Ioannis Malalae Chronographia Accedunt Chilmeadi Hodiique Annotationes ¬et ¬Ric. ¬Bentleii Epistola ad Io. Millium

발행: 1831년

분량: 884페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

ηγανάκτησεν ο βασιλευς κατὰ των της πόλεως, καὶ επεμψε στρα- τὸ κατ αυτῶπι καὶ γενομένου ει φολιο πολέμου ζηλθεν ὁ Ααῖος ἀπολογησασθαι αὐτοῖς. καὶ ριφείσης κατ αυτου σαγί τας φονεύθη ὁ αιος καὶ λοιπον 'oκάστη μη θέλουσα ἐκβληθηναι της βασιλείας, εὐθέως ἀγαγοῖσα τυν ιδίποδα ἐποίησεν5 σαυτον βασιλέα, μαθουσα τι υ εχει γυναῖκα. καὶ γαμήθηαυτω προς θεραπείαν των της πόλεως καὶ της συγκλήτου καὶ ἐβασίλευσε των Θηβῶν ὁ οι δίπους ετ ιο , καὶ της Ἀκάστης Ἀναγνοουσης καὶ του Οἰδίποδος οτι μήτηρ αυτου πηπε ' καὶ σχεδύο ιους παρ' υτης, τον Ἐτεοκλεα καὶ τον Πολυνείκην, καὶ 1o

θυγατέρας δύο, σμηνην καὶ Ἀντιγόνην. μετὰ δἐ χρόνον τινὰ

ἐπηρωτησεν αὐτη Ἀκάστη τον Οἰδίποδα πόθεν εστὶ καὶ τίς αυτο πατηε ὁ δε εἶπε τον ελίβοιον τον ἀναθρεψάμενον αυτόν. καὶ μεταστειλαμένη τον Μελίβοιον τον ἀναθρέψαντα αὐτὸν Φαθε παρ' υτο οτι υ εστιν αυτο υιός, αλλ' υρεν αὐτον εἰς τὰς 15υλας. καὶ περωτήσασα τον χρονον, γ/ν οτι υἱὸς αυτης ἐστι καὶ ιπεν αυτω. καὶ ἀκούσας ὁ Οἰδίπους Γλαβεν ηλους, και πη- ξας τοῖς ἰδίοις αυτο ὀφθαλμοῖς τελευτα, ἐάσας, βασιλειον τοις δυσὶν αυτολυιοῖς, ενιαυτὸν παρ ἐνιαυτὸν βασιλευειν κελεύσας' 7τινες εἰς χθραν ἐλθόντες διὰ την βασιλείαν, πολέμησαν20

μετ αλλήλων, καὶ αυτοῖς σφαξαν μονομαχησαντες. ὁ γαρ 63 Πολονείκης, ἐκβληθεις ἀπὸ της βασιλείας καὶ διωχθεὶς ἀπὸ των

civit ita Rex indigne ferens, exercitum contra eos ni it Grassante autem bello civili, egressus ipse est, uti purgatione alIqua cives demu cereti tun interim contorto in eum spiculo vulneratus interiit Iocasta ero, ne e regno desceretur in curis nauens insuper etias ut apud Primores, populumque gratiana iniret Oedipum luem innuptum esse se scierat, conjugem sibi accipiens, regeni designavit Thebanorunt itaque regi ulu tenuit Oempus, per annos x. nescientiuus interim Iocasta, Oediponue illam hujus esse matrem. est aut in ex ea duos filios, te Clena et o unice in totii lenique filias, Ismenen et Antigonam. Post Vero tempus stliquod interiectum, quaesivit ab Oedipo lat . unde esset Et a Pio ortus parente respondit ille de nutritore suo, eliboeo. Hunc igitur accreseiuliam curat regina, disci que nequa mam mus esse filium Oecipum; sed in sylvis expositum n eo repertum. Illa vero de tempore sciscitata uin, empum esse filium suum cognovit. Haec ubi a Iocasta accepisset empus, sumptis clavis, eos oculis suis in pungens, ni orte in oppetiui regnuinque filiis duobus alteritis nis ait ininistratis litui reliciuiae Sed fratrinus, diu inter se concordes es-ae, Regnum non permisit itaque invicem Delligerantes, singulari ex certanti e mutes vulneridus occuDuerunt. Polrnices enim ab Eteocle fratro

132쪽

Θηβῶν πο του Ἐτεοκλέωος, δελφου αυτοῖ ἀπηχθε εχ τουργος καὶ γάγετο γυναῖκα την θυγατέρα Ἀδράστου του βασι-

λεως του Αργους. και προτρεψάμενος τυν Αδραστον βασιλέα και αλλους βασιλεις μετὰ πλήθους στρατου κατὰ του ἰδίου ἀδελ-ὐνοφηλθε κατὰ τῶν Θηβῶν ' ι δἐ προτραπέντε και με αυτοῖεπιστρατεύσαντες ησαν αυτοι Ἀδραστος, Καπανεος, Ἀμφιάραος, ΕΠαρθενοπευς, Ἱππομέδων καὶ τῶν δυο αδελφῶν, ς ειρηται, τελευτησάντων, ἀνεχώρησαν οι βασιλεχ μετὰ τῶν ἰδίων στρατευμάτων ἐπὶ τὰς αυτῶν χώρας, και ἐλοθηή βασιλεία τῶν Θηβῶν,1oητοι Βοιωτῶν, κατασχουσα ετη ξθ τὰ ὁ προγεγραμμένα ταυτα πάντα ὁ σοφώτατος Παλαίφατος ἀληθῆ ξέθετο ὁ γὰρ σοφώτατος υριπίδης ποιητικῶς ρεγετ δραμα eρὶ του οἶδα V 22ποδος και της Ἀκάστης και της Σφιγγός. τὰ γὰρ τῶν Θηβῶν βασίλεια Ἀφρικανος ὁ χρονογράφος ἐξέθετο. 15 'H- τοῖς ανωτερω προγεγραμμένοις χρονοις ἐκ της φυ- λης του γύφεθ ἐγεννηθη Deo ' στις ἐνηρξατο πρῶτος τὸ τολελληνισμου δόγματος διὰ της εἰδωλολατρίας, καθὼς Ευσέβιος ο Παμφaου συνεγράφατο, διὰ τὸ τους πάλαι γενομένους λει

I. c. p. 296.

regno pulsus, et a ipsis etiam Thebis Hectus Argos prosectus, Argivorum regis, obrasti nitam, in uxorem duxit. Quo etiam, una ple aliis re Ditis, in auxilium suum ad ratis magno instructus exemitu, in is Teni, neDasque strina movit. Reges autem, quomini auxiliis in nocierula usus l . fuerant Adrastus, Capaneus Amputarus, arenenopeus, et Hippomedon Frauiuus autem, ut supra dictum, pereuntibus Reges cum exercitibus suis, uisole in regionem suasi , recesserunt. Tales Dabuit exitiis TheDanum, sive Boeotorum regi uin eum durasset annos inm. At X.

Ista autem omnia superius traclita, juxta rei veritatem, literis Inluidavit sapientissini Palaephatus. Quae enim Euripides in raniato suo laoedipo, Iocasta, et piunge scripsit, Poetice intelligenda sunt. Tnebanomia D nastiis memoriam nases etiam apud Africanum nrono- Temporiuus autem quae superius dicta sunt extitit Semenus, ex Ia- pneu stirpe oriundus. Invexit ni cultum Idololatricum dogmatisque,

Itillenis i dicit, auctor fuit uti scriptis tradidit Eusebius Pampnili. Majoribus enim suis, qui Imperatores aut ouces in bello fuisse lit quin

133쪽

54 IOANNIS MAI. ΑΙ. ΑΕ

πολεμιστής, ηγεμόνας η πρἀξαντύς τι ἀνδρεῖον φαρετης ἐν τω βίω

του μνημονευεσθαι εῖνα α ιον μάλιστα τους ποιήσαντας διὰ δυνάμεώς τινος μοστήρια, ώς οντας αυτῶν προπάτορας, ἀνδριασι στηλῶν ἐτίμησαν, καὶ πάντες ώς ευεργέτας ει θεον προσεκυνουν, και εθυσίαζον αυτορ τιμῶντες, τι ἀγαθον ευρηκότες φδια τέ- s

νης η διὰ κτίσματος φδcα σοφίας η δι' ἄλλης ίας δήποτε αρε-

etης ελθόντας, ἴστινας ἀπεθέωσαν, καθὼς Ῥηγῖνος ο σοφώτατος συνεγράφατο των ἀποθεωθέντων ονόματα. o M μετὰ ταύταανθρωποι, ἀγνοουντες την τῶν προγόνων γνώμην, υτ ῶς προπάτορας καὶ ἀγαθῶν ἐπινοητὰς ἐτίμησαν μνημης και μόνης χάριν, 10ώς θεοῖς ἐπουρανίους ἐτίμου και ἐθυσίαζον αυτοῖς, ora A γενομένους ἀνθ ρώπους θνητοῖς και ομοιοπαθεῖς 'ερι ων ἐν ταῖς συγγραφαῖς αυτου λέγει καὶ ὁ Λιόδωρος ὁ σοφώτατος ταῖτα τισανθρωποι γεγόνασιν οι θεοί, ἴστινας- ανθρωποι, νομίζοντες δἰ ευεργεσία αθανάτους προσηγόρευον τινὰς δἐ και ὀνομά- 1565 των προσηγορίας ἐσχηκεναι καὶ κρατήσαντας χώρας τουτο ἐεποίουν ο ανθρωποι ἀγνοία πλησθέντες. ην δε τὸ της ἀποθεώ-

τετιμημένους, η τυράννους η γεμόνας η τινάς τι δράσαντας ἐν τω ι μνήμης δοκουν αξιον δι ἀλκῆς τε ' σώματος εὐρωστίας.

Scribendum utiletur γεμόνας η πράξαντας τι ἀνδρεῖον - του μνημ. εἶναι ἄξιον δοκουν. 6. ὁ Ἀλλη i. διαλλαγῆς x. 12 θνητoo Cli., θνητῶν x. 15. προσηγόρευονJ θεοὐς radi ponit Vesselingius ad modomini ol. II p. 631. 76 17. 1τσθέντες πλανηθέντεsine selinius, cui tiae Diodori verbis attri

buisse villetlIT.

que ni agnin i li Plod sive virtutis, seu strua specimen memoratu dignumellisti Metit maxime Bliteln Is, ii vi inciis occulta, inus limini aliquod operati fui Ment statuas honoris ausa erexerant , Quin et ab omnibus summa in veneratione hauitos, tanuuam de iis ipsis optime meritos in Deo in numerum retuleriint, agorantes eos et sacra facientes ut ii honi alicuiuEl, vel ab arte sua aut Dibrica alimra, sive denique i pientia, ain singulari ali tua virtute omin comparati niortalitriis auuiores suerim

sicuti scripsit Rheginus, apud quem etiam Deoriam Indigetum ha ntur

nomina Postera vero eorum consilium ignorantes; nempe, ut eos, in Ulain generis sui auctores, et Onomis inventores, nec aliam O lallvili B.

honoribus istiusmodi prosecuti fuerint i istos, non ut i Daune mortales, et iisdem paMionivus ounoxios venerati sunt sed victinuis immolantes, &vinum illas enitum praestiterunt. Atiliae huc reserendum est, io in acriptis suis have sapientissimus modorus, ubi dicit Homines a Dominibus faeti sunt Dra, exininianti vis illos propici Dona opeπ immortalitatemn orisecutos. lapis eorum nonnullis nomina dederaιnt et regio- rubria auι Ibtelarea Deo de nartuit. Hoc maternis hominiora, ignom

134쪽

σεως πημα τουτο. ἐν τοῖς ιερατικοις αυτων βιβλAις τὰ δνω τα αυτῶν ἐτάσσετο, τε τελευτησαν, καὶ κατὰ τον αυτον καιρον εορτὴν και θυσία αυτῶν ἐπετέλουν ἐν οἷς εκειντο μνημασι,

λέγοντες εἰς τὰς τῶν μακάρων νησους εἶναι τὰς αυτῶν ψυχὰς καὶ ὐμηκέτι κρίνεσθαι η καίεσθαι πυρί. καὶ διέμειναν εως τῶν χρα

πράσκων, καὶ πλάνην γαλμάτων και εἰδωλολατρίας εἰσηγε τοῖς 66 ἀνθρώποις δια ἀπεικονισμάτων τῶν προγόνων αυτῶν, μάλιστα 10 τῶν ευρηκότων τὰ γράμματα καὶ τὰς τέχνας οἷς συνέτρεχον σπουδαίως ι Αἰγυπτιοι καὶ ι Βαβυλώνιοι καὶ ρύγες ο εκ της Ἐλλάδος ταυτης γαρ της θρησκείας πηρχον. ησαν με καὶ αυτοὶ αγαλμάτων ποιηταὶ καὶ μυστηρίων ἔζηγηταὶ καὶ τελεσταί ἀφ ων μάλιστα εἰς Ἐλληνας χθη ναυτὴ θρησκεία, πό τινος 15 Ἐλληνος νόματι, ιο κο αυτο Πίκου Λιός, μυστικά τινα ποιοῖντο ανδρος τῶν Ἐλλάδι κατοικησάντων, ἐκ της φιλης κοντος του γύφεθ, υἱοῖ με του τρίτου Iωνες δε οἱ εκ της υ

τούτων γαρ ἀρχηγοὶ ἐγένοντο ησαν γu διδαχψέντες ἐκ του

ανέως γίγαντος του Οἰκοδομησαντος συν τοῖς αλλοις τον πυρ- 1. βιβλίοις θ βασιλείοις x. ταῖς ἱερατικαῖς βίβλοις Cedrenus, Sul-

Poneuatur interpunctio. rantia Plenig, faetitatum est. Ritus autem omnes in Deos reserendi iste suit. Statim post moriona, pie rebantur in sacros Conamentarios L E- functor ulniso nar mio tempore etiam festum eis celedrissiant, sacrificia peragentes ad sepulcnra, ovibus recondevantur dicentes animas illoaeum in Beatorum Insulas migrasse judicio aut flammis detinuo non unoxias, IJl rix vit litem nos iste suu ad Inara te ora vii Adranam pater

fuit. Erat enim nara statu illa cui ex lapidibus et signis Deos e fora avit, et vetiales habitur quique ex fabrifactione imaginum, in Mo-m m ne inoriam, litomun praecipue, qui literarum atque artium inve tores fuerunt; simulachromun cultusque Idololatrici superstitionibus lio mines implicavit. Homini vestigiis insistebant Aerapui, Babulonii, et in Graecia livges, oui et ipsi omnes erroribus hisce dediti, stricatores Isaarinum fuerunt Initiatores ite in et Mysteriorum Interpretes. Ab istis In Graeciam dimanavit error, promovento Helleno quodam, Helladis ineola qui stiva filii, atque Iovis Pici filius, ex genere Iapnes, Noae filii tertii, oriundus. Iones autem, quorum generis princeps suu Io, eorum duces etaint edocu vero sunt a Ioan Gigante, qui unita erat ex

135쪽

γον' ωντινων καὶ γλῶσσαι διεμερίσθησαν, διὸ καὶ μέροπες κακληνται ι ανθρωποι δια, μερισθηται αυτων τὰς λαλιὰς εἰς

πολλὰς γλωσσας και φωνάς. -υστινας μεμφόμενος ὁ περονησιος ω67 Πλουταρχος η παλαιὰ φιλοσοφία παρ Ελλησι καὶ βαρβάροις ζέθετο ς πλάνην γαλμάτων τινὸς εἰσάγουσιν αυτος δε, φησί,4

23 τους κατ' Οἰρανὸν φωστηρας θεοποιεῖν εδοξε τον λιον καὶ την σεληνην παρεισάγων, οὐ των ιγυπτίων θεολογία χει, αυ- τοὐς τὸν συμπαντα κόσμον διοικεῖν τρεψοντας και αυζάνοντας ταπάντα τη τρίτη κινησε των ε πλανητῶν καὶ της λοιπης ἀστρο- θεσίας κατὰ γενεσιν καὶ ἀέρα τὸν δὲ Πλουταρχον τo meo Io

νησιον Πορφύριος ἐν τη φιλοσοφω αυτου χρονογραφία ἐδόξασε.

3. ερονησιος Xεὐμνήσιος nabet Cedrenus verem Plutarchiis non Xψωνήσιος, sed Xαιρωνεῖς. Cnaeronensis erat, ex lati ieronia, Phocidis ui . h. 4 η παλαιὰ φιλοσοφία τη παλαι φιλο ooφία h. Cons. IVyttenbacn praelat ad Plutarchum voli I. . 58. Cedremus ok τισι μεμφεται ὁ εὐμνήσιος Πλούταρχος, ως πλάνην γαλμάτων τινῶν εἰσάγουσι τους κατ' Ουρανὀν φωστῆψας θεοποιοέμενοι τὰν λιον καὶ την σελήνην, ς η ων Αἰγυπτίων θεογονία περιεχει. αυτοῖς γὰρ λεγε τὰ συμπαντα etc. 9. yy τρίτη κινησει , Forte legendum y τριμερε α in habet Cedrenus.'

Turans Babylonicae in limina tentantilaui quoriis etiam si perinae sunt linguae unde et Meropes dicti sunt homines, quod sermo eo a moli Versos loquendi modos atque idiotismos divistis fuerit Plutarchiis autem l 'm'Dneffials , ubi disserit de Vetera Graecoriam au barimanique limiosopula illos quidem reprehendit utpote qui nulla illi rori II supe titi ne introduxeraim. Ipse aute in Lutanaria illa coelestia, solem, atque Lunam juxta Aeoptior in I heologiam, pro i iis potius labenda Ddillam, ab illis enim universum numdum ad in inistrara vixit eadem etiam nutri-n entun re hu omnibus at ue augmentum praebere triplici illo uti quo Planetariam Ino tu, caeteris lue astror II positionibus see Indum gener tionem atque aerem Plutarchum autem hunc Cherronesium Porpurii

hi luto opulca sua Monographia celetiravit.

136쪽

αγάλματα , acinoiει ὁ πατὴρ αυτο Θύῆρας, ανθρώπων τεθνηκότων υπάρχει, καὶ οὐ ρην τιμασθαι αυτους, θεοις ἐν ψουρGνU, γενομένους γην και κόνιν κατεγίνωσκεν υν, ἰδίω5 πατρὶ Θάῆρα λέγων, ὶ πλανας τους ἀνθρώπους δια κέρδος ουκῖστι γαρ αλλος θεός, εἰ μν εν τοῖς Ουρανοῖς, ὁ δημιουργήσας τὸ ὁρώμενα ταυτα πάντα καὶ λαβὼν κλασε α αγάλματα πάντα, καὶ ἀνεχώρησε αυτου καὶ ἀπηλθεν εἶς την Μεσοποταμίαν,κIstoia Eυσέβιος Ο Παμφίλου, ὁ σοφὸς χρονογράφος, ἐξέθετο. 1, 'E δἐ τοῖς χρόνοις τον βραὰμ ην και--ελχισεδέκ, ἀνηρ 69 θεοσεβής, θνικός, καταγόμενος ἐκ του γένους Σίδου, τιου Al Cγοπτου, βασιλέως της Αιβυης χώρας Γ ου Αἰγυπτιοι κέκλην-9. Εὐσέβιος ΓΝihil horum Eusebius v. ad p. 22. A.

LIBER ERTIUS

DE ABRAHAMO, AD DEI NOTITIAM PERVENIENTE.

A liral RIntis vero, raucat De nouilam Jam pervenisset, Munique Putasset, Imagines, a Thara patre Lahricatas, honunum esse defunci ' Nisi I ideoque ne eos, pulvis cum sint ni te, pro iis coelestiuus esse colemtos talibus ipsum verbis increparo ausus est Ut Did i quiens turpis lucri ausa, mortales in inorem ducis Urnis puppe oeus est Coelestis, pia ista foranavit Da vidontis onusia Dictoque citius Imagines conlauit omnes patreque derelicto, esopotamiam Versusllucit itar uu Eusebius Paniplisili, sapietis tronographus sciriptis tradidit. Abraliam temporibus orant Melchisedecus, inter gentes Dei cultor,

ex stirpe Sidi, filii Ain pu Librae regis, a io Aegypti nonre sortita

137쪽

ται. ἔστι Σίδος ἐκ της λυυπτου ἐπελθὼν παρέλαβε την χωραν

των λεγομένων παναναίων ἐθνικων, τουτ' ἐστὶ την νυν λεγομένην Ιαλαιστίνην. καὶ ωποτάξας αυτην κησεν ἐκει εν αυτηὶ καὶ κτίζει πόλιν, ην ἐκάλεσε Σιδόνα ἐς νομα διον, τις νυν ἐστιν ωπὸ την σοινίκην χωραν. καὶ λοιπον κ του γένους του Σίδουὰ

κατήχθη ὁ Μέλχι ὁ πατηρ του Σεδέκ, γενόμενος ερευς καὶ βασιλεῖς ἐπεκλήθη Μελχισεδέκ, ς προγέγραπται. ἔτος ουν Πηρχεν ερεος καὶ βασιλεἐς των παναναίων, καὶ κτισε πόλιν ἐν τωορει τω λεγομένω Σιών, ντινα ἐκάλεσε Σαλημ, περ ἐστιν εα ρνης πόλις και ἐβασίλευσεν ἐν αυτ5 ετη ρι , καὶ τελευτα, L 1oκαιος καὶ παρθένος, καθὼς υσηπος ἐν τα αρχαιολογία ζέ- τωθετο. καὶ Ιωάννης δὲ και Κύριλλος, ι ὁσιώτατοι ἐπίσκοποι,

τα αυτὰ εἶπον.

Ἀπὸ Ουν του κατακλυσμολεως βραὰμ τη εἶσιν, , , ἀπὸδἐ της τργοποιίας ετ εἰσὶ π και ἐγένετο μετέπειτα απὸ 15ωβραὰμ και Ἱσαάκ, του τιoυ, και Ἀκώβ, του ἐκγόνου αὐτοῖ, καὶ του σπέρματος αυτῶν, ων εἶσιν Ἐβραῖοι, ἀπὸ των χρόνων του Ἀβραὰμ τον χαρακτηρα του εθνους διὰ περιτομης εἰληφότες.

gunt, oriundus. Simis Eni in iste Aecipuus, Cananaeo in regionem, quae nunc Palaestina Iocatur, bello aggressus, in potestatem suam redegit*Uctenue, quam in nomen suum, Sidonem appellavit, uuae temporiuus Irasce noeniciae est ditionis, extructa, tuidem sedes posint. Ex poste xl aute in Sidi nutus erat Melcta, Sedec patera qui Rex cum esset, et Sacerdos Melcnisedecus cognominatus est, ut supra scriptum est. a nanaeis igitur, uortini ex demute sacerdos rat, trilienti quam Sali tu , id est, meis urbem, o clivit, in monte Sion concidit ulni cum innos XIII regnas set, justiis et caelebs diem auuin odiit si niti Ios phiis in Antiliuitatibus Manne item et Cyrillus, sanciuslini Episcopi, tradideriInt. Diluvio itaque ad Abrananium, anni numerantur octingenti non ginta rear a Turris autem Constructione, anni DxxIII. Ab Abrananio Genique et Isaac filio et Iacobo nepote sentino ite illorum, ex quo Cirmirumsionis enaracterem suscepi ADrananius, Draeorma gens originem uam auctura est. AD Adiano autem, ad Adranainutu anni efflux

Auranamus vero, centum annos natus, genes Isaacum Isaacus vero

138쪽

κει ' θεν καὶ τ ονομα σχον.

Ἐν δέ τοῖς χρόνοις τουτοις ἐκ της φιλης του αφεθ ἀνεφαίνετό τις ονόματι Ἀσίοδος ' στις ἐαεsρε τὰ Ἐλλήνων γράμματα, και συντάξας γράμματα ἐξέθετο τοῖς Ἐλλησι πρῶτος. - δἐ τοις χρόνοις του Ἀβραὰμ ἐβασίλευσεν Ἀσσυρων Ο ἐκ 71

λης του Σήμ, τιου με, νδελεχός, βασιλεύσας αυτῶν πρῶ- 10 τος μετὰ το ἐκλευαι το γένος του Περσέως. καὶ ἐλθε πάλιν τοβασίλειον εἰς τους Ἀσσυρίους. γυπτίων δ ἐβασlλευσε πρῶτος βασιλεν της φυλης του γαμ, ιου Λῶε, αραώ, ὁ και αρπὼ καλούμενος. τὶ νπρο τουτου παλαιὰ βασίλεια θυπτων ἐuoετο Μανεθὼν ο -- 15 φώτατος, ως προείρηται τὰ ει μεταγενεστερα βασίλεια ιροπτίων, λέγω δε ἀπο-- αραχῶ και κάτω, συνεγράφατο υνταυτα Θεοφιλος ο σοφώτατος χρονογράφος.

πι δἐ τοις χρόνοις του πιραὰμ ἐβασlλευσεν Αἰγυπτίων ὁ ἐκτης φολης του γαμ αραχώ. Ἀγόρασε δε ἀπο τῶν Σαρακηνῶν

20 IΠετεφρης, ο ἀρχιμάγειρος του αυτου Φαραὼ βασιλέως, τον ' σήφ, ιον του Ἀκώβ υντινα ἐπώλησανὰ αυτολαδελφοὶ τοῖς Σαρακηνοῖς, διαφθονούμενοι αυτῶ ώς φιλούμενον υπο ου ἰδίου

ssiis luat to cujus tandem tribuni penes erat Ebrile mun regulin , uomen

Hisce te oribus Isiodus sidam Ex apli et stirpe oriundus, Gra eas literas invenit titue in orcinem redigens, Graecos era domiti pri

ADrahanai vero tentorious, Ass7rras imperavit, primus post deletu in Persei genus Endelectus, ex posteris Sein Noae filii Ialeriinnuue ad Amymos tandem rediit. Aeg pvioru in autem regnum te nitit Iam is posteris nanu, Noae filii Pharaon, qui, aram dictus irat Antiquas vero Aegyptioriam nasti B nte nunc aractionem, descripsit Manetno sapimui iniuriis uia supra dictum est posteriores veri, ab soc inlicet Narachone et dei ceps, a Tneopnil sapientissimo CDronographo memoriae traditae sunt. ADraham igitur temporious erantiis imperavit, ex Chnini posteris, Naraclio Peteynres autem, Regis varaonis conuorum PrInceps, IOS Pnum, Ia vi ullum, a Saracenis, quidias fratres ejus invulia uoti iluod

139쪽

60 IOANNIS, ALAE

το ραμα του βασιλεῖ Φαραώ, περ εῖδεν ενεκεν του μέλλοντος ' Π γίνεσθαι λιμου εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς πασαν χώραν ἐπὶ ετη ζ. και θαυμάσας ο βασιλευς την τονώσὴφ φρόνησιν, λευθέρωσεν αυτόν, καὶ δωκεν αυτ ἀξίαν μεγάλην καὶ τὴν θυγατέρα του5 ἀρχιερέως Ηλιουπόλεως της υσης ν Αἰγυπτω εἰς γυναῖκα, κωλευσα αυτον διοικεῖν τὴν Αἴγυnτον πασαν ἐπὶ Ἀτη καὶ χεινεζουσίαν, βούλεται πράττειν. οστις γωσὴφ κτίζει ρεῖα, καὶ ἀποτίθεται σῖτον ἐν αυτοῖς των πτὰ ἐνιαυτῶν, και ἐχορήγησε πανταχου δι αυτο τήν τε ἀγορασίαν καὶ τὴν οδον της πρά- 1oσεως, ποιήσας ς βουλήθη αυτός. και η λιμου γενομένης εἰς πασαν τὴν γην, ἐλθον οι αδελφοὶ αυτονἀπο της γης αναὰν εἰς ιγυπτον ἀγοράσαι σῖτον. και ἐπιγνους αυτοῖς γωσὴφ εκέλευσε κρατηθηνα αυτους, καὶ ἐθύὐρησεν αυτοῖς οτι αδελφος αυ- τῶν πάρχει, καὶ νάγκασε αττυες ἀπελθεῖν και ἀγαγεῖν προς 15aυτον τυν ἀδελφον αυτο τον μικρότερον τον Βενιαμιν καὶ τον πατέρα αυτο γακὼβ καὶ τὴν συγγένειαν-υτου πασαν. o δἐ αδελφοὶ αυτολαπελθόντες ηνεγκαν προς το γωσὴφ τον πατέρα 73 αυτῶν καὶ τον ἀδελφον αὐτῶν τον Βενιαμιν καὶ τὴν συγγένειαναυτῶν πασαν, νόματα οε ἀῆρενικῶν τε καὶ θηλυκῶν καὶ ἐκρύ- 2oτησεν αυτοῖς Σωσὴφ ἐκει, καὶ ωκησαν τὴν ιγυπτον ἐπὶ ετη πολλά καὶ ἐγένετο πλῆθος πειρον ἐξ αυτῶν τῶν Ἐβραίων, οἰκοῖντα ἐν Αἰγυπτω εω Nωσέως του κελευσθέντος πο θεοῖ ἐκβύλαι

e t. septius vero cum Pharaonis de lienni fame, Aemuptilli omnem pie penitus regionem invasura somnium tu ,rpretatiis esset, prii lentiam hominis Rex aviiiiratus, liuertate prius conatum immorauit uit in nonore 3

filianuiuo Pontilicis Heliopoleos Aegypti urias, in uxorem sedit concessa etiam ei potestate, egulum totam per septennium pro libitu ad ininistrandi. Extractis itacue noueis, Ioseplius septem annorun Pro entum iisdem concidit curanicue totius emptionis venditionis pie ipso inae recepit. 'ame autem per terream universam grassaiit Iosephi iratres e terea nanaan in euvptuni, mimenti coemendimini quos ut i vidit Ioseplius, fratris lisael DUucia, ipsos compreheiriliaussit, missosque tandena facietis, uti Beriantinum fratrein suum natu ininorem et Iacobum patrent, totumque denuiue sanailitiuin mimi in sibi ad-oiicerent, mandaviae Illique abeuntes, aussa ejus exemiti sunt patremque suum, Benjamimum fratrent, omnemque adeo utriusque sexus cognationem, numero Lxxv secum ducentes, a Ioseptio nabitandi in Aegy-Pto ociun acceperunt. Unde eum post multo annos in immensam cro

140쪽

τον λαὸν των βραίων ἐκ της γης Αἰγυπτου, καθὼς ταυτα πάντα ἐντέτακται ακριβῶς ἐν τοῖς Ἐβραῖκοῖς συγγράμμασιν. Ἐν δὲ τοι χρόνοις των βασιλέων των προγεγραμμένων ἀν φάνη τις ἐν τῆ Καρία χώρα γιγαντογενης φιλόσοφος ἐκ της φυλῆς 5 του τάφεθ, νόματι Ἐνδυμίων' στις μιστικὰς εοχὰς λέγων εἰς σεληνην με αυτὴν μαθεῖν παρ αυτης τὸ θεῖκὸν ονομα ἐν Οράματι. και ἐν τε αυτὸν ευχεσθαι ἐλθεν εἰς υπνον και ηκουσε τὸ θεῖκον νομα ἐν ὁράματι και Ουκέτι ἀνέστη, αλχ' ἐστὶ τυ λεα φανον αυτο εως της νυν εἰς την Καρίαν, υτω οντα νεκρὸν V 251ο δονουμενον ' και καθ' ,αστον ἔτος ἀνοίγουσι την αυτο σορὸν

ἐν τη χώρα ἐκείνη, καὶ ὁρῶσι τὸ λείφανον αυτο δονουμενον νεκρόν, ως λέγουσιν. τινα συνεγράφατο υλέας ὁ σοφώrατος περι ν, φησί, την σεληνην φιλεῖν τον Ἐνδυμίωνα ἱστοριογρα

φουσιν.

lenit nullillud Inaen amose lano , De Jumu, ducti sunt Miniti in Hebraicis scriptis ista verassinae traduntur omnia. Terraporibus autem Regum supradictomini, extitit In Caria nilowpnus iidam a Gigantibus ortum ducen stirpe Iapeti nomine E clynlion, Danain is precibus quibusdam nusticis, nomen uti Divinul salii Per visionem aperiret, sollicitavit interoue precandum sopitus, invi nil nnomen per somnum audivit nee tamen amplius expenectus Caele ruin cadaver ejus etianinunt in Caria nabetur ulli quotannis sepulcnmin ejus perientes, corpus Ellis, uti fama est, motu agitatum tuentur simit Auleas sapiens inus, scriptis tradidit. Atipi uine, Endymionis more CBpta in hiisse Lunam , orta est fabula. Ab Abraham itaque ad populi Israglisci dueemose, ex Aeg pto

egreMiltu generationes quinque anni vero numeramur cccxI.III. Ararim luvio autem, ad Mosen natum, anni abentur,ccccxxcIv. Ab Adamo ero, d eundem natum anni sunt l. Moses autern ricesimo supra centesimum vitae suae anno ni ortui in est post idus ohitiin Re Spum

blica Israelitica a Jesu, avo . et Phineo administrinis est. Ab A-rno igitur, admosis et Aaronis obitum anni effluxerunt, rimcI. I. Josuae aetate in Attica regnavit, ea stirpe Iape Oguge quidam

SEARCH

MENU NAVIGATION