Athenaei Deipnosophistae

441쪽

425 τ

ἐ dὲ Καυνίοι ς τῶν ὁ γαρ ιθύμχλλος ουτως ἀνεβίω θερμους μαλαζας ου ἀπεκαρτερησε, ἐκεῖνος, ἀλλ' ἐκαρτέρησὼ ἁ φίλτατε,

πεινωμ

ο*κγι κακοδαίμων, ώς ἐρῶ μοι τους θεούς, Tιθυμαλλος ουδεπώποτ' ηρά- η φαγεῖν

σανεῖ, μοντας.

'Aντιφάνης υρρηνω ἀρετη τὸ προῖκα τοῖς φίλοις - Τρετεῖν. B. λέγεις ἔσε ψαι τον Σθυμώ - --σω - εἰσπρῶξεται γαρ μιμον ἐκ του σου λόγου, παρ' οἷς ἐδείπνει προῖκα συλλέξει συνην. 39. ην δὲ καὶ ὁ Κόρυδος των δι' ονόματος ποοα-2qlσίτων μνημονεύει ἡ αὐτου ιμ- ς ἐνεπιναρε κάκ' ουτως ἀγοραν ἰδεῖν --- ευπορουντι μὲν

ὁ γοῶν Κόρυδος ακλητος , ς ἐμοὶ δοκεῖ, γενόμενος φων, παρ αυτον οἴκαδε.ην δὲ το πάθος γελοῖον, οἶμαι, τέτταρας χαλκους ἔχων ανθρωπος, ἐγχέλεις ορῶν θυννεια νάρκας καράβους ἴμωδία. καὶ ταυτα πάντα Λ αεριελβων ,οπόσου πυθόμενος ν ἀπέτρεχ, εἰς ας μεμ

442쪽

stra H ύνομαι τον Κόρυδον , εἰ δοξω συναριστῶν τισιν ουτ προχείρ- ου ἀπαρνουμαι δ' ὁμως. o. δὲ γαρ ἐκεῖνος, αν καλῆ τις.ο κόρυδος ουτος, ὁ τὰ γελα εἰθισμένος λέγειν, λεπαχς βουλετ ναι, νοῶν γ' ἐχαλm πλουτεῖ γαρ ὁ Βλεπαῖος. Κρατῖνος δ' ὁ νεώτερος ἐν ιτῶσι κόρυδον τον χαλκοτυπον τε φυλαξο,

εἰ μη σοὶ νομιεῖς αυτον μηδὲν καταλείψειν, μηδ' οψον κοινῆ μετα --- πρόποτε δαίση, του Κορυδου, προλεγω σοι ἔχει γαρ χεῖρα κραταιάν, χαλκην, ἀκάματον, πολυ κρείττω - πυρος

- δὲ γελοῖα ἔλεγεν ὁ Κόρυδος καὶ δερὶ τούτο αγελῶσθαι ηθελεν ο αυτ υλεξις ἐν Ποιηταῖς φαμιατά- τι βουλομαιουτω γελῶσθαι καὶ γελοῖ' ο ρ λεγειν

μετὰ τον Κόρυδον μάλωτ' Μαιων πολύ.αναγράφει δὲ -του - απομνημονευματα Ζυγκευς ὁ Σάμιος, υκράτην αυτον καλεῖσθαι κυρίως φάσκων. γράφει δ' ουτως ' Εὐκρατη ὁ Κόρυδος πίνων παράρ τινι σαθρῶς οἴσης της οἰκίας, ενταs , φησί,χειπνεῖν δεῖ -- μαντα τηρο - αραν χεῖρα σπερχά - ρυάτιδες. 40. Φιλδζενος δ' η Πτερνοκοπὶς ἐμπεσόντος λόγου οτι αἱ κίχλαι τίμια εἰσι, καὶ του κορυδου παρόντος , ος ἐδόκει πεπορνευσθαι, ἀλλ' ἐγώ, ἔφη, μνημήλ-

νευω με ὁ κορυδος ὀβολορη ν. ην δὲ καὶ ὁ Φιλόλυν-

443쪽

428 στων - σίτων, ως Ἀξιόνικος εἴρηκεν ἐν τω χαλκο- δικ- πρόκειται δε - μαρτύρων μνημονευε δ' -- καὶ Μένανδρος ἐν ιρυφάλ αυτ μόνον Πτερνοκοπιδα αυτον καλῶν μνημονεύει δ' υτοῶ καὶ Μάχων ο κωμωδι- ς ὁ Κορίνθ - - η δε- κυωνιος γενόμενος ἐν Ἀλεξανδρείι δὲ, μη κατα- μους καὶ διδάσκαλος γενόμενος των κατα --δίαν μερῶν 'Αριστοφάνους του γραμματικου' ς καὶ απέθανεν ἐν ἡ Ἀλεξανδρείο3, καὶ ἐπι γέγραπτα αυτοUD τῆμνηματιτεκωμφωγράφφ κούφη κόνι τον φιλάγωνακι - - - τύμβου ζῶντα Μάχωνι φέροι οὐ γαρ εχεις κηφῆνα παλίμπλυτον, αλλ' ἄρα τέχνης 242 αξιον ἀρχαίης λείψανον ημφίεσας. i. τοὐτο δ' ὁ πρέσβυς ἐρεV Κέκροπος πολι, καὶ παρ ias l

ἐν τούτοις δηλοῖ σαφῶς τι Ἀλεξανδρεῶς ην γένος ὁ δ' --Μάχων του Κορύδου μνημονεύει ἐν τούτοις - 'ον α δον ηρώτησαν Εὐκράτην τινὲς τὴν συμπαρο-- πῶς κέχρητ' αυτ πο- , Πτολεμαῖος ου οἶδ εἰστεν, ουδέπω σαφῶς. πεποτικε, ν γαρ σπερ ατως, 'φη, α δεῖ φαγειν δὲ σιτί' οὐδέδωκέ πω.a Λυγκεως δ' ἐν δευτέρφ περὶ Μενάνδρου ἐπὶ γελοίοις φησὶ δόξαν εἰληφότες υκλείδης ὁ Σμικρίνου κοὰ Φιλοξενος η Πτερνοκοπίς' ἄν ο μὲν Ευκλείδης πο- φθεγγόμενος - ανάξια βιβλί- καὶ μνημης ἐν τοῖς ολοι ν ἀηδης καὶ ψυχρός, ὁ δὲ Φιλόξενος ουδὲν

- ἐπὶ κεφὐαίου περιττον λέγων ο τι λα- - η - - ' κρανθεὶς πρός τινα των συζώντων διηγησαιτο πον

ἐπαφροδιαίας - χάριτος ην με στόν. καὶ ἀτω γε

444쪽

s 429Uυνεβη τον μεν υκλε ην κατα τον βίον ου πάνυ σπουδο εοθωJ,--χὶ Φιλόξενον υπο πάντων φιλεῖ- 41. οσχίωνος δέ τινος παρασίτου μνημονευων Ἀλευς ἐν ροφωνί παραμασήτην αυτον ἐν τούτοις εἶθ' υ Μοσχίων παραμασπης ἐν βροτοῖς αυδώμενος ἐν δε-- Παν απιαστν Ἀλεξις τρεχεδείπνους κατα-d λεγων φησί πρῶτον μὲν ην σοι Καλλ μέδων ο Κάραβος, μεντα Κόρυδος, Κωβίων, Κυρηβίων, ὁ Σκόμβρος η Σεμίδαλις Β Πράκλε- φίλε' ἀγοράσματ', - συμποσιον εἴρηκας, γυναι. Κυρηβίων δ' ἐπεκαλεῖτο πικρατη ὁ Αἰσχίνου του 1ssimoρος κηδεστης, ως φησι Θημοσθένης ἐν τω περιτζς παναπρεσβείας. των δε τοιούτων ἐπιθέτων,4 Hχλευη Ἀθηναῖοι παίζοντες ἔλεγον, μνημον ει υνα- ιανδρίδης ἐν 'Oδυσσε ι ουτως 'εῖς γαρ αλληλους αεὰ χλευάζετὼ οἶδ' ωwψῶς mμὲν γαρ ἡ τις ευπρεπης ἱερον γάμον καλεῖτε ἐαν δὲ μικρον παντελῶς ἀνθρώπιον, σταλαγμόν λαμπρός τις ἐξελήλυθ' 1ευθος1ὁλολυς υτός ἐστὶ λιπαρος περιπατε Θημοκλῆς, ζωμος καπωνομα - χαίρει τις αυχμῶν Ῥυπῶν, κονιορτος ἀναπέ

φηνεν

445쪽

430 τύφείλετ αρτα - μένος ποάζων, Ἀτρευς ἐκλη 'ἐανχε κράν, Φρίξος α δὲ κ'δάριον, χάοων. 42. αιρεφῶντος δὲ του παρασιτου μέμνη- μκαν τοῖς προ τουτων ἀταρ δὴ καὶ Μένανδρος αυτοὐ2 μνημονευε ἐν πικρυφάλω κἀν πνυργηδέ-σι διαφέρει αιρεφῶντος ουδε γρυ ανθρωπος οστις ἐστίν ος κληθείς ποτε εἰς ωτίασιν δωδεκάποδος , ὁρθριος προς τὴν σελατνην ἔτρεχε την σκιὰν ἰδών, --στερίζων, καὶ παρην αμ ημερα. ἐν δε νε

ἐμὲ γαρ ἐπέτριψεν οκομψότατος ανδρῶν αιρεφῶν 'ερον γάμον φάσκων ποιησειν δευτέραν μετ' εἰκάδα καθ' αυτόν, ῖνα τῆ τετράδι δειπνη παρ τέροις - της θεου γαρ πανταχῶς ἔχειν καλῶς. μνημοιεύει ὁ --οὐ καὶ ἐν Ἀνδρογύνω ημητί. Ibμοκλη δ' ἐν επιστολαις κανώς ημοτίωνι βώσω τρο παρασιτουντος αυτου μνημοτεύειο ημοτίων δὲ παραμενεῖν αυτῶ δοκῶν τἀργύριον - ἐφείδετ Ἀλλὰ παρέτρεφεντον βουλόμενον. ααιρεφῶν μὲν παντελῶς ἀκαδε βαδίζειν φετ . ταλάντατος. καὶ μην ἔτι γε τουτ' ἐστιν αξων μόνον, τον παραμασητην λαμβάνει δίκρουν ξύλου -τ ευρυθμος γάρ ἐστιν Ουτ' ἀχρηματος υντιφάνης δ' ἐν Σκυθηδε ὶ κῶμον, εἰ δοκα ἰωμεν - περ ἔχομεν. . οὐκοs δάδα καὶ στεφάνους λαβόντες - πει ἀτως :μεμάθηκε κωμάζειν δει -ς.

446쪽

s 431 εἰς ἐπτάκλινον ἐστίν, ς ἐφρας μοι

σπυρίδα λαβών γαρ καὶ στέφανον, - ν σκότος, φάσκων παρα της νυμφης ὁ τὰς ορνις φερων κειν, δεδείπνηχ ς ἔοικεν, εἰσπεσών. ἐν δε ματτομένst an καλῶ δ' Ἀρη Νίκην ἡ ἐπ ἐξόδοις ἐμαῖς, καλῶ δὲ λαιρε- τα --γαρ μη καλω,

οδον μακρὰ, ἐλθόντος ἐώ δεῖπνόν ποτε τοὐπιιρεφῶντος εἰς γάμους--τεος εἰπεῖν λέγοWy -ν ποιητην Αίφιλ- εἰς τὰς σεαυτου, αιρεφῶν, σιαγήνας ἐγκοψον φους κατέρα γε τέτταρας,7να μη παρασείων καὶ μακρὰν ἐκάστοτε Μοδον βαδίζων τας γνάθοως διαστρων καὶ πάλινο αιρεφων κρερδι --ει καὶ του μαγειρου, φασίν Μοτῶδες σφόδρα αυτῆτι προσκόπτοντος ἀπὸ τύχης κρέας , αεῖπεν, μάγειρε , μη προσίστα τουτό μοι τοὐστοὐν ' εἶπεν Ἀλλὰ μην ἐστι γλυκυ Α καὶ μην το προς οστουν φασὶ κρέας εἶναι γλυκυ l

γλυκυ μέν, προσαγώμενον δὲ λυπεῖ παντατο οτου αιρεφῶντος και σύγγραμμα ναγράφει Καλλί--χος ἐν φ των,--μπων πίναπι γράψων,ἀτως

447쪽

' δεῖπνα μοι ἔγραψαν πιαρεφῶν κυρηβίωνι.' εἶθ' στειλας στίχων -ε καὶ ο Κυρηβίω δ' - παραπι- τος προείρη αι.

44. καὶ ωρχεφωντος δὲ ἡ παρασίτου μνημο-hνεύων ὁ Μαχων φησίκληθHς ἐα ὶ δειπνον ὁ παράσιτος Ἀρχεφῶν

υπο Πτολεμαίου του βασιλεως, νίκα κατέπλευσεν εἰς Αἰγυπιον ἐκ- Ἀττικηλοψου πετραίου παρατεθέντος ποι

ἐπὶ της τραπέζης καράβων ἀληλνῶν ἐν η τεμαχιστο τρεῖς ἐνησαν κωβιοί, οῖς πιατεπλάγγα --τες οἱ κεκλημένοι, τῶν μὲν σκάρων ἀπέλαυε των τριγλῶν αμα καὶ νυκίδων ἐπὶ πλεῖον Ῥοεφῶν πάνυ,

ανθρωπος π τωὶ μαινιδων καὶ μεμβραδων

φαληρικης ἀφύης τε διασεσαγμένος,των κωβιῶν δ' ἀπέστω ἐγκρατέ απια. πάνυ δη παραδ υ γενομένου του πραγμοτος, καὶ τοὐβασαέως πυθομένου τἀλκηνορος μη παρεόρακεν Ἀρχεφῶν τοὐς κωβιους, ὁ κυρτος εἶπε -- άλ---συναντίον, Πτολεμαῖ ἐόρακε πρῶτος.ἀλλ' ουναπτεται,--οὐδὲ σέβεται τομο αλὶ δέδοικέ πως

ουδ εστὶν αυτω πάτριον οντ' ἀσυμβολον

ἰχθυν χέχντ ψηφον ἀδικεῖν ουδένα.45. Ἀλεξις δ' ἐν Πυραυνω Στράτιον του παράμιτον εἰσάγει δυσχεραίνοντα ' τρέφοντι καὶ λέγοντ*τάδε εμοὶ παρασιτεῖν κρεῖττον ην τω Πηγάσω ' τοῖς φρεάλας η εἰ τι θειτο τρέχε

448쪽

Στραπίε, φιλεις δη πού με; . μῆλλον του πα-τρός' ο μὲν γαλου τρεφε με συ δὲ λαμπρῶς τρεφεις. A. ευχε τ αεί με ζζν; B. απασι τοῖς θεοῖς ανσα παθης, - βιώσομαι; Aξιονικος δ' ὁ κωμικος εν φ υρρηνω Γρυλλίωνος του παρασίτου ἐν τούτοις μνημονεύει D

αυτοῖς προς τρήρους πρόφασιν ἐπὶ κῶμον τινάς, οπερ ποιεῖν εἴωθε Γρυλλίων αεί. Ἀριστόδημος δ' ἐν δευτέρ' γελοίων πομνημονευμάροτων ωρ--υς αναγράφει --χου - του βασι Ἀλέως Σωστρατον, ημητρίου δε του πολιορκητοῶ Εὐαγόραν τὸν κυρτόν, Σελευκου δὲ Φορμίωνα υγ-24oκευς δ' ὁ Σάμιος εν τοῖς Αποφθέγμασι Σιλανος φησὶν ὁ πιναῖος Γρυλλίωνος παρασιτουντος Μενάν- - τω σατραπη, ευπαρυφου δε καὶ μετὰ θεραπειας οπεριπατουντος, ἐρωτηθεὶς τίς ἐστιν ουτος, Μενάνδρον, ἔφησεν, αξία γνά ς χαιρεφῶν δ' ἔφη εν ο παράσιτος εἰς γάμον ακλη - εἰσελθὼν καὶ κατακλιθεὶς σχατος, - γυναικονόμων ἀριθμουντον -- κεκλημένους και κελευόντων αυτον ἀποτρέχειν ς παοὰ τον νόμον ἐπὶ τοῖς τριάκοντα πόντος, ἀριθμεῖτε δή, φη, παλιν, αὐ*os ἀρξάμενοι Φ, AR τι ἔθος τους γυναικονομους ἐφοραντα συμποσια καὶ ἐξετάζειν των κεκλημενων τον ἀριθμον εἰ ὁ κατὰ νόμον ἐστί, ιμοκλης ἐν Φιλοδικαστα ' φησὶν ουτως ανοίγετ' ηδη τὰς θύρας λα προς το φως

ATHENAEUS. I. 28

449쪽

434 sωμεν καταφανεῖς δελ- ἐφοδευον ἐαυβουληθ' ὁ γυναικονόμος τομαριδμον λαμβανειν,

καπατον νόμον τον καινον - εἴωθε δων,των ἐστιωμένων ἔδει-τουμπαλιν

Μενανδρος ὁ ἐν Κεκρυφάλωπαρὰ τοῖς γυνπικονόμοις δ ους ἐν τοῖς γάμου διακονουντας ἀπογεγράφθαι πιψόμενος πάντας μαγείρους κατὰ νόμον καινόν τινα,1 D πυνθάν-ται τους--λημενους ἐὰν πλείους - ων ἐξεστιν εστιῶν τύχη, καὶ Φιλόχορος ἐβδόμὴ υτθιδος οἱ γυναι---μοι η'ὶ με- ων--Μταγιτων ἐσκοπουν τας ἐν

15 ταῖς οἰκίαις συνόδους εν τε τοῖς γάμοις καν ταῖς αλ- λαις θυσίαις.'φει ὁ Λυγκεύς. Κορύδ' συμπι νούσης τινος τειροι Γῆ νομα ν Γνώμη , καὶ τοπι οἰναρίου πολιπόντος, ει εἰσφέρειν ἐκέλευοενἈκαστον δύ' ὀβολους, Γνώμη φ συμβάλλεσθαι ο τι δοκεῖ τ*δημφ Πολυκτορος Mτου κιθαρωδου φακην ροφουντος καὶ λίθον μασησαμένου, ω ταλαίπωρε, ἔφη, καὶ η φακῆ σε βάλλει ' ποτε τουτου καὶ Μάχων μνημονευει φησὶ γάρα κακός τις, λεοικε, κιθαρφω. 4dρ την οἰκίαν μέλλων ἀνοικοδομεῖν φίλον αυτου λίθους ητησεν ἀποδώσω ἐγὼ εαυτῶν πολυ πλείους, φησίν, ἐκ της δείξεως λεγοντος δέ τινος - Κορύδ' ς τηλαυτου γυναικος ω ἐνίοτε καὶ τράχηλον καὶ τους τιτθῶς κάντον ὀμφαλον φιλεῖ, πονηρόν, ἔφη, τουτ' ηδη καὶ γὰρ Ο Ηρακλῆς

450쪽

435μάχου ' Ἀμβαφαμένου εἰς φακην καὶ το τρύβλιον

ου ἐπιστάμενος δειπνεῖν Απεγράφατο παρὰ Πτολε- μα-- ματτυης περιφερομένης καὶ κατ' ἐκεῖνον ἀεὶ Πλειπουσης, Πτολεμαῖε. φη, πότερον ἐγὼ μεθυω η δοκεῖ μοι ταυτα περιφέρεσθαι χαιρεφῶντος του παρασίτο φήσαντος - δύνασθαι τον οἶνον φέρειν, ουδε γαρ το εἰς τον οἶνον, ἔφη του δὲ πιιρεφῶντος γυμνοῶ ἔν τινι δεειν διαναστάντος, ααιρεφῶν, εἶπεν, σπερ τὰς ληκύθους ορῶ σε μέχρι πόσου με- οστος εἶ. καθ ο σε, αρον Θημοσθένης παρ' 'Αρπά- 246 λου την κύλικα εἰληφει, υτος, ἔφη, τους αλλους ἀκρατοκώθωνας καλῶν αυτος την μεγάλη. ἐσπα εν. εἰ--ος , αδτο ἐυπαροῖς αρτους ἐώ τα δειπνα φερεσθαι, ἐνεγκαμένου τινος ἔτι μελαντέρους, - γαρτους ἔφη αὐτον ἐνηνοχέναι ἀλωάρτων σαμάς. 48. Φιλόξει/ος δ' ο παράσιτος, Πτερνοκοώς δ' ἐπίκλην, παρὰ Πύθωνι ἀριστῶν, παρακειμένων ἐλαῶν καὶ μετὰ μικρον προσενεχθείσης λοπάδος ἰχθύων,

πατάξας το τρυβλιον ἔφη ' μάστιξεν δ' ἐλάαν ἐν δεί- m

b πνω δε του καλεσαντος αυτον μέλανας αρτους παρα

τιθεντος, μη πολλούς, εἶπε, παρατίθει μη σκότος ποιησης τον δ' - της γραος τρεφόμενον παράσι τον Παυσίμαχος ἔλεγε τουναντίον πάσχειν γραψ νυν-τα αυτον γαρ ἐν γαστρὶ λαμβάνειν αεί περὶ, τούτου καὶ Μάχ ων γράφει ουτως

τον υδροπότην δη Μοσχίωνα λεγόμενον

ἰδοντα φασὶν ἐν λυκείωμετά τινων παράπι--w- γραος τρεφόμενον δε Πασίας ὁ δεΩ α παράδοξόν γε ποιεῖ πωγμ οτι π