἀρχίης ἐν Σουμω ἀριστεέσας τελευτησε - μῶν Σαμίους φη, διότι τανηναί οἱ τον πάππον δημοσίt

ἐγεγόνεσαν ὴμέραι πολιορκέουσι Σάμον, ἐς α προσωτε οὐδὲν προεκόαττετο των πρηγμάτων, ἀπαλλάσσοιτο ἐς Πελοπόννησον Ἀ δὲ4 ματαιότερος λόγος ωρμηται, . λέγεται Ιολυκράτεα ἐπιχώριον νόμισμα κόψαντα πολλὼν μολύβδου καταχρυσωσαντα δουναί σφι, τους δὲ δεξαμένους Ουτω δη ἀπαλλάσσεσθαι ταύτην πρώτην στρατηἰην ἐς την σίην Λακεδαιμόνιοι σωριέες ἐποιήσαντο. οἱ δ' πὶ τον Πολυκράτεα στρατευσάμενοι Σαμίων, ἐπεὶ Δῖ 'οί -κε φόνι- αυτους απολείπειν ἔμελλον, καὶ αυτοὶ

ἀπέπλωον ἐς Σίφνον χρημάτω γαρ ἐδέοντο, τὰ δὲ

των Σιφνίων πρήγματα ηκμαζε τουτον τον χρόνον, κάὶ

263쪽

νησιαστέων μάλιστα ἐκλούτεονίτε ἐόντων αυτοῖσι ἐυνήσω χρυσεωὶ καὶ ἀργυρέων μετάλλων, ουτω στε απὸ τῆς δεκάτης των γινομένων αυτόθεν χρημάτων θησαυρος ἐν Αελ ωι ἀνακέεται ομοῖος τοῖσι πλουσιωτάτοισι ηαυτοὶ δὲ τὰ γινόμενα τ' ἐνιαχυτ' ἐκ τωχιήματανέμοντο. τε μ ἐπομυντο τὸν θησαυρον, ἐχρέοντο Ῥχρηστηρίω εἰ αὐτοῖσι τὰ παρεόντα ἀγαθὰ οἷ τέ ἐστι πολλον χρόνον παραμένει Πυθίη ἐχρησέ

Λευκοφρυς τ' ἀγορη, τότε δὴ δεῖ φράδμονος ἀνδρος Φράσσασθαι ξυλινόν τε λόχον κηρυκά- ἐρυθρόν.τωσι δὲ Σιφνίοισι τήτε ην η ἀγορη καὶ το πρυτανηχνωΠἈρ- λίθμησκημένα Uν - χρησμῶν - οἱοίτε ησαν γνῶναι-- τότε δε - οἴτε των Σαμίων ααιγμένων. πεί τε γαρ ταχιέντα προς την Σίφνον προσμσχον οἱ Σάμιοι, ἔπεμπον των νεῶν μίαν πρέσβεας αγου κα- σαν ἐς την πήλιν το δὲ παλαι γ' ἄπασα α νέες ησαν ἄν. Λ Αὐριλτηλισὸμ καὶ ην του , τὸ η -- προηγόρευε, , ,-- - - Σὶφνωισι φυλάξασθαι τον ξυλινον λόχον κελευ- , Iz ot of καὶ κήρυκα ἐρυθρόν ἀπικόμενοι ν λαγγελοι-- --ἐδέοντο των Σιφνιων δέκα τάλαντα σφι χυρησαι ' ου O φασκόντων δὲ χρησειν των Σιφνίων αυτοῖσι οἱ Σάμιοι Σ U τοῖς χώρους αὐτῶν ἐπόμεον πυθόμενοι δ' ἰθυς ηκον

θη αν, καὶ αυτῶν πολλοὶ ἀπεκληῖσθησαν του ἄστεος υπ των Σαμί- καὶ αυτοῖς μετὰ ταυτα κατι τά-59 λαντα ἔπρηξαν Παρὰ ' μονέω νησον ἀ- χρη--των παρέλαβον, Ῥδρέην την ἐπὶ Πελοποννήσω, καὶ

αυτην ροιζηνίοισι παρέθεντο αυτοὶ δὲ Κυδωνίην την ἐν κρητ' ἔκτισαν υ ἐπὶ τουτο πλώοντες, αλλὰ Ζακυνθίους ἐξελῶντες ἐκ της νησου. ἔμειναι δ' ἰν ταυτη

264쪽

LIB. I. P. 57 - 61. 243M, εοδα μόνησαν ἔτεα πέντε, στε - ω - ἐν Κυδωνίη ἐόντα νυν μοί εἰσι οἱ ποιησαντες, καὶ τον της Λικτυνης νηόν. κτω-ἔτε Αἰγινηται αὐτους ναυ- μανῖ ν ηο-τες ηνδραποδίσαντο μετὰ ροπῶν καὶ των νεῶν καπρίους ἐχουσέων τὰς πρφρα. κρωτηρ σαν καὶ ανμεσαν ἐς τὰ ἱρον της Αθηναίης ἐν Αἰγινη ταυταδε ἐποιησαν ἔγκοτον χ0ντες Σαμίοισι Αἰγινηται πρό

τεροι γὰρ Σάμιοι ἐπ μφικράτεος βασιλεύοντος νώμωστρατευσάμενοι ἐπ' Αἴγιναν μεγάλα κακὰ ἐποίη σαν Αἰγινήτας καὶ ἔπαθον - ἐκείνων η μὲν αἰτίη

ήκυνα δε περὶ Σαμιων μῆλλον, τι σφι τρία ἐστὶ μέγιστα πάντω Ἐλληνων ἐξεργασμένα, υρεός τευφηλου ἐς πεντηκοντα καὶ κατ- οργυιὰς τούτουορυγμα κάτωθεν ἀρξάμενον, ἀμφίστομον τὸ μὲν μηκος του ορέγματος ἐπτα στάδιοί εἰσι, τὸ δὲ φος καὶ ευρος ὀκτὼ λάτερον ποδες δμ παντος δὲ αὐτο αλλο ορυγμα εἰκοσίπηχυ βάθος ορώρυκπαι, τρίπουν δὲ τὸ εὐρος, ου λυδωρ ὀχετευόμενον διὰ σωληνων παραγινεται την πόλιν ἀγόμενον ἀπὸ μεγάλης πηγῆς Ἀρχιτέκτων το ὀρύγματος τουτου γενετο παρευς υπαλῖνος πιστρόφου τομο μὲν δὴ ἔν των τριῶν δεντὶ δευτερον ὁ περὶ λιμενα χῶμα εὐθαλάσσρ βάθος κατα εἴκοσι οργυιέων, μηκος δὲ του χωματος μέζον δύο σταδίων. τρίτον δή σφι ζέργασται νηος μέγιστος πάντω νηῶντων ἡμεῖς δμεν - αρχιτέκτων πρῶτος ἐγένετο Ῥοῖ

κοὰ παραφρονησαντι, ἐπανιστέα- ανδρες μάγοι μ' ἀδελφεοὶ, των τον τερον καταλελοίπεε των οἰκιων -

265쪽

244 HERODOTIM τὸν Σμέρδιος θάνατον, κρύπτοιτο γενόμενος,

ταδε ἐπεχείρησε τοῖσι βασιλφισι ην, αδελφεος, τον ἁπά οἱ συνεπαναστῆναι, οἰκως μαλιστα λεχος μεροισα ὁ-άνος Πατιζεί θης, ως οἱ αυτος παντα διαστρο ,Πσε ἄγων ἐς τον βασιλήων θρόνον. ποιγας δὲ τουτο ρυκας η τε ἄλλη διέπεμπε καὶ δ κα ες Αἴγυπτον

ἄλλοι κήρυκες προηγόρευον ταμα, καὶ ο μ-γυπτον ταχθεὶς, ευρισκε γαρ Καμβυσε και τον στέγα- τὸν ἐόντα τυς Συρίης ἐν πατάνοισι, προηγορευε στας ἐς μέσον - ἐ-εταλμένα δε - μάγου. Καμβυσης δε ἀκούσας ταλα ἐκ τοὐ κηρυκος κιὰ ἐλπίσας μν λήγειναληθε αυτός τε προδεδόσθαι ἐκ Πρηξασπεος περφθέ-α γαρ αὐτονῶς ἀποκτενεοντα Σμερδιν ου ποιη- σαι ταυτα), βλέψας ἐς τ-Γ-ξάσπεα εἶπε Πρημοπες, ουτ μοι διεπρήξαο τό τοι προσωχνια πρηγμα; εἶπε 'ς δέσποτα Ου εστι ταsτα ἀληθεα, κως κοτε σοι Σμέρδις ἀδελφεος ὁ σος ἐπανέστηκε οὐδὲ οκως τια ἐκείνου, Ἀνδρος νεῖκές τοι ἔσται, η μέγα η , μικρόν. ἐγὼ γαρ αὐτος ποιησας ταχύ με ἐκέλευες θαψαμιν χερσὶ τισι ἐμεωυτου εἰ, νυν οἱ τεθνεῶτες ανε στέασι, πρόσδέκεό o καὶ υστυάγεα τον Μηδον ἐπανα-στησε- αι εἰ δ' δε ἡ σπερ προ τοs, ου η τί τοι κ γ' ἐκείνου νεώτερον κακὸν ἀναβλαστήσει. sν ων μοι δοκέει μεταδιώξαντας τὸ κήρυκα άς ιν εἰρωτέοντας, παρ' οτευ κων προαγορεύει μωμέρδιος βασι '

266쪽

LI B. II. C A P. D- 64. 245λέος ἀκουειν. αυτα εἴπαντος Πρηξάσπεος ηρεσε γαρ 63 Καμβυσο αυτίκα μεταδιωκτος γενόμενος ὁ κηρυξ ηκε

ἀπιγμένον δέ μιν ει ρετο ὁ Πρηξάσπης τάδε ω νθρωπε,

φρ γαρ κειν ταμ Σμέρδιος του κυρου αγγελος νυν ὁ εἴπας την ἀληθείην ἄπιθ χαιρων, κότερα αυτός τοι Σμερδις φαινόμενος ἐς οψιν ἐνετελλετο ταυτα η των

τις ἐκείνου ὁπηρετέων. δὲ εἶπε 'Eγὼ Σμέρδιν μὲν το κυρου,-οτε βοασιλευς Καμβυσης λαο ἐς Αἴγυπτον, Ουκω πωπα ὁ δε μοι μάγος, τον Καμβυσης ἐπιτροπον των οἰκίων ἀπεδεξε, ουτος ταsτα ενετείλατο,

φὰς Σμερδιν τον Κύρου - τον ταυτα ἐπιθέμενον εἶπα προς μεις μὲν θη σφι ἔλεγε οὐδὲν ἐπιπιχ- ψευσμενος, αμβυσης δε εἶπε Πρήξασπες, συ μὲν,οὶ ἀνηρ αγαθὰς , ποιήσας το κελευόμενον αἰτιην ἐκπέφευγας ἐμοὶ δὲ τίς αν εἴη Περσέων ὁ ἐπανεστεὼς ἐπιβατευων του Σμέρδιος ουνόματος υ δὲ εἶπε 'Eγώ μοι δοκέω συνιέναι το γεγονος τουτο, ἁ βασιλευ οἱ μάγοι εἰσί τοι οἱ ἐπανεστεῶτες , τόν τε ἔλιπες μελεδωνον των οἰκίων, Πατιζείοης καὶ ὁ τούτου ἀδελφεος μερδις πιθα- ἀκουσαντα Καμβυσε το Σμέρδιος -- ἔτυψε η ἀληθείη τῶν τε λόγων - του ινυπνίου, ς ἐδόκεε ἐν τω πνω ἀπαγγεῖλαί τινά οι ἁ Σμέρδις ιζόμενος ἐς τὰν βασιλήζον θρόνον ψαυσει τὴ κεφαλη τουουρανον μαθὼν δὲ, ς μάτην ἀπολωλεκὼς εἴη τον ἀδελφεὸν, ἀπεκλια Σμέρδιν αποκλαυσας δὲ κάὶ περιημεκτησας τῆ πάσα συμφορη ἀναθρώσκει Η τον Ἀ- πον εὐνόω ἔχων την ταχίστην ἐς Σουσα στρατευεσθαι ἐπὶ τον μάγον καί οἱ ἀναθρώσκοντι ἐσὰ τυνά-- του κουλεου του ξίφεος ὁ μυκης ποπίπτει, γυμνωπιν δὲ τὼ ξίφος παίει τὰν μηρόw τρωματισθεὶς δε κατὰ τουτο, αυτὰς πρότερον τὼ τῶν Αἰγυπτίω/ θεὸν υπινέπλη ε ως οἱ καιρίη ἔδοξε τετυφθαι, ψε- ο Καμβυ-

267쪽

σης, ο τι τοὶ πόλι --μα εχ οἱ δὲ εἶπαν οτι Ἀγβάτανα.τω δὲ ετ πρότερον κόχρηστο - Βουτοὐς πολιος ἐν 'Aγβατάνοισι τελευτήσειν τον βιον ὁ μὲν δ ἐν τοῖσι -δικοῖσι - βατάνοισι ἐδόκεε τελευτησειν γηραιὸς ἐν-- οἱήν πάντα τα πρηγματα - ο χρηστηριον τοῖσι ἐi Συριη γβατάνοισι ἔλεγε ἄρα καὶ δη ς τότε ἐπει- ρύμενος ἐπυθετο της πόλιος το οἴνομα, πῖ τῆς συμ- ς τῆς τε ἐκ του μάγου ἐκπεπληγμένος καὶ του τρω- μιχτος ἐσωφρόνησε, συλλαβὼν δὲ τὸ θεοπροπιον εῖπε , ιυτα Καμβυσε τοι κυρου ἐστὶ πεπρωμένον τελε-65 ταν Ἀτε μεν τοσαυτα, μωμι δε στερον ώς εἴκοσι μεταπεμψάμενος Περσέων των παρεόντων του λογι

μαστάτους ἔλπέ σφι τάδε τὸ Πέρσαι, καταλελάβηκέ με, τὸ πάντων μά-στα κρυπτον πρηγμάτων, τουτουμίας εκφῆναι. ἐγω γαρ εὼν εν γύπτω δον ἔψιν ἐν υπνω την μηδαμὰ φελον ἰδεω δόκεον δέ μοιαγγελον ἐλθόντα ἐξ οἴκου ἀγγέλλειν, ρ Σμέρδις ἱζόμενος ἐς τ0ν βασιληῖον θρόνον ψαυσει τὴ κεφαλῆ τουουραν δείσας δε, μη ἀπαιρεθέω την ἀρχην πρὸς τοὐαδελφεου, ποίησα ταχύτερα η σοφώτερα ἐν τῆ γαρανθρωπηδεῖ φυσι Ουκ νῆν αρα το μέλλον γίνεσθαι -- τράπειν, ἐγὼ δε ο μάταιος Πρηξασπεα ἀποπέμπω ἐς Σουσα ἀποκτενέοντα Σμέρδιν ἐξεργασθέντος δὲ κακουτοσουτου δεῶς διαιτώμην, ουδαμὰ πιλεξάμεν0ς , μηκοτέ τις μοι Σμέρδιος παραιρημένου αλλος ἐπανο σταίη ἀνθρώπων παντος δε του μέλλοντος ἔσεσθαι, αμαρτων

ἀδελφεοκτόνος τε ουδὲν δέον γέγονα, καὶ τῆς βασιλ πουδὲ ε Μοω ἐστερημαι Σμέρδις γαρ λην Ῥάγος,

τον μοι λαιμω προέφαινε ἐν γλύφι ἐπαναστησεσθαι. το μεν η ἔργον ξέργασταί μοι, καὶ Σμέρδιν τον Κυρουμηκετι μῖν ἐόντα λογίζεσθε οἱ δὲ μ μάγοι κρατέουσι τῶν βασιληων, - τε ἔλιπον ἐπίτροπον των

268쪽

οἰκίων, , ο ἐκείνου ἀδελφεος Σμέρδις τον μέν νυν μάλιστα χρῆν μευ αἰσχρὰ προς τῶν μάγων πεπονθότος

τιμωρεειν μοὶ, ουτος μεν ἀνοσίω όρω τετελευτηκευπο των μυτου οἰκηΓωτάτων, τούτου δὲ μηκέτι ἐόντος, δεύτερα των λοιπῶν υμῖν, ω Πέρσαι, γίνεταί μοι ἀπαροκαιότατον ἐντέλλεσθαι τὰ ἐθώω μοι γενέσθαι τελευτῶν του βίον καὶ δη μῖν τάδε ἐπισκηπτω θεους τους βασι-λτους ἐπικαλεων, καὶ πῆσιν υμῖν καὶ μάλιστα χαι μενιδέων τοῖοι παρεουσι, μη περιιδεῖν τηρο γεμονίη. αυτις ἐς Μηδους περιελθουσαν. αλλ' εἴτε δόλωθomnαὐτην κτησάμενοι , δόλω ἀπαιρεθηναι υπλυμέων, εἴτε - σθένεῖ τε κατεργασάμενοι, σθένε κατὰ το καρτ- ρον ἀνασώσασθαι. - ταυτα-ποιελσι μῖν η τε καρπὸν ἐκφέροι καὶ γυναῖκές τε καὶ ποῖμναι τίκτοιεν,

σαμένοισι δε την ἀρχην μηδ' πιχειρησασι ἀνασώζειν τὰ εναντία τουτοισι ἀρέομαι μῖν γενέ-ια, καὶ προς ἔτι τουτοισι τὸ τέλος Περσέων έ-στω ἐπι γενέσθαι οἷον

εμοὶ ἐπιγέγονε ' Ῥμα τε ειπας ταυτα ὁ αμβυσης ἀπε- κλαιε πῆσαν την ἐωυτου πρηξιν Πέρσαι τον βα- Ἀσιλέα εἶδον ἀνακλαυσαντα, πάντες τά τε ἐσθητος ἐχόμενα εἶχον, ταυτα κατηρείκοντο, κοὰ οἰμωγη ἀφθόροδιεχρέοντο μετὰ δε ταὐτα, ἐσφακέλισε τε το ὀστέον καὶ ο μηρος τάχιστα ἐσάπη , ἀπηνεικε Κομβυσεα τον κυρου, βασιλεύσαντα μεν τὰ πάντα επτὰ ἔτεα και μῆνας πέντε, αππιδα δὲ τὸ παράπαν ἐόντα ἔρσενος κιὰ λως γόνου Περσέων δὲ τοῖσι παρεωὐσι ἀπικντίη πολλη πεκέχυτο τους μάγους χειν τὰ πρηγματα, αλλ' ηπιστεατ ἐπὶ διαβολῆ εἰπε, αμβυσε τὰ εἶπε περὶ του Σμέρδιος θανάτου. - οἱ ἐκπολεμ- πῆ τὸ Περσικύα ουτοι μέν νυν ηπιστέατο Σμέρδιν τον υ μου βασιλέα ἐνεστεῶτα, δεινῶς γαρ καὶ ὁ Πρηξάσπης

269쪽

ΗER0D0ΤΙα μιμος η μη μὲν ἀποκτεῖναι Σμέρδιν ου γὰρ ν οἱ ἀ- ος Καμβύσεω τετελευτῬιο- φάναι τον τρου υἱὸν ἀπολωλεκέναι αυτοχειριη' - δει μάγος τελε- σαντος Καμβυσεω ἀδεῶς βασίλευσε, ἐπιβατευων τουομωνύμου Σμέρδιος του Λέρου μῆνας ἐπτὰ τους μι--λοίπους Καμβυση ἐς τὰ ὀκτὼ ἐτεα τῆς πληρωσως, ἐν τοῖοι ἄπεδωτο ἐς τους, κύους πάντας ευεργεσίας μεγάλας στε ἀποθανόντος αὐτο πόθον ἔχειν πάντας τους ἐν η υσίη, πάρεξ αυτῶν Περσεων διαπέμψας

γὰρ ὁ μάγος ἐς πῆν ἔθνος των ρχε, προεῖπε μελείηνῶναι στρατη ς καὶ φύρου ἐπ' ἔτεα τρία προε - μν ω δὴ ταμ αυτίκα ἐνισταμενος - την ἀρχ , -- μηνὶ γενετο κατάδηλος τρόπω τοιωδε υτάνης ην Φαρνάσπεω μεν παῖς γενε δὲ και χρήμασι ὁμοῖος υ πρώηφΠερσέων ούτος λυτάνης πρῶτος υπώπτευσε τον μα---ώς-- εἴη ὁ Κύρου Σμερδις, ἀλλ' δε περ ην, ηδε συμβαλλόμενος, τι τε Ουκ ἐξεφοίτα δε της ἀκροπόλιος

καὶ ο τι-υ ἐκάλεε ἐς οψιν εωυτῶ οὐδενα των λογίμων Περσέων ὐποπτευσας δέ μιν ἐποίεε τάδε σχε αὐτos

Καμβύσης θυγατέρα, τὴ -- ην --μη την αὐτην δη ταυτην εἶχε τότε ὁ μάγος , καὶ ταύτη τε συν

ναιξί πεμπωνηφων λυτάνης παρὰ ταώτην την θυγατέρα ἐπυνθάνετο, παρ' ἄ--ἀνθρώπων --φτο, ἀτεμετὰ Σμέρδιος του κώρου εἴτε μετὰ αλλου τευ η δέ οἱ

ἀντέπεμπε φαμέν ου γινώσκειν --ε γὰρ τον Κύρου Σμέρδιν ἰδεσθαι υδαμὰ ουτ οστις εἴη ὁ συνοικέων

αὐτῆ εἰδέναι ἔπεμπε δεύτερα λυτάνης λεγ- α μὴ αὐτη Σμέρδιν τον Κύρου γινώσκεις, ἡ δὲ παρὰ Ἀτό

σης - s, τε τούτω συνοικέει αυτ τε ἐκείνη καὶ συ παντως γαρ δη κου του γ εωυτης ἀδελφεὸν γινω- σκει Ἀντιπέμπει προς ταμ η θυγάτηρ Οὐτευτύσση

270쪽

LIB. III. C AP. 67 - 70. 249 δύναμα-λόγους ἐλθεn ουτ αλλην ἀδεμία, ἰδέσθαιτων συγκατημένων γυναικῶν ' ἐπεί τε γαρ τάχιστα - τος νθ ρωπος, στις κοτέ ἐστι παρέλαβε την βασι-

ληχν, διέσπειοε μεας αλλην ἀλλη τάξας ' σκούοντι ἡτοωτα τρυτάνη μειλον κατεφαίνετο τὸ πρῆγμα τρίτην Ἀγγελίην ἐσπέμπει-αυτὴν λέγουσαν ταῶτα

YZ θυγατερ δε σε γεγονυῖαν εὐκίνδυνον ἀναλαβεσθαι,τον αν ὁ πατηρ υποδυνειν κελευη εἰ γαρ δὴ μή ἐστι ὁ Κύρου Σμέρδις ἀλλα τον καταδοκέω ἐγώ, μοι μιν σοί τε συγκοιμώμενον κάντο Πεγέων κράτος ἔχοντα δε χαίροντα ἀπαλλάσσειν , αλλὰ δοsναι δικην νυν ἄν ποίησον τάδε Ἀ εάν σοι συνευδύ καὶ μάθ'ἴς αυτον κατυπνωμένον, φασον αυτο - τα κάνῆν Φυ νηται ἔχων τα, νόμιζε σεωυτο Σμέρδι τλάτρου συνοικέειν, ν ε μ εχων, συ δὲ τω μόγφ Σμέρδι. ἀντι-- πέμπει προς ταsτα η Φαιδυμ φαμένη κινδυνεύσειν

μεγάλως, ην ποι ταλα δε γαρ δη μὴ τυγχανε τὰ λαἔχω/, ἐπίλαμπι ος δὲ ἀφάφνουσα ἔσται εἰδέναι ς

ἀωτώσει μιν ' μως μεντοι ποιησειν ταῶτα η μὲν δὴ πιπεδέξατο ταsτα τῶ πατρὶ κατεργάσεσθαι, του δε μάγου τούτου του Σμέρδιος υρος ὁ Καμβύσεω αρχων τὰ α ἀπέταμε ἐπ' αἰτίη δη τινι - σμικρῆ φών δὴ --δυμη αυτη, ἡ τοsυτάνεω θυγάτηρ, πάντα ἐπιτελεουσα τὰ πεδέξατο τ πατρὶ, ἐπεί τε αυτῆς μερος ἐγίνετο

της ἀπ*- παρὰ τον μάγον, ἐν περιτροπὴ γὰρ δὴ οἰ

γυ-- φοιτέουσι τοῖσι ΙΠέρσησι), ἐλθουσα παρ' -- τον ηυδε, υπνωμένου δὲ καρτερῶς του μάγου φασε - τα μαθουσα δε οὐ χαλεπῶς ἀλλ' υπετέως υκ ἔχοντα τον -- - ώς ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνε' πέμψασα πη-- - πατρὶ τὰ γευόμενα χνυτάνης παραλαβὼν Ἀσπαθίνην καὶ Γωβρυην Περσέων τε πρῶ- τους ἐόντας καὶ ωυτῶ ἐπιτηδεωτάτους ἐς πίστιν ἀπVm

SEARCH

MENU NAVIGATION