Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

발행: 1848년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

96 THUCYDIDl S

Ineolae antiqui Siciliae, Cyclopes et Laestrygones; Sicani; Siculi; Phoenices; oraeci.2. 3δικίσθη ηδη το ἀρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε τὰ ξυμπαντα. παλαιότατοι μὲν λέγονται ἐν μέρει τινὶ τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες ο ἰκῆσαι, ἄν ἐγὼ ουτε γένος ἔχω εἰπεῖν, ουτε, ὁπόθεν ἐσῆλθον, οποι ἀπεχώρησαν ἀρκείτω δὲ

ως ποιηταῖς τε εἴρηται, καὶ ώς εκαστός πη γιγνώσκει περὶ αυτῶν. Σικανοὶ δε μετ' αυτους πρῶτοι Ταινονται ἐνοικισαμενοι,ώς μὲν αυτοί φασι, καὶ πρότεροι δια το αυτόχθονες εἶναι,ώς δὲ ἡ αλήθεια εὐρίσκεται, Ἱβ1ρες οντες, καὶ ἀπο του Σια- νου ποταμο 0 του ἐν 'Ιβηρία υπο Λιγυων ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αυτῶν Σικανία τότε η νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον 'πακρία καλουμένη ' οἰκοίσι ἔτι καὶ νει τὰ προς εσπέραν την Σικελίαν. γλίου δε άλισκομένου τῶν Πώων τινὲς, διαφυροντες Ἀχαιους, πλοίοις ἀφικνο ται προς την Σικελίαν, καὶ ομοροι τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες ξυμπαντες μεν 'Ελυμοι ἐκλχὶ σα , πολεις δ' αυτῶν Ερυξ τε, καὶ Ἐγεστα. προσξυνφκησαν δὲ --

ad Callimaeli. h. in Dianaan 67., I. H. Vo ii Kriti Blaueri 2., p. 29 .,

καὶ πρότεροι, etiam gerium. εοσαν) priores. I θηρες ἔντες. Hanc sententiam prontetur etiam Philistus is in. 3., p. 149., itemque Ephoriis ap. Mara. p. I 2., et Dionaui. ΗM. Ant. rom. I, 22. - Meanum Ulcertus Geogr. Gr. et Rom. 2, 1., p. 2 6., M., fluvium hodie dictum Xucar esse existimat, Cluverius autem Sieit.

ant. p. 3l, B, Silium Ital. I , 35. secutus, fluvium Sicorin Segre), qui

a Pyrenaeo monte in Iberum denuit. eundem Niebutir. H. R. I., p. 106. ed. 1. quaerit inter Pyrenaeum et Rhodanum, cui Strabonem 3, 4., P. I 66., favere ait Ara , ut qui totam regio- noni ab Rhoetano ad occidentem sitam aliti luitus Iberiam appellatam esse doceat. Scylax, etsi Iberes et Ligyea intermixtos intra Rhodanum et Pyrenaeum vivere tradit, tamen limilem Iberiae Pyrenaeum iacit. - Vo sius Eriti Blatter 2., p. 29 I. ,,So vobi

γνυσι ταῖρος Herculis , κ. ταχεως εἰς τὴν θάλασσαν ἐμπεσὼν, κ. δι νηξάμενος εἰς Σικελιαν, εἰς πεδίον Ἐρυκος, ος ἐβασίλευεν

Ἐλυμων. Ἐρυξ δὲ ηω Ποσειδῶνος

παις, οὐ τον ταῖρον ταις ἰδίαις σνγκατέμιξεν ἐλαις. παραθέμενος

ουν τὰς βόας Βρακλῆς μαίστω ἐπὶ τὴν α οὐ ζήτησιν ήπείγετο ευρὼν δὲ ἐν ταῖς του Ἐρυκος ἡ

λαις απαιτεῖ, κ. λέγοντος ου δώσειν, εἰ μὴ παλαίσας αυτοὐ περι-- νοται, τρὶς περιγενόμενος κατὰ τὴν

βὼν μετὰ τῶν ἄλλωω ἐπὶ τὰν ἰό

die vocatur St. Giuliano. - cie situ

102쪽

τοῖς καὶ Φωκέων τινες τῶν απῖ 'οίας, τότε χειμῶνι Αιβυην πρῶτον, ἔπειτα ἐς Σικελίαν ἀπ αυτῆς κατενεχθέντες. α

κελοὶ δε α γταλίας ἐνταυθα γὰρ ωκουνὶ διέβησαν ἐς Σικελίαν, φευγοντες οπικοῖς, ώς μὲν εἰκὸς, καὶ λέγεται, ἐπὶ Οχεδιῶν, τηρήσαντες τον πορθμῖν, κατιόντος του ἀνεμου, τάχα αν δὲ καὶαλλως πως ἐσπλευσαντες. εἰσὶ δὲ καὶ νυν ἔτι ἐν τῆ γταλία Σικελοὶ, καὶ ἡ χώρα ἀπὀ γταλου, βασιλέως τινος 'Αρκάδων

τουνομα τουτο ἔχοντος, ουτως 'Iταλία ἐπωνομάσθ' ἐλθόντες δὲ ἐς την Σικελίαν στρατὸς πολὐς, τους τε Σικανους κρατοsν- τες μάχy ἀνέστειλαν προς τα μεσημβρινὰ καὶ εσπερια αυτῆς, καὶ ἀντἰ Σικανίας Σικελίαν την νῆσον εποίησαν καλεῖσθαι, ' καi

τα κράτιστα τῆς γῆς ωκησαν ἔχοντες, ἐπεὶ διέβησαν, ἔτη ἐγγυς τριακόσια, πριν Ἐλληνας ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν' ἔτι δὲ καὶ νυυτα μέσα καὶ τα προς βοήρῆν τῆς νήσου ἔχουσιν. μουν δὲ καὶ

luod nomen a Latinis accepisse dicas Graecos. certe Festus isSe

gesta, quae nunc appellatur, oppidum in Stellia est, quod videtur Aeneas condidisse, praeposito ibi Egesto, qui eam Egestam nomii avit; sed praeposita est ei S littera, ne obscoeno nomine appellaretur, ut factum est in Malevetito, quod BE-nevemum dictum est, et in Epidamno, quod usurpant D Trachium. Philo ae ud Stephanum Byz. Ἐγεστα : απο Ἐγέστου του Τ ρωός. nummi Ἐγεσταιων et Σεγεσταίων, nec serenda videntur Ayγεστα, Αἴγεστος, Αἰγεστα ι, apud Lyeoptironem 968., Diodoruin Sic. I 2., p. 328. , et alios, secus ac putat Wass. ad 6. lituus

libra. Both. ibi, ubi nunc est St. Barbara, v. Strabo 6., p. 408, A,

etc. - Opicos, Oscos , et Ausones, unum eundenique populum fuisse, ex Antiocho historico Strabo b., p. 37I., A, docet. cf. Fiebutir. H. R. vol.

- τόν πορθμον Bloonis non fretum, sed tradiciendi opportunita

tem intellist, ut Polybius 6, 94, 3.

τηρεῖν την συνοδον, observare tempus eoncilia. - E G-ro. κατιό ντ ο ς του ἀνεμου. ανεμος κατιὼν est ventus spirans et

crebrearens, ut loquitur Virulius

Aen. 3, 530. Thu' 2, 25. ἀνεμουδε κατιόντος μεγάλου. plerunt lueintelliitur vehius secundus, a tergo euntes prosequens; sed I, M. Atheniensibiis tantum favebat ventus, qui spirabat inde a sinu; Peloponnesiis trepidationem asserebat. h. l. intel- TnucYD. II. lige ventum secundum, inde a continentis littore ad insulam versus nantem. Ble. seminuum D. 'Αρκάδων. plera lue Codd., yrο-bantibus sero editoribus , ΣικεIων:sed recto, me audice, Did. , ,Commele roi Italus, qui a donn6 Aon non a Italie, cinit un dεscendant d' Οenotros Areadien voy. Denys dy Halicarnasse, liv. I., S. II.), it nous parare trha - probabie Mue Thucydide, en Partant d' Italos, a volitumontrer son origine peloponnisienne; aussi avong - nous conservi Ia leςon vulgaire Ἀρκάδων . Antiochus aiaud Dionysium Hal. H. R. I, C. I,

'Ιταλία. hoc nomen, aliquandι mihi suspectus , Per epexegesin Videtur adjectum. ceterum Thucydidi, tempore nomen Italiae tantum exiguam, non dicam Italiae, sed Na.gnae Graeciae partem a fluvio ILao atque urbo Metaponto usque ad fretum sicntum complectebatur. v. Nie inbutir. Hist. rom. t. I., p. 20.ed. 2. me. ἀνέστειλαν. ita utc. et alii pro ἀπέστειλαν. Iane conjecturam Bek

teri) firmat Isocrates Panath. p. 24 l. D. τους δαρβάρους ἀνέστειλαν ἀποτῆς θαλασσης, et Strabo 4, I., g. b., p. 180. καὶ Εκ παραλίας ἀνέστειλε τους βαρβάρους. Am.

103쪽

Φοίνικες περὶ πῆσαν μὲν την Σικελίαν, ακρας τε ἐπὶ τη θαλάσσρ ἀπολαβόντες, καὶ τὰ ἐπικείμενα νησίδια, ἐμπορίας ενεκεν τῆς πρὰς τοὐς Σικελους. ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἐλληνες πολλοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπεσε πλεον, ἐκλιπόντες τὰ πλειω. Μοτυην, καὶ Σολόεin α, καὶ Πάνορμον, ἐγγῖς τῶν Ελυμων, ξυνοικίσαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχία τε πίσυνοι τῆ τῶν πιυμ ων, καὶ ὐτι ἐντεί- θεν ἐλάχιστον πλοῶν Καρχηδων Σικελίας ἀπέχει.

Naxus uriis a Chalcidensibus Elii Foeae condita; mox etiam Iaeonti lim et Catalia; Archias Heraclida Syracusarum conditor.3. Rάρβαροι uεν ουν τοσοίδε Σtκελίαν, καὶ ουτως, φκV-σαw Ἐλλήνων δΦ πρῶτον χαλκiδῆς Εὐβοίας πλευσαντες μετὰ ροουκλίους οἰκιστου Νάξον φκισαν, καὶ 'Aπόλλωνος αρ- χηγέτου βωμον, οστις νυν ἔξω τῆς πόλεώς ἐστιν, ἱδρυσαντο,

ἀπολαβύντ ες: ἀντὶ του δπο- τειχίσανΤες. γράφεται ἀναλαβόντες. sic margo Eleph. S. Ar. καταλαβόντες. , , V. Neeret . Ideen I, 2., P. b. 8eqq. - τὰ ἐπικείμενα νησίδια Bloonis. intelligis Aegates. Moti a m e Diodoro l3, 14. et 14, 47. - 5b. colligit sitani suisse inter Li-l3baeum et Eoeem, in insula 6 stadiis a continetite reniola; additque, in tabula Sui3uiit 6 parvas i uias inter Lilybri uni ot Aratthallum conspici, quarum tres aptas intervallo continentis, quod Diod. mea norat. nil L. ilvbaeum suisse Motyam, Cluvemus Quo lue p. b , D. statuit, sed ei se- ueni assignat in iiisula, nunc vocata Isola di Santo Pantaleon, lae, Bloonifieini uni si ali iis, veteribus fuit Trinas, nimis remota illa a Conuit te. - Φοίνικες illi in Sicilia iitruin intelliuendi sint ipsi Phocilices, an Pooni in Asrica, disputant Clii ver. Si c. anti P. 40. et Hudson. h. l., item Heerem l . C. Poenos dici putat S., quod nilnus probabilo pro antiquitate harum colo-iliaritim, etsi postea Carthaginienses omnit,ua coloniis patriae suae in Hispania et Sicilia potiti aunt, laben- tibiis paulatim robius Phoeni eum, Persis linrentium. v. Herod. I, IM.;

Arn. citavit. - Soloeis se Iicium

Guverium p. 278. nunc dicitur Solanto, sita in dextero latere promontorii, vulgo nominati M. Gerbino. Panomum constat hodie diei Palemno. Ab Alatea hae eoloniae distabant secundum Cluvemum centum octoginta millia passitum; sed in Arro milhii tabula Ilemnaeuiat proitioni., lui est proxinius Siciliae locus in Africa, non plun his millia passuuna distat. cf. Casa ub. ad Strab. 6., p. 409, B.

3. πρῶτον. sic multi boni tuelibra; vulgo πρῶτοι. ac salie h. l.

latino dicas primi ut Portus ; at

Ditini in hoc genero a Graecis re ee sunt, ut docuit ols. ad Dei nosth. I .ept. P. 33 . ed. 1., quemadmodum et μόνον licunt Pro μόνοι. v. Domiti. ad Charit. p. 3Υ9., Brem. Excurs. I l. Ad Ibysiani. - Theoclem Ephorus apud Strabonein appellat Atheniensen . v. - Relii gan. Selin. P. 7, 3.; Narx. p. 154. E G-ro. Ναξον. SDiselliis condito iii ait alite Batti et Archiloclii tenipora eirca ol nap. 2 ., at te aeram ct ri fit.

683. . - Ναaeum Apollinis fili uintaeit Apollonii scii ol. 4, 1 92. evertit Dionysius. v. Diodor. I , M., Polbaen. b, 2, 5., Strab. 6, 267. historiam et origines tradit Hero

s. Scal. ad Euses,. num. 128I. D. ἀρχηγέτου. de hoc comomine Apollinis, quod indicat duceni seu conditorem coloniae, laudantur Span-hem. ad Callim. h. in AUll. 57., Mulier. Dor. I., p. 265., WaChSim.Ant. 2, 2. , p. III, 15. Ad certa

quaedam golennia, diis sere πατρωοις cel rata quotannis a metropoli, Coloniae mittebant, qui iis interesseiit, sacrificia ac donaria ferentes, itaque et epulis adhibiti, et ludis sacris, sede propria in theatro honorati

104쪽

ἐφ' ω, οταν ἐκ Σικελίας θεωροὶ πλέωσι, πρῶτον θύουσι. Συ

ρακουσας δὲ τοs ἐχομένου ἔτους 'Αρχίας τῶν μακλεδῶν ἐκ Κορίνθmin. φκισε, Σικελους ἐξελάσας πρῶτον ἐκ τ1ῆς νήσου, ἐνη νίν ουκετι περικλυζομένρ ἡ πόλις ἡ ἐντός ἔστιν υστερον δὲ χρόνω καὶ ἡ ἔξω προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος ἐγένετο. Θουκλῆς δε καὶ οἱ πιλκὰῆς, ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει πέμ-

πτω μετὰ Συρακουσας οἰκισθείσας, Λεοντίνους τε. πολεμωτους Σικελους ἐξελάσαντες, οἰκίζουσι, καὶ μετ' αὐτους Κατα-νημ' οἰκιστὴν δὲ αυτοὶ Καταναῖοι ἐποιήσαντο μαρχον.

.amis et Megarenses eortiniquo postera coiistulit Troilium, Thapsum Meι ara hyblaea, Selinuntem.

4. Kαπὰ δὲ τον αυτον φρονον καὶ Λάμις ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων ἐς Σικελίαν αφίκετο, καὶ υπὲρ Παντακίου τε

ἐκ τῆς νήσου. ejus nomen Or- quae postea fuit arx Et quinta pars SΠacusarum. v. Liv. 24,

πολις Thucydidi est, qua in aeriore tempore voearunt Acradinam. tertia Syracusaritur pars Tycha vel 'ca nonnullis videtur latere in κῆ, quod uomen apud Nostrum leguli r inisa, eap. 98. recentiores Thucydidis aetate reliquae urbis partes sunt Neapolis et Epipolae. Πρ. - ουκέτι περικλυζομέ νη. ita Bh. vulgo περικλυζομένη. S. IN πρῶτον οἱ Συρακούσιοι τὰ νησίδιον φκισαν μόνον ' αυθις δὲ,-χωρουντος αυτοὐ συνάς αντες αυτο τῆ Σικελια διαIώματος, κατώκησαν καὶ ἐν τῆ Σι

ῖξω πόλις. - ,, προστειχισθε Πσα. i. e. exterior urbs cum interna

uno muro cineta est, quo cuin non prius fieri posset, quam insula externae urbi aggere juncta erat, Stra

bο l ., p. 102, A, et schol. Pindari Nein. I, 1. προσχώσει junctam tradunt insulam. - de insula Ortygoa Stobo I. o. υπεναντίως δὲ ἡ Λευκας, Κορινθιων τον ἰσθμὸν διακο- νά-ον, νῆσος γέγονεν, ἀκτὴ πρότερον συσα. ἐνταμα μὲν δὴ διακοπαὶ χειροτμητοι γεγόνασιν αλλαχυθι ει προσχώσεις η γεφυρώσεις, καθάπερ ἐμὲ τῆς προς Συρακουσαιο νήσου νῶν μὲν γέφυρά ἐστιν ἡ συνάπτουσα αυτὴν πρὸς τὴν ξπειρον,

κΤΩν. - de statu Insulae, Gul nune

est, dixi in libro de situ Syracua.

P. 44. ann. 6. secundum ea, quae Protuli, non mirum, Ortygiam modo insulam, modo Pen in Sulam, nominari. v. Domiti. Sicul. p. 271., Clu- er. Sic. ant. p. 15b. schol. PIndari

Pyth. 2, 9. Uρτυγίαν μεν ἐπὶ τῆς Σικελίας χε6όνησόν φησιν' αυτηγὰρ νῆσος ουσα το πρότερον συνήφθη ταῖς Συρακουσαις. E G ro. es. Voss. Kriti Blatter 2., p. 29 . seqq. . Παντακίου. ,, Pantacian Rmnem esse eum, qui in sinistro latere promontorii L.a Croce dicti vulgari vocabillo nunc accolis vocatur Portari, syravissinio manifestissimoquo

documento sunt Virgilii verba 3. Aen. 688. Vivo praetervehor ostia saxo Pantagiae, Megarosque sinus, Thapsumque jaeentem. ibi Heyn. , ,Pantagias . nunc sume di Imrcari, parvus fluvius, brevi cursu, infra Leontinos, cujus ostium praeruptis utrinque rupibus includituri do eo v. Cluver. Sicit. lib. I., c. I l. , Dorvili. Sicula p. 206., 207. et in notis criticis , ,Pentu-giae, Pantastyae, Med. et Rom. cum fragm. vatie.,J sed Πανταγίας ο ἄγων, h. e. ἀγνυων, πάντα undarum impetu. 9 - Ad utram Pantaeiae ripam Trosilum fuerit positum, haud sacile dictu est, nisi quod in dextra ostii ripa etiam nune est navato, viligo Bruca dierum. Gu-

105쪽

100 THUCYI tDIS

ποταμοs Tρώτιλόν τι ἄνομα χωρίον οἰκίσας, καὶ υστερον αυ- τόθεν τοῖς χαλκtδεsσιν Λεοντίνους ε λίγον χρόνον ξυμπολιτευσας, καὶ υπὸ αυτῶν ἐκπεσὼν, καὶ Θάψον οἰκίσας, αυτος

μὲν ἀποθι σκει οἱ δ' αλλοι ἐκ τῆς Θάψου ἀναστάντες, λωνος βασιλεως σικελου προδόντος τὴν χώραν, καὶ καθηγη

σαμένου, Μεγαρέας ωκισαν τους υβλαίους κληθέντας. καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε κιὰ τεσσαράκοντα καὶ διακόσια υπὁ Γέλωνος,

τυράννου Συρακουσίων, ανίστησαν ἐκ τ*ς πόλεως καὶ χώρας. πρὶν δε ἀναστῆναι, ἔτεσιν υστερον εκατον ῆ αυτοὐς οἰκῆσαι Πάμμιλον πέμψαντες, Σελινούντα κτίζουσι ' καὶ ἐκ Μεγάρων τῆς μητροπόλεως ουσης αυτοῖς, ἐπελθὼν ξυγκατώκισε.

Gelam Anti plurnius Rhodius et Entiinus ines condidere; delii Geloi

Agrigentum.

Πλαν δε υντίφημος ἐκ Ῥόδου, καὶ Ἐντιμος ἐκ Κρήτης,

ἐποίκους ἀγαγόντες κοινῆ ἔκτισαν ἔτει πέμπτω καὶ τεσσαοακοστω μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ τῆ μεν πολει απὼ του

Γέλα ποτα 'os τουνομα ἐγένετο, τὸ δε χωρίον, ου νυν ἡ πόλις ἐστὶ, καὶ ὁ πρῶτον ἐτειχίσθη, Λίνδιοι καλεῖται ' νόμιμα δὲ θωρικὰ ἐτέθη αυτοῖς. ἔτεσι δὲ ἐγγυτατα οκτὼ καὶ ε κατὰν μετὰ τὴν σφετέραν οἴκισιν Γελῶοι Ἀκράγα retα ωκισαν, τὴν μὲν πό λιν απῖ του Ακράγαντος ποταμos ὀνομάσαντες, οἰκιστὰς ὁὲ ποιήσαντες 'Αριστόνουν, καὶ Πυστίλον, χεόμιμα δε τὰ Γελώων

δόντες.

Wotilum et Tromium Coritandui tDulc. et L.etronne Topogr. de Surae. p. 62. Trogilus nomen dedit portui Trogiliorum ad septentriones a Syracusis; Trstilum h. l. multum a Trogilo Rhest. v. lib. de situ Sy

άτ αστάντε ς, expulsi. Pori. προδόντος τῆν χωραν καὶ καθηγησαμενου. Megarensibus Thapsum in colontilaus urbio, rex Siculorum, tradidit locuin , ubi Megara hyblaea Conderent, eoque ipse eos deis uxit. ver προδοντος τὴν χώραν ad sequens ωκισαν pertinent. ,, προδόντος. i. e. qui

passus est eos Oecupare Iomam, nona hiivans Siculos in defensione Hiis Contra Graecos, pereurinos homines,

imo lios incitans, ut ibi sedes figerent Arn. qui de hoc sensu verbi προδιδόναι conferri jubet Polyb. 32, 13. b. 36 1,I., ibiquo Schweigh. Hyblae tres erant in Siciliai ne rara tinataea, antea Hybla dicta,

inter Syramasaa et ILeontinos sita; Η)Na geleatis, circit Aetnam, 'Illae etiam major dicta; Hybla hemaea, eadem minor appellata, apiria Paclay

tellio enduin τὶς, ellipsi nota, ut non sit opus seribi, quana vis per Re Probabiliter, - ἐκ Μεγάρων τις, μηροτροπόλεως etc. Λίνδ ιοι. hoc nomen primordiis coloniae iii litum est, ciuia Antiphemus et Rhodii, ejus socii, maxiniunx partem Limio. urbe rhodia, Venerant Herod.

7, Ib3. . - νόμιμα instituta δ ω ρ ικ ά. Patrium enim suit Doribus inde a prima gentis stirpe et ab Ilnio Heraclidarunt tua in Peloponnesum reditu, ut, magistratuum honore principibus viris relicto, populus libertatem coleret. v. He n. O-PusC. acad. vol. 2, 217. etc. - Ρho-

106쪽

Zancle, primum a latroilibus Cumaeis condita. postea colonis pul3oici naucta est; Persas autem sumentes . pamii alii tu Iones Zanclaoos expulerunt; illosque rursus uilegi iii duce Anaxila, qui lirhena inutato nomine Messeneli appellavit.

Ζάγκλη την μεν αὐχὴν ἀπο Κύμης τῆς ἐν υπικία χαλ

κιδικῆς πόλεως ληστῶν ἀφικομενων ωκίσθη, υστερον δὲ καὶ

νείμαντο την γην ' καὶ οἰκισταὶ Περιήρης καὶ Κραταιμένης ἐγέ

νοντο αυτῆς, ὁ μὲν απὁ Κύμης, ὁ δε ἀπὁ χαλκίδος. ἄνομα δε τὼ μὲν πρῶτον Ζάγκλη ην ὐπὰ τῶν Σικελῶν κληθεῖσα. ὁτιδρεπανοειδὲς την ἰδίαν τὀ λωρίον ἐστὶ, τό δὲ δρέπανον οἱ Σικελοὶ ζάγκλον καλουσιν ἴστερον δὲ αὐτοὶ μὲν ἡπὀ Σαμίων

καὶ ἄλλων γώνων ἐκπίπτουσιν, οῖ Μήδους φεύγοντες προσμβαλον Σικελία. tot)ς δὲ Σαμίους Ἀναξίλας, Ῥηγίνων τύραννος, οὐ πολλῶ ὐστερον ἐκβαλὼν, καὶ την πόλιν αὐτὰς ξυμμικτων ἀνθρωπων οἰκίσας, Μεσσήνην ἀπδ τῆς ἐα οὐ τι ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασε.

Itinera condita a Zanclaeis; lingua et instituta ilicolaraim.

Σίμου, καὶ Σάκωνος, καὶ πιλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι ῆλθον ἐς την ἀποικίαν, ξυνωκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ ἐκ Συρακουοῶν φ τάδες, στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι ' καὶ φωνὴ μὲν μεταξύ τῆς τε πιλκιδίων καὶ δωρίδος ἐκράθο, νόμιμα δε ταχαλκὰικὰ ἐκράτησεν.

Acrae, Casmenae, et Camarina, conditae a Samacusanis. ab iisdem ex . pulsi Camarinaei, dein restituti ab Hippocrate, Gelae tyrantio, et riirsus expulsi a celone, urbs alitem delir Io Instaurata a Gelois.

que ad constitia Oenotriae, i. e. Propemodum ad Paestum usque et Silarum fluvium, appellabatur Aristot. Polit. 7, 10. . auctor Peripli, qxieni Nieb. circa medium seiaculum quartum ante Chr. nat. vixisse ait, accuratiore cognitione instructiis, distinguit littus ILatinorum, Volscorum sive Oscorum, et Canipanomini; Cumas urbem Campaniae appellat. Arn. t. M oρέπανον - κ α λοὐσ ι. item Callimachus libro 2. Αἰτιῶν secundunt TZet2. ad L. cophr., observante Hent l. nil Callim. fragm. 22. E D. αυτοὶ μέν. i. e. veteres Cuniani et Chalcidelises coloni. Herodotus 6, 22. seqq. memorat, Anaxilaum impulisse Nainios uil occupandain Zan. clen, sed tacet de infeci ita cuin iis eontei tione. Ami. - αυτός. ita Blc. at notatione, ut αντὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατωκισε Καγάριναν stib finem 5. capitis. II. αυτοῖς. - Pluribus haec neque eodem prorsus Ino do narrat Patis. 4, 23. , quem in eo certe errare dicit Arn., quod auctor est, Zanclen statim finito secutido bello inessenio occupatam esse ab Anaxilao : gestum est enim id bel

107쪽

εἴκοσι μετὰ 'Mκρας. καὶ Καμάρινα τῖ πρῶτον υπο Συρακουσίων ἁκίσθη ετεσιν ἐγγυτατα πέντε καὶ τριάκοντα καὶ ἐκατον μετὰ Συρακουσῶν κτίσιπι οἰκισταὶ δὲ ἐγένοντο αυτῆς Αάσκων και

μενίκωλος. ἀναστάτων δὲ Καμαριναίων γενονένων πολέμφ υπο Συρακουσίων δι' ἀπόστασιν, χρονω Tπποκρατης ἴστερον, Γελας τύραννος, λύτρα ἀνδρῶν Συρακουσίων αιχμαλώτων λαβων την γην την Καααριναίων, αντος οἰκιστὴς γενόμενος κατώκισε Καμάριναν. και αὐθις ὐπο Γέλωνος ανάστατος γενομένη το τρίτον κατροκίσθη ὐπο Γελώων.

occulia, cur Ath. bellum intulerint Siciliae, cupido tota potiendi; aperia bellum Egestaeorum eum Selinuntiis, sociorum.

6. Ἀσαsτα ἔθνη Ἐλλήνων κάὶ βαρβάρων Σικελίαν ωκει καὶ ἐπὶ τοσήνδε Οὐσαν αὐτὴν οἱ 'AM1ναῖοι στρατεύειν ἄρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν τῆ ἀληθεστάτη προφάσει τῆς πάσης ἄρξειν, βοηθεῖν δὲ ἄμα εὐπρεπῶς βουλόμενοι τοῖς εαυτῶν ξυγγενέσι.

5. τὼ τρίτον κατ φκίσθηὐπὰ Γελώων. vulgo - ὐπδ Γέλωνος, ouod Thuc. procul dulato dixisset gnὁ τού αὐτου. recte Ves- seling. ad Diod. II, 76. , ,Conesta est Cain rana a Syracusanis serme Centum et trivnta quinque annis Post Syracusas circa ol. 45. MI ), eversa vero ab iis lem Syracusanis propter

desectionem ol. 57. 552. , si ῆdes Pindari scitoliastae; sed Marcianus Horacleensis in orbis descriptione,

teste Cluverio, eversam dicit anno uadringesimo sexto postquam Concita fuit. Hippocrates, Gelae tyrannus, cum Syracusanos vicisset inugna ad Eloriim, pro captivorum reeinvione agrum Camarinaeo in nactus tirbem restituit. Hippocrate sublato Camarina in Gelonis potest tem devenit, qui Camarinaeos urbe eversa Syracusas transduxit, et post eandem denuo condidit, si non fallunt Thuca didis verba. at sallere credibilo est: tertia urbis instauratio debetur Gelois, qui mullis a Gelonis morte annis in eam commigrarunt. auctor Diod. II, 76. novi

verum ea nihil juvant, turpissime corrupta. qui enim Pind. ol. 82. 45I. , qua victor Psaianiis abiit, ciuem eo carmino S. celebrat, νέοικον ἔδραν appellare potuit, si iii-staurata fuit ol. M. 6l2. , quo ten Pore ne condita quidem erat sano

vitiosus est numerus μβ : quare E-

reor ne πβ 82. ponencum sit apud scholiasten, curn μ et π litteras saypo permutatas inter se sciamus in codicibus. J hinc opinor, in scholiis illis suisse ειτα υπὼ Γελωων συνω- κίσθη, quomodo etiam iitu di sigverba refingenda non injuria suspicatus est H. Dodvvellus Annal. Thii c. p. 85. jam cum tertia vico condita Camarina sit ol. 79, 4. 461. , necesse est, lit eadem olympias Timaeo in scholiis Pindari restituatur; tun auctoptime addiderit granimatieus Oi4 καὶ νέοικον ἔδραν ελε τὴν πόλινr nam ol. 82. 4bl. , qua ficti-ptum carmen 5. olympicum, Te era Cainarina recens condita urbs erat. cf. Boech h. ad Pind. schol. p. 12 I. ectu., etc. G-a quoque ὐπὸ ΓΗφων.

6. ἐφιέμενοι - ἄρ ζειν, ut A chylus Cho. 970. Ουδ' ἔτ' ἔστω. Αλλην τραπόσθαι Λοξίας ἐφίετο, Sophocles Oed. R. 725. αλλὰ πρὀς

τί τουτ' ἐφίεσαι; alioqui Graeci ἐφίεσθαί τινος. - ἄρξειν sere li.,,,more Graecis proprio, mio id, quod in consilio alicujus positum

est, ut reni vere suturam narrant, quae fiunt verba G. Hermanni ann.

ad Vig. I M., p. 7 7. glossae spe ciem habet olini vulgatum ἄρχειν. ξυγγενέσι. erant omnes Ione g. Chalcidenses, velliti l .eontini, Na-

108쪽

καὶ τοῖ8 προσγεγενημένοις, ξυμμάχοις. μάλιστα δ' αντους

μησαν μεσταίων τε πρέσβεις παρόντες, καὶ προθυμότερον ἐπικαλουμενοι. ομοροι γαρ ἄντες τοῖς Σελινουντίοις ἐς πόλεμον καθίστασαν περί τε γαμικῶν τινῶν, καὶ περὶ γῆς ἀμφι πή-τow καὶ οἱ Σελινουντιοι Συρακουσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον αυτοὐς τρο πολέμω κιὰ κατὰ γην, καὶ κατὰ ,άλασσαν, ωστε την γενομένην ἐπὶ Λάχητος καὶ τοὐ προτέρου πολέμου Λεοντίνων οἱ εσταῖοι ζυμμαχίαν ἀναμιμνῆσκοντες τοὐς ποκαους ἐδεοντο σφίσι ναυς πίμφαντας ἐπαμυναι, λέγοντες ἄλλα τε πολλὰ, καὶ κεφάλαιον, εἰ Συρακουσιοι Λεοντίνους τε ἀναστ σαντες ἀτιμώρροοι γενήσονται, καὶ τους λοιπους ετι

ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες αυτοὶ την ἄπασαν δυναμιν τῆς Σικελίας σχήσουσι, κίνδυνον εἶναι, μή ποτε μεγάλν παρασκευῆ Αωριῆς τε Αωριευσι κατὰ το ξυνγενὲς, καὶ αμα ἄποι

κοι τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννζσίοις, βοηθησαντες καὶ την ἐκεί νων δυναμιν ξυγκαθέλωσι ' σῶφρον δ' εἶναι μετὰ τῶν υπολομπων ἔτι ξυμμάχων ἀντέχειν τοῖς Συρακουσίοις ἄλλως τε, καὶ χρήματα σφῶν παρεξόντων ἐς των πόλεμον ἱκανά. ων ἀκουον- τες οἱ 'Aθηναῖοι εν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν τε Ἐγεσταίων πολλάκις λεγοντων, καὶ τῶν ξυναγορευόντων αυτοῖς, ἐφηφίσαντο, πρέσβεις πέμψαντες πρῶτον ἐς την Ἐγεσταν, περί τε τῶν χρημάτων σκεψομένους, εἰ υπάρχει, ῶσπερ φασὶν, ἐν τω κοινῶκαὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ τὰ του πολέμου ἄμα προς τοὐς Σελινουντίους, ἐν οτω ἐστὶν, εἰσομένους.

Lac. cum Ploras que sociis irrunt punt in agriani Argivorum, et eomani exulibus Orneas deductis, facto iue foedere inter utramque factionent,

redeuiit.

7. Καὶ οἱ μὰν πρέσβεις τῶν Ἀθqναίων ἀπεστάλησαν ἐς

την Σικελία Λακεδαιμόνιοι δε τos αυτοὐ χειμῶνος καὶ οἱ ξυμμαχω, πλὴν Κορινθίων, στρατευσαντες ἐς την υργείαν τῆς τε γῆς ἔτεμον ου πολλὴν, καὶ σῖτον ἀνεκομίσαντό τινα ζευγη

xH. Catanaei. ab hia distinmuntur οἱ προσγεγεν γένοι ex reliquis Siciliae populis, velut Agricei itini. V.

5, 4. - lilox τε post Tγεσταίων transpositum est, proprie Pertinens ad παρόντες : est autem τε - καὶ parater ae. Ηk.

ὀμοροι - ἔντες. addit Diod. 2. 82. ποταμοῖ τὴν χώραν τῶν διαφερομἐνων πόλεων ὁριυντος, uem nil vium vel Selinuntem Μο- iuni in eursu a fonte propiore, vel Halycum, dici putat Rein ganum Selin. p. 10 . - περὶ γαμικῶν, de eonnubila, quale bellum Romanos gessissa feriant eum Sabinis. Florus I, l. matrimonia a finitimis petita, quia non impetraban

ad Herod. 6, 102. - 4le expeditione

- ξυναγορευόντων : τῶν ροτόρων. S. εψηφίσαντο. infinitivus, qui desidemitur in sequentibus, eX Prae gressis est subaudiendus r ναὐς πέμψαντας ἐπαμυναι. tile. 7. Οὐ πολλήν. Gr. Dυ πολὐ, Mosq. ου πολλα, uterque liber agio atore. Valla ON particulam non

expressit; item ue Diodorus 12, 81., his usus, *μiλοντες εἰς την υρνείαν, κ. πολλην τῆς χώρας δρώ-

109쪽

κνίσαντες, καὶ 'ορνεὰς κατοικισαντες τους υργείων Φυγαδας, καὶ τiis,' στρατιῆς παρακαταλιπόντες αυτοῖς ολι-

γους, καὶ σπεισάμενοί τινα χρόνον ῶστε μη ἀδικεῖν υρνεάτας καὶ Ἀργείους την ἀλληλων, ἀπεχώρησαν τῶ στρατφ ἐπ'

οἴκου. Paulo post Ath. una cuni Argivis obsident orne , exulibus lue clam effugientibus urbem solo nequant.

Ἐλθόντων δὲ 'A' ναίων ου πολλῶ υστερον ναυσὶ τριο- κοντα καὶ εξακοσίοις ὁπλίταις οἱ Ῥογεῖοι μετὰ τῶν 'Aθ'ναίων πανστρατια ἐξελθόντες τους μὲν εν υρνεαῖς μίαν ημεραν ἐπολιόρκουν, υπο νύκτα αυλισαμένου του στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν οἱ ἐκ των υρνεωπι κάὶ τῆ υστεραία οἱ Ἀργεῖοι, ως yσθοντο, κατασκάψαντες τὰς ' νεὰς ἀνεχωρησαν, καὶ οἱ 'Aθηναῖοι υστερον ταῖς ναυσὶν ἐπ' οἴκου.

Deinda Atli., Methonen missis equitibus cum atticis, tum exulum Macedonum, Perdiccae regnum finitimum infestant, Lacedaemoniis laustra Chalcidenses regi opem serae jubentibus.

Καὶ ἐς Μεθώνην την ὁμορον Μακεδονία ἱππέας κατὰ θάλασσαν κομίσαντες Ἀθηναῖοι σφῶν τε αυτῶν, καὶ Μακεδόνων τους παρὰ σφίσι φυγάδας, ἐκακουργουν την Περδίκκου. Λακεδα μόνιοι δὲ ἡ πέμψαντες παρὰ χαλκιδέας τοὐς ἐπὶ Θράκης, ἄγοντας πρὸς Ἀθηναίους δεχημέρους σπονδὰς, ξυμπολεμεῖν ἐκέλευον Περδίκκα - οἱ δ' ουκ ηθελον. κοὰ ὁ χειμὼν ἐτελευτα, καὶ εκτον καὶ δέκατον ἔτος Ιἐτελευταὶ τφ πολε μφ τῶδε, δν Θουκυδίδης ξυνέγραφε.E Sicilia reversis Atheniensium legatis cum Egestaeis, menstruum classis stipendium serentibus, Ath. bellum siculum decemiunt, ducibus eum summa potestate electis Alcibitale, Nicia, invito illo quidem, et

8. υ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ἄμα ηρι οἱ τῶν 'Ἀθηναίων πρέσβεις ηκον ἐκ τῆς Σικελίας, κάὶ οἱ γεσταῖοι μετ'αυτῶν, ἄγοντες εξήκοντα τάλαντα ἀσήμου ἀργυρίου, ώς ἐς ἐξήκοντα ναυς μηνὀς μωθὸν, ας ἔμελλον δεήσεσθαι πέμπειν. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες, καὶ ἀκουσαντες τῶν

σαντες, ut alias a Thucydide ciscrepat. πανστρατιῶ φ ξ ελθόντε ς. sic legebat Valla, et recte quidem: nam de Atheniensibus , qui sexcenti tantum aderant, non convenit dici παν- στροτιῶ. ll. male ἐξελθοντων. Ea Πh.απωθεν. ,, ἄποθεν an ἄπωθεν rectius seribatur, disquirit L.ol ech. ad Phryn. pr Io. r. neque L. beetc. redecit ἄπωθεν, neque potuit, eum fimetur usu poetarum draniati. corum. Comicus Av. IM .

κἄστ' ου μακρὰν ἄπωθεν, αλλ' ἐνtαὐθά που ηδη 'στίν. et Plut. 669. ὀλίγον ἄπωθεν τῆς κεφαλῆς του

cs. Soph. Trach. 777., Eurip. IPllig. Aul. 892. etiam apti l Xenophontein Cyrop. b, I, 16. eo lex Chis. ἄπωθεν. quara hoc apud Thucydidem quoque restitutuni volo , II b., IS., 126. καὶ Μακεδόνω ν - φυγάδας.

110쪽

τε ' εσταίων, καὶ των σφετίρων πρέσβεων, τα τε αλλα ἐπα

γωγὰ, καὶ περὶ τῶν χρημάτων, ώς εχ ετοιμα ἔν τε τοῖς ἱεροῖς πολλὰ, καὶ ἐν τῶ κοινω, ἐφ'φίσαντο ναsς εξηκοντα

πέμπειν ἐς . Σικελίαν, καὶ στρατηγους αυτοκράτορας Ἀλκι βιάδην τε τον Κλεινίου, καὶ Νικίαν τον Νικηράτου, καὶ Λάμαχον τον Σενοφάνους, βοηθους μὲν ' εσταίοις προς Σελινουντίους, ξυγκατοικίσαι καὶ Λεοντίνους, ην τι περιγίγνηται αυτοῖς του πολέμου, καὶ τἄλλα τὰ ἐν τῆ Σικελία πρῆξαι ὁπη - γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις. μετὰ δὲ τοὐτο ἡμερα πέμπτν ἐκκλησία αυθις ἐγίγνετο, καθότι χρὴ την παρασκευηντας ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι, καὶ τοῖς στρατηγοῖς, εἴ του προ δέοιντο, φηπιοθηναι ἐς τον ικπλουν. καὶ ὁ Νικίας, ἀκούσιος

μὲν ρρημόνος ἄρχειν, νομίζων δὲ την πόλιν Ουκ ὀρθῶς βεβουλευσθαι, αλλὰ προφάσει βραχεία, κεἰ ευπρεπεῖ, τῆς Σικελίας άπάσης, αεγάλου ἔργου, ἐφίεσθαι, παρελθών, ἀποτρέψαι ἐβου--ο, και παφλει τοῖς 'Aδηναίοις τοιάδε

- Niciae oratio ad Alli. in concione, bellum improbantis, ut intempestivum et de re non facile consequenda.

9. , Η ΜΕΝ ἐκκλησία περὶ παρασκευῆς τῆς ἡμετέρας ηδε ξυνελέγη, καθότι χρὴ ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν ' ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ καὶ περὶ αυτου τουτου ἔτι χρῆναι σκέψασθαι, εἰ ἄμεινόν ἐστιν ἐκπεμπειν τὰς ναυς ῆ μ' ουτω βραχεία βουλῆ περὶ μεγάλων πραγμάτων, ἀνδράσιν ἀλλοφυλοις πειθομένους, πόλε-

de turbis macedonicis illo tempore

G Paris., a recenti manu a lacriptum est in Palatino, ipsumque serenabetur in glossis, quibus haud du-hist annumeranda sunt verba καὶ Ουκ Q. , non male illa explicantia h. l. το ἐπαγωγά. καὶ ἐν τφ κοινφ. eodices m gno numero καὶ ἐν τοῖς κοινοῖς, eluod receperunt recentiores spraeter Did.); sed non apitur h. l. de plurium ei--a uin aerariis, ni patet ex CR P.

jus nominis unius urbis aerarium sisnificavit, quanquam si e τὰ κοι- να usurpatum reperitur allud Poly

bium I, 59. hic quidem librarii vi

dentur scripsisse τοῖς κοινοῖς, ut

τοιάδε ex Cass., Aug., Cl. , Cain.,Gr., marg. Steph. , quibus Pal. , Ital. , Vati, et pleriquct alii tacite assentiuntur, eum Nasaio reposuit D. prius τάδε, sicut Lauri, Iaugd. Bati, D, I, E, Vind., Κ. G . , , DE brevi oratione Teuti apii 3, 29. Thue. dieit Wαύ- τοιου τάδε, et ωδε ac τοσαυτα de brevi obsecratione Arelli lanii 2, 74.ωδε legitur I, M., ubi scriptor reddit brevem orationem Sthenelaidae; sequuntur tamen verba TOιαυτα λέ- ξας, non τοσαυτα. ni Toιάδε iuod idem ac Tot tα. Both. adhibetur omnibus orationibus paulo longiori-hus, et dialogo Meliorum 5, 85. 1 Ii., et ipsi epistolao Νiciae 7, II. - 15., ubi Tl ue. profitetur tantum

summam dictoriam vel scriptoria in, non ipsa verba, se reddere. Ea Arri. similiter Wass. et D. 9. καθότιr διότι. S. imo quomodo. V. Viger. p. 29.

I l. soloece- καὶ μὴ etc. de confusis

SEARCH

MENU NAVIGATION