장음표시 사용
621쪽
Alex auctor, contra Historiae Romanae si Ierne non enim Anauia Iius, sed unitior avus erit Genaelloriam.
et , υσα του ρέως, In eiulose, Iliatri vero nane viae et Rnea Sul- via diicia est, non Martis, sed Vestae sacerdotem fuisse traulunt Historici Liatini. Pag. 179. 7. τα λεγομεν Βρουμάλια Hinc Romuliis appellavit, Armmalia, seu Saturmalia vertit Raderus, Mul recte. hestiun enlinio non Salu mi O, sed Baccno celei I'am4Olitu NI, DTmnia, sive n*Demo tempore uti testatur ovissius, Fastor. I. I. Sacra Corym D fri celAraba Graecia BaccH, Tertia, quae solit tempore rasma,fre. Briamus etiani a Ronianis acclius dictus est, unda Brumalia nomen accepisse vult getzes ad Hesiod. p. et d. τήτων ληνῶν
εἰς την ξῆς ηυλουν αd aestientem usque luco tibus canebant rilleo qlae Baslerus Oh nane nominis inconstantiam, πανδουρους, iis bicines, vertit Panduraui tamen instrumen luin ἔγχορδo fuisse, trinus tantum cia oritis instructum, AssVriorum inventuin aggeri u l. Poll. lio . . cap. 9. τρίχορδον δε οπερυσσύριοι πανδούραν νόμω ν. Verunam e sychius ἐμπνευστον eam tacit, ad eoque Surangem, siVesstuliun esse vult, i Συριγγες ' Συριπες, ἐκ καλάμων πανδου- οια cui etiam accinit Mari Capella de upt. Dilolog. b. s. Instrumentum noc Hirci pedi sive Pani, istulariini inventori mouens liis Veruis Irim miser medium quidam agrestes canora que Semidri, quoram hircipe ri Pandura, Alvanum hamindinis enodisistiadae sibilatrix, rarestris Faunum tibia decuerunt et quidem Oustreperum quoddam ut esset, ideoque amno uin strepitiuus magis conveniens, ratio ipsa postulare videtur.
R. 180. 6. τοῖς λεγομένοις φιλικοῖς Convivia nae φιλικὰ ab eis quae συγγενικὰ dicta sunt, ita distinguit Plutarchus, ut
illa oritui qui 'usdem sunt generis, seu sanguinis, uae Vero, eorum viri affinitate tantuni sibi juncti sunt, esse videntur. Plutarch. Sumpos liti. 4 ubi in Quaestione, Cur in nuptiis plurimi ad Denam vocantur, haec hauet: κακεῖνο πρόσθες, εἰ βουλει, τας
τοιαυτας ἔστιάσεις μη μόνον φιλικὰς, αλλὰ καὶ συγγενικὰς εἰναι, καταμιγνυμένης εἰς το γένος τέρας οἰκειότητος. g. 80 11. καλέσας καὶ το νομα του ἀρίστου μαῖαι, Βρουμάλιουμ ' καθὼς etc. Chr. Alex nauo καλέσας καὶ τὸ - μα της κλησεως αυτου μαιστὶ Βρουμάλια. ἐστιν, τραφηναι ἐκ των ἀλλοτρίωwJ καθώς etc. tui verva illa uncia inclusa, in au-
622쪽
etore de suo inseria sunt, inepte; et contra tum Vecti sensum, tu in Auctorris nostra: ex ouo Ista desum t mentem.
Pag. 180. 22. ἐμοίχευσεν ὁ τιος του Ἀρκυνίου ὁ Αἐζ uel Lucretia, non ab Ariante, sed a Tarutinio Sexto, Superuit: natu
g. 181. 13. των λεγομένων ΚελεριανωνJ Κελεριανους, cat, uos Plinius, Flexu mines, id est Levis armaturaa Eutales. Pag. 181 14 το τρακτευθὲν κατ' αυτου τρακτευομα et τρακταὶ ζω, a Latino Tracto, Consiliuia de re uapiam ineo: o eunt saepiuscule inis apiti Auctorem nostriam, ut lib. 12. p. 289 κακε αυτου διάγοντος, καὶ τα του πολέμου τρακταῖζοντος, συνέβη etc. Ubi per bono commoranti, quaeque ad bellti pravectabant Pertractanti, sive, do eis consultanti, accidit elc.ng 181 20. ὁ δουλος του Βρουτου ινδίκιος Non Bruti, sed Aouiliorin conjur lato Iuni eous erat Vindicius. Videat taren in Poulicola.Pag. 182. T. ψηφισάμενοι ἐν πρaeroις ἐν ποωzDις, et Saepe etiarn πρωτοις, infra apud auctorem nostriam, inprimis; deinde δισιγνιτευσαντες, designantes; εο νατευε-a scriDitur, in Gloss. Basilicor.
Lector, ouam honorisce cum Vindicio agit auctor noster narror tamen ouo auctore, ista I Otirierit. I. i Malal ouidem donatum, Pecunia aue ex aerario renumeratum Iegimus, apud Latinos a ctores nec aliquic anapii iI1. Livius . 2. Secundum poenam nocentium, ut in utramaue Parim arcendι sceleribus exemplum nobile , praemium indici, e unici ex aerariis, libertas, et civitas donat, Et deinde post Ulum obsereati , ut qui ita liberati essent, in ciuitatem accepti viderentiιν.
Nova haec vocabuli lau)us interpretatio, Romanisque incognita. Qui 3 παροχη, non a παρέχω, sed a πάρoro cieauctum Vellet auctor noster adeo ut non Largitionem, sed Consessionem, aignificet: tirono ni in eodem excelso collocatum Vindacium, Bruto assidere facit. At qua in no sensu, Constilium aliquanto melius quadrabit cum data interpretatione verum nocis deant Britti.Pog 183 12 τυραννήσαντες οἷ αλλοι τυραννησα apud
nostrum, Pro arma in aliqiιmn sumere sive in aliaum insurgere, Passim usurpam, ni seniet monuisse satis sit exemplum unicum
hic proseram, ex lib. 16 p. 392. ubi Alexandrusis, a lu-
nlultuantes Praesectum suum intersecerant veru iaciens, deinde
auuit; Θανακτησας αυτος βασιλευς, πολλους ἐτιμωρησατο ἐξ αὐτῶν των Αλεξανδρέων, ως τυραννησαντας τον-ρχοντα αυτῶν.
623쪽
mo facto commotus Imperatori, a mutiι eomam, ob vim et suo illatam, Poenas exegit. Pug. 183. 14. νόματι Μαλχίων Καπιτωλῖνον Manlii et Camilli gesta auctor hic misere consutulit non enina Manlius, sed Camillus in Gallos Senones cum Oxei citu dux ni issus est. Quae vexo deinceps refert, de Regno assectato, Senatuque spreto, haec Nanlii fiunt. g. 183. 21. καταγομένου ἐκ γένους των ΓάλλωνJ Inis etiana Iaa Dei, υτος ἐκ γένους ἐστὶ των Γάλλων. Cedrenus lia Dei, ἐκ του μέρους των Γάλλων καtαγόμενος. ubi interpres viander, nescio, inquit, iid sit istud καταγόμενος in quem ainen rcclennimadvertit doctissunus Jac Goar in I olis suis Posteriori uus ad Cedien. κατάγομαι enini iiiiiii aliud est quana viscend b, et καταγόμενος απὰ γένους, α genere descendens quod nos Anulice etiam dicinitis Deson f ori suc a Stoch. Hujus auten exempla Sexcenta ex lio nostro proferro licet uti lib. 2. p. 13. de ei se Ionitas visent naec inbet: γνόντες αυτὸν Γλαυτοὶ Αογεῖοι πολῖται, τι και υτος ἐκ του γένους τῶν ργείων κατάγεται, χαρέντες νυμνουν αυτόν. Ita etiam D. 4. p. 39. de Cecrope VerDa laavens, των δε θηναίων ἐβασίλευσε Κέκροψ τὶς οστις ἐξ Αιγύπτου κατήγετο Athenis regnavi Cecroρ νιidam, a -- grauis originem ducens Cecropei autem Aegvptium fuisse, te ales hanemus Suidaria, usoDium, aliosque. Ioid. νκομβεντίω γαρ εἰσελθόντος Κομέ-ω nauet Cedrenus naen se. Κόμβεντον, ε κομβεντιον, Conυentus, siVe Consilium, apud nostriina habemus frequenter. Pag. 184. 16. ρῆγα δυνατὸν ἐν πολέμοις Reges, Principesque innes minores, sῆγας, inperatoren Vero solun βασιλέα, vocatos supra monuimus sod et I uces suos ρῆγα Vocasse Bai baros , tum ex hoc auctoris loco una exae copio appaIsit, Otu. i. 1 ubi de lieii Ierico loquens, qua Gotnorum, taliaeque eο- Pt 3 siui subjecerat, βασιλέως lamen nonaen, aut habituna sibi as-εuinero noluit deinde addit, ἀλλ ἐή τε διεβίω καλούμενος'0Vτω γὰρ στῶν τους ηγεμόνας. βάρβαροι καλεῖν νενομίκασι. Sed
sit deinceps vocatiis esι; quo nomine Barbari Duces suos ore. rure solent. Pug. 184 20. νυκτὰς ἐν χειμῶνι χειμω ni tempus, non B vernum, sed tempestuos uni signiscat uti patent ex sequenti Dus aeteriina suavissiniae rius da euruario Nai ratiunculaea aedullam excerpserunt etiam Suidas, et Cedrenus, no de Man- Iio, illo vero da Camillo instituta sabula. Unde vero nauserinys tam Vides Lectori h
Πτέρμος φρίκη, και τὰ ομοια.Pog 185. 7. ἐγκάθετον στρατονJ crinendum, ἐγκάθητονα e M. κάθημαι, sedeo ut de Praesidiariis intelligatur.
624쪽
αρχων, γεμών. Veriam Conratum Varia erant liversaque munera , de illibus Vide Meursi Glossar.
Pag 186. 4. του αυτου μηνὸς τὰς μέρας ἐκολόβωσεν J
nano diei uin mensis hujus decurtationis causam reperisse se in ovinusdam Dionis Excerptis HS refert CI. Salmasius linian. Mercit in Solin uni tamen Iaaec omnia da Camisso, sicut et apud Suidam, non autern de Manlio, AIT anit T. Pag 186 19. καὶ περιζώσας αυτὰν σχοῖνον μάσσινονJlIO voca Duluin, μάσσινον, ait, non liabeo licere nec enim invenitur apud Suidam, nec Cedrenum qui auten uterque an Februarii Da I rant laistoriolam Suidas , και δια τούτο Duνωθεν - τα αυτον της ἐσθη ζος, καὶ θρυλη περιβληθέντα ψιάθω, etc.
Cedrenus , καὶ ἐκβαλών ἔξω της πολεως γυμνὸν ψιάθω θρvis' περιβεβλημένον καὶ σχοινίω την σφὼ περιεζωσμένον, etc. sorte
vocabuli vim ignorantes, o serent. Pag 186. 23. τοι βερνάκλοις, τουτ περιπόλοις, Jβέρνακλo isti aptu Suidani sunt υπηρετουντες τω δημάρχω, Noun IKnistri: αὐτων πηρετούντων ω δημάρχω των καλουμένων βερνάκλων. Pog 186. 24. βαλισσήνοις βάκλοις τύπτει αυτώ, βά-
sontem facium, ex quo fatrii Iani nano pulcnea rimam nausit Auctor noster.
tilemoneris Eln, luli una ab Antonio no natum ideo, quod istoniens C. Iulius natus fuerat, asserit Cedrenua o Ioυλιος μην
utetur alit o stic redundasse deinde scriben mini, αδδους; qui sextus era udaeorum Pontifex, et Iannaeum, non Maias inum secutus est, teste Chr. Alex. Auctore.
dem in Pavonem conversum legimus.
g. 189. 4. Φιλομηλαν θυγατέρα Πανδίωνος εἰς χελιδόναJIna in Lusciniam, Progne vero soror in Hirundinem mutatae li
nem secuti de Aninia tantum Transmigratione ista redinidanaus Pro μετεμψυχω να tamen rectius dixisset, μεταμορφω-Oηναι de corporis enim transmutatione, non de Pytilagorica Ioannes Malalas. 35
625쪽
Iius quidem erat claus, sed Spurius. Vide Ctesiain. g. 189. 11. του ποιησαντος λεκανομαντεί- Ita etiarn Glycas, Annal pari. 2. Num autem Per vatιcinationem, quae
Potestatem veniret. etc. Hujus praestiParilui etiam naeuiitIehuait Eusebius, Cedronus, lair. At X auctor, aliique.
g. 189. 16. καὶ εἰς Πέλλην Nectanebunt alii Aethioa pia in alii Macedoniana se recepisse asserunt, est Eusebio χρον. λον. α φυγόντος εκτανεβῶ, ως τινες, εἰς Αἰθιοπέαν, ως ἔτεροι, εἰς Μακεδονίαν, νίκα καὶ ολυμπιάδι μιχθεις δια γοητείας υἱῖν ἔσχεν Ἀλέξανδρο etc. g. 190 3 αρχαρεδ οὶ τῶν Ιουδαίων Ιουδας Omnino
Iegeiuluin, αδδους sub his temporibus ni in sorit Iaddus, avitae orian Pontifex sextus a coepto ontificatu, post Captivitatem Iudaeonii ex abblona rennssani vide Chr. Alex et Eu-
Pag. 190 4. κατέσχεν ου η βραλη ἀρχιερωσύνη ἔτη μσβ. scilicet ab Israelitarum ex Aegupto egressu. g. 190. 6. ἔπεσεν ἡ στηλη του Κολοσσού Sub Antiocho Magno, Syriae rege, accidisse lioc testatur Eusebius. g. 190. 14 κωμην Θέρμας Ita etiam Io Tetetz. Chil. 10. Η νυν Θεσσαλονίκη με πόλις η λαμπροτατη-ῆρχε κώμη, Θερμη δε την κλῆσιν ἐκαλεῖτο. Καὶ μεχρι νυν το πέλαγος τ της Θεσσαλονίκης, Θερμαῖος κόλπος λέγεται, - της Θερμης κώμη Aita pii naum dictam sitisse testatur Stephanus: Θεσσαλονίκη, πόλις Μακεδονέας, τις αρα ἐκαλεῖτο λία, Κασσάνδρου
ut habent Eusebius, Cedrenus, Glycas auctor tameII OSter
ubique LAσσαλάμου habet. mg. 192 8. καὶ δημόσιον δημόσιον, simpliciter posituna apud nostrum ubique significat δημόσιον λουτρὸν, Balneuna Pu-bjicum atque hoc salis apparebit ex Id . 10 p. 243 ubi quod prius δημόσιον λουτρὸν vocaverat, deinde δημόσιον tantum dicit: καὶ Ουτως αυτ το δημόσιον λουτρὸν ἐκάλουν, etc. primo Iaavet; deinde o δὲ υ t δημόσιον ν κεκτισμένον, etc. ita euauilib. 13. p. 302. λύσας το λεγόμενον Φιλίππου βασιλέως δημόσιον, λοντρὰν γαρ παλαιὸν ην, καὶ τλχρόνω φθαρεν, και μη λοὐον.
626쪽
Caeteriri exenapta illa ius in odi Dique occureunt. Itaque aput Clar Ali ex ira intonaen in Hadriano, Hierosolymas occupante ur- Usque Ionaen i nutante, ἐκτισε τα4υ δημόσια, qtio Interpres veitit, condidit duplex forram, Ego potius Vertendum censeo, eondidi duo Balnea Publica. g. 192 12 ονπερ ἐκάλεσε το Στρατήγιον Chr. Alex auctor de Severo Imp. locum resciente, Verua nauens , Στρατqγιν vocat: κάὶ ἐκάλεσε τον τόπον, στρατηγιν, recentioribus scilicet Graiecis usitata scriptionis cormptela Praetorium a Latinis nunc locum dictum asseriti. vltius, da opograpn Constantin lin. 3. quem vide. Resuchius Miles in PatI . Constantinop Fomimio
eat: καθὰ καὶ ἐν τω Στρατηγέω λεγομένω φόρω, ἔνθα ποτὲ ἰστρατηγουντες της πόλεως ανδρες αντιμας πεδέχοντο ἐπι λιθίνης νεγραψε στηλης. g. 193 5. κά μετεκάλεσε το αυτο ἐμπόριον, χρυσόπολιν Dionvsius Buzantius apud Stepnaniam de uria aliam nominis originem traitit, his veritis Kέκληται δεο υσόπολις, ως με ἔδεο φασὶν ἐπὶ της Περσῶν ηγεμονίας, ἐνταυθα ποιουμέi ων του προσιόντος απὸ των πόλεων χρυσου του ἀθροισμόν Οἱ δὲ πλείους, πῖαρυσου παιδὸς ρυσηῖδος καὶ γαμέμνονος. g. 193 23 εως της λεξάνδρου νίκης, ἔτη εφνr. J Baco
sibi non constant. Auctor enim , si, at Adamo ad Alexantii
Annus ita*1e isto Alexandri, non VictoIIani, sed Natalein nouis exhinet.
Pag. 194. 11. την θυγατέρα αρείου Roxanem uulem; non ais sed Oxyartis Bactriani, Darii flavis, diam, Xorem habuisse Alexandriam , testatur Armanus. g. 195. 9. τις Κανδάκη ἀκουσασα De Alexandri gestis viderari ianum, Q diartium etc. Apud Alaetan uni de Candace, nihil omnino.
bius Alexandrum annos xxxi I tantum Vixisse Sserit: χρον καν.
Αλέξανδρος λβ , ἔτος γων, αναιρεθεις φαρμάκω τελευτα ἐν Βαβυλῶνι. aeterum ab Eusebio in omnibus is numeris dissentit
auctor Noster Euseuius enim Alex. xii tantum annos, Noster XVII. Tegnasse Vuli Eusenius eum in Asia Delligerantem regnantemque introducit annos V. Noster annos x ex quatuor scilicet vitae eJus annis Super' at utilis orta disserentia Nicephorus Pariiarctaa Compuluinis his diversum instituit Alexandium enim annos X VI. ViXisse an. VIII regnasse, et ni imirum ante devictum I arium XII. Vero postea, asserit, in Cnronograpnia sua.
que ad Alexarissim Ouitum, enumerat IBI CLXVII.
627쪽
Αmdaeus il us,lus 4 Pndippi ex pellica filius erat e provor με ἐκ γυναικος ἀδοξου καὶ κοινῆς. dicit Zonaras. nuinam vocat Dexippus, genteoliessalam: ριδαῖος, δελφὰς αυτο προ πατρος, ἐκ Φιλίννης της Θεσσαλῆς. nilippum autem eum nuncuparunt Macedones, nilippi regas, patris ejus in nonorem titii lena Dexippus testatur, aptu Euseb. o. λόγ. . g. 196 13. Πτολεμαῖον τον αγου, τον ἀστρονόμονJI eaujus in Astronomicis peraliis apud alios mentio nulla: istoricum utilei fuisse eum, vittatur ex AITNini Praesal Histor. Alex oui evin Alii, multam res gestas scripsisse test a Dar', ex Cu-3us praecipue, et AristoDuli Scrriptis, ipse suam se toni pilasse ill SlOIiana professus est Ptolomaeus ille Agiro nonnis insignis
tempo re Marciis elia Imp. loruit uti asserit Suidas Nec ta-rnen Aegypti rex erat; sed lillosoplius. Pug. 196 15. τη ν. Quadraginta tantum annos eum regnasse testantur Eusenius, Niceptior Patriar Histor Synag. Sca- Iiger alia vi praeter nostrum Oinnes.
g. 196. 22. ρίτος Πτολεμαῖος, ὁ φιλάδελωος Imo
Secundus hic erat Ptolomaeus, lenus'ia cum Auctoria nostri Ptolona ae secuitilo, Ptolomaei liae silio cujus etialia iussu Bihili sacra Hebraica in linguam Graecam a LxXII. Intel pretii u translata sueriant. IIuic auten regnanti annos tribuunt XXXVIII. Eusevius, ali Hote quos vulesis: Noster enim regni annos in plurimis praeterinittit, Io vero hanet, IIvineri alli OrtinI, ut Plurimuin corrupti sunt.
g. 197. 7. τρισκαιδεκάτη βασίλισσα των Πτολεμαίων δ
Cleopatra in serie Ptoloniaeoruin duodecima est, secundum Eu-aentu in , et Niceptior Patriarcu Chr. Alexamis.
Pog. 197 12. ἔτη , Nuna erus hic Africani computum duobus lanthun annis superat a Macedonici scilicet Iimperii, Digidarumque origine nunierando, ad xv. Augusti annum: μέχρι τosὁ OPAαγῖδα καὶ συμπας ὁ Μακεδονικης γεμονίας χρονος μετὰ ἔτη, της Περσῶν καθαιρέσεως δυοῖν δέοντα. Asricanus apud Euseb. χρον λόy α. Pag. 198. 1. Σέλευκον, τον ικάνοραJ In Seleuci nu)us
cognormine crinendo magna inter Auctores varietas, aliis Nικάτωρ, aliis Nικάνωρ scribentinus. Nικάτωρ deinceps Au-etora nostro uuique victus est; quam scriptionem esse Veriorem facillime crediderim, utpote Graeco Idioniati magis consonam: ex victoriis enim suis no cognomen adeptus est Seleucus, teste
Dexippo apud Eusevium: Σέλευκος δε ἀναβὰς μέχρι Βαβυλῶνος, ΝΩ κρατησα των Βαρβάρων, βασιλευε ἔτη λβ. διὸ καὶ κάνωρ
ἐπεκληθη. scrinendum Νικάτωρ ita en in uuique antea et in O-Caveriit. Hujus enim testem luculentissimum Iaa Demus Appianuam Alexandri n. de Del. v. uui de Seleuco,ealia faciens, laaeci
habet. γευομένω δὲ αὐτω τὰ ἐς πολέμους πιτυχεστάτω, μά-
628쪽
τωρ ἐπωνυμον γἰνεται. Ataua nanc rectam ess nominis nutua scriptura in clarissime apparet ex Numisinate hoc Seleuci Nicatoris nomine inscripto, apud I. Tristari ad n . oua. I. Σελευ- κου Βασιλέως ικάτορος πιφανους. ΕΙΣΙ. 1em Vule, et Scaliger inrauseu P. 119. g. 198 7 της σατραπίας την φροντίδαJ Scr. σατραπείας. Σατράπης, Profctius, Dux, o Persica est, teste esuctuo. Σατραπαι, αρχηγοὶ στρατηλάται. mg. 198. 22. ἔτη μγ Euseuius Seleuciam annos XXII.
Pog. 199 5 εἰς- ορος το Κάειον Κάσo una est ex Cycladivus insulis ex hinc vero deducta Colonia Montem hunc Syriae in Dauitavit, Casiumque ab insula tua te exierat, appellavit, uti asserit Slopnanias de Urb. Κάσος μία των Κυκλάδωw Et Postea , ἀπωκιστα δε της ησου καὶ το ἐν Συρία ορος Κάσιον. g. 199 10 λεγομένης Πιερίας de S eleucia ἐν Πιερία, videaristan. ona. 1. P. 425. Pag. 200. 9 τόπω ασφαλῆ Sci . ἀσφαλεῖ. PV. 201. 6. ποιήσας ἐκει τετρακιόνιν τετρακιόνιν, Pro τετρακιόνιον. 1 στηθάριν, pr στηθάριον, etc. mg. 201 19. υς ασεν ὁ Κάσος Scae. εἴασεν. Hi vero
Casii nio litis, aruasoue in eo positae incolae, censendi sunt Proslamen Stephanus a Caso, una ex incladiuus, huc devenisse in
Pag. 201. 20. 7τινες μετοικησαντες aliouid hic deesse videtur ad sensum explendum sorie legendum oυστινας μετω-
g. 202 14. ἐν τη γῆ οἰκούσι των γιγάντων Procopius
Elia II Caesariensis Dari ascunt, Solae urnena, Iovis adversus Gigantes Tropnaetin suisse asserit, apud Isac. geletem in I coplar.ο μὲν Καισαρεῖς Προκόπιος, την αμασκόν φησι ιος τροπαιον κατὰ γιγάντων. Caetet una ossa prodligiosae magnitudinis in ipsisterea TisCeTHMis, naturaliter quandoque producta, a Vidisse testatur Goropius Becanus atque xlaino irantum sabulam, tum ducere potuisse suspicatur doctissimus jaco uiis Gassarellus, Curioiatis Inouye Para. 2. g. 202. 16. καὶ κασσίδα κεχρυσωμενην Κάσσις, κασσίδιον,- κασίδα, Pro Caralite i sive Galea , apud Grae os recentiores usurpatitur. Vide Neo Bii Pilt. Et Io. Meurs Glossar. Pag. 203. 1. εις νομα της αυτο θυγατρος Stephan.DI h. Laodiceam nomen accepisse dicit a Laodice Seleuci Nicatoris non filia, sed naatre. Oέγεται ὁ ἀπο αοδίκης της μηροτρὰ Σελευκου του ικάτορος; Rantitham vero primo, deinde Ducam festen vocatam fuisse. g. 203. 2. καὶ αἰτησάμενος που κτίσει sorte αἰτησαμένου.
629쪽
etiam urbem ab Apanis, Seleuci matre, nomen accepisse Vult Stepla antis. Quot interiua nati es havebit Seleucus Caeter inda istis, vide etiam Scaliger in Euseb. p. 120 tibi a nostro Ionge dissentit. mg. 203. 15. μετεκάλεσεν νόματι Πέλλαν Ιta etiam Stephan in Axάμεια ἐκ ληθη και εὐρόνησος, δε της περιοχης των δατων ' και Πέλλα ἀπο της ἐν Μακεδονία. Pag. 204 14 ην κεκτισμένη Sci . ἐκτισμένη. Atque hicola iter notanctus est Institutionis i aecae Grammaticae nostrae Vestilaonasteriensis auctor, alii lenus oui in regulis suis de somnautione praetor it persecti, verba incipientia primam literam iliematis repetere asserens, vecti κτάομαι κέκτημαι Xeniplo hoc consimilare nititur cuin exuun κτάομα unicum sit, uod lao iacit; reliqvis onaninus a si implicio incipientibus unde a κτείνω, occuIO, ἔκτακα liauemus,4 τημι, occiata, inusitato, ἔκπα- μαι, et partici p. ἐκταμένος, post κταμένος ὐκτενίζω, pecto, κτέ- νικα, unde paclic. ἐκτενισμένος, α κτίζω, condis, partic Pas. ἐκτισμένος, pro ovo poetae dicunt, κτίμενος κτιλόω, ici O, ἐκτιλωμένος et aiaua sint alia numsmodi, eatulem sequuntuae
g. 204 15 μέσον οντα του ἄλσουςJ μέσον ον. g. 204. 20. ετη εἴκοσι Eusebium, et ίστοριῶν συναγ.
Scaligeriana, XIx tantuin annos enutrierant Antiocui Soteris.
g. 205. 2. τον ἐπικληθέντα θεοειδη θεὸς, laic non Oε ειδης, Eusebio, Onarae, aliisque dictus est. g. 205. 5. ὁ Καλλίνικος ἔτη κν ἔτη, nauet Eusebius raui ettiani inter Seleucum Callinicum et SeIeucum nil opato ieiureges duos ponit, Seleucunt Cei'aunum, et Antiochum Maguuin; Cuua Noster Alexa linii in Nicatorem tantum haneat. Sed nec iunumero anno ut conveniunt inter se.
g. 205. 11. προσέχοντα ἐπι την πόλιν Scr. προσέχον. Pag. 205. 13. καλουσιν εως της νυν οι Ἀντιοχεῖς δαρώνιον. Chaioliis hanc faciem suisse asserit Io. zelz. Chil. 2. Histor. 59.
Λαιῖός τις φιλόσοφος ἐν χρόνοις Αντιόχου, Καὶ τελεστης, και μυστικὰς και τερατοεργάτης, χιμοὐ την Αντιόχειαν μεγάλου κατασχόντος, Σέσας ἐν πέτρα πρόσωπον Σάρωνος, θείς τε πόλει, Tην νοσον ἐξωστράκησε μακρὰν ντιοχέων.
Na Tatiuncula in hanc ex nostro des unapsisse videtur Zeletes: Haterim Versu tertio, pro λιμου, egendum 1οιμου et versu ulti-ua ἐξωστράκισε Ἀαρωνεια etiam, sive Mρνεῖα, aunt Pecus P 'D Sic M. Ox quae in textu του.
630쪽
aliseriam Dalitu in evomentes Est et Xαρωνεχ' apiti Polluc. lib. 8. Una Carceris janua, per piam ad morion ducebatur. I e ouoeliana Hesycla. αρώνιον, θυρα μία του νομοφυλακίου, δι ης οικα τάδικοι την ἐπι θανάτου Sca . θανάτω ἐξήγοντο. Strano m. 16. Antioclitam τετράπολιν suisse scribit, et in modum . rhiuna sistinctariam extriactaua quaruni I. Nicatoris erat. II. niti it illidinis liabitatorunt. Ill Seleuci Cillinici. v. Antiochi Epipnanis. Iariam vero singulae 8tIO, et omnes communi
g. 206. 12. καὶ φυγών πηλθεν ἐπὶ το λιμιτὸν Ηaec aliter omnino nareantur 1. Maccab. 1. g. 206. l. καὶ τους ακκαβεῖς Ita etiam Cedisenus; ἐφ ου και ι Μακκαβαῖοι ἐμαoτυρησαν. Maccanaeus licet uni lutiae, atta litiae . cognornen berit, auctores tarnea promiseu quiniistiue ex Ilulaeis, pro religione PatIta dira passis, idem tribuor e visi sunt uti annotavit doctissim Ios Scaliger, in Eusen. Quos autem laic Maccanaeos Vocat auctor nosteT, Eli a Zari s Septenaniae illi si atres oui una cuni matre sua eodeni die neci dati sunt, suisse videntur. Vid. 2. Maccata. c. . et 7.
g. 206. 23. Σολομῶντος ντα Scr. s. g. 207. 5. ντίοχος ὁ ΓλαυκοςJ Hic Antiochus Eupator, aliis autorinus omninus dictus est. g. 207. . o Aημητριανὸς ὁ Σελευκου Demetrium alii
τοὐχαλα, dictus est. g. 207. 22. μετα αλλα ἔτη ρνις. αλ , omnino redundat: aeteriam locus iste totus mendosus esse videtur. A primo SeIeuci regis anno, ad hiqua annuin octa uni, EuseDius Cratata annos
hio, et ιστοριῶν συναγ dictus est a quiniis maxiina tissona sunt, quae hic profert Auctor noster. Duisita a vero sit Antiochus iste Dionicus, sive Dionicis F. quem proxilia proclucit auctoae, fateor
In his discrepat auctor a recepta Pyrrhi historia non enim in Italia , H Iloilue limo in Putinum facto; sed apud Argos Graeciae uoc accidisse testantur sustinus, ct Plutarctius quos vide. mg. 208. 22. ο καὶ Παυλος, ό Μακεδών Hic aulus Aenailius est, qui a Macedoitibus, erseque rege OI'un Superatis, Macedonicus dictus est Μακεδών autern hic tussiet auctor, m