장음표시 사용
801쪽
Κατέπινε και τὰ κῶλα και του ανθρακας. Casa onus cor rigere conatus est, της εὐφαγίας. Nollent factum. Neouo enin illat siluati ita locutus est; neque, si uerit locutus, eo magis convenire lauic loco oui sylla Da secunua laret Drevis. Nilii aptius excogitari potest etης βουλιμίας ' adeo quadrant omnia, si litii lo, Inensura, sententia. Liuet illud assere cum PTOD tionis tum Doni ominis tum l. R ταν βουλιμον, ἔσω ταν πλουθυγίειαν. Atque Ilaec Iuli leni do Omphale scripserana cum Strabo mini ad manuan non esset. Posteaquam copia facta est eum adeundi, cle lectatus sunt ejus suil agi constrinam sententiain Ineam. Verba Ora sunt iiD. 1. do Iiasulis, quae continenti avonciam adna aerentes, Po8tea intersus inam avulsae aiant. Iων δε περὶ της υβοίας φησὶν
ἐν ΟμφάλI Σατυρεῖς. Eυβοῖδα με γην λεπτὸς υρίπου κλύδων Βοιωτίας ἐχώρισ' ακτης, ἐκτεμών Προς ρητα πορθμόν.
cossicinus, nisi tarnen in integruni restituero nihil deprecor, na lentatis Craticomana chartis et canina Iovientia conscitulari Lego autem sic:
Eυβοῖδα με γην λεπτὸς υρίπου κλύδων Βοιωτίας ἐχώρισ', ἀκτὴν κτεμών Προβλῆτα πορθμω
Aλλ' ἀκeάὶ προβλῆτες ἔσαν, σπιλάδες τε πάγοι τε.
Ωρ ἐφάνη παρὰ θῖν' αλὸς ἀτρυγετoto
Aκτῆ επι προβλῆτι. Nec minus recte illiti πορθμω. Pomp. Mola Sicilia aliouando continens, et agro Briatio adnexa, post f et maris Siculi abscissa est. dein Casa ubonus legit Oμφάλη Σατυρικῆ, Vel Σατυρικωvidelicet ὁράματι nam Ionis in phalain, ut Achaei, Satyrica insuisse putat. Postea lainen oblitus est liujus loci, cuin aureoluari illum libεllum de SatΠica coinposuit. Sic enim iam at p. 186. Scripserat et Ion Chius poeta rogimus Omphalam e sed id dranicijsisse Satyricum nusquam ego. Tu revoca in menaoriam quactscripsimus supra paullo in hac Epistola, et sine cunctatione legaἐν μφάλη Σατύροις. Iliud etiana tota lui uni cum numer Sirigulari conjungi Σατύρους ' cujus rei exenipluna tunc non nabuimus. Sic Lycoplaronis Μενεδημον Σατύρους laudant Athenaeus et Laertius jamque eliani in naenio ma in redeo Iuculenti Ioci apud Galenum Comin. i. ad vi Eπιδημιῶν isti Sophocles citatui in
802쪽
Σαλαμῖνι Σατύροις. Is ita se Italae t. υνὶ δε αρκέσει τοι γοαu ματικοῖς ακολουθησαντα, κια τὰ την ἐκεινων διαταξιν εἰπεῖν τι αροιτων κατὰ την πέμφιγα σημαινομενων. Λοκα μεν γὰρ αυτην ἐπὶ
Xρόνου δὲ τον μέλλοντα πόντιος μυχος, Σαφῶς ἐπίστασο όνιος κληθησεται, IV σης πορείας μνημα τοι πῆσι βροτοῖς. V DApollonius Rnodius lib. Iv. Iocuens de Colcnis:
T καὶ πέφθη τους γε βαλὼν υπὲρ αυχένα γαίης
Κολπον ἔσω ποντο- πανέσχατον ονίοιο. lal ad hunc nauit una, si id minus placet aeciua Columoda muta tione;
Aπῆξε πέμφι ἐξ εω σελασφόρου. καὶ αυτος ἐν Σαλαμίνη Σατύροις καὶ τάχ' αν κεραυνια πωτιξι βροντης καὶ δυσοσμίας λάβοι lege - καὶ τάς αν Κεραύνια Πέμιξι βροντης καὶ δυσοσμίας βάλοι. Αἰσχύλος ἡ ἐν Προμηθεῖ
Λεσμώτη imo vero Aυομένω.)Eυθεῖαν ερπε τηνδε καὶ πρώτιστα μὲν Βορεάδας ξεις προς πνοάς, ν ευλαβου Βρόμον καταιγίζοντα, μη ' ἀναρπάσρAυσχειμέρω πέμφιγι ξυστρέψας αφνω. En δε τω λακτίνων αυτῶν δοκεῖ χρῆσθαι τω της πέμφιγος ονόματι Σοφοκλης ἐν Κολχοῖς κατὰ τάδε τα ἔπη καν ἐθαύμασα τjδε σκοπῶν πέμφιγα χρυσέαν δων. lege - Καπεθαυμασα Πλέ- σκοπον πέμφιγα χρυσείαν ἰδών. Ουτω καὶ Αἰσχυλος. ξαντιαίας Οἴτε πέμφι ηλίου προσδέρκεται, οὐτ' αστερον στόμα λητίας κλεης lege Aισχυλος ἐν Σαντρίαις. A ούτε πέμφι ηλίου προσδέρκεται, οὐτ' ἀστερωπὸν ομμα ητώας κόρης
Pollux 10. c. 26. τὰς μέντοι λαμπάδας καὶ Κάμακας εἴρηκεν ἐξαν-τρίας ἰσχύλος. S. codexris. Vossit habet ἐν ξαντρίαις ' ut et
antea viri docti ex coriectura emendarunt. Porro escthylus in Iris vel sibus se ipsa insitatus est: nam haec hauet in Prometheo vincto de Graeis sive Phorcidinus:
Μονόδοντες, ας ἴθ' ηλιος προσδέρκεται Ακτῖσιν, οὐθ' η νύκτερος μην ποτέ.)Eπὶ δὲ της ἔαγίτιδος lege siανίδος ο αυτός φησιν ἐν Προμηθει 59Eξευλαβο δε, μη σε προσβάλλ στόμα Πέμφιξ πικρὰ γα κοὐ δια ζωῆς τμοι. καὶ ἐν Πενθεῖ ὁ Ἀψατος πέμφιγα προς πέδω βάλης. πὶ του νέφους δοκεῖ τετάχθαι κατὰ τόδε το ἔπος ἐν Σαλαμην Σατύροις παρὰ Σοφοκλεῖ Πέμφιγι κῶσαν ὀψιαγέλων πυρός. .cmo.
803쪽
πεμφιγας πιόμενοι λελεκται δε ουτος ο λόγος αυτω κατα τινα παραβολην ἐπιχειμαζομενων lege επι χειμ. εἰρημενην, δι κα των προγνωστικῶν οἱ πλεῖστοι ἐπὶ των κατὰ τους ομβρους σταγόνων εἰρῆσθαι φασι τὰς πεμφιγας ο ὁ Καλλίμαχος ὁ ' Μη ὁια πεμ-φίγων ἐνάγουσιν εα οἰ υφορίων Ουτως εἶπε ὁ ἄνθη πέμ-φιγες ἐπιτρυζουσι θανόντα. Versus est liezanaolrias, E πεδαναὶ, vetiπεδαναὶ πέμφιγες επιτρύζουσι θανόντα. i. e. NumIaure uoquasi Iamentari videlitur. Possis etiana legere, ἐπικλύζουσι. Quod ad Σαλαμῖνα Σατυρου attinet, cujus gratia caetera naendavimus; mi ni o mo adcluxerit, ut Ve1hum mendo esse Vacuum existimeri . Aescnylus qui lena seci Σαλαμῖνα, sive Σαλαμινίας ' Sophocleae fabulae, quae eo titulo itascripta sit, nemo alius meivinit. Ausi in pro certo dicere lectionem rectam esse Σαλμωνεῖ Σατύροις. HOsΠhius Dis: Mφοκλης Σαλμωνεῖ. duatuor Dic invectus eMais, et Iampada quassaris, Per Graidi populos, mediaeva pei Elusis urbelai Ibat ovans, divomque sini poscebat tonorem, Demens i ira nimbos et non imitabile sulmen Aere . et cornipedum pulsu simularet equor m. Hactenus quidem argumentum est Satriis aptum, et Conveniens ad hilaliena et festum diem. Huc quocina ragmenta alia utilentur Perlute1 e quae Verba sunt critispiamines sacete et iii liaixe irridet iocularem illana Simia in onantis: Aαι ταν - Κεραυνια
Πεμφιξι βροντης και δυσοσμίας βαλοι.
Odore utro et i cor sca fulminis. 60 Et illud alteiunar
Nimbo ora velans unpio sonitruιι. Atque hucusque opta ocles in eo ramale processit nam quae sequuntur, plane tragica sunt, et lanienta uili carmina deplo-
At pater omnipotens densa inter nunda ieiuni Contorsit, non ille iaces, nec lanie taedis Lllsinna praecipitemque Inalii alii turDIne tu legit. Et liae quidem oriectura pro Dabili nituntur sed extra Contro in Versiam rem statuit Athenaeus lilγ. XI. Καλεῖται ὁ μάνης και τοἐπὶ κοττάβου ἐφεστηκὸς, ἀφ' ου ἐφ' υ τὰς λάταγας ἐν παιδια ἔπεμπον, περ ὁ Σοφοκλης ἐν Σαλμωνεῖ χάλκειον ἔφη κάρα, λέγων Ουτως 'rara' De κνισμὸς καὶ φιλημάτων ψόφος,
T καλλικοτταβοῶντι νικητηριαTῖθημι, και βαλόντι χάλκειον κάρα. Jam si potes, dubita, an rana Satyricum suerit necne. Prose-
804쪽
cto qui potest artillaun inducere, ut versus proximos autumet in agoedia posse dici auctor ego sunt, ut prius quid sit Tragoedia, quid Satyri discat, quam de rebit aliquantuin a vulgari nolisia remotas sententiam serat.
Undecima Ionis alnila ENNIBAL Atlienaeus in xl. Hesycli Hῖος θρῆνον σημαίνει, ω Σοφοκλης ρωῖλω και Ιων Ερυτίδαις. lege Eυρυτίδαις. θίκτορας, νεπαφους παρθένους, οἷον αρυτιδες. Pulchre fecisse sibi visus est, qui inen Iavit,ola EDριπίδης. Tu vero me periculo repone, θίκτους κόρας,
ανεπαφους παρθένους , Ιων υ ρυτίδαις. Eurytidae ille in nequis fori nesciat, Mini Euryti Oechaliensis silii, quos eIcules occulit Habes Tragoedia argunaentuna. Non praeteriniuendus est insignis locus aptissi Schol. Sopli ad Trachinias. Λιαφωνεῖται
τιόχης παῖδας ουτως. Η δ' υποκυσσαμεν καλλίωνος Στρατονίκη D iEυρυτον ἐν μεγάροισιν γείνατο φίλτατον υἱόν. δ' ιεῖς ἐνενοντο φων τε, λύτιός τε, Toξεύς τ' ἀντίθεος, ἡδ' φιτος ζος ρηος.Tυυς ε μέθ' ὁπλοτάτην τέκετο ξανθη Ιολειαν Αντιόχη κρείουσα, παλαιον γενος υβολίδαο.Κρεόφιλος ὁ ε δύο ' ριστοκράτης ὁ τρεῖς, Ἀξέα, Κλυτιον, η&να Satis an permosii, qui sint Ionis Eurytidae. Sed latui ple-
Iie satisfactum esset promisso nostro si Versus eos dunaitterena usex imanibus, et inenauna teteriinaiana silentio Gussunularemus. Prin
tiopes Pylonis flis e flius. Qtiae quasi nianu nos aucunt ad caetera coringenda. Iain enim Hygini autoritate scit Do Πυλωνος Pro παλαιον γένος ' atque adeo, tu potirpana et piooenaia nussa iaciana, versum hunc integritin praestabo, sicut ab IIesiodo prosectus est, Αντιόπη κρείουσα Πυλωνος αυβολίδαο.Nam cedo milii tinuni, qui Aulioli vela olidae memittit. Naiibo- Ius Vero Kkinini ignotus esse possit, qui labria priuioribus gusta vitali Ieras humaniores Apollonius Rhodius:
δε - βολος - ερνου. Conveniunt aetas, locus ut, quanquam L hac re nullum erilata in faciant alia scriptolos, nillil lauisti ita ipediat, quo ininus Py
spexit Scholiastes I)e Creopliylo coiasulantur Appuleius, or-Pbbrius, Strabo, Sextus Empilicus, Suidas, Scriptor certainitiis IIesiodi et Iloineri, Plato Πολιτειῶν x. Photius in exico S.
805쪽
Eρεωφυλος ΠολιτεIας ι ο γαρ Κρεωφυλος, ω Σωκρατες, σως Οομηρου ταῖρος τοὐτόν τινες καὶ διδάσκαλον μηρου λέγουσι γεγονέναι, καὶ ἐστὶν αυτο ποίημα Οἰχαλίας λωσις αρχαῖος μενουν ἐστι, νεωτερος ὁ ἱκανῶς μηρου. Pausanias Messenicis: V 2 Θεσσαλοὶ δε καὶαυβοεῖς λέγουσιν, οἱ μεν ως το υρύτιον πόλις το ἀρχαῖον ην, καὶ ἐκαλεῖτο Οιχαλία ' τ δε Ευβοέων λόγω Κρεω-
φυλος ἐν Ηρακλεία πεποίηκεν ὁμολογούντα. racleam nanc H- G2 exsana esse totam ab Oἰχαλίας άλωσε sententia est Ger Vossit. Aegidius vero Menagius asseveranter assimnat pro ἐν Ηρακλεία scribendum ess ἐν Οιχαλέα. De ror equidem viros excellentes ingenio et doctrina morbo ini nune desperato medicinain Non re-Petisse quae, nisi me onania fallunt, haec est. N δὲ Εὐβοέων λογω Κρεωφυλος φακλέα πεποίηκεν μολογουντα. Euboeensium autem sententiae Creophyliis erculem inditas i convenienter loquentem. Enitiavero pars maona illius poeinatis sui Hercules ut propemodum an illiti audire Diali videar:
G δ αυτ προ σεειπε βίη φακληείη.Similis Iocutio est in istis, quae occasione alia supra adduxi urias: Ex oις Κρησιν υριπίδης καρον μονωδούντα ἐποίησεν, et, Eν τοῖς Κρησσαις χερόπην εἰσηγαγε πορνευουσαν ' neque Pus St,
ut plures testes excitemus. Sunt qui Oἰχαλίας αλωσιν ad Honaeriam resemini; sicut autor est Callina acinis apud Strabolaeua et Sextuiu:
ητοι αμβοι, Σικελίας λωσις. Sed pro Σικελίας sine ulla illit,itation legendum est Oιχαλίας. Addare aliud quoque quod, si bene illi una istunt novi, praeter Dissun esse graviter tulisses: Nimirum mίεπακτο esse vori una nihili, et ali viant insemus siescribi, πταπάκτιος Ἀαι πταπάκτιον, ait, καὶ πικιχλίὁας ἐποίησεν. Et mina piidem specie ea consectura vera videbatur, επτὰ scilicet Enίγουοι Mentineram enitia et septem esse Epigo
dotus iv. λλ' Hσιόδω μέν ἐστι περὶ περβορέων εἰρημένα ἐστὶ ὁ καὶ μηρ ἐν πιγόνοισιν, εἰ ὁ Ἀω οντι γε μηρος ταυτα τὰ
ἔπεα ἐποίησε Sed repudiavi continuo illatii sententiam, ubiani in ad usu ti pigonos esse ἔπη καὶ Ουκ Ιαμβους, non Senarios, sol cxatnetros. Scriptor certantinis Holneri et Hesiodi i da
Oμηρος ποτυχων της νίκης, περιερχόμενος ἔλεγε τὰ ποιηματα '
806쪽
μ αυθ' ὁπλοτερων ανδρῶν ἀρχώμεθα Μούσαι .Alii e Tnenai leni et Epigonos attritatiunt Antimaclio Colophonio. De illa quidem res est vulgaris de iis testem lianeo clioliasteni Aristoph ad Pacem: Παι Πυλαυθ όπλοτέρων ανδρῶν αρχώμεθα σχολ αρχὴ τωναπιγόνων Αντιμάχου Veriam e
tra omnem conuoVersiam rem posuit Ioannes gelges, qui utrius
que scripti sinaui mentionem facit, in Iliade inωrpretat allego, ouae nonduin edita est:
ἰα και δέκα γέγραφε μνημόσυνον βιβλια,
Μαργίτην τε, καὶ Αἶγά τε κα των μυῶν την μάχηνTην πιγόνων μάχην τε γράφει, και Θηβαῖδα, Ι' Οιχαλίαν, Κέρκωπας, εις τους θεους τε μνους, Και τους πτὰ ἐπάκτιον καὶ τὰς πικιγκλίδας, Και πιγράμματα πολλὰ συν/υμφικοῖς τοις μνοις, Και τηλοδύσσειαν αυτην μετὰ της λιάδος.
Inliis etia in Oechaliam haues sed aliud exemplar non τους aalaet, Veriana την ἔπτὰ ἐπάκτιον. Aut ego plane desipio, aut legendum est Εαὶ τηναπταεπάκτιον και τὰς Επικιχλίδας 'Postremam enim vocem non Suidas tantum, sed et Herodotus ita exhinet, et Athenaeus Lib. 2. et xiv Quin etiam apud Sututam illud πταπάκτιον ad hoc exemplum coralgendum est et pio
Pro πατρῶος, πρῶος aod in hoc loco depravatum est ex πραος. vi Iemes in Eνηής. Caeteriun de notione της πταεπακτίου, ut si illud attingam, facili imum est multa conaininisci ploximetanaen, opinor, ad veriti accedent, qui Holneriam putaverint O 64 in opusculo illo Jusisse de hominibus uiuusdam num ei O seplein, qui ἐπ' ἀκτῆς in litore tuo vel sonano ital tabant coIpOIa, Vel aliud quid=cosi et mmcidi faciebant. Homerus ipse in Ceriamine
cum Hesiodo : νδράσι ληωτηρσιν ἐπ' ἀκτῆς δόρπον λέ- σθαι. et Odyss. . , ' ρ' ἐπ' ἀκτης ευρε καθήμενον. Et Herodotus in vita Honaom: Καὶ Ουτως ἀναλαβόντες αυτὸν ἀνη*θησαν, και ἴσχουσιν ἐπ' ἀκτης οἱ μὲν φαλιεῖς προς ἔργον ἐτραπησαν, ὁ Ομηρος ἐν νυκτα - του ιγιαλου κατέμεινεν. et aliquanto inlatius Kαι ἀναχθεις μετά τινων ἐγχωρίων ἀπηνέχθηεις την ον καὶ ρμίσθησαν ου κατὰ πόλιν, αλλ ἐπ ακτης.
Atuae banc vel illatia rei veras ile est at gumentum et occasionein poemati dedisse. Venio ad ea, quae rasione pros Ion
807쪽
composuit. Nam in eo genere Iium edidisse testis est Plutarchus Desortuna Romanorum: Ιων μὲν Ουν ὁ ποιητὴς ἐν τοις δίχα μέτρου καὶ καταλογάδην αυτ γεγραμμένοις φησὶν ἀνομοιότατον πρῆγμα τῆ σοφία την τυχην ουσαν μοιοτατων πραγμάτων γίνε-Gθαι δημιουργόν. et Suidas in Aιθυρ. γραψε δε κωμωδίαν καὶ ἐπιγράμματα καταλογάδην καὶ πρεσβευτικὸν λεγομενον. Portus
vo lit Daritare: Et Epigrammat oratione soluta. 4Denter vero viil ei et Vellena nobilia illa epigra in inata pedestri sermone facta.Vali adeone exarue1 a penitus Denigna illa vena ingenii et extincta erat proratis ea mentis inflananiatio, sine ova nemo sit bonus poeta uiud unano et gener sum Amusium in cellis evanuerat, ovo naeniorant Ionon bene libenter Plemanaque esse usum eniniVero verissimum esse conaperat, ouod lina Lxerat Epicliarinus;
Sed Dono est, uod coinimo la nautatione piopuIsare possinus Itoo dedecus a funana poeta Sic eniim uiciana inendo. γραψε
δε, καὶ ἐπιγράμματα, καὶ καταλογάδην Π METT ON λεγόμενον. Schol. Aristoplianis: γραψε σκολια, καὶ ἐλεγεῖα, κακαταλογάδην τον πρεσβευτικὸν λεγομενον ον νοθον ζιΟὐσί τινες εἶναι, υχ αυτου. Idem Scuoliastes: Φαίνεται ὁ αυτο καὶ Κτίσις, καὶ Κοσμολογικὸς καὶ ΥΠΟΜ-MATA, καὶ αλλα τινά. opravatum hunc Ioc uiri sic corrige φαίνετα αυτούXIOΥ ΚΤΙΣΙΣ ΕΠ naologicon naagnuna: Aογχας μερίδας ωτες λεγουσιν Ιων ἐν Κίου κτήσει' Εὐτης Πω λόγχης λόγχας ποιεῖν. 65 Certissima legendum est M ἐν ίου Κτίσει Ion in Originibus Chii Videlicet ipso sui Clitus natione, et insula eos Clito propinoua est, non Cio Auienaeus ituro X. Περὶ δε ταυτης της Κράσεως ων ό ποιητὴς ἐν τω περὶ λίου φησὶν, τι εύρων ὁ μάντις Παλαμήδης ἐμαντευσατο πλουν ἔσεσθαι τοις Ελλησι πίνουσι τρεις
προγενα κυαθους. Inuna idemque est scriptuna sed rideo eos, uti liae perinde edideriint, quasi essent versus Iamnici, non oratio soluta de naeii Io nute in quo containinatus est locus, nihil suspicati sunt. Quorsu in cnini pertinet illiu ευ ρων Uuid reperit maod pueri clainitant se ii laua reperisse Ego reo ausia asseverare sic a doctissilia Graiianiaticorum suisse scriptunarOτι ὁ οἰωνομαντις Παλαμήδης etc. Pausania iii Actiaicis Ionis quaedam citat, ex lio Originuit libro, ut uuleni conjicio non
tamen usquequaque servavit vecta auctoris. Ion enim, ut lio usi neu Clitum sacere par erat, in prosaicia scripti Ionica dialecto est usus. Constat 1o cx superiore loco tynaologici et ar
Poeralionis alio, o Laginent alius ope1 is, quod ELΠΛΗΜIMI inscribitur. Allienaeus Liri. Ιων Ουν ὁ ποιητὴς ἐν τοῖς πιγραφο- μεναι:Eπιδημίαις γράφει Ουτως Σοφοκλεῖ τω ποιητῆ εν Σέω συνηντησα, τε ἔπλει εἰς έσβον στρατηγο et quae sequuntur. Quun luuiae enim niagnain partuita portui Data ibi sunt vecta, et
808쪽
in Con4n Un En Semnonem immutata non obscura tamen restaut
main, νωπεῖσθαι, ait, s rt sc si autor, nove usurpavit Pro δυσωπεῖσθαι. Neriape, quod nureris, existimavit veri Allienaci esse, non Ionis. Atqui ἐνωπεῖσθαι vox nihil est: ἐνωπή- vero Ionica, et a νωπεῖσθαι λrinata. -ycinua: νώπηται, τεταπείνωται. Ah liquunt Miniui, cum depravat uili illin pio tu Iit ex aliorum fide, nitul ipse suspicans vel sollicitus Lege vero integi νενώπηται, loco nautili istius. Idem ali Di νωνηται, τεταπείνωται, καταπεπληκται. Lege laic quoaue νενώπηται. Patriarcu Photius in Lexico S. μνώπηται, καταπέπληκται καὶ κατεστύγνακεν. Rectissime uidem notius, ut ex hoc Ionis Ioco pei spicuum est ego de Atlienae interpi et cilicana, oui Eπιδημίας Peregrinationes interpretatur perando ac si Aποδημίαι inscrtuerentur veriani aliut ouoquo ἐπιδημιῶ meminit Atlie. 66naeus, ut l. III. των δε χημῶν μνημονευε Ιων ο ῖος ἐναπιδημίαις. Intellige De adventibus claroriam visorio in Chium, sive tis ii qui in Chio insul commorati sunt. Si in iliter ac Polcinoli Druni odissit, I auratostlienis adventu ad Allienas. nareator
Coinici ad Aves: Πολεμων ἐν δευτέρω περ της θήνησιν Ερατοσθένους ἐπιδημίας. Ex Epidein iis petita videntur vel 1 πο- μνήμασι . quae laudat Plutarchus in vata Periclis et Clinonis etiai non longe a principio: Η ὁ καὶ την ἰδέαν ου μεμπτός, ως φησιν Ιων ὁ ποιητής, αλλὰ μέγας ουλῆ και πολλῆ τριχι κομῶν την κεφαλήν. Quae sine cludi est oratio pedestris, et magia
Plutarcui vetua, ut suspicor, Paan Ionis. Magnus tamen GIO-lius ad In nida, Tragicos rediocre coriatus est:
Tην γαρ ὁέαν Ου μεμπτος, αλλ' - μέγας, V 4ουλῆ τε πολλῆ τε τριχὶ την κεφαλὴν κομῶν.
Haeccine aulein oratio, lani leves nunteii ragicuti quid spirant, et couturno dignunt imam vidi ni agis. Uuis illud Didem, bene uiuitis interjectis O Iων απομνημονευε και τον λογον, ω μα-
λιστα τους θηναίους ἐκίνησε Κίμων παρακαλῶν μήτε την Ελλάδα χωλὴν μήτε την πολιν τερόζυγα περιωεῖν γεγενημένην.
Grotius perinde haec accepit, tanquam si X TI'ag Oecliae choro desumpta fuissent:
Μήτε τηναλλάδα χωλὴν, Μήτε τὴν πολιν ετερόζυγα ΠεριHεῖν γεγενημένην.
Aristopli et, si Suidae crediimus t e meteoras, et compositas alvo oritatas oratioties os roς, ait, ἔγραφε πεsὶ μετεωρων και
ν θέτοις λόγους Quo uilii ineptius vel salsitis dici potuit.
809쪽
Imo neque naeis contumeliose, sicivis ἐπαριστέρως et periters interpretari velit de sermonibus ad fraudem et fallaciam composilia, secundum illiti Aesonyli in Prometneo.
- - Μηδέ μ' οἰκτίσας Συνθαλπε μύθοις ψευδέσι, νόσημα γαρ Αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους.
67arro auten orius est ex perperam intellecto Ioco Scholiastae Aristopu ad acem Poetae scilicet Diln3ratia Dici Verbormnia Illant tralationes ἐκ των μετεώρων . ex astris, ubinus, aliisqilewaae in stibi inii sunt linenter etiam voca Dulis sesquipedali Dias
et coagmentatis utuntur. I emetrius περὶ ρμηνείας. ηπτέον δε καὶ σύνθετα νόματα ου τα διθυραμβικῶς συγκείμενα, Γον Θεοπεράτους πλάνας, Ἀδδε στρων δορύπυρον στρατὸν, αλλ' ἐοικότα τοις υπὸ της ἀληθείας συγκειμένοις Diorati iliud: Seu per ait laces nova ditthyrambos Verba devolvit. Ipse Suidas alloi Bιθυραμβοδιδάσκαλοι περὶ των μετεωρων καὶ των νεφελῶν λέγουσι πολλά, και συνθέτους δε λέξεις ἐποίουν καὶ ἔλεγον ενδιαμ ριανερινηχέτους' -Lς ν ων ὁ ἰος ποιητης. omnino vide
Aristopnanei in Pace, ejus qua enarratorerm. Itaque an manifesto comperium et deprenensum est Suidae mendacitam TrimTMON. aiocus est illustris apud arpocrationem quem ex Susitem inlegrum descrauere. Iων. Ἀσοκράτης ἐν τω περὶ της Αντιδόσεως. Ιωνος του της ραγωδίας ποιητο μνημονευοι αν νυν ρητωρ atqui nec in ea oratione nec in Peliauis ouae nun extant, est ulla naentio Ionis, quod sciam O ην ιο μεν γένος,
τιος δε ορθομένους ἐπίκλησιν δε Δούθου ἔγραψε ε καὶ μέλη πολλὰ καὶ τραγωδίας, καὶ φιλόσοφόν τι συγγραμμα τον ριαγμὰν ἐπιγραφόμενον, περ Καλλίμαχος ἀντιλέγεσθαι φησιν, ς π γένους. Eν ἐνίοις ὁ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται ριαγμοὶ, καθὰ Βημητριος ὁ Σκήψιος καὶ πολλωνίδης ὁ ωκαεύς. ἀναγράφουσι δε ἐν αυτ τάδε. Ἀρχη δέ μοι τοὐ λόγου πάντα τρία, καὶ πλέον οὐδε πλέον ἐλάσσων τούτων τριῶν ενὸς, κάστου ἀρετητριὰς σύνεσις καὶ κράτος καὶ τύχη. Male ista percepit Interpres;
qui ita Vertit velut ex eo Dran. c. et P. N. ista commemorant. Ego vero sic interpungendunt esse censeo: καθῶ Λ ΩΣ καὶ . καεύς. ναγράφουσι δὲ, nimirum aut ratosthenes in D ac tionitas tempora m aut potius Calliinaclius in Tabulis omnis generis tibi oraιm. Nan ἀναγράφειν est in t ulas Tecensere et Iruttere, in catalogiii referre. Ipse arpocratio alibi: Eυηνος. Aύ ἀναγράφουσιν μηνους ἐλεγείων ποιητὰς, μωνυμ0υς ἀλληλοις, καθάπερ Ερατοσθένης ἐν τω περὶ μονογραφιῶν. Athenaeus v. Ἀαὶ τον λόγον τουτον ανέγραψε Καλλίμαχος ἐν τη των
Pqτορικῶν ναγραφῆ, in Catalogo librorum Rhetoricor nn Hunonritona imoi cui in anulis istis tonet a calliinachus, ut tuusque O 68 liuii prinia verba descrineret; sicut lite sit apud arpoCrationeria. Unum talitum inodo exeniplum inemn, quia pridem haec a ema-Digiti soli Corale
810쪽
ditis sunt occupata. Acten Ida VI. To Xαιρεφωντος καὶ σύ - γραμμα ναγράφει Καλλίμαχος ἐν- των παντοδαπων συγγραμμάτων πίνακι γράφων ουτως Λειπνα σοι ἔγραψαν μιρε
φῶν Κυρηβίωνι. εἶθ' ἐξης ηὐαρχὴν πέθηκεν Eπειδή μοι
πολλάκις ἐπέστειλος Στίχων το ε' Ιαι ὁ Κυρηβίων ὁ οτι παράσιτος, προείρησαι. Ita locus iste corrugendus est Gaaereptio parasitus ad ὁμότεχνον suum Cyrenionem epistolana naisit, in istuc leserabit coenam quondam sine tibi opipare apparataim. Miρεφῶν Κυρηβίωνι ' πειδή μοι πολλάκις ἐπέστειλας etc. Quod a vulgatani lectionem servare Velis Xαιρεφῶν, Κυρηβίων ' ain
non Clia ereptioniis veri a forent, quae Athenaei sententia est; sed Cyrenionis. Illiu autem Exordium Toιαvi o nondum a Vi-Tis doctis enaen datum esse demiror qui etsi dissinaul a m et nausis sant, Juxti id intelligunt, ac si in Ovidia Getica incidissent. Me
Autore sic lege Aρχὴ δέ μοι του λόγου Πάντα τρία, καὶ οὐτε πλεον υτε ἔλασσον τούτων τριῶν νῖς κάστου ρετὴ τριάς'
συνεσις, κράτος, και τύχη Di singula quidem Veri a sunt communia qui lanion ex ipso Character o forma dicendi non sentit Ionisnati iii, ilii sentit De Digene ero, quo a Veriana iescio , ita res et lainc et indis magna in nabo dissicultatem Nain ecce ibi Suidas mi non Epigonem, sed Orplaeuam autorem sa
ἐν τοι περὶ της εἰς ρφέα ποιήσεως Κέρκωπος εἶναι λέγει του Πυθαγορείου τὴν εἰς δου Κατάβασιν και τον Ιερὰν λόγον. Pro
laudat γαρ , ait, Osφεῖς δι' ἀποήῆήτων λόγων μυστικῶς παραδέδωκε, ταλα Πυθαγόρας ἐξέμαθεν, ὀργιασθεις ἐν ειβήθροις τοι Θρακίοις γλαοφάμω τελεστὰ μεταδιδοντος, ἡ περὶ Θεῶν Ορφεὐ σοφίαν παρὰ καλλιόπερ της μητέρος ἐπινυσθη ' αὐταγορ φησιν ὁ Πυθαγόρας ἐν τῶ Ιερω λόγω. Unde constat Iερον, ut alia scrripta P*tDagorica, dialecto Dorica suisse conlposititui et V Eπιγένης ἐν τῶ περὶ της ρφέως ποιήσεως τὰ ἰδιάζοντα παρ' ορφεῖ ἐκτιθέμενός φησι, Κερκίσι καμπυλόχρωσι, τοις ἀρότροις
μηνύεσθαι etc. iura laaec, in quain, ego propemodum adducor in ana opinionena, ut Itu pocration to exemplo scalpserit:
οπερ Καλλίμαχος ἀντιλέγεσθαί φησιν, ς καὶ πιγένης. di O 69verso ubi illiu venit in aentein Orplae ipsius et bunas orae quoque nientionen faciana esse in illis Tριαγμοῖς, continuo sentcntiana eam a icio, et inanifesti cooris Suidam arguo. Clemens
Στρ. I. Iων δὲ ὁ Σῖος ἐν τοῖς τριαγμοῖς καὶ Πυθαγόραν εἰς ρφέα εινενεγκεῖν τινα ἱστορεῖ. et Diogenes Laert. Ιων δε- χς ἐν τοῖς τ ριαγμοῖς φησιν αυτὰν τον Πυθαγόραν ενια ποιήσαντα νενεγκεῖν εἰς ρφέα. Itaque constat Suijana alteriitrius vecta pedi