Polybii Historia edidit Ludovicus Dindorfius

발행: 1866년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

μασι, και πάσας ἀπολέσαντες τὰς ἐν αυτοῖς ἐλπίδας, ἐπρέσβευον προς τους Αἰτωλοὐς καὶ τὸ των πιαιῶν ἔθνος, δεόμενοι μεθ' ἱκετηρίας σφίσι βοη-2 θεῖν. οἱ δε κατελεήσαντες τὰς συμφορὰς αυτῶν ουπήκουσαν, καὶ μετὰ ταυτα παραβοηθουντες ηκον 3 εἰς Ελικρανον. οἱ δε την Φοινίκην κατασχόντες,

τὰ μὲν πρῶτον παραγενόμενοι μετὰ Σκερδιλαίδουπρος τὸ χωρίον παρεστρατοπέδευσαν τοῖς βεβοηθη- 4 κόσι, βουλόμενοι συμβαλεῖν. δυσχρηστουμενοι δὲ io διὰ τὰς δυσχωρίας τῶν τόπων, ἄμα δὲ και προσπεσόντων παρὰ τῆς ΙΠυτας γραμμάτων, δι ύν ωετο δεῖν αυτοὐς την ταχίστην εἰς οἶκον ἀναχωρεῖν διὰ τό τινας τῶν γλλυριῶν ἀφεστηκέναι πρὸς τοὐς Λαρ-5 δανεῖς, ουτω λεηλατήσαντες την πιπειρον ἀνοχὰς 156 ἐποιήσαντο πρὸς τοὐς υπειρώτας. ἐν αις τὰ μεν ἐλευθερα σώματα καὶ την πόλιν ἀπολυτρώσαντες αυτοῖς, τὰ δὲ δουλικὰ και την λοιπὴν σκευὴν ἀναλαβόντες εἰς τοὐς λέμβους, οἱ μεν ἀπέπλευσαν, οἱ δὲ περι τον Σκερδίλαιδον πεζῆ πάλιν ἀνεχώρησαν 2 i διὰ τῶν παρὰ την 'Ἀντιγόνειαν στενῶν, ου μικρὰν Ουδε την τυχουσαν κατάπληξιν καὶ φόβον ἐνεργασάμου μενοι τοῖς τὰς παραλίας οἰκουσι τῶν Ἐλλήνων. ἔκαστοι γὰρ θεωρουντες την ὀχυρωτάτην ἄμα καὶ δυνατωτάτην πόλιν τῶν ἐν τῆ μείρω παραλόγως ροουτως ἐξηνδραποδισμένην, ουκέτι περὶ τῶν απὁ τῆς

χώρας ήγωνίων, καθάπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρ

νοις, αλλὰ περὶ σφῶν αυτῶν και τῶν πόλεων. 0 Οἱ δ' υπειρῶται παραδόξως διασεσωσμένοι, τοσουτον ἀπεῖχον του πειράζειν ἀμυνεσθαι τους ηδι- a κηκότας ἡ χάριν ἀποδιδόναι τοῖς βοηθησασιν, ωστετουναντίον διαπρεσβευσάμενοι πρὀς την Τε παν

222쪽

συμμαχίαν εθεντο μετὰ 'Aκαρνάνων προς τους γλ- λυριούς, καθ' ἐν ἐκείνοις μεν κατὰ τους ἐξης και- I0ρους συνήργουν, τοῖς δ' 'Aχαιοῖς καὶ τοὶς Αἰτωλοῖς ἀντέπραττον. ἐξ ων ἐγένοντο καταφανεῖς ἀκρίτως IIο μεν κεχρημένοι τότε τοῖς ευεργέταις, ἀφρόνως δ' ἐξ αρχης βεβουλευμένοι περὶ των καθ' αὐτους πραγμάτων. τὸ μεν γὰρ ανθρώπους ὀντας παραλόγως Τπεριπεσεῖν τινι των δεινῶν Ου των παθόντων, τῆς

τύχης δὲ καὶ των πραξάντων ἐστὶν ἔγκλημα, τὸ δ' 210 ἀκρίτως καὶ προφανῶς περιβαλεῖν αυτοὐς ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς ὁμολογουμενόν ἐστι τῶν πασχόντων αμάρτημα. διὸ καὶ τοῖς μεν ἐκ τύχης πταίου- 3σιν ἔλεος ἔπεται μετὰ συγγνώμης και ἐπικουρία, τοῖς δὲ διὰ την αυτῶν αβουλίαν ἔνειδος καὶ ἐπιτμa5 μησις συνεξακολουθεῖ παρὰ τοῖς ευ φρονουσιν. ἀ 4δη καὶ τότε παρὰ τῶν 'Ελλήνων εικότως αν τοῖς οπειρώταις απηντήθη. πρῶτον γὰρ τίς οὐκ αν την πκοινὴν περὶ Γαλατῶν φήμην ἡπιδόμενος ευλαβήθη

τουτοις ἐγχειρίσαι πόλιν ευδαίμονα καὶ πολλὰς αφορ- 20 μὰς ἔχουσαν εἰς παρασπόνδησιν; δεύτερον τίς ουκ 6ῶν ἐφυλάξατο την αυτοὐ του συστήματος ἐκείνου προαίρεσιν; οῖ γε την μεν αρχὴν ἐξέπεσον ἐκ τῆς ἰδίας, συνδραμόντων ἐπ' αυτους τῶν ὁμοεθνῶν, διὰ τὸ παρασπονδῆσαι τους αυτῶν οἰκείους καὶ συγγε- 25 νεῖς ' ὐποδεξαμένων γε μὴν αυτους Καρχηδονίων τδιὰ το κατεπείγεσθαι πολεμω, τὸ μεν πρῶτον γενομένης τινος ἀντιρρήσεως τοῖς στρατιώταις προς

τους στρατηγοὐς ὐπὲρ ὀψωνίων εξ αυτῆς ἐπεβάλοντο διαρπάζειν τὴν τῶν Ἀκραγαντίνων πόλιν,βο φυλακῆς χάριν εἰσαχθέντες εἰς αυτήν, ἄντες τότε πλείους τῶν τρισχιλίων μετὰ δὲ ταυτα παρεισα- 8γαγόντων αυτους πάλιν εἰς Γρυκα τῆς αυτῆς χρείας

223쪽

L. II. RES ILLYRICAE.

ἔνεκεν, πολιορκουντων την πόλιν ' μαίων, ἐπεχείρησαν μεν καὶ την πόλιν και τοὐς συμπολιορ-9 κουμένους προδουναι ' τῆς δὲ πράξεως ταυτης ἀποτυχόντες ηὐτομόλησαν προς τοὐς πολεμίους ' παρ' οἷς πιστευθέντες πάλιν ἐσυλησαν το τῆς 'Αφροδί- sI0 της τῆς Ἐρυκίνης ἱερόν. διὸ σαφῶς ἐπεγνωκότες

ωμαῖοι την ἀσέβειαν αυτῶν, ἄμα τῶ διαλύσασθαι τον προς Καρχηδονίους πόλεμον οὐδεν ἐποιήσαντο, προυργιαίτερον τοὐ παροπλίσαντας αυτοὐς ἐμβαλεῖνεις πλοῖα καὶ τῆς 'Ιταλίας πάσης ἐξορίστους κατα- Io 1l στῆσαι. οὐς υπειρῶται τῆς δημοκρατίας και των νόμων φύλακας ποιησάμενοι, καὶ την εὐδαιμονε-

, , ν δε στάτην πόλιν ἐγχειρίσαντες, πῶς οὐκ αν εἰκότως φανείησαν αυτοὶ τῶν συμπτωμάτων αὐτοῖς αἴτιοι. γεγονώτβς; . λβ 12 Περὶ μὲν οὐν τῆς 'Hπειρωτῶν ἀγνοίας, και περὶ τοὐ μηδεποτε δεῖν τοὐς ευ φρονοῶντας ἰσχυροτέραν εἰσάγεσθαι φυλακὴν ἄλλως τε καὶ βαρβάρων, ἐπὶ

8 τοσουτον εκρινον ποιήσασθαι μνήμην. οἱ δ' Ἱλλυριοὶ καὶ κατὰ τοὐς ανωτέρω μεν χρόνους συνεχῶς 2 ήδίκουν τοὐς πλοῖζομένους απ' 'Iταλίας ' καθ' ους δε καιροὐς περὶ την Φοινίκην διέτριβον, καὶ πλείους απὰ του στόλου χωριζόμενοι πολλοὼς τῶν Λα- λικῶν ἐμπορων ούς μεν ἐσύλησαν, Οἴς δ' ἀπέσφαξαν, οὐκ ολίγους δε καὶ ζωγρία τῶν ἀλισκομένων 293 ἀνῆγον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι, παρακουοντες τον προ του χρόνον τῶν ἐγκαλουντων τοῖς Ἱλλυριοῖς, τότε καὶ πλειόνων ἐπελθόντων ἐπὶ την συγκλητον, κατέστη σαν πρεσβευτὰς εἰς την γλλυρίδα τοὐς επίσκεψιν ποιησομένους περὶ τῶν προειρημένων Γλον καὶ 3 4 Λεύκιον Κορογκανίους. ἡ δὲ δευτα, καταπλευσάντων προς αυτὴν τῶν ἐκ τῆς μείρου λέμβων, κατα-

224쪽

L. II. RES ILLYRICAE.

πλαγεῖσα τὸ πλῆθος καὶ το κάλλος της αγομενης κατασκευῆς πολῶ γὰρ η Φοινίκη διέφερε τότε των

κατὰ την'Ηπειρον πόλεων ευδαιμονία ' διπλασίως επερρώσθη προς την κατὰ των Ελληνων αδικίαν. 55 ου μην . αλλὰ τότε μὲν ἐπέσχε διὰ τὰς ἐγχωρίους ταραχάς, καταστησαμένη δε ταχέως τὰ κατὰ τους ἀποστάντας Ἱλλυριους ἐπολιόρκει την 'υσαν διὰ τὸ

ταυτην ἔτι μόνον ἀπειθεῖν αυτῆ. κατὰ δὲ τον και- Jρὸν τοὐτον κατέπλευσαν οι των Ῥωμαίων πρέσβεις 10 καὶ δοθέντος αὐτοῖς καιροὐ προς ἔντευξιν διελέγοντο περὶ των εις αυτοὐς γεγονότων αδικημάτων. η δὲ δευτα καθόλου μεν παρ' ολον τον κοινολο- τγίαν ἀγερώχως και λίαν υπερηφάνως αυτῶν διφκουε. καταπαυσάντων δε τον λόγον, κοινn μὲν ου

15 ἐφη πειράσεσθαι φροντίζειν ῖνα μηδὲν αδίκημα γίγνητια ' μαίοις ἐξ Ἱλλυριῶν ' ἰδία γε μην ου ν μιμον εiναι τοῖς βασιλεsσι κωλυειν Ἱλλυριους της κατὰ θάλατταν ἁφελείας. ὁ δὲ νεώτερος των πρε- ουσβευτῶν, δυσχεράνας ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις, ἐχρήσατοῖο παρρησία καθηκουσy μεν, ουδαμῶς προς καιρόν. εἶπε γὰρ ὁτι Ῥωμαίοις μέν, ὼ Tευτα, κάλ- I0λιστον ἔθος ἐστὶ τὰ κατ' ἰδιαν αδικήματα κοινῆ μεταπορευεσθαι καὶ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις πει- IIρασόμεθα δὲ θεοὐ βουλομένου ἐφε. .. ταχέως ἀναρο25 κάσαι σε τὰ βασιλικὰ νόμιμα διορθώσασθαι προς Ἱλλυριους. ἡ δὲ γυναικοθυμως και ἀλογίστως δε- l2ξαμένη την παρρησίαν, ἐπὶ τοσοsτον ἐξωργίσθη προς τὸ ρηθὲν ώς ὀλιγωρήσασα των παρ' ἀνθρώποις ώρισμένων δικαίων ἀποπλέουσιν αὐτοῖς ἐπα-30 ποστεῖλαι τινὰς τον παρρησιασάμενον των πρέσβεων ἀποκτεῖναι. προσπεσόντος δὲ του γεγονότος 13

εις την νώμην, διοργισθέντες ἐπὶ τῆ παρανομία τῆς

225쪽

L. II. RES ILLYRICAE.

γυναικος εὐθέως περὶ παρασκευὴν ἐγίγνοντο, και στρατόπεδα κατέγραφον καὶ στόλον συνήθροιζον.s , δε Tευτα, της ωρας ἐπιγενομένης, ἐπισκευάσασα λεμβους πλείους των πρότερον ἐξαπέστειλε 2 πάλιν εἰς τους κατὰ την Ἐλλάδα τόπους. ων οἱ 5μεν διὰ πόρου τον πλοῶν ἐπι την Κερκυραν ἐποι- ουντο, μέρος δέ τι προσέσχε τον των Ἐπιδαμνίων λιμένα, λόγω μεν ἡδρείας και επισιτισμοs χάριν, ἔργω δ' επιβουλῆς και πράξεως ἐπὶ την πό- . 3 λιν. των δ' Ἐπιδαμνίων ἀκάκως ἄμα και ραθύμως 1οαυτοὐς παραδεωμένων, εἰσελθόντες ἐν αυτοις τοῖς περιζώμασιν ως υδρευσόμενοι, μαχαίρας ἔχοντες ἐν τοῖς κεραμίοις, οὐτω κατασφάξαντες τοῖς φυλάττοντας την πύλην ταχέως ἐγκρατεῖς ἐγένοντο τοὐδ πυλῶνος. ἐπιγενομένης δε κατὰ τὰ συντεταγμένον 15 ἐνεργῶς τῆς απὸ των πλοίων βοηθείας, παραδεξάμενοι τούτους ραδίως κατειχον τὰ πλεῖστα των τει-I χῶν. των δ' ἐκ τῆς πόλεως ἀπαρασκεύως μὲν διὰ το παράδοξον, ἐκθύμως δὲ βοηθούντων και διαγωνιζομένων, συνέβη τοὐς Ἱλλυριοὐς ἐπι πολύν χρό- ρονον ἀντιποιησαμένους τέλος ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς πό-6 λεως. Ἐπιδάμνιοι μὲν οὐν ἐν ταύτη τῆ πράξει διὰ

μὲν την ολιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν την πατρίδα, διὰ δὲ την ευψυχίαν ἀβλαβῶς ἐπαιδεύθησαντ προς το μέλλον. των δ' Ἱλλυριῶν οἱ προεστῶτες 25 κατὰ σπουδὴν ἀναχθέντες, καὶ συνάψαντες τοῖς προπλέουσι, κατῆραν εἰς την Κέρκυραν καὶ ποιησάμενοι καταπληκτικὴν την ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν Θ πολιορκεῖν την πόλιν. ών συμβαινόντων οἱ Κερκυραῖοι, δυσχρηστούμενοι και δυσελπίστως διακείμε- 30νοι τοῖς ὀλοις, ἐπρεσβεύοντο πρός τε τοὐς Ἀχαιοῖς καὶ τοὐς Αἰτωλούς, ἄμα δὲ τούτοις Ῥπολλωνιῆται

226쪽

L. ΙΙ. RES ILLYRICAE.

και 'Eπιδάμνιοι, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν κατὰ σπουδην και μη περιιδεῖν σφῆς αυτους ἀναστάτους γενομένους υπὸ των γλλυριῶν. οι δὲ διακούσαν- 9τες των πρέσβεων, και προσδεξάμενοι τους λόγους,

ι ἐπλήρωσαν κοινῆ τὰς των Ἀχαιῶν δέκα ναῶς καταφράκτους, καταρτίσαντες δ' ἐν ὀλίγαις ἡμέραις επλεον ἐπὶ τῆς Κερκυρας, ἐλπίζοντες λύσειν την

πολιορκίαν. οἱ δ' Ἱλλυριοί, συμπαραλαβόντες Ἀκαρ- 10 νάνων ναυς κατὰ την συμμαχίαν ουσας επτὰ κα- 10 ταφράκτους, ἀνταναχθέντες συνέβαλον τοῖς των χαιῶν σκάφεσι περὶ τους καλουμένους Παξους. οἱ μὲν ουν Ἀκαρνῆνες καὶ των ' αἴκῶν νεῶν αἱ 2 κατὰ τούτους ταχθεῖσαι πάρισον ἐποιουντο αγῶνα και διέμενον ἀκέραιοι κατὰ τὰς συμπλοκὰς πλὴν 15 τῶν εἰς αυτους τους ἄνδρας γιγνομένων τραυμάτων. οἱ δ' Ἱλλυριοὶ ζευξαντες τους παρ' αυτῶν 3 λέμβους ἀνὰ τέτταρας συνεπλέκοντο τοῖς πολεμί- οις. και τῶν μεν ἰδίων ἁλιγώρουν, καὶ παραβάλλοντες πλαγίους συνήργουν ταῖς ἐμβολαῖς τῶν 20 υπεναντίων. ῖτε δὲ τρώσαντα καὶ δεθέντα κατὰ 4 τὰς ἐμβολὰς ἐδυσχρήστουν τὰ τῶν αντιπάλων σκάφη, προσκρεμαμένων αυτοῖς περὶ τους ἐμβόλους τῶν ἐζευγμένων λέμβων, τότ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ τὰ καταστρώματα τῶν πιαζκῶν νεῶν κατεκράτουν διὰ τὁa5 πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν. καὶ τουτω τῶ τρόπω τετ- bτάρων μὲν πλοίων ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν, μίαν δὲ πεντήρη συν αυτοῖς τοῖς ἀνδράσιν ἐβύθισαν, ἐφ'

ῆς ἔπλει Μάρκος ὁ Κερυνευς, ἀνὴρ πάντα τὰ ὁλ

καια τῶ κοινῶ τῶν 'Aχαιῶν πολιτευματι πεποιηκὼς θο μέχρι τῆς καταστροφῆς. οἱ δὲ προς τους καρνὰ- Gνας διαγωνιζόμενοι, συνιδόντες τὸ κατὰ τους Ιλλυριους προτέρημα, καὶ πιστεύοντες τῶ ταχυναυτεῖν,

227쪽

130 L. II. BELLUM ROMANORUM ILLYRICO.ἐπουρώσαντες ασφαλῶς την ἀποχώρησιν εἰς την οἰ-T κείαν ἐποιήσαντο. το δε των γλλυριῶν πλῆθος,

φρονηματισθεν ἐπὶ τῶ προτερήματι, λοιπὸν ήδη ρα-8 δίως ἐχρήσατο τη πολιορκία καὶ τεθαρρηκότως. οἱ δὲ Κερκυραῖοι, δυσελπιστήσαντες τοῖς ολοις ἐκ τῶν 5 συμβεβηκότων, βραχυν ετι χρόνον υπομείναντες την πολιορκίαν, συνέθεντο τοῖς Ἱλλυριοῖς, καὶ παρεδέξαντο φρουραν καὶ μετὰ της φρουρῆς Θημήτριον 9 τον Φάριον. τούτων πραχθέντων εὐθέως οἱ τῶν Ἱλλυριῶν προεστῶτες ἀνήγοντο ' καὶ κατάραν- 10τες εις την ρπίδαμνον ταυτην πάλιν επεβάλοντο

πολιορκεῖν την πόλιν.

11 Κατὰ τους αυτοὐς καιροὐς τῶν τὰς υπάτους ἀρχὰς θόντων Γνάιος μὲν Φουλούιος ἐξέπλει ναυσὶ διακοσίαις ἐκ τῆς Ρώμης, Αυλος δὲ Ποστουμιος τὰς i52 πεζὰς ἔχων δυνάμεις ἐξώρμα. την μεν οὐν πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχε πλεῖν ὁ Γνάιος επὶ τῆς Κερκυ- ρας , ὁπολαμβάνων ετι καταλήψεσθαι την πολιορ- 3 κίαν ἄκριτοπι υστερησας δὲ του καιροs δμως επὶ την νῆσον επλει, βουλόμενος ἄμα μεν ἐπιγνῶναι 2o σαφῶς τὰ γεγονότα περὶ την πόλιν, ἄμα δὲ πεῖραν λαβεῖν τῶν παρὰ τοὐ Θημητρίου προσαγγελλομέ-

4 νων. ὁ γὰρ Θημήτριος ἐν διαβολαῖς ῶν καὶ φοβούμενος την Tεύταν διεπέμπετο προς τοὐς ' - μαίους, ἐπαγγελλόμενος την τε πόλιν ἐγχειριεῖν καὶ 25 τὰ λοιπὰ πράγματα παραδώσειν, ἄν ην αυτὰς κύ-b ριος. οἱ δὲ Κερκυραῖοι την παρουσίαν τῶν - μαίων ασμένως ἰδόντες, την τε φρουρὰν παρέδοσαν τῶν γλλυριῶν μετὰ τῆς του Θημητρίου γνώμης, αυροτοί τε σφῆς ὁμοθυμαδὸν ἔδωκαν παρακληθέντες εἰς ψτην τῶν Ρωμαίων πίστιν, μίαν ταύτην ὁπολαβόν τες ασφάλειαν αὐτοῖς ἡπάρχειν εἰς τον μέλλοντα

228쪽

μαῖοι δε προσδεξάμενοι τοὐς Κερκυραίους εἰς την φιλίαν ἔπλεον ἐπὶ τῆς 'Απολλωνίας, εχοντες εἰς τακατάλοιπα των πραγμάτων ηγεμόνα τον Θημήτριον. Α κατὰ δὲ τον αυτὸν καιρὸν καὶ Ποστούμιος τὰς πε- τως διεβίβαζε δυνάμεις εκ του Βρεντεσίου, πεζους μεν εἰς δισμυρίους, ἱππεῖς δε περὶ δισχιλίους. ἄμα 8 δὲ τω προσέχειν ἐκατέρας ὁμοs τὰς δυνάμεις προς

την Απολλωνίαν ομοίως και τούτων αποδεωμένων 10 καὶ δόντων εαυτοὐς εἰς την επιτροπὴν παραχρῆμα

πάλιν ἀνήχθησαν, ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι την Ἐπίδαμνον. οἱ δ' Ἱλλυριοὶ συνέντες την ἔφοδον ψτων Ῥωμαίων, ουδενὶ κόσμω λύσαντες τὴν πολιορκίαν ἔφυγον. Γωμαῖοι δὲ καὶ τους Ἐπιδαμνίους 1015 παραλαβόντες εἰς τὴν πίστιν, προῆγον εἰς τοὐς εἰ σωτόπους τῆς Ιλλυρίδος, ἄμα καταστρεφόμενοι τοὐς Ἀρδιαίους. συμμιξάντων δε πρεσβευτῶν αὐτοῖς καὶ 11 πλειόνων, οῖ παρὰ των Παρθίνων ἡκον, ἐπιτρέποντες τα καθ' αυτούς, δεξάμενοι τούτους εἰς τὴν 2ο φιλίαν, παραπλησίως δὲ καὶ τοὐς παρὰ των 'Aτιν τάνων προσεληλυθότας προῆγον ως ἐπὶ τὴν Ἀσσαν, διὰ το καὶ ταύτην υπὰ των Πλυριῶν πολιορκεῖσθαι τὴν πόλιν. ἀφικόμενοι δὲ καὶ λύσαντες τὴν πο- 12λιορκίαν, προσεδέξαντο καὶ τοὐς Ισσαίους εἰς τὴν 25 εαυτῶν πίστιν. εIλον δὲ καὶ πόλεις τινὰς γλλυρί- 13δας ἐν τω παράπλω κατὰ κράτος ' ἐν αἷς περὶ μυ-τρίαν ου μόνον τῶν στρατιωτῶν ἀπέβαλον πολλούς, αλλὰ καὶ τῶν χιλιάρχων τινὰς καὶ τον ταμίαν. ἐκυ- 14ρίευσαν δὲ καὶ λέμβων εἴκοσι τῶν ἀποκομιζόντων ω τὴν ἐκ τῆς χώρας ωφέλειαν. τῶν δὲ πολιορκούν- 15των τὴν Ἱσσαν οἱ μὲν ἐν τῆ Φάρω διὰ τον Λημή

229쪽

16 εἰς τον υρβωνα σκεδασθέντες. 4 δὲ δευτα πάνυ μετ' ολίγων εἰς τον Ῥίωνα διεσώθη, πολισμάτιονευ προς Οχυρότητα κατεσκευασμένον, ἀνακεχωρηκὸς μεν απὸ της θαλάττης, ἐπ' αυτῶ δὲ κείμενον 17 τῶ μζωνι ποταμῶ. ταυτα δὲ πράξαντες, καὶ τῶ 5Aημητρίω τους πλείστους υποτάξαντες τῶν 'Πλυριῶν, καὶ μεγάλην αυτω περιθέντες δυναστείαν ἀνεχώρησαν εἰς την επίδαμνον ἄμα τῶ στόλω καὶ τηπεζη δυνάμει. 12 . Γνάιος μὲν ουν Φουλουιος εἰς την Ῥώμην ἀπέ- 1οπλευσε, το πλεῖον ἔχων μερος της τε ναυτικης καὶ 2 πεζης στρατιῆς. ὁ δὲ Ποστουμιος, υπολιπόμενος τετταράκοντα σκάφη, καὶ στρατόπεδον ἐκ τῶν περικειμενων πόλεων ἀθροίσας, παρεχείμαζε, συνεφεδρευων τῶ τε τῶν 'Αρδιαίων ἔθνει καὶ τοῖς ἄλλοις 153 τοῖς δεδωκόσιν εαυτοὐς εἰς την πίστιν. υπὀ δε τηνἐαρινὴν ῶραν η Πυτα διαπρεσβευσαμένη προς τους νωμαίους ποιεῖται συνθήκας, εν αἷς εὐδόκησε φλρους τε τους διαταχθέντας οἴσειν πάσης τε ἀναχωρήσειν τῆς Ἱλλυρίδος πλὴν ολίγων τόπων, και τO 20 συνέχον ο μάλιστα προς Ἐλληνας διετεινε, μὴ πλεύ- σειν πλεον ἡ δυσὶ λέμβοις ἔξω του Λίσσου, καὶ 4 τουτοις ἀνόπλοις. gν συντελεσθέντων ὁ Ποστου- μιος μετὰ ταυτα πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλε πρός τε τους Αἰτωλους καὶ τὀ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνος ' οῖ και 25 παραγενόμενοι πρῶτον μὲν ἀπελογίσαντο τὰς αἰτίας του πολεμου καὶ τῆς διαβάσεως, εξῆς τουτοις τὰ πεπραγμένα διεξῆλθον, καὶ τὰς συνθήκας παρανέ-d γνωσαν, ἐπεποίηντο πρὸς τους Ἱλλυριους. τυχόντες δὲ παρ' ἐκατέρου τῶν ἐθνῶν τῆς καθηκου- ωσης φιλανθρωπίας αυθις απέπλευσαν εἰς την Κέρκυραν ἱκανοῶ τινος ἀπολελυκότες φόβου τους Ελ-

230쪽

ληνας διὰ τὰς προειρημένας συνθήκας. ου γὰρ τι- 6σὶν, ἀλλα πῶσι, τότε κοινοὐς ἐχθρους εἶναι συνέβαινε τους Ἱλλυριους.

N μεν ουν πρωτη διάβασις μαίων μετὰ δυ- τε νάμεως εἰς την Ἱλλυρίδα καὶ ταυτα τὰ μέρη τῆς ρώπης, ἔτι δ' ἐπιπλοκὴ μετὰ πρεσβείας εἰς τοὐς

κατὰ την Ἐλλάδα τόπους, τοιάδε καὶ διὰ ταύτας ἐγένετο τὰς αἰτίας. απὸ δε ταυτης τῆς καταρχῆς 8 ωμαῖοι μὲν ευθέως ἄλλους πρεσβευτὰς ἐξαπέστει- 10 λαν προς Κορινθίους καὶ προς 'Aθηναίους, ὀτε δὴ και Κορίνθιοι πρῶτον ἀπεδέξαντο μετέχειν μαίους του των 'Ισθμίων ἀγῶνος. Ασδρουβας δὲ κατὰ τοὐς αυτοὐς χρόνους, ἐνI3 γὰρ τουτοις απελίπομεν τὰ κατὰ την 'Ιβηρίαν, νοDH, νεχῶς καὶ πραγματικῶς χειρίζων τὰ κατὰ την αρχὴν ἔν τε τοῖς ὀλοις μεγάλην ἐποιεῖτο προκοπὴν την τε παρὰ μέν τισι Νέαν Καρχηδόνα, παρὰ δέ τισι Καινὴν πόλιν προσαγορευομένην κατασκευάσας, - μικρά, μεγάλα δε συνεβάλλετο Καρχηδονίοις εις πραγ- 20 μάτων λόγον, καὶ μάλιστα διὰ τὴν ευκαιρίαν του Στόπου πρός τε τὰ κατὰ τὴν 'Lβηρίαν πράγματα καὶ

προς τὰ κατὰ τὴν Λιβύην, περὶ ἐς ημεῖς ευφυμστερον καιρὸν λαβόντες ἐποδείξομεν τὴν θέσιν αυτῆς καὶ τὴν χρείαν, ἡν ἀμφοτέραις δυναται παρέ- 26 χεσθαι ταῖς εἰρημέναις χώραις. - καὶ θεωρουντες δ μαῖοι μείζω καὶ φοβερωτέραν ῆδη συνιστάμενον δυναστείαν, ἄρμησαν ἐπὶ το πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ τὴν Ιβηρίαν. εὐρόντες δε σφῆς ἐπικεκοιμη- 4μένους ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις καὶ προειμένους 30 εἰς τὸ μεγάλην χεῖρα κατασκευάσασθαι Καρχηδονίους, ανατρέχειν ἐπειρῶντο κατὰ δυναμιν. αυτόθεν θμὲν ουν ἐπιτάττειν ἡ πολεμεῖν ουκ ἐτόλμων τοῖς

SEARCH

MENU NAVIGATION