장음표시 사용
611쪽
Inon tern Silpium, partesque vicinas, terea tremores, imos plu-
TI I Os Entin erat deinceps Auctor noster.
g. 136. 12. προσέσχεν ό ρέστης ερὸν, Muri ci ἔστω ποοσέο χε hic pro ώρα ponitur locutione Baslui, a Forte scri- h. iidani, προσέσχεν ό ρέστης ἱερω εστῶτι. Infra etiam in Orasti nistoria, P. 109. οἷ ὁ Συροι προσεσχηκότες το σχημα της στηλης. g. 137. 15. καὶ ἀφωρισαν παραμίανJ vocabulum barba
g. 138 9. γράψας εἰς δίπτυχον Dip cna apud Scriptores Ecclesiasticos sunt ali ut me illae duplices, mi iluas Destincto. runa Vivominaque nomina inscriueuantur: Apud Auctorein etiam nos linumn quandoque ut tona liab et M ii Mil ut infra, lib. 17. Iustinus Inaperator, I. Imperii anno autum tendam in Patriar enatum Antiocnensem proniovit, οστις τους της συνόδου αλκηδόνος ἐξακοσίους τριάκοντα ἐπισκόπους ἐνέταξε τοῖς διπτυχοις των ἐκκλησιῶν κάστης πόλεως Λίπτυχον ero, sin illam numero, apud autone in nostriam uuique fortasse etiam apud alios, a uias fi CmPlorias 'ONI IlIlle denotat ita in hoc loco ut et infra, lib. 10. ubi Apollonius Tuaneus, no Antiocliensibus rogatus illi Te- Iegina eis iacet et tulvei sus terrae motus, λαβὼν δίπτυχον, ἔγραφε ταυτα ' Sumptis ta Dulis ista ac sester etc. Eclienus etiam in hao Oresti nistoria, eodein utitur Vocauulo: εἰληφω δε το δίπτυχ04,
ἐξῆλθε του ἱερου, καὶ ἐλθὼν οπου Ορέστης φρουρεῖτο, τησατο τους φρουρους Σκύθας, καὶ εἰσελθών ιπεδίδου την πυκτην, ουτως
εἰπών etc. ubi ouod prius , δίπτυχον lixerat, Postea πυκτην, - Pugillares Vocat. Λίπτυχα etiam aliqua ivlo plurali nulnero, tabulas etiam scriptorias continuites denotat uti infra lib. . da oeso Oraculum Ilelplii ut coiistilente Italae tur: καὶ επιθίδα
κεν αυτοῖς γράψας τον χρησμὸν ἐν διπτυχοις. mg. 139. 1. ἐπὶ τονἈμοπλάτην αυτου ο δεξιόνJ Ser. τηνωμοπλάτην αὐτο την δεξιάν. Iul. Poll. l. 2. τὰς δε μοπλάτας, εἰaὶ οἱ καὶ ἐπινωτίους, καὶ πλάτας ἐκάλεσαν. g. 139. 9. εἰς το Σαρακηνικὸν λίμητον ad Saracenicos
snes de Voce alμητον, quod quandoque perasta ita illi r λίμιr0ν, pauca supra notavimus consule etiani I. Meuratum. Intem in Ce Qtrenus corrigendus, qui ex Libramorinna oscitantia, Regionem nescio ouam Saracenicam, Ernes dictam nonis profert vocabulo
scilicet ex λιμέτω corrupto: λθον προς ἀνατολην, ἐπὶ το Σωρακηνικω μέτ scituendum, ἐπὶ το Σαρακηνικὸν λίμφον. Pog. 139. 17. στήλην χαλκῆν τυχεας sorte scriDendum, τυχης, aut εἰς τύχην.Pv. 139. 21. δέχνυσο θεὰ πόα υσσα Da liabebat Codex
Pa unico usi suimus nec loco huic obscuriori enucleando lucem aliquam nobis praestitit Cedrenus, qui Auctora nostri e tigiis alioqui, per totam hanc Oleatis historiam, diligenter
612쪽
satis snsastit. Investiganti itaque nulli, quodnam vocabuli sit lio ποα, sian sit tandem suspicari, πτώ sorte egetulum osse Certe hoc nomine vocalάin suisse iuni Latonam, tum silium ejus ApoI-Γnem, silianaoue Dianam, testatur Isac. 2etges in Lycophi ou.
liis vel bis: Aητοῖ ἐν φλω γεννώσν Αρτεμιν, καὶ Απόλλωνα, σος μέγας αγριος ἐφάνη ἰδουσα δε τουτον ἐπτοηθη, καὶ πτῶα ἐκλήθη, μοίως καὶ Ἀρτεμις, καὶ Ἀπόλλων Πτωoς. lalligenia in itaque, Dianae sacer Iotem, Numini huic novo a se ipsa a Crato, iva sitae ritus peragentem , elia in nomen ejus mώαadninuisse luitu prorsus incressibilo est; quodque oti in , Πτώα Αρτεμις, Πτία υσσα nunc dixisse.
Pog 140. 2. ἐκ τῆς χώρας ἐκείνης ἐκ της χώρας ταυτης
Cedrenus rectius. mg. 140. 18. Σκυθων πόλιν Cedrenu Σκυθόπολιν πο-cat, qui earn Βασὰν olim dicta in suisse testatur p. i. Steplian. t urb. Nyssae, prioris ui bis noluinis mentionein iacit, his verbis. Σκυθόπολις Παλαιστίνης πόλις, η υσσης κοίλης Συρίας, Σκυθῶν πόλις πρότερον λεγομένων Βαίσων πὸ των Βαρβάρων.
Ogi fuisse regia ni lini, asserat viander , in Cedrent Iocuni citatuna; naeni vide urbs hae 600 stadiis distabat ahirat is, i Oh mmis, liti apparet ex Maccauaeor. Iiu 2. cap. 12. Ver. 29.
g. 141. 22. περάνω κίονος ῖσταταιJ cI LI. ἔστησαν. Pag. 142 2 του Μελαντίου ρους τ ονομα μανον. ita etiam Isac. getet in Lycophron Orestis iistoriani recitans: ει- μασθέντες δε, ἐξώκειλαν περὶ τα της Σελευκείας νυν λεγομε ης μέρη, και περὶ Αντιόχειαν, καὶ τὸ νελάντιον ορος, Ἀπὸ του παυθῆναι τον Ορέστην ἐκεῖ της μανίας, μανον κληθη. Eadem habentur apud Stepliati derit v. g. 142 8. προσεσχηκότες τὸ σχημα noc locutionis genus DCCIII rit supra, P. 102. Pag. 143. 13. ην ἐκάλεσε Παλμοψαν Πάλμυρα, Stepnano, nostroque Elian in a L . 18. aut haec ipsa repetita sunt, dicta
D GLNIHIn a faeco sonte petit Auctor noster Sed nec Goliathum hoc in loco pi ostravit David, sed a Iudae artiuus ab Ilicro-aolynii Ihaud procul dissitis Ucts vero haec, a Salomone quidem condata est, in deserio Syma vicino, a Syria superiore illei um 2 itineris spatio ala Euplarate unius a Bauylone sex meritu itineris spatio dissita nomenque a Salomone statu in lalluit IIIa lana Ohan li et Graecia, uinitI' . dicta esset, Ioseph testa Ant duci. I. 8. c. 2. αυτην υν την πόλιν οἰκοδομήσας, καὶ τείχεσιν ὀχυρωτάτοις περιβαλών, Θαδαμόραν ὀνόμασε, καὶ τουτ ετινυν καλεῖται παρα τοι Συροις οἱ ὁ Ελληνες αυτην προσαγγρευουσι, Παλμυραν. Hi dii ii si dicitur 'di in admor et Eadmor, F. Reg. 9 et 2 Paralip. 8. ii eiu un, Tamar, Ezecuiel. 47. Quia dati hoc nomine ui deni an vocatam volunt, quod eo loci Pal-
613쪽
ineta plumina sint, uti tradit IIieronynaus de Loc. ΗeDI'. 'Un, δε- mar enim Palmam significat.
Pug. 143 17. ἐν οἷς ἐβασίλευσεν χαὰβ βασιλεὼς ου-
δαί- Ante hoc tempus regnum mulsum fuerat in regnum da, Israel in hoc vero, non in illo Salomonis auccessor erat Acnalnas.
Pog 149. 9. στήλην χαλκην μηλίω στηλη, pro statuo,srenuenter occurrit aptu recentiores apta nostron veri exenseptis hu)usmodi nini usitatius. Inter alios vero . o. getzes, de Alexandri statua a issippo acta, verva faciens, ae liabet,
aul. 8. Bist. 200. Καὶ ναγκαι παρατράχηλον ἐποίησε ἐκεῖνον. Aoκούντα βλέπειν - ρανὀν, καὶ παληκριβωμένως, οποιος ην λέξανδρος ὁ Μακεδων ἐκεῖνος. Ωστε δοκεῖν τους βλέποντας, λέεανδρον, υ στηλην. g. 149 10 ηντινα ἐκάλεσαν Κολοσσον, φοβερόν-
μα Κολοσσο gla tuae sunt praegrandes, atque inusitatae, tu- Pelidaeque magnituduras teste Hesychio. Κολοσσοὶ, γάλματαυπερμεγέθη. Erat autem olossus ista 70. Cistitor in altitintine, uti estatur nilo Bygantius a T. Oct. Specta l. ν ταυτyΚολοσσός ἐστι πηχέων ἐβδομήκοντα διεσκευασμένος εις Ηλιον οῦ licet de cunitoriam nunimi non convenit inter Auctores de quo vide Li on. All alia in Philon. . l. tibi obiter notandum injustea AlIMio vapulare 1 alecampium, eo quo cli Septuaginta cubito-
m m. Et, mitra centum et ii in Pie, idem esse asserere ausus
sit. Ici es enit pedes c v. nec cuuitorum Geometricomam si ta- naen Cubitus iste locum uspiana, praeterquam apud Origenem, habuerat: nec regiomina, nec communium Cunitorum tamen Mi- noruna, sive Sesquipedalium, qui etiam Herodoto communis est Ilumerum exactissima implent Herodot. I. 2. ἐξαπόδου με της ὀργυιης μετρεομένης, καὶ τετραπηχεος των ποδων μεν τετραπαλαίστων ἐόντων το πήχεος ζαπαλαίστου. Passus, inquit,
ducius est, Ioarina prioris silius esiti Videri Aeg. vp. 24.
614쪽
g. 151 12. ἀστράγαλον χειρος ἀνθρώπουDila etiam ex
septuag. versione, Cedren. δια τουτο ἀπεστάλη ἀστράγαλος χει- eo eicia troii Alex. καὶ ὁ βασιλευς ἐθεωρει τους ἀστραγάλους της χειρός. Constant Manas. Aστράγαλον εωρακε γράφοντα προ τω τοίχω. aptu quos omnea - - ἀστράγάλος inproprie sumitur, pro manus digito, seu articulo aptu Anatomicos enti Spinae verte-l rua l. sive apoiulylum signiscat pro Talo etiarn quandoque portitur', teste Hesycnio: στράγαλον, τον σφόνδυλον, καὶ το πο- κάτω του σκέλους. Iul. Pollux, lib. 2. c. 4. ἀστραγάλους Τalos interiores esse testatur: οἱ δε ἀστράγαλοι, - τα προυχοντα, ἀλλα τὰ ἔνδοθεν κρυπτόμενα υπὸ των σφυρῶν. g. 152 1. καὶ μεθ' ημέρας αρε ς etc. Iino eadem nocte occisum suisse Baltaetaretra, Assyriorum regem, testatur sacra Pagitia lari cap. 5. Sed nec alias cum sacro textu concordat Auctor noster, in hac allagam historia inter assia vero cum Darius, apud banielem, . . annos natus, regnum obtinuisse da-LBluri noste fi X ager ari uni tantum eum facit.
g. 152 13. προειπόντος Θαλου του φιλοσόφου την ἔκλειψιν l e Thalete Eclipsini nane praedicente, vido Herodotum lib. 1. Cedrenus asseritanaletem Desectus solis, .unaecius, et Aequinoctia primum deprendisse: καὶ πρῶτος την φυχην εἶπεν οθάνατον, ἐκλείψεις τε καὶ ἰσημερίας κατείληφε. g. 152. 14. Πεισjστρατος πολεμῶν δημαγωγεῖ. Iocii in nunc suspectum habeo uni Penim Pisistrato cum uello Astyagen inter isdosque. mg. 152. 16. τουτο γνόντες οἱ Πεισαῖοι SUL Πισαῖοι.
Stephan de urb. Πίσα πόλις καὶ κρήνη της λυμπίας ἐστι καὶ χωρίον ἐν ό του ιδ ναὰς δρυται, καὶ χλυμπιακὰς γων
Pag. 152 18 τω κράτει της δυνάμεως -του αυτου, livo Ioeo, a Solem reserendunt est cujus Tutelae Pisaei se, resilue uas corniniserunt, Certanasina haec Pythia aus in honorent insti
g. 153. 1. τὰ Ισθμια τω Πλουτωνι, Certamina Issimia, post Nemaea, instituta tradunt alsi ab Isinino Corinuataco, ubi primum celeiirata sunt, sic dicta nec Plutonis, ut Noster, sed Neptuni in honorem, qui Isthmius etiam inde vocatus: Stepnan.
Ποσειδῶν. mg. 153. 20. καὶ δηλοῖ Κύρω id est, Liso a Cyro nituis: lio sensu enim δηλῶσαι passim apud hunc nostrum usurpatur. Ita infra, lib. 14. p. 353. neodosius dunior Eudoxiae filiae, DRomam ab ea vanditiis prodita ita, adeo insensus erat, ut nullam
615쪽
Oinnino deinceps rationen ejus nabuerit, sed nec per literas eatncoinpellare voluerit; καὶ ἔασεν αυτην ἐν τν φρικα, παρὰ Ζιν ρι- κω, μηδεν αυτω δηλώσας. Exempla hu)usmosti passina occuount. g. 154. 2. τοσαυτην γην ἀφεστηκώς π ἐμοὐ, καὶ των ἐμῶν βασιλειῶν Miror qtai LX, laiulio venem in mentena ut haec ita redderet, apitii Cocli enuin qui a me et regno me tantum temrae abstulit. ἀφεστηκώς enii dissitus, sive inunctus est nocloco significat abstulit veri nullibi signiscare poterat. g. 155 13. Παίζην δέ με πειρῶται Oraculum no integrum havetii apud Herculotum in 1 his verius.
οἶδα δ' ἐγὼ ψάμμου τ' ἀριθμὀν, καὶ μέτρα θαλάσσης,
δμη μ' ἐς φρενας ηλθε κρατειρὴ οἷα χελώνης
μομένης ἐν χαλκωμμ' ἀρνείοισι κρεεσσιν, H χαλκος μεν μέστρωται, χαλκῖς ὁ ἐπίεσται.
Aequoris est vatium, es numeras mihi notus armaee mutum percipia fantis nihil audio vocori. Venit ad hos sensus nidor festi dinis acris. Quae simul gnina coquitur cum carne lebete, Aere i lilia Anti ato et stratum cui desve ara es .
srustra inseritur, inelm e rationem interturnat iraculum hoc inter Oracula Metrica, a Io. Opsopoeo collecta, sic se liat ei.
Κροῖσος λυν διαβὰς μεγάλην ἀρχην καταλυσει. Pag. 156. 7. ἔβαλεν αυτον εις λάκκον λεοντων Ιaro nec ob
Ilano causani, ne a uo rege, sed a Dario Medo, auuloniae rege, in fovean Leonuin con)ectus est 1 anteI vide I an cap. 5.
g. 157 13. ἐλήφθη αιχμάλωτος αυτὸς καὶ τὰ πληθη--του Cedrenus nauet , καὶ ἀπώλετο τὰ πλήθη τοὐ, mio et in
nostro supplendum videtur. g. 157 19. καὶ με αυτους Ηρόδοτος Forie scriDeu-Quna, μετ' αυτοῖς Herodotus enim Pol via saltem Castorequo tinti stilior forte etiani Auctoris nostrianalete lioc, si modo ille in sit laurus Thales cum Dallo lo ab Africano citato; aod facile credideram. vid. V oss. demist Graecis. I g. 158 4 τα-ἐννεα μισυ ἐπανῆλθονJ Imo duae tantum tribus Iudae scilicet et Benjamini, Iudaeam repetierunt reliquae, in Perside remanserrunt uti testatur Josephus, Antiquiatat Iudaicar lib. 11. G και δυο φυλὰς εἶναι συμβεβηκεν ἐπί τε της σίος καὶ της υρώπης ωμαίοις πακουουσας αἱ δε δέκα φυλαὶ περαν εἰσὶν Εὐφράτου, ως ὁ εὐρο μυριάδες ἄπειροι etc. Fog 158. 1 l. καὶ ἐλθων εἰς την χωρα αυτού ἐσφαγηJ Ali
616쪽
Pug. 159 20. ρ καθευδε μετ' αυτο νυκτὸς ΓΗaeo aliter nauantui dii lithae lib. cap. 13. mg. 160. 6. διὰ δυνάμεως τινος του ἐγένετο. δυναμις pro spiritu quodam, seu Daemone, uti alias saepius apud no-
Pog 160 8. ἐν ταῖς βραλαῖς ἐμφέρεται γραφαῖς Nihil
g. 160 10. ἐβασίλευσεν Ασσυρίων ρταξερξης Ασσυρίων
etiam supra, pro Περσῶν ponit. Caetei uni Artaxerxes ille, cu-3us incein Nehemias erat, qui et Mnenio cogatoiminatus est, post Cain Dysei quident, quein Noster Daram hic vocat, Persis iusseria vlli non tamen immediate, sed interjectis regibus aliis sex.ng 160 13. καὶ αρχειν αυτὸν των ευνούχων ποίησεJ Ita Elia in Viriturum lusu nisi quod, Ira nostri αρχειν, ibi gρχην e satin' imendose. Ulule tamen nuchomai praefecturam tuleptus est Nehemias Artaxerxis quidein oἰνοχόος, incerna, vel soriassia ἀρχιοινοχόος, ut Cedrenus ratissi eum Vocat, rance ps Pinceraram merat, atque In ne proculduino elaenaiae praesectura a Graeculis recentiora viis ossicia est.
Pug. 161. 6. πρῶτος ἐβασίλευσεν ὁ Κραναὰς Scr. Καρα-νός. Caranus enim, non ranatis Tegni Macedonici prima ecit
ρεῖος ὁ νεωτερο nostro est Darius Nolnus, ut infra apparet inis Er quem tamen et Ariaxerxem intervenerunt tantuu Xerxes, maimens. 2. et Sogdianus, si mens. T. Tegnarrant. Vule Eusev et Belui .
Vocat Ceolrenus, nomine uterque aeque ignoto.
cedrenus, ἐκ μικρας πόλεως αρτικης. hanc ui Dem Chartam Vocat, de Caithagine veru liabens eam dictan asserit Cartha oppido , unde fui Dido, inter Fron et Berathon rotPaelio elia in ex iustoria Poenorunt, uti ipse alibi testatur.
lam ut ηνάτωρ, mnator atque hac recta est vocis hujus Scrriptui a Graeci tanae recentiores mu-1o scribunt, XJocu Duli scilicet originis ignoratilia, atque etiam e CharaCleona horuin, et , fundit lutina in IIS. enim Codicibus, praeseritur Blitii tui orat his, Vix inter se Eslinpii possunt.
g. 165. 3. νόματι Φορβαν Fluvitat hunc E νον aritea dictum asserit Ceolrenus Plutochus, Titestium a Thestio,
617쪽
Martis et Pisidices . Stephanus, noas Stephan de uis in λῶος ποταμὸς καρνανίας, απὀἈχελωου ἐλθόντος ἐκ Θετταλέας, τὰ λκμαίωνος ἐκαλεῖτο δε Θόας ὁ Ιbid. και φιβλωθεὶς ὁ χελῶος Vocauulum Graecobarbarum, apud Griiecos recentiores Deciuenter usurpatum, a Iβλα, Latinis Fibula. φιβλωθεὶς, tran us: φι οὐν Pro transflgo , sup 'a nabulinus in Paraclis a Philoctete occisi liis loria mis. 5. P. 77. Ους υτου πόδας φιμοῖ ἐπὶ τα σφυρα. Pedes Iuxta g. 165 11. τις προποιήσασα τοξευε τον σύαγρον ita etiam Io Tetetet Chil. 7. Hist. 102. Πολλῶν συναθροισθ έντων δε συαγρευτῶν ἐκεῖσε, ειυταλάντη πρωτη μεν ἐκεῖνον ἐκτοξεύει 'Eἶτα βαλών Μελεαγρος κτείνει τω συοκτόνω. Pug. 166 1. σον χρόνον φυλάττετο Scr. ἐφυλάττετο. - 166. 20. υπὸ του Ἀκος Cedrenus hunc A κα-ocat de Nauplio vero Graecoriam rancipum IXOIU uti moecharentur instigante, silii sui Palamedis in ultionem, vide Isac. ΤΣeletem in I Vcophron.
g. 167. 5. την μετακληθεῖσαν Βενέβευτον ita etiam Codrenus. Stepnanus uitem lianc a Diomede, ργος παιον , dictam asserit. Aιομήδης, μετὰ τηλαλωσιν της Πίου, τείχισε, καὶ μετωνόμασεν Αργος παιον a Diomede itaque non condita, sed muro cincta tantum filii Procopius tumen Beneventum ara iOrneste coiiclitana suisse testatur, oulicor lib. 1. ταύτην ιομηδης ποτὲ ο Τυδέως ἐδείματο mai et tali ii piri Calv ni dentes, tres apithamas in cireui tu nauente avunculi sui Meleagri in memoriam a Diomede ill dis repositos, ad sua usuue tempora in spectaculum asservato fuisse testatur. A και εἰς με ἐνταὐθά εἰσι,
θεαμα λόγου πολλού ἰδεῖν αξιον, περίμετρον ου ησσον η τρισπίθαμον ἐν μηνοειδεῖ σχηματι ἔχοντες. Pag. 167. 21. καὶ ηνεγκαν οἱ λυστούλοι τὼς ἐπάνω id est,
et Rutuli superiores evaserrant. Eodem muli locutionis genero utitur, ad sinen iiD. 8. ἰδων ὁ Αννιβαὰλ την του Σκιπίονος δυναμιν, καὶἰτι τὰς ἐπάνω φέρει etc. g. 168. 5. στις οἶκος ἐκλήθη το Παλλαντιν Παλλάντιν,
Pro Παλλάντιον; στηθάριν, pio στηθάριον, taurarioruin ex recitantis ore scribentiuiu erroIerirequentissin o. g. 168. 6. - τότε ἐκλήθη τὰ βασιλικὰ κατοικητηοια, Παλλάντιον. Eadem liabea apud citi renuin et GlFcana, Part. 2.ZONaI'as allteiri, alatiunt, Domum Imperatoriani dictam vult, eo
quod ii Monte Palativo posita silerit 6δὲ των αὐτοκοατόρων κα-
618쪽
τοικω παλάτιον ἁνομάσθη, τι ἔν τε τω Παλατίω λεγομενω ορει, ἐν φ Φαυστοῶλος κει, καὶ ἐκεῖ, στρατηγιον εἶχε.Pq. 168 15. την θυγατέρα του χατίνου λβανίαν Scr.Aαβινίαν, et hic, et in sequenti Dus Lavinia enim licta sui Latini sita Lavinitimoue, hiros at Aenea a notanne ejus condita. I ill Cui nosim, in hac Aeneue hiatoria Bonianisque pri in or-dais inepti etiam Ceci renu .Pq. 158. 23. και ἔκτισε την Ἀλβανών AIDa, dicta est
IIae urbs ab Ascanio OII taci caeterum uni truae prosere aio Aullior Noster a vero ut plumantina aliena sint, atauo alia etiam omnivus satis nota, retores singulos notare supersedebo.
cum Zoro Danel Hierosolumus reversus est, filius ouidem erat Ioa- cinnas, non liacuimus de hoc tamen Auctorem intelligeruluni
Pog. 169. 7. απάσιος φιλοσοφori Forte hic idem est, ciuem Hesychius Illustr. περὶ σοφῶν, ππασον vocat ouem VHIe. g. 169. 10. μετὰ τους προειρημένους φιλοσόφους te. IIocus iste nil eo merulosus est, ut sanus aliqvia sensus exinde elici vix poterit. Stesictiori duo suemant ovorum primus hucyda Iernulto antinuior nec tamen Stesicnorus alter ei contemporaneus
eaeat; sed aliquanto nior de quo vide CL Sel leni Marmor. Arrundel. PV. 169. 18. Μετα-την βασιλείαν αρείου του νεωτέ- Οου, Ocbus hic primo dictus, deinde Dariaeus, teste inesta: Βασιλεύει Ωχος, και μετονομάζεται Λαριαῖος, cui in regno successit silius Us, Isaces, Artoxerxes postea dictus: βασιλευε δὲ
σάκης, ὁ μετονομασθεὶς ρτοξέρξης.
g. 169. 21. την αλπιν πόλινJ Nugae uisem hanc sta- in αλβι Vocat; μεταγαγω ν ἐν-τ αλβει πολει και το Παλλαδιον Cedronus nigre appellat. Silvii Latinoruin reges dicti sunt, non a Alba nescio quo, ut hevo ab eo condita sed a Silvio Aeneae o Lavinia silio. Sed nec Alvan regena agnoscitii storia Romana Alba quidem AE erat, ab Ascanio Aeneae ex Creusai condita ut supra diximus. Pag. 172. 9 χρυσου σtηθάριον στηλην Meurs. Iossar. πιμάριον. Pectorale. Armatura pectoris equoriam. Apud no- atriam ianam, et Chron. AleX auctorem, pro statua ubique ponitur. Hujusinodi in agilies Graecis recentiora Dus etiam θώρακες ε θωράκια dictae sunt, scilicet umbilico tenus ductae bas Graeca purior προτομὰς dixit Hesychius: soroμη εἰκών βασιλι- πη του ομφαλου του σώματος εἶδος. Haec vero de Bomulo ornnia Ilauontur, tum apud Clii Mox tun apud Cedrenum, quaecriostro lidis Iuli MAs videntur, Cnrori quidet Alex auctor ipsa verna, Cedrenus sensun tantum secutus.
619쪽
men se. mensious Macedonicis passim utitur Auctor noster,
ris, Guo sauulariam origines et causas exposuerat Poeta inenainit Servius in . Aelieid et Martial. I. 10. Epigr. 4. Calliuaacliuio auten litu os quampluminos scripsisse, 00. uinero, testis est Suidas qui tamen inultos eorum enumerans, nec nostri Eτησια, nec dicta Aἴτια habet.
Pug. 175. 13. τα δὲ ἔπτὰ σπαθία ita etiam ut Alex.mendose: σπαθίo enim Gladiolum significate legenduin itaque cum Cedreno, πάτια, Pro Vocauuluua piare latinum est. De Circi vero constructione, Vide nuptimum Panvinium, et Q. Saliniis si in Solinum Plinian Exercitation.
Pag. 175 14. τὴν κίνησιν της στρονομέας των ἔπτὰ ἀστέρων της μεγάλης ἀρκτου. Haec aliter teguntur apud Clix Alex. hoc modo: την κίνησιν της στρώας fort. την στρῶαν των
620쪽
ἔπτὰ στἔρων, καὶ της μεγάλης αρκτου Cedrenus nanet tantunI, τον δρόμον των ἔπτὰ πλανητῶν. Pag. 176. 3. πραισεντεύειν γαρ λέγεται το παραμένειν. JCur Nostro etiam ni ineptiunt Cedrenus et Chi'. Alex. Auctor, πράσινον ὐπραισεντεύειν derivantes. Ioασινος enim est, o Taceus, sive Lolor viridis, qualis potet est. Pug. 176. 5 το δὲ Βένετον δεσενJ actiones hasce colo amnus dispares, a Bouiuio institutas, Circianaoue ipsum ab eo X-tructum sitisse, negant erit lili Spectacula en in thaeo, Consua- Iia, priuio a Romulo deinde, circo a Tarquinio fli,sco extraI- et i Circensi di sita sunt uitio at aperiis campis a Ili nim locelebrata fuisse testatu Cassio Ioriis , i)iti de Oenomai Ludis locutus, Quos ludos inquit postea Romulus in rutu Moinarum,nemium fιndatis aedincias, ruraliter ostentavit Italiae etc.
g. 176 18. ἀπότε ἐπενόησεν αὐτοῖς την του ειπικου θέαν ὁπῶμος. J Scr. τότε ἐπενόησεν, etc. Caeter in ae mendii soleguntur apud Chr. Alex tacito ita De uti et interpunctio, ex
Alex. Has ego serva foeminas esse dixerim, a gente Briatiorem, aio licia, quos eorum ple idque ouines funitivi servi initio fiterint,acra ruta gens, lion unu 3 colluviona circa Lucaniam confluente;
uti assem Diodor Sicut Bio Bist. I. 16 Br fido autem Daulierea dicuntur; ut Prophetidea teste Suida Bρουτιδες γυναικες οὐ-
τω καλούμεναι, οἱονεὶ Σιβύλλαι, καὶ προφήτιδες. g. 177. 17. ἐδόθη αδτω ὁ χρησμος, στε ἐπιτελέσαιJ Dhoc Consilium ab Oraculo Romulo, hisce angustus posito datum, Consualia haec certamina Conmi I est, Consilii Dei in nonorem celebravit. Valerius I. 2. c. 1 a Institui antiq. circense spectaculunt Primus I smiitus, raptis binibus Sabinis, Consualium nomine celebr avit. Consus Vero, ille in clii Neptunusa laaud recto Blasiue Auctor noster Solis in nonorem a Romulo instituta suissanaeo certamina, supra assarmat.
Αἰβιος. I itinor ni Scrriptorum nomina ista cir Alex auctori parum nota suisse videntur; leooue pro Plinio Apollonium, pri, I. ivio, Silviuin, nescio quo supposuit.
g. 178. 16. εἰς Βουρδωνας. In Burdone vertit Bader.
Puto et ημιόνους Graecis sonare, id est nuru, sicut 2. Reg. 5.17 ubi vulgaris translatio nanet, o secro concrile mihi, ut ollam onus Moram burdonum septuag. havet δοθητω τω δουλω σου γόμος ζεύγους ημιόνων. Dabile autem est, Auctorem nostrum ad locunt illum ei via in Virgil Aeneid. I. 8 respexisse; Ubi in haec verba magnis circensibus aeris, naec ha Det Scnoliastes: Magnia, quantum ad pauperiatem pristinam pertinet. Nam