장음표시 사용
141쪽
132 ΕΚ ΤΟΥ ΒNρόδοτος δὲ τοῖς μὲν λοιποῖς πεναντίως λέγει - πλησίως δὲ Οἰνοπίδη την μεν γαρ ρύσιν του Νεμλου φασὶ τοιούτην, -οε ἀεὶ πληγῶν - ταμόν, τον δε ηλιοι του χε μῶνος κατὰ την συην ποιουμε- νον την πορείαν ἀναξηραίνειν τον Νεῖλον περὶ τροπας ἡ ωρινὰς μεθιστάμενον πρὸς ἄρκτον γραί
τὰ δὲ του Νείλου στόματα ταυτα προς την ραβίαν πηλουσιακόν , προς Αιβ' - ωβικέω, --1 λοιπα βολβιτικον σεβεννυτικον με -ιον-rτικον
i ΚΙΒΩΡΙΑ. Νίκανδρος ἐν Γεωργικοις σπείρειας κύαμον αἰγυπτιον, ἔφρα θερείης
ἀκμαίου καρποῖο κιβώρεα δαινυμενοισινες χέρας θέοισι πάλαι ποθεουσιν ορέξης, Ῥίζας δ' ἐν Φιν -- σας προτί μι- ἐίζας δὲ λέγει Νίκανδρος τα υπ' Ἀλεξανδρέων κοD- κάσια καλούμενα φώς ὁ αυτος κυάμου λέψας κολοκάσιον ἐντμ- φωτι δ' ἐν Σαπιῶν κολοκασίας ἡ θηνας ἱερόν - δὲ καὶ κιβώρων εἶδος ποτηρίου. 2. Θεόφραστος δ' ἐν ' περὶ φυτῶν τω γράφει,
142쪽
μναις καυλος δ' -του μηκος μεν ο μακρότατος εἰς τε-x- πήχεις, πάχος δὲ δακτυλιαιος ομοιος καλάμω - - ἀγονάτφ διαφώσεις ἡ ἔνδοθεν ἔχει δι' ολου διειλημμένας μία τοῖς κηρίοις. ἐπὶ,-- δ' ιη κωδυα καὶ το ανθος διπλάσιον η μήκωνος χρῶμαδ ομιον ρόδωκατακορές. παραφυσαι ' φύλλα με- γάλα η δὲ ρίζα παχυτέρα καλάμου του κατ---
καὶ διαφυσεις μοίας χουσα τῶ καυλω ἐσθίουσι δ'
αυτην κανέφθην κανώμην καὶ - ν' καὶ οἱ περὶ τὰ οἷ- --φ σίτωχρῶνται γίνεται δὲ καὶ ἐν Συρία κμὶ
κατὰ Κιλικίαν. λλ υκ κπεττουσιν αἱ χῶραι καὶ
περὶ Πρώνην της αλκιδικῆ ἐν λίμνη τινὶ μετρί' ω μεγέθει, καὶ αυτη πέττει καὶ τελε-ιαρπεῖ - - πλος δ' ὁ Σίφνιος φησιν η του κυάμου του Αἰγυπτίου 1ιρίζα, τις λέγεται κολοκάσιον, εὐστομός τέ ἐστι καὶ τροφιμος, δυσώκριτος δια τὸ παραστύφει, κρεῖττο δ' - - κιστα ἐριῶδες. οἱ δὲ γινόμενοι φησὶ )κυαμοι κ των κιβωρίων χλωροὶ μεν εἰσι δυσπεπτοιμι τροφοι διαχωρητικοὶ πνευματιμώτατοι, ξηραν γθέντες δὲ η-- πνευματουσι. γίνετο δὲ οντως των κιβωρίων καὶ ανθος στεφανωτικόν καλοίσι Αἰγύπτιοι μεν αυτο λωτον, Ναυκρατῖται δὲ οἱ ἐμοί,
λέγει ολος ὁ Ἀθη-αιπις μελίλωτον ἀφ' ου καὶ μελιλώτινοι στέφανοι πάνυ ευωδεις καὶ καυσωνος ραγὶ ψυκτικώτατοι.
143쪽
134 E TO PDYενῶς καὶ ηυξησε το δ' Αλεξάνδωυ φυλάκην ἐπιστημαντος καὶ κωλύοντος ουνοτι λαμβάνειν τον βουλώμενον ἀλλα μηδὲ προσέρχεσθαι προ τον τόπον, φ- ξηράνθη τὸ ἔλος, καὶ το λοιπὸν ου - τον προει- ρημένον νεγκε καρπον ἀλλ' υδε υδωρ εἴ ποτε ἔσχε φαίνετιτι το παραπλήσιον ἐγένετο καὶ ἐν Αἰδvφῆ χωρὶς γαρ των ἄλλων - των ναμάτιόν τι ἐφάνη φυ-
χρον δωρ προῖεμενον ου πόρρω της θαλασσης τούτου πινοντες οἱ ἀρρωστουντες τὰ μέγιιστα φελουντο δἄ1 πολλοὶ παρεγίνοντο καὶ μακρόθεν τω υδατι χρησόμενοι. ο ουν του βασιλέως Ἀντιγόνου στρατηγοὶ βου--λόμενοι οἰκονομικώτεροι εἶναι διάφορόν τι ἔταξαν διδόναι τοῖς πίνουσι, α ὰ ἐκ τούτ- απ. ηρά- - νῆμα κιὰ ἐν ν δ δὲ ἐξουσίαν εἶχον οἱ βουλόμενοι τὸν
i προ του χρόνον τον τραγασαῖον ἄλα λαμβάνειν, Λυσιμάχου δὲ τέλος ἐπιβαλοντος παν- θαυμάσαντος δὲ - ἀφέντος--τοπον ἀτελεπάλυν ηὐξa n.'4. ΣΙΚΥΟΣ. παροιμίατον σικυον τρώγουσα γυναι τηρο χλαῖναν φαννε. ει Μάτρων ἐν παρωδίως καὶ σικυον εἶδον γαίης ἐρικυδέος υἱόν, κείμενον ἐν λαχάνοις ' δ' ἐπ' ἐννέα κεῖτο τρα- Καλλίμαχος, δ οτ' ἀέξηται σικυος δροσερω- χωρω.
Ἀττικοὶ μὲν --ἀM τρι λλάβως, -- ς δὲ Μῶw'φη τῶν σικυων ἄπο ευθείας της σίκυς ως στάχυς στάχυος Φρύνιχος δ' ' ἐντραγεῖν φησὶ σικύδιον '
144쪽
P--οριστικῶς εἰροι Φρυνιχος ἐν Μονοτρόπω5. Θεοφραστος δέ φη- σικυων τ ὰ εἶναι
λααωνικον σκυταλια βοιώτιον καὶ τούτων τον μεν
λακωνικον ἡδρευόμενον βελτίω γίνεσθαι τους αλ-λους ἀυδρους γίνονται δὲ φοὶ - επι λώτεροι οἱ σικυοί, ὰὐτο σπερμα ἐν γαλακτι βραχὲν σπαρῆχ ἐν μελικρατ' ίστορεῖ δε αὐτα ἐν φυτικοῖς αἰτίω ς' NM ττον αἴρεσθια και ἐν υδατι καν ἐν γάλακτι προτε- ρρον η εἰς την γην κατατεθηναι βραχῆ μθυδημος ἐν α' περὶ λαχάνων εἰδος σμυῶν εἶναι τους προσαγορευομένους πιιοντίας--μώθαι δὲ σι --φη νιυημντριος ὁ γξίων ἐν πρώ Ἐτυμολογουμένων ἄπο
γεων καλεῖ --σι-- --λης δ' ὁ Καρυστιος σικυόν φησι μετὰ σίων ἐν πρώτοις λαμβανόμενον ἐνοχλεῖν φέρε-- γα - καθαπερ - άφανον e τελευταῖον δὲ λαμβανόμενον ἀλυπ-ερ- ἔνια κοὰ -
ευπεπτότερον εφθον καὶ διουρητικον μετρίως
υπάρχειν Θίφιλος δέ φησιν ο σικυος φυκτι ς υπάρχων δυσοικονόει τός ἐστι καὶ δυσυπομβαπτος, μι δὲ φρικοποιος καὶ γεννητικος χολῆς ἀφροδισίων τε ἐφεκτια . αυξρωται δ' ἐν τοῖς φαγις οἱ σικυοὶ κατὰ τὰς πανσε αγ- -ὶ φανεραν σνωσι τῆν ἐπίδοσιν, καθαπερ καὶ οἱ Ἀλάττιοι ἐχῖνοι.6 ΣΥΚΑ. η συκη, φησὶν ο Μάγνος μυδενὶ γὰρ - τῶν περὶ συκων λόγων παραχωρησαιμι,4 κράδης κρέμ-θαι δέη, φιλοσυκος γάρ εἰμι δα -- λέξω τά μοι προσπίπτοντάλη συκῆ, ἄνδρεςώίλοι, γε μῶν του καθαρείου βίου τοῖς μυωποις νε- q
145쪽
μεν συκῆν τον τοπον ἐν πρῶτον ευρέθη τον ἀπ' αυτης καρπον γηροορίαν, δια το πρῶτον ευρεθῆναι
τῆς Φέρ- ρ ης τῶν δὲ σύκων ἐστὶ γένη πλεί- ἀττικον μέν ου μνημονευε Αντιφάνης ἐν Ομωνύμοις ἐπαινῶν δὲ την χώραν την -τικν τάδε λέγει οἰα δ' ἡ χώρα φέρει διαφέροντα της απάσης, Ἱππόνια οἰκουμένης, - μέλ6 τους ἄρτους, τα συκα. B. σῶκα μὲν νη τον πάνυ φέρει. Ἱστρος δ' ἐν τοῖς ττικοῖς ουδ' ἐξάγεσθαί φησι της κατικῆς τὰς ἀπ' αυτῶν γινομένας ἰσχάδας, ῖνα, --ολαύοιεν οἰκ-ο-οῶντες Ἀκ- ἐ- πολλοὶ ἐνεφαυί-
1 ζοντο διακλέπτοντες οἱ τουτους μηνυοντες τοῖς δικα
ο συκοφάντης ου δικαίως τουνομα ἐν τοῖσι μοχ ροισίν ἐστι κείμενον '
τα συκα προστεθέντα δηλουν του τρόπον νυνὶ δὲ προς μοχθηρον οὐ προστεθὲν --ω πεποίηκε δια τί τοὐθ' ἀτως ἐχει Φιλόμνηστος δ' ἐν--περὶ τῶ ἐν Ῥόδω ο Ἀνα φησὶν ' ἐπει καὶ ὁ συκοφάντης ἐντευθεν προσηγορεύθη, δια το εἶναι τότε - ἐπιζημια καὶ τὰς εἰσφορας --καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον, - ἀν τα, να διήκουν, καὶ
τους ταυτα πράττοντας καὶ ισφαίνοντας ἐκάλουν, ως 75εοικε, συκοφάντας, αἱρουμενοι τους Ποπι-τοτάτους, τῶν πολιτῶν. '
146쪽
τομωγα - συκον χθρον ἐστι καὶ τυραννικόω -
- γαλην αν μικρόν, εἰ μη μινύδημονὴ σφω- μαγνα - εἶπε διὰ τὸ μη μέγα δηναι φυτόν. H. i, ues 'Oλυνθίω φρυγίων συκων μνημονεύων φονιτό τε θειοφανες μητρφον ἐμοὶ μελέδημ' ἰσχάς,
φρυγίας ευρηματα Συκης. τῶν δὲ καλουμένων φιβάλεων συκων πολλοὶ μὲν με- μ ν α τῶν κω θιοπιι-- -- καὶ Φερωιράτης
καὶ τῶν Φάλεων τρῶγε συκων του θέρους, κἀμπιμαλάμενος κάθευδε τὰς μεσημβραας' κατα σφακελιζε - πιπρησο καὶ βόα. 'λεκλεων δ' ἐν Ἀμφικτυοσι ' ὐ καλοὶ καὶ φιβά- καὶ τὰς ρωρρώα - ψαλέας λέγουσιν, λυπολλοφάνης ἐν μησι
πρώτιστα δετων μυρρινῶν ἐπὶ - τρώφην βουλομαι, οας διαμασῶμ','αν τι βουλευειν τασδὶ φιβάλεως πανυ καλὰς στεφανωτρίδας. χελιδονείων δε σύκων μνημονευε ' πένης ἐν Βακχεία εἶ ἔρχετια οὐ χελιδονείων με ολίγον σκληρῶν ἀδρος
προσι κεκοστον το γένος. ἐπὶ δὲ τὸ πλεῖστον αἱ κο-
147쪽
κωνικαὶ συμφερουσιν. εὰν ἔχωσιν δωρ. '
πνου καθάπερ ἐκεῖ διεστραμμένης δη διὰ την πλη σμνην της γευσεως, ἀλλ' ἀθίκτου τῆς ἐπιθυμίας ουσει 1 προ δείσει - παρ--ειαα τῶν δ' ἐν ἡδο αλῆ Ῥωμιγκαλλιστρουθίων καλουμένων σύκων εἰο Λυγκευς ἐγεύ- σατ ῶσπερ ἐγώ, ὀξυωπεστερος ἀνώγεγόνει παρὰ πολυ-υ νωνύμου -- -υπεροχη- ἔχει τι μα- ραρος ἀέν - πάπη οἰοιουμένη γινόμενα ἐπαινε α 1 καὶ αλλα συκων γενη κατὰ την ώμην γινομένων, τά τε καλοέμενα χῖα πιαὶ τὰ λιβιανά, ἔτι δὲ καὶ τὰ χοα- κιδικα ονομαζόμενα καὶ τα ἀφρικανά, νς καὶ Ἐρμγ-
τος ο Λυκιος μαρτυρεῖ εν τω πε9ὶ συκων συγγyάμματι.
9 Παρμένων ο Βυζάντιος ἐν τοῖς ἰάμβοις - ἀποπι Κανῶν τῆ αἰολιαὐ-λεως α διιππα ἐπαινῶν
φησίνηλθον μακρν θάλασσανἈ- πων συκα 76 καναῖα φόρτον. - δὲ καὶ - α - Καύνου της καρίας ἐπαινεῖται κοι- 2 νον οξαλείων δε σύκων ουτως καλουμένων μνημο-
νεέει μακλέων ὁ ' μως καὶ Νίκανδρος ο Θυατειρηνος παρατιθέμενοι Ἀπολλοδώρου του Καρ- - ἐκ δράματος Προικιζομένης η ματιοπώλιδος τάδε πλη-τό γ' οἰνάριον πάνυ is ὀξυ καὶ πονηρον ἄντ' ησχυνόμην.
τα λοιπα μὲν γαρἈζαλειους χωρία
148쪽
i. o. μνημονευε λέγων ουτως Πάροντα δὲ Ουκα ταυτα τοσαυτην ἔχει παραλλαγην προς τὰ ὐκολλαχου γινόμενα, το του γρίου συὸς κρεας προς
ἀέλλα τὰ μη τῶν πρίων χοίρων κρέα 10 Λ ερι-ς δέ τι εῖδός ἐστι συκης, καὶ ισως αυτη ἐστὶν ντα λευκα Γκα φέρουσα - μονευε δ' αυτης Ἐρμιππος ἐν ἰάμβοι. τως - λευκερινεὼς δὲ χωρὶς ἰσχάδας. των δ' ἐρινων συκῶν ριπίδης ἐν Σκίρωνι ιη προσπηγνυται κράδαις ἐριναῖς. και Ἐπίχαρμος ἐν Σφιγγίαλλ' -χ ομοιά ἡ Ἀρινεοῖσιν Ουδαμως. Σοφοκλῆς δ' ἐν Ἐλένης Γάμφ τροπικῶς, τοὐδέν ω δρου νόματι τονἈαρπον ἐκάλε--π πεπων ἐρινος χρεῖος ων ἐς βρωσιν αλλους Φρινάζεις λόγω πέπον δ' ἐρινὸς ἀρη---τὶ τοὐ πέπον ἐμνόν. σι υλιξις ἐν έβηττι καὶ τί δεῖ λέγειν μ' ημὰς τοὐς ταρίχ' ἐ--τε
ἐν τοῖς συρίχοις πωλουντας ο κάτω ἔλεψεν τὰ σκληρα καὶ μοχθηρὰ των συκων αεὶ τιθέασιν, ἐπιπολῆς δὲ πέπονα καὶ καλά. V ειθ ο μὲν ἔδωκεν ἁ τοιαυτ ωνουμε
τψρο ο δ' ἐγκάψας τὸ κέρμ' εἰς την,--
149쪽
140 τὸ δένδρον φαγρία συκ', α ης τὰ ἐρινα, ἐρινος κατὰ - ἄρρεν λέγεται Στράττις σίλφωινον , λ τιν ἐτης πλησίον
11. Ἐρμῶναξ δ' εὐγλωσσαι κρητικαις σύκων 1 γένη ἀιαπράτει αμάδεα καὶ νικολεα Φιλη-- δ ἐν ρἀττικαῖς λεξεσι καλεῖσθαί φησί τινα συκα βασίλεια, - - καλεῖσθαι καὶ τὰς βασιλίδας ἰσχάδας, προοι- στορων - κόλυθρα καλεῖται τὰ πέπο--κα Σέλκος δ' ἐν τ-ς γλωσσαις καὶ γλυκυσίδην τινὰ καλεμ 1 σθαί φησι συκ' τρο μορφν μάλιστα ἐοικυιαν φυλάτ--θαι δ, τὰς γυναῖκας ἐσθίειν διὰ το ποιεῖν ----- ς ως καὶ Πλώων ὁ κωμήψιοποιός φησιν ἐνκλεοφῶντι τὰ δε χειμερινὰ συκα Πάμφιλος καλείσθοί77φχροι κυδωναῖα λ ὁ Ἀχαιῶν τομο λέγων Ἀριστοφά- γ νην εἰρηκέναι ἐν λακωτικαῖς γλώσσαις κοράκεων συκων ειδος Ἐρμιππος ἐν Στρατιώταις παραδίδωσι
τῶν φιβάλεων μάλιστ' - η τῶν κορακεων. Θεόφραστος δ' ἐν δευτερ φυτῶν ἱστορίας συκῶνει φησί γένος τοιουτόν τι εἰναι χιον ἡ χαρίτιος ἀράτειος
καλοπιμένη ἐν δὲ - τρίτ' περὶ τη- ρωικην - μυδην γίνεσθαι συκην μνω , φυλλον ομοιον ἔχον- ναν τω της φιλυρας φέρειν δὲ συκα ἐρυθρὰ λίκα ἐλαία τὸ μέγε-, Πορογγυλωτ' , εῖνπι δὲ την γευσινο μεσπιλωδη περὶ δὲ της ἐν φη καλ-μένης κυπρίας συκης ο αυτος Θεόφραστος ἐν τω τετάρτω της φυτικῆς ίστορία; τάδε γράφει η ἐν--λ-μένη - ω
150쪽
Γ14iσυκῆ φέρει τον καρπον ἐκ του στελέχους καὶ τῶν παχυτάτων ἀκρεμόνων, βλαστον δέ τινα πίημι μικροναφυλλοκωσπερ μον, - ὁ καιροτός --στέλεχος μεγα καὶ παρόμοιον λευκοὶ, φυλλον δὲ τῆ πτε- λέα πεπαίνει δε τέτταρας καρπους οσαιπερ αὐτορκαὶ κυάλτα ἔσω - τοῖς ἐρινοῖς μέγεθος μήλειον, ---
12. IVην δὲ προδρόμων κε λουμένων σύκων ο -- τος Θεόφραστος μνημονευε ἐν τρίτη φυτικων αἰρίων οουτως ' τν συκην - επιγενηται, μαλακος καὶ προς καὶ θερμος ἐξεκαλέ-το την βλάστησιν οθεν καὶ οἱ πρόδρομοι. καὶ κρο - τάδε λέγε. πάλιν δὲ τους προdρομους α μὲν φερουσιν , ν τε λακω nκὴ καὶ η λευκομφάλιος καὶ ετερα πλείους, α δ ου φέρουσι , Σέλευκος δ' ἐν γ ψιας πρωτερικην φησι καλε σθαι γένος τισυκης ητι φέρει πρψον τον καρπόν. δι- ρου ' σπι- μνημονεύει καὶ Ἀριστοφάνm ἐν ' -υμῆς δὲ τέως θρῖα λαβοντας διφόρου συκης. καὶ Ἀντιπά, νς ἐν Σκληρίαις ωτιν παρ' αυτην τη. δίφορον -- κάτω.o Θεόπομπος δὲ ἐν τη πεντηκοστῆ τετάρτη ω ιστοριῶν, α τη ν Φιλίππου φησὶν ἀρχνη περὶ την Βισαλ- οε των , - Ἀμφίπολιν κάὶ Γραιο- αν τει Μακεδονίας ἐαρος μέσου ὀντος τος μεν συκῆς συκα, τὰς δ αμπέλους βότρυς, τὰς δ ἐλαίας ἐν Ἀρον βρυειν εἰκος αυτὰς ἐλαίας ἐνεγκεῖν, καὶ ευτυχηραι πάντα --λιππον ἐν δὲ τω δευτέρφ περὶ φυτῶν ὁ Θεόφρα-- - καὶ τον ἐρινεον εἶναί φm d -- οῖχε καὶ τρίφορορρον, σπερ ἐν κω.