Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

발행: 1858년

분량: 497페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

τρεῖς μνῆς. B. λο ἄλλο. A. ρυγχίον, κωλνη, των Αἰσχυλου πολυ μἀλλον εἶναίάοι δοκεῖδε δι' οπταν. B. τί συ λέγεις , ἰχθυδια; - 1ίτυ- μέλλεις νοσηλευειν οσον ἀκροκώλι' εφειν ἐυγχη, πύδας. δεινον μὲν γαρ χονθ' υος ήυγχος, ω φίλε Κινησία καὶ ἐν Καλυψοῖ ἐύγχει φορῶν ψων ησθόμην τότε. ωτάρια δ' νομασε καὶ Ἀναζανδρίδης ἐν Σατυρία. 'λυμιαος δ' ἐν χαλκιδιο φηρσι θερμον ἰχθυν ἐπαναπλάττων , μίβρωτα λείψανασπι τιθείς, οἴνωδιαί- , ἔντερ'Mu καὶ σιμωσφενδονῶν, ἀλλἀν--μνων, παραφέρων χορδης

τόμον, τῶν γάμων κρείττω γεγονένιατὴ νἐ ων ημέραν, Ἀριστοφάνης Προαγῶνι ἐγευσάμην χορ βχυστναγς τέκνων. Φερεκράτης Ληροις ουχι τουτὶ ρυγχος ἀτεχνῶς ἔσθ' ἡος.

182쪽

e4υγχος ἐπὶ τῶν συῶν προείρηται ὁτι δὲ καὶ ἐπυλλων ζώων ' σρχιππος Ἀμφιτρυωνι δευτέρ' - τὰ παιδιὰν εἶπε καὶ ἐπὶ του προσώπου, υτιος κοὐ ταυτ' ἔχω, το ρύγχος -- μακρόν.

γὰρ ως - μως - - στρέφει. μην - δεῖν κροκώλια γέ σοι τέτταρα to ηψησα τακερά. - ἐν Γηρυτάδο ' ἀκροκωλι ἄμοι κάραβοι. 'Aντιφάνης Κορινθία

ἔπειτα κἀκροκώλιον νειον Ἀφροδίτη, γελοῖον Β ἀγνοεῖς' ο

ἡ χος η Ζηνόδοτος ἐν ἱστορικοῖς στομνημασι γράφων δρωδε ' Ἀργείοι Ἀφροδίτη ὁ θυοωσι,---ἡ γρτη κα--τια υστηρια. Φερεκράπης δ' εν Μεταλλεὐσισχελιδες ε ολύκνημοι πλησίον --φότα πιαιηριστηκότων σχεδόν τι δ' ημῶνδε ἀκροκωλίου τινός. καν Παννυχίδι η ψίθοις

ἡμίοπτα μντα κρεαδι ἐστί, το περίκομμ' ἀπόλλυται, γλ o γόγγρος ω ς, τὶν ἀκροκωλι' ουδεπω.

183쪽

174 PMς παρασκευQεται - δεῖπνον εἴ- ημῖν.

B. καὶ δηθ' ὐπάρχει τέμαχος -

νίθεια πλήθει πολλά -- χοιρίων σκελη καπυρ --ον γε νη την Ἐμμιαριωτον. A. ἐφθος τυρος ἐπεδόνει πολύς 'E-αντίδης ὁ ἐν Σατύροισis H - δέοι, πριάμενον καταφαμνέφθους ως. γλώσσης δὲ μέμφαι Ἀρι- - ἐν Ἀγναστα διὰ τούτωναλις ἀφνης μοι παρατέταμαι γαρ τὰ λιπαρα ἀλλα φέρε, ηπατιον, η - -- νέ- κόλλοπά τιν' εἰ δὲ μη πλευρον η γλῶτταν σπλῆνά, η νηστιν η δέλφακος ὀπωρινῆς τριαίαν φέρετε δευρο μετα κολλάβων

50. οσούτων λεχθέντων καὶ περὶ τουτων -M dτῶν ἰατρον οἰ- --ἀσυμβολοι μετειλήφασιν ἔφη γαλό --υσι Οὐης , Μνησίθεος, 'A pν - ἔν τ' περὶ ἐδεστῶν ἔφη ' κεφαλη καὶ πόδες ο ου πολυ τομ τρόφι- καὶ λιπαρον ἐνίαυτοῖς ἐνυσι. καὶ ο --ης Θημων ἐντετάρ τ' Ἀτθίδος ' ὐαντα, φησί, βασιλευοντα θνηῶν Θυμοίτης, νεώτερος δελφος

184쪽

Πυθίαν που κατοικησει η δ' ἔφη, ἔνθ' αν ξενίοις

Ἐλευσινι τs3 ἱερειῶν γαρ τότε πάτριον τινα ἐορτην ἐπιτελουσῶν καὶ παντα τὰ κρεα κατηναλωκω ν των

τῶ Μελάνθω ἀπέστειλαν '

μὶ καὶ λέγειν ωὰς τοῖς δὲ κυνι-- -- παρακε nλευομαι σιωπῶν κεχορτασμένοις ἀφεχῶς, πλην εἰ μηκαὶ των - όνων καὶ των κεφαλῶν κατατρῶξαι βου- λονται - τὰ -- - ουδεὶς φθόνος αυτοῖς ἀπολαύ-

εινῶς κυσί τουτο γάρ εἰσι καὶ ευχονται καλεῖσθαι.

νόμος δὲ λείηναν ἐκβάλλειν κυσὶν ἐν ρησσιας --μ πινει ἔφη πάντα γαρ μαειν καὶ πίνειν θέλουσιν, ἐπὶ νουν οὐλαμβάνοντες οπε ὁ θειος Πλάτων εφη ἐυΠρωταγόρρ το περὶ ποιησεως διαλέγεσθαι μοιότατονῶναι τοῖς σε ποσίοις τοῖς - φαέλ- καὶ ποραίων ἀνθρώπων καὶ γὰρ ουτοι δια το μη δυνασθαι ἀλλη - λοις δι αυτῶν συνεῖναι ἐν τ- τωμηδὲ δια της μυ- των φωνης καὶ λόγ- των μιτων - ο ἀπαιδεωσίας τιμίας ποιουσι τὰς αυλητρίδας, πολλου μισθουμεν ἀλλοτρίαν φωνήν, την των αυλῶν, καὶ δια της εκείνων -- ἀλληλοι ξύνεισιν. που δὲ καλοὶ καρο-ὶ 'ξυμσῶται πιὼ πεπαιδεωμένοι εἰώω ο - αν ἴδοις - λητρίδας ουτε ὀρχηστρίδας ουτε ψαλτριας αλ σπι

185쪽

τε καὶ παιδιῶν τούτων δια της μυτῶν φωνης, λέγοντάς τε και ἀκουοντας ἐν μερει, ἐαυτῶν κοσμίως, καν Κυνουλκε πίνοντες. λλον δ' ἐμπίνοντες, αυλητρίδων καὶ ρχηστρίδων δειν ἐμποδίζετε την διὰ των λπων ηολ- ω τες, κώπα ---- Πλάτωνα, --τω Φιληβω φησίν, οὐκ ἀνθρώπου μου, ἀλλά τι νος πλευμονος η των οσα θαλάττι- με οστρέων ἐμψυχων , ἐ- σωμάτων. 52 κὰ ὁ Κύνουλκος οργασθείς, γάστρων, ἔφη,

καὶ κοιλιοδαιμον ανθρωπε, ουδενήλλο σὐ οἰσθα, οὐ

λόγους διεξοδικους εἰπεῖν, οὐχ στορία μνησθημαι,

i χρόνον ἄπαντα περὶ ταυτα κατετρίβης ζητῶν ' κεῖται - κεῖται εἰρηται οὐκ εἰρWαι; ἐξ-νυζεις τε πάντα dσυνάγων ως αν ἐχινόποδας καὶ ἀνα τρηχεῖαν ονωνιν

ἀὐ διατ βων, ἀνθέων των ηδίστων μηδὲν συν--

ζων. -υσνεῖο καὶ την πο Ῥωμαίων - λουμένην στρήναν, κατά τινα πατρίαν παράδοσιν λεγομενην κάὶ διδομένη. τοῖς φίλοις, ἐπινομίδα καλῶν καὶ εἰ μὲν την Πλάτωνος ζηλώσας, μαθεῖν βουλόμεθα, εἰ δὲ - - α ρά τινι υτως ευρὼν λεγομενην, ἐμφάνισον τον εἰπόντα ἐγὼ γαρ οἶδα ἐπινομίδα καλουμενην καὶ μέρος τι τριηρ-ς ώς ἡ πολλώνιος ἐν τριηρικω παρατέθει

γενόμενον φαινόλην, ψηται γάρ, λβέλτιστε, καὶ ὁ φαινόλης, μών; ,- Λευκε, δός μοι τὸν ἄχρηστον φαινολην. ' εἰς βαλανειον δέ ποτε ποoευόμενος οὐκ ἔφη πρει τον πυνθανόμενον ποῖ δη ἀπολούμενος,

186쪽

πάμπολυν ἐν τω βαλανείω γενεσiλαι, χρηστου ζητου- μενου φαινόλου αλλοτε δέ, Ἀταῖροι φίλτατοι, προς

γαρ υμῆς εἰρηνσεται,ἀλ- προσέπταισε λι- καὶ την ο

κνημην ἔλυσε θεραπευθεὶς ουν προῖει, καὶ προς τους πυνθανομενους τί τ το Ουλπιανε υπώπιον ἔλεγε.

-- ξυνῆν γὰρ,-φ, τότε τονγέλωτα φέρειν χυνάμενος, παρά τῶν φίλων ἰατρο παλειψάμενος ἀία ὁ τους φθαλμους παχε φαρμάκρο, προς τους ' 53. 'ς δ' αὐτῆς ταύτης σοφίας καὶ ἔτερός ἐστι ζηλωτής, Πομπηιανος ο Φιλαδελφευς, ἄνθρωπος οὐκει ἀπάνουργος, νοματοθήρα καὶ αυτός -ας προς-νοἰκέτην διαλεγόμενος μεγάλ,τῆ φωνοκαλ- ις του- νομα, Στρομβιχιδη, ἔφη, κόμιζέ μοι ἐπὶ το γυμνάσιοντας βλαυτας τὰς ἀφορήτους καὶ την ἐφεπτρίδα την πρη--ri . ἐγώ γὰρ ποδησάμενος το πώγωνα προσαγο

μιζε δε του ἐλαίου την ληκυθον πρότερον γὰρ συν- πτόμβην μεθον, ἐπε- ουτ απολου--. ὁ δ' αυτος, ουτος σοφιστης Φεβρουαρίμμηνί, ως Ῥωμαῖοι λέγουσιν

τον δὲ μηνα τομον κληθροα φη γιν ὁ Μαυρουσιος γόβας αα ὁ τῶν κατουδαίων φόβων κατ' ἀναίρεσιν των δειμάτων, ἐν μου χειμῶνός-- ἀκμαιότατον καὶ δεε θος τότε τοῖς κατοιχομένοις τὰς χοὰς ἐπιφέρειν πολ- λαις μέραιο, πρός τινα των φίλων, οὐκ εἶδές με, ἔφη, πολλων μερων δια τα καέματα της δὲ των παναθηναίων εορτῆς ἐπιτελουμενης , δι ης τὰ δικαστήρια οὐ συνάγεται, ἐφη, γενέθλιος ἐστι τῆς ἀλεκτο δ' ς Ἀθηνας καὶ α ιος η τητες ημέρα ἐκάλεσε δε ροτρκαὶ τον ἐκ Λελφῶν ἐπανελθόντα μῶν ταωον-- ν

187쪽

i μόντες τον Σικελιώτατν ιονυσιον, ς την μεν παρθε dνον ἐκάλει μένανδρον - μένει τον ἄνδρα, καὶ το στυλον μενεκράτm , τι μένει καὶ κρατει βαλλάντιον δε- ἀκόντιον οτι ἐναντίον βάλλεται, καὶ τὰς τῶν μυῶν διεκδυσεις μυστηρια ἐκάλει, - τους μυς τη λεῖ. 1 υθανις δ' ἐν πρωτwΣικελικων - αυτόν φησι -- νυσιον καὶ τον βουν γαρόταν καλειν, καὶ τον χοῖρονία - τοιουτος - - Ἀλωαρχος ὁ Καο -- του Μακελωίας βασιλεύσαντος αδελφός, ὁ την Ουρα λιν καλουμένην κτίσας στορεῖ δε περὶ αυτοσφα ρα κλείδης, ἐμβος ἐν τῆ τριακοστη βδόμη των δεντ ριῶν λέγων ουτως ωλέξαρον ὁ την ουρανοπολιν κτίσας διαλέκτους ἰδιας εἰσήνεγκεν ὀρθροβόαν μεντον ἀλεκτρυονα καλῶν κά βροτοκέρτην τον κουρέα, καὶ την δραχμην ἀργυρίδα, την δὲ χοίνι- μεροτρο-

25 φίδα και τον κηρυκα πυτην. καὶ τοις Κασανδρέων

πουσαθεωτων ἔργων κρατήτορας μορσίμω τυχα κεκυρωμένας θεοεπόγαις χυτλωσαντες αυτους και φυλα ρο - οριγενεῖς. τί δὲ η --φαυτη δηλου νομίζω 'γὼ μηδὲ τον Πύθιον - γνῶναι κατὰ γαρ τον --τιφάνους Κλεοφάνη

188쪽

ἐν τῶ Λυκεω μετὰ σοφιστῶν νη μs το πραγμα τουτ' - ωτιν, εἴπερ γίγνεται. ου ἔστι γάρ πω γιγνόμενον ο γίγνεται,ουτ' εἰ πρότερον ν' ἔστιν ορο νυν γίγνετο . ἔστιν γα - ὁ Ουδέν. ὁ δε η γέγονέ πω,ουκ ἔστιν, σπερ γέγονεν ο γε μη γέγονέ a P. ἐκ του γαρ εἶναι γέγονεν εἰ θ ου. - θεν, , πῶς ἐγένετ' ἐξ--χντος ουχ οἷον τε γάρ.

εἰ δ αυτοθεν που γέγονεν, ουκ ἔσται κεἴποι δε πω τις εἴη πόθεν γενησεται - ου δ' εἰς ουκεν εἰς ουπιον γαμου δυννυται.

ταυτὶ δ' Ο, ἔστὶν Ουδ' αὐαπόλλων μάθοι. 55. οἶδα δ οτι καὶ Σιμωνίδης που ὁ ποιητης ἀμ- σταρχον εἶπε τον δει, καὶ Αἰσχυλος -- Αιδην ἀρο-

σίλαον, ἱκανδρος δὲ Ο Κολοφωνιος ἰοχέαιραν τηνασπίδα το ζῶον δῶ ταυτα καὶ τὰ τοιαλαὰ θαυμασιωτατος Πλάτων ἐν-- Πολιταν λων ξηροβατικά, τινα ζφα κάνδε ροβατικὰ ἄλλα, ηροτροφικόν τε καὶ

υγPUTPοφικον καὶ πιρονομικόν , ἐπὶ ζωων χερσαίων καὶ ἐνυγρων καὶ ἐναερίων, ἐπιλέγειν, σπερ παρα--λευομενος τούτοις τοῖς ονοματοποιοῖς φυλάττεο ι την καινοτητα γράφων καὶ κατὰ λέξιν τάδε καν θιαφυ--το μη σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ονόμασι, πλουσιώτερος καὶ εἰς γηρας ἀναφανησει φρονήσεως. Qδα δὲ καὶ Ηρωδην τον Ἀττικον ήητορα ὀνομάζοντα τροχοπέδοτο διαβαλλόμενον ξυλον δια των τροχων , οτε - - τει τοπους ὀχουμενος ἐπορευε- καίτοι Σιμαρί--

τοις Συνωνυμοι εποχέα το ξυλον τουτο πον012.

189쪽

ωντος καὶ Σοφοκλῆς δέ που ὁ ποι ἡ ἀν-- αθάρσει, μέγας σοι τουδ' ἐγὼ φόβου μοχλός. έχειν την νοῶν

ναυται μηρυσαντο νηος σχάδα.

η φρ ωρήτωρ λεγε την μὲν Αἴγιναν εἶναι λημην του Πειραι - τροπι Σάμον ἀπορρῶγα το κόλεως, α δὲ του δημου τους φήβους, το ὲ τεῖχος 1 ἐσμα, Θ πολεως, τον δὲ γλπιγκτρο κοινον θη- ναίων -κτορα ὁ ὀνοματοθήρας οντος 1 unu eἀκάθαρτον ἔφη γυναῖκα ης επεσχημένα ν τα γυναικεῖα πόθεν δε σοι υλπιανὲ καὶ κεχορτασμένος 1 56. Προς ταυταο υλπιαν πιπηδέως γλλά-

ἀλλα μη βάυζε, εἶπεν, Ἀταῖρε, μηδὲ ἀγριαίνοπι τροκυνικην προβαλλώμενος λυσσαν, τῶν λῶ κύνα - , ημερῶν, δέον αἰκάλλειν ἄλλον καὶ προσσαίνειν τοῖς συνδείπνοις, μη καί τινα Κυνοφόντιν ορτην ποιησ- ω μεθα ἀντὶ της Ἀργείοις ἐπιτελουμένης χ' α ρσθηναι ψηται - δαρμόνιε ἀνδρῶν παρὰ μνη-τίν'

πανημρι- χορταζόμενοι γάλα λευκόν. καὶ Μώαιδρος δὲ ἐνπροφωνίφ ἔφη χορτασθείς. Ἀμ-25 στοφάνης δ' ἐν Γηρυτά θεράπευε καὶ χορταζε τῶν μονFδιῶν --λῆς δ' ἐν Ἀμάσίτοισι παγχόρτοιοιν ξενίζομεν.

μυλος δ' ἐν Θόλωνι 100M ἐγω κεχόρτασμαι - ἄνδρες οὐ κακως, αλλ' εἰμὶ πληρης, με αι- μόλις πάνυυπεδησάμην απαντα δρων τὰς εμβάδας

190쪽

l, ταυτα μὲν ουν, ἡ νουλκε, εἰπεῖν προχειρως ἔχω σοι

- νυν, α ι γα δὲ φειν φι, τηρο γαρ εἰς τρίτην μω-δος εἴρηκεν ουτως, δε παῖς σε χορτάσω, - περ μ' 1οεωρ ὁ κοιλιοδαίμων παρὰ τίνι κεῖται σιωπησαντος δ' ἐκείνου, ἀλλα μ0 καὶ τομο αὐτός σοι κυ- ἐρ-- απολις τους κόλακας ἰν-- μωνυμ δράματι οἴτω κέκληκε το μαρ τυρπιν ἀναβαλουμαι, ἔσταν αὐδῶ σοι τας πληγάς. ο57. Ninuinuis o ἐπὶ τοῖς πεπαιγμένοις - - των ἀλλα μην, ἔφη Ο Ουλπιανός καὶ τον περὶ τῆς μήτρας λόγον ἀποδώσω. λεξις γαρ ἐν τω ΠοντικHἐπιγραφομένω δράματι Καλλιμέδοντα, Ῥητορα, κάραβον δε ἐπικαλουμενον, κωμωδῶν ην δ' ουτος εἶς οτων κατὰ νοσθενη τον ήτορα πολιτευομένων

Μητρόπολίς εστ ν ουχὶ Πατρόπολις πόλιςJ πιμπραν τινὲς πωλομιν, ηδιστον κρέμ'

SEARCH

MENU NAVIGATION