장음표시 사용
311쪽
ῶν αυτῶν φέρεσθαι αυτόθεν ἐν γὰρ τῶ πρόσθεν ἐπὶ πολ- στάδια, η ιμελλον ἰέναι, ουκ ἄφθονον ην. οἱ δὲ Συρακού- σανι ἐν τουτW προελθόντες την δίοδον την ἐν τφ πρόσθεν ἀπετείχιζον ην δὲ λόφος καρτερὰς, καὶ εκατέρωθεν αὐτου χαράδρα κρημνώδης ' ἐκαλεῖτο δὲ Ἀκραῖον λέπας. τα δ' υστεραία οἱ ναῖοι προίεσαν, καὶ Οἴ τῶν Συρακουσίων καὶ ξυμμάχων αυτοὐς ἱππῆς καὶ ἀκοντιστάὶ, οντες πολλοὶ εκάτεροι, ἐκώλυον, καὶ ἐσηκόντιφόν τε, καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον μὲν πο- λῶν ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχωρησαν πάλιν ἐς τὼ αὐτὸ στρατόπεδον. καὶ τὰ ἐπιτήδεια Ουκετι ομοίως εἶχον ' ου γὰρ ἔτι ἀποχωρεῖν οιόν τ' ην υπὼ τῶν ἱππέων.
Pergentea iter Alli. apud collem quendam manitum incidunt in pedestrem hostium exercitum, proelioque commisso repelluntur inter tonitrua et pluvias autumnales.
7s. Iωρ δὲ ἄραντες ἐπορευοντο αυθις, καὶ ἐβιάσαντο
πρὸς τον λοφον ἐλθεῖν τον ἀποτετειχισμένον. κH ευρον πρδεαυτῶν lo τοs ἀποτειχίσ-τος την πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένην Ουκ ἐπ' ὀλίγων ασπίδων' στενον γὰρ ην το χωρίον.
καὶ προσβαλόντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὀ πολλῶν απὰ τοs λόφου μάντους ὀντος, διῖκνοsντο γὰοὐαον οἱ ἄνωθεν,) καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι, ἀνεῖώρουν πάλιν, καὶ ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ καὶ βρονταί τινες αμα γενόμεναι, καὶ ὐδωρ, οἷα, τοs ἔτους πρὰς μετόπωρον ηδη οντος, φιλεῖ γίγνεσθαι' ἀφ' ων οἱ Ῥειηναῖοι μῆλλον ἔτι ἡδύμουν, καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ τῶ σφετέρp ὀλεθρφ καὶ ταυτα πάντα γλγνεσθαι. Quiescentes autem eos Gylippus et Syr. muro intercludunt a tergo via, qua venerant, parte qui lem Atheniensium resistente; sed mox totus eorum exercitus in planitiem redis, ibi pernoctatum.
Ἀναπαυομένων δὲ αὐτῶν ὁ Γύλιππος κιὰ οἱ Συρακούσιοι πέμπουσι μέρος τι τῆς στρατιῆς, ἀποτειχιοὐντας αυ ἐκ του ἔπισθεν αυτοὐς, Π προεληλύθεσαν ' ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι σφῶν αυτῶν τινὰς διεκώλυσαν. καὶ μετὰ ταυτα πάση τηστρατιὰ ἀναχωρήσαντες πρὰς τό πεδί- μὰλλου οἱ 'Aθηναῖοι
ηὐλίσαντο. ἐς εὰς ἐφόδους τε κ. ἀναστροφὰς
ἐν γὰρ τῶ πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ στάδια μ έλλων ἰέ
312쪽
Postridie rursus prosem pariter ae prius turbantur a Syracusanis, nee longius quam 5 vel D stadia progressi denuo subsistunt, hostibus quoquo in castra sua se recipientibus.
V δ ' υστεραία προύχωρο- ' καὶ οἱ Συρακουσιοι προ ψαλλόν τε πανταχῆ αυτοῖς κυκλω, καὶ πολλούς κατετραυμάτιζον καὶ εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι, υπροώρουν, εἰ δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ μάλι 1τα τοῖς υστατοις προσπίπτοντες. εἴ πως κατὰ βραχὐ τρεψάμενοι παν το στράτευμα φοβήσειαν. καὶ - πολύ μὲν τοιουτω τρόπω ἀντεῖχον Οἱ '--χι' ἐπειτα, προελ ντες πέντε η σταδίους, ανεπαυοντο ἐν τF πε-δ- ἀνεχώρησαν δε καὶ οἱ Συρακουσιοι ἀπ' αυτῶν ἐς το εαυ-
Tam male ac pii, magna parte militum vulnerata , cumine cibaria deficerent, Nicias et Demosthenes exercitum alia via inare versus no .ctu, munis aeceii sis ignibus, adilucero decernunt.
80. Τῆς δὲ νυκτος τῶ Νικία καὶ Θημοσθένει ἐδόκει,
ἐπειδη κακῶς σφίσι τὀ στράτευμα εἶχε των τε ἐπιτηδείων πάντων ἀπορία ηδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ησαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς τῶν πολεμιων γεγενημεναις, πι ρὰ καυ- σαντας ώς πλεῖμα ἀπάζειν την στρατιὰν, μηκέτι την αυτηνοδῖν, η διενοήθησαν, ἀλλὰ τουναντίον η οἱ Συρακουσιοι ἐτρρουν, πρῖς την θάλασσαν. ην δὲ η ξυμπασα ὁδὼς αυτη ο ἐπὶ Κατά ς τ' στρατευματι, ἀλλα κατὰ τὀ ετερον μέρος της Σικελίας το πρὸς Καμάριναν, καὶ Γέλαν, καὶ τὰς ταυτη πόλεις.
Idque faciunt; sed noetu, et per hostilem te mani, et propinquis hostibus, prosecti Atti ., ut fieri solet in exercitibus, praesertim magnis, terrentur pavoribus, distrahiturque, nec servatis ordinibus pergi Demosthenicariam copiarum pars major.
υσαντες ουν πυρὰ πολλὰ ἐχώρουν ἐν τῆ νυκτί. καὶ αὐτοῖς, οἷον φιλεῖ καὶ πῆσι στρατοπέδοις, μάλιστα τοῖς μεγίστοις, φόβοι καὶ δείματα ἐγγίγνεσθαι αλλως τε, καὶ ἐν νυκτί τε, καὶ διὰ πολεμίας, καὶ πολεμίων ου πολύ ἀπεχόντων, ω σιν, ἐμπίπτει ταραχη. καὶ το Νικίου στράτευμα, ωσπερ
ηγεῖτο, ξυνέμενέ τε, καὶ προυλαβε πολλωρ τὸ δὲ Λημοσθένους, τὰ ημισυ μάλιστα καὶ πλέον, ἀπεσπάσ τε, καἰ ἀτακτότερον ἐχώρει.
καὶ μάλιστα - προσπίπτον τες. repete ἐπέκειντο. II e. 80. ἀπορίs pro απορια cocleeit Eistentaker.; in Vati deinde reis pertum ἀπορίαι. In verbis καὶ κατατετραγατισμένοι ησαν, ubi ore quia desideret, striactura variata est. et Poppo I, 1., p. 270. Hem monet, his omnitura verbia causam contineri, eur κακῶς τὸ στράτευμα εθε. II . καυσαντας Aug., Reg. 3 alii mi
c. 7 καὶ πολε μίων. ll. καὶ ἀποπολ. durissime eollidentidiis verbis, an unum iden, lue nomen reserendis, ἀπεχόντων et lovσιν. igitur in Reis-hel et Popponis sententiam concessi, qui deleri rubent απι , ortum illud, opinor, ex utrinque vicinis - αι et
313쪽
Prima tamen luce perveniunt ad mare, et vla helorina, illine vocabatur, per*unt mi Cacyparin fluvium, in mediam terram liscetistiri, ulli obviam Aihi venturos sperabilia L Siculos, quos arce erant.
σμα δὲ τ ρ εω ἀφικνουνται Ομως προς την θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς την οδῖν την ελωρινην καλουμένην ἐπορευοντο,οπως, ἐπειδὴ γένοιντο - τω ποταμῶ τῶ Κακυπάρει, παρὰ τον ποταμὸν. Γοιεν. ἄνω διὰ μεσογείας' ῆλπιζον γὰρ και τοὐς Σικελους ταυτύ, ους μετέπεμψαν, ἀπαντησεσθαι.
Verum apud eum fluvium quoque praesidium quoddam Syracusanorum inveniunt, et muro valloque transitum praecllisiam; quo vi aperto tetulunt ad Eraneum fiuvium.
Επειδq ae Oisomno ἐπὶ τῶ ποταμῶ, ευρον καὶ ἐνταυθα φυλακήν τινα τῶν Συρακουσίων ἀποτειφίζουσάν τε καὶ ἀποσταυρουσαν τον πόρον ' καὶ βιασάμενοι αυτὴν διέβησάν τε τον πο
ταμὸν, καὶ ἐχώρουν αυθις προς ἄλλον Γπo- H, τὀν Ερινεόν ταυτη γὰρ οἱ ηγεμόνες ἐκέλευον.
Oriente die, ubi Syr. profectos senserunt Atli., confestim eos persequuntur, et sub horam prati tu Demosthenicos milites, qui postremi, tardius lue, nec servatis ordinibus, ibant, disjuncti a Niciae copiis, bo stadia praegressis, adipiscuntur, facileque cingunt equitatu, et in locum muro circumdatum compulsos missilibus petunt, vitata Pugna stataria, sibique parcentes, cum ne sic quidem Ath. effugere posse viderentur.
81. - τουτp δ' οἱ Συρακουσιοι καὶ οἱ ξυνμαχοι, ώς ητε ημέρα ἐγένετο, καὶ ἔγνωσαν τοὐς 'Aθηναίους απεληλυθότας,
ἐν αἰτια τε οἱ πολλοὶ τον Γύλιππον εἶχον εκόντα ἀφεῖναι τοὐς Ἀθηναίους. καὶ κατὰ τάχος διώκοντες, Π ου χαλεπῶς ῆσθα- νοντο κεχωρηκότας, καταλαμβάνουσι περὶ ἀρίστου ἄραν. καὶ
την ελωρινην. v. 66., 70. ea via meridiem versus a Syracusis dueebat, non longe a mari. Ex HE. ἐπὶ εφ - Κακυπάρει. sic Vati, Blc., alii. vulgo παρὰ τω K., quae est glossa, non serenda, cum aequ&tur παρὰ τὸν ποταμόν. e. 8 . S. ῶς
bili. Eraneum idem appellari putat
Miranda; secundum Plantam alio nomine est fiunte ilἈrola. E G-ro.
μενοι. S. o τ α μ ό ν.J glossa. - Ο ί η γε- μονες, duees itineris.
χαλεπῶς διεσώζοντο ἐς τας 'ολπας, liv. . 3, 3. 108. . D'aillelira Ies mota
314쪽
ώς προσέμιξαν τοῖς μετὰ του Θημοσθένους, ἡστέροις τε Ουσι, καὶ σχολαίτερον καὶ ἀτακτότερονJ χωρουσιν, ως της νυκτος τότε ξυνεταράχθησαν, ευθυς προσπεσόντες ἐμάχοντο καὶ οἱ ἱππῆς των Συρακουσίων ἐκυκλουντό τε ὐ ν αυτους, δίχα δη ὁντας, καὶ ξυνῆγον ἐς ταυτό. τὰ δὲ Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν τω πρόσθεν ώς πεντήκοντα σταδίους θῆσσόν γε γαρ ὁ Νικίας
ηγε, νομίζων ου τό υπομένειν ἐν τῶ τοιουτω ἔκοντας εἰναι
καὶ μάχεσθαι σώπηρίαν, ἀλλα τὸ ώς τάχιστα υποχωρεῖν, το- σαμα μαχομένους, ὁσα ἀναγκάζονται. ὁ δὲ Θημοσθένης ἐτυγ-
καὶ ἀτακτ ότερο ν. J glossa exsuperiore capite petita. verbis GIO-λαίτερον χωρουσιν respondet, quod
secluitur, θῆσσόν γε γὰρ ὁ Νικίας
ώς πεντ. σταδίους. vulgo κα- τὸν καὶ πεντήκοντα , sed in major parte eo licum deest έκατον, quod videtur adscriptuni ab iis, qui invenissent καὶ me iciosum. reposuimus
σωτηρίαν τυ υποχωρεῖν ῶς τά τι- στα , tandis quo l'arnice de Don . inaretistit en d ori re, καὶ οὐ πρω-
ώρει μὰλλον η ἐς μάχην ξυνετάσσετο, S. 81. D'aprha cet expost ilest done inui naturet que te corps d aringe de Nicias se trouvat ii linstades de distance de eotui de Dem.
de quatre centa stades dans un
δὲ Φιλοποι μην .... συνέτεινεν εἰς
Μεγάλην πόλιν, ὴμέρα μι- σταδίους πλείονας η τετρακοσίους:
au moment ou lyarnale de Dhni. sutaueinte par les Syracusanis. Dansious les eas la particule καὶ quipricede πεντήκοντα, et qu'on expuique arbitrairement par via, exiga
ῶς. Botli. sve atadia . Cui sic respondet o r. ,, Demosthenes cum hoste confligere coepit inter Cacyparin et Erineum; ni fluvii distabant inter se 6 millia passuunt 3lieues , testo Cluverio Sic. anti P. 183.: non poterat ergo Nicias Demosthenem centum quinquaginta stadiis praevertisse, poterat 50. alioqui Nicias necesse est ultra Erineum proεressus esset; at constat, eum ad ipsam ripam Erinet in collo consedisse. V. cap. 82. θῆσσόν γε. I l. vitiose θ. τε. S. ἐν τῶ το ι Ουτ φr καιρ* δηλονότι. - ἔκόντας εἶναι. v. Μ.
315쪽
THUCYDIDISχανέ τε τὰ πλείω ἐν πόνp ξυνεχεστέρφ ων διὰ τὸ υστέρ' ἀνα
χωρολτι αυτF πρῶτ' ἐπικεχθαι τοὐi πολεμίους, καὶ τότε γνοὐς τοὐς Συρακουσιους διώκοντας ου προὐχώρει μῆλλον ηὸς μάχην ιυνετάσσετο, εως ἐνδιατρίβων κυκλουταί τε υπ' αυ- τῶν, καὶ ἐν πολλῶ θορύβφ αὐτός τε καὶ οἱ μετ' αυτου 'Aθηναῖοι ησαπι ἐνειληθέντες γὰρ ἔς τι χωρίον, ψ κυκλφ μὲν τειχίον περιῆν, οδὸς δε ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν, ἐλάας δε Ουκ ὀλίγας
εἶχεν, ἐβάλλοντο περισταδόν. τοιαυταις δὲ προσβολαῖς, καὶ ου ξυσταδον μάχαις, οἱ Συρακούσιοι εἰκότως ἐχρῶντο ' τὸ γὰρ απο- κινδυνευειν προς ἀνθρωπους απονενοημένους οὐ προς ἐκείνων μῆλλον ην ετι η προς των 'Aθηναίων ' καὶ ἄμα φειδώ τέ τις
ἐγγνετο ἐπ' ε'ραγία ηδη σαφεῖ μὴ προαναλωθῆναί τω, κάὶ ἐν ζον καὶ λ ταὐτp τη ἰδέα καταδαμασάμενοι λήψεσθαι αὐ-
τους. Tani Maviter amictis Atheniensibus eortiniique sociis Syr. et Gylippus primum insulanos ad se transire lubent , promissa libertate; qui uus Paucae civitates parent; deinde eum toto Demosthenis exercitu composuio facta est ea lege, ut armis traditis nemo caedatur, n quo ii vincula conjiciatur, aut sanio necetur. ita se dedunt illi univerat, denumerata omni, quam habebant, pecunia, qua acutorum
. 82. ' ειδη γουν δι ηιέρας θάλλοντες πανταχόθεν τοὐς ωθηναίους καὶ ξυμμάχους εώρων ηδ' τεταλαιπωρημένους τοῖς
τε τραυμασι, καὶ τῆ ἄλλη κακώσει, κηρυγμα ποιο ται Γυλιπος, καὶ Συρακουσιοι, καὶ οἱ ξυμμαχοι, πρῶτον μὲν τῶν νησιωτῶν εἴ τις βούλεται ἐπ' ἐλευθερία ῶς σφῆς ἀπιέναι καὶ ἀπεχώρησάν τινεi πόλεις ου πολλαί' ἔπειτα δ' υστερον καὶ προς τοὐς ἄλλους απαντας τοὐς μετὰ Λημοσθένους ομολογία γίγνωται, ωστε οπλα τε παραδουναι, καὶ μὴ ἀποθανεῖν μηδένα, μήτε βιαίως, μήτε δεσμοῖς, μήτε τῆς ἀν'καιοτάτης ἐνδεία διαίτης. καὶ παρέδοσαν οἰ πάντες σφῆς αυτους ἐξακισχίλιοι, καὶ τὸ ἀρ-
στραφέντες. sic S., ut libri Thucydidei; sed recte L.obeck. ad Ρhryn. p. 29. Olmervat, ἀνειλεῖν idem esse, ii uod ἐξελίσσειν. litur ille malitaυνειληθέντες, sed verosimilius est a Didoto propositurn ἐνεia.., otio 1 recepi. Pilitarchus Caesare S. 66., annotante viro elegantissimo, ἐνειλε το ταῖς πάντων χερσίν. Herodotiis
3, 13. de Aegyptiis, qui sugerant
θέντων δὲ ἐς Μέμφιν. in intra ad hune locum quadrat etiam illi id, quod ex Arriano, Atiab. Alex. M. , b, I 3. atiniit Arii. , οἱ δὲ τοῖς διαραί
νοντας ἀντιμέτωποι ταχθiντες ανείλουν εἰς τον ποταμόν. , , abi ἀνει
λεῖν dicit Arn. respondere voci gallicae refouler, itidemque hic esse
316쪽
31 Iγυριον, ο εἶχον, απαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἀσπίδας υπτίας, καὶ ἐνώλ σαν ἀσπίδας τεσσαρας.
Hos igitur statim in urbem abduxemini SΠ. Nicias autem eodem die ad Eraneum fluvium pervenit, eoque trajecto exercitii in in quodiunioeo e lito collocavit.
Kιὰ τουτους μὲν εὐθῶς ἀπεκόμιζον τ ' πόλιπι Νικίας δὲ καὶ οἱ μετ' αυτου ἀφικνο ται ταύτy τ 3 ποταμὰν τον Ερινεον, καὶ διαβὰς προς μετεωρον τι καθῖσε την
Postridie Sur. adipiscuntur Niciam, eumque pariter se dedere Iubent, quam ille cori litionem, certior factus se clade Demosthenis, accipit ea lege, ut Alti. aumtua in belliini R SI aeusanis taetos restituant obsidibus datis, nune autem salvi dimittantur.
83. Οἱ δὲ Συρακουσιοι τρ υστεραία καταλαβόντες αντον ἔλεγον, οτι οἱ μετὰ .sημοσθένους παραδεδώκοιεν σφῆς αυτους, κελευοντες κἀκεῖνον τὼ αὐτο δρῆν. ὁ δ' ἀπιστῶν σπένδεται ἱππέα πέμψαι σκεψόμενον. ώς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε πάλιν παραδεδωκότας, ἐπικηρυκευεται Γυλίππφ καὶ Συρακουσίοις εἶ ναι σοφος υπω 'Aθναίων ξυμβῆναι, οσα ἀνάλωσαν χρῆματα Συρακούσιοι ἐς τον πόλεμον, ταυτα ἀπολυναι- ωστε την μετ αντου στρατιὰν ἀφεῖναι αυτους μεχρι Ου δ' ἄν τὰ χρή
ματα ἀποδοθὴ, ἄνδρας δώσειν ωθηναίων Ομήρους, ἔνα κατὰ
Sed eum non audiunt hostes, et eireumventum undique impugnant, etiam frumenti et rerum necessariarum inopia laborantein. nihilominus tamen Atti., ubi nocte quieverint, postrictio iter pergere decernunt. sed mane arina sumentes non latent Syracusanos: ita lue rursus ea deponunt praeter trecentos viros, qui pereuptia praesi sita noctu abierunt, ut poter ni.
Οἱ δὲ Συρακούσιοι καὶ Γύλιππος οὐ προσεδέχοντο τοὐς λόγους, ἀλλα προσπεσόντες καὶ περιστάντες πανταχόθεν ἔβαλ- λον καὶ τούτους μέχρι ὀψέ. εἶχον δε καὶ ουτοι πονηρως σίτου τε καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἀπορία ' νως δὲ, τῆς νυκτος φυλάξαντες τὸ ησυχάζον, ἔμελλον πορευσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί τε τὰ οπλα, καὶ οἱ Συρακουσιοι αἰσθάνονται, καὶ ἐπαιώνισαπι γνόντες δὲ οἱ 'Aθηναῖοι, οτι Ου λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν πλὴν τριακοσίων μάλιστα ἀνδρῶν Ουτοι
δὲ διὰ τῶω φυλάκων βιασάμενοι ἔχώρουν τῆς νυκτος, P ἐδύ
ναντο. κατέθεσαν, stolverunt. CL, si
tanti est, Herod. 9, 109., Xenoph. r. 3, I, 37., Aristoph. Nub. 246.,
Μαθῖσε. ,,In fine eni'. καθισε cum Blc. et Poppone edidi, cum eodicea plerique exhibeanι καθεῖσε, de qua forma vid. Ualchen. ad Ho rodot. 4, 79. cf. Thue. 6, 66. ibique annot. tile. 83. ἔνα κατὰ τάλαντον. CL3, 70., Dorv. ad Charit. p. 286. E
317쪽
onia luce Nicias prosectus cum em Ru non minus quam antea vexatur, properantque Ath. Assinarum fluvium, ut eo trajecto et liberentur ab his miseriis, et sitim sedent.
84. Νικίας δε, μειδὴ ῆμερα ἐγένετο, ἡγε την στρατιω
οἱ Συρακουσιοι καὶ οἱ ξυμμαχοι προσέκειντο τον αυτὸν τρόπον, πανταχόθεν βάλλοντές τε, καὶ κατακοντίζοντες. καὶ οἱ 'Aθηναῖοι ηπείγοντο προς τον υσσίναρον ποταμν, αμα μὲν βιαζόμενοι υπὸ τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππεων τε πολλῶν, καὶ του αλλου οφλου, οἰόμενοι ρῆόν τι σφίσιν ἔσεσθαι, ἐν διαβῶσι τον ποταμον, αμα ' δὲ υπὸ τῆς ταλαιπωρίας, καὶ πιεῖν ἐπιθυμία.
TOυIgitur, ubi accesserunt, jam nullo amplius oriline servato insiliunt in numen unusquisque primus transire eupiens, hoste prohinente magna eum molestia, quia consereti ire cogebantur, aliis super alios cadentibus, seque invicem conculcantibus; partim etiam in spicula et arma incurrebant, qui statim perierunt; partim implexi secundo numine ad ulteriorein ripam deserebantur.
Ως δὲ γίγνονται ἐπ' αὐτῶ, ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ κόσμP ἔτι, αλλα πῶς τέ τις διαβῆναι αυτὸς πρῶτος βουλόμενος, καὶ οἱ πολέμιοι ἐπικείμενοι χαλεπῆν ῆδη την διάβασιν ἐποίουν ' ἀθρόοι γὰρ αναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις, καὶ κατεπάτουν, περί τε τοῖς δορατίοις καὰ σκεύεσιν οἱ μὲν ευθυς διμφθείροντο , οἱ δε ἐμπαλασσόμενοι κατωήεον ἐς τα ἐπὶ θάτερά
γε του ποταμο s. Ibi vero Syr. circumstantes in loco praeeipiti desuper seriebant plurimus, cupida bibentes, et inter se in alveo fiuvia perturbatos; Pelo-PO inesti liuo siue descendentes trucidabant milites transeuntes, statimque aqua corrupta est, sed nillilominus coeno ac sanguine pollu-tani bit,obant, multique de ea inter se digladiabantur.
Παραστάντες δὲ οἱ Συρακουσιοι, ἐν δὲ κρημνῶδες,ὶ ἔβαλ-
8Φ. Aasinarum Cluverius Falco-t ara nune appellari dicἱt; Smytii. autem vocat Asinaro, fluvium altis et praecipitibus rapis, exeuntem, ut ait, in mare prope Ballata di Noto, quae est parva statio navium aput,
prominentiam terrae, clare expres
miseriam istam otc. ἀπο τῆς ταλ ., quemadmodum απὼ δείπνου, post coenam, et similia, dictitatur. passim hae praepositiones coiisusae in exemi laribus.
1 όμενος. x, reserendum est adsequens καὶ οἱ πολέμιοι. mutata straetura haec ita dici poterant, καὶ πολεμίων ἐπικειμένων χαλεπὴν τὴν
δια8ασιν ποιούντων. etiam c. m. in verbis άναλαμβάνουσί τε τα οπλα, καὶ Οἴ Συρακουσιοι αἰσθάνονTαι, re latio harum particularum obscurior quidem est, sed a Thucydidis eoa- suetudine non aliena. - ἐμπαλασσόμενοι κατέψήεον ἀντὶ τοὐ πλεκόμενοι κατέπιπτον. Eustath. ad Ilom. I l. p. 527. Rom. ἰστέον δὲ,
Oeta Aiχιος Αιονυσιος μέμνηται του Θουκυδίδου εἰπόνtος τυ εμπ αλασσόμενοι ἀντὶ του ἐμπλεκόμενοι, περιπειρόμενοι δόρατι, φυρόμενοι. sic otiain Favorinus. Bh.
318쪽
λον ανωθεν τοὐς Ἀθηναίους, πίνοντας τε τοὐς πολλοὐς ἀνέ-νους , καὶ ἐν κοίλω ὁντι τ' ποταμῶ ἐν σφωιν αυτοῖς ταρα σομένους. οῖ τε Πελοποννησωι ἐπικαταβάντες τοὐς ἐν τP π
ταμ' μάλιστα ἔσφαζοπι καὶ το υδωρ ευθυς διέφθαροο, αλλ' ουδεν ησσον ἐπίνετό τε ὁμου τ' πηλῶ ίματωμένον, καὶ περι--χW0ν ην τοῖς πολλοῖς.
Tandem acervatis mortuis, perditoque exercitu partim in amne, paruit , illini fugit, caeso ab equitibus, Nicias se dedit Gylippo, ut de se ipso liuidem arbitratu suo statuat, militum vero vitae pareat. Igitur stylippus eo a capi jubet; et reliquos quidem, qui non erant occultati,
quorum magnus suit numeras, vivos atat emini Srr.; missis autem, qui persequerentur trecentos illos, noctu elapsos, etiam hos comprehemierunt.
85. Πλος δὲ, νεκρῶν τε πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ηδη κεμμένων ἐν τῶ ποταμῶJ, καὶ διεφθαρμένου τοὐ στρατευματος,τos μὲν κατὰ τον ποταμὸν, του δὲ , καὶ εἴ τι διαφυγοι, υπὸ τῶν ἱππέων, Νικίας Γυλίππφ εαυτὸν παραδίδωσι, πιστευσας
μῆλλον αυτῶ ' τοῖς Συρακουσίοις, καὶ εαυτῶ ρὶν χρῆσθαι
ἐκέλευεν ἐκεῖνον τε κάὶ Λακεδαιμονίους, ο τι βουλονται, τοὐς δε αλλους στρατιώτας παυσασθαι φονευοντας. καὶ ὁ Γυλι
πος μετὰ τουτο ζωγρεῖν ηδη ἐκέλευε, καὶ τους τε λοιποὐς,οσους μ' ἀπεκρυψαreto, πολλοὶ δὲ Ουτοι ἐrisorio ) ξυνεκμμιοαν ζῶντας, καὶ ἐπὶ τοὐς τριακοσίους. οῖ τqν φυλακὴν διεξῆλθον τῆς νυκτὸς, πέμψαντες τοὐς διωξομένους ξυνέλαβον.
Pauci horum militum in commune redactii suiit; militi surrepti, quibus omiis Sicilia repleta fuit, quia non e pactione, ut Demosthenis, capti erant. plurimi autem perierunt cum strage ista maxima in hoc bello, tiini in ulnere isoquentibus hostium incursionibus. multi L men etiam effugerunt, alii statim, alii deinde ex aervitio, qui quidem Catanam se re Perunt.
I ὁ μὲν ουν ἀθροισθὲν του στρατευματος ἐς τὸ κοινὸν οὐ πολῶ ἐγένετο, τὸ δὲ διακλαπὲν πολύ καὶ διεπλήσθη πῶσα Σικελία αυτῶν, ἄτε Ουκ απὸ ξυμβάσεως, ωσπερ τῶν μετὰ μοσθένους, ληφθέντων. μέρος δέ τι μυκ ολίγον καὶ ἀπέθανε ' πλεῖστος γὰρ δὴ φόνος ουτος, καὶ ουδενὸς ἐλάσσων, τῶν ἐν τφ σικελικῶ πολέμs τουτ' ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς ἄλ-85. τῶ ποταμῶ.l glossa, verbis κατὰ τὰν ποταμὸν adscripta et in ordinem recepta, ut fieri solet in hoc genere. διεφθα ρ μέ ν o v EOυ στρα-T ευμ ατ ος. Diodoma p. 340. Πως τῶ 'I σινάρν π αμῶ περικυκλώσαντες ἀπέκτειναν μὲν μυριOve ὀκτακισχιλίους, ἐζώγρησαν δε 1 πτακισχι
ta obvia in eondicionibus deditio. nunit 2, 4.3 4, 69., de via Staplianus in Append. ad Scripta al. de
διεπλησθη πῶσα Σικελία αυτῶν. Plutarchus in vita Nietaoc. 29. memoriae prodidit, Euripidis
versibus nonnullos servatos Atheniensium. Πh. σικελικφ. S. et Tufanus pro pter verba Q. M. extr. conjiciunt
319쪽
λαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ την ποροίαν συχνας γενομένας Ουκ Oλίγοι ἐτεθνηκεσαπι πολλοὶ δμως καὶ διέφυγον, οἱ μὲν καὶ παραυτίκα, οἱ δὲ καὶ δουλεύσαντες, καὶ διαδιδράσκοντες Γστερον. τουτοις δ' ην ἀναχώρησου ἐς Κατάνην.
Syracusani et eortini socii, cum tivis spoliisquo in urbem reverat, ceteros quidem illorem in lapicidinas de lucunt, Niciam vera ei Demostheneni interiiciunt, invito Gylippo, qui ducibus inimicominire litum suum ornare voluerat; quorum alter invisissimus suit Spartania propten res gestaa Sphacteriae et Puli, alter ob easdem acceptissimus, quia suasu ejus Ath. captos illos di iniserant.
86. Συναθροισθέντες δὲ οἱ Συρακουσιοι, καὶ οἱ ξυμμαχοι,τοῶν τε αἰχμαλώτων οσους ἐδυναντο πλείστους καὶ τὰ σκυλα ἀναλαβόντες, ανεχώρησαν ἐς την πόλιν. καὶ τους μὲν ἄλλους ' ναίων καὶ τῶν ξυμμαχων, ὁπόσους ἔλαβον, κατεβίβασαν ἐς τὰς λιθ Θομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι νομίσαντες την τήρησιν, Νικίαν καὶ Λημοσθένην, ἄκοντος Γυλίππου, ἀπεσφα
ξαν. ὁ γὰρ Γυλιππος καλὰν τὰ ἀγώνισμα ἐνόμιζέν οἱ εἶ
ναι ἐπὶ τοῖς αλλοις καὶ τους αντιστρατηγους κομίσαι Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ τον μὲν πολεμιώτατον αυτοῖς εἶναι, --
μοσθέν ν, διὰ τὰ ἐν τq νήσω καὶ Πυλν, τον δὲ διὰ τὰ αὐτὰ
ἐπιτηδειότατον' τους λαρ ἐκ τῆς νήσου ἄνδρας τῶν Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς πείσας τοὐς ω ναίους ποιήσασθαι, ῶστε ἀφεθῆναι. ἀνθ' ἄν οῖ τε Λακεδαιρόνιοι
ῆσαν αυτῶ προσφιλεῖς, κἀκεῖνος ουχ ηκιστα πιστεύσας εαυτὰν τῶ Γυλίππω παρέδωκεν.legendum eme ελληνικῶ. -Nobia τας Σπιπολας ῆσαν, σταδίου μῆκος, non ita videtur: nam priniunx e. 87. τε ευρος δυο ησαν θι ἐν luc. aperte de exitu totius expe- αὐταῖς τοὐ. χρονου τοσομον δια- ditionis siculae loquitur, hic autaru τρίψαντες ἄνθρωποι, ῶς καὶ γεγα- de clade, quam ad Assinariam Ath. μηκέναι ἐκεῖ, κ. παιδοποιῆσαι. καί acceperunt; deitiine num iam noster τινες τῶν παίδων ἐκείρον, αηδ scriptor bellum peloponnesiae ni τον πώποτε πόλιν ἰδόντες, οτε - - Ωληνικον πόλεμον τολυν appella- έ κούσας ηλθον, κῶ. εἶδον πους
86. τὰς λιθοτομίας. Cic. bromani, omisso articulo. ήγουν --VGr. 5, 27. Lautumrara sic, sed men- λακήν. S. . dose, puto, pro linotomias, vel G- ἄκοντος Γυλίππου, απέ- tomias. recusancia omnes audι- σφαξαν. Apud Diodorum 13, 32. stis, plerique nostia. Opus est in- Gylippus Niciam graviter incusat, et gens, mamiseum, regum uo - suppaleio dignum censot. cum Thu-rannor m; totum ex actas in inia cydide confiniit Philistus stam. 46. randam altitudinem depresao, et p. I68. GδIl., et Plutarchus, Nic. C. multomim operia penitus exesso; 28. Diod rus Tim in videtur a nihil tam elavsum ad exutis, nihil emus, qui teste Plutareho l. l. tum aspium Mnvique, nihil imn tu- dein mulidit. - ἀγώνισμαι δο- tum ad eustodias, nee feri, nee ξαν, ἔπαθλον. Πle. Muari potest. Aelianira V. H. I 2, ῶστε αφaθῆναι. Commixtae M. As ἐν Σικελία λιθοτομίαι περi milii videntur duae auuiirae, πρου-
320쪽
Sed quidam Syr., quos fama fuit enim illo eo ultassa, veriti, ne q-estione habita prosperas ipsorum res perturbaret, pariterque Corinthii , metuentes, ne pecunia, quae ei suppetet at, cormiptis Custodibus, ausi geret, denuocatie novas res moliretur, auctores fueriint foesia necandi viri omnis virtutis studiosissimi.
των Συοακουσίων τινὲς, ῶς ἐλέγετο, οἱ μ ν δείσαντες, υτι πρὸς αMὸν ἐκεκοινολγγ'ὶντο, μη ρασανιζόμενος διὰ τὰ τοιολο ταραχὴν σφίσιν ἐν ευπραγία ποιησy, αλλοι δὲ, καὶ ουχ ῆκιστα οἱ Κορίνθιοι, μὴ χρήμασι δὴ πείσας τινὰς, υτι πλουσιος ην, ἀποδρὰ, καὶ αυλς σφίσι νεώτερόν τι ἀπ αυ- του γένηται, πείσαντες τους ξυμμάχους, ἀπέκτειναν αυτόν. καὶ ὁ μὲν τοιαύτη η οτι ἐγγύτατα τούτων αἰτία ἐτεθνήκει, ῆκο- στα δὴ ἄξιος ων τῶν γε ἐπ' ἐμοs Ἐλλήνων ἐς τομο δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ την πῆσαν ἐς αρετὴν νενομισμένην ἐπιτηδευσιν. In lapies linas autem deductos Syr. Initio dure habuerunt, in loco e
presso, neque tecto, primum solium aestivoruin calore, dein frigore noctium autumnalium, amictos, et laetore stercorum mortuorumque, Cum vulneribus, tum victus mutatione, same, alti, omnibusque taliseon lutonia miseriis cruciatos.87. Toὐς δ' ἐν ταῖς λιθοτομίαις οἱ Συρακούσιοι χαλεπῶς τοὐς πρωτους χρόνους μετεχείρισαν. ἐν γὰρ κοίλω χωρίω ὁ τας πολλοὐς οι τε ηλιοι το πρῶτον καὶ τὀ πνῖγος ἔτι ἰλυπει διὰ τὸ ἀστεγαστον, καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τουναντίον μετοπωριναὶ καὶ σωχραὶJ τῆ μεταβολῆ ἐς ἀσθένειαν ἐνεωτέρι-
ωπι πάντα τε ποιούντων αυτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῶ αυ-
τφ, καὶ προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοs ἐπ' ἀλλήλοις ξυννενημένων, οῖ ἔκ τε τῶν τραυμάτων καὶ διὰ την μεταβολὴν καὶ τὰ τοιο τον ἀπέθνησκον, καὶ ὀσμαὶ ῆσαν οὐκ ἀνεκτοὶ, καὶ λιμῶ ἄμα
θυμήθη ἀφεθῆναι, ει σπονδὰς ποιφσασθαι ωστε ἀφεθῆναι. Ine. δ ιὰ τη ν - ἐπιτήδευσιν. olim luebatur διὰ τον νενομισμένην ἐς τό θεῖον ἐπιτήδευσιν. Verba x. θεῖον desunt CasM, Aug., PH., R., Vati, Reg., Marc., F., Gr., D. , I., E., R., Mosqu., M., Ar., Chr., Vali., S., ex quitatis eass., Vati, C., FG, or. , D. I., marg. Cl., et cum N. R., διὰ την πῶσαν ἐς ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδ. praebent, quod ad litaurenturii receperunt Bh. ec oli., et P. uncia inclusum. lidem verba τὀ θεῖον, quae haud dubie adser psit alio uis, qui respiciebat ad lo-eum 7, 77. ποiλὰ ψω ἐς θεους -- μιμα δεδιήτημαι, expunxemant. r cis quidem . noth. - opponitur 4 νενομισμένη ἐπιτηδευσις Niciae, quae civem optimum et modestum designat, τῆ ἐς τὰ ἐπιτηδευματα οὐ δημοτικῆ παρανομίφ, quam supra 6, 28. Alcubiadi ab Atheniensibus objectam esse scribit Thucydides. Ex
pluralem Oί ηλιοι aegium significare, docet Stephanus, quod idem gravius etiam designat πνιγος, eratiehendenit . xὁ πρῶτον reser ad autumni Initium. Verba καὶ ὀλι φ ex Vat. ccesserunt. - καὶ ψυχραί.J
τήματα εἰωθασι καλεῖν. S. in eandem sententiam accipiendus est locus 4, 97. καὶ ο σα ἄνθρωποι ἐν δε- βμφ δρῶσι, πάντα γίγνεσθαι αὐτό-