장음표시 사용
601쪽
Μόλις εἰς υ ώρμίσατο στοματων των του εἱλου, Κανωβικὸν ὀνομασθεν ἐν χρόνοις τοῖς στέροις. g. 5. 22. ως ἔξηχος Infra etiam de Oreste in furorem acto Auctor Dabel εἰς ἐξιχίαν Scrib. ἐξηχίαν ῆλθεν απὰ μανίας, παρ' εαυτον γευόμενος : id est furore correptio Scilicet ηχος διάνοια τῆ φοονίμω opposita est ut ex Etymolomico magno discere licet. Πυκνὰ, τὰ συνεχη καὶ συνετά η γαρ φρόνιμος διάνοια πεπυκνωμένη ἐστίν. σπερ τουναντιον ἔξηχος, ηραιωμένη. Cedienus in victa resti nistoria, Ita Dei, και ποτεμεν ἐν ἀνεσε διηγε, ποτὲ δὲ τ εξοχων ἐπετέλει ubi tanten ἐξηχων
Ii gens luna suspicor. Inis Eliana, de Oreste in surorem acto, au
tor laavet, εἰς ἐφιχίαν λθεν απὰ της μανίας παρ' εαυτὰ γενόμενος. p. 101 ces. ξοχος hau et ouem vide. 96. 10. καὶ μαλλον προσηκειν Πριάμ- incongrua ista
genda videntui Η εαλενη φη λεξάνδρου του καὶ Πάριδος εἶναι συγγενη etc. Caeterum niutila sunt etiam secimentia quo-
Tun tarnen sensu in ut unaue e pressimus.
tas dictos, Iioiani vero Delli leuaporibus Phthiotas asserit Eustathius in Hom. n. a. Μυρμιδόνες ι τω χιλλεῖ ποτεταγμένοιωθιῶrαι ἐλεγοντο κληθῆναι δέλασι την ἀρχην Μυρμιδόνας πρώτους τους περὶ Αἴγιναν. Phthia vero uessaliae para, teste Ste- pnan de ui l . Φθία, πόλις και μοῖρα Θεσσαλίας : in ouatuor enim paries ea in dividit Sisauo apud eumIein. Στράβων δε εἰς τέσσαρα διαιρεῖ την Θεσσαλίαν, Φθιῶτιν, στιαιῶτιν, Θετταλιῶτιν, Πε
Pog. 98 9. ὁ δὲ Οδυσειὼς ἀπελθὼν ὁ videtur παρέλκειν. g. 99. 10. ἐκ της Ναν ανδρου μάνδρου legitur apiti
Ceilaenum. Stepnaia de uro Neam1riana vocat. μάνδρεια, πόλις ρωάδος ἐναλλησπόντω, ς άραξ. Et deinde , λέγεται καὶ μάνδριον ου δετερως, ῶς Θεόπομπος. mg. 99. 21. Κώβην καὶ Κόκαρκον Conia et Corianum
602쪽
urbs, teste Steph. ἔστι δὲ ετέρα Πήδασος περ την Πην, νωχιλ- λεὼς ἐπόρθησε.
Pag. 101. 3. υσαν γυναικα του Μενέτουθ μυντου habet cedrenua Meneli, si vo Amynti iu)us, uti nec Andra et i an .nis, Hippodainiae fratriim, nulla opitii hin Cretenseria, qui hodie omnium est in manibus, occu1Tit mentio. Unde conjectare licet, aut alium Dictyn Autoris nostra aetate ex litisse, aut salieni eum non ex IMuny, quaecunque Proseri de Bello roiano, desuin-psisse iiii paulo infra da se testatiiri Pag. 101 15 του διαφέροντος αυτ στρατου διαφέρω hic, noVO plano sensu, usurpatur lili etiam infra tim. 8 p. 169. ταδιαφέροντα, pro Bonis alici jus, aut quaecunque ad aliquem Peritinent: ἔλαβε καὶ την Ἀσίαν πασαν, και πάντα τα διαφέροντα τούαυτ Ἀντιγόνου. item lib. 14. p. 359. θεν εις Γότθος των διαφερόντων τ αυτω σπαρι etc. Gothus quidam, qui ex Asparis
g. 101. 20. αποκρυβε αυτήνJ Ser. αποκρυπτει. Pog. 102. 3. μετὰ του ἐφόρει κοσμίου ita paulo superius, de Paride Bolenam adilucente, διὰ των εἶχε μεθ' εαυτου πλοίων ' Pr κοσμίo vero, eg κόσμου. Pas. 103. 5 ην δε ἔκμησσα Π ἡλικία ευστολος ηλικία
proprie de statura, hoc loco de forma corporis universaliter esciatur: nlerti onsorvandurn voca uulurn εύστολος uic ad corporis
' 103. 17. μεγαλόφθαλμος μελανόφθαλμος havet Isac.
Porplayrog. Verum ex nostro corrigendus , cum immediate Sequatiar μελάνορος. Por 103. 20. διμυριαῖος διμοιριαῖος infra saepiuscule. Verum legerulum cum Isac Porplayrog. et Cedren. διμοιραῖος.
ην δε τάλης την ηλικίαν διμοιραίαν ἔχων, *aod Xylande Vertit:
erat Valens statura mediocri Leo Allatius vocanulum Iioc Ted sit, Duplarius: Ego Mμοιοιαῖος, Matura Ubediocrem DPerante, excedente, reddissi, ad Bessem Assis te patete respectu habito. vμεγέθης enim, sive ευμήκης, pro solido supponatur; uiti Sil-rnissis si messiqem statura atque infra hanc, omnes κονδοειδεῖς, et Curti . iuxta hunc calculum P διμοιραῖος, qui essem habet, Staturam messi:ocrem superauit. Atqua eodem plane sensu Auctor insia, Tiberium Ini p. διμοιριαῖον facit quod Suetonio est, Sta- rurσ, uae justam excederet in Tiberio, R. 68.
'g. 104. 10. μεγαλόφθαλμος μεγαλόψυχος ωt Or-
603쪽
cinus vecti necessario deduci videtur, a σκυλλομαι eam deductain puto, cujus persectum, σκυλμαι, σκυλσαι, σκυλται, unde σκυλτὀ ata uelio nio 4υσκυλτος, facile,ricatus, sive ad iram Pronus, impatieris, signiscauit Occuisit eliat infra, lib. 12. in Aureliani Ilia p. uariicterisnaale, honainis irrucis, a Bar Dari, atque ad occidendos homines nati ut de eo testatur Hav. V piscus et Eutropius.105 11. φοβερος πολεμιστης καὶ βαρυφωνος Isac. Porphvrog ilanue Doc loco aliter interpungenditas, etiam hodie editui et ita eniim legitur, φοβερὰς πολεμιστης, ἐν πολέμω βαρυφωνος; ac si non itisi in Dello, βαρυφωνος svisset Hector.Pog 105 13. ηῖφοβος διμυριαῖος Scr. διμοιριαῖος, sive
Pot u διμοιραῖος, uti supra monuimuη. Pag. 106 4 αναφαλαe vocaDuliana inusitatum, Pr ταλακρος. nesVch. ἀναφαλλαντωματι, φαλακρωματι ἀναφάλαν τος , dein significat, pini septuag. Levit. c. 13. ἀναφαλαντιας, Piu Lucian. ἀναφαλαντίασις esiani apiti Aristotelem Hist.antula l. 3. c. 11. calvitiem significat, sed proprie ouae in Ise Perciliis, et Donto est. Suiaas: νάσιλος, ἀναφαλαντίας ' κοσμος την κεφαλην ' φάλα γα κόσμος τίς. 106. 10. ευριοοe Scr. ευρινος, uti Noster habet
Ibid. γελασίνας ἔχουσα εν ταῖς παρειαῖς sorte egens uin, γελασίνους Γελασiso dicti sunt, gae sive surculi illi, iii dentium in ora si unt. Suid. γελασίνοις γραμμαῖς ταῖς ἐκ του γελαν γενομεναις. Mai ital lin T. Nec eiλι ψse iuuat, moraui audatus aceti: Ne grata est facies, cui gelasilaus abest. Isac Porphvrogen liauet , γελασίνας εχουσα τὰς παρειάς. mg. 106 19. λευκη πάνυ, ista apud Isac. Orpbvrog. anala interpunctione Iauorant legenda sunt itaque hoc modo, λευκη πάνυ ἀνδρωδης την πλάσιν. 107. 1. καθὼς ο σοφωτατος ἱκτυς Characterisnaala quaedam Graecoruin et Thrianorum, nostras licet pariam assinia, apud Daretem Phrugium haventur in Dictu Cretensi, qui hodie extat, ni liriusniodi invenitur. Dictu ergo alio usus videtur
107. 12. γαμέμνων υἱος τρεωςJ Iinnao Atrei nepos
erat Agamenanon, Plistlienis vero filius uti supra monuimus. Quod miruta est uot advertisse Auctoreui nostriina, si modo eo lena lui liodio extat Dicty Cretonsi usus est. g. 107. 13. Μενελαος, και η στος Ρcnoleum iuuiii Vocato ictus Sed ite in navium nullier cuia nostra Convellit.
604쪽
mg. 108. 2. μφιγενείας, ἐξ λίου. Hujus nec apiti Diactym , nec Daretem mentio ulla Ilii Vero noniine Vocatas urbes quinuae enumerat Steplianus de A quartim tertiam Macedoniae, quarta in Tnessaliae, quin am Uaraciae esse testatur.
Ies non ex Argo olla lica, sive Peloponesiaca, sed Thessalica oriundus. Stepnanus de raro undecim urbes hoc nomine appel- Iatas enunaerans, teItiam nessaliae facit. Dicty' Cretens Grae- Corma Classem colligens, ex Has is quinquaginta , inquit l)ares Phryg. etiani Achillem exilitiaia Pithia codices inipressi na-bent, mendose: ducit, naVibus numeIra I. instructuin Pelasgi vero, et niuia, Thessaliae partes sunt, ut supra diximus Constanti Manasses.
PV. 108 21. φανεροὶ δε προσεμειναν φανερo ubique apud Aut en nostrum pro nomine multit linis usurpatur idemque sonat quod πολλοὶ sive πλεῖστοι. ita inisa in T. p. 155. καὶ φανεροὶ των της πόλεως λαμπροί. ex urbιs aurem primariis plurimi item lib. 18 p. 496. de Trista magnas Ecclesiae Constantinopolitanae loquens haec nabet: ρῆξας γαρ ην εἰς φανερους τόπους, pluribus in locis perrupta iurat. 'aulael tam laudusinodi exempla passim occurrunt. P. 109. 2. ζώδιον της Παλλαδος ita etiam Cedrenus: Verum Xylandor ξόανον legendum suspicatur haud recte. Besycnius. κρωτηρια, τὰ ἐπάνω των ναῶν ζωδια νατιθέμενα. ζωδιο hoc Ioco idena sonat, quod ἀπεικόνισμα, siV αγαλμα. Puerecydes apud Is ΤΣetzeni, Palladia vocat, τὰ χειροποίηταμορφώματα, καὶ παν το ουρανο προ γην παλλόμενον, non
manu fctos statuas, sed quicquid coelitus in terram Dibratur. Apollodorus etiarn apud eundem trai tili Num, postquam Itium Condidisset, ac cara se qrιi tiινm orasse ut videret signum, tuncque Palladιum decidisse. Itale Iulii Palladium hoc , τελε- quo data suisse putat doctissimus Iac Gassarellus, Curiosiacitum Da discimιm, Gallice scriptariina, pari 2 cap. 6 cui ipse etiana libentissime accedo, Autoris nostri relus testimonio, qui asserit
Palladium suisse τετελεσμένον τι εἰς νίκην, φυλάττον την πόλιν
605쪽
ἔνθα απόκειται παράληττον' maguncudam, tu M tico praeparatam, in Victoriam scilicet, et ut urvem, in qua rima afur, inexpugnabilem praestaret ubi habenalis et Telesnaatili praepa-Tandorum modun eorrumque usu m. Iais vero consula Lector laudatum Gassarellum, Id a supra citato Libro etiam 16. Alchem istam quondam Ioannem stilineum Donaine, introducit
ζωδια ἔβρυζα, magunculas oboetas populo vertilitantem Zodiaci vero signa peculiariter Zωδια apud Athenaeum, Aristotelem
his vero te irae in partes generales, Asiam Europam, meam, illatri initione in non esse adeo antiquam apparε ex Stephano ita IIi D. Qui Asiana Honiero, Europamque incognitas suisse testatur Ioγνοε γαρ μηρος την σίαν, ω και την τρωπην.
drenus liauet , ἐν μέραις των εορτῶ solummodo De hoc sesto των ναθημάτων apud Autores altu ita iniquo silentium τα ἀναθήματα, dona Iia iis sacrata Poll. I. 1. τα δε ἀναθηματα ς ἐπιπολῶ στέφανοι, φιάλαι, ἐκπωματα, θυμιατῆρι , χρυσίδες, ἀργυρίδες, ἰνοχόαι, ἀμφορίσκοι. Sunt pluan omiamenta alia quaelibet alit urias, ut templa, Porticus Basilicae, teste Sual o- Ite, T. 5. Convivii Eliani, p. es AEla. μαθηματα, δαιτός καὶ κοσμηματα της ευωχίας.
λεσθε. g. 109. 17. Eμοὶ χρεωστηται Scr. κεχρεώστηται. g. 109. 19. γεναμένη παραίτησιςJ Sca γενομένη. g. 110. 2. του Θρυμβίου πόλλωνος Sca'. Θυμβραίου, sive Θυμβρίου, a Thymbra, Troadis iacte, ad laynabrilini, Vel Tityuiluit sessuri uni sita, si dicitis Apollo Hesych. Θυμβρα, τοπος της λίου περὶ τον Θυμβρον λεγόμενον ποταμὸν, υτως ονομασθέντα της αρχαίας πόλεως πεχοντα σταδίους δέκα, πουγε καὶ ἱερὸν, πόλλωνος Θυμβράκου Sci . Θυμβραίου. Eust inius Iuviiiiii nunc Θυμβριν vocat, ἀφ' υ πόλλωνος Θυμβραίου ιερὰν ἐν ἐτοξευθη χιλλεύς. Stephano Θύμβριος dicitur. Θύμβρα, πολις ρωάδος, αρδάνου κτίσμα, απὸ Θυμβραίου φίλου αυτου ' ὁ ποταμὸς Θύμβριος, ἀφ' υ πόλλωνος Θυμβραίου ἱερόν. Pug. 110. 20. Θαρσεῖν δὲ Φιλοκτῆτη-μἴαςJ Iocutio gσυν
tens. l. 4. Et Iam fugientem insecutus, fertioυrιlnere Per utra1m
606쪽
Ser. δαῖον. Bunimus, Corintlaus, atque I istas a vocantur apud I icu in I. 5. Is Tetelaes quatuor enumerat Boυνικον, Λορυδον, γωνον, καὶ Ιδαῖον, ad Lycopitiin P. 123. Pag. 111. 7. εωρακουσα Scr. ἐωρακυῖα. Iliad. Οἰνόη Οἰνώνη, uti l .dreno, Iaelgi, aliisque dicta est. Itud. ἔαυτ ἀπεχρησατο αγχόνη ita etiam edi enus, it Isac. Tetetetes, qui Di luna eliana auioren citat: η κατὰ του ἱκτυν βροχαῖς ἀπαγχθεῖσα. Dictys lanae quem laodie liabemus,
eam ex moerare mortuam Ilisce testatur verbis. Sed fertur Oenonem, is Alexandri cadavere, adeo commotam, uti amissa mente Ostupserat, ac paulatim per moerorem sciente animo concideret atque ita, uno eo noue funere e m Alexandro contegitur.
Pag. 111 9. κροτηριάσθη Scr. κρωτηριάσθη. Besycla.Aκρωτηριασας ταακρα ἀποτεμών. g. 111. 21. θυσιῶν γαρ τότε ἐπιτελουντων ων ρωωνJ σἰας Acmes Syntaxeos ratio postulat. g. 112. 17. ἐν ταῖς μάχαις απολωμένων ScT. πολουμένων. g. 112. 22. Πεισθέντες δε μεῖς Scr. μεῖ et dein Iazoυ -τηνωρος, Onlniu legendum, GAντηνορι. Pag. 113. 2. χρυσίου τάλαντα . Cedrenus numerat duo millia talentorum , καίνε ἐτυπωσαν χρυσίου τάλαντα δισχίλια ι ictis etiam ululere itiinet alentor in numeriana lib. 5. ad ostremum binis millibus almitorum auri atave arge si rem decidunt. r. lamia tunerale, ioc loco Autoris nostra, Nil 'ol la In a Scri-
Vocat Isae. Taeta ad Idaeophron. μετὰ τηνίλίου πόρθησιν, δν σευς ἐξωσθεὶς ἀνέμοις, καταίρει προς Κίκονας καὶ την πόλιν αυ- τῶν σμαρον πορθεῖ, την νυν λεγομένην Μαρώνειαν, etc. StepJλon. urb. Μαρώνεια, πόλις Κικονίας, κατὰ την ἐν Θράκη χεὐήόνησον. Uctem vero quain gelae Ismarunt, Dictys Zirnarran Vo- ea lib. 6. Quo pacto appulsus Zimamran, messa inde per bellum quaraim praeda navigaveriti
607쪽
nera, et an astu in Mus Elpenorem vocat Dictys ex quo licet Auis c tor noster, de Bello Tio nos inter Graecoscius, iam omnia se descripsisse supra asserat, autorem tamen ni alium, SisFphum Coum profert.
g. 117 19. ται θυγατράσιν αυτου Haec nullo modo Constratere videntur; ideoque iocum mutilii ira existin o. Infra enim eas Atlantis facit filias Aeoluin quidem duodena prole gairile tein praedicat Quintus Smyrnaeus, Nόστων tib his Verois. δόμοι δ'Ἀγχιστα πελονται ΑἰολουἹπποτάδαο κίχεν δέ μιν ἔνδον ἐοντα Συν τ Ἀλπω, και παισὶ δυοκαίδεκα.
g. 117. 22. τὸ λεγομεν η έα Scita Ata. ita insulam
hanc vocat Apolloilius Tlunt Argonaul. l. 4.
Avoονίης κτὰς υρσηνίδας εἰσορόωντες Πον δ' Αἰαίης λιμενα κλυτόν. ἐκ δ αρα νηὸς Πείσμα ἐπ ονων σχεδόθεν βάλον ἐνθάδε Κιρκην
Aeanani lianc vocatagetetes in Lycophron. κώπαις δὲ πλέοντες, ἐλθον εἰς την ιανην νῆσον της Κίρκης, τις ἐθηριοποίει τους ἀνθρώπους. Pag. 118. 10. ποταγην φίλτρου δεινου Iocus mutilus:
ἐμποιῶν αυτοῖς, aut quici tale deesse videtur, ut sensus plenus sit. 'g. 120. 13. μηδεν ἔνφραινονJ Vocautilum parram Grael ut i iluoit 'u*nos sorte dixisset. 'g. 121 8. λεγομένη ε κυόπομποςJ Lacum nunc, M κυοπον, Voca Ceci renus: ἴτα εἰς λίμνην την καλουμένην Λ κύο- πον ἐν δια φαντασμάτων ἔγνω τα μέλλοντα συμβαίνειν αυτω. Dictys et rem narrans, de loci nomine silet Inde Loeratus, Per venerit ad eum locum, in quo exhi itiis quictuscum sacra, futura dfine toriis animis dignoscerentur. ἔκυες, idem quο νεκροὶ, tost Hesychio Mercurius etiam, Nεκρόπομπος, id est mnium ductor, Luciano dictus quia Maninus ad inferos ducendas praeest. At illi isto lissis cum magis Ilisce congressus ejus ad Inseros descensus est apud Mnhologos.Pv. 21. 22. καὶ διασώζοντας αυτόν τινας, διασωζοντες lito, pro δηγοῖς, viae ducibus, aut stipatoribus satellitibus cu-aloilibus, usurpatur: ita etiani infra, in Ioviano Imp. P. 321. βε μεθ' ἔαυτυεὐβασιλευς οβιανὸς ενήτων σατραπῶ etc. , το
608쪽
Constantin Porphyrogen de Adnainistrand Imper. cap. 7. Θίκαπεράση βασιλικὰς εις ερσῶνα ενεκα της τοιαυτης διακονίας, οφείλει --οὐς ἀποστέλλειν εἰς Παττινακίαν, καὶ ἐπιζητεῖν σφιδας παρ αυτῶν,
καὶ διασωστα etc. Diasostes etiam a Latinis recentiorious, pro itinera mice frequenter occurrit. liltpran I. Legat ad Nicephor. ad finem Michael vocatus es et Gasostra mero, etc.
mg. 122 11. εἰς τόπον λεγόμενον ΣίγρινJ neteum vocat
tunc Iocui I rit,s ciet. Interet ni Neoptolemus, advecta ligni ma-eteri a Macran cra nat rellauiasoue urna conditas, in metaeo peliandas Procurat.
6us cecidit, inmus, id est, neninris natat ituri Ino I explicatis duriuscula licet voca utili translatione nisi quis πρῶ-ς reponendum censeat quod et Gregorio nostro visin est. Cedrenus havet, πάντας ικέτευε προκυλινδουμεννος, ad pedes eorum
g. 125 1 τα του βίου τερπνὰ ἐννοησαςJ ita etia uarinisa, in Romulo: της του βίου ηδονης ἐπεθυμησε. g. 126 13 τους δε ὁπλίτας ἀφανίζουσιν οἷ ἴαντεςJ Ie-gendlun ex praecedenti Dus videtur, ou ὁ ἱππεῖς Equitibus eniti AJaces opposuit. Dictys anaen, unda sorte Iaae sirinpta, Peditibus eos adversos statuit Pritibus leg. Peditiovs AJaces duo, Diomedes, Agamemnon es Timolemus, et cum Ialmeno Ascalaphus omonerentur de . Tro I. 4. g. 127. . πιθών τις ΟὐόματιJ Hunc Memnonem Vocat Dictvs illioni et Aurrerae si lici ni ita etiam infra Auctor noster. mg. 127 18. και σφενδόβολαJ magis Graeca σφενδόνα. Exerit. Pag. 129. 2. ανατρέπει την ἀσπίδα αυτos Dictys ciet. I. 4. Tum dux noster summa a m Donem acuti eous telo at 9uantum Perforatum viri us ingruens, impulit, erititaue eri latus. Pog. 129 6 γυμνωθέντος του τλοντοe Cessi enus: O δό-
ρο βαλών εἰς τον Μέμνονος τράχηλον γυμνωθέντα. DictJ etiam;
et nudatum scuto hostis iugulum hasta raningit. πνω etiam, Pro cervice u8tirpatiar, apud Lucian in Cataplo: καὶ τον τένοντα του Ἀράννου καταπατει. Hesycu. πνων το τῶ τραχήλωνεὐρον. Suidas etiam oυς πνοντας Vocat, του τραχηλον τὰ διατεπαμένα νεύρα ' δευρου βαθύν τένοντα. ο δὲ ταῖρος πλαγεὶς, καὶ διακοπεὶς τους τένοντας, συχη καὶ κοσμίως κατηνέχθη. Si iri uina Orac lib. 5-sin Afroκερως ἔπληξε νέου ταυροι τε νοντα. Galenus in Isagoge, cervicia posteriorem partem hoc, mine appellari asserit: τού τραχηλου τὰ μὲν Οπισθεν ἰδίως τένοντες νομάζονται. ippocrates tamen τένοντας appellare solet
Nau eulorum fines, quoa απονευρωσεις nominant Anatomici. I. dines Latinis licti sunt. Ioanne Malalaa. 34
609쪽
Pag. 130. 11. πέμποντα τιναJ Scr. πωπει. Cedrenus: - ρακώς δε ὁ Πρίαμος τον χιλλέα, πέμπει τονἈδαῖον προς αυτὸν ἐνάλσει, etc. Pug. 131. 20. δόλω εἰργάσαντό με yyraudem mili fereunt. orta scribent una, δόλον εἰργάσανρ με, cum duplici accusativo, quo pactο ἐργάζομαι, requenter usurpatum iritali Moscnopulus, voci Ablicar Collect εργάζομαι σε κακὰν μετὰ δυ αιτιῶν ' καὶ, ποιῶ σε κακόν. Adverbium etiam quamlomae, loco Accusativi alterius, eodem teste ponitur καὶ μετὰ ἐπι- ματος, ποιῶ σε κακῶς, το ἐργάζομαι σε κακῶς. g. 133. 2. ηυρέθη ἐπὶ Κλαυδίου περωνος Ιsta tamen infra reseruntur, non ad Neronis, sed ad Claudii Neronia deces
Pag. 133. 7. ἐπὶ την Μυκηναίων supple πόλιν; uti habet
Cedrenus. Pag. 134. 2. συνανεγνωκότι, Eoclen sensu usiupatum habes lio voca bul una infra, lib. 14. in Theodosio Iun. ἀνεγίνωσκενεσω εις ο παλάτιον in Palatio inferiore lites is imbutus est; et deinde: συνανεγίνωσκεν αυτ αλλος νεωτερος, studιormm sociinnhabuit ri Menem alitim , etc.
'g. 134. 22. εἰς ἐξιχίαν λθεν sensus loci istius, ex
Historida ipsa, satis notus uitii vero hoc monstrosum Ocauu
luna, ἐξιχέα, non nabeo dicere. Supra etiam iid tale occurrit, de Menelao Helenae raptae nuncium accipiente: καὶ ἀπέμεινεν ἀκούσας ὁ Μενέλαος, ῶς ξηχος. Cedrenus de Orestis insania IO MIenη, nae liabet; και ποτε με ἐν ἀνέσει διηγε, ποτε ε τὰ ἐξοχων ἐπετέλει : M ἐξιχία nostrai per x τῶν ἐξοχων &Primere videtur. Ego vero pro mentis alienatione ἐξιχέαν aio Poni EX istinaci adeo ut toruin vernomina εις ἐξιχίαν λθεν ἀποτης μανίας παρ' ἐαυτὰ γενόμενος sensus ad vectum sit in meritis alienationem devenit prῬter furorem, Praeter se existens. Pag. 135. . o ἱερεῖς γνεύσαντες το ορέστην Omnino legerritum; γνIσαυτες-- ρέστην eaden hane apud Dictyn et Mnesthe, liberatum orastom a Pamcidia crimine, Purgatumquom ore Patrio cunctis remi edias , quae ad oblit,ionemravusmodif3cinoris , adhiberi si olita erant, Mycenas remittit.
erat Forum Atheniense, in Acropoli aeu uI'his parta superiore Po8iluni Hesycu. ρειος πάγος ἐν θηναις δικαστήριον ἐν τῆ Aκροπολει. Urbs enirn εἰς την νω εἰς την κάτω πόλιν li-victe natur. Stepnano etiam ἀκρωτηριον θη-σι dicitur, ex Apollodoro, ἐν τὰς φονικὰς κρίσεις ἐδίκαζον, διὰ τὰς ἀπο--φδηρον γιγνομένας μιαιφονίας uti licet ad caedes gladio tantum Pea Petratas Areopagitarum censuram restringat Stephanus, ad
610쪽
alias tamen quascunque voluntarias earn extendero infra videbi illig. Forum no erat in Quaria tubis regione, in collo Trit nu Montia uti nos docet ILIcilitanus, Dionysii Areopagitae ita, apud Io. Meura das uet Athen ius verbis. Quaria regis in e dori urba est, tibi uolum Martis, et rimulachrum Hemotis, in eoile Tritonia montis, in medio urbis positi strierat, ad colendum multi immolationiblis , et delusiondus Martem mercialem; quos illi deos maximos, et fortissimos, adorabant. Ubi etiam exercebantur Iudicia, ri docebantur fora, ing niique omnιs Olertia etc. Cognoscebat autem Aretopagus de Incenditis Venosi- cais, vulneribus, caedibusque praenaeditatis teste tui Polluce, lib. 8. cap. 10. Λικαστήρια θήνησιν, ρειος πάγος ' ἐδίκαζετον υ καὶ τραυματος ἐκ προνοίας, καὶ πυρκαῖας, καὶ φαρμάκων ἐάν τις ἀποκτείνη δους. caedibus itaque quiduscunque Voluntariis Athenienses coram Areopagitis causam dicebant id-q hera m l lIs deletiu continuis per singulos menses ut Idem testatur, loco catalo: αὐεκαστον δε μῆνα, τριῶν ήμερων ἐδίκαζον ἐφεὶῆς, τετάρτη φθίνοντος, τρίτη, δευτέρα id est, XVII. XXVIII.
XXIX. Cujusque niensis diebus. Attici enim ulti aliis ensis δεχη- μερο illes, Latinoriam triora, IV ula retirogrado tune mihiant; clien mensis ultinaua1 υην καὶ νεαν, penultimurn φθίνοντος δευτέραν, antepenultimum, φθίνοντος τριτην, et sic deinceps ad mensis lieni vicesimum primum inclusive, O ante . Gralamus 3udices,παίθριοι, sub l)io jus dicebant noctu et lain, non inter cli 1 or uni illic agi testatur Lucianus ως μὴ ἐς τους λεγοντας, αλλ' ἐς τα λέγομενα ἀποβλέποιεν ideoque Exordiis uti ratoriis, aut assectuum comtnotione, non liceDat teste Iul. Polluce ED. 8. cap. 10 προοιμιάζεσθαι δὲ, ου ἐξῆπι -δε οἰκτίζεσθαι. g. 135. 11. -τα ίκτυς Hujus Mnestuet pro Oresta Iatae sententiae apud Dictyn. lib. 6. Hyacis vero ibi mentio
Pag. 136. 2. Σκυθίης τε γαῖαν καταλάβοις Ser. καταλάβῖς,
Pag. 136. 3. υσαιδος δὲ χωραν Cedrenus, Aυλιδος τε Γραν, ut etapse inii liabet. αυρικὴ, et Tαυροι, aliis regio ae dicta Isac. gelges. ἔχρησε δ' ὁ θεος τῆς μανίας αυ-ναπαλλαγῆναι, εἰ το ἐν αυροις ξόανον τῆς Αρτεμιδος μετακομίσεν. οἷ δε αυρο μοιρα Σκυθῶν Tauri vero Scythicie para.
g. 136. 5. Συριης γαῖαν σειομένην σειομένην non hau tu apud Cedrenum et deinde , αυλῶνος Σιλπίου ρος, legit. Porro Oraculuit S mi an vocat σειομενην. ob Dequentes