장음표시 사용
391쪽
νοι πάλιν τὰς των καιρων . υπερβολας οὐ φέρουσιν, αλ α χωμῶνα μεν απὸ Θράκης λ μὶ τα θερμότερα φευγουσι κώ εις τὴν ΑΘ κνων διατρίβουσι. Παλιν ὀὲ, οτε χειμων, τον αυτὸν διανυουσι δρόμον. κ, ἐὰν πετομένων αὐταν πνεύματα ποιητικα ἐμπεσς χρομωνος, άκέτι η πασρη τον α-ον ανυουσι δρόμον, αλα φευγουσι τα πνεύματα ἐε ὐποςροφῆς, άτα- πτως ποιουσαι τὰς πτέσεις μετα κλαγγης Ἀμ ψόφου του χειμωνος. Βοασι δὲ πάλιν ως εδόμεν όταν ἀς τα Θερμα των τόπων ἐν χειμωνι γένωντ ' φησι γαρ - οτε τὸν αυτὸν άνυο
,,Φραύεο ὀ' αντε έαν γερανων φωνης ἐπακούσyς.,ἰΤψόθεν νεφέων ἐνιαύσια κεκληγυίης.,mτ' αροτοῖό τε σημα φέρει, κω χάματος ωρην,,Δεικνύει ὀμβρινοῖ. Eν εὐδία ουν καν παλιρροθιοι κ άτάκτως φέροιντο, αλα λειόν τινα τὸν απον αποτελουσι δρόμον. Ums. 28o. Oὐὀε παλις ρόθι οιJ Πνεύματος σκληροσόντος, δια την πύκνωσιν του αέρος, παλινδρομοῖσιν η γερανοι ' ένδε ἀκυμωνι κώ κεχυμενω κονὶ λάω, κω ἀπτούς- εὐδρομουσιν. Uers. 283. Osιὲ σεληνηJ Τουτο εἶπεν, σπειὀὴ ή σελήνη ἐπισκεπει τω ἰδίω φωτὶ κνὶ ἀμαυροῖ τοῖς άςέρας των ο ρανίων άςέρων σε αἴφνης σκοτεινων γινομενων, χειμὼν ες . Iers. 289. Και χῆνaςJ Τούς τε χῆνας ηπι τα λοιπαεφεξῆς, α καταλέγει ορνεα, ταραχωδως ηπι μετα πολῆς κινούμενα κραυγῆς, σύμβολή, φησι, γίνοντο χειμωνος ' τῆς γαρτον ἀερος ἀκρασίας άσθανόμενα, οὐ φυλάττουσι την προτεραν εὐκοσμίαν. Το-ἐπειγόμενοι, αντὶ του ἐξίασιν ῶς καταν μiν , κατί φωνῆς τινος πλειον του εἰωθότος βοσκόμενοι, διατο μηκετι δύνασθαq εὐχερως έξελθ -βοσκηθῆνη όκ του χθωνος του γενομένου.
392쪽
κως, ηπι η πολύγηρα ουν κορών , ομα κρώζουσα νυκτος, χα- μωνός μι δηλωτικε 'Uers. 29 r. Καὶ ὀψὲ βοωντεJ Κον προς την ἔσπέραν βοῶντες οἱ κολοιοὶ, σῆμα εισιν χειμωνος, ἔταν ἐσπερίζοντος του καιρῶ κοίτου φροντίζουσι ' βοωσι δε χαριν τῆς αυτῶν κοίτης' ως γαρ οπομεν, προ του χειμωνος ἔρχοντη αὐτοα ΤῶM βοωντε, δυῖκω ἀριθμω ἐχρήσατο ἀντὶ πληθυντικοῖ ' τουλο ρ ἔθος αὐτω ο . Ομηρος οἶδε. Vers I92. Και σπίνοςJ Εἰδού ορνέου ' τα δὲ, μα σπίζων οIν ο σπίνος ὐπὸ τον ορθρον φθεγγόμενος, ηπι παντα ταορνεα, φησιν, ἔκφεύγοντα σο πέλαγος δια την ψύειν, σημεια
394쪽
- ακωμένω ζύοντι. Ἀλως ' ἐαν ροντος ανθρακος τουτέτι καιομένου κώ της ἐπ αυτου φλογος ῶς με εὐ ἄσπερ νεφέλη τις γένητο , χαλαζης το τοιοῖτο σημειον. Λευκὸν δὲ δεῖ φαντάζεσθ' τον ανθρακα, δια την πεπηγυῖαν τέφραν, κ, ῶκόπως τὸ τοιοῖτο σημειον χειμῶνος ' i γαρ του αέρος ψύξις τοραύ-
σημεια ' ο μὲν γαρ τῆς πρίνου καρπὸς σύμμετρος οῦν, τοιοῖτον χειμῶνα δηλο ' o δὲ πλέων τοῖ συνμους, πλέονα αὐχμόν. Αλως' μεταβέβηκεν εεῆς ἐπι τα τῆς γεωργίας σημεια κώ νυνιιώκειν πειρατ μας κ' φησιν, οτι πρῖνοι κώ σχῖνοι μετρίαν την καρποφορίαν ἔταν εχωσι , αυχμηρὸν τὸ τέλος σ3- μουνουσιν. AIμεν ουν πρῖνοι μi υπὲρ τὸ δέον εὐποροῖντες, μακρὸν ἐσόμενον τον χειμῶνα σημαίνουσιν ' σαν Γ πολυφορῶσι περὶ τα εσχατα μέρη τοῖ θέρους, βλάβην τοῖ σιτικοῖ καρποῖτιν σομένην ὐπὸ αὐχμοῖ. N δὲ τοῖ σχίνου καρποφορία τρισ-ση τυγχάνει' τρις γαρ τοῖ ἐνιαυτοῖ ἀνθει, κ- τρις τελεσφo- ρῆ ' κνου ἔκδεν καρποφορία ιδιον σημον ποιει ' σαν γαρ Ω πρω- τος καρπὸς κατὰ τρόπον γένητ*, πρώiμον δεῖ τὸ θέρος προσιοκαν' ειν Ω ὁ δεύτερος, κατὰ μέσον καιρὸν τῆς θερέας κράσ- νονα σ3μαύνει ' ἡ δὲ τρίτος, τον ἔσχατον.
395쪽
τητι αντ ' τῆ πυρί αἴτη τοίνυν η πρῖνος, ξηρά τις Ουσα την φύσιν, τοῖο ὐγραύνουσι τέρπετ' ' κ, όταν χρομωνος ' οντος, σφοδρο υγρὸν γίνητο*, τὸ περιέχον τy ἡρω τι ησθῶσα, καρποφορα, κώου δηλοῖ τον ἐσόμενον μέγαν χειμωνα ' ὐφ' ου τηρύγρασίας μεταλαβοῖσα ἐκαρποφόρ σε. Θαμινης δὲ, τνς συνεχῶς φυομεν ς ' ἀκύκλου τρίτον γαρ του χειμῶνος φύετ . ο δὲακυκλος ὁ καρπός έδε της πρίνου ' η- Ομηρος, δεΠαρα ἐ' ακυκλον, βαλανόν τε. Κατα μέτρον δὲ εχουσα , αντὶ του, συμ- μετριος εχουση των καρπων. Φησὶν όυν ψὶ Θεόφραςας, ἔτι
α λων πεφύκασι. Πολυν ἄν καρπὸν οὐ φέρει, μν μη ός βα- Θοο υγρανθε. Εἰκότως ὼυν τν τοιούτων αφορία καταμαντε δε τ' περι των σπερμάτων οἱ γεωργοι μιας ομίας ουσης, ὀί ης ἀμφοτέρων / πολυκαρπία. Εἰ δὲ ύπερβαλ. ι σου καρπου τοπληθος, οὐκ ἀγαθὸν σημαιογ' αμετρον γαρ ἐπομβρίαν κώ
χως βαρυνθέν τω καρπω παντελως, τουτέςι μη λίαν εχοιεν
396쪽
ουν μίαν κράσιν συνεχοντων, πρῖνος, σχῖνος, σκύ αα, πυρός. ουτον Πλούταρχος.
397쪽
σπερματικης δυνάμεως κινητικη ' διαχυθὸν γὰρ το σωμα κν το πνευμα τν ανέσα, ευρουν γίνετ , . ὁπόθερμον εις ὀμμας αγωγοῖς ἐπὶ το της γενέσεως εργον. Διὸ κώ οἱ παλαιοὶ τον Διόνυσον Ἀ Δ μητρα συγκαθιέρωσαν, αινιττόμενοι το τῶνιμον της υγρότητος. 'm Ουν τα δένδρα ἀσθενήσαντα διανθειτν ευκρασία ἐπιόντα την ἐπιρρέουσαν τροφην, Οἴτω ον τα ισαδε υτρῶ αέρι κνη μαλακφ ο σπέρματι. ' Οἴως Ἀπολινάριος. Αλωο ' συες Θ λει κ, πρόβατα κ αἶγες, ἔταν μομέναν--την των ἀρρένων οχευσιν, ἐπιτρέψαντα ἐπιβαίη τοῖς άρρέσι, μέγαν χειμωνα ηπι οὐκ ἐλαττονα τον απὸ νων σφηκων σημίνουσι ' δταν δὲ μη προλαμβών - προHρημένα τεν μίειν, ἀλ-λα βραδιον του ειθισμένου καιρου ὀχεύν, εὐθυμίαν τοῖς πένη- σι παρέχοντα , οτι μ' ἔχοντες εὐπορῶν ἐσθημάτων, προσδοκωσιν Εὐδιεινότερον εσεσθη τον χειμωνα. ' θήλει- δὲ θύες, κώ ταλα γάρ τα ζωα ἐπιθυμητικως εχουσι συνουσίας ιν τω χρομωνι, τότε γαρ εωθεν του Θρούοντος, - Θερμὸν
ροῖς κώ ανόμβροις ετεσι τα ζωα πρὸς συνουσίαν άπρο ἀδια την τῶν σωμάτων νγρότητα ολίτην ουσαν βραδύτερον δρμ ΟΘεν κών ομ ὁρῶντα την συνουσίαν εὐθυμίαν παρέχουσι τοῖς
γεωργοῖς ' i γαρ πλέων ἐπιθυμία ἐξ υγρότητος πλεοναζούσης
398쪽
αμπη την Θεράαν γεωργίαν γεωργος, γέγηθεν' ακόλουθοσυρ ο χειμὼν γίνετα τω ταω τεραναν διάρματι ' οταν γαρ προλαμβανωσι τρο μετάβασιν, κώ κατα μέζονα ποιωσι την πτησιν, πρώῖμον ὀ λοῖσι το δ ος' ἔταν δε ταῖς αὐτοῖς τόποις βραδύνωσι, κή αναχωροῖσαν βραδείαν την πτησιν ποιων ζ .. μη συνηθροισμεν φέρωντ , ὀψε γενησόμενον τον χειu
να σημασουσι, την παρολκνν των γεωργῶν χρησιμωτεραντοῖς γεωργοῖς. .
ρου την γην τοῖς ποσιν ὀρύσσουσιν , τας ὀὲ κεφαλας πρcς βορέαν ἀνατάνουσι, χειμὼν γενμεταν μεγας κατα την των πλει-
άφων δόσιν ' ἐαν δὲ μαλον ὀρύττωσι, μέζονα δεῖ τον χειμῶνα προσὸέχεσθα , κώ ασύμφορον φυτοῖς τε υ τῶ σιτικῶ καρπῶ πολην γαρ έσομένην χιόνα σ3Miser, ὐφ' ης συμβῆσεται τονιν τῶὰ χώρους τρυφερὸν ἔντα, κ, μηδέπω επὶ τοσοῖτον με - κότα, ἄστε - μαραύνεσθα , ηπι ξηρανθ υπὸ της ψυχρῶ τητος ' ει γαρ ετύγχανεν ἰσχυρὸς, ὁ γεωργὸς οἰκ αν ἐδεδοίκει την ἐκ τες χιόνος βλάβην.
399쪽
δια πλῆθος θερμότητος, ετις δια την πωθεν πυκνότητα κλάετη τοῖς Φόοιο. Ει δὲ πλέον ορύττει την την τα γα, ὁ χροιιῶν βλαβερώτερος κώ φυτοῖς κνή ἀρότροις. Ευχου ὀὲ
πλέονα χιόνα. σημῆον γαρ καρπου, μειδῆ ριζουσι τα σπέρματα μαλον ἐπεχόμενα της ἐπὶ τα ανω αὐ σει ' κομῆτα δε αςέρες, αὐχμου σημαον, ωερβαλλοντος του θερμοῖ - του ψυχροῖ. Uers. 332. Mα λα κεν τό τε δ Εσωσαν δὲ κατα ἐκεῖνοντον καιρον ατέρες τα κατα φύσιν σώζοντες κατ ημα καθαροὶ υβ ανεπιθόλωτοι ' μηδὲ οἱ καλούμενοι κομῆται Θεωρ θἀησαν,
ρω, οτι λπι φθινοπωρινο- άνατέλ&ουσιν η πλειαδες' αυτη ουν κατερχόμενα , καμῶνα φέρουσιν.
ακολουθῶ, το χαίρειν τον γεωργόν' ό δὲ νους, οπως τις εὐθέως προσῖεχόμενος Σούρν, μ' ουν ὀρωρύχοιεν λίαν οἱ βοες. ου γαρ κατα κόσμον, ἀλα χαλεπὸν κω τεταραγμένον τον αὐα μ 'νύουσι. ΚΗ χειμὼν αν ἔν πολλ ιν ταῖς αρούρως, ἐπι τν μν' πω κεκριμένν κ, ἰσχυρα πόα των ἀταχύων, προς το χιόνα ὀίνασθε φέρειν, ηπι τοιοῖτο ψύχος αναδέξασθαι. Uers. 3 9. M ὀ' a Iaν καθύπερθaνJ Τους κομμας οἱ Πυθαγορικοὶ τοῖς πλανομένοις συγκατηρίθμουν, κατα μα κρας ανακυκλήσειέ χρόνων, αδ πε αδων προφαινομένους, εν το τον υποτιθέμενοι κατα τα βόρeiα, έκτὰς τοῖ ζωδιακοῖ κώ
400쪽
άν ah των πλανητων, ἐκτος σούτου του τόπου ταινόμενος. Κρὰ εἴπερ εἶς των πλανήτων πάντως αν κόψ τας τούτου περιόδους οἱ