Musai

발행: 1864년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

αἴ- ταύρου πιὼν ἀπέθανε παραχωμα. ούτω δη ουτοῖ 16 ἐτελεύει με. Καμβύσης δὲ ἐκ Μέμφι--πία-- ἐς Σάδεν

πόλιν βουλόμενος ποιῆσαι - δη καὶ - με. ἐπεί τε γαρ ἐσηλθε ἐς τὰ του Ἀμάσιος οἰκία, αυτίκα ἐκέλευε κτης ταφῆς τον Ἀμάσι ος νέκυν ἐκφέρειν ἐξω, -ταυτα οἱ μιτελέ ἐγένετο, μαστιγω ν ἐκέλευε καὶ τὰς τρίχμς ἀποτίλλειν καὶ κωρο- τε - ἀλλὰ πάντα λυμ. - σθαι ἐπεί τ κά ταsτα ἔκαμον ποιευντες ὁ γαρ δηνεκρὰς τε τεταριχευμενος ἀντεῖχε τε καὶ ουδὲν διχι - , κελευσέ μιν ὁ Καμβύσης κατακαυσαι, ἐντελλό με - οὐκ οσι α -οα γαρ θεμ νομ Nn εῖναι τοπυρ τλῶν κατακαίειν του νεκροψ ουδαμῶς ἐν νόμ*ουδετεροιοί ἐστι, Περσησι μὲν δι' περ ρ ροαι, θεωοὐ δίκαιον εἶναι λέγοντες νέμειν νεκρὸν ανθρωπον,

Αἰγυπιμιπι δὲ νενόμισται - πυρ ρίον εἶναι Ἀμ--χον, πάντα δὲ αυτὸ κατεσθίειΛ τά περῶν λάβη, πλησθὲν

δε αυτ της βορης συναποθνησκειν τω κατεσθιομένω.

ρυπιῶν θηρίοισι νόμος ουδαμῶς σφί ἐστι τον νέκυν διδόναι, κοὰ διὰ ταυτα ταιγχεωουσι ει μη κείμενος ποεψλέω σαχταβρω . - δη οὐδετέροισι νομιζόμενα ἐνετέλλετο ποιέειν ὁ Καμβύσης. μέντοι Αἰγύπτιοι λεγουσι, ουκυμαδις ην ὁ ταυτα παθὼν, ἀλλα αλλος τῶν τις Αἰγυπτίων ἐχων την αυτην ηλικίην Ἀμάσι, τω λυμαινόμενοι ἐεισοα ἐδόκεον Ἀμάσι λυμαίνεψαι λέγουσι γὰρ ως πυθόμενος ἐκ μυτον λυμ-ου

περὶ δυτον ἀποθανόντα μελλοι γίνεσθαι, υτ δη ἀκεόμενος τὰ ἐπιφερόμενα τον μὲν ανθρωπον τουτον

τὰν μαστιγωθέντα ἀποθανόντα ἔθαψε ἐπὶ - ιηπιινῶς της μυτος κης, ἐ- τον δὲ ἐνετείλατο τε--Dinwτης θήκης, μάλιστα θεῖναι αἱ μέν νυν

242쪽

LIB. III. CAP. 1519. αλλως δ' αυτὰ Αἰγυπτιοι σεμνουν.-- n ταυτα ὁ Καμβυσης ἐβουλευσατ τριφασίας 17 ἐπὶ τους μακροβίους Αἰθίοπας, οἰκημένους δὲ Λιβυης ἐπὶ τῆ νοτίη θαλάσση βουλευομεν δε οἱ ἔδοξε δερὶ μὲν Καρχηδονἁγυς τον ναυτι σῶν στρατα ἀποστέλλειν , επὶ δὲ Ἀμμωνίους του πεζου ἀπο- ναντα -- τους --θίοπας κατόπτας πρῶτον, ὀψομέν-ς --ἐν τούτοισι τοῖσι ιθίοψι λεγομόνην εἶναι ηλίου τράπεζαν, εἰ εστι ἀληθέως, καὶ πρὸς ταυτηὶ τα αλλα κατοψομένους , δῶρα δὲ υ λογω φεροντας εμοι- αὐτω . -τράπεζ 48 του λίου τοιηδε τις λέγεται,ναι λειμών ἐστι ἐν φπροαστείω ἐπίπλεος κρεῶν φθῶν πάντων των τετραπόδων, ἐς το τὰς μόν νύκτας ἐπιτηδευοντας τιθέναιτα κρεα τοῖς ἐν τέλε ἐκάστους ἐόντας τῶν αστῶν, τας

δὲ ημέρας δαίνυσο α προσιοντα τον βουλόμενον φάναι δὲ τοὐς ἐπιχωρίους ταυτα την γῆν αυτην ναδιθόναιέκάστοτε η μ, δη τράπεζήτου λίου καλεομένη λέγε--ται εἶναι τοι δε Καμβύση δὲ λ μοξε πέμπειν -- 19

κατασκόπους , αὐτίκα μετεπέμπετο Ελεφαντίνης πόλιος τωνδεχθυοφάγων ανδρῶν του ἐπισταμένους την

Αἰθιοπίδα γλῶσσαν. οὐ δὲ τούτω με Πναν, ἐν τουτωἐκέλευε ἐπὶ την καρχηδόνα πλωει, τὸν ναυτιών

στρατόν Φοίνικες δὲ Ου ἐφασαν ποιησειν ταυτα ὁρκίοισί τε γα μεγάλοιο ἐνδεθίσθαι, καὶ ου αν ποιέεινοσια ἐπὶ τους παῖδας τους --ων στρατευόμενοι Φοινίκω δὲ - βουλομένων, λοιποὶ - ἀξιομαριο ομνοντο Καρχηδόνιοι μέν νυν ουτ δουλοσυνην διέφυγον πρὸς Περσέων Καμβύσης γαρ βίην υκ ἐδικαίου προσφέρες Φοίνιξ , τι σφέας τε αυτο - ἐδεδώκεσαν

243쪽

-ς αντε η καὶ Κυπριοι σφεας αυτοῖς Περσησι ἐστρα 20 τευοντο ἐπ Αἴγυπτον. Ἀπείτε δε τω Muβύση ἐκ της Ελεφαντίνης ἀπίκοντο οἱ δεθυοφάγοι, ἐπεματε αυτοῖς δῶρα φέροντας πορφυρεόν τε εἷμα - χρύσεον συμπτον περιαυχμνιον καὶ ψέλια καὶ μυρου ἀλαβαστρον κttὶ φοιHἈφου οἰνου κάδον οἱ δὲ Αἰθίοπες μοι, ἐς τους

ἀπέπη πε ὁ Καμβυσης, λέγονται λαχι μέγιστοι καὶ κάλλιστοι ἀνθ ρωπων πάντων νόμοι σι δὲ, ἀέλλοισι χρασθαι αυτους φασι κεχωρισμένοισι των ἄλλων ἀνθρώπων, καὶ δη καὶ κατὰ την βασιληχν τοιῶδε ' ον αν των

ὁ Περσέων Καμβύσης βουλόμενος φίλος τοι καὶ ξεῖνος γενέσθω μεις τε ἀπέπεμψε λόγους - ἐλθεῖν

λευ- κάνωρ ταμά τοι διδοῖ, τοῖσι καὶ αυτο μάλιστα δεται χρεόμενος. Αἰθίοψ μαθὼν, τι κατόπτοι κοιεν, λέγει προ αυτοὐς τοιάδε ουτε

Περσέι- βασιλ- δῶρα μέας ἔπεμψε φέροντας προτιμῶν πολλοωἐμοὶ ξεῖνος γενέσθαι, οὐτε υμεῖς λέγετε ἀληθεα ηκετε γαρ κατόπται της ἐμης ἀρχῆς οὐτε ἐκεῖνος ἀνηρ ἐστι δίκαιος εἰ γὰρ ην δίκαιος , ἴτ αν ἐπε- μορ-αλλης η της ωυτου, οὐτ' - ου---σύνην ἀνθρώπους ηγε, Ῥα ων μηδεν ηδίκητω νυν δὲ αὐτω τόξον τόδε διδόντες τάδε ἔπεα λέγετε βασιλεἐς Αἰθιόπων συμβουλεύει τω Περσέων βασιλέῖ, ἐπεὰν ουτω ευπετέως ἔλκωσι τὰ τόξα Πέρσαι ἐύντα μεγάθες τ ῶτα, τότε ἐπ' Αἰθίοπας τοὐς μακροβίους πλήθετυπερβαλλόμενον στρατεύεσθαι , μέχρι δ τουτου θεοῖσι

244쪽

LI B. I. CAP. 19 - 23.223

εἰδέναι χάριν , οῖ ου ἐπὶ νόον τράπουσι λειμων παισὶ γῆν αλλην προσκτῆσθαι θ ἐωυτῶν sτα δὲ εἴπας 22 καὶ ἀνεὶς το τόξον παρω- τοῖσι ηκουσι λαβων δὲ τὸ ἀμα τὸ πορτυρεον ὰρωτα, ὁ τι εἴη καὶ οκως πεποιημένον. εἰπάντων δὲ τωνδεχθυοφάγων την ἀληθείην

περὶ τῆς πορφυρης καὶ της βαφῆς. δολερον μὲν τοὐς ἀνθρώπους ἐν ,ἀν- δολερὰ δ αυτῶν τὰ ἐματα δετερα δὲ τον χρύσεον εἰρώτα στρεπτον τον περιαυχένων καὶ τὰ ψελια. ἐξηγεομένων ε των 'Ιχθυοφάγων τον κοσμον αυτῶν γελάσας ὁ βασιλευς καὶ νομωας εἶναί στεα πέδας ἀπε ει παρ'Ἀ- -- εω ἐωμαλεώτερ- τούτων πώαι τρίτον δὲ εἰρώτα το μέρου εἰπάντων δὲ της τοι νιος πέρι καὶ λείψιος, τον αὐτον λόγον τον καὶ περὶ το ε ατος εἰπε. λο ἐς τον οἶνον ἀπίκετο - ἐπέθετο αυτου την ποίησιν, περησθεὶς υ πο τι επείρετο , ο τι τε σιτέεται ὁ βασιλῶς καὶ χρόνον4κόσον μακρότατον ἀνηρ Πέρσης ζώει. οἱ δε σιτέεσθαι μὲν τον αρτον παν ἐξηγησάμενοι τῶν πυρῶν την φισιν ὀροδώκοιτα δ' ἔτεα ζόης πληρωμα ἀνδρὶ μακρότατον -

κεεσθω. προς ταυτα ὁ Αἰθίοψ ἔφη ουδεν θωυμάζειν, εἰ σιτεόμενοι κόπρον τεα λίγα ζώουσι οέδὲ γαρ αντ--τα δυνασθαι ζώειν σφέας, εἰ μη τω πόματι ἀνέφερον, φράζων τοῖσι γοῬοφάγοισι - οἶνον - τογὰρ ἐωυτοὐς υπο Περσέων έσσοsσθαι. 'Aντειρομένων 23τον βασιλέα τῶν 'Hθυοφάγων της ζόης καὶ διαίτης πέρι, ἔτεα μὲν ἴ-σί-- έκατον τοὐς πολλοῖς αἰτῶν ἀπι-- ια, ατ βαλλειν δέ τι - κρὰ ταυτα, σίτησιν δὲ εἶναι κρέα φθα καὶ πόμα γάλα. θῶυμα

ποιευμένων τον κατασκόπων περὶ τῶν ἐτέων ἐπὶ κρη

245쪽

τι ἔλεγον εἶναι οἱ κατάσκοποι, στε μηθὲν οἱόν τε εἰναιμ αυτου ἐπιπλώειν, μητε ξυλον μητε των - ξυλουεστὶ ἐλαφροτερα, αλλα πάντα σφέα χωρέειν ἐς βυ-ν. -υδ---το ε σή ἐστι ἀληθέι γ οἷόν τι λέγωreu, διὰ τοsτο,4 εἶεν, τούτω - πάντα χρεόμενοι, μακροβιοι ἀπο της κρηνης θε ἀπαλλασσομένων ἀγαγεῖν σφεας ἐς δεσμωτήριον ανδρῶν , ἔνθα τους πάντας ἰν πέδροι, χρυσω δεδέσθαι ἔστι- ἐν τούτοισι ταπι - ο - πάντων ὁ χαλκος ---ατον καὶ τιμιώτατον θηηγώ - μενοι κι το δεσμωτηριον ἐθηήσαντο καὶ την του ει ηλίου λεγομένην τράπεζαν Μετὰ δὲ ταπιτην τελευταιας

ἐθ ήσαντο τὰς θήκας αὐτῶν, αῖ λέγονται σκευάζεσθαι ζ λου τρόπωτοινδε ἐπεὰν τον νεκρὸν ἰσχνηνωσι,

εἴτε δη κατά περ Αἰγυπτιοι εἴτε αλλως κως γ φωσαντες παντα αυτὸν γραφὴ κοσμέουσι, ζομοιευντες τὸ

εἶδος ἐς τὸ δυνατὸν ἔπειπεν δέ οἱ περινιστῶσι, στηλην ἐξ ἡ υ πεποιημ-rν - ν ἡ δέ σφι πολλῆ κῶ ευεργος

ορυσσεται ἐν μέρο δὲ τ=ὶ στήλη ἐνελ διαφαίνεται ὁ νέκυς υτε ὀδμὴν υδεμίαν χαριν παρεχόμενος υτεαλλο ἀεικες οὐδὲν, καὶ πει πάντα φανερα ομοί--ἡτψτμνει- ἐνιαυτον μὲν δη ἔχουσι την μηλην ἐν πιμι οἰκίοισι οἱ μάλιστα προσῆκοντες πάντων τε ἀπαρχόμενοι καὶ θυσιας οἱ προσάγοντες, μετὰ δὲ ταὐτα ἐκκομίσαντες 25 ωτῆσι περὶ την πόλιν. μησάμενοι δὲ τὰ πάντα ἱκατάσκοποι ἀπαλλάσσοντο πίσω ἀπαγγειλάντων

τούτων αυτίκα ὁ Καμβυσης ὀργην ποιησάμενος

ἐστρατεύετο ἐπὶ τους Αἰθίοπας , ουτ παρασκευν σίτου

Ουδεμίαν παραγγείλας , υτ λόγον ἐωυτ ειυς τι ἐς τὰ ἔσχατα γης μελλε στρατευεσθαι οἷ δὲ ἐμμανης τε ἐὼν κH - φρεσηρος, ως -- των Τι,--γων,-ρατεύετο, Ἐλλήνων, ν του παρεοντας απιτου τάξας υπομενειν, τον δε πεζὸν πάντα - αγόμενος ἐπεί τε

246쪽

LIB. III. a P. 23 - 26. 225 στρατευόμενος ἐγένεο ἐν Θήβῖσι, ἀπέκρινε του - - του, πέντε μυριάδας - τουτοισι μὲν ἐνετέλλω ' μῶνίους ἐξανδραποδισαμενους το χρηστηριον του Θώς ἐμπρῆσαι, αυτος δε τον λοιπον αγων στρατον ἐπὶ τους Αἰθίοπας πρὶν δε της ὁδου τὸ πέμπτον μέρος διεληλυθέναι στρατιη- τίκα πάντα αυτους ταχον σιτίων ἐχόμενα ἐπελελοίπεε, μετὰ δὲ τὰ σιτία καὶ τα υποζύγια ἐπέλιπε κατεσειομενα. εἰ μέν νυν μαθὼν ταs- ο Καμβύσης ἐγνωσιμάχεε καὶ ἀπῆγε πισω

στρατὸν, ἐπὶ τῆ ἀρν'εν γενομένη ἀμαρτάδι ην - ἀνηρ

σοφὸς, -- ωμα λόγον ποιευμενος α αἰεὶ ἐς τοπ0όσω οἱ δὲ στοατιῶται εω μέν τι εἶχον ἐκ της γης λαμβάνειν, ποιηφαγέοντες διέζωον, ἐπεὶ δὲ ἐς την φάμμον ἀπίκοντο, δεινον ἔργον αυτῶν τινὲς ἐργάσαντο ει δεκάδος γαρ ἔνα σφέων αυτῶν ἀποκληρώσαντες καπέφαγον πυθόμενος δὲ ταυτα ὁ Καμβυσης , δείσας την ἀλληλοφαγίην, ἀπεὶς τον ἐπ Αἰθίοπας στόλον πίσω ἐπορευετο, καὶ ἀπικνέεται ἐς Θηβας πολλους ἀπολέσας του στρατου ἐκ Θηβεων δὲ καπαβὰς ἐς Μέμφιν τοὐς Ἐλληνας ἀπῆκε ἀποπλωειν. μεν ει Αἰθιοπας στόλος ουτω ἔπρηξε, οἱ δ' α- 26 τῶν ἐπ μμωνίους ἀποσταλέντες στρατετεσθαι, ἐπείτε ορμηθέντες ἐκ των Θηβέων ἐπορεύοντο ἔχοντες ἀγομγους, ἀπικόμενοι μὲν φανεροί εἰσι ἐς υασιν πόλιν, τηνἐχουσι μεν Σάμιοι, της Αἰσχριωνίης φυλης λεγόμενοι

εἶναι, απέχουσι δὲ ἐπιλημερέων οδὰν ἀπῖ Θηβέωi διὰ ψάμμου, -νομάζεται- χῶρος οὐτει κατὰ Ἐλλην-γλῶσσαν Μακάρων νῆσος ἐς μὲν δη τομον τον χῶρον

λέγεται ἀπικέσθαι τον στρατον, το ἐνθευτεν οτι ζαμῶυμμώνιοι καὶ οἱ τουτων ἀκούσαντες, ἄλλοι οὐδένες - ἔχουσι εἰ-ν περὶ αὐτῶν οὐτε γαρ ἐς τοὐς υμμωνίους απίκοντο υτ οπίσω στησαν λέγεται.

247쪽

226 HEROD0TI τάδε, αυτῶν 'Aμμωνίων ἐπειδη κ η υάσιος ταυτης ἰέναι διὰ της ψάuμου ἐῶ σφέας γενέσθαι τε τους μεταξύ κου μάλιστα αυτῶν τε κιὼ τῆς 'Oάσιος, ἄριστον αἱρεομένοισι αυτοῖσι ἐπιπνευσαι - τοτ μέγαντε , ἐξαίσιον, φορέοντα δὲ νας της ψάμμου καταχῶσαι σφεας, καὶ τρόπω τοιουτω ἀφανισθῆναι --μώνιοι μὲν λω λέγουσι γενέσθαι περὶ της στρατιης

- ictore1 λυπις, τὸν Ἐλλη νες Ἐπαφον καλέουσι . ἐπιφανέος δὲ τούτου Μαγμένου αυτίκα οἱ Αἰγυπτιοιεῖματά τε φόρεον τα κάλλιστα καὶ σαν εὐθαλίησι. ἰδῶν-ταfτα τους Αἰγυπτίους ποιευντας Ἀθμσης,

πάγχυ σφέας καπαμως ἐωυτορκακως πρηξαντος α μόσυνα ταὐτα ποιέειν, ἐκάλεε τοπις ἐπιτόμπους της --φιος, ἀπικομένους ἐς ψιν εἴρετο, ο τι πρότερον μεν

πτιοι, τότε δε , ἐπεὶ αυτὰς παρείη της στρατιῆς πληθύς τι ἀποβαλων οἱ δὲ ἔφραζον, ως σφι θεος εχ φανεὶς δια χρόνου πολλο ἐωθὼς ἐπιφαίνεοθαι, καὶἰς μεαν φανηὶ τότε πάντες οἱ Αἰγυπτιοι κεχαρηκότες ορτάζοιεν. ταλα ἀκουσας ὁ Καμβυσης φη ψευδεσθαί σφεας καὶ 28 ψευδομένους θανά. ἐζημίου. πο-εινας δὲ τούτους μάτερα τους ἱρέας ἐκάλεε ἐς ψιν λεγόντων δὲ κατὰ τα αυτ των ἱρέων οὐλησειν ἔφη αὐτον, εἰ θεος τις χειροηθης ἀπιγμένος εἴη Αἰγυπτίοισι τοσαυτα δὲ εἴπας ἐπαγειν ἐκέλευε τον Ἀπιν του ἱρέας οἱ μεν ὴμ σφύαν ξοντες. ὁ δὲ Ἀπις οὐ- ὁ Ἐπαφος γίνετιαμόσχος ἐκ βοος, τις -κέτι ἀη τε γίνεται ἐς γαστέρα αλλον βαλέσθαι γονον Αἰγυπτιοι δὲ λέγουσι σέλας ἐπὶ την β ν ἐκ του ουραν κατίσχειν, καί μιν ἐκ τούτουτίκπειν τον υσαν ἔχει δὲ Ο μόσχος,μος λυπις καλε-

248쪽

γλωσσο --αρ- ω, - γαγον τον -- οἱ ἴρεες 2sὁ Καμβυσης, οἷα ἐὼν πομαργότερος , σπασάμενος το ἐγχει διον, ἐθέλων τυψα την γαστέρα τουωπιος παίει ἀν μηρόν γελάσας δὲ π προς- ς ιμας γε κακαὶ

κεφαλαὶ τοι τοι θεῶ γίνονται, ἔναιμί- Hκώδεες καὶ ἐπαχντες σιδηρίων αξιος μὲν Αἰγυπτιων Ουτός γε ὁ θεός ἀτάρ τοι υμεῖς γε ου χαίροντες γέλωτα --θη σεσθε. αμα εἴπας ἐνετείλατο τοῖσι ταυτὰ πρ - σουσι τους μὲν ἱρέας ἀπομια τιγῶσαι, θυομου δὲ τω aλλων τον αὐλάβωσι ορτάζοντα κτεινει ι'. 'D0ρτη μενδη διελελυτο Αἰγυπτίοισι , οἱχὲ ἱρέες ἐδικαιευντο, χευπις πεπληγμενος τοὐμ ει ν φθινε ἐν Φίρφκείμενος κα τὸν μὲν τελευτησαντα ἐκ του τρωματος εθα φαν οἱ ἱρέες λάθρη Καμβυσεω. μβυσης δὲ, - λεγουσι Αἰγύπτιοι, αυτίκα διὰ δοτο- τὀ ἀδίκημα ἐμάνη, ἐὼν-- πρύτερον φρενηρης-κH πρῶτα μὲν τῶν κακων ἐξεργάσια τὸν ἀδελφεον Σμέρδιν ἐόντα πατρος καὶ μητρὸς τηλαυτης, τον ἀπέπεμψε ἐς Πέρσας φθόνω ξ Αἰγυπτου, ἔτι τὸ τόξον μου-- Περσέων σον τε ἐπὶ δυο δακτύλους εἴρυσε, τὸ παρα-- Αἰθίοπος νειααν Οἱ γχθυοφάγοι, τῶν ἄλλων Περσέων ουδεὶς οἷός τε ἐγένετο αποιχομένου νΠέρσας του Σμέρδιος ψιν εἶδε ὁ Καμβυσης ἐν φυπνω τοιήνδε ' δοξέ οἱ αγγελον ἐλθόντα ἐκ Περσέων

δις η κεφαλη - οὐρανο ψαύσειε προς ων ταμαδείσας πεο μυτου, μη μιν ἀποκτείνας ὁ ἀδελφεὰς αὐχηὶ, πο πιι Πρηιάσπεα ἐς Πέρσας ος οἱ ἀνηρ Περσεων πιστότατος, ἀποκτεν - μιν ὁ δ ἀιαβὰς ἐς Σοτσα ἀπεκτεινε Σμέρδιν οἰ μὲν λέγουσι ἐπ' ἄγρην ἐξ-

249쪽

κακῶν αρξαι τοντο δευτερα ' Ἀξε9γασατο την ἀδελφεην ἐπισπομένην οἱ ἐς Αἴγυπτον, - ῆ καὶ συνοίκεε καὶ

οἱ ἀπ' ἀμφοτερων ἀδελφεή. ἔγημε δὲ αυτην δε οὐδαμῶς γαρ ἐώθεσα πρότερον πιν ἀδελφενσι συνκέειν Πέρσαι Ἀρά- μιη τωνίδελφεων καμβυσης,

καὶ ἔπειτεν βουλόμενος αυτην γημαι, 6 υκ ἐωθότα ἐπενόεε ποιησειν, εἴρετο καλέσας τους βασιληχυς δικαστὰς, εἴ τις ἔστι κελευον νόμος τον βουλόμενον ἀειμφεῆ συνοικέειν οἱ δὲ βασιληῖοι δικασταὶ κεκρ μένοι ἄνδρες γίνονται Προσέων , νου ἀποθάνωσι η σφι παρ

δικας δικάζουσι κά ἐξηγηταὶ των πατρίων θεσμῶν μνονται, κώ πάντα ἐς τούτους α α κέεται εἰρομώ- ων του Καμβυσεω πεκρινοντο -- ομοι κά δίκαια καὶασφαλέα φάμενοι νόμον ουδενα ἐξευρίσκειν, οὐκελεύει αδελφεῆ συνοικέειν ἀδελφεὰν, αλλον μέντοι ζευρηκέναι νόμον , τ βασιλευοντι Περσεων ἐξεῖναι ποιέειν, το μύληται. οὐ- ουτε τὸν νόμον αασα, δεδεσα-ες Καμβυσεα, ἴνα τε μη αὐτοὶ απόλωνται τον νόμον περιστέ λοντες, παρεξευρον αλλον νόμον σύμμαχον τω ἐθέλοντι

γαμέειν ἀδελφεάς. τότε μεν δη ὁ Καμβυσης ἔγημε την ἐρωμένην, μετὰ μέντοι - πολλον χρόνον ἔσχε αλλην

ἀδελφεην --αγ- - την --έρην ἐπισπομένην - 32 εστ' Αἴγυπτον κτείνει Ἀμφὶ δὲ τω ανάτω αυτης διξος, ῶσπε περὶ Σμερδιος, λεγεται λόγος Ἐλληνες μεν γαθλέγουσι Καμβυσεα συμβαλεειν σκυμνον λέοντος σκυλακικυνος, θεωρέειν δὲ καὶ την γυναῖκα ταώτην, νικωμένον δὲ του σκυλακος αδελφεο--του αλλον σκέλα- ἀποο-0ηξαντα τον δεσμον παραγενέσθω οἱ δύο δε γενομέ-ν0υς υτ δη τους σκυλακας ἐπικρατησαι του σκύμνου.

250쪽

LIB. I. CAP. 30 229 καὶ τον μὲν Καμβυσεα ηδεσθαι θ' ωμενον, την δε παρημένην δακρύειν. Λαμβυσεα ' μαθόντα τουτο ἐπεμρεισθαι, διοτι δαμ-- δὲ--ῖν, ς ω - του σκυλακα φ ἀδελφεῶ φωρησαντα δακρύσειε, μνησθεῖσά τε Σμέρδεος καὶ μαθουσα ἡ ἐκείνωουκ εἴη ὁ τ μωροσων Ἐλληνες μὲν δη δια τομο τὰ ἔπος φασὶ αυτην ἀπολέψαι ὐπὸ Καμβυσεω, Αἰγύπτιοι δὲ ώς τραπέζη περικατημενων - σαν θρίδακα την γυναῖκα

περιτιλαι καὶ πανείρεσθαι τον ἄνδρα, κότερον περιτε

τιλμένη χασε η θρῖδα ἐουσα εἴη καλλίων, πιιντον φάναι δασέαν την δ' εἰπεῖν παυτην μέντοι κοτὲ συτην θρί - μιμησαο τον Κύρου οἰκ- ἀποψιλωσας.Tον δὲ θυμωθέντα ἐμπηδῆσαι αυτ νεχούση ἐν γαστρὶ, καί μιν ἐκτρώσασαν ἀποθανειν. nsτα μὲν ἐς τοὐςMoἰκηλυς ο Καμβύσης ἐξεμάνη εἴτε δη δια τον Ἀ- εἴτε καὶ δελ- , οἱ πολλὰ ἐωθε ανθρωπους κακα καταλαμβάνει καὶ γαρ τινα και ἐκ γενεῆς νοsσον μεγάλην λέγεται ἔχειν ὁ Καμβυσης , την ἱρον ουνομάζουσι τινές. νυν τοι ἀεικὲς οὐδενήν του σώματος νοῶσον μεγάλην νοσέοντος μηδὲ τας φρένας γιαίνει- άδε δ' ἐς τους μἄλλους Περσας ζεμάνη λέγεται γαρ εἰπεῖ, αυτον προς Πρηξάσπεα τον ἐτίμα τε μάλιστα και οἱ τὰς αγγελίας ἐφύρεε ολος , τούτου τε ὁ παῖς οἰνοχόος ν τω Λα βύση, φη δὲ κιὰ -τη οὐ σμιναρὴ, εἰπεῖν δὲ λέγεται τάδε Πρηξασπες, κοῖον μέ τινα νομίζουσι Πέρσαι εἶναι ἄνδρα. τίνας τε λόγους περὶ ἐμέο ποιευνται; ον δε εἰπεῖν 'R δέσποτα, τὰ μεν αλλα πάντα μεγάλως μανέεαι, τῆ δὲ φιλοινίη σέ φαοι πλεόνως προσκέεσθαι τον μὲν δη λέγειν ταυτα περὶ Περσέων, τὸν δὲ θωμωθέντα τοισίδε ἀμείβεσθαι μ αρα μέ φασι Πέρσαιο ν προσκείμενον παραφρονέειν καὶ ου εἶναι, νοημονα

ουδ' ἄρα σφέων οἱ πρότεροι λόγοι ησαν ἀληθεες φλ

SEARCH

MENU NAVIGATION