장음표시 사용
81쪽
ξυμμαχίαν ἀφέντας 'Αργείους σπονδὰς καὶ ξυμμαχίαν ποιμα-
σθαι προς Λακεδαιμονίους. καὶ ἐγένοντο αῖδε.
79. ,, Τυ- ἔδοξε τοῖς Λακεδαιμονίοις καὶ 'Αργείοις σπονδας καὶ ξυμμαχίαν εἰμεν πεντήκοντα ἔτη, ἐπὶ τοῖς ἴσοις καὶ ὁμοίοις δίκας διδοντας καττὰ πάτρια ' ταὶ δὲ ἄλλαι πόλιες ταὶ ἐν Πελοποννάσω κοινανεόντων τῶν σπονδῶν καὶ τῶν ξυμ μοχήν, αυτόνομοι καὶ αυτοπόλιες, τὰν αυτῶν ἔνοντες, καἰ καττὰ πάτρια δίκας διδόντες τὰς ἴσας καὶ ὁμοίας. o σοι δὲ ἔξω Πελοποννάσω Λακεδαιμονίοις ξυμμαχοί ἐντι, ἐν το' αὐτοῖς ἐσοsνται, τοῖσπερ καὶ τοὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ τοὶ τῶν Ἀργείων ξύμμαχοι ἐν τῶ αὐτῶ ἐσοsνται, τῶπερ καὶ τοὶ ωργεῖοι, τὰν αυτῶν ἔχοντες. αἰ δέ ποι στῖατείας δ4 κοινῆς, βουλεύεσθαι Λακεδαιμονίως καὶ 'Αργείως, οπα κα δικαιότατα κρίναντας τοῖiξυμμάχοις. αἰ δέ τινι τῶν πολίων y ἀμφίλογα, η τῶν ἐντος, ητῶν ἐκτὸς, Πελοποννάσου, αἴτε περὶ ορων, αἶτε περὶ ἄλλου τινος, διακρι ἶμεν. αἰ δέ τις τῶν ξυμμάχων πόλις πόλει ἐρίζοι, ἐς πόλιν ἐλθεῖν, αν τινα ἴσαν ἀμφοῖν ταῖς πολίεσι δοκοίη.τοῖς δὲ ἔταις καττὰ πάτρια δικάζεσθαι.
Deinde ambo decernunt nec praeconem, nec legatum, Atheniensium admittendum esse, nisi munitiones suas in Peloponneso relin uant; ite . cuin nem ille nec paciscendum, ne lue bellandum esse, uisi communiter.
80. Αἱ μὲν σπονδαὶ καὶ ῆ ξυμμαχία αύτη ἐγεγένη Ο -ὶ
ὁπόσα ἀλλήλων πολεμω η εἴ τι ἄλλο ειχον, διελύσαντο. κοι- νη δὲ ηδη τὰ πράγματα τιθέμενοι ἐφηφίσαντο κήρυκα καὶ πρεσβείαν παρ' 'Αθηναίων μη προσδέχεσθαι, Θ μη ἐκ Πελωποννησου ἐξίωσι, τα τείχη ἐκλιπόντες, καὶ μη ξυμβαίνειν τP,
Parique studio legatos de laedere mittunt in Thraciant, et ad Perili ni, qui persuadetur, quippe Argis oriuiritus; cum que C alcidensibus et vetera jurejuriuida renovant, et alii a se invicem olistringum.
Καὶ τά τε ἄλλα θυμῶ ἔφερον, καὶ ἐς τὰ ἐπὶ Θράκης χω
subeuntes. διδ. est acculint. absolu- tua pro διδόντων vel διδουσι. καὶ καττὰ πάτρια δ. διδόντες. ROHi καὶ, necessarium illud sententiae, nee dubie haustum a κατ- simili, quod secuitur. αἰ δέ τινι - αἰ δέ τις. priore membro in universum, posteriore magia definite, ratio controversiarum dijudicandarum pronuntiatur. - αν πινα ta αν - δοκοίη. i. o. ἐς πόλιν ἐλθεῖν γαν. ἐς αν τινα ἀμ- τοῖν ταῖς πολίεσι δοκοίη. Non opus repeti τὸ Ωr v. I, 3., ann. ad vertinταύτην - ξυνῆλθον. Both. asectivum tσαν junctum eum relativo esse dicit Gδller , ut apud Horatium Sat. 2, 6, 11. O si urnam argenti fora quae mihi monstret, ut illi, Thmaauro invento qui mercenamus 2-grum Illum ipsum mercatus stravit.-ad ἔταις ου. τοὐς δὲ πολιτευομένους ἐν μιμ έκάστη πόλει δι ἀλλήλων λυειν τὰ διάφορα. erso ἔτης ei Est πολιτης, δημότης , aliis λαι- ρος, συνήθης. v. Goller. Ea tile.
82쪽
ρία, καὶ ως Περδίκκαν, ἐπεμψαν ἀ ότεροι πρέσβεις, καὶ ἀνέ
πεισαν Περδίκκαν ξυνομόσαι σφίσιν ου. μέντοι ευθυς γε απεστη .τῶν Αθηναίων, αλλα διενοεῖτο, οτι καὶ τοὐς υργείους εωρα ' ην δὲ καὶ αυτος το ἀρχαῖον υργους ) καὶ τοῖς χαλκμευσι τους τε παλαιους ορκους ἀνενεώσαντο, κοὰ αλλους
ωμοσαν. Atli. Jussi Demosthenem ni itinni ad praesidium suum ex epidaurio educendum. ἔ qui egressis ceteris praesidiis spectatun certamen quod- lain gymnicunt portas claudita post tamen Ath. Epidauriis, instaurato cum illis foedere , ipsi tradunt castellum.. Ἐπ μψαν καὶ παρὰ τους - ναίους οἱ Ῥργεῖοι ποέσβεις, ἐξ Επιδαυρου τεῖδος κελευοντες ἐκλιπεω οἱ δ ορῶντες ολίγον προς πλείους οντας τους ξυμφυλακας, ἔπεμψαν Θημοσθένην τους σφετέρους ἐξάξοντα. ὁ δὲ ἀφικόμενος, καὶ αγῶνα τινα. γυννικον ἐξω του φρουρίου ποιησας, ώς ἐξῆλθετο αλλο ηρουρικον, ἀπέκλρσε τὰς πυλας. καὶ υστερον Επιδαυρίοις. ανανεωσαμενοι τὰς σπονδὰς αυτοὶ οἱ Ῥθηναῖοι ἀπέδοσαν τό τείχισμα.
Post Argivorum deseetionem ab Atheniensibus etiam Manunei paciscuntur cuim Lacedaemoniis. Ipsi Lac. et Argivi Sicyone et Argis oli
81. Μετὰ δὲ την τῶν ωργείων ἀπόστασιν ἐκχίας καὶ οἱ Μαντινῆς, το μὲν πρῶτον ἀντέχοντες. δυνάμενοι ἄνευ τῶν Ἀργείων, ξυνέβησαν καὶ αυτ, τῆς ξυμμα-
κλιπεῖν. breviter dictum Dro κ
ὁρῶντες ἀλίγον πρὸς πλείους. II. praeter Cl. ὀλίγοι, quod
misere timuit viros doctos; neque obtemperandum fuit Abreschio acribenti ύντες, quasi ὁρῶντες ὀλίγοιοντες significare posset videntes, se paucos esse. Cl. ὀλίγους, quae est Interpretatio exquisite dicti ὀλίγον, scit. τὀ τῶν 'Ἀθηναιὰν, τὁ φρουρικὸν, τὀ τῶν σφετέρων, quod intelligas ex verbis τους σφετέρονς, quae sequuntur. cs 6, 17. minor pars istius praesidii, de quo v. cap. 7b., Couatabat Avieniensibus, quos, praesertim mitinus necessarios, ubi aliorum plures custodes aderant, periclitari nolens populus atticus abduci iussit. de neutris alectivor in et participiorum personas significantibus ad 3, 12., pag. 238. καὶ α γῶνα - ποιήσας. de activo ποιεῖν vid. ad c. 76. πρόφασιν. supra 3, 111. πρόφασιν
επὶ λαχανισμῶν καὶ φρυγανων ξυλλογὴν ἐξελθόντες. - τὀ ἄλλοφ ρου ρικόν. sic eodd. Can ., Gr.,1Lugd., marg. Steph. , et ex Eme Hl. Ar. usus est voce alibi non lecta plane eodeni sensu Dio Casa. bru 2., Thucydidei sermonis imitator ditisnetissim . olim cum plerisque libris φρούριον legebatur, quod tuebatur Bauerus , στρατόπεδον et I .atinorum praesitatum, quod vicissim simul de loco accipiatur, Comparans. m.
83쪽
κεδαιωνίοις, καὶ την απὴν ἀφεῖσαν τῶν πόλεων. καὶ Αακεδαιμονιοι καὶ Ἀσεῖοι, χίλιοι εκάτεροι, ξυστρατευσαντες. τά τ' ἐν Σικυῶνι ἐς ολίγους μῆλλον κατέστησαν αυτοὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐλθόντες, καὶ μετ' ἐκεῖνα ξυναμφότεροι ηδη καὶ τονέν υργει δῆμον κατέλυσαν, καὶ Ολιγαρχία ἐπιτηδεία τοῖς Λακεδαιμονίοις κατέστη. καὶ πρὸς ἔαρ ῆδη ταυτα ει, του χειμῶνος λήγοντος, καὶ τέταρτον καὶ δέκατον ἔτος τp πολέμω
ἐτελευτα. Dienses ab Atheniensibus deficiunt; melius constituunt res Achriae;
Argivorum populus, paulatim confirmatus, sub tempus gymno paediarum, Spartae celebrandamin , invadit vincit lue olimrchas. qui biis opem ferentes Lac., ubi partim caesos , Partim expulsos, compererunt, domuim redeunt.
82. Tos δ' ἐπιγιγνομένου θέρους Αιῆς τε οἱ ἐν υθ' ἀπέστησαν Ἀθηναίων προς χαλκιδέας, καὶ Λακεδαιμόνιοι τὰ ἐν Ἀχαῖα ουκ ἐπιτηδείως πρότερον ἔχοντα καθίσταντο. καὶ 'Αργείων ὁ δῆμος. κατ' ολίγον ξυνιστάμενός τε καὶ ἀναθαρσήσας, ἐπεθεντο τοῖς ὀλίγοις, τηρήσαντες αὐτὰς τὰς γυμνοπαιδίας τῶν Λακεδαιμονίων. καὶ μάχης γενομένης ἐν τῆ πόλει, ἐπεκράτησεν ὁ δῆμος, καὶ τοὐς μεν ἀπέκτεινε, τους δε ἐξήλασεν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, εως μὲν αυτοὐς μετεπέμποντο οι φίλοι, ουκ ηλθον ἐκ πλείονος, ἀναβαλόμενοι δὲ τὰς γυμνοπαιδίας ἔβοήθουν. καὶ ἐν Πγέα πυθόμενοι, ἔτι νενίκηνται οἱ ολίγοι, προελθεῖν μὲν ουκετι ήθέλησαν, δεομένων τῶν διαπε2ευγότων, ἀναχωρήσαντες δὲ ἐπ' οἴκου τὰς γυμνοπαιδίας ηγον.
Deinde vero, Argivortim utriusque factionis Spartam Convenientibus, Coram sociis, L.ae. bellum adversus populum Argivorum decernunt; quo laeto is sibi metuens et Atheniensibus denuo conelliatiar, et urbem munit mare versus ad invehendos eo inmeatus.
Καὶ ὐστερον ἐλθόντων πρέσβεων από τε τῶν ἐν τῆ πόλει '
imperium in Pareth ios Arcadiae et alia ejusdem terrae, quae Mantinensibus paretinnit v. cap. 33., M., 6 l ., 67. G . , ,Spartani impedira volebant, ne aliqua major civitas in Arcadia oriretur, et libenter videbant
viculos per terram spargos non lun- in ampliores respublicas. contrario consilio Epaminondas postea hos vicos jungere in unum Corpus studens Megalopolin comtidit. M Arn.
καὶ Λακεδαιμόν ιο ι. de atructura hidua loel et 4, I . - αυτοὶ cum ait eoli, aptior sane est pauco In codd., Gr., F., Ar., scri plura ξυναμφότεροι, quam eum aliis nunc recepi pro vulgata e-- TFρα. ceteriam reipublicae Argivorum conversionem per mille illos aete
τὰς γυμνοπαιδία ς. Puerorum nudoriam choros, in honorem Dollinis cantatos. v. Rufinicen. ad Tin . p. 73. se tu ., ut ii, quem laudat,
moloeus p. 243, 3. Γυμνοπαιδία:εορτη Λακεδαιμονίων, εν ἡ παῖδες
84쪽
ἀγγέλων. καὶ τῶν ἔξω Ἀργείων, παρόντων τε τῶν ξυμμάχων, καὶ ὐηθεντων πολλῶν ἀφ' εκατέρων, ἔγνωσαν μὲν ἀδικεῖν τοὐς ἐν τῆ πόλει, καὶ εδοξεν αὐτοῖς στρατευειν ἐς υργος. διατριβαὶ δὲ καὶ μελλήσεις ἐγίγνοντο - ὁ δὲ δῆμος των Ἀργείων ἐν τουτφ, φοβούμενος τοὐς Λακεδαιμονίους, καὶ την τῶν Ἀθηναίων ξυμ μαιων πάλιν προσαγόμενός τε, καὶ νομίζων μέγιστον ἄν σφὰς ωφελήσειν, τειχιζει μακρὰ τείχη ἐς θάλασσαν,οπως, Θ της γῆς εἴργωνται, ἡ κατὰ θάλασσαν σRῆς μετὰ τῶν
'πιπναίων επαγωγὴ τῶν ἐπιτηδείων ωφελῆ ' ξυννδεσαν τον τειχινον καὶ τῶν ἐν Πελοποννήσω τινὲς πόλεων. καὶ οἱ μὲν Ἀργεῖοι πανδημεὶ ἡ καὶ αυτοὶ, καὶ λυναῖκες, καὶ οἰκέται, ἐτείχωων - καὶ ἐκ τῶν ' νῶν αυτοῖς ῆλθον τέκτονες, καὶ λιθου ροί. καὶ τὸ θέρος ἐτελευτα.
Lacedaemonior in benui cum Argivis; iiiii, quos ad mare ducebant Inuros longos, viriati sunt ab illis, Cai,taeque Hysiae.
t M. Tου δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος Λακεδα μόνιοι, ως ησθοντο τειχιζόντων, ἐστράτευσαν ἐς τὀ υργος, αυτοί τε καὶ οἱ ξυμμαχοι, πλὴν Κορινθίων ' υπῆρχε δέ τι αυτοῖς καὶ αυ- τόθεν πρασσόμενον. ηγε δὲ την στρατιαν 'Aγις ὁ Ἀρχιδάμου Αακεδαιμοτίων ρασιλεύς. καὶ τὰ μὲν ἐκ τῆς πόλεως δοκουντα προυπάρχειν Ου προυχώρησεν ἔτι ' τὰ δὲ οἰκοδομουμενα τείχη ἐλόντες καὶ καταβαλόντες, καὶ 'Tσιὰς, χωρίον τῆς 'Αργείας, λαβόντες, και τοὐς ἐλευθέρους ἄπαντας, Ους ἔλαβον, ἀποκτείναντες. ἀνεχώρησαν, κα ὶ διελύθησαν κατὰ πόλεις.
rupta procul dubio est vox ἀγγέλων, quid in id dicit G-mas, qui sic fere
vol. 2 , p. 86. ,, Neque ἀγγέλων positio est, neque interpretibus d etur, sed verba sic accipietida sunt r
nes ILaeedaemoniis studentes et in urbe Argivorum, quanquam popula ria iniperii studiosoruin plenissima, latentes, uui, quaecunque ibi agerentur, ad opartanoa referrent , ouasi
Non ego eredulus illi, sed eapite trun tum puto istud αγγέλων, cum Thue. dedisset πρέσεων σαγγέλων, di na argivi populs legatos laetum
nuntium asserentes de reportata victoria, et placare studentes Lacedaemonios, ne victae oligaretiariam s.ctioni opem serrent. vertiis τῶν ἐν πολει et τους ἐν τη πόλει Aisplificatur factio popularis, quae expulsis optimatibus urbe Argorum potita erat, mox dicta ὁ δῆμος τῶν Ἀργείων. menda saeuia explieatu, cum verisimile videatur, o - sorte neglectum esse propter - ει vicinum inscriptum continua.
καὶ - λιθουργοί. annotavit Arn., incolis Peloponnesi, in his A givis, agri culturae dedius, a sole tioribus Atheniensibus arcessendos fuisse fabros et lapicidas.M. vulgo ἐκ του υργους αυ-
τόθεν. , , Alterum horum superva Quum videtur. ex annotatione scho
liastae αυτόθεν πρ.: ἐκ του Αργους. colligas, eum non habuisse in exemplari suo verba H του υρ
85쪽
1χτράτιυσαν δὲ μετὰ τοὐτο κάὶ Ἀργεῖοι ἐς την Φλιασίαν, καὶ δρωσαντες απῆλθον, οτι σφῶν τους φυγάδας υπεδέχοντο οἱ γὰρ πολλοὶ αυτῶν ἐνταυθα κατMκηντο.
Ath. odio Perdiccae Macedones usu maria intercludunt.
τέκλησαν δε τοὐ αυτos χειμῶνος καὶ Μακεδονίαν 'Aθηναῖοι, Περδίκκα ἐπικαλοsντες την τε προς Ἀργείους καὶ Λακεδαιμονίους γενομένην ξυνωμοσίαν, καὶ, οτι, παρασκευασαμένων αυτῶν στρατιὰν ἄγειν ἐπὶ λκιδέας τοὐς - Θράκης καὶ ' φίπολιν, Νικίου τοs Νικηράτου στρατηγοsντος, ἔψευστοτην ξυμμαχίαν, καὶ ἡ στρατιὰ μάλιστα διελυθη ἐκείνου ἀπάραντος. πολεμιος ουν ην δ και ὁ χειμῶν ἐτελεύτα ουτος, καὶ πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος τP πολέμs ἐτελεύταJ.
Ain. in expeditionem missi Argos, ubi 300 suspectos comprehemiunt, et in insulam Melum.
M. Tos δ' ἐπιγιγνομένου θέρους Ἀλκιβιάδης τε, πλεύσας ἐς υργος ναυσὶν εἴκοσιν, υργείων τοὐς δοκosντας ἔτι ὁπο-πτους εἶναι καὶ τα Λακεδαιμονίων φρονε, ἔλαβε τριακοσίους ἄνδρας, καὶ κατέθεντο αυτοὐς 'Λθηναῖοι ἐς τὰς ἐγγὐς νήσους, ων ηρχον καὶ ἐπὶ Μῆλον την νησον Ἀθηναῖοι ἐστοάτευσαν ναυσὶν εαυτῶν μὲν τριάκοντα, χίαις δὲ λεσβίαις οὲ δυοῖν, καὶ ὁπλίταις ἐαυτῶν μὲν διακοσίοις καὶ διλίοις, καὶ τοξόταις τριακοσίοις, καὶ ἱπποτοξόταις εἴκοσι, τῶν δε ξυμμάχων καὶ νησιωτῶν ὁπλίταις μάλιστα πεντακοσίοις καὶ χιλίοις.
Causae belli cum Mellis, quod priusquam incipiunt Ath., legatos Mel uni
Οἱ δὲ Μήλιοι Λακεδαιμονίων μὲν εἰσὶν ἄποικοι, τῶν δ' Mθηναίων Ουκ Θελον ἡπακούειν, ωοπερ οἱ αλλοι νησιῶται, ἀλλα το μὲν πρῶτον ουδετέρων οντες ἐσυχαζον, ἔπειτα, ώς αυτοὐς ήνάγκαζον οἱ 'Aθηναῖοι δῖosντες την γην, ἐς πόλεμον
φανερὸν κατέστησαν. στρατοπεδευσάμενοι ουν ἐς την γρον αυ-
τῶν τῆ παρασκευῆ ταύτy οἱ στρατηγοὶ Κλεομήδης τε ο Λυκωμήδους, καὶ 1 ισίας ὁ Tισιμάχου, πρὶν ἀδικεῖν τι τῆς γῆς, λόγους πρῶτον ποιησομένους ἔπεμψαν πρέσβεις ' ούς οἱ Μήλιοι προς πιν τι πλ=θος ουκ ῆγαγον, ἐν δε ταῖς ἀρχαις καὶ τοῖς ὀλίγοις λέγειν ἐκελευον, περὶ ων ῆκουσιν. οἱ δὲ τῶν 'Aθηναίων πρέσβεις ἔλεγον τοιάδε.
εἰσαγωγίμον ἐκ male codd. ῆ. τῆς θαλάττης αὐτους ἀπέκλεισαν. πολέμιος ουν ἐν.J glossa pii- uda et inconcinna. M. ἐς τὰς ἐγγώς νήσους. v. 4, b7. et de Mollia primaque adversus Melum expeditione 3, 9 i. NE.
86쪽
Melli cum essent eoloni Lacedaemoniorum, nec populari imperio uterentur, legatos atticos non ad populum, ad magistratus suos et otii archas produxerunt, quos Veniam petunt sinnulatilia, quae dicenda haseant, proponendi, illis eodem modo responuentibus.
85. --MAΗ ου προς το πλῆθος οἱ λόγοι γίγνονται
ημενοι ἔτι ἀσφαλέστερον ποιήσατε ' καν εκαστον γὰρ καὶ
μηδ' υμεῖς ενὶ λόγω. αλλὰ προς το μη δοκουν ἐπιτηδείως λέ
γεσθαι ευθυς υπολαμβάνοντες. κρίνετε. καὶ πρῶτον, εἰ αρμ
σκει, ώς λέγομεν, εἴπατε. οἱ-τῶν Μηλίων ξύνεδροι ἀπεκρί
Mellis haee non aequa videtur esse disceptatio, sed vincente musa sua, quam justam putant, bellunt, victa autem parata sibi servitus.
86. ,M Mν ἐπιείκεια του διδάσκειν καθ' ῆσυχίαν ἀλλήλους ου ψέγεται, τὰ δὲ του πολέμου παρόντα ῆδη, καὶ ου μέλλοντα, διαφέροντα αυτου φαίνεται' ὁρῶμεν γὰρ αυτους τε κριτὰς ῆκοντας υμῆς τῶν λεχθησομένων, καὶ την τελευτὴν ἐξαυτου κατὰ το εἰκος περιγενομένοις μὲν τῶ δικαίφ, καὶ δι' αυτο μὴ ἐνδουσι, πόλεμον ἡμῖν φέρουσαν, πεισθεῖσι δὲ δου
τὶ γὰο δημηγορίας διάλογόν τιναμω Μηλίων κυὶ 'Ἀθηναίων ἐτόλμησε σννθεῖναι. S. ,,Dionys. P. 906. M. Relah. non solum mulia vitia orationis in hoe dialogo reprehendit, sed etiam satis aperte significat, totum hoc colloquium a Thucydide confictum esse, quod neque apse conventui interi uerit, neque PR, uae ab Atheniensibus aut Mellis Icerentur, audiverit: nam post ea, quae ad Amphipolin gesta erant, eum patria ejectum omne reliquum temptis hujus helli in Thracia egis--. - Satia animoso Thucydi)em defendit Aeaeius, et E Vita Thucydidia ostendit. Euni non toto illo tempore in Thracia vixisse, a que etiam ex ipso TMicydide 5, 26. Go--t, in exilio eum utraque part er--tum esse. multo justius o Dion3 io tiliaeri posse ait, unde ipse orationea Aeneae, Latini, Romuli, atque inprimis illud omni artificio oratorio elaboratum colloquium Tulli Tnve TD. II. Hostilii eum Metio Albano acceperit. - E D. . qui tamen non male judieare dicit Dionysium, multa per-lexa, contorta et eoaeta esse inoe dialoso. nos horum, quae re sera sic haDent, insunt enim nonnulla mendosa data operii sic scripta putamus a Thucydiae 2 ρακτηριστικῶς . ne lue enim aperie ac sincere, ut
benevoli, hic loquuntur Ath. et Meialii. sed caute Et subobscur pro conditione utriusque populi.
o πως δῆ etc. δῆ, seiticet, per ironiani dicit Atheniensis , publieae
assuetus lacundiae, tectunt lue figendi modum oligarcharum naso Ruspendens. 86. διαφέροντα αυτ υ ταε- νεται. Dionys. p. 908. αυτῆς dicendum fuisse ait. -του reser ad
διδάσκειν , quo etiam, quod statim seu uitur, έξ αυτου pertinere potest, nisi hoc malis ad proxima veri,a αυ- τους κριτὰς ῆκοντας τῶν λεχθησομένων, ubi participium loco infinitivi eat, reserre. Hώ.
87쪽
Ath. omissis suspicionibus de salute Meliorum Eonsulere, si ipsi velint, se paratos esse Munt.
87. AS. Εἰ μὲν τοίνυν υπονοίας των μελλόντων λογι-
ουμενοι η ἄλλο τι ξυνηκετε η ἐκ τῶν παρόντων καὶ ων ὁρα- τε περὶ σωτηρίας βουλευσοντες τῆ πόλει, παυοίμεθ' ἄw εἰ δ' ἐπὶ τουτο, λέγοιμεν
εστῶτας - πολλὰ, καὶ λέγοντας, καὶ δοκουντας, τρεπεσθαι
η μέντοι ξυνοδος καὶ περ4 σωτηρίας ηδε πάρεστι, καὶ ὁ λόγος,
ω προκαλεῖσθε τρόπω, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω.
Non opus esse, ut musae odii sui expendantur, sed debiliorem, at sapiat, cedere potentiori.
89. ΑΘ. ,Mμεῖς τοίνυν ουτε αὐτοὶ μετ ονομάτων καλῶν,ώς η δικαίως, τον Μῆδον καταλυσαντες, ἄρχομεν. η ἀδικου- μενοι νυν ἐπεξερχόμεθα, λόγων μῆκος ἄπειστον παρέξομεν 'ουθ' υμῶς ἀξιοsμεν, η, ὁτι Αακεδαιμονίων ἄποικοι οντες Ουξυνεστρατευσατε,ῆώς ημ' ουδὲν ηδικήκατε, λεγοντας οἴεὐπιπείσειν, τὰ 6υνατα δ' ἐξ ων εκάτεροι ἀληθῶς φρονουθεν δι- πράσσεσθαι, ἐπισταμένους προς εἰδότας, ὁτι δίκαια μεν ἐν τῶ ἀνθρωπείω λόγω απὰ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ σὲ οἱ προυχοντες πράσσουσι, καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωρουσιν.
υπαρχοντας πολεμίους μεγαλυνετε,
α ς δὲ μηδὲ μελλήσοντας γενεσθαι
ἄκοντας ἐπάγεσθε; - sententin ,, si igitur convenistis de rebus futuris conjectaturi, aut aliud quid quam ex Praesente, quem Videtis, rerum statu urbis vestrae saluti consulturi, non plaeet verta saeere; sin ad hoc, dicamus. me. 88. δοκοῶντας. minus invidiosa voee Melios sententii in exprimere eamlem, 'uam Avienienses vereovπονοεῖν, animadvertit Mugis. a Dionys. p. 17 . tile. 89. με τ' ὀνομάτων καλῶν. S. λῆξεων εὐπρεπῶν, spem ossa rerum nominibus. 6, M. Oυ καλλιεπο-
θα, ώς τὀν βάρβαρον μονοι καθελόντες εἰκότως ἄρχομεν. - λόγωνμ. ἀπ στον, gemnonum prolix tatem non persuasibiaeni, orationem longam neque aptam ad tersua lendum , sed invidiosam taeuiosamque.ll. απιστον, mendo, quod nuper etiam ex Andromeda Euripide thagm. 26 , exemi. male Portus Iongaun se incredibilem orationem. -o v ξυνεστρατευσατε. se. αυτοῖς ἐωτουτω τω πολωφ. - δ ιαπράσσεισθα ι pendet ab ἀξιουμεν. - ὀτι δικαια μὲν - κρίνεται. hoc dicit, austitiam tum servam ex hominum judicio, cum neutra pars P tentior sit, neuti a vi aura petisu Pere valeat, sed utraque ab utraque
eom possit, ut jure agat. Dion S. P. 9id. ita explicat υμεῖς μὲν ἀληθῶς φιφονουντες, ὁτι ἀσικεισθε, τῆν ἀναγκην φέρετε, καὶ εἴκετε ήμεῖς δε -κ αγνο-ντες, ὁτι ἀδικουμενυμος, τῆς ἀσθενείας υμῶν περιεσόμεθα τῆ βία. ταυτα γὰρ ἔκατέροις δυνατά. Eae Bh.
88쪽
diuu tamen. concutere, ut Atti . non tollant commune bonum aminatis ac lenitatis, qua, quicunque periclitetur, probabilibus uti possit pro 't Persia auendo etiam aliquanto plus quam summum lusconsequi; laque ipsis Atheniensimus eo magis prostitiamini esse si laetant, quo majore damno sint ossensum.
γαρ , επειδο υμεῖς ουτω παρὰ το δίκαιον το ξυμφέρον λέγειν υπέθεσθε, μη καταλυειν υμὰς τὀ κοινὰν ἀγαθὼν, ἀλλα τῶαεὶ ἐν κινδυνp. γιγνομένs εἶναι τὰ εἰκότα, ἴκαὶ δίκαια.I καί τι καὶ ἐκτὸς του ακριβους πείσαντά τινα ώφεληθῆναι. καὶ προς-- ουχ ησσον τομο, οσω καὶ ἐπὶ μεγίστη τιμωρία σφαλέντες αν τοῖς ἄλλοις παράδειγμα γένοισθε.
maxime timere suo imperio a subjectis victoribus, jamque dicturos se, sibimet prosint, et Mellis.
quod . Plerisaue recentioribus placuit; or. ἡ μὲν ο ηr vere autem S. ημῖν nam id eum legisse e paraphrasi colligas, quam inferius a scripsi), siquidem non videtur dubitandum esse, quin Thuc. ilixerat ' ἐν δη νομίζο- μέν γε Ιρήσιμον eis. par pro pari Atheniensi is reserentes Melii sie Io-quuntur, non sine ironia. quando enim Aui. videri volunt eorum saluti prospicere suo modo, i. e. subigendo eos eι in servitutem redigendo, Contra illi , , Nobis ouidem, inquiunt, ,,utile putamus scilicet, ' iam ue ero servitute dicunt τὸ κοινον αγαθον, commune bonum, quod intelligunt aequitatem.
γάρ ἐστιν, Ουτω νομίζειν ημῶς, vel M. γάρ L, χρήσιμον εἱναι μὴ κα-
pti et plerique interpretes. ἀλλὰ - ἀφ ελη θῆν αι. Vulgo καὶ δίκαια testar post τὰ εἰκότα,
quae est mera glossa, abeatque καia melioribus eodicibus. - iidem libri vitioso ἐντὸς τ- ακριβοῖς pro vulgatis ἐκτὸς τ. ἀ., praeter gum
ῆμετέρας αινῆς, ην καὶ παυ , οὐ γὰρ οἱ αρχοντες ἄλλων, ῶσ-
to et G-ro recte probantibus. - εἶναι , es e, licere. - εἰκότα, probabilia, aequa, justa. ad totam hanc sententiam Pertinent verba νομίζομεν χρήσιμον. καὶ - γένοισθε, ic que eo
magis etiam e re votra futura meri, quo majore damno Ostendentea eeteris exemplo eratis. S., totum hoc responsum Meliorum interpretana, Eπειδὴ νεῖς, ω', d , Του συμφέoοντος μαλλον scit.ῆ τοὐ δικαίου αξι τε στοχάζεσθΠι, νομίζομεν 4μῖν προσήκειν μὴ καταλύειν sexcidisse videtur vμῶς. τὸ κοινὸν αγα ν, τουτέστι τὀ πρ3ως τοῖς ἀσθενεστέροις χρῆσθαι. δει γὰρ τοῖς κινδυνεύουσι τὰ προσήκοντα καὶ τὰ δίκαια hoe non alecisset, opinor, S., si apud Thucydidem legasset.) νέμεσθαι, κ. μῶλλον τῆς φιλανθρωπίας μερ του πρὸς ακρίβειαν δικαίου τυγχάνειν τους ετ- τονας. ο δὴ καὶ ἡπὲρ ἡμῶν εστιν,
ω χθ. εἰ γὰρ δὴ μὴ πράως χρήσει
σθε ήμει, αυτοI σφαλέντες ποτὲ παράδειγμα πάντως τοῖς ἄλλοις γεν σεσθε μεγάλως γὰρ υμῶς οἱ νικη-
σαντες τιμωρήσονται κ. αυτοὶ, Τοὐς
περὶ ρμῆς χαλεπώς γενομένους. 9I. ου γὰρ οἱ ἄρχοντες ἄλ-
λων. II. vitiose - ουτοι δεινοὶ - ἔστι δὲ - πρὸς Λακ. etc. praesertimor; manifesto talsum est, cuin revera nune Atii. bellum gererent adversus Lacedaemonios. proclivis menda ου,
89쪽
περ καὶ Λακεδαιμόνιοι, ουτω δεινοὶ τοω νικηθεῖσιν. ἔστι δὲ Ουν προς Λακεδαιμονίους ήμῖν ὁ ἀγωwὶ ἀλλ' ην Οἱ υπηκοοί που των αρφάντων, αὐτοὶ ἐπιθέμενοι, κρατήσωσι. καὶ περὶ μὲν τούτου ημῖν ἀφείσθω κινδυνεύεσθαι' ώς ἐπ' ώφελεία τε πάρεσμεν τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς, καὶ ἐπὶ σωτηρία νυν τοὐς λόγους ἐροsρεν τῆς υμετέρας πόλεως, ταυτα δηλωσομεν, βουλόμενοι ἀπονως μὲν υμῶν ἄρξαι, χρησίμως δ' υμῆς ἀμφοτέροις σωθηναι.
Quaerent Melii, quomodo ipsis prodesse possit servitium.
92. ΜΗΛ. .,Καὶ πῶς χρήσιμον ἀν ξυμβαίη ἡμῖν δουλευ- σαι. ῶσπερ καὶ υμῖν ἄρξω;
Respondent Atli., o indientes eos servatum iri, alias Perituros.
93. AS. , ωι υμν μὲν προ του τὰ δεινότατα παθεῖνυπακοsσαι ἄν γένοιτο, ημεῖς δὲ μὴ διαφθειραντες υμῆς κερδαίνοιμεν ἄν.
Contra illi Atheniensium amici esse volunt, sed neutrorum socia.
94. ΜΗΛ. , Ωστε δὲ ,συχίαν ἄγοντας ημῆς φίλους πιν εἶναι ἀντὶ πολεμίων, ξυμμαχους δὲ μηδετέρων, ουκ ἄν δέ
Minus sibi nocere Μeliorum odium quam amicitiam, quippe illud argumentum potentiae auae, hane vero imbecillitatis.
95. AS. , οὐ γαρ τοσουτον ημὰς βλάπτει ἡ ρ θρα υμῶν,οσον ἡ φιλία μὲν ἀσθενείας, το δὲ μωoς δυνάμεως παράδειγμα
An subjecti Atheniensibus aequum eetueant, ut eodem Ioco habeantur illi, qui nihil ad eos pertineant, et coloni attici, si qui deficientes subi
Ου . - ἔστι δὲ Οἴν - ὁ αγῶν, atqui eum Laeedaenioniis nobis eertamen eat. Arn., eollatis illis 6, II. οὐκ εἰκος
senipntiam exponit , ,Multo magis nobis timemta est victoria sociorum nostrorum, suo ipsorum nomine et do sua libertate ui inreantiunx, quam victoria Lacedaemoniorunt, si socii nostri nihil nisi ad eos defietant, eosque superiores nobis reddant. tunc enim Lac. vindictam sociorum nostrorum sua ipsorum causa restrictum essent, utpote in eadem conditione, qua nos, positi, et nolentes exemplum ponere, quo adversus ipsos postea socii usuri sint. Et prosecto Athenae servatae sunt Prudentia et moderatione Lacedaenionis post exitum belli, eum civitates minores earum extinctionem posti larent. v. Xenoph. Hist. o. 2. 2.19. καὶ - κ ινδυνευεσ θ α ι, et de hae quidem re permittatur m bia i. e. no his solis, sine vestra ope, periclitari. ἀπόνως. S. ἄνευ πραγμάτων. sine molestia, quam vos alias nobis exhiberetis. 96. σκοπουσι - τιθέασιν.
S. εἰπόντων τῶν χθηναίων, οτι οἱ συμμαχοι ἀσθένειαν ημῶν καταγνώσονται, οἱ Μ λιοι υποφέροντές φωσιν, εἰ οἴ υπήκοοι υμῶν τουτοκρίνουσιν ευλογον, ἄστε ἐν τῶ --τῶ τιθέναι καὶ ὐμοίως ἀξιουν καταδουλουσθαι τους τε μηδὲν προσή-
90쪽
εἰκος, ῶστε τους τε μὴ προσήκοντας, καὶ ὐσοι αποικοι οντες οἱ πολλοὶ καὶ αποστάντες τινὲς κεχείρωνται, ἐς το αὐτοτιθέασιν;
Subj iis suis utros tuo pari jure uti videri, vi autem sua qtros iam suPeriores esse, et ab se timeri: quare etiam, non habita ratione Rufendi limperii, se incolumitati suae consulturos esse Melios debelando, praesertim insulanos, et a debilioribus, quos non metuendum
97. AB. ,,Aικαιωματι γὰρ Ουδετέρους ἐλλείπειν ηγο ται,
κατὰ δύννιν δὲ τοὐς μὲν περιγίγνεσθαι, ημῆς δὲ 8όρω οὐκ
ἐπιέναι ' ωστε, ἔξω καὶ τοὐ πλεόνων ἄρξαι, καὶ τὼ ασφαλες ὴμῖν διὰ το καταστραφῆναι ἀν παράσχοιτε αλλως τε, καὶ νησιῶται ναυκρατόρων καὶ ἀσθενέστεροι ετέρων ἄντες Ου μὴ πε
ριγένοισθε. Id intutum erae, potiusque omnibus invisos redditurum Allieniensi s.
98. ΜΗΛ. , Ἐν δ' ἐκείνω οὐν νομίζετε ἀσφάλειαν; δεῖ γὰρ αυ καὶ ἐνταs , ωσπερ ύρεῖς τῶν δικαίων λόγων 'μῆς ἐκβιράσαντες τῶ υμετέρω ξυμφόρφ ὐπακούειν πείθετε, καὶ ημῆς τὰ ημῖν χρήσιμον διδάσκοντας, εἰ τυγ)φάνει καὶ υμω τὀ αυτὼ
ξυμβαῖνον, πειρῆσθαι πείθειν.) οσοι γαρ νυν uηδετέροις ξυμμαχοίσι, πῶς ου πολεμώσεσθε αυτούς. οταν ες τάδε βλέψαν-
τες ήγήσωνταί ποτε υμῆς καὶ ἐπὶ σφῆς ῆξειν; κἀν τούτφ τί
δὲ μὴ καταστραφέντας υπὀ ημῶν οὐχὶ διὰ tὁ δίκαιον, άiλὰ δι ἰσχον μένειν ἐλευθέρους, καὶ η ς αυτρος μ ' ἐπιέναι Οὐ διὰ δικαιοσυνην, αλλὰ φοβουμινους' εὐστε, εἰ καταστραφείοτε, ου ρονον ὴμῖν περιέσται τι πλεόνων αρψειν, ἀλλὰ καὶ φάλεια προσισται, ως αν μὴ καταφρονουμένοις υπὐ τῶν συμμά
σφαuς ὴμῖν διὰ τὸ καταστραφῆναιαν παράσχοιτε. igitur ovν pro oὐponendum fuit, quae vocabula etianil, ita. et passim apud alios Rcri litores permutata inter se sunt aibrariis; ciuibus hic quidem fraudi fuisse videtur seriptura continua Ovννομιζετε, qtia facile potuit ut altera x litterarum vicinarum neglige
o σοι γὰρ etc. his Melia docent, periculos Ini esse Atheniensium Conissilium se subigendi, quo consilio peritem itos etiam neutrius adhuc partis socios, et sic nunquam futuros hostes, idem sibi metuentes, ad bellum incitatum iri invitos. γὰρ Pa ticula spectat ad sententi Rm hujusmodi, Atheniensium orationi g. 97. τὰ ἀσφαλες - πανάσχοιτε oppositam, Οὐκ ἔστιν ἐν ἐκείνω άσφάλεια,
quae sententia intelisenda est morei raeco. vide, fit tanti fit, quae antiolavinius ad Comici Ranas, 2 8.