Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

151쪽

φθείρεσθαι καὶ παντα δε τα εν σκιλλη, αεπιθένται λis i Θεόφραστος ἐν τω δευτερήτων αιτιων ' ηἰνδικη φησὶ συκῆ καλουμένη θαυμαστηχwγα ταρο- - μικρον ἔχει τον καινῶν κάνολίγον - αν εἰς την βλάστησιν ἐξαναλίσκουσα πασαν την τροφην. ἐν δὲ τω δευτέρωτης φυτικῆς στορίας ὁ φιλόςοφός φη- 1 σιν Ἀοτι κῶ αλλο - ος συκος ει τε ἡ Ἐλλάδι καὶ περὶ Κιλικίαι καὶ κυπρον λον φόρον, ὁ του.

κον ἐμπροσθεν φερε τοὐθρχυ, οὐδὲ ολονθον έξο-πιοθεν α δ ὀλως ἐκ τοὐ ἔνου βλαστου καὶ - ἐκ του νέου πρωτον δὲ τούτο τῶν συκων πέπονά τε καὶ 1 γλυκυν ἔχει καὶ ουνωσπερ τον παρ' ημῖν γίνεται δὲ-ὶ μεΦ- ουτος πολυ των συκων η δ'Ἀρα μετὰ την βλάστο μιν - πολύ. οἶδα δὲ καὶ δελα συκω---α- 78 λεγόμενα βασίλεια συκοβασιλεια κιρροκοιλάδια καὶ ὐλάδι σαρκελάφεια απυρια πικρίδια δρακόντια λευ----αια μελανόφαια κρηνεια μυλαγλαοκαλωνια. 14. Περὶ θ τῆς προσηπορία των συκων λέγων Πυφων ἐν δευτέρφ φυτῶν ἱστορίας Αωρίωνά φροιν ἐν Γεωργικφίστορεῖν Συκέα ἔνα τινὰ τω, TH--διωκόμενον πο ιος την μητέρα 'ν υποδέξα ψαιχε και ἀνεῖναι, φυτον εἰς διατρήβην τω παιδί, αφ' ου'λκα ὶ Συκέαν πόλιν - ἐν Κιλικία. μένικος δὲ ἐποποιός, φακλεω ς δὲ γένος Ἀκο Συκης της υξυλου θυγατρος προσαγορευθηναι ' ζυλον γαρ τον

M νῆμαι καρπιαι Βάλανον Κρώει- Μορέα, Αἴγειρον Πτελέαν θωπελον Συκην καὶ ταύτας μαδρυάδας

152쪽

νυμφας καλ- ι καὶ - αυτῶν πολλα των δένδρο- συκέην μέλαιναν, αμπέλου καolγνqTqν. σωιος δ' ὁ Λάκων ποδεικνυς ευρημα Θιονυσου - συκη. δια τουτό φησι καὶ Αακεδαιμονίους συκίτην εΛιόνυσον τιμὰν Νάζι, δε ως Ἀνδρίσκος ἔτι θ γλαοσθενης στορουοι, μειλίχιον καλεῖσθαι -- ωνυ-- - τη. του συκίνου καρπου παράδοσιν δῶ καὶ πρόσωπον του θεου παρα τοῖς Ναξιοι το μὲν του βακχεως Θιονυσου καλουμενου εἶναι ἀμπέλινον τοδεο

δε του μειλιχίου σώπινον τα γαρ νεια μείλιχα d b. υτι δὲ πάντων των καλουμένων ζυλινων, -- ωφελιμώτερά ἐστι τοῖς ἀνθρωποι - συκα ίκανῶς μόδοκος ὁ Λυκιος δια πολλῶν ἀποδεί-υσιν ἐυτω περὶ σύκων συγγράμματι, υτραφῆ τε λέγων γίγνε--πι τα νεογνα τῶν παιδίων, ἐν τ'α- των συκων εἰ διατρέφοιτο Φερεκράτης δὲ - πεπονηκως το Πέρσας φησὶν η δ ημῶν συκύν τις δη διὰ χρόνου νέον ποτέ, τῶ θαλ---τήπεριμάττομεν - των παιδαν. καὶ ἰάματος ου του τυχόντος των σύκων υπαρχόν- των ο δὲ θαυμαοιώτατος καὶ μελίγηρυς μύδοτος ἐν

τῆ πρώτη - ίστοριων καὶ μέγα παθόν φη νιν εἰ πι- σμα ουτωσὶ λέγων ' βασιλ- ῶ ν ἐπ ανδρας ατοιούτους παρασκευάζεαι στρατεύεσθαι - σκυτίνας

μὲν ἀναξυρίδας, σκυτίννν δὲ τῆν αλλην ἐσμα φορέουσι, σιτεονταί τ' - - ἐθέλουσιν, αλλ ωα δε συμχώρην ἔχοντες τραχείην προς δεχυκ οἰνω διαχρέονται, ἀλλ' ὐδροποτέουσιν ου σμα ἐχουσι τρώγειν, μουκίλλο ουδὲν αγα-ν Πολύβιος δ' ὁ Μεγα-ολίτης ἐν τῆ δωδεκάτη των στοριῶν ' Φίλιππος φησὶν

153쪽

τροφῶν τοῖς στρατιώταις παρα Μαγνητων, ἐπεὶ σῖτον ου ειχον, συκα ἐλαβε δῶ καὶ Μυουντος κυριευσας τοῖς άροπιιν ἐχαρίσατο - χωρίον ἀντὶ των σωκου' εἴ τις κατειριαι, χρυσον ἐν δομοι ὁ πολλον καὶ συκα βαια καὶ μ' η τρεῖς πιρρῶτους, γνοίη, οπμ- ν- του χρυ----ω.16. ποσαυτα του Μάγνου συκολογησαντος α 7si φνος ἰατρος ἔφη Φιβώτ μος ἐν τω τρίτ' περὶ λ vi' - αααλὶ φησὶ συκα διι ορας μει ἔχει πλείους πρὸς

αλληλα καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοι χρόνοις ἐν οις καστα

γίγνεται καὶ ταῖς δυνάμεσιν, οὐ μην αλλὰ καθόλου εἰ- τά τε γρα τα πεπεμμένα - μάλιστα αυτ 15 διαλυεται ταχεως καὶ κατεργάζεται,ἀλλον η αλλης οπωρας καὶ την λοιπην τροφην οὐ κωλύει κατερ ιε- σθαι δυνάμεις δ' ἔχει - ορῶν κολλοδεις τε καὶ γλυκείας -ονιτρώδεις τε και την διαχώρη σιν ἀθρου , στέραν και διακεχυμένην καὶ θάττω και λίαν αλυπον παρασκευο ει. -- ἀλυκον δριμύτη α ἔχοντα ῶναδ σι μεθ' αλων μιαινόμενα διαλύεται μεμουν ταχέως, διότι πολλῶν και μεγάλων ογκων εἰσενεχθέν--ν μετα μικρον χρόνον λαγαροὶ γινομεθα καθ' ὁπερ- βοὶ αδύνατον δ' η--μο συμβαίνειν διαμενόντωνα καὶ μη ταχ διαλυομένων των συκων κατεργάζεται μῆλλον η αλλης, ου μόνον οτι πολλαπλάσιον λαμβάνοντες αὐτην της λοιπης οπωρας λύπως διάγομεν,

αλλ' υδε- ῆι εἰωθυιαν τροφην σνη λαμβάνοντες τούτων προχειρισθέντων οὐδεν ἐνοχλουμεθα δῆλον ουνω - εἰ κρατο μεν ἀμφοτέρων, ταὐτά τε πέττεται - λον καὶ την λοιπην ου κωλύει κατεργάζεο θαι τροφην.

τὰς δὲ δυνάμεις ἔχει τὰς λεγομένας, την μὲν κολλωδη

154쪽

e καὶ την--κην ἐκ του κολών τε καὶ ματειν τα, χεῖρας, νηδὲ γλυκεῖαν ἐν τ' στύματι γινομένη ψρῶμεν την δὲ διαχωρwιν ἄνευ στρόφων τε, ταραχῶκαὶ πλείω καὶ θάπτω κοὰ μαλακωτέραν οτι παιγισκε -- ζει λόγου προσδεῖν ουδὲν νομίζομεν ἀλλοιομαι δ' εου λίαν, ου διατο δύσπεπτον αυτων, αλλ' - καταπί- νομέν τε ταχεως - λε αυτες καὶ τη--οδον διότι

ταχεῖαν ποιεῖται χυμον δ' αλυκον ἀναδίδωσι, δι ι

τὸ μὲν νιτρῶδες απεδείχθη ταχμα ἔχοντα, ἀλυκωτε- ρον δὲ ποιήσει η δριμυν ἐκ των ἐπιγινομένων οἰ - ογαραλες τον αλυκον, το δ οξος καὶ το θύμον τον δρι- ρον αυξει χυμόν 17. Ηρακλείδης δ' ο αραντῖνος ἐν τ' Συμποσίω ζητεῖ πότερον ἐπιλαμβάνειν δε μετὰ την των συ- κων προσφορὰν θερμον,δωρ ,πρύν. καὶ τους μὲν ολέγοωτας θερμον δεῖν δε λαμβάνειν, προορωντας τὸ τοιουτο παρ-ελεύεσθαι, διότι καὶ τα χεῖρας ταχεως το θερμον ρύπτει δῶ πιδανον εἰναι και ἐν κοιλί' συντόμως αυτ τεθερμφ διαλυεσθαι καὶ ἐπὶ τῶν ἐκ-ὸς δὲ συκων τὸ θερμον διαλύει την συνέχεια, - χτων καὶ εἰς λεπτομερεῖς τόμους γει, το δὲ φυχρον συνίστη σιν οἱ δε φυτρον λέγοντες προσφέρεσθαι ἡ τοὐψυχρου φασι στόματος λῆψις τα ἐπὶ του στομάχου

ως διατίθηUι τον στόμαχον, καυσώδη και ἀτονωτερον ααυτον στοιο - διόπερ τινὲς καὶ ἀνέκρατον συνεχῶς προσφέρονται μετὰ δε ταυτα ἐτοίμως καὶ τὰ ἐν

80 τῆ κοιλία προωθεῖ δεῖ δε πλέονι καὶ ἀθρουστέρφχρη ψια φ σώματι μετὰ Ο τῶν συκον προσφοράν,ενεκα του νυπομένειν αυτὰ ἐν κοιλία, φέρεσθαι δὲ, εἰς τὰ κάτω μέρη των ἐντέρων. 18. Ἀλλω δέ φασιν - - δε σύκα προσφέρε

ATHENAEUS. I. 10

155쪽

146 Pσθαι μεσημβρίας νοσωδη γαρ εἶναι τότε , ΔΕ καὶ Φερεκράτης ἐν Κραπατάλοις εἰρηκεν, Ἀρωτοφάνης δ' ἐν Προαγῶνι

, ετρωγο ῖνα κάμνοι, συκα της μεσημβρk-- μβουλος ἐν Σφιγγοκαρίωνι νη τον δε Ἀσθένουν γάρ. βέλτιστε - , φαγ σα πρώην συκα της μασημβρίας. -τῶν δ' ἐν Σειρησιν i μυ-- ημῶν συκά τις μεσημβρίας τραγῶν καθευορ χλωρά, πυρετος εμέως ηκε τρεχων οὐκ ἄφιπις τριωβόλοπι ολει ἐπιπεσὼν ἐμεω ποιεῖ χολην. 19. Θίφιλος ὁ Σιφνιός φησι των συκων εἶναι, τα ἰνῶπαλὰ ὀλιγότροφα καὶ κακότυλα, ευέκκριτα δὲ

τὰ δὲ στρος τω χειμῶνι γινόμενα βία πεπαινόμενα χείρονα τυγχάνει τὰ ἐν τῆ τῶ ωρῶν κρείττονα, - ἄν κατα φυσιν πεπαινόμενα τα δὲ πολύ- ῶνr ἔχοντα καὶ τα σπάνυδρα ευστομαχώτερα μέι , βαρυ τερα ε τα δὲ τραλλιανὰ ναλογεῖ τοῖς δίοις, τ.M χω καὶ τἄλλα,-- τούτων εἶναι κακοχ υλότερα Μνησίθεος δ' ὁ Αθηναῖος ἐν τω περὶ ἐδεστῶν φημίν οσα δὲ - προσφέρεται των τοιούτων, οἷον ἄπιοι ει καὶ συκα καὶ μηλα δελφικα καὶ τα τομιῶτα, δεῖ φυλά χτειν - καιρον ἐν β τους τυλους τους ἐν τοῖς μητε απεπτους μWε σαπρου μ ε κατεξηραμμένους λων

- της ἄρας ἔξει --φος δ' ὁ Σκηψιος ἐν τρο

πεντεκαιδεκάδε - τρωι- διακυ-- εὐ--γυς ω φηροὶ γίνεσθαι τους μη συκων ἐσθίοντας ' ησιάνακτα γουν τον λεξανδρέα τον τας στορίας γράφαντος κατ αρχὰς οντα πώαττα καὶ τραγpδον φησι γε σο ι

156쪽

μη γευσάμενον καὶ παροιμίας δὲ οἶδα περ ι συκων λεγομένας τοιῶσδε . συκα φίλ' ὀρνίθεσσι, φυτευεινὰ ου ἐθέλουσν. s20. - ταυτα Μνησίθεος ὁ θηναῖος ἐν φκερὶ ἐδεστῶν μῆλα δελφικα καλεῖ Αίφιλος δέ φησι

των μηλων τὰ χλωρὰ καὶ μηδεπω πέπονα κακόχυλα εἶναι καὶ κακοστόμαχα, ἐπιπολαπτι ά τε καὶ χολῆς γεν--μά --M τε καὶ, Mi ---α των πιπε- ο κυνων - λότερα μὲν εἶναι τα γλυκέα καὶ --κριτώτερα διὰ το στ ιν μ' ἔχειν, κακοχυλότερα δὲ εἶναιτα ομ καὶ στατι-τερα τα δὲ τῆς γλυκύτη - ει- να, περ γλαμβάν-τα δ' ευστομεῖν, δια την ποσηνστυψιν ευστομαχώτερα εἶναι ἡναυτῶν τὰ μεν θερι- ενα κακοχυλότερα, τα δὲ - ινοπωρονα ευχυλότερα τα δὲ καλούμενα ορβικώτα μετα στύψεως ηδείας χνων ε κα γλυκυτητα ευστόμαχα εἶναι τὰ δὲ σητάνια λεγόμενα προσέτι δὲ πλατάνια, υχυλα μὲν καὶ ε ιαριτα, οὐκ ευστόμαχα δέ. τὰ δὲ μορδιανὰ καλούμενα γίνεται με κάλλιστα ἐν υπολλωνία τῆ Μορδδε λεγομένy, αναλογεῖ δὲ τοῖς ορβικλάτοις τὰ δε κυδώνια, ων ἔνια καὶ σπου- λέγεται, κοινως ὀπτά-- ἐστὶ των - λων επιστομαχώτερα , καὶ μάχιοτα τὰ πέπονα Γλαυ--ης δε φησιν ἄραντα των ἀκροδρέων εἶναι μῆλα κυ- - δονια φαυλια στρουθία Φιλότιμος ἐν τετρίτ'

καὶ δεκα. περὶ τροφῆς ' τὰ μῆλα φησὶ,τὰ μὲν ἐαρινα

δυσπεπτότερα πολὐ- Ἀπίων καὶ τὰ ωμὰ των μῶν καὶ τα πέπονα-- πεα ων. τας δὲ δυνάμεις ἔχει τήνυγρῶν -- έα καὶ μηκω πέπονα στρυφνοτί-- ποσῶς οξειας, χυμόν τε ἀναδίδωσιν εἰς το σῶμα τον - λωνμενον ἐνστικήν. καθόλου τι - μῆλα τῶν ἀπέφV

157쪽

P δυσπεπτότε -ῖναι, διότι ταμὲν ἐλά-- φαγόντες η --ν τὰς δε πλεί0 υς προσαράμενοι μῆλλον πέττομεν ξυ-- στικος δὲ γίνεται χυμος δε αυτῶν ὁ λεγόμενος υπο Πρα-χε τους χυμούς απεδείχθη δε καθόλου τὰ μῆλα δυσκατεργαστότερο των ἀπίων καὶ λ τα στρυφνα μῆλλον ἐτιπατυτέρους παραπουο ειν εἴωθεν αυτους. τα δὲ νι- μεριν των μηλαν τα μὲν κυδώνια στρυφνοτέρους, τὰ δὲ στρουθία τους χυμους λάττους ἀναδίδωσι καὶ 1 στρυφνοτέρους η-- πέττεοθαί τε μ ω δυναται. μκανδρος δ' ὁ Θυατειρηνος τὰ κυδωνιμ μῆλα στρου- aθία φησὶ καλεῖσθαι ἀγνοῶν Γλαυκίδης γαρ στορεῖ ἄριστα λέγων τὴν ἀκροδρυ- εῖναι μῆλα κυδώνια φαυλια στρουθία. 15 Il. Κυδωνιων δε μήλων μνημονεύει Στησίχρορος ἐν Ἐλένη ουτως πολλὰ μεν κυδωνια μῆλα ποτερρίπτοπιν ποτὶ

δίφρον ανακτι,

πολλὰ δὲ μύρσινα φύλλα καὶ μει---οεφάνους ἰων τε κορωνωμουλα καὶ Ἀλκμάν. ἔτι δε Κάνθαρος ἐν ηρεῖ

κυδωνίοις μήλοισιν ἴσα τὰ τιτθια.

καὶ Φιλήμ- ν ἐν Ἀγροί- τα κυδώνια μῆλα στρ--θία καλεῖ Φυλαρχος δ' ἐν τῆ ατη-- ίστοριῶν - αι κυδωωια φησὶ μῆλα τῆ εὐωδία καὶ τὰς των θανασίμων φαρμάκων δυναμεις ταμβλύνειν - γο- φαριακον φάρμακον ἐμβληθὲν φησὶν εἰς ἐωκον ἔτι μωδότα Ο τῆς των μήλων τούτων συνθεσεως ἐξίτηλον γενέσθαι μὴ τηρῆσαν τὰν ἰδίαν δυναμιν κεραύ- ρουν καὶ

ο δοθὲν πιεῖν τοις εἰς τουτο ἐπιδρευθεῖσιν ἀπαθεῖς -- τοὐς διατηρῆσαι ἐπιγνωσθῆναι δὲ τουτο στερον

158쪽

ἀνακρίσεως του το φάρμακον πωλησαντος καὶ επιγνόντος το γενόμενον ἐκ τῆς των μήλων συνθέσεως. M. Ἐρμῶνα δ' ἐν κρητικαῖς γλωσσαις κοδυμα καλεῖσθαί φησι τὰ κυδώνια μηλα. Πολέμων ἐν πέμπτωτων προς ψαι- ανθους γένος - κοδυμ βον εἶναί τινας στομω Ἀλκμὰν δὲ - στω - μῆλον, οταν λεν, μεῖον η κοδυμαλον Ἀπολλόδωρος δὲ καὶ Σωσίβιος το κυδώνιον μῆλον κουουσιν ὁτι82 ' διοπέρει τὸ κυδωνιον μῆλον του στρουθίου σαφῶς είρηκεν ο Θεοφραστος ἐν, δευτέρω της στορίας. ρδιάφορα δε μῆλα γίνεται ἐν Σιδουντι, κώμη δ' ἐστὶν

ωριον οὶ τε μῆλον, - ἀργιλωδεσιν χθαις πορφυρόειν ἐλαχείη ἐνιτρέφεται Σιδο αμνημονευε ν αὐτων καὶ μιανδρος ἐν Στεροιουμέ

νοις Ουτως

μηλα ταμων χνοάοντα τυπους ἐνεμάξατο Κάδμου. γ οτι δ' ἡ Σιδοὐ της Κορωθου ἐστὶ κώμη ὁ πανὸς οείρηκεν ἐν πρώτη Nρακλείας καὶ ὁ Ἀπολλόδωρος ὁ Ἀθη--ος ἐν πέμ-φ περὶ νεῶν καταλόγου -τίγονος δ ο Καρυστιος ἐν Αντιπάτρω φησὶν μοι ραίων πολυ φίλτερος νη γ μφ- - πορφυρέων μυρη τά, ἀωται Ῥ/εμοέσση 23. Φαυλίων δὲ μήλων μνωονεύει ηλεκλείδης ἐν Ιεμφικτυοσιν,ντως-- μὸν κομην- τα ει φαυλότεροι φαυλίων μηλων. καὶ Θεόπομπος ἐν Θησεῖ 'Aνδροτίων δ' ἐν τω Γεωρ 'γικω τας μὲν μηλέας φησὶ φαυλίας καὶ στρουθίας ' VH -πρα το μῆλον απο του μίσχου ταν στρουθιων

159쪽

ἐγ- Ἀνδρες φίλοι, πάντων μάλιστα τεθαύμακα τὰ κατὰ τὰ Ῥωμ- πιπρασκόμενα μηλα τὰ ματτιανὰ

καλούμενα, απερ κομίζεσθαι λέγεται - τινος κωμης ἱδρυμένης ἐπὶ τῶν προς Ἀκυλτα υλπεων τουτων δου πολυ ἀπολείπεται τὰ ἐν Γάγγροις πὀλει παφλαγο-

μαρτυρεῖ Θεόκριτος ὁ Συοακόσιος υτωσί πως λέγων μάλα μὲν ἐν κόλποιο Βιωνυσοι φυλάσσων,, κρατὶ δ' ἔχων λευκαι, φακλέος ἱερον ἔρνος. Νεοπτόλεμος δ' Ο Παριανος ἐν τρώιονυσι-δι καὶ αυ- τὸς -ορε λ υπὸ ιονυσο ευρεθέντων τῶν μηλων, καθῶτερ καὶ τῶν δελ- ακροδ ιον ἐπ-NDλεῖται. τέ Πάμφιλος, τῶν ἀπίων τι γένος ἐσπε- 1 ρίδων δε μῆλα ουτως καλεισθαί τινά Ῥι ιμαχίδας, ἐν τετετάρ τ' είπνων. - ἐν δακεδαίμω ι δὲ παρατίθεσθαι τοῖς θεοῖς φη σι Πάμφιλος ταυτα ἀοσμα δὲ εἶναι καὶ πρωτα, καλείσθαι δ' εσπερίδων μῆλα.

μι-- xv γοῶν ἐυ τετάρτ' ακωνικῶν -δεα μῆλα πιὰ μηλεας τας λεγομένας σπερίδας' 24. ΠΕΡΣΙΚΑ. Θεόφραστος ἐν δευτέρφ περὶ φυτῶν μορίας λέγων περὶ - ο καρπος ου φαυερὸς γράφει καὶ τάδε ἐπεὶ των γε μειγνων φανερὰ πάντων ἀρχη, καθάπερ ἀμυγδάλης καρυου βαλάνου τῶν αλλων

τῶ περὶ τῶν προσφερομενων τοῖς νοσοὐσι καὶ τοῖς

πιαίνουσί a s ' τὰ δὲ περσικα λεγόμενα μῆλα, ποτινων περσισα κοκκώμηλα, δε- μὶν - λα, θρεπτικΩλτερα δε τῶν μηλων. Φιλότιμος δ ἐν τω τρίτ' καὶ δεκάτωπεο τροφῆς το περσικόν φησι λιπα--τερον καὶ κεγχρωδει ἀναι, χαυνοτερον δ' ἡπάρχειν

160쪽

πεσε τοῖς δειπνοσοφισταις , εἴ τις ἐστὶν αυτου μνημη παρα τοι παλαιοῖς Μυρτιλος μεν γὰρ ἔφασκεν,

τας, φησανδρον τον ελφον ἐν τοῖς πομν ιμασιν

αυτου μνημονευειν, τῆς δὲ λεξεως τὰ νυν - μεμνῆ- εγωγε, νησί, διισχυρίζομαι μηδ' Maoς -- Ηγησανδροντομ' εἰ-ιέναι, δύ' αυτ τουτ' ἐξαναγνους αυτου πάντα τα πορον--, ἐ- καὶ δελος τις - λαί----- ἔνυν οὐτι διεβεβαιουτο, ορμωμενος ἔκ τι- ο νων σχολικῶν υπομνημάτων ἀνδρος ου ἀδοξου ' στεώρα σοι, φίλε Μυρτίλε, αλλον ζ εῖν μῆ-Ψα ἰμι λιαι- δὲ ἔλεγεν γόβαν τον Μαυροπισων βασιλέα, ανδρα πολυμαθέστατον, ἐν τοῖς περὶ Λιβυης συγγράμμασι μνημονευοντα - κορίου καλεῖσθαι φάσκειν πο αὐτο παρὰ τοῖς Λίβυσι μηλον σπερικόν, ἀν' A est ' ακλεα κομίσαι εἰς την Ἐλλάδα τὰ χρυσεα διὰ την ἰδέαν λεγόμενα μῆλα τὰ δε των εσπερίδων λεγόμενα μηλα στι ἐς τοὐς ς καὶ φας δερ δελε πιμένου. - μους ἀνηκεν η γῆ Ἀσκληπιάδης εἴρηκεν ἐν εξηκοστ α Αἰγυπτιακῶν πρὸς τούτους ἀποβλέψας ο η κριτος ἔφη, εἰ μέν τι τουτων χωμ στορεῖ, χαιρέτω λιβω-καῖσι βιβλοις, ἔτι τε ταῖς --νος πλάναις. ἐγὼ δὲ

τ μεν ἄνομα οὐ φημι κεῖσθαι του κιτρίου παρα τοῖς παλαιαῖς τοπιτο, το δὲ πραγμα - του μεσίου -

4 φράσα- ἀτω λεγόμενον ἐν ταῖς περὶ φυτων μ'