Musai

281쪽

zππου του μυκτηρας προσενεμι, τὸν δὲ αἰσθόμε φριμάξασθαί τε και χρεμετίσαι.

88 Aαρας τε δη ὁ Υστάσπεος βασιλευς ἀπεδέδεκτο,σεω 'Αράβιοι δε υδαμὰ κατηκουσαν ἐπὶ δουλοσύνεγΠέρσησι, ἀλλὰ ξεῖνοι ἐγένοντο παρέντες Καμβυσεα ἐπΑἴγυπτον' ἀεκόντω γαρ Ἀραβίων - αν ἐσβάλοιο Πωσαι ἐς Αἴγυ-- γάμους τε τοὐς πρωτους, μεε Πέρσησι ὁ Θαρεῖος, Κυρου μὲν δύο θυγατέρας -οσσάν

τε καὶ ρτυστώνην την μεν υτοσσαν προσυνοικησασαν

Καμβυρο τε τ' ἀδελφε καὶ αυτις τῶ μάγφ, την δὲ Ἀρτυστω '' παρθένον. τερην δὲ Σμέρδιος του Κυρου

την του τάνεω θυγατέρα, η τον μάγον κατάδηλον ἐποίησε δυνάμιός τε πάντα οι ἐπίμπλατο πρῶτον μεν νυν τυπον ποιησάμενος λίθινον ἔστησε Ἀρον δε οἱ ἐνῆν

ἀν' ἱππευς, ἐπέγραψε δὲ γράμματα λέγοντα τάδε Ῥα-ρεῖος Ο Υστάσπεος σύν τε τουάππου γῆ ἀρετη - ουνομα λέγων καὶ Οἰβάρεος του ἱπποκόμου κτησατο τηι ει Περσέων βασιληχν Ποιησας δὲ ταῶτα εν Πέρσρσι, χας κατεστήσατο εἴκοσι, τὰς αὐτῶ - γυσι σατραπηῖ 'οι-ταστησας τὰς ἀο ς καὶ χοντας ἐπιστήσας - -oφόρους οἱ προσιέναι κατὰ ἔθνεά τε και προς τοῖσι ἔθνεσι τους πλησιοχώρους προστάσσων, καὶ,περβαίνων τους προσεχέας, τὰ καστέρω λλοισι αλλα θνεα νεμων.

αρχὰς ἡ καὶ φόρων πρόσοδον - ἐπέτεον κατα τάδε, διεῖλε τοῖσι μὲν αυτων ἀργύριον ἀπαγινέουσι Φητο

Βαβυλώνιον σταθμον τάλαντον ἀπαγινέειν , τοῖσι εχρυσίον ἀπαγινέουσι Ῥοῖκόν το δὲ Βαβυλώνιον τά

282쪽

LIB. I. AP. 87 si. 261-δὲν φορου πέρι, ἀλλὰ δῶρα ἀγίνεον, δι-ταύτη.την ἐπίωξιν του φόρου καὶ παραπλησια ταυτη αλλα λέγουσι Πέρσαι, ἡ Θαρεῖος μὲν ην κάπηλος, Καμβύσης δὲ δεσπότης, κυρος πατὴρ - μὲν, τι καπηλευε πάντα τα πρηγματα, ὁ δὲ - χαλεπός τε μ καὶ δή--ρος -οτ ηπιός τε καὶ ἀγαθά σφι τὰ πάντα μηχανήσατο. πο μὲν δὴ γώνων καὶ Μαγνητων των ἐν Ἀσίη καὶ Αἰολέων καὶ Καρῶν καὶ Λυκί- α ὶ Μιλυέων, - Παμφύλων εἷς γαλην οἱ τεταγμένος φόρος οὐτος

προσηζε τετρακόσια τάλαντα αργυρίου μὲν δὴ πρῶτος ουτός οἱ νομος κατεστήκεε απ Μυσῶν καὶ Λυδῶν καὶ Λασονίων καὶ Καβαλίαν καὶ 'εννέωa πεντακόσια τάλαντα- νομὰς δεύτερος ἔτος ἀπο- Eu λη--τίων των ἐπὶ δεξιὰ ἐσπλωοντι καὶ Φρυγῶν καὶ Θρηῖκων των ν Π Ἀσίη και Παφλαγόνων καὶ Μαριανδυνῶν καὶ Σωρίων δοηκοντα καὶ τριηκόσια ην τάλαντα φόρος νομος τρίτος ὁτος απὸ δὲ Κιλίκω, λοι τελε-- έξήκοντα καὶ τριηκόσιοι, καστης ημερης εις γρονόμενος, καὶ τάλαντα αργυρίου πεντακόσια τούτων δετεσσεράκοντα μεν καὶ ἐκατὰν ἐς την φρουρεουσαν Ἀπον

την Κιλικίην χώρην ἀναισιμουτο, τὰ δὲ τριηκόσια καὶεξήκοντα αρείω ἐφοίτα -ομὰς τέταρτος ουτος ἀ- M si Ποσειδηχυ πόλιος την Ἀμφίλοχος ὁ Ῥμφιάρεω οἴκισεμ υροισι τοῖσι Κιλίκων τε καὶ Σύρων , ἀρξάμενον ἀπὸ ταπιπης μέχρι Αἰγυπτου, πλην μοίρη της Ἀραβίων ταμ γαρ ην τελώ), πεντήσωντα κάὶ τριηκόσια -- λαντα φόρος ηπι ἔστι δὲ ἐν τω νομω τούτω ot νίκη τε πῆσα καὶ Συρίη η Παλαιστίνη καλεομένη καὶ Κύπρος νομὰς πέμπτος ὁτος ἀπ' Αἰγύπτου δὲ καὶ Λιβυ- των προσεχέων Αἰγυπτωκαὶ Κυρηνης τε κάὶ Βάρκης ἐς γαρτον Αἰγύπτιον νομὸν αυται ἐκεκοσμεατο επτακόσια προσηγ τάλαντα, πάρεξ του ἐκ της Μοίριος λίμνης γι'

283쪽

προσηD4--οφα τάλαντα σίτου γα δυοκαίδεκα μυριάδας Περσέων τε τοῖσι ἐν τω Λευκφ τειχεῖ τω ν Μεμφικατοικημένοιq ηαταμετρέουσι καὶ τοῖσι τούτων επικού-

ἐβδομηκοντα καὶ κατον τάλαντα προσεφερον νομος

ουτος βδομος ἀπο Σούσων καὶ της αλλης Κισσίωνει χώρης τριηκόσια ' νομος ογδοος ουτος ἀπὸ Βαβυλῶνος

δὲ καὶ της λοιπης --μης χίλιά οἱ προσηχ τάλαντα

ἀργυριου καὶ παῖδες ἐκτομίαι πεντακόσιοι νομος ει - τος ουτος απὸ δε Ἀγβατάνων καὶ της λοιπης Μηδικης κιὰ Παρικανίων κα υρθοκορυβαντίων πεντηκοντα τε καὶ τετρακόσια τάλαντά νομος δέκατος,μος Κάσπιοι δὲ καὶ Παυσοὶ καὶ Παντίμαθοί τε καὶ Θαρεprari , τοσυμφεροντες διηκόσια τάλαντα ἀπαγίνεον νομὸς ενδέκατος ουτος ἀπο Βακτριανῶν δὲ μέχρι Αἰγλῶν ξηκοντα και τριηκόσια τάλαντα φόρος ηπι νομος δυωδέκατος 93χυτος ἀπο Πακτυειῆς δὲ καὶ Αρμενίων καὶ των προ- τέ- μεχρι του πόντου - Ευξείνου τετρακῶνι τάλαντα ' νομος τρίτος καὶ δεκατος οὐτος ἀπο δε Σαγα

τίων καὶ Σαραγγέων καὶ Θαμαναίων καὶ Οὐτίων και Μύκων καὶ των ἐν τῆσι νησοισι οἰκεόντων των ἐν τῆ ερυθρὴ θαλάσση, ἐν τῆσι τους ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει βασιλευς ἀπο τούτων πάντων ἐξακόσια τάλαντα ἐγίνετο φόρος νομὸς τέταρτος καὶ δέκατος ουτος Σάκαι δὲ καὶ Κάσπιοι πεντηκοντα καὶ διηκύσια ἀγίνεον τάλαντα νομὸς πέμπτος καὶ δέκατος ὁτος Πάρθοι δὲ καὶ χοράσμιοι καὶ Σόγδοι τε καὶ ' ριοι τριη-μ κόσια τάλαντα νομος κτος καὶ δέκατος ουτος Παρικάνιοι δε και Αἰθίοπες οι ἐκ της σίης τετρακόσια τά-

284쪽

AL AP. L M. 263λαντα ἀπαγίνεον νομος βδομος καὶ δεκατος υτος. Ματιηνοῖσι καὶ Σάσπ σι καὶ πιαροδίοισι διηκόσια ἐπετέταο τάλαντὶ νομος γειος καὶ δέκατος οὐτος Μόσχοισι δὲ καὶ ιβαρην πιι κοὰ Μάκρωσι καὶ Μοσυνοίκοισι καὶ Μαρσὶ τριηκόσια τάλαντα προείρητο Dμος

εινατος καὶ δέκατος ουτος γνοῶν δε πληθ ός τε πολλpπλεῖστόν ἐστι πάντ- των ῆμεῖς ωμεν ἀνθρωπων, σι φύρον ἀπαγίνεον πιλὰς πάντας τοπις αλλους, ζ τοντα κἀ τριηκόσια τάλαντα φήγματος νομὸς εἰκοστὸς ουτος. μὲν δ αργυρων το Βαβυλώνιον προς τὸ Ευβοῖκον λσυμβαλλώμενον τάλαντον γίνεται τεσσεράκοντα καὶ πεντακόσια σκιὰ εἰναπιωλινα τάλαντα, το δὲ χρυσίον τέμομαι - δεκαστάσω λογιζόμε-- - ψηγμα --ται -

Ευβοῖκῶν ταλαντων ὀγδώκοντα καὶ εξακοσίων καὶ τετρακισχιλίων τούτων ἁ πάντων συντιβεμένων τοπλῆθος υμειὰ τάλαντα συνελθετο ἐς τον ἐπέτων -- ρον Θαρε- μυρια καὶ τετρακισχίλια καὶ πεντακόσια καὶεξήκοντα το δ' ἔτι τουτο3 ελασσον ἀπιεὶς ου λέγω.

Oυτος αρε- προσσε φόρος ἀπο τε της Ἀσίης κάντης - Λιβυης ὀλιγαχόθεν προωντος μέντοι του χρόνου κιὰ ἀπο νήσων προ α αλλος φόρει καὶ των ἐν τῆ πω

μέχρι Θεσσαλίης οἰκημένων τουτον τον φόρον θησαυρίζει ὁ βασιλευς τρόπωτοιφδε ' ἐς πίθους κεραμίνους τ ξας καταχέει, πλησας δὲ τ αγγος περιαιρέει τον, ραμ- μεαν δὲ δεη χρημάτων, κατακόπτει τοσοὐτ' - αν έκάστοτε δέηται. Aυται, ν νυν ἀρχαί τε σαν και φόρων ἐπιτάξιες, 97η Περσὶς δὲ χώρη μουνη μοι υκ είρηται δασμοφόρος ἀτελέα γαρ Πιρσαι νέμονται χωρηρο --φόρον μὲν οὐδένα ἐτάχο ησαν φέρειν, δῶρα πίνεον, - - οἱ πρόσουροι Αἰγυπτφ, τους Καμβυσης ἐλαυνων ἐπὶτ- μακροβίους - οπα κατεΠτρέψατο, ο περί τε

285쪽

τοισι σπέρματι με χρέοντα τω αυτwτω καὶ οἱ καλατία γνδοὶ οἰκήματα δε ἔκτη τω κατάγαια ουτοι συν-

ἐμευ, δυο χοίνικας ἀπυρου χρυσίου κάνδιτιοσίας φάλαγγας ἐβένου καὶ πέντε παῖδας -οπας καὶ ἐλέφαντος δόντας μεγάλους εἴκοσι Κόλχοι δ' ἐτάξαντο την δρα ν καὶ οἱ προσεχέες μεχρι του Καυκά- Ἀμρος τουτο γὰρ το οὐρος-- Πι-- ἄρχεται, ται προς βορέην νεμον - Καυκώιος Περσέων έδὲν ετ φροντίζει Ουτοι ν δῶρα, τὰ ἐτάξαντο, ἔτι καὶ ς ἐμὲ διὰ πεντετηρίδος ἀγίνεον. κατον παχας καὶ ἐκατον παρθένους Ἀράβιοι δὲ χήλια τάλαντα ἀγίνεον λιβανω- του ανὰ παι ἔτος --α, σύ τοι δῶρα πάρεξ mos, s 8 ρου βασιλέ ἐκόμιζον. οὐδε χρυσον τουτον τον πολ- λυν οἱ γνδοὶ - ου' ψῆγμα, βασιλει τὰ εἰρημένον κομίζουσι, τρόπω τοιφει κτέονται. ἐστι της γνδικῆς χώρης, προ φωνήνων - ηαεμμει τῶν γαρ ηρ ω ἴδμεν, - καὶ πέρι ἀτρεκές τι λέγεται, πρῶτοι προς η και ηλίου νατολὰς οἰκέουσι ἀνθοώπων τῶν εν Πωσίη δεδοί Ινδῶν γαρ τ προς την ηῶ ἐρημίη ἐστὶ διὰ την ψάμμον ωτι δὲ πολλὰ -- γνδῶν καὶ ου ὁ - φωνα σφίσι, κοὰ οἰ μὲν αὐτῶν νομάδες εἰσὶ οἱ δὲ Ου, οἱ δὲ ἐν τοισι λεσι οἰκέουσι του ποταμου καὶ χθύας σιτέονται μου. τους αἱρέουσι ἐκ πλοίων καλαμίνωνορμεύμενοι καλάμου δὲ ἔν γόνυ πλοῖον ἔλιαστον ποιέεται. οὐ- μὸν δη τῶν γνων φορέουσι ἐσε αφλανην ἐπιαν ἐκ του ποταμου φλουν ἀμησωνται καὶ κόψωσι, τὸ ἐνθεsτεν φορμου τρόπον καταπλέξαντες ς θώρηκα ἐν- χυνουσι. λλοι δὲ τῶν γνδῶν προ η οἰκέοντες του- των νομάδες εἰσὶ κρεῶν ἐδεστα ἁμῶν καλωνται

286쪽

LIB. I. AE A P. 97 - 102.

Παδαῖοι νομαίοισι δὲ τοιοισίδε λέγονται χρῆσθαι - αν

κάμη τῶν ἀστῶν, ην τε γυννην, ἀνὴρ, τὸν μὲν ἄνδρα τὸν τηκόμενον τῆ νούσωτὰ κρέα σφωι διαφθειρεσθαι

ὁ δὲ απαρνός ἐστι μη μὲν νοσέειν ' ι εχυ συγγινωσκόμενοι ἀποκτείναντες κατευωχεονται. ην δε υνη μ si,

σαντες κατευωχέονται. ἐς δε τούτου λόγον υ πολλοίτιος αυτῶν ἀπικνέονται προ γαρ του ον ς Φουσον

πίπτοντα πάντα κτείνουσι. τέρων δέ ἐστι γνων γε Μαλλος τροπος ουτ κτείνουσι οὐδὲ ἔμφυχον, υτ τι σπείρουσι , υτ οἰκίας νομίζουσι ἐκτῆσθαι, ποιηφαγέουσι ν καὶ αυτοῖσί ἐστι - κιγχρος το μέγαθος ἐν κάλυκι, αὐτόματον ἐκ τῆς γης γινόμενον - συλλέγοντες αυτὴ κάλυκι διαγ- πτε κοὰ σιτέοντια ος ο αν ἐς

τίζει δὲ οὐδHς ουτ' ἀποθανόντος ουτε κάμνοντος μῖξις HIM τουτον τῶν γνων τῶν κατέλεξα πάντων ἐμφανης ἐστι οὐαπά περ τῶν προβάτων, καὶ το χρῶμα φορέουσιομοιον πάντες καὶ παραπλήσιον Αἰθίοψι η γον δε αυ- τῶν, την πίενται ἐς τὰς γυναῖκας, ου κατά περ τῶν ἄλλων ἀνθρωπων ἐστὶ λευκὴ, ἀλλὰ μέλαινα - τά περ- χρωμα τ*αυτην δὲ υ θίοπες ἀπίενται θορηκου τοι μὲν τῶν γνδῶν ἔκαστερ τῶν ΙΠερσέων οἰκεουσι καὶ προς νότου ανέμου, καὶ Θαρείου βασιλD ουδαμὰ -ψιουσαν 'Ἀλλοι δὲ τῶν γνδῶν Κασπατύρω τε πολι 102Ma τῆ Πακτυαῆ χώρη - πρόσουροι, προ αρκτον τε καὶ βορέεω ἀνέμου κατοικημένοι τῶν ἄλλων γνωω, a Βακτριοισι παραπλησίην ἔχουσι δίαιταν ουτοι καὶ μαχι- μω-- ιὸ γνδῶν , κο ὶ ο ἐπὶ τον χρυσον στελλόμενοί εἰσι ομοι κατὰ γαρ -- ἐστὶ ἐρημίη δια την--ον.

287쪽

D ων τῆ ἐρημίη ταύτη- τη ψάμ μήγινονται μυρμηκες μεγάθεα ἔχοντες κυνῶν μεν ἐλάσσονα, αλωπεκων μέζονα εἰσὶ γαρ αυτῶν - παρὰ βασιλέ τ Περσέων, ἐνθευτεν θηρευθέντες μοι - οἱ μύρμηρας ποιευμενοι οἴκησιν - γῆν ἀναφορέουσι την ψάμμον

κατά περ λεν τοῖσι Ἐλλησι μυρμηκες καὶ Του αυτον

τροπον, εἰσὶ δὲ καὶ το εἰδος ομοιοτατοι η ε ψάμμος η ἀναφερομένη ἐσρὶ χρυσῖτις ἐπὶ - ταυτην την ψάμμον στέλλονται την ἐρῆμον οἱ γνδοὶ ζευξάμενος ἔκαστος καμηλους τρεις, σειρηφόρον μὲν κατερωθεν ἐρGενα παρελκειν, θηλεαν δὲ ἐς μέσοw ἐπὶ ταύτην δ αυτὸς ανι βαίνει, ἐπιτηδευσας κως ἀπὸ τέκνων ώς νεωτάτων ἀποσπάσας ζ ύξει - γάρ σφι κάμηλοι λπων - σονες ἐς ταχυτητα εἰσι, χωρὶς δὲ ἄχθεα δυνατωτερπιl03 πολλον φερειν. ο μεν δὴ εἶδος κοῖόν τι ἔχει κάμηλος, πισταμενοισι τοισι Ἐλλησι οὐ συγγράφω το δε μ' ἐπιστέαται αἰτης, τοττο φράσω κάμηλος ἐν τοῖσι ὀπισθίοισι -δεεσι ἔχει τέσσερας μηρ λαι- γούνατα τέσσερα, τα δὲ αἰδοῖα διὰ των ὀπισθίων σκελέων προς 10 την υρην τετραμμενα. οἱ δε διγνδοὶ τρόπω τοιουτφκαὶ ζευξι τοιαυτη χρεόμενοι ἐλαύνουσι δε ὶ τον χρυσον λελογιομέν-, κως αν καυμάτων των θερμοτάτω ἐόντωω ἔσονται ἐν τῆ αρπαγη πο γὰρ τορκαυματυ

οἱ μυρμηκες φανέες γίνονται υπ0 γῆν θερμότατος δε ἐστι ληλιος τούτοισι τοῖσι ἀνθρώποισι τλεωθινον, ου κατά περ τοῖσι ἄλλοισι Ῥεοαμβρίης, ἀλλ' υπι ψας

μω G ἀρο ρ διαλύσιος τουτον δὲ τον χρόνον καίει πολλῆμαλλον η τῆ μεσαμβρίη την Ἐλλάδα ου- ω ς'

εν δατι λόγος αυτούς ἐστι βρέχεσθαι τηνικαυτα με- vσα εχ ημέρη σχεδὸν παραπλησίως καίει τους τε αλ-λου ανθρωπους κH τους γνδούς. ἀποκλινομένης τῆς μεσαμβρίης γίνεταί σφι ὁ ηλιος κατά περ τοrma

288쪽

OB. m. a P. 102--107. 267λοισι λεωθινός. καὶ το απο τούτου ἀστιων ἐώ μῆλλον

ἐς ὁ ἐπὶ σμῆσι ἐὼν καὶ ἡὀ κάρτα ψυχει 'πιών οι

δὲ ἔλθωσι ἐς τον χῶρον οἱ γνδοὶ θυλάκια ἐμπλησαντες ταυτα τῆς ψάμμου την ταχίστην ἐλαυνουσι οπίσω αυτίκα γαρ οἱ μυρμηκες ὀδμη, ς δη λθεται-ο Περ-- , μαθόντες διώκουσι εἶναι--χυτητα δεν ωρω μοῖον ουτω στε, εἰ μη προλαμβάνειντους γνδοὐς τηλοδου ἐνέ τους μύρμηκας συλλεγεσθαι, συδένα ἄν σφεων ἀποσωζεσθαι τοῖς μέν νυν ἔρσενας τῶν καμηλων, να γαρ εσσονας θέειν - iλέων,

τὰς δε θηλέας ἀναμ μνησκομένας τῶν ἔλιπον τέκνων ἐνδιδόναι μαλακον Ουδέν τον - δὴ πλέω του χρυσ--τω οἱ γνωνκπῶνται, ει Πέρσαι φασί αλλος δὲ σπανιωτερός ἐστι ἐν τῆ χωρη ὀρυσσόμενος. A δ' ἐσχατιαί κως της οἰκευμένης τὰ κάλλι στα ἔλα- 106im , κατά περ Κλλὰς τὰς ρας πολλόν τι κάλλιστα κεκρημένας ἔλαχε τοὐτο - γαρ προς την η ἐσχάτη

τῶν οἰκεομένων η Ἀδικη στι, σπερ λίγω πρότερονεῖ κα ἐν ταυτη τοsτωμεν αεμψυχα τετράποδα τε καὶ

κῶν Νισαίων δὲ καλευμένω λπων , τοsτο χρυσος απλετος αυτόθι ἐστὶ, ο μεν ὀρυσσόμενος, ὁ δε κατα-

φορευμενος πο ποταμῶν, -ῶσπερ ἐσήμηνα ἁρπαζόμενος τὰ δὲ δένδρεα τὰ πριι αὐτόθι με κα-- εἴρια καλλον τε προφέροντα - ἀρετὴ των απὸ τῶνΟωw καὶ ἐσθῆτι οἱ γνω απὸ τούτων τῶν δενδρέων τρίονται Προ α μεσαμβρίης ἐσχάτη Ἀραβίη, δεσολωμένων χωρέων ἐστὶ, ἐυ δὲ ταυτ λιβανωτός τέ ἐστιμο, y χωρέων πασέ- φυόμενος καὶ σμυρνη καὶ καuoqκαὶ κιννάμωμον καὶ λήδανον ταυτα πάντα πλην της

289쪽

HEROD TIσμυρνης δυσπετέως κτDνται οἱ -βιοι τον μέν γε λιβανωτὸν συλλέγουσι την στύρακα θωμιῶντες, - αχς Φοίνικες ἐξάγουσι ταύτην θυμιῶντες λαμβ νουσι τὰ γὰρ δενδρεα ταυτα τα λιβανωτοφόρα φιες ὐποπτεροι, σμικροὶ τὰ μεγάθεα, ποικίλοι τὰ ειδεα, φυλάσσουσι πληθεῖ πολλοὶ περὶ δένδi' ἔκαστον ουτοι ἀααελαύνοντιγι τὸ τῶν δενδρέων η της στυρακος τωI08 καπνῶ Λέγουσι δὲ, τόδε Ἀράβιοι ἁ πῆσα αν γη--πλατο των πίων τοότων, εἰ μη γίνεσθαι κατ' - τους οἷόν τι κιααι τὰς ἐχ ας τιμάμην γίνεσθαι σμίκως ἡ θείου η προνοίη, σπερ κάνοἰκός ἐστι, - ψασ0φη, σα μὸν γαρ φυχην τε δειλὰ καὶ ἐδώδιμα, ταυταμεν πάντα πολυγον πεποίηκε, να μη ἐπιλιπη κατεσθιόμενα, οσα δὲ σχέτλια καὶ ἀνιηρὰ, ὀλιγόγονα τοὐτο

νιθος καὶ ἀνθρωπου, οὐ- δη τι πολυγονόν ἐστι - - κυῖσκεται μουt oi πάντων θηρίων, καὶ τὸ μὲν δασντων

τέκνων ἐν τῆ γαστρὶ, τὰ δὲ ψιλον, το δὲ ἄρτι ἐν τησι μήτέροπι πλάσσε α τὸ ἀιαιρέεται. -υτο μὲν δητοι τό ἐστι, - δη λδεα- ων ἰσχυρότατον καὶ θρα-

Gυτατον ἄπαξ ἐν τω βίω τίκτει εν ' τίκτουσα γαρ συνεπι-

βάλλει, τέκν' τὰς μητρας το δε αἴτιον τουτου τόδε ἐστί, τεὰν ὁ σκυμνος ἐν τῆ μητερ, ἐμάρχηται διακρονεόμενος, ὁ δὲ ἔχων νυχας θηρίων πολλον πάντων ὀξυτάτους ἀμυσσει - μήτρας, αυξανόμενος τε δηπολλω μῆλλον ἐπικνεεται καταγράφων πέλας τε δηχτόκος ἐστὶ καὶ το παράπαν λείπεται αυτέων πιὰς ουδὲ

γέν. τὸ δὲ κάPH ἔχιδναί τε κῶ οἱ ἐν Ἀραβίοιο υπόπτερορ- φιες εἰ ἐγίνοντο ς η φυσις αὐτοῖσι ειτάρχει, οὐκ

αν ην βιωσιμα ἀνθρώποισι νυν δ' ἐπεὰν θορνυωνται

κατὰ ζεύγεα καὶ ἐν αὐτῆ ρ ὁ ἔρσην τῆ ἐκποιησι, ἀπιε -

290쪽

ἐμφυσα οὐκ ανίει, πρὶν ν διαφάγη ὁ μὲν φωσχῖντοιηνδε ἀποτίνει τω ἔρσενι τεγο-τῬωρωντα ἔτι ἐυτη γαστρὶ ἐόντα τὰ τέκνα διεσθίει την μητερα, διαφαγόντα δε την νηδυν αυτῆς Ουτω την ἔκδυσιν ποιέεται.

οἱ δὲ δελοι φιες ἐοντες ἀνθρωπι--δηλήμονες τμα -- τε α καὶ ρα--σι πολλόν τι χρημα των τέκνων αἱ μὲν δη νυν εχιδναι κατὰ πῆσαν την γῆν εἰσὶ, οἰχνυπόπτεροι ἐόντες ἀθρόοι εἰσι ἐν τη ραβον κὰ Φου μή αλαν κατὰ τοὐτ δοκέουσι πολλοὶ ἀναι.

Tόν-δη λιμναστον τουτον ουτω 1α-ται' κά- 1οβιοι, την δὲ κασίην δε ἐπεὰν καταδησωνται βυρσ1 σι καὶ δέρμασι αλλοισι παν το σῶμα καὶ τὸ πρόσωπον, πληναυτῶν τῶν φθαλμῶν. ἔρχονται ἐπὶ την,--w ἡ- λίμνη φύεται - βαθεη, περὶ αυτ ν καὶ ἐν τραυλίζεται κου θηρία πτερωτὰ τῆσι νυκτερισι προσίκελα μάλιστα, και τέτριγε δεινὸν καὶ ἀλκη αλκ μα, τὰ δε απαμυνομένους ἀπο των φθαλμῶν ουτω δρέπει τὴν κοι σωλ -δη κιννάμωμον ἔτι τούτω, θα- iii μαστότερον συλλεαγυσι κοὐμὸν γαρ γίνεται καὶ ητις μιν γη η τρέφουσά ἐστι, υκ ἔχουσι λειν, πλην τι λόγω οικότι χρεόμενοι ἐν τοισίδε χωρχισι φασί τινες

αυτ φυεσθαι, ἐν τοῖσι ὁ Θιόνυσος ἐτράφη ' ιθ δὲ λέγουσι μεγάλας φορέειν ταῶτα τα κάρφεα τα ημεῖς ἀπο Φοινίκων μαθόντες κιννάμωμον καλέομεν , φορέεινδε τὰς ορνι φας ἐς νεοσσιὰς προσπεπλασμένας ἐκ πηλωπρο αποκρήμνοιο ουρεσι, ἔνθα προσβασιν ανθρώπουδεμίαν Γναι πως ων δ' ταυτα τους Ἀραβίους σοφι-

ζεσθαι τάδε, βοῶν τε κα ονων ων ἀπογι νομενων -

των αλλων-ποζυγίωω τὰ μέλεα διαταμόντας ς μιγι πακομίζειν ἐς ταυτα τα χωρία, καί σφεα θέντας ἀγχου τῶν