장음표시 사용
91쪽
αλλο η τους μὲν υπαρχοντας πολεμίους μεγαλυνετε, τους δὲ
μηδὲ μελλήσοντας γενέσθαι ἄκοντας ἐπάγεσθε
Se minus metuere incolas liberos continentis quam insulanos vel nulli parentes, vel necessi te imperii irritatos, qui temere et se ipsos et Ain. in periculum adducere soleant.
. AS. μου γὰρ νομίζομεν ημῖν τουτους δεινοτέρους,οσοι ηπειρῶταί που οντες τῶν ἐλευθέρων πολλην την διαμέλ
λησιν τῆς πρὸς ἡμας φυλακρο ποιήσονται, αλλὰ τους νησιώτας τέ που ἀνάρκτους, ῶσπερ υμῆς, καὶ τους ηδ)ὶ τῆς αρχῆς τῶ
ἀναγκαίω παροξυνομένους ' Ουτοι γὰρ πλεῖστ αν τω ἀλογίστφἐπιτρέψαντες σφας τε αυτους καὶ ημῆς ἐς προυπτον κίνδυνον
Ignavos se fore, si non omni modo, ut Ath. imperium retinere, sic ipsi servitutem effugere studeant.100. ΜΗΛ. , 'Hπου ἄρα, εἰ τοσαυτην γε υμεῖς τε μὴ παυθῆναι αρχῆς, καὶ οἱ δουλε--ες ήδη ἀπαλλαγῆναι, την παρακινδύνευσιν ποιουνται, ἡμῖν γε τοῖς ἔτι ἐλευθέροις πολλὴ κακότης κάὶ δειλία μὴ πῆν πρὸ του δουλευσαι ἐπεξελθεῖν -
Falli Meliost neque enim hoe esse certamen inter parea virtutis, Bed periculosam cum sortioribus contentionem.
101. ΑΘ. , , κ, ῆν γε σωφρόνως βουλευησθε οὐ γὰρ περὶ ανδραγαθίας ὁ αγὼν ἀπο του ἴσου υμῖν, μὴ αἰσχυνην ὀφλεῖν, περὶ δὲ σωτηρίας μῆλλον ἡ βουλὴ, πρὰς τους κρεω- σονας πολλῶ μὴ ἀνθίστασθαι.-
Inopinata vero nonnunquam accidere in bellis, spemque non statim cedentibus esse, sed resistentibus.
102. M . . 'Aλλ' ἐπιστάμεθα τὰ τῶν πολέμων ἐστιν οτε καινοτέρας τὰς τυχας λαμβάνοντα ῆ κατὰ τὸ διαφέρον εκπιμ
ει. vulgo xῶ ἐλε υθ ἐ.ω, quod e scitolio emendari poterat. sic enim S. ου γὰρ νομί*μεν τοὐς ἐλευθέρους τῶν η πειρωτῶν ὴμ δεεσθαι πολεμίους μὴ δεδιότες γὰρ ἡμῶς, ῶς αν κατὰ γῆν οὐ μίλλον- τας αυτοῖς ἐπιστρατεύειν, πολaῆν μέλλησιν του φυλάττεσθαί τε η ς καὶ πολεμεῖν ποιήσονται τοὐς δ' ἐν τοῖς νήσοις ἐλευθέρω ς, ῶσπερ φῶς, καὶ τοὐς υπακουοντας μεν
Mosci., ceteri li. malo πολεμίων. i leni Mos a. cum Dan. et Stob. καινοτέρας pro κοινοτέρας. ,,Codices Dan. et Stobaeus καινοτέρας, quod non contemnendum et melius aententiae convenire videtur quam No -
νοτέρας. Gosnerua apud Stobaeunt non mala haec ita expressit in bellis interdum eventus inopinatoa accidere, et longe aIios quam pro multitudinia utrinque ratione. - - νὸν saepe idem esse, citi Od παράλογον εt παράδοξον, nemo dubitat. τὰ καινὸν τοῖ πολεμου Τ huc. 3, 30. . i. e., ut S., τὰ παρ' ἐχπίδα, κ. παρὰ δόξαν. E D. Sane κοιναὶ τυτχαι sunt ea, quae aolent accidere, non interdum, τιν οτε, et con
92쪽
ρων - καὶ ἡμῖν τὰ μὰν ε αι - ἀνέλπιστον, μετὰ δὲ του δρωμένου ἔτι καὶ στῆναι ἐλπὶς ὀρθῶς -
Spem opibus abundantes, etiamsi fallat, non petaere; de summa vero fortunarum auarum aleiun jacientilaus ruina cognosci, cum jam nihil reliquum sit, cui ab illa eognita caveatur. quare videndum esse Meliis infirmis , ne. salute sua neglecta laborantes eo redigantur, ut spe incerta divinationis atque oraculorum iri ligeant.. 103. AS. , Eλπὶς δὲ κινδυν' παραμυθιον ουσα τους μὲν απο περιουσιας χρωμένους αυτῆ, κἀν βλάψει, ου καθεῖλε τοῖς δὲ ἐς απαν το υπάρχον ἀνασήιπτοsσι δαπανος γὰρ φυροσει) αμα τε. γιγνωσκεται σφαλέντων, καὶ, ἐν οτν ἔτι φυλάξεταί τις αυτὴν γνωρισθεῖσαν, ' ουκ ἐλλείπει. ο υμεῖς, ασθενεῖς τε κιὰ ἐπὶ ροπῆς μιας οντες, μη βουλεσθε παθεῖν, μηδὲ ὁμοιωθῆναι τοῖς πολλοῖς, οις. παρον ἀνθρωπείως ἔτι σώζεσθαι, ἐπει- πιεζομένους αυτους ἐπιλειπωσιν αἱ φανεραὶ ἐλπίδες, ἐπὶ τας αφανεῖς. καθίστανται, μαντικήν τε, καὶ χρησμοῖς, καὶ ο τοιαυτα μετ ἐλπίδων λυμαίνεται. εDi melle quidem sibi videri et eum Auieviensium potetitia et cuni fortuna certare; tamen se opi divinae confidere, cum pii contra iiij iistos pugnaturi sitit; tenuitati alitein suae fore ut socii ILacedaenioni ima celarrant thecessitate et pudore ob cognationem.
munia alvo solitus eventus belli est exerratus ni oris victoria.IM. ου καθεῖλε. noristus indi-
δαπανηρα, οτι οἱ ἔλπίζοντές τινος τευξεσθαι πολλὰ προσδαπανῶσι καὶ προσανιωσκνυσι. S., qui totiun locum aio exponit τους μὲν ἐν δυνά- μεε τυγχάνοντας, καν σφα ποτε η ἐλπὶς, οὐ κατέλυσε παντελως δια τουπολείπεσθαι δυναγιν αυτοῖς ' Oιδε κερὶ πάντων, ῶν ἔχουσιν, ἁγαγ-
νιζόμευοι ἐπ' ἀδήλφ ἐλπίδι, ἐπειδὰν
η ἐλπὶς σφαλῆ, αμα τε ἔγνωσαν,οτι ἐσφάλησαν, καὶ οὐδὲν αὐτοῖς
ροπολείπεται, ἐν ω, γνωρισαντες τὸ
ἀβέβαιον τῆς ἐλπιδος, ἔτι φυλάξον
Ο ὐκ ἐλλείπει. cuin ἐλλείπειν ait des re, non relinquere, Corri pia videntur ve ba -κ ἐλλείπει,ειitibus vix qiiid tu in similitas reperi qtiam hoc οὐ λείπει ovχῆ- λειπει, Ουκελειπει, -κελλειπεθ, iluod emphatice dictum fuerit pro Oυτι λείπει , verbo λείπει accepto notione passivi vel neutrius, qua de re . Matth. gr. g. 496., nos ad Soph.PHIoet. 622. Homerus Od. o , M. -
δωσει δέ τε ἔν γε φέρεσθαι, - τινα τριπόδων ευχάλκων, φ λεβήτων
etc. scriptor a menti Alcestidis Eurip. μια pro τινὶ πόλει τῆς Θετταλιας, usi v. ann. a. et Comici Av.
ἐπὶ ροπῆς ριας οντες. ' S. τοὐτ' εστι μιῶ μαχν μόγις ἔξαρκεῖν δυνάμενοι, et comparat Homericum Il. κ', 173. ἐπὶ ξυρσο ῖσταται ἀκμῆς. IIk. ,, uno momento librae sive lancium, ciuod idem est atque ἐς μίαν βουλὴν infra c. III.; quasi
dicat, non est ut lances descendulitet rursu ascendunt, sed , ubi semel descenderunt, periistis. Eae Arn. καὶ - λυμαίνετα ι. et huIusmodi, quae gpe perdunt. Pori.
93쪽
προς δυναμίν τε την ὐμετέραν, καὶ τὴν τύχην, εἰ μη απὸ του ἴσου ἔσται, ἀγωνίζεσθαι δμως πιστευομεν τη μεν τύχη ἐκ του θείου μη ἐλασσώσεσθαι, οτι ὁσιοι προς ου δικαίους &τάμεθα, τῆς δυνάμεως τφ ἐλλείποντι την Λακεδαιμονιων ήeῖν ξυμμαχίαν προσέσεσθαι, ἀνάγκην ἔχουσαν, καὶ, εἰ μή του αλ-λου, τῆς γε ξυγγενείας ἔνεκα καὶ αἰσχύνο ηθεω ως Ουπαντάπασιν Ουτως ἀλόγως θρασυνόμεθα.
Deoruin qualeincun tuo favorem ne sibi quidem delaturum ess r nihil eniim se praeter morem in rebias divinis humanisque existimare vel agere; subjectis quo naturilli necessitate omitino omnes, et deos, et homines, Imperare; neque ipsos Melios aliosve, parem potentiam nactos, aliter iacturos esse.
105. ΑΘ. , Τῆς μὲν τοίνυν ' προς το θεῖον ευμενείας ουσημεῖς οἰόμεθα λελείψεσθαι. ουδὲν γὰρ τῆς ἀνθρωπείας τῶν μεν ἐς τὰ θεῖον νορίσεως. των δ' ἐς σφῆς αυτους βουλήσεως. δικαιουμεν, ῆ πρασσομεν ' ἡγούμεθα γὰρ τό τε ,εῖον δό-ξη, το ἀνθρώπειόν τε σαφῶς, διὰ πα-ος υπο φύσεως αναγκαίας, ου ἄν κρατῆ, ἄρχειπι καὶ ημεῖς οὐτε θέντες τον νόμον, οὐτε κειμένω πρῶτοι χρησάμενοι, ἄντα δε παραλαβόντες, καὶ ἐσόμενον ἐς ἀεὶ καταλείφοντες, χρωμεθα αυτῶ, εἰδότες καὶ
υμας ἄν καὶ αλλους, ἐν τῆ αυτῆ δυνάμει ἡμῖν γενομένους,
πον τι. eum his verbis Junge προσέσεσθαι, alter autem dativus ὴμῖν ad ξυμμαχιαν pertinet. - αἰσχυνν, δι' αἰσχυνην. cap. I 05. διὰ τὸ
do tralatieio καὶ - θρ. Portus, quasi ώς legisset in exemplari stio,
quare non penitus temere sic audacera fiumus.
S. οὐκ ἐ1αττον ήγουμεθα εύμενεῖς ῆμῖν ἔσεσθαι τους θεους ξπερ υμ 'oi δεν γὰρ εξω πράττομεν ουτε τῶν εἰλσμένων περὶ τους θεους, οπτε τῶν πρὸς ἀνθρωπους δικαίων - τότε γὰρ πιλν ωραπευομεν κατὰ τόκοι ν πάντων ωος ἀνθρώπων, τους τε ἀνθρώπους γ μεθα φυσει γεγονέναι πρὸς τὸ ἄρχειν ων κρα
τὸ θεῖον ritus deor m colendoriam; βουλησις , voluntas, , , lie Gesin-niing. ἀνθρωπειας et ad νομίσεως et ad βουλήσεως pertinet. sententiam sic expressit Krii ger. l. l. , , e clue poscimus neque facimus quidquam, quod vel sancitae, qua homines deos colunt, observantiae repugnet, vel ab humano eorum, quae sibi quisque expetit, acquirendorum
stililio abhor reat. signiscatur, sortiorem quem ue poscere, ut quem superet, is sibi pareat. - ῆγου μεθα γὰρ - ἄρχειν. τὸ θεῖον, deus, jungendum est, sicut zδ ἀνθρ.,
Cum αρzειν. , existimamus enim deos ex opinione hominum, homines autern manifesto, semper et naturae necessitate ei imperare, cujus Potentes sint. HE.
94쪽
Lacedaemoniis autem confidere Iiisipientia esse, ut qui se ipsos quidem et sua instituta probe tueantur, ceteros vero parum eurent, grata honesta, utiliaque justa, existimantes.
-Καὶ προς το θεῖον ουτως ἐκ τof εἰκοτος ου φ βουμεθα ἐλασσωσεσθαι ' τῆς δὲ ἐς Λακεδαιμονίους δόξης, ἐνδια το αἰσχρον δο βοηθήσειν Μῖν πιστευετε αυτους, μακαρίσαντες υμων το ἀπειρόκακον ου ζ'λουμεν το αφρον ' Λακωδαιμόνιοι γὰρ προς σφῆς μὲν αυτους, καὶ τὰ ἐπιχώρια νόμι - μα, πλεῖστα αρετα χρῶνται, προς δὲ τοὐς ἄλλους πολλὰ ἄν τις ἔχων εἰπεῖν ώς προσφέρονται, ξυνελὼν μάλιστ' ἀν δηλώ- ἐπιφανέστατα, ῶν ἴσμεν, τὰ μὲν ἐδεα καλὰ νομίζουσι, ξυμφέροντα δίκαια. καίτοι ου προς τῆς υμετέρας νυναλογου σωτηρως ἡ τοιαυτη διάνοια.
Respondent Melii, Lacedaemonios opinione sua propriae utilitatis causa se, colonos suos, non esse destituros.
πιστευομεν τω ξυμφεροντι αυτων Μολίους ἀποίκους οντας μὴ βουλήσεσθαι προδόντας τοῖς μὲν ευνοις των Ἐλλήνων ἀπίστους καταστῆναι, τοῖς δὲ πολεμίοις ωφελιμους.
An nesciant, utilitatem cum incolumitate coii junctam esse, iuste autem et honeste agentes periclitari; quod plerum ille Lacedaemonios summa
. 107: AO, . ,,ουκουν ο&σθε το ξυμφερον μὲν μετὰ ἀσφα- λειας εἶναι, το δὲ δίκαιον καὶ καλόν μετὰ κινδυνου δρῶσθαι , ο Λακεδαιμόνιοι ῆκιστα ως ἐπὶ το πολὐ τολμῶσιν.
Se tamen eo parauoras ad opem sibi serendam putare Lacedaemonios, quo necesse sit, se firmiores illorum quam alioriam amicos videri, quippe Peloponneso propinquiores ad agendum, et propter cognationem benevolentiores quam alios.
108. ΜΗΛ. λλὰ καὶ τοὐς κινδυνους τε ημῶν ενεκα
πρός μὲν τῶ θεῖον, ad deos quidem quod attinet. - τῆς ἐς Λακεδαιμονίους δόξης, quod
autem attinet ad opinionem vestram de Lacedaemonita. - ῆν, καθ' ῆν, νια opinione.
Λακεδαιμόνιοι γὰρ - δ ι άνοιαr Λακεδαιμόνιοι γὰρ προς μῖναμήλους καὶ την κοινὴν πολιτείαν τὰ πλεῖστα eo'. αρετῆς πρώπιουσι προς δε τους ἄλλους οπως ἔχουσι, μάλιστα ἄν τις υμῖν ἐν βραχεῖ δηλώσειεν, καίτοι πολλὰ εἰπεῖν ἔχων, οτι πάντων ἀνθρωπων, ἄν ἴσμεν, ἐκφανέστατα Λακεδαιμόνιοι ἐν ταῖς προς φλους ξυναλλαγαῖς τὰ μὲν αυ- τοῖς 'δέα ταυτὰ καὶ καλὰ νομίζουσι, τα δὲ συμφέροντα αυτοῖς καὶ δίκαια. ἄστε Ουκ ἔστιν ἀλογίστως διανοεῖσθαι περὶ τῆς σωτηρίας υ - μων, προσδεIομένων τqν παρ ' εκεμνων βοήθειαν. S. l . Ἐμεῖς δέ φασὶν οῖ Μήλιοι, οτι διὰ το ἴδιον συμφέρον τοῖς Λακεδαιμονίους πιστευομεν καὶ μάλιστα οξειν ἰμιν βοηθούς, οπως μὴ τοῖς μὲν εὐνοοὐσι τῶν Ἐλλήνων
ἄπιστοι φανῶσιν, υμῶς τοὐς πολεμίους ώφελήσωσι, προδόντες. S. 107. Sententia paulo obscuri Is ex ressa. hoe nimirum dicunt Atli., acedaemonios, utili commodisque suis studentes, id inprimis curare, ut ineolia inex sint, nee pericula bollorum adeant, a quibus non absint iusti atque honesti amatores, ill RoiIlos minime exerceant.
95쪽
THUCYDi Dis 1 ἀλλον ἡγουμεθ' αν ἐγχειρίσασθαι αυτοὐς, καὶ βεβαιοτέρους η ἐς ἄλλους νομιεῖν, ἔσω προς μὲν τὰ ἔργα τῆς Πελοπον σου ἐγγυς κείμεθα, γνώμης τρο ξυγγενεῖ πιπτότεροι ετέρων ἐσμέν...
At eos, quorum alii auxilium expetant, non solere rationem habere illorum benevolentiae, sed potentiae; quam rem inprimis spectare L. - cedaemonios, itiuiue nemper, sibin et dissidentes, multis cum foesia lalios invaderer quare non videri verisimile, eos, ipsis maris itaperium obtinentibus, Insulania openi laturos esse.
109. AB. , N δ' ἐχυρόν γε τοῖς ξυναὶ ωνιουμένοις Ουτο εὐνουν τῶν ἐπικαλεσαμένων φαίνεται, ἀλλ ῆν τῶν ἔργων τις δυνάμει πολυ προυχη' ο Λακεδαιμόνιοι καὶ πλεῖόν τι τῶν ἄλλων σκοπουσι. τῆς γουν οἰκείας παρασκευῆς ἀπιστία καὶ μετὰ ξυμμάψων πολλῶν τοῖς πέλας ἐπέρχονται' ὐστε οὐκ εἰκος ἐς νῆσον γε αυτοὐς, ημῶν ναwcρατόρων ὁντων, περαιωθῆναι. . . Medaemoniis esse etiam alios, quos mittant; et in magno mari eretico hostes a potentioribus intercipi clinicilius quam clanctii uim servari. quod si non succedat, invadi posse ipsam Atticam Thraciamque, ut Atheniensibus pro suo, vel aliquo socioraim, agro dimicandum sit.
110. ΜHA. , οἱ δὲ καὶ ἄλλους ὰν ἔχοιεν πέμψαι ' πολυτὰ κρητικον πέλαγος, δι ου τῶν κρατουντων ἀπορώτερος
ἡ λῆψις ἡ τῶν λαθεῖν βουλομένων ἡ σωτηρία. καὶ εἰ τουδε σφάλλοιντο, τράποιντ' ἀν καὶ ἐς την γῆν υμῶν, καὶ ἐπὶ τοῖς λοιποῖς τῶν ξυμμάχων, οσους μὴ Βρασίδας ἐπῆλθε -ὶ Ουπερὶ τῆς μὴ προσηκούσης μειλον η τῆς οἰκειοτέρας, ξυμμαχίδος τε καπα γῆς, ὁ πόνος έμῖν ἔσται
usmodi aliquid Melita quoquo timendum esse, M periculum faciant, cum aciant, nunquam aliorum metu Ath. ab obsidione alii itia recessisse. de salute autom consultaturos nihil eos tam longo colloquio protulisse, cui confidant, sed quae fimissima fore sperent, experianda se, praesentia vero infirma contra adversarios jam instructos.
111. AB. ,, υτων μὲν κάὰ πεπειραμένοις ἄν τι γένοιτο καὶ ὐμῖν, κώὶ οὐκ ἀνεπιοτήμοσιν, οτι Ουδ' απὐ μιας πώποτε πολιορκίας Ἀθηναῖοι δι' ἄλλων φόβον ἀπεχώρησαν. ἐνθυμ--μεθα δὲ, οτι, φήσαντες περὶ σωτηρίας βουλευσειν, ἐν τοσουτω λόγω εἰρήκατε, ω ἄνθρωποι ἀν πιστευσαντες νομί- 108. βεβαιοτερους ῆ ἐς ἄλ
Propter sociam terram, si v Civitatem. Cocla. menda satis frequente
κουντες ἐτέρους ἀπεχωρησαν διὰ τὰ φοβηθῆναι περὶ τῶν συμμάχων, ξπερὶ τῆς γῆς τῆς εαυτῶν δνγονμέ
96쪽
σαιεν σωθήσεσθαι' ἀλλ' υμῶν τὰ μ' ἰωχρότατα ἐλπιζόμενα μελλετια, τα δ' υπάρχοντα βραχέα προς - ηδη ἀντιτεταγμένα
Magnam illos stultitiam debituros esse, nisi, ipsis digressis, prodent usquiddam deceritanti lateri tum esse ineptum pudorem, quo multi magna apertaque pericula incurrere, ne ignavi videantur, quam uis vitare malim. neque indecorum illis lare, si, maximae civitati cedentes, et in societatem ejus recepti. triinuto eollato QNIm suum retineant. pendere autem ex hac una consultatione salutem, vel interitum, patriae.,,Πολλήν τε ἀλογίαν τῆς διανοίας παρέχετε, εἰ μὴ μεταστηροσάμενοι ἐτι ημῆς ἄλλο τι τῶνδε σωφρονέστερον γνώσεσθε. ου γὰρ δὴ ἐπί γε την ἐν τοῖς ' αἰσχροῖς καὶ προυπτοις κινδυνοις πλεῖστα διαφθείρουσαν ἀνθρώπους αἰπύνην τρέψεσθε. πολλοῖς γὰq προορωμήνοις ἔτι, ἐς οἴα φέρονται. τὸ αἰσφρον καθλουμενον ονόματος ἐπαγωγου δυνάμει ἐπεσπάσατο, ηοσηθεῖσι του ματος, ἔργω ξ φοραῖς ἀνηκέστως μοντας περιπεσεῖν,
καὶ αἰσιυνην. αἰσχίω μετὰ ἀνοίας ῆ τύχης προσλαβεῖν. υ
υμεῖς, ην ευ βουλευησθε, φυλάξεσθε, καὶ Ουκ ἀπρεπὲς νομιεῖτε πόλεώς τε τῆς μεγίστης ήσσῆσθαι, μέτρια προκαλουμένος, ξυμμάχους γενέσθαι, ἔχοντας την υμετέραν αυτῶν υπο- τελεῖς, καὶ, δοθείσης αἱρέσεως πολέμου πέρι καὶ ἀσ8αλείας, μὴ τὰ χείρω φιλονεικῆσαι, ως, ο ινες τοῖς μὲν ἴσοις μη εἴκον
-ιτ. ἡ ωστε περιν. saepe positi ira hanc vim comparativi ha t in Ernec emone. es I, 61. π ρ ὁ ς h. L eoni parationi inservit, ad. μετα στησάμενοι ἔτι ημῶς. - ti ai spositum ad γνώσεσθε pertinet.
προυπτοις κινδ. absutae, qui jam versantur in retor ροῖς κινδυνοις, sicuntur τρέπε-- ὸπὶ αἰσχυνην. depravatum est αἰσχροις, et restituendam, si quid intelligo, ἰσχυροις, duris, magnis, Periculis. et O nonnunquam perinixta sunt a librariis ; uva de re v. Bachmnn n. indice Lycophronis, nos in Addendis ad Iliad. ε, I4. litur cum αἰπυ- ρoia scriptum esset ab hallucinante librario, a es ii e Tector male seriatus, qui αἰσχροῖς sic mutatum existimaret, ratione aententiae habita nulla. προορωμένοις ἔτι, adhue praevidentibus Perieulum, neque jam, ut coeci, eo iri uentibus. - τὰ
αἰσχρον ὀνε ματ ος, turpitudo nominis. id nomen aeu verbum intelligit δειλών, ε aviam. Inutu, dum videri nolunt ignavi, si pediseecto periculo recedant, nomen fi mentes re ipsa sponte, P dentes, mentes, maenteaque , ut ait Comicus Eunucho, I, I, M., in mala ini- medicabilia incidunt. ἐπεσπασατο non potest hic notare ad se attraxit, ut vertit Portus. vel latini iis illexis, iiivitavit, quia jun tiir dativo πολλοις. imo significat ea a fuit, esserit eis. E B-ro. pertinet ad περιπεσεῖν, ut sit attulit τὰ περιπευμ ξροτο- ραῖς ἀνηκ.
καὶ αἰσχύνην - προσλα- β ε ι v. i. e. majus amentia sua quam fortunae culpa dedecus admittunt.
μέτρια προκαλ., guae vos mo deratis conditionibus provocat. -
97쪽
σι, τοῖς δὲ κρείσσοσι καλῶς ποοσφέρονται, προς τοὐς η σους ρέτριοί εἰσι, πλεῖοτ' αν Ορθοῖντο. σκοπεῖτε ουν καὶ μετασταντων ημῶν, καὶ ἐνθυμεχθε πολλάκις, οτι περὶ πατριδος
βουλευεσθε , ην, μιος πέρι καὶ ἐς μίαν βουλὴν, τυχουσάν τε, καὶ μη κατορθώσασαν, ἔσται.
Melii perstant in sententia non cedendi, priusque prohositis conditionibus lamius inire et terra sua excedere jubent Athenienses.112. Καὶ οἱ ρὲν 'Aθηναῖοι μετεχώρησαν ἐκ τῶν λόγων οἱ δὲ Μήλιοι κατα σφῆς αυτούς γενόμενοι, ώς ἔδοξεν αυτοῖς παραπλήσια, α καὶ ἀντίλετον, ἀπεκρίν'ο τάδε ,,ουτε ἄλλα δοκεῖ μῖν ἡ ἄπερ καὶ το πρῶτον. ω 'Aθηναῖοι, οὐτ' ἐν ὁλμγω χρονφ πόλεως επτακόσια ἔτη ῆδη οἰκουμένης την ἐλευθερίαν ἀφαιρησόμεθα, ἀλλα τε μεχρι τοsδε σωζούση τύχρ ἐκ
τοs θελυ αυτὴν, καὶ τῆ ἀπο τῶν ἀνθρώπων καὶ Λακεδαιμονίων τινωνία, πωτεύοντες πειρασόμεθα σώζεσθαι ' προκαλούμεθα δε υμῶς φίλοι μὲν εἶναι, πολέμοι δὲ μηδετέροις, -ὶ ἐκ τῆς γης ημῶν ἀναχωρῆσαι σπονδὰς ποιησαμένους, αῖτινες
δοκοsσιν ἐπιτήδειοι εἶναι αμφοτέροις.
fons: ἐνθυμεῖσθε οτι βουλευωθε περὶ πατρίδος, μιῶς ουσης, ην ἔσται τυχουσάν τε καὶ μὴ κατορθώσασαν au lieu de τυχεῖν κ. μὴ κατορθώσειν ἐς μίαν δουλήν. vereor ut admittendus sit nic usus participiorum,
neque opus eo ease puto, Cum verba
ῆν - εσται intelligi possint καθ' ην ἔσται βουλευεσθαι, de deliberandum erit, vel de qua deliberari poterit, εσται accepto pro ἐξέσται. Both.J on volt que περὶ μιας se rapporte h πατρίδος. Si Thucy
έλεγον, similia, quae et in e n-trouersia dicebant. pronomen α, haustum a vicino παραπλ. , restitui, quo sententia indillebati l l. enim male παραπλ. καὶ αντ.
junxit, ut quae ipsi Melii pronaitterent, et quae ab Atheniensibua po- Cerent, ex uno verbo προκαλoi μίθα penderent. Ex Inc.
98쪽
Legati attiei vituperato Meliorem consilio discedunt.113. Οἱ μὲν δη Μήλιοι τοσαυτα ἀπεκρίναντο ' οἱ δὲ 'Aθηναῖοι διαλυόμενοι ηδη ἐκ των λόγων ἔφασαν , Ἀλλ' ουν μόνοι γε ἀπὁ τουτων τῶν βουλευμάτων, ώς ημῖν δοκεῖτε, ταμὲν μέλλοντα τῶν ὁρωρένων σαφέστερα κρίνετε, τὰ δὲ αφανῆ τῶ βουλεσθαι ώς γιγνομενα ῆδ' θεῆσθε καὶ Λακεδαιμονίοις, καὶ τύχη καὶ ἐλπίσι, πλεῖστον δη παραβεβλημένοι καὶ πιστεύσαντεςJ πλεῖστον καὶ σφαλήσεσθε.
Duces Atheniensium Melios o istinatos obsident; deinde, relicto praesidio
ex auis et sociorum copiis, cum majore parte exercitus domum re vertuntur.
114 ὶ οἱ μὲν 'Ἀθηναίων πρέσβεις ἀνεχώρησαν ἐς τοστράτευμα. οἱ δὲ στρατηγοὶ αυτῶν, ώς οὐδὲν ὐπήκουον οἱ Μο
λιοι, πρὸς πόλεμον εὐθυς ἐτράποντο, καὶ διελόμενοι κατὰ πόλεις περιετείχισαν κύκλω τοὐς Μηλίους. καὶ ὐστερον φυλακὴν σφῶν τε αυτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων καταλιπόντες οἱ Ἀθηναῖοι καὶ κατὰ γῆν, καὶ κατὰ θάλασσαν, ἀνεχώρησαν τῶ πλείονι του στρατos' οι δὲ λειπόμενοι παραμένοντες ἐπολιόρκουν τὀ χωρίον.
Argivi Phli loriam exulum suorum insidiis exeepti; Ath. e Pylo latrocinantis in Laeonica; quibus par pro pari reserunt Lat. ἔ Corin
thiorum hellum privatum cum Aineniensibus. Melii partem muttitionis Atheniensium capiunt, et frumentum aliumque eommeatum quam plurimum imporisnt.
115. Καὶ υργεῖοι κατὰ τον χρόνον τον αυτὸν ἐσβαλόντες ἐς την Φλιασίαν, καὶ λοιισθέντες υπό τε Φλιασων καὶ τῶν σφετέρων ε πάδων, διεφθαρqσαν ώς ὀγδοήκοντα. καὶ οἱ ἐκ τῆς Πυλου Α ναῖοι Λακεδαιμονίων πολλὴν λείαν ἔλαβον ' καὶ Λακεδαιμόνιοι δι' αυτὸ τὰς μὲν σπονδὰς οὐδ' ῶς αφέντεi ἐπ λέμουν αὐτοῖς, ἐκήρυξαν δὲ, εἴ τις βούλεται παρὰ σφῶν Αθηναίους ληαεσθαι. καὶ Κορίνθιοι ἐπολέμησαν ἰδίων τινῶν διαφορῶν ενεκα τοῖς 'Aθσαίοις - οἱ δ' ἄλλοι Πελοποννήσιοι ἡσύχαζον. ειλον δὲ καὶ οἱ Μήλιοι τῶν Ἀθηναίων του περιτει3ίσματος τὸ κατὰ την αγορὰν, προσβαλόντες νυκτὰς ι καὶ ανδρος τε ἀπέκτειναν, καὶ ἐσενεγκάμενοι σῖτόν τε, καὶ οσα πλεῖστα ἐδυναντο χι σιμα, ἀναχωρήσαντες ἡσύχαζον. καὶ οἱ 'Aθηναῖοι - ον την φυλακὴν τὸ Λειτα παρεσκευάζοντο. καὶ τὸ θέρος ετελευτα.
tinet, ut sit siν ως ἐπολ., τψ ἀφελναι τὰς σπονδάς. 6, 33. Oυ κατατ βηθεὶς ἐπισχήσω, i. e. οὐκ . τψκαταφοβηθῆναι. - ου ὁ κατὰ τὴν αγοράν. Mentior Dulcero, qui ob ea, quae Ino de mimento et aliis rebus a Meliis rapua refert Thucydides, forum rerum venalium in Atheniensium ca- .atria designari putat, quamvis obscurius. B..
99쪽
Insequente hieme Argos Inva lunt; sed in finibus sacrifieantes pro transitu ut non litariant, domum redeunti Argivi suorum quos lani provisionis suspectos comprehendunt, aliis effugientibus.116. υ δ' ἐπιγιγνομένου φειμῶνος Λακεδαιμόνιοι μελλήσαντες την Ἀργείαν στρατευειν, ώς αὐτοῖς τὰ διαβατηρια ερα ἐν τοῖς ὁρίοις Ουκ ἐγίγνετο, ἀνεχώρησαν καὶ Αρπεῖ διὰ την ἐκείνων μέλλησιν των ἐν τῆ πόλει τινὰς υποτοπησαντες, τους μὲν ξυνέλαβον, οἱ δ' αυτούς καὶ διέφυγον.
Melii aliam quoque partem munitionis atticae expiloant; sed deinde gravi olisidione pressi, proditique a quodam suorum, dedunt ae in arbitratum Atheniensibus, qui caesis puberibus eorum captis, Puerisque et mulieribus in servitutem ven litis, ipsi occupant insulam,
Καὶ οἱ Μήλιοι περὶ τοὐς αυτοὐς χρόνους αυθις καὶ ετερόν
τι του περιτειμίσματος εἷλον των Ἀθηναίων, παρο-- ου πολλῶν τῶν φυλακων. καὶ ἐλθουσης στρατιὰς υστερον ἐκ τῶν
νῶν ἄλλης, ως ταυτα ἐγίγνετο, ἐς ηρχε Φιλοκράτης ὁ Λημίου,
καὶ κατὰ κράτος ηδη πολιορκουμενοι, γενομένης καὶ προδοσίας τινος ἀφ' εαυτῶν, ξυνεχώρησαν τοῖς Ἀθηναίοις, ωστε ἐκείνους περὶ αυτῶν βουλευσαι οἱ δὲ ἀπεκτειναν Μηλίων οσους πιβῶντας ἐλαβον, παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας ἡνδραπόδισαν τὼ δὲ χω
ρων αυτοὶ φκισαν, ἀποίκους υστερον πεντακοσίους πέμψαντες.
I 16. καὶ ἔτερον τε. soloece καθ' D. τι, ι et θ luteris confusis, ut alias apud scriptores, quemadmodum Ili l. 206. ἀθρη- σει videtur ponendum esse pro αἴ-
C, ποιεῖς pro ποθεῖς. καὶ - πολιορκούμενοι. ει- me minime compulsi esse dicuntur
100쪽
Eade' hieme Atli. mirsus Siciliam invadere moditantur, parum expensa difficultate ejus belli. Siciliae ambitus.
I 'ΟΥ δ' α-- χειμῶνος - ναῖοι ἐβουλοντο αυθις μείζονι παρασκευὴ τῆς μετὰ Λάχητος καὶ Ευρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο, ἄπειροι οἱ πολλοὶ δντες τοs ιεγέρους τῆς νήσου, καὶ τῶν ἐνοικούντων τοs πλήθους, καὶ Ελλήνων, κοὶ βαρβάρων, καὶ, οτι οὐ πολλWτινι - δεέστερον πόλεμον ἀΠγρουντο - τον προς Πελοποννησίους. Σικελίας γὰρ περίπλους μέν ἐστιν ὁλκάδι ου πολλῶ τινι ἔλασσον ῆ ὀκτὼ ημερῶν, καὶ τοσαυτη ουσα ἐν εἴκοσι στα
δίων μάλιστα μέτρω τῆς θαλάσσης διείργεται τὸ μὴ ἐπειρος
εἶναι. I. ἔλασσον - ημερῶν. Ephoriis apud Strabonean 6., p. 408, B, 5 dientia totidem noctibus Siciliani cir anavigari dicit. M. Plin. H. N. 3, 8. Bah. Posidon. P.
13l. pro έ apud Strabonem legit ή,
ut Ephoria a eum Thiaca vide zonsentiat, sed ciebus et noetibus Coni P talia exima restat inter utrumque differentia, ut Bloonis. annotavit. 4dierum circumnavigationem fami mutide Exilio g. Io. deinde Strabo ei euitum. Siciliae tribuit quin nior Inhorio inta 7 millium passuum rom. ἔPosidoniua quater mille quadringentorum inidiorum. Cluverius Sicit. t. I, 3. refert, se insulam certo es aequo gressu, curanue diligentia ima, circumsisse, ainvitumque ejus
ριττὴ ῆ έν πρόθεσις. S. τὸ μὴ ἡ πειρος εIναι. sic N.
inter verans, Demetrius Phaleri de Eloeut. S. 72, Aristides p. 238. Iebb.. et alii. apud Bloonis. putide vulEa
in eadem senteni . quam sic παρα
φέμαζει φ. -Sicilia non solum anipla est insula, sed non multum abest, quin ipsa su pars continentis, quippe exiguo tantum intervallom stadiorum a continente discreta Polyaenus 2, 2, 4. ποταμος ἐκυ-