Musai

251쪽

230 - ΗΕR0D0TI τερον γὰρ δη αρα Περσέων συνωρων ἐόντων κάὶ Κροίσου ἐρετο Καμβύσης κοῖός τις δοκεo άνη εἶναι προ τον πατέρα τελέσαὶ ΚουροW οἱ ἀμειβοντο, εἴη - νων του πατρός - τε γὰρ ἐκείνου πάντα ἔχειν αυτον κοὰ προσεκτῆσθαι Αἴγυπτόν τε καὶ την θάλοισσαν Πέρσια μὰν θὴ ταὐτα ἔλεγoi , μοῖσος δε παρεών τε κάνου ἀρεσκόμενος, κρίσι εἰπε πρὸς τοὐβαμβύσεα τάδε Ἐμοὶ μέν νυν, ω παῖ ρου, ουὰ Πιέεις ὁμοῖος. αιὰ πατέρι - γάρ,--οτ υως οἷ-

νος κατελίπετο υσθη τε ταυτα ἀκουσας ὁ Καμβυσης 35 καὶ παίνεε την ροισου κρισιν Ἀούτων δη λεπιμνησθέντα οργη λέγειν προς τον Πρηξάσπεα- Συ νυν

μάθε αὐτοQ, εἰ λέγουσι Πέρσαι ἀληθέα, εἴτε αυτῶ λέγοντες απιτα παραφρονέουσι εἰ μὲν γὰρ του παιδος του σο τοὐδε ἐστεῶτος ἐν τοῖσι προθυροισι βαλων

τύχοιμι μέσης της καρδίης, Πέρσαι φανέονται λέγοντες ουδω ν αμάρτω, φάναι Πέρσας τε λέγειν ἀληθέα

κῶ ἐμὲ μη σωφροωδειν. αυ--εἰπόντα καὶ διατείναντα το τόξον βαλέειν ἀν παῖδα, π-ντος δὲ του παι Οὀλανασχίζειν αυτου κελεύειν και σκέφαοθαι- βλημα ῶς δε ἐν τῆ καρδίη ευρεθῆναι ἐνεόντα τον οὐσῶν, εἰπεῖν προς - πατέρα του σωιδος γε παντα καὶ περιχαρέα γενύμενον Πρηξασπες, ς μὲ ἐγώ τε - μαίνομαι, Πέρσαι τε παραφρονεουσι, θυια τοι γέγονε, νυν έ μοι εἰπε, τίνα εἰδες δη πάντων ἀνθρώπων ουτω ἐπίσκοπα τοξεύοντα Πρηξάσπεα- έοντα ανδρα - φρενηρε καὶ περὶ ἐδευτρδειμαίνοντα εἰπεῖν Θισποτα, ουδ αν- ῶν ἔγωγε δοκέω τον θεον ουτω - καλῶς βαλέειν.Τότε μὲν ταῶτα ἐξεργάσατο ετsoωθι θε Περσέων Ομοίους τοῖσι πρώτοισι Ουώδεκα ἐπ' οὐδε ιι ν' αἰτίρ ἀξιόχρεφ ἐλῶν 36 ζωοντας ἐπὶ κεφMὴν κατωρυξε. αυτα δέ μιν ποιμντα ἐδικαίωσε Κροῖσος ὁ Α δὸς νουθοῆσαι τοι- τοῖσι

252쪽

LI B. III. C A P. 34-37. 231 ἔπεσι βασιλεs, μη πάντα ἡλικίη καὶ θυμμἐπίτραπε, αλ ων καὶ καταλάμβανε σεωυτόν αγαθόν τι πρόνοο1 ῶναι, σοφὸν μή προμηθείη δε, ἡ δὲ κτείνει--δρας σεωυτου πολιητας ἐπ χυδεμιῆ αἰτίη ἀξιόχοε ελὼν κτείνεις δὲ παῖδας ην δὲ πολλὰ τοιαεια ποιέης, οραοκως μή σευ ἀποστησονται Πέρσαι ἐμοὶ δὲ τηρ χνὸς κυρος ἐνετέλλετο ποHὰ κελευων σε νουθετέειν κάευποτίθεσθαι ὁ τι αν ευρίσκω γαθόν. μὲν η εὐνοιαν φαίνων συνεβουλευε ι ταυτα, ὁ δ' ἀμειβε τοιήδε Συ καὶ ἐμοὶ τολμῆς συμβουλεύειν ος χρηστῶς μὲν την σεωυτου πατρωα ἐπετρόπευσας , - δὲ τρατα ἰτω ἐμω συνεβουλευσας κελεύων αυτον Ἀράξεα ποταμόν

διαβάντα ἰέναι επὶ Μασσαγετα βουλοuένων κείνα -

διαβα ειν ἐς την μετερην, καὶ πωμεν σεωυτον ἄλ- σας της --α- πατρίδος κακως προστὰς ἀπο δὲ ει σας Γρον πειθόμενόν σοι Ἀλλ' ἴτι χαίρων, ἐπεί τ καὶ πάλαι ἐς , isto oφάσιός τευ ἐδεόμην ἐπιλαβε θαι ταὐτα δε εἴπας λάμβανε το τόξον κατατοξευσων αὐτόν. Κροῖσος δὲ αναδραμὼν ἔθεε ἔξα ὁ δὲ ἐπεί τε τοξευσα Ουκ εἶχε, ἐνετείλατο τοῖσι θεράποi σι λαβόντας

Ηιν ἀποκτεῖναι. οι δε θεράποντες ἐπιστάμεr o τον τρωπον αυτου κατακρυπτουσι τον Κροῖσον επὶ τῶδε φ

λόγωωστε, εἰ μὲν μεταμελησει - Καμβυση καὶ ἐπι γ σε τὸν Κροῖσον, οἱ δὲ ἐκφηναντες αυτὸν δῶρα λάμψονται ζωάγρια Κροίσου , ην δὲ μη μεταμεληται μηδεποθη μιν, τότε καταχρῆσθαι ἐπόθησέ τε η ὁ Καμβώοης - Κροῖσον ου πολλεμετέπειτεν χρόν' στερον, - οἱ θεράποιτε μαθόντες οὐ- ἀπήγγελλον πιμώς περιείη Καμβυσγὶς δε μοίσω μεν συνηδεσθαι νηπεριεόντι , κείνους μέντοι τους περιποιησαντας οὐ καταπροῖξεσθαι, ἀλλ' ἀποκτενέειν καὶ ἐποίησε ταὐτo Varμὲν δη τοιαμ πολλὰ ἐς Πέρσας τε καὶ τους συμμάχους

253쪽

λασε ἐστι, γαρ οὐ μαίστου τλαλμα τοῖσι Φοινικνοισι Παταίκοισι ἐμφερέστατον, τους οἱ Φοίνικες ἐν--μι τῶν τριηρέων περιάγουσι ὁ τουτους - ὁπωπε, ἐγὼ δέ οἱ σημανέω πυγμαίου ἀνδρος --

σίς ἐστι. σῆλθε δε καὶ et si 'ν Καβείρων το ἱρον, ἐς τοου θειιιτόν ἐστι ἐσιέναι αλλον λῆ τον ωέα ταυτα δὲ - αγάλματα καὶ ἐνέπρησε πολλὰ καταοκώψας ἔστι καὶ ταμ ομοω του μαί--- τούτου δέ σφεας παλμ δας λέγουσι.ἶναι Παντ ρ ων μοι δηλά ἐστι, - ἐμάν μεγάλως ὁ Καμβύσης ου γαλανάροισί τε καὶ νομαίοισι εχείρησε καταγελαν εἰ γάρ τις προθείη πῆσι ἀνθρώ- ποι σι ἐκλέξασθαι κελετων νόμους τους καλλίστους ἐκ των πάντων νόμων. διασκεψάμενοι δνάλοίατο λαοτ -υς ωυτῶν ἀτω νομίζουσι πολλόν τι καλλίστους τους εωυτῶν νόμοwς εκαστοι εἶναι Ουκών Οἰκος ἐστι αλλονγε η μαινόμενον ανδρα γέλωτα τὰ τοιαεια τίθεσθαι. ως δὲ Ουτω νενομίκασι τὰ περὶ τους νόμους οἱ πάντες ανθρωποι, πολλοωι μὸν κάγαλλοιο τεκμηρίοισι πάρεστι σταθμωσασθαι. - καὶ τωδε Ααρεῖος ἐπὶ της ἐωυτου ἀρχῆς καλέσας Ἐλληνων τους παρεόντας ἐρετο, ἐπὶ κόσφῶν χρηματι βουλοίατο τους πατέρας ἀποθνησκοντας κατασιτέεσθια δὲ ἐπ' ουδενὶ ἔφασαν ρδεινον τουτο Θαρεῖος δὲ μετὰ ταυτα καλέ- γνων τους καλεομένους Καλατίας, οῖτους γονέας κατεσθίουσι, μρετο παρεόντων ων Ἐλληνων καὶ δι' ερμηνέος μαν-- θανόντων τὰ λεγόμεια, ἐσὰ τίνι χρηματι δεξαίατ' - τελευτέοντας τους παι Σέρας κατακαίευν πυρί οἱ---- βω- τες μέγα ἐφημέειν μιν ἐκέλευον - -τω μέν νυν

254쪽

MAT M. δὲ ἐπ' Αἴγυπτον στρατευομενου 39 ἐποιήσαντο - Λακεδαιμόνιοι στρατ=gν ἐπὶ Σάμον τε καὶ Πολυκρειε - Αἰάκεος, Σάμον ἐπανα - στὰς καὶ τὰ μὲν πρῶτα τριχν δασάμενος την πόλιν τοωι ἀδελφεοῖσι Πανταγνώτρο καὶ χυλοσῶντι ἐνειμε, μετὰ δν τον μὲν αυτῶν ἀποσιτείνας, τον νεώτερον Συλοσῶντα ἐξελάσας ι, - πῶσαν Σάμον , ἴσχων δὲ ξεινίην Ἀμάσι τω -γυπτου βασιλεῖ συνεθήκατο, πεμπων τε δῶρα κάνδεκόμενος αλλα παρ' ἐκείνου, i ἐν χρόνω δεδειγμαυτίκα του Πολυκράτεος τὰ πρηγματα ηὐξετο καὶην βεβωμένα ἀνά τε την γωνίην κάντην αλλην Ἐλλάδα

οκου γὰρ ἰθυσειε στρατευεσθαι, πάντα οἱ ἐχώρεε ευτυχέως Ἀκτητο δὲ πεντηκοντέρους τε κατον καὶ χιλίους

τοξότας ἔφερε δὲ καὶ γε πάντας, διακρίνων ουδένα - γα φίλ' ἔφη χαριεῖχσθαι μὰλλον ἀποδιδους τὰ ἔλαβε ἀρχην μηδὲ λαβών συχνὰς μὲν δη των νησων αιρη- κεε, πολλὰ δὲ καὶ της πείρου αστεα εν δε δη κώ Λεσβίους πανστρατι βοηθέοντας Μιλησίοισι ναυμαχιyκρατησας εἷλε μ την τάφρον περὶ το τεῖχος τὸ ἐν Σα--μω πασαν δεδεμένοι ρυξαν. Ἀαί κως τον Ἀμασιν 40ευτυχέων μεγάλως ὁ Πολυκράτης υκ λαυθανε, αλλά

οἱ τομ ην ἐπιμελές πολλεδὲ ἔτι πλεsνός οἱ εὐτυχίης γινομένης γράψας ἐς βιβλίον τάδε ἐπέστειλε ἐς Σάμον Ἀμασις Πολυκράtu δε λέγει. ει μὰν πυνθάνεσθαιανδρα φίλον καὶ ξεἴνον ευ πρησσοντα , ἐμοὶ δὲ αἱ σαὶ μεγάλαι πινν- ου ἀρεσκουσι, ἐπισταμεν τὸ θεῖον - ἔστι φθονερόν. καί κως βούλομαι κῶ αὐτος καὶ τωνῶν κηδωμαι το μέν τι εὐτυχέειν των πρηγματων, τὰ δὲ προσπταίειν, καὶ ουτω διαφερειν τον αἰῶνα ἐναλλαξ πρησσων, φευτυχέειν τὰ πάντα ουδένα γαρ κω λογρο

255쪽

ποίησον πρὸς τὰς ευτυχίας τοιάδε ' φροντίσας το νευρος ἐόν τοι πλειστου ἄξιον, καὶ ἐπ ω συ ἀπολομένp

Μ τρόπωτ έξ ἐμευ ποκειμένωἀκέε0. αυτα ἐπιλεξάμενος &Πbλυκράτης, καὶ νόφ λαμ-ῶς οἱ εὐώποτί ιτο ἀπολομμωτῶν κε μηλιων, διζήμενος δ' ευμ ε τόδε ην οι σφ9ηγὶς την φόρεε χρυούδετος, σμαράγδου μεν λίθου ἐουσα, ἔργον η Θεοδώρου του Τηλεκλεος Σαμίου ἐπεὶ, ταύτη. οἱ ἐδόκεε ἀποβαλέειν, ἐποίεε τοιαδε πεντηκόντερον πληρώσας ανδρων ἐσεβη ἐς αυ--την , μετὰ δε ἀναγαγεῖν ἐκέλευε ἐς το πελαγος δε ἀπο της νησο ἐκὰς γενετο, περιελόμενος την σφρηρογχα πάντων πεύντων τῶν συμπλοαγνψίπτει ἐς τὸ λαγος τουτο δὲ θοιησας ἀπέπλωε ἀπικόμενος β ἐς ταάνοἰκία συμφορη χρατο Πέμπτη δὲ η κτη μερ ἀπο τουτων τάδε οἱ συνηνεικε γενέσθαι ἀνηρήλιευς λαβὼν

λειν ἐλθεῖν ἐς ψιν, χωρησαντος δε οἱ τούτου ἔλεγε διδους τον ἰχθυν βασιλευ, ἐγω τονδε ελῶν Ουκιδικαίωσα φερειν ς ἀγορην, καίπερ γε ἐὼν ἀποχειροθβίωτος, αλλά μοι ἐδόκεε σεντευται ἰξιος καὶ της σῆς ἀρχῆς - μιν φερον δίδωμι. -ησθεὶς --

ἔπεσι αμείβετα τοισίδε Κάρτα τε ευ ἐποίησας και χάοις διπλεη των τε λογων κά του δώρου ' καί σε ἐπι δεῖπνον

καλέομεν. μεν δη λιευς μέγα ποιευμενος ταῶτα ἡ ἐς τα οἰκία, τὸν δὲ χθυν τάμνοντες α θεμάποντες

256쪽

LIB. III. CAP. 40 - 4b.

235 σψρηγῖδα. ς δν όν τε καὶ ωβον τάχι ντα, ἔφερον

κεχαρθκότες παρὰ το νυλλυκράτεα, διδοντες δέ οἱ την σφρηγιδα ἐλεγ0ν, ου' τροπφ ευρε . οὐδείς ἐσῆλθε θεῖον εἶμαι - πρηγμα, γόμφει ἐς βψλων πάντα , ταπω η--ά μιν οἰ καταλελαβηκεε, γράψας δὲ ἐς Αἴγυπτον ἐπέθηκε. πιλεξάμενος δὲ λυμασι τ βιβλίον 43το παρὰ το Πολυκράτεος κον, ἔμαθε, τι εκκομίσαιτε αδύνατον εχ ανθιμπ ανθρωπον ἐκ του μέλλοντος νεοθαι πρηγματος, κοὰ - Οὐκ εὐτελευτησειν μέλλοι Πολυκράτης ευτυχέων τα πάντα, ο και τὰ αποβαλλει ευρίσκει πέμψας δέ οι κηρυκα ἐς Σαμον διαλυεσθαι ἔφη την ξεινίην -sδε δὲ Γνεα ν ταυτα ἐποίεε ῖνα μησυντυχίης δε ει τε καὶ μεγάλης Πολυκράτεα καταλα-ν0υοης αυτος ἀλγησει την ψυχην ς περὶ ξείνου αν--δρος , - τομον ῶν τον Πολυκράτεα ευτυχέοντα -- πάντα ἐστρατευοντο 1ααεδαιμόνιοι ἐπικαλεσαμένων των μετὰ ταλα κυδωνίην την ἐν Κρητη πι-- ν Σαμίων Πολυκράτης δε πεμψας παρὰ Καμβυσεα τον ρου συλλέγοντα στρατον επ' Αἴγυπτον δεη , ὁκως

ἄν - παρ'Ἀωυτον πέμψας ἐς Σάμον δέοι το στρατου. Καμβύσης δὲ ἀκούσας τούτων προ μως ἔπεμπε

Σάμον, δεόμενος Πολυκοάτεος στοατον ναυτικον μα

πέμψαι ἐωυτ ει Αἴγυπτον ὁ δε ἐπιλέξας των ἀστῶν τους --τευε μάλιστα ἐς ἐπαιάστασιν, μεμπε τε σεράκοντα τριηρεσι, ἐντειλάμενος Καμβύση οπίσω τούτους μη ἀποπεμπειν οἱ μεν δη λέγουσι τους ἀποπεμ 45φθεντας Σαμίων πο Πολυκράτεος υ ἀπικεσθαι ἐς Αἴγυπτον, ἀλλ' ἐπείτε ἔγένοντο ἐν Καρπάθ πλώοντες, δοι- σφωι λόγον, καί σ- αδεω - προσιοτέρω μηκετι πλώειν ' λdὲ λέγουσι ἀπικομένους τε ἐς γυπτον κιὰ φυλασσομένους ἐνθευτεν--οὐς ἀποδρηναι.

257쪽

οῖ λέγουσι τους ἀπ' Αἰγυπτου νικησα Πολυκράτεα, λωτος ἐμοὶ δοκέειν - ο ς ουδὲ γαρ με σφεας Λακεδαιμονίους ἐπικαλέεσθαι, εἴ περ αὐτοὶ ἱκανοὶ σαν

γος αἱρέει τω πίκουροί τε μισθωτοὶ καὶ τοιόται μα- γι ησαν πληθε πολλοὶ, τουτον υπὸ των κατιόντων Σαμό- ώ-- ολίγων ωσω Λα- των δ' --φώντων πολιητέων τα τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ὁ Πολυκράτης τους νεωσοίκους συνειλησας ειχε τοίμους, ην αρα προδιδῶσι ουτοι πρὸς τους κατιόντας, ποπρρο --αυτοῖσι νεωσοίκοισα πιε τε δὲ οἱ ἐξελαθέντες Σαμίων πο Πολυκράτεος ἀκίκοντο ἐς την Σπάρτην, καταστάντες ἐπὶ τους ἄρχοντας ἔλεγον πολλὰ οiα κάρτα δεόμενοι οἱ δε σφι θ πρώτy καταστάσι πεκρίναντο - μὸν πρῶτα λεχθέντα ἐπιλεληθέναι, τὰ δὲ στερα ου συνιέναι μετὰ δὲ ταυτα δεύτερα καταστάντες αλλο μὲν

εἶπον Ουδὲν, θυλακον δὲ φεροντες ἔφασαν τον θυλακοναλφίτων δέεσθαι. - δέ σφι πεκρίναντο τω θυλακως περιεργάσθαι βοηθέειν δ' ών εδοξε αυτομι. Καὶ ἐπειτεν παραπκευασάμενοι - πευοντο Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ Σάμον, ς μὲν Σάμιοι λέγουσι ευεργεσίας ικτίνοντες,

υτ οτι πρότεροι αυτοὶ νηυσὶ βοήθησαν ἐπὶ Τεσσγρονιο , ς δὲ Λακεδαιμονιοι λέγουσι, υκ ουτω τιμωρο

σαι δεομένοισι Σαμίοιο ἐστρατευοντο ς---θαι μνώμενοι το κρητηρος της αρπαγης, τον ηγον Κροί- καὶ του θώρηκος, τον αυτοῖσι Ἀμασις ὁ Αἰγυπτου βασιλευς ἔπεμψε δῶρον καὶ γαρ θώρηκα ἐλη σαντο - προ--ἐτε η τον κρητῆρα οἱ Σάμιοι, ἐύντα μὲν λ -

258쪽

LIB. III. C A P. 45 - 49. 237νεον καὶ ζώων ἐνυφασμενων συχνῶν, κεκοσμημένον δὲ χρυσω καὶ εἰρίοισι ἀπο ξύλου -- δνεῖνεκεν --μάσαι ξιον, αρπεδόνη κάστη του θώρηκος ποιεει' ἐουσα α λεπτὴ ἔχει αρπεδόνας ἐν εωυτ τριηκοσίας καὶ ξηκοντα, πάσας φανεράς τοιουτος λαρός ἐστι κάὶ

λάβοντο δε του στρατευματος του ἐπὶ Σάμον στε γενέσθαι και Κορίνθιοι προθυμως ' βρισμα γαρ καὶ ἐς

τούτους εἶχε ἐκ των Σαμίων γενόμενον γενεαὶ πρότερον του στρm m ματος τούτου, κατὰ δὲ μ αυτὸν χρόνον του κρητῆρ0 τη ἀρπαγη γεγονός Κερκυραίων γαρ παῖδας τριηκοσίους ανδρῶν των πρώτων Περίανδρος ὁ Κυψέλου ἐς Σάρδις πέπεμψε παρὰ πιυάττεα ἐπ' ἐκ--μfῖ προσσχόντων δὲ ἐς την Σουμον τῶν αγόντων τους

παῖδας Κορινθίων πυθόαενοι οἱ Σάμιοι τον λόγον , ἐποίσι ἀγοίατο ἐς Σάρδις, πρῶτα μεν ους παῖδας ἐδιδαξαν ίoo ctilis Gi 'αιυρτεμιδος, μετὰ ἡνου περιορέοντες ἀπι κτυπους λῖτας ει του ἱρου, σιτίων δὲ τους παῖδας ἐ0γόντων Κοoινθίων , ποιησαντο οἱ Σάμιοι ορτὴ , τῆκαι νυν ἔτι χρέονται κατὰ ταυτε νυκτος γαρ ἐπιγεν

μένης, σον χρόνον ἱκέτε-- οἱ παῖδες, ωταπαν χοροὐς παρθένων τε καὶ η-ων, ἱστάντες δὲ τους χορ ς τρωκτὰ σησάμου τε καὶ μέλιτος ποιησαντο νόμον φέρεσθαι, εια αρπάζοντες οἱ τῶν Κερκυραίων παύες χοιεν τροφην ἐς τουτο δὲ τόδε ἐγίνετο, ἐς ο οἱ Κορίνθιοι τῶν -- οἱ φύλακοι οἴχοντο πολιπόντες, τοὐς δὲ παῖδας απηγαγον ἐς Κέρκυοαν οἱ Σάμιοι ει μέν νυν Περιάν- 49δρου τελευτήσαντος τοῖσι Κορινθίοισι φίλα η, προς τοὐς Κερκυραίους , οἱ δὲ - αν συνελάβοντο του στρατευ- ματος του ἐπὶ Σάμον ταύτης εἴ κεν της αἰτίης νυν

αἰH ἐπεί τε ἔκτισαν την νησον, εἰσὶ ἀλληλοισι διάφοροι ἐύντες ἐωυτοῖσι τούτων ων εῖνεκεν ἀπεμνησικάκεον

259쪽

238 ΗΕR0D0TI τοῖσι Σαμίοισι οἱ Κορίνθιοι ἀπέπεμπε δὲ Σάρδις ἐπ' ἐκτομὴ Περίανδρος των πρώτιον πιι υραίων ἐπιψα ς τους--ας - λώ με νει προτεροι γαρ οἱ Κερ- κτραῖοι ρξαν δε αὐτον πρῆγμα ἀτάσθαλω ποιήσαντες. ἡ πεί τε γὰρ την εωυτου γυναῖκα Μέλισσαν Περίανδρος ἀπέκτεινε, συμφορὴν τοιηνδε οἱ ἄλλην συνεβη προς τῆ γεγονυμ γεν-αι Θάν οἱ ἐκ Μελί- δύο παεις, γονώς τουτου μητροπάτω Προκλης, ἐὼν πιθαύ- ρου τύραννος, μεταπεμφάμενος παρ' εωυτον ἐφιλοφρονέετο --ἰκὸς ην --πος ἐύντας της -του παῖδας ἐπείτε δέ σφεας ἀπεπέμυπτετο, πε προπέμπτων αὐτοπις

- , Ἀλγησε ἀκούσας,μω, στε ἀπικόμενος .. την Κόριν-

. ,ον με φονέα της φρὸς τὸν πατέρα υτ προσεῖπε, ζ διαλεγομέν τε Ου προσδιελέγετο , στορ εροντι τε τηγον ουδένα διδου τελος δέ μιν περὶ θυμῶ ἐχόμενος οε Περία δρυχέε ένει ἐκ τω οἰκίων Ιαελά- τω τον ἰστόρεε τὸν πρεσβύτερον τά σφι ο μητροπατωρ δι- λεχθη λθέ οἱ ἀπηγέετο, ως σφεας φιλοφρόνως ἐδεξατο, ' κείνου δὲ του ἔπεος το σφι ὁ Προκλῆς ἀποστελλων εἶπε - οὐ νόφ λαβών -- ἐμέμνητο Περίανδρος οὐδεμίαν μηχανην ἔφη ἀHχι μη οὐ σφι ἐκεῖνον θέσθαι τι, ἐλιπάρεέ τε ιστορεων. ὁ δὲ ἀναμνησθεὶς εἶπεκά τουτο Περίανδρος ὲ νόω λαβὼν καὶ τουτο, καὶ μαλακὸν ενδιδόναι βουλόμενος ουδὲν ἡ ἐξελαθεις υπ' αὐτο παῖς δίαιται ἐποιέε- ὰ, τοτ πψικωναγγελον ἀπηγόρευε μη μιν δέκεουθαι-ἰκίοισι -δομος

ἀπελαυνόμεν0ς ἔλθοι ἐς αλλην ικίην, απηλαυλ ετ ανκαὶ π ταυτης, ἀπειλέοντής τε του Περιώνδρου, σι

260쪽

ρῆσθαι ἀπειν - ωου, ἀλλα διακαρτερέων ἐν τησι στοι ἶσιὸκαλινδέετο τετάρτη ο Περίαιδρος ἀλουσίησί τε καὶ ἀσιτίησι συμπεπτωκοτα οἴκτειρε ' υπεὶς δὲ της ὀργης ῆrεώσσον καὶ ἔλεγε Τὸ παῖ, κότερα τούτων αἱρετώτερά ἐστι, ταυτα τὰ νυν χων πρησσεις, την τυραννίδα καὶ ἀγαθὰ τὰ νυν ἐγὼ ἔχω, ταυτα ἐόντα τω πατρὶ ἐπιτηδεον παραλαμβάνειν - ἐων ἐμός τε παῖς καὶ Κορίνθου της ευδαίμονος βασιλευς ἀλητην βίον ε λευ, ἀντιστατεων τε καὶ ὀργη χρεόμενος ἐς τον σε κι- στα χρην εἰ γάρ τις συμ ρη ἐν αυτοῖσι ἐγεγόνεε, ξης --ίην ἐς ἐμὲ ἔχεις, μοί τε αυτη γεγονε καὶ ἐγὼ αυτης το πλευ μέτοχος εἰμι. σωαυτός σφε ἐξεργασάμην συ ει μαθὼν, - φθονέεσθαι, κρωσον ἐστὶ οἰκτείρεσθαι, ἄμα τε κοῖόν τ ἐς τους τοκέας καὶ ἐς

του κρεσσονας τε μῶσθαι, πιθι ἐς τα οἰκία Περμανδρος μεν τουτοισι αυτον κατελαμβανε , ὁ δὲ ἄλλο μὲν

ουδὲν μείβεται τον πατέρα, ἐφη δέ μιν ἰρην ζημίην ὀφείλει -- θεν λυτρὰ λόγους απικόμενον μαθει

δὲ ὁ Περίανδρος, ῶς απορόν τι το κακον εἴη του παιδος και ἀνειπον, ' Ἀφθαλμῶν μιν ποπέμπεται στείλας πλοῖον ἐς Κέροπιυραν ἐπεκράτεε γὰρ - ταυτης -- στείλας δὲ τουτον ὁ Περίανδρος ἐστρατεύετο - τον πεν λερον Προκλέα ἰά των παρεόντων οι πρηγματωνεύντα αἰτιώτατον, κώ εἷλε μὲι την Ἐπίδαυρον, ειλε ε