Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

171쪽

διατρυπῆ καὶ τὰ κογχύλια καὶ το μυτης στρακον. μαιρόβια δ' ἐστὶ καὶ ἡ ποσυρα σι 4 ὁ κηρυξ καὶ ζῆ κω ἐχεκος. αἱ δὲ κογχαι καὶ χημαι καὶ σωληνες καὶ κτενες ἐν τοῖς ἀμμώδεοι λαμβάνουσι τη ν συστασιν 38. ' H-απνοα ὀ u φυονται --υ --, ἔχουσί τε ἐμαυταῖς - πινοφυλακα, μὲ καρω- dαἶχε καρκίνιον, ου στερόμεναι θάττον διαφθείρονται 'i τουτο δὲ Πάμφιλος ὁ λεξανδρους ἐν τοῖς περὶ ὀνομάτιω συμπε σιέναι φησὶν αυταῖς. ρύσι ος ο λευς ἐν τφ πέμπτωπερὶ του καλου κάντης δονης η πίνη, φροί, καὶ ὁ πινοτηρ q. συνεργὰ ἀλλήλοις, κατ ιδία νου δυνάμενα συμμένειν η μὲν ου πίνη i5 οστρεόν ἐστιν, ο δε πινοτηρης καρκίνος μικρός. καὶ ἡ πίνη διαστησασα το οστρακον η υχαζε τη λοπισα τὰ ζ., ἀντα ἰχθύδια, ὁ δ πινο ρης παρεστώς, πανειοελθη τι δάκνει αυτην σπερ σημαίνων, .dὲ θη- χθεῖσα συμμει καὶ ουτως το αποληθὲν ἐνδον κατε--- ωυσι κοινῆ φαοὶ δέ τι νες κουὰ συγγε-- αα αὐτααυτοῖς κανώς αμένος σπερματος γίνεσθαι πάλιν

δὲ ὁ ριστοτελης φησὶ πάντα δε τὰ ὀστρακώδη γίνεται καὶ ἐν τῆ ἰλύι , --β μι-- τα οστρεα, ἐν δὲ τῆ ἀμμώδει κογχα κααὶ - ωμ έντα, περὶ δε τὰς

α σήραγγας των πετρῶν με καὶ βάλανοι και τὰ ἐπι--λQγωτα, οἷον λεπάδες καὶ νωται '39. -- αιτο δὲ τρόπον γίνεται τοῖς οστρακω δερμοις καὶ τὰ μη ἔχοντα στρακον, καθάπερ α τε κνίδαι καὶ οἱ σπόγγοι ἐν τα σηραγξι των πετρῶν. , - δὲ των κνιδῶν δυο γένη αἰνὰν γὰρ ἐν τοῖς κοίλοις ου απολύονται τῶν πετρῶν, αἱ δὲ εν τοις λείοισι καὶ πλαταμωδεσιν απολυόμεναι μεταχωρουσι. τὰς δὲ

172쪽

κἀνέκαληφαις τον ἴσου χρονον ἐστεφανῶσθαι εφιλος δ' οΣιφνιος ιατιγὸς ' η' ἀκαλήφη, φησιν, ἐστὶν εὐκοίλιος, μη τέμαχος Ἀνησμον--- τοῖς συνάγουσιν, ἐπειδὰν μη προαλείψω -- οντως γαρ

σεως νόμασται' ου γαρ πραεί ἐστι καὶ ἀπαλη- , τραχεια δὲ καὶ ἀηδης. της μέντοι θα λαοσίας ἀκαλ- οστρει ἀκαληφας κά λεπάδας παρέθηκέ μοι. ετο δ' ἐν Λυσιστράτη φοτ άνους πέπαικται ἀλλ', μῶν ἀνδρειφαετη καὶ Φριδίων --φ επε τηθεα τα οστρεα μέμικται γαρ κωμροδικῶς τῆν τηο ην καὶ μαπέρα. - 40. καὶ περὶ μυίλλον ὀστρέ- ο σίφιλος τάδε νησὶν ' χημων δὲ των τραχειῶν αι μικραὶ καὶ λεπτην ἔχουσαι την σάρκα στρεα λέγοντια καὶ υστόμαχοί εἰσι κιὰ εμαι τοι αἱ δὲ λεῖαι, βασιλικαὶ δὲ πρός τινων καλουμε να πελcόριαί τε λεγόμεναι, τρόφιμοι δυσ- 25έκκριτοι υχυλυι ευστομαχοι, καὶ μάλωτα αἱ μειζους.

τελλυαι γίνονται μοι ἐν Κανωβφ πολλαὶ καὶ --τῆν του Νείλου ἀνάβασιν πληθύουσιν ων λεπτότεραι μέν εἰσιν αἱ βασιλικαὶ διαχωρντι καί τε καὶ κοsφαι, ἔτι δὲ καὶ τρόφιμοι, αἱ δὲ ποτάμι- γλυκύτεραι οἱ δὲ μ si μέσως εδενὶ τρόφιμοι διαχωρητι- ουρητικοί ος τι μοι δὲ οἱ ἐφέσιοι καὶ τούτων οἱ φθινοπωρινοί. M M

173쪽

μεσομαι - - - μικρότεραι γλυκεῖαί τε αρὰ

εὐχυλοι εἰσι ποοσέτι τε καὶ τρόφιμοι. ι δε σωληνες με πρός τινων καλουμενοι, στρος τινῶν δὲ καὶ λῶ καὶ δόνακες καὶ -υχες, πολυν λοι καὶ κπιιόχυλοι, κολ- λωδεις καὶ οἱ μεν ἄρρενει αυτων αβδωτοί εἰσι καιοδμονοχρώματοι εἰσὶ δντοῖς λιθι-σικαναλλοις δυσ-ο- σει ευθετοι οἱ , λεις μαγχρι-- ά τέ- καὶ γλυκύτεροι λαμβάνονται δε εφθοὶ και τηγανιστοί

κρείττονες δ' εἰσὶν οἱ μεχρι του χανεῖν ἐπ ἀνθράκων 1 οπτωμενοι σωλmuσταὶ δ' ἐκαλούντο οἱ συνάγοντες τὰ οστρεα ταυτα ῶς ἱστορεῖ Φανίας ο Ἐρέσιος ἐν τω ἐπιγραφομένω τυραννων ἀναίρεσι -τιμωρίας, - φω -- Φιλόξενος ο καλούμενος - α ης ἐαδημαγωγου τύραννος ἀνεφάνη, ζων - ὼν ἐξ ἀρχης 1 ἀλιε υόμενος και σωληνοθήρας ων ' φορμης δε λαμ- μενος καὶ ἐμπορευσάμενος βίον ἐκπυσατο. - τῶν

δὲ κτεν--παλωτεροι μεν εἰσι ν οἱ λευκοί αβρωμοιγα και εὐκοίλιοι των δὲ μελάνων και πυρρῶν οι με ωνες κανευωροιο ευστομοι κοινῶς δὲ πάντες ευστο-m μαχοι ευπεπτοι εὐκοίλιοι λαμβανομαγι μετα κυμίνου και πεπέρεως. μνημονεύει φαυτῶν καὶ Ἀρχιππος

ἐν δεθύσιν λεπάσιν ἐχίνοις --- βελονιας τε τοῖς κτεσίντε. αἱ δὲ βάλανοι καλουμενα ἀπο της προς τὰς δρυt flv νας ομοιότητος δι φέρουσι παρὰ του τοπους. Hiis γαρ αἰγύπτιαι γλυκι--παλαὶ ἴστομι ρεππικαὶ πολύχυλο ουρητικαὶ - ι laoι, αἱ δὲ δελαι---τεραι τὰ δὲ ἀτία δύσπεπτα, τρόφιμα δε ἀλλον τηγα

νιζόμενα αἱ δὲ φωλάδες ἄστομοι, --δεις δὲ καὶ

- κακόχυλοι. '41. Ἀχινοι δὲ απαλοὶ μὲν υχυλοι βρωμώδεις πλωμιοι, θαρτοι, μετὰ δὲ ρξυμέλιτος λαμβανόμενοι

174쪽

καὶ σελίνου πιὰ ηδυόσμου λαστόμαχοι γλυκεῖς τε καὶ l, ευκοίλιοι προσηνέστεροι δ αυτῶν οἱ ερυθροὶ καὶ οἱ μήλινοι - οἱ παχώτατοι πιαὶ οἱ ἐν τρι εο ι τη- σάρκα γαλακτωδες ανιμυς οἱ περὶ την κεφαλληνίαν γινόμενοι καὶ περὶ τηρο Δαρίαν καὶ τον Ἀδρίαν, οσιάνυπόπικροί εἰσιν οἱ δ' - του σ--πέλου της Σικελίος ωιλίας λυτικοί 'Αριστοτέλης δέ φησι των χίνων πλει γενη εἶναι ' λ μὲν το ἐσθ' -

μναν ἐν ἡ τὰ καλουμενά ἐστιν φά, ἄυια δὲ δύο, τότε των --πρου καὶ τὸ τῶν καλουμένων βρυσων. μνημονεύει δε καὶ των σπαταγγῶν ὁ Σώφρων, καὶ Ἀριστοφά γ ἐν κάσιν ουτως

τον κάτω σπατάγγην.καὶ πίχαρμος δε ιν φας -- περ ι των ἐχίνων

καρκίνοι , Ἱκόν τ' ἐχινοι τοὶ καθ άλμωρανέλανεῖν μὲν ουκ ἴσαντι, πεζὰ δ' ἐμπορευονται μήνοι. Θυι πριος δ' ο Σκη ψιος ἐν ἔα - - εἰσωστ' - τρωικου διακοσμου Λάκων φησί τινα κληθέντα ἐπὶ θοῖναν παρατεθέντων ἐπὶ τvν τράπεζαν θαλαττίων ἐχίνων ἐπιλαβέσθαι νός - εἰδότα την χ σιν, d ---- ει, τει προσέχοντα τοῖς συνδειπνουσι πῶς ἀναλισκουσιν ἐνθέντα δ εἰς το στόμα συν φκελύφει β κειν τοῖς οδουσι τον ἐχῖνον δυσχρη- -- μενον - μύσει κάνου --ιέντα την ἀντιτυπίαν της τραχυτητος εἰπεῖν ' φάγημα μιαρόν, ουτε μ νυν σε ἀφεω μαλθακισθεὶς ουτ αυτις δε λάβοιμι τι ἡ ἐχῖνοι, λέγω δὲ τοὐς χερσαίους, - καὶ τους --τ'τως καὶ μυτων εἰσι φυλακτικοὶ προς τους ρωπι ρτας προβαλλόμενοι τὰς ἀκανθα ωσπερ τι Ἱ- λπιδες μαρ--ἐν Φοίνικι ηεπι- λέγων οντ

175쪽

166 Γη τὰς ἐχίνσυ μαλλον οἰζυρας τέχνας ε

τράχηλοι υ στόμαχοι, δυσκατεργαστοι δε δι τοῖς ἀσθενοῶσι τον στόμαχον οἰκεῖοι δυσέκαρ τοί τε καὶ μέσως τροφιμοι τούτων δ' αἱ μηκωνες λεγόμεναι -

ρα ἀσθενουσιν οἰκεῖαι αἱ δε πορφυραι μεταζ πίνης εἰοὶ - - κος ἄν οἰ μὰν τράχηλοι πολυχυλο εν- στομοι, το δὲ λοιπον αυτῶν λυκον καὶ γλυκυ καὶευανάδοτον εἰς ἐπίκρασίν τ' ἐπιτηδειον τα δε οστρεα

γενναται , his Ma i , --μοιο καὶ ἐν λίμναις καὶ ἐν92 αλάσση κράτιστα δὲ - λλάττω, οταν λίμνη η' ταμος παρακέηται γίνεται γαρ υχυλα καὶ μείζονα καὶ γλυκύτερα τοῦδε πως νόσι - πέτραις ἰλύος και--ος ἀμιγη μικρα σκληρὰ δηκτικά - δὲ ἐαμνα

2 οστρεα και τὰ κατὰ την του θέρους αρχην κρείσσονα,

πλήρη θαλασσίζοντα μετὰ γλυκυτησος ευστόμαχα -- έκα τα τα δὲ συνεψόμενα μαλάχη φλακάθ-η ἰχθυ- σιν ῆ καθ' αυτά. τρόφρμα και ευκοίλια. '43. Μνησιθεος δ' ὁ ναῖος ἐν φ περ, ἐδε--h- στῶν φοσιν ἰοτρεα καὶ κόγχαι κιὰ μοες-- τὰ Ῥοια την μεν σάρκα δυσκατεργαστά ἐστι δια την ηποτητα την ἐμαυτας ἀλυκη- διοπερ μὰ μεν ἐσθιόμενα -

176쪽

λίας ἐπτὶν υπακτικὰ διὰ την ἀλυκότητα, τὰ δὲ ἔψόμενα ἀφίησιν φοι--ανή την πλείστη. αλμην εἰς την συνέψουσαν αυτην γρότητα. διόπερ α μεν γρότητες ἐν αἷς αν ἐψρορ, τῶν ὀστέμων ταρακτικαὶ καὶ πα- κωαὶ κοιλίους εἰσίν, αἰ --σ-τῶν-ομέν--στρέ- ων ψόφους ποιουσιν ἐστερημένα των γρῶν. τὰ δὲ Οπτὰ τῶν οστρέων, ἐάν τις αυτὰ καλῶς ὀπτήση, λυποτάτην διάθεσιν πεπυρωται γάρ. δῶ οὐχ ομοίως τοῖς ἀμοῖς ἐστὶ δύσπεπτα καὶ τὰς πρότητας ἐν αυ- τοῖς ἔχει κατεξηρ μενας, δι ων ἔκλυτος η κοιλίαδεο γίνεται τροφή - δω- νήγράν τε καὶ δύσπε--αν οστρεον, κὐ προ τας - σεις μὰν ου --α ἀκαληφη ινκανεχίνων α κα ὶ τὰ τοιαυτα τροφην δίδωσιν Θραν καὶ μικράν, της δὲ - ας ἐπτὶ λυτικαοι- ουρησεως κινητικά. 1s44. ἱκανδρος δ' ο Κολοφωνιος ἐν Γεωργικοῖς τάδε τῶν ὀστρέων καταλέγει

ωηρῖτιαι στρόμβοι τε πελωριάδες τε μυες τε, γλίσχρα ' αλλὰ συνε τυ καὶ αὐτης φωλεα πίνης. οκαὶ ' μψοιτος δ' ἐν Γαστρονομία φησὶ τους μῆ χνος ἔχει μεγάλους οστρεια συβυδος, τὰς αρκτους Πάφον, τους δὲ πιένας η Mania Wη πλεί-ους δ' Ἀμβρακία παρεχει, καὶ ἄπλαπα μετ'

αυτῶν. . . .

Μεσσηνη δὲ πελωριάδας στενοπορθμίδι κόγχας καν μέσωληψειτας λείας - τι πονηράς

'θεα Καλχηδών, τους κηρυκας ἐπιτριψα οδευς τους τε θαλο-ογενεῖς καὶ τους ἀγοραιο 'ς.

177쪽

χήμ- λεπάδας σωληνας μυς πίνας κτένας ἐκ

Μυτιληνης-

ι στρεια ' μόνως -τως ἔλεγον οἱ ἀρχα- Κρατῖνος ον-ως ο - Πλάτων ἐν Φειδιεμ οστρέου τροπον' ν ησὶ δεδεσμευμένοι καὶ ἐνπιμαί- τὸ τῶν οστρεων

10 γενος συμπάντων. ἐν δὲ τ της Πολιτείας δεκάτροστρεια εἶπε συμπεφυκέναι στρειά τε καὶ φυκM.' αἱ δὲ πελωρωες νομάσθησαν - το πελωριον. μει - ζ0ι γάρ ἐστι χημης καὶ παρηλλαγμενον Ἀριστοτέλης sad φηροι καὶ ἐλαμμ αυτὰς γίνεσθαι. τῶν δὲ χ ρο- 15 μνημο-ει Ἱων ο ῖος ἐν Ἐπιδημίαις κάνωως --

τως ωνόμασται τα κογχύλια παρατο κεχηνεναι.

45. Περὶ δὲ των κατὰ την νομν γινομένων-τρων, ου γὰρ μωρον καὶ τούτων μνησθη /- διατην - μαργαριτων χρησιν, Θεόφραστος μὲν ἐν των περὶ λίθων γράφει -τως ' των θαυμαζομένων δὲ λ θων ἐστὶ καὶ ο μαργαρίτης καλουμHως, διαφανη. τῆ φυσει ποι σι δ' ἐξαυτου τους πολυτελεῖς - m. γίνεται δε ἐν στρε τινὶ παραπλησί ταῖς πίναις, πλυ ἐλάττονι μέγεθος δὲ λειον δε θυο οφ -- ba ευμεγέθης. Ἀνδροσθένης , 4 τω τη ς νδικης πε- ρίπλ' γράφει ουτως ' των δὲ στρόμβων καὶ χοιρινων καὶ των λοιπῶν κογχυλίων ποικίλαι αἱ ἰδέαι καὶ πολυδιάφοροι - παρ' μω γίνονται δὲ α φύραιοστρέων πολυ πληθος των λοιπῶν ' B, δε ἴδων ὁ κα-- Miψιν ἐκεῖνοι βέρβερι, ἐξ οὐ μαργαρῖτις λίθει - νεται. αὐτη δ' ἐστὶ πολυτελὴς κατὰ την Ἀσίαν, καὶ πωλειται περὶ Ιέρσας τε καὶ τοτ αν--πους προς

178쪽

ριῶν φησι ' θηρευεται δὲ κατὰ την ἰνδικην θαλασσαν, ο σουσιανην καὶ βαμ-νίαν παρόμοιον ὀστρω δ' ἐστι / θρον καὶ πρόμηκες ἡ ἔχον ἐν αυτῶ σάοκα καὶ μεγάλην καὶ λευκήν, εsώda ,σφόδρα. ἐξών ξαιρουν- τες οστα χευ-πιμαγορεύουσι μι ργα τας, nσκευαζουσι δ' ἐξ αυτῶν ορμίσκους τε καὶ ψέλια περὶ

τὰς χειρας καὶ τους πόδας, περὶ σπουδάζουσι καὶ Πέρσαι Μῆδοι - πάντες -- , ou μαλλουτων ἐκ χρυσίου γεγενημένω '46. σίδωρος δ ὁ χαρακηνος ἐν τω της Παρθίας, περ η'Mω κατὰ το περσιμον πέλαγος νῆσόν -

εἶναί τινα λα πλεώστην μαργαρων ευρίσκεσθαι. διόπερ σχεδίας καλαμίνας πέριξ εἶναι της νησου, ἐξων καθαλλομένους εἰς την θάλοωσαν ἐπ ὀργυια; ἀ--σιν ἀναφέρειν διπλους κόγχρυς φασὶ δ' ἄταν βρον--gαὶ συνεχεῖς σι κιὼ ἔμβρων ἐκχυσεις τόg μῶλλον την πῖναν κύειν, και πλειοτηρο γίγνεσθαι μαργαρῖτιν

καὶ εὐμεγέ' οὐδὲ χερμωνος εἰς τας ἐμμαπυς- λάμας μνειν εἰώθασιν αἱ στῖναι θέρους δὲ τὰς μὲν νύκτας κεχήνασι διανηχόμεναι , μιρα δὲ μυουσιν δ' -- δ' - πέτραις η σπιλασι προσφυ- φο --- , --αὐθα ἐνοήσαι τηρο μαργαρων γεννῶσα ζωρ'

179쪽

μέρους -- δὲ συμπέφυκε τω του κόγχου στόματι χηuς ἔχον καὶ νομ ν εἰσφέρον δη ἐστιν ἐοιαος καρκίνωμ - καλουμνω πινοφύλαξ διφι - δ' ἐκ τουτου - σαρξ μέχρι μέσου του κἡχου ολήιζα, παρ χ η αργαριτις γεννωμένη αυξεται διατον στερεου τῆς κογχης -- τρέφεταιχων - ἡ προσπεφυκυῖα χρόνον, ἐπε- - παρα ν ἔκφυσι, 94υποδυομέini σαρξ καὶ μαλακῶς ἐντέμνουσα χωρίσllis N γέλγαριτιν ἀπο τοὐκὀγχου ἀμμένωσα μὲν οὐκέτι τρέφει, πιοτέραν δ αυτην καὶ δμωγεστέραν--καὶ καθαρωτεραν. ,- - ἐμβυλος πῖνα διαυγεστάτην πο Γ κά καθαρωταπρο καὶ μεγάλην γεννῆμαργαρων, ηπι ἐπιπολάνουσα κάὶ ἀνωφερης δια - -oi eos NAHακτινοβολεωθαι δυσχρους καὶ ησδων κινδυνεύουσι δ οἱ θηρῶντες τους μαργαρίτας, ταν εἰς κενὶ τα κογχρον κατ' - ἐκτείνωσι τηρο ν Maγα τότε, καὶ πολλά- οἱ δάκτυλοι αυτῶν ἀποπρίον--ται ἔνιοι δὲ καὶ παραχρημα ἀποθνησκουσιν. σοι δ' ωαν ἐκ πλαγίου ποθέντες τηρο--χωσι, μίως τους κόγχους - του -- αποσπῶσιν μαράγδον

δὲ μνημονεw Μένανδρος Παιδίωμάραγδον εἰναι ταυτ' ἔδει καὶ σάρδια.

2 μασται τω διαυγης πάρχειν.

47. Μετὰ ταυτα περιηνέχ σαν πίνακες ἔχοντες

- α γατος κιμῶν--α, ποδας πιαὶ κεφαλὰς σιω-ία καὶ - πόνοις, ἔτι δὲ καὶ χορδας καὶ - ας γλώσσας, σπερ ἔθος ἐστὶν ἐν τοῖς κατὰ τυ Ἀλεξάν--δρειαν λεγομένοις φθοπωλίοις εἰ πια γάρ , ουνα ι--α λέ--οάιον Ποσειδίπαν ἐν Παι-

δίφ. καὶ παλιν ζητουντων τους ονομάσαντάς τι τούτων

180쪽

' υβριμοπατρα γ' ἐφθυν ἐκ ζωμου κρέας καὶ χόλικος ηνυστρου τε καὶ γαστρος τόμον. μαχ)όμενος. κοὰ Σοφοκλη ' μύκ σιαγόνας - δη Ἀμαλθακὰς τί σι. Πλάτων δ' ἐν αίφ γράφει 'κ ἀτας σια -ουμκρας αυτοῖς συνέδησεν - - φύσιν - προσωπου κιὰ πινοφων ἐν---τικης

σιαγον μικρὰν συνεσταλμενην. οἱ δὲ διὰ του στοιχεί- ἐκφεροντες κοπ' ἀναλογίανέγουσι, ἀπο-ο