장음표시 사용
141쪽
τοὐς Σικελους πέμποντες τους μὲν μάλλον βεβαιοσώμεθα, τοῖς φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν πειρώμεθα ποιεῖσθαι ' ἐς τε τηνἄλλην Σικελίαν πέμπωμεν πρέσβεις, δηλουντες, ώς κοινος ὁ κίνδυνος, καὶ ἐς την Ιταλίαν, οπως η ξυμμαχίαν ποιῶνται ημῖν, η μη δέχωνται Ἀθηναίους. δοκεῖ δέ μοι καὶ ἐς Καρχηδόνα ἄμεινον εἶναι πέμψαι ου γὰρ ἀνέλπιστον αυτοῖς, αiλ' αεὶ διὰ φόβου εἰσὶ, μή ποτε Ῥθηναῖοι αυτοῖς ἐπὶ την πόλιν ἔλθωσιν, ῶστε τάχ αν ἴσως νομίσαντες, εἰ τάδε προησονται, καὶ δν σφεῖς ἐν πόνω εἶναι, ἐθελήσειον ημῖν ητοι κρυφαγε, η φανερῶς, καὶ ενός γέ του τρόπου, ἀμυναι. δυνατοὶ δε εἰσι μάλιστα τῶν νυν βουληθέντες ' χρυσὸν γὰρ καὶ ἄρ-
ται. sic primus Stephanus, quem secuti sunt editores usque nostram memoriam, cum ποιώμεθα r ceptum est ex plurimis libris. sed
λιῶται Θx praecedente 'Iταλίαν. Ble.
ἄμεινον. i. e. Em, noto usu Com
parativorum, de quo pretieter Vecliner. Hellenolex. I, 1, 5., et Matth. r. g. 457., v. Bahr. ad Herod. 3, 1., Savpp. ad Xenoph. de Ra equ. 10, I ., nos supra ad I, 93., Iliad.ω , b2., Aeschyl. Euni. 568. sic melius est pro bene eat apud Plautum, vel iit Most. 5, I, 10. cf. annotata
quod ita reddit Portus aut quo via utio modo, quasi quidqliam fieri aliter possit, quam vel clam, vel ape te. S., cum ratione insanie , ἐν
τῶ ῖ ἐξ ενός γε του τρόπον περιττὸς ὁ ῖ συνδεσμος ' παρὰ γὰρ τ4 η κροτα, ῆ φανερῶς, ἀπαμυναι
Τριτον οὐδέν εστιν. permixta ῆ et καὶ, ut 2, 17., ita tuo vertendit ni et quidem aliquo modo, sive armi sive argento, quo abii ii dare Cartha-mpenses dicit orator in iis, quae sequuntur. ἔνόςr τινός. v. ann. ud
δυνατοὶ δε εἰσι μάλιστα τῶν νυν. de opibus potentiaque Carthaginensium vix opus dicere.
Xenophon M. S. 2, I, 10. Πρῶτον μὲν τοίνυν τῶν ἐθνῶν, ων ὴμεῖς ἴσμεν, ἐν μεν τῆ χσία Πέρσαι μενἄρrουσιν, ἄρχονται δὲ Συροι, κ. Φρύγες, κ. Λυδοί' ἐν δὲ τῆ Εὐρώπη
Σκυθαι μεν αρχουσι, Μαιῶται δε
δὲ ἄρχονται. Virgilius Aen. I, 12. Urbs antiqua suis i Tyrii tenueraeololii
Cariatago, Italiam contra liberi naque longa ostia, dives opum, studiisque asperrima belli. Romani impera i aemulam dicit Velirius I, 12. Floriis 2, 2. Metor Italiae Populus eum a terra fre
tum ustque venisset, more 3 ι ,
qui, obvias populatus inem dio au- vas, interveniente flumine abrumpitur, paulisper aubstitit. mox, cum uideret opulentissimam in proximo praedam, quodammodo Italiae suae abscissam et quasi revulsam, adeo eupiditate ejus eaarait, ut, quut
142쪽
γυρον πλεῖστον κέκτονται, οθεν ο τε πόλεμος καὶ ταλλα ευπορεῖ. Etiam Spartanos et Corinthios orandos esse, ut sine mora opem serant, ipsamque Atticam invadant; utilissime autem universos Siciliens Tarentiim et ad proniontorium Iap7giam navigaturos, quo intellistentes Λtli., quam ait periculosum ipsis trajicere mare ionium, ab incepto suo deterreantur.
, Iέμπωμεν δὲ καὶ ἐς την Λακεδαίμονα, καὶ ἐς Κόρινθον,
δεόμενοι δευρο κατὰ τάχος βοηθεῖν, καὶ τον ἐκεῖ πόλεμον κινεῖν. o δὲ μάλιστα ἐγώ τε νομίζω ἐπίκαιρον, υμεῖς τε δια τοξυνηθες ησin 'ν ηκιστ' ἀν ὀξέως πείθοισθε, δνως εἰρήσεται. Σικελιῶται γαρ εἰ θέλοιμεν ξυμπαντες. εἰ δὲ μη, οτι πλεῖστοι μεθ' ημῶν, καθελκυσαωτες ἄπαν το υπάρχον ναυτικὸν μετὰ δυοῖν μηνοῖν τροφῆς ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις ἐς Ἀραντα καὶ α- κραν Ιαπυγίαν, καὶ δ λον ποιῆσαι αυτοῖς, ὁτι ου περὶ τῆ Σικελία πρότερον ἔσται ο αγών η του ἐκείνους περαιωθῆναι τον
nua nee mole nee pontibus, posset, amnis belloque jungenda et
oliam, non, ut omnes verteriant, de Sicilia; probabile tamen est, men tem Thucydidis et, quem haec dicentem inducit, Hermocratis, ES Eeam, ouam interpretes expresserunt triam Ath. in animo habebant tent
re, an Sicilia potiri possent. sed hoe Graeci dicunt περὶ Σικελίας ῖσται ὁ ἀγων. Thuc. 5, 9. ὁρῶντες, περὶ Οσων ὁ ἀγων ἐστιν. 6, 1 I. οὐ περὶ των ἐν Σικελία Ἐγεσταίων ῆ- μῖν - ὁ ἄγων. addo 2, 42, 3, M., et 5, 10l. sic ὁ περὶ ψυχῆς, κρεῶν, βασιλείας, ἀγων, et plurinia alia hoc
genus, in quibus περὶ semper genitivum habet. haec mihi suspectan faciunt vulgatani hujus loci scripturam. Ita vir doctissimus, speciose quidem, et secutus eum est Ilv. I. editione; sed postea In viam
ioniacten Meexbusen. es. Bemh.S nt. p. 200., qui similes variationes e suum in eadem praepositio no maximo ex Herodoto asserti prior quoque B-r. , ,Duplicem sensum, inquit, ,,τ6 περὶ hie tribuit Abresch. , probante Golit., etsi idem Λbr. recte monet, etiam cum dativo significare posse de . v. Matth. gr. S. 589. argutiora viam veriora fiunt, quae addidit, haec ,,Nihi tanaen casu ipso distinxisse videtur Thuc. asperius paulo, qui uni vocabulo semel posito duos adjungeret casus; ut sensum tamen videatur distinguere voluisset non eirea Siciliam fore concertationeni, i. e. non passuros ipsos, eo usque penetrare Atheniensium elassem, sed proeul a Stellia impedituros at iue occursuros, ut ne I nium quidem mare trajiciant, nedum Siciliae immineant. τιν γόνιον, inteli. κόλπον. notum est Virgilii Aen.
tora suetus. - πρότερον sit pro λλον, , .niclit so Molit, ' non tam, minus. IV s. , ,γόνιον. sic etiam
Dio 42., p. I90. et alibi, quomodo et Xiphilinus p. 718. aliquando ad dunt κόλπον, vel simile uitid. Euri
dotus utroque modo locutus est. Aeschylus et Pindarus vix unquali
ἀπλῶς. Virgilius Ionio in magno. Diuitigeo
143쪽
THUCYDN l Sγόνιον, μάλιστ' αν αυτους ἐκπληξαιμεν, καὶ ἐς λογισμον καταστῆσαι μεν, οτι ὁρμώμεθα μεν ἐκ φιλίας χώρας φύλακες υποδέχεται γὰρ ημας Tάρας.) τὸ δὲ πέλαγος αὐτοῖς πολυ περαι-οsσθαι μετὰ πάσος τῆς παρασκευῆς, χαλεπὸν διὰ πλου μῆκος ἐν τάξει μεῖναι, καὶ ἐμω αν εὐεπιθετος εχ, βραδεῖά τε,
Qiioci si navimis sex oneratis coiiserti in iiivoliantur, vel excitii posse re ini-gando lassos vel permisso trajecita inopia commeatus labori turos esse in locis desertis, pt, si maneant, obseAsuin iri; xin alitem praetervehi conelitiir incerti, an recipiat tur ab urbitatis, desperati ros.
βάλοιεν, εἰ μὲν κώπαις χρήσαιντο, ἐπιθοιμεθ' αν κεκμηκόσιν εἰ δὲ ' δοκοίη. εστι καὶ υποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς Tάραiπα. οἱ δὲ μετ ολίγων ἐφοδίων ώς ἐπὶ ναυμαχία περαιωθέντεi ἀποροῖεν ἄν κατὰ χωρία ερημα. καὶ μένοντες πολιορκοῖντο ἄν. ῆ πειρώμενοι παραπλεῖν τήν τε αλλην παρασκευὴν ἀπολίποιεν ἀν- καὶ τα τῶν πόλεων Ουκ ἀν βέβαια ἔχοντες, εἰ υποδεξο leto, ἀθυμοῖεν.
Igitur Aie interclusos vel no fioluturos qui lem esse e Corcyra, vel certe denuo consultanti irin adventum in hiemem extractu ni ira, nisi sorte re improvisa consteritati doinlini re leniit, cuin praesertini peritissinius ducunt atticor in invitus bellum susceperit., Ωστε Ψωγε τουτω τῶ λογισμω ἐγουμαι, ἀποκλύομένους αυτους ουδ ὰν ἀπῆραι ἀπὸ Κερκυρας, ἀλλ' ῆ διαβουλευσαμένους, καὶ κατασκοπαῖς χρωμένους, ὁπόσοι τέ ἐσμεν, καὶ ἐνω χωρίω, ἐξωσθῆναι ἀν τῆς ωρας ἐς χειμῶνα, η καταπλαγέν-
sed recte Hic. 1. ed. , , Legendum est ἀθροωτἐρως: nam eum τῶ παχυναυτουντι-nequit ἀθροωτέρω, cinia illud est per vel promernarium celeritatem, non, ut Portus eriit, , , AI est Parte classis, quae Ieritate praestat, cui versioni vel ipsum ἀθροωτερως adversatur, et verba εἰ δ' - , quae postulant de conoegata et se cogitare, quia Palilo ante de dispersa aerino erat. τῶ τα r. accipe ero etῶ ταχυναυτεῖν,
iii I, 1 2. ἐν τω μὴ μελετῶντι pro ἐν τῶ μῆ μελετῶν. ἀθρ. pertinet ad
προσβάλοιεν. eadem opera emen clarulum scholion αθροωτέρω sinio αθροωτερως , κουφίσαντεςr τοι κουφοι δντες, ῆ καταλιπόντες ὐπίσω τὴν παρασκευήν.
δοκοίη, ut 2, 3. πράσσοντες δή πως ταυτα, et Xenoph. Anab. 4, 8, 21. -τὲ δὲ τὴν αυτήν πως ωραν. de πως et προς confusis ad b, Iob.
πολιορκοῆντο υν, obsiderentur, subductis scilicet navibus, et castra metati, more veterum. Cf.
144쪽
τας τῶ ἀδοκήτω καταλυσαι αν τον πλουν ἄλλως τε, καὶ τοίἐμπειροτάτου τῶν στρατηγων, ώς ἐγὼ ἀκουω- ακοντος ηγουμενου, καὶ ἀσμενου ἀν πρόφασιν λαβόντος, εἴ τι αξιόχρεων ἀφ' ημῶν ὀφθείη.Famam illio tuo vires Syracusanoriam exaggeraturam esse, qua duci liomines; magisque timeri, qui res geremias occupent, et hosti, se Paratos esse, ostendant.
Igγγελλοίμεθα δ' ἀν ευ οι δ' ὁτι ἐπὶ το πλεῖον τῶν δ' αν- θρώπων προς τα λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι ῖστανται. καὶ τοὐς προεπιχειρουντας, η τοῖς γε ἐπιχειρουσι προδqλουντας, ὁτι ἀμυ- νουνται, μὰλλον πεφόβηνται, ἰσοκινδυνους ηγουμενοι. οπερ αννυν 'Aθηναῖοι πάθοιεν ἐπέρχονται γὰρ ἡμῖν ώς οὐκ αμυνουμένοις, δικαίως κατεγνωκότες, ἔτι αυτοῖς ου μετὰ Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν' εἰ δ' χοιεν παρὰ γνώμην τολμ σαντας, τῶ ἀδοκήτω μὰλλον ἄν καταπλαγεῖεν θ τρ απὸ του ἀληθους δυνάμει.
Igitur hoc potissimum so sit adere, ut audeant Syracusani, vel certe quam primum bello necessariis provideant. Contemtum hostili in sortibus tactis declaratura, jam vero, quasi immit ente periculo, on nia
quam tutissimo apparalites et adventare enini revera hostes, et tantum non adesse.
,μείθεσθε ουν, μάλιστα μὲν ταυτα τολμήσαντες ' εἰ δὲ μη οτι τάχιστα τἄλλα ἐς τον πόλεμον ετοιμάζειν, καὶ παραστῆναι παντὶ τὀ μὲι καταφρονεῖν τοὐς ἐπιόντας ἐν τῶν ἔργων τῆ
ἀλκθ δείκνυσθαι, τὐ δ' ηδη τὰς μετὰ φόβου παρασκευὰς ἀστα-
χειμῶνα, fore, ut temporct OPPOrtuno ad navigati tum et agendum extras dantur in hiemem. Dc. I. ed. ad 2, b2. , ,ῶρα ἔτους pro ῶρα θέρους. - ῶρα enim per se modo Ner, modo cieatatem indieat. ll. τῆῶρs, soloe in quidem, vel frigine, ut S. interpretatur, ἐκπεσεῖσθαι εἰς καιρόν του πλου quod attinet ad temptis nauigandi εἰς χειμῶνας χειμῶνα .αξιόχρεων. i. e. ἴκανον, ἀξιῶ λογον. - si quid magni, si quid grave, a nobis saetum fueriti, quasi operae pretium. E sero. ἰσοκινδυνουςr ητοι ἐν ὁμοίωκινδυνr καταστήσοντας α Ους -- τοὐς , η ἰσοπαλεῖς. S. hoc recte, quem admodum ἰσοπαλεῖς κινδυνους ει-xit 2, 39. pares periculo suscipiendo, ,, ter Gelatir gemaclisen. P.,,Vocabulum rarissimum, hoc tantum exemplo munitum in nova ecl. Tha-sauri Steph. , quod tamen his extat apud monem Cass. p. 22, 2 . et
ἀλλήλοις κ. ἰσοκίνδυνοι, ut Bloon s. notavit. ο τι - ἐφθείρομεν, quod eos non perdebamus una cum Lacedaemonias societate his juncta in bello peloponnesiaco . καὶ π α ρα στ ῆ ναι παντίr δόξαν εἶναι παντὶ ἀνθρώπω. S. et quisPre ita existimet. , Infinitivus Pro imperativo παραστητω sie ali-uot li ex interpretatione , hic quiem in tertia persona; seC Indae personae exemplum apud nostrum
est b, 9. v. Mariti. gr. g. 544 b46. παραστῆται hae significatione legitur 4, 61. et 95.; 6, 78 S. δεῖ τους καταφρονουντας τῶν ἐπιόντων ἐναυτῶ τῶ πολέμφ καὶ τῆ κατ αλον ἀνδρεία φαίνεσθαι καταφρονουντας τῶν ἐναντίων. ἔργον γὰρ κἀνταυθα, καὶ πολλαχου, τον πόλεμον λέγει.
145쪽
λεστάτας νομίσαντας ώς ἐπὶ κινδυνου πράσσειν χρησιμωτατοναν ξυμβτ αι. οἱ δὲ ανδρες καὶ ἐπέρχονται, καὶ ἐν πλῶ ευ οἶδ' οτι ηδ' εἰσὶ, καὶ ο σον οὐπω πάρεισι.
Uariae sententiae Syracusanorum omitione Hermocratis; plurimi t men ei non Credunt, nec suit ira nietuunt.
35. Καὶ ὁ μὲν Ερμοκράτης τοσαυτα εἶπε ' τῶν δὲ Συρακουσίων ὁ δῆμος ἐν πολλῆ προς αλλήλους ἔριδι ῆσαν, οι μεν,
ώς ουδενὶ αν τρόπω ἔλθοιεν οἱ 'Aθηναῖοι, Ουδ' ἀληθη ἐστιν. αλέγει τοῖς δὲ, εἰ καὶ ελθοιεν, τί αν δράσειαν αυτοὐς, ο τι οὐκ αν μεcον ἀντιπάθοιεν αλλοι δὲ καὶ πάa , καταφρονο - τες ἐς γέλωτα ἔτρεπον το πρῆγμα ολίγον δ' ην το πιστευον τῶ Ερμοκράτει, καὶ φοβουμενον το μέλλον. παρελθὼν δ' αυ-
τοῖς Αθηναγόρας, ος δήμου τε προστάτqς ῆν, καὶ εν τῶ παρ
όντι πιθανώτατος τοῖς πολλοῖς, ἔλεγε τοιάδε.
Athenae orae oratio. qua negat verisimiles esse nuntios de hac Atheniensium expeditione nondum finito bello peloponnesiaco.
ώς κινδύνου. quari in perieulo versantes. sic Reg. . CnSi ., et alii duo eo lit., Η. ἐπικινδυνον, id lite receperunt P., G-r., I f., et Hlc. 2. Ed.: nam prima retinua vulgatum ἐπικινδυνους. quamvis aliis inusitatum, Thucydidis amorem insolentior in excusatis, de quo D. ad p. 34. sed recte, opinor, Ilaasi ILucubr. Thuc. p. 6 ., de usu Prae-ositionis ἐπὶ disserens, , , Pertinet te usus ad alia quoque vocabula, quae non locos significant, sed rerum qiuasdam conditiones, in quibus homines versantur; veluti ἐπ' εἰρήνης dixit aliquoties Homprias; ἐπὶ σνο-
lone , CRI'. 22., cap. 12., douo v. Wyttenb. Bibl. crit. 10. , p. . ἔ ad ovorum similitudinem dietumeat arua Thuc. lib. 6., cap. 3 . ἐπὶ
κινδυνον. - Gufidem generis sunt
atri eiurani nostro ἐξηλλαγμένην exprobrat. at ipse alicubi censor, adnotante Sylburgio, extra communem loquendi somnulam latius evagatur hunc in modum: Mρα τὸ σρατόπεδον ἀγανακτουντας pro τους στρατιώτας. o. Diot ysium hujus censurae nomino merito etiam reprehendit
Stephanus in Append. ad Scripti de Dialeel. pag. l M. vix ullus scriptorgraecus est, qui hoc genere atrasecturae non utatur. A D. cf. ann. ad
contra a dativo ad nominativum transit 7, 7 . ωοξεν αυτοῖς καὶ τὴν ἐπιουσαν 'uέραν περιμεῖναι -, καὶ
ἀναλαβοντες δὲ αυτὰ, οσα περiτο σῶμα ἐς δίαιταν υπῆρχεν ἐπιτ δεια, ἀφορμῆσθαι, ubi ad crνα- ντες ex ἔδοξεν repetendum est ἐβουλήθησαν. Πh. δήμου προστάτης suit magistratus Syracusanorum, sive hoe ipso nomine appellatus, sive nomine δημιουργος , vel simili, ut in aliis doricis civitatibus. v. Od. Militer. Dor.2., p. 16α, Wachsn . Anti. gr. 1, 2, p. 43b., append. I. r. πιθανώτατος τοῖς πο λλοῖς:δυνάμενος πείθειν τοὐς πολλους. S. s. II. 36. οὐ τω κακῶς φρονῆσαι:
146쪽
καχῶς φρονῆσαι, καὶ υποχειρίους νῖν γενέσθαι ἐνθάδε ἐλθόντας, η δειλός ἐστιν, η τῆ πόλει Ουκ ευνους ' τους δ' αγγέλλοντας τὰ τοιαυτα, καὶ περι όβους Ῥῆς ποιουντας, τῆς μὲν τόλμης Ου θαυμάζω, τῆς δὲ α ξυνεσίας, εἰ μὴ οἴονται ενδηλοι εἶναι. οἱ γὰρ δεδιότες ἰδία τι βούλονται την πόλιν - ἔκπλvξιν καθιστάναι. ὀπως τῶ κοινῶ φόβργ τὀν σφέτερον ἐπηλυγα-
ζωνται. καὶ νυν αυται αἱ αγγελίαι τοὐτο δυνανται, Ουκ απὸ
ταυτομάτου, ἐκ δε ἀνδρῶν, οῖπερ ἀει τάδε κινοίσι, ξυγκεινται. υμεῖς δὲ, ἐν ευ βουλευησθε, οDκ-ίν ουτοι ἀγγέλλουσι σκοπουντες λογιεῖσθε τα εἰκότα, ἀλλ' εξ ων ἀν ανθρωποι δεινοὶ καὶ πολλῶν εμπειροι, ῶσπερ ἐγὼ ' ' ναίους ἀξιῶ, δράσειαν. ου γὰρ αυτους εἰκὀς Πελοποννησίους τε υπολιπόντας,
καὶ τὸν ἐκεῖ πόλεμον μήπω βεβαίως καταλελυμένους, ἐπ' ἄλ-
ηλυν. ita Suidas, Aristoteles, Laeristius, Synesius; et Moeris ἐπηλυγαζόμενος. glossae ἐπηλυγάζεσθαιr obnubilare, ab ήλυγῆ. v. Hesych. in voce, et apud Atticistam lege ήλυγὴ γὰρ ῆ σκιά. Erotianus, locum
Thucydidia laudans , male legit τὸν σφέτερον, sed corrigit se in τὰ ἐπιμήνια, imo frugibus mutavit glandest apertum enim est toν σφέτερον φορον et ambiguum, quod vulgo habent li., τὀ σφ., ortum illud so tame ex xῶ σφ. Both. et Hippocratem hoc verbo uti dicit pro ἐμποδίζεσθαι. cs. eundem in λελυγισμένα. Lycophron 350. εἰς ἀνωροφον
ναίας δέμας, tenebraeost carceris. E Wasa. ἐπηχοασάμενος etiam Plato apud Eustath. ad Iliad. N , p. 809., i fui tradit, veteres σκιὰν otia cero λυγην, et η assumto ήλυγην.Ε m. M. in ἐπηλυγαζονται , ,λυγην
1 αῖος, obseurma, apud positas. CLEuripidem Iph. T. 110., Cyclope M l. πίρραν ἐπήλυγα. es. Herael. 828. , Apollon. Rhod. I, 218. et 2, 123. Aristoteles etiam ἐπηλυγίζει
σθαι dixit: v. Budaeus Cominent. l. gr. p. 346., et ex Oo Stephanua. ED. Rulinicen. ad Timaeum P. II z. I. ed. propriam verbi potestatem docet esse obumbrandi, itaque Oecultandi. Ex Hic. καὶ ωὐν - ξυγκεῖνται. ver ba torio δυνανται Ρortus reddidit eo speetant, et similiter Bauer. id vectant, id sibi volunt; Gotu. haec est vis rumoris; Ith. hoc valent. qui quidem recte toλo intelligit τὀ τὴν πόλιν εἰς ἔκπληξιν καθισταναι, sed subabsurde iunxit verba δυναν
quentia, ut significet τὀ τὰς ἡγελίας οὐκ απ4 ταυτ. ξυγκεῖσθαιrnam quae, malum, est haec oratio et nune isti rumorea es speetant, ut non sint aua sponte exorti mendosa haec sunt, si quae alia, et sic, opinor, scribenda, arcte junetia
antecedentibus oἰ χὰρ - ἐπηλυγάζωνται, ώς νυν ανται αἰ αγrελίαι αἱ τοὐto δυναταὶ -κ απὰ ταυτ. ξυγκεινται, et nune isti r mores id ualentes ut urbem perterreano non sponte exorti sunt. loquacior quam eloquentior, more Siculorum v. ann. ad 4, b9. , Athenaι oras ταυτολογεῖ nonnihil. quod ad emendationem nostram attinet, de ῶς et καὶ passimeon susis in codicibus dixi ad 4, 23.;αs haustuin suerit ah - αι vicino; tum simillima sunt, iacileque permiscenda, δυναταὶ et δυνῶται. - του-το δυναταὶ, ut δυνατος διαγιγνώσκειν apud Conticum Eccles. 636., δυνατῶν κολακεύειν Xenoph. N. S. I, 2, 2 . possis etiam H τοὐτο δυ- νανται, sed minua placet. καταλελυμένους ι ἀντὶ του
147쪽
THUCYDIDISλον πόλεμον ουκ ἐλάσσω εκοντας ἐλθεῖν, ἐπεὶ ἔγωγε αγαπῆν
οχμαι αυτους. οτι Ουχ ῆμεῖς ἐπ' ἔκείνους ερχόμεθα, πόλεις τοσαυται, καὶ ουτω μεγάλαι.
Quodsi tamen veniant, aptiorem ad hellanditin esse Siciliani quam Peloponnesum, quippe omnis generis apparatu instriIctiorem; solasque Syracusas superiores sore jactato isto Atheniensium exercitu.
37. , ,ει δὲ δη, ωοπερ λεγονται, ἔλθοιεν, ἱκανωτέρανηγοίμαι Σικελίαν Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι, ὁσω κατὰ πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται, την δὲ ἡμετέραν πόλιν αυτην τῆς νυν στρατιῆς, ῶς φασιν, ἐπιουσης, καὶ εἰ τοσαυτη ἔλθοι, πολῶ κρείσσω εἶναι, οἷς γ ἐπίσταμαι οὐθ' Ἀπους ἀκολουθ - σοντας, ουδ' αυτόθεν πορισθζοομένους, εἰ μὴ ὀλίγους τινας παρ' Ἐγεσταίων, ουθ' ὁπλίτας ἰσοπληθεῖς τοῖς ημετέροις, ἐπὶ νεῶν γε ἐλθόντας. μέγα γὰρ το καὶ αυταῖς ταῖς ναυσὶ κου-
φαις τοσosτον πλουν δεsρο κομιωθῆναι, τήν τε ἄλλην πα
ρασκευην, οσην δεῖ ἐπὶ πόλιν τοσjνδε, πορισθθναι, οὐκ ὀλίγην
ουσαν. ως τε παρὰ τοσομον γιγνωσκω, μόλις αν μοι δοκοὐσιν. εἰ πόλιν ετέραν τοσαυτην, ὁσαι Συράκουσαί εἰσιν, ἔλθοιεν ἔχοντες, καὶ ὁμορον οἰκῆσαντες τον πόλεμον ποιοῖντο, Ουκ αν
παντάπασι διαφθαρῆναι. ηπου γε δὴ ἐν πάσy πολεμία Σικελία, ξυστήσεται γαρ,) στρατοπἐδω τε ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι, καὶ
καταλελυκοτας. S. Idem, quod scholiastes, etiam Thomas Mag. adnotat, Ictitia. Me active sumi. D. Mi quasi participium inediae formaei auum ipsorum bellum. B-r. Herodotus 7, 6. τὴν ἔχθρην προκαταλυσάμενοι. ibi Bahr. , CL 7, 146. καταλυεσθαι, Collatis Z, I 0. cum ann. Valescenarii , 9, 11. ,,Ubi satis p te inquit, , medii verbi vis ac potest . καταλυσαι τους πολέμους dixit Pluti Themistia 6. , aliisque locis ab Hattingero allatis in Acti. phili. Monacc. 3. , p. 200. , ubi etiam de locutione 1υσαι τον πόλεμον.
ως τε παρὰ τοσουτον γιγνώσκω, -, et, ut ego tantam ob ea am judico, -. recte Hic. ως τε, neque audiendus S., qui transversos egit ceteros intispretes, servata codicum scriptura haec ita exponensωστε π. T G. γιγνώσκω δ τὀ μ παρα τοG. γιγνώσκω τοσοῖτον
διαφέρομαι τοῖς τὰ ἔτερα διαγγέλλουσι ' το-ωστε ὐπερβιβάσαι χρὴ,
tulit Matth. gr. g. bM., ουδὲ γὰρ
σοῖτον ἐπηυξηται, ὁσον παρὰ τῆνῆμετέραν αμέλειαν. στραxo πέδα τε - ἐξιό ντες. sententia totius ioci 11aoc est , ,Iam illa consideranti mihi non videntur, vel ex urbe paras potetitiae, et finitima , oppugnantes Syracusas, non perituri, noduni in Sicilia, quae tota infesta est conjunget enim se
contra illos , et cum exercitu e nn-vibus, ubi collocatus est, et e Par vis tentoriis cum maxime necessario apparatu non long per equites nostros procedentes. verba ἐκ νεῶνίδρυθέντι per attractioiioin dicta sunt
pro ἐν ναυσὶ ἱδρυθέντι ἐξ αντῶν.
148쪽
ἐκ σκηνὰίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς Ο- ω πολὐ υποτῶν ὴμετερων ἱππέων ε ξιόντες. το δὲ ξυμπαν Ουδ' αν κρατῆσια αυτους τῆς γVς ηγοfμαι ' τοσουτω την ἐμετέραν παρασκευην κρείσσω νομίζω.
Sed tiaee halita diibie res litantes sua servare Ath. ἔ Syri Cusifi nutem li os lain Veribis lactisque incautum vulgus terretulo inhiare imperio.
38. , , Αλλα ταμα, ῶσπερ ἐγὼ λέγω, οῖ τε 'Aθηναῖοι γιγνωσκοντες τα σφέτερα αυτῶν ευ οἶδ' οτι σώζουσι, καὶ ἐν θενδε ἄνδρες ουτε ἄντα, ου τε αν γενόμενα, λογοποιουσιν. ολέγω ου νυν ποῶτον, αλλ' αεὶ, ἐπίσταμαι ἐτοι λόγοις γε τοιοῖ δε. καὶ ἔτι τουτων κακουργοτέροις, ῆ ἔργοις βουλομένους καταπλήξαντας τὀ υμέτερον πλῆθος αυτους τῆς πόλεως αρχειν. καὶ δεδοικα μέντοι, μήποτε πολλα πειρῶντες καὶ κατορθώσωσιν, ημεῖς δε κακοι πρὶν ἐν τῶ παθεῖν ἁμεν, μὴ προφυλάξασθαί τε και αἰσθομενοι ἐπεξελθεῖν.
Hanc esse causam De luentium civitatis turbaraim , seditionum, Certaminumque, imo nonnunquam t3rannidum atque injustae dominationis*quae se Prohibiturum, diam magistratum gerat, multitudini suadendo utilia, vel noxia machinantea, ciuamvis noli deprehensos in fa-CIn ore, Puniendoῆ paucosque coarguendo, observando, docend v, quo. Geterreantur a maleficiis.
,, παρτοι δι' αυτὰ ἡ πόλις ημῶν ὀλιγάκις μὲν ἡσυχάζει,
στασεις δὲ πολλὰς, καὶ αγῶνας, ου προς τοῖς πολεμίους πλείονας η προς αυτὴν αναιρεPται, τυραννίδας οἷ ἔστιν οτε, και δυναστείας ἀδίκους. ἄν ἐγὼ πειράσομαι, ῆν γε υμεῖς - λητε ἐπεσθαι, μήποτε ἐφ' ημῶν τι περιχεῖν γενέσθαι, υμῆς μεν τους πολλοὐς πείθων, τοὐς δὲ τα τοιαυτα μηχανωμένους κολαζων, βῆ μόνον αυτοφώρους, θαλεπὸν γὰρ ἐπιτυγχάνειν, αλλα καὶ ων βουλοπιαι μεν. δυνανται δ' ου τον γὰρ ἐχθρὰν ουλ ων δρα μόνον, ἀλλα καὶ τῆς διανοίας προαμυνεσθαι χρὴ.είπερ καὶ μὴ προφυλαξάμενός τις προπείσεται, τοὐς δ' αυ λίγους τὰ μεν ελέγχων, τὰ δὲ φυλάσσων, τὰ δε καὶ διδασκων ' μάλιστα γὰρ δοκῶ ἄν μοι Ουτώς ἀποτρέπειν τῆς κακουργίας.
των ἡμετερων ιππεωνερ. S. supplet reργ--οι. nihil opus, Cum etiam neu i sicut passiva, cum praepositione Detro Bi genuivo construi soleant. Ex tile. M. εr ἀπο τῆς πόλεως. - UTε αν γενόμενα: -χ οἱά τε γενέσθαι. S- ωμεν. notavit Uc., πρὶν vici nonnunquam pro nebν δν
particula, intercepta, puto, a sylla - μεν με), quae Utecedit. v. ann. ad 1, 133., et I aas. I. ICubr. Thuc. P. 1li. ad 113. ἐφ' ῆμων, nobis i. e. me mam stratum habentibus. ἄν βουλονται. do genisvis causam enuntiante vid. Nauli. gr. 345. 368. M. 1, 77. annotata adtoυ ἐνδεους, ciuibus hoc subscribendum est. Ea tile.
μα ζειν. I ex Juvenes a magistrati-bita arcebat propter aetatem; non in
149쪽
Ceteritin se nescire, quid alini velint Iuniores; utrum maintratus gerere contra legem, quae requirat aetatem idoneam; an alio quam populus jure uti, cum pares sint cives...Καὶ δῆτα, ο πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βουλεσθε, ἁ νεώτεροι; πότερον αρδειν ηδη , ἀλλ' οὐκ ἐννομοw ὁ δὲ νόμος ἐκ του μη δυνασθαι υμῆς μαλλον η δυναμένους ἐτέθη ἀτιμάζειν. ἀλλα δη μη μετὰ πολλῶν ἰσονομεῖσθαι; καὶ πῶς δίκαωντους αυτους μη τῶν αυτῶν ἀξιουσθαι;
Democratiam praeserendam esse oligarchiae, et, qui hanc assectent, aut imperitissimos, aut irinstissimos.
39. , ,.qσει τις δημοκρατίαν ουτε ξυνετον, ουτ' ἴσον εἶναι,
τους δ' ἔχοντας τὰ χρήματα καὶ ἄρχειν ἄριστα βελτίστους ἐγὼ δέ φημι πρῶτα μὲν δῆμον ξυμπαν ώνομάσθαι, ολιγαρχίαν δε μέρος ἔπειτα φυλακας ηὲν ἀρίστους εἶναι χρημάτων τοὐς
πλουσίους, βουλευσαι δ' αν βέλτιοτα τοὐς ξυνετούς, κρῖναι δ' ἀν ἀκουσαντας ἄριστα τοὐς πολλούς καὶ ταυτα ομοίως καὶ κατὰ τὰ μέρη, καὶ ξυμπαντα, ἐν δημοκρατία ἰσομοιρεῖν. ολιγα χία δε τῶν μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι, τῶν δ' ωφελίμων οv πλεονεκτεῖ μόνον, αλλὰ καὶ ξύμπαν ἀφελομένη ἔχει. ἁ υμῶν οι τε δυνάμενοι, καὶ οἱ νέοι, προθυμουνται, αδύνατα ἐν ρεγάλη πόλειi κατασχεῖν. ἀλλ' ἔτι καὶ νυν, ω πάντων ' ἀξυνετωτατοι, εἰ μη μανθάνετε κακὰ σπεύδοντες, η ἀμαθέστα-
Contumeliam eorum perlata erat, cum possent per aetatem et inimi constantiam regere Civitatem, sed quia
non possem. - pronomen Tους αυ-
τους ad evatani significationem a Propria dellexum putat valet enim
δντας. Ine. 39. καὶ ταῶτα - ἰσομοιρεῖν, atque aio θαὐταὶ et singulatim, et univerae, paria habere homines vel pariter Irui parte re publicae . ἰσομοιρεῖν, inteli. τινάς. p. 16. Ουδέ γε ἄδικον ἐφ' λυτρο μέγα φρονοῖντα μὴ ζσον εIναι, ἐπεὶ καὶ ὁ κακῶς πράσσων προς ουδένα τῆς ξυμφορὰς ἰσομοιρεῖ. Xenopson Cyrop. 2, 2, 17. ' ἔγωγ', ἔφη, A Rυρε, κ. παντες Οἴπαρόντες, ἐννοῶ, οτι ἐξεληλυθασι μὲν
συν ὴμῖν οἱ μὲν καὶ ρελτίονες, οί δὲ καὶ μείονος ἄξιοι, ἐν δέ τι γίγνηται ἀγαθὸν, ἀξιώσουσιν Ουτοι πάντες ἰσ o-μοιο εἰν. idem Apol. Soer. 2 l. vixit ισομοιρίαν, oppositam τψ προτιμῶσθαι. ἔτι καὶ νῶν, vel nune etiam, nunc demum. ,, Mil. Post irinoa optimium et juniorum conatiis. G r. ω πάντων ἀξυνετώτατοι. haec non posse ferri propter taut
logiam, cum senuatur ἀμαθέστατοί ἐστε, quivis intelligat. quare P., Val- Iam secutus, qui haec ita reddidit sed nune quoque omnium dementiolani eatis, scripsit ἔτι καὶ νῶν πάντων ἀξυνετώτατοι, εἰ μὴ μανθ'. κακὰ σπεύδοντές, ἐστε ιυν
ἐγὼ οἶδα Ἐλλήνων, ξ ἀδικ., etc. sed
poῆta philosophus ,,immedieabile, Inquit, ,, Vulnus Ense recidendum non medicabile, quale videturiatu 1 αξυνετώτατοι , quippe quod fuisse puto in veteribus Itoris αιυνηθήματοι , Vel Mυνηθέτατοι , de quo T. Matth. gr. 128. , ann. 3. , prorsus inassueti ceteria civibus, insociabilest, nec familiares, sed tantum non omnia sibi arroγntes, Inoro oligarehorum, quoa germanice ditas Maronderiis e. ia et aptissimum est huic orationi, et tam simile
vulgatae aeripturae, ut facile falli potuerint librarii.
150쪽
Yoί ἐστε, ἄν ἐγὼ οἶδα Ἐλληνων, η ἀδικώτατοι, εἰ εἰδότες
Postremo Athenagoras optimates, vel ab se edoctos, vel sic mutata sententia, Conimune civitatis bonum augere jubet, itaque plebi anteeellere potius quam plura cupiendo omnibus privari.
40. , , qλλ' ητοι μαθόντες γε, η μεταγνόντες, το τρο πόλεως ξυμπασι κοινῖν αυξετε, ηγησάμενοι τοίτο μεν αν και ἴσον, καὶ πλεον, οἱ ἀγαθοὶ υμῶν, ηπερ τὸ τῆς πόλεως πλῆθος μετασχεῖν, εἰ δ' ἄλλα βουλήσεσθε, καὶ του παντὰς κινδυνεύσαι στερο ναι.
usmodi autem nuntiis abstinendum esse apud intelligentes, neque obtemperaturos, sive veri, sive falsi sinit sortiter enim sub probis
ducibus ag ressuram esse liostes urbent, imperatumque ac tyrannidem meri luciis quaerentes ulturam, servata littereate.,,Καὶ των τοιῶνδε αγγελιῶν, ώς προς αἰσθανομένους, καὶ μη μιτρέψοντας, ἀπαλλάγητε ' ' γὰρ πόλις ηδε, και εἰ ἐρχονται Ῥθηναῖοι, ἀμυνεῖται αυτους αξίως αυτῆς, καὶ στρατηγοί εἰσιν ηιιῖν, οῖ σκέψονται αυτάρ ως εἰ ρέν τι αυτῶν ἀληθές ἐστιν, ωσπερ οὐκ οἰομαι, ου πρὀς τὰς υμετέρας αγγελίας καταπλαγεῖσα, καὶ ελομένη ἱμὰς αρχοντας, αυθαίρετον δουλείαν ἐπιβαλεῖται, αὐτὴ δ' ἐφ' αυτῆς σκοπουσα τους τε λόγους ἀφ' υμῶν ώς ἔργα δυναμένους κρινεῖ, καὶ την υπάρχουσαν ἐλευ-
rius more Thuc clideo , positaque a seraptore, ne dubium sit, qlios dicat illos μαθόντας etc., scit. optimates,
τους ἔχοντας τὰ χρήματα e. 39. ,
ut IlIc. annotavit. - μετασχεῖν cum accusativo Objecti, ut Soph.
dein probandum est, quippe incon-einnum, et bene liabet ώς, nam, vel notione Tos ω ε accipiendum. quorum Vocabulorum compeii lia similia
saepe fraudi filerunt scribis: v. 4, 23. etc. de vulgatis καὶ εἰ μή τι Β r. , Nescio, qui retinera possit illud μὴ, ac non praeserendum sit
μένt nam primo dicere non Poterat, si quid eoraim non est Vera n , qui omnia Conficta argueret; deinde ait, ut equidem non puto, nempe vera esseἰ denique addit ,, non ideo Tuucr D. II. nempe , ,etsi vera sint ) in peratores civitas vos creaverit at ut hoc opus non erat, si non esse iit vera, qtuae nuntiarentur. - μὲν hic notet si vel maxime, Henn aucta j a. ἐφ' αυτῆς est per se, non indι- gena vestris indiciis, neque ea expcetans. at ἀφ' αυτῆς Dan. et Mosilia. αφ' εαυτῆς. antiquiores edd. usilue ad
proprio impulsu , ,,aus ei genen Ania
- Porro ,,τοὐς λόγM 3ς, inquit, , ,ώς ἔργα δυναμήνους signi ieantea κρινεῖ, i. e. judicabit, vos, ciui infidi et salsi estis in renitntialido, item infidos lare in ductu civitatis
ex mendaciis vestras pravae vos voluntatis arguens, qliorumque talia sint verba, item talia facta lore con