Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

131쪽

5 a me. υλλως υ νους ω δέ οἱ δήκαντι ουτως εἰσὶν ωγκωμέναι κατὰ τον αυχένα αυτο πάντοθεν αἱ ἶνες, ηγουν τα νείρα, καίπερ ὁντι πολι- τουτέστι λευκῶ τὰς τρί

βρέφος παρὰ τον τιτθόν, ο σημαίνει το μαζόν, θεν καὶ τυτθην λέγουσι την ὀλίγην η μικράν. - Κῶρος η κομρος, νέος απὸ της τολοφθαλμο κόρης, ιονεὶ χόρη τις υσα απὸ οὐ δύ αυτῆς χεῖσθαι το διορατικὸν πνεὐμα κόρη δὲἈ0 καὶ η παρθένος, λυγροφυὴς καὶ τρυφερὰ απὀ οὐ κορεῖν το

καλλωπίζειν, ο και ἐπι τολοφθαλμοφεῖρηται η καθαρὰν καὶ αφθορον χουσα την λικίαW κορεῖν γὰρ το καθαίρειν, ἀφ' ου καὶ νεωκόρος- η παρὰ το κείρειν η κειρομένη ἔτι και νηπιάζουσα ἀφ ης καὶ το κῶρος καὶ κοὐρος, λαπαλὸς καὶ 15 τρυφερὸς παῖς lRec. υλλως Τυτθὸν δ' ὁσον αποθεν ἄπωθεν δὲ του γέροντος, αντὶ το απὸ οὐ γέροντος, . .ips. μετὰ

τον γέροντα τον κατὰ την θάλασσαν πονούμενον, τοσομον διάστημα ὁσον λίγον τοίτο γὰρ δύναται το λίγον ὁσον, 20 προταττόμενον εχον το λίγον τομῆσον, καθὰ τ οστις ἔχει το ς το τίς προταττόμενον α ν τῆ διαιρέσει το λόγου

υστερον ἐξ ανάγκης ἀποδίδοται, οἷον ,τίς ς τάδε ἐποίησε

5 IOσον λίγον εὐπαραλληλου υττικῶς. 23 M. - ἐν τῆόλὶ τρυχομενου πονουμένου. 23 M. του δαμαζομένου ἐν τη αλί. 2. 25 6 Πυρραῖς, πεπείροις Ε. N. - Στα- ωλα ι 4: εκτασις τ-τικη. . - Θάλλει. M. - Ἀμπελος. C. M. P. χωρίον αμπελων

132쪽

SCHOIIA ET GILOSSAE

καὶ ,τοσοῶτον πέχει τόδε τοsδε σονἈλίγον, ἐν τοίσου ἀπο σου διαστήματος τέρου ἐγνωσμένου απαιτε τον λόγον δείκνυσθαι εἶτα, σπερ μὴ προχείρου τούτου οντος, λολίγον ἀποδίδοται καθολικῶς, φ ω τόδε ὀ διάστημα καὶ τόδε εἰσω σπερ εἴ τις προς το ,τίς δε ἐστί; - ανθρωπος ἀποδοίη, οὐ τί την πόστασιν αιτοῶντος καὶ το ἄτομον. ῶσπερ δε- οσον εν τοι τοιούτοις ποτάττεται, κατὰ τααυτὰ αὐτα καὶ το οἷον ἀκολουθία ἔχει ποτετάξεσθαι - Τυτθ ὁ δ οσον το πῆν ἴτως μετὰ τον γέροντα δε τονι0 κατὰ τὴν θάλασσαν πονούμενον τοσομον διάστημα οσον λίγον ἀλωή, γουν ἄμπελος, βαρειται καλῶς σταφυλαῖς πυ9- ναίαις, γουν πυρσαῖς, δη πεπείροις δηλονότι, ν μικρός τις παῖς φυλάσσει επὶ τοῖς φραγμοῖς καθήμενος. - λιτρύτοιο τολἐν τῆ άλ τρυχομένου, ἡγουν πονουμένου καμὰν τὴν θάλασσαν. Gon. Πυρ να ίαις ται περκαζου- σαις παρὰ - ακτίνων γὰρ πυρούμεναι πεπαίνονται. 3. IH Πυρναίαις ώρίμοις, περκαζούσαις οἱ δε τὰς

ξδ' ἄρα ἐχουσα τροφῆς πύρνον γὰρ ἔνιοι τὴν τροφὴν λέγουσιν λπυρναίαις ταις τρωξίμοις ἐπάγει γοὐν εξῆς

20 φοιτῶ σινομένα τὰν τρώξιμον ὴ ται περκαζούσαις, παρ οσον παρὰ των κτίνων οὐ λίου πυροὐνται. - Αλλως Πυρναίαις ταῖς περκαζουσαι τροφίμοις πύρνος

γὰρ ο σῖτος καὶ τροφή - λά σημαίνει τέσσαρα κυρίως μεν γὰρ λέγεται ὁ ἀμπελόφυτος τόπος ς κατὰ πολὐ25 λωων το απλῶς πεδίου λέγεται ἀλωὴ καὶ ὁ δενδροφόρος τόπος, ἐπεὶ δευτέρως καὶ αὐτος λωων τῆς πλῶς γης αλλὰ καὶ ο λαχανηφόρος τόπος μοίως καὶ αὐτος διὰ τὴν αυτὴν

133쪽

αἰτίαν ἀλω δε και η λως - φ' αἱμασιαῖσι : ἐπὶ τοῖς φρακταῖς, . παρ οσον πληρεις αῖματος γίνονται ιε ἰσερχόμενοι ἐπ αὐταῖς δια το κανθώδεις αὐτὰς εἶναι - Aιμασιαῖσι 0 φραγμοῖς κανθωμένοις, εἰς ας οἱ εἰσερχόμενοι αἱμάσσονται τους ἰδίους πόδας. P. 5

Vet. Hμενος δὲ καθεζόμενος ἀπὸ του εω το καθεζομαι, ημι καὶ τὸ παθητικὸν εμαι μαι η μετοχη έμενος ηαενος. - Ἀν ο ρ χωό ορχος ὀρχάτου διαφέρει ορχος γάρ στιν ὁ βόθρος, εἰς ον ἐντίθεται ὁ φυτὸν προς ο 10σχείαν παρὰ τό ὀρύσσω ρυχόν τινα οντα ορχατον δὲ την ἐπίστιχον φυτείαν παρὰ τὸ ἔρχεσθαι καὶ Ἀριστοφάνης το με- ταξ των φυτῶν μετόρχιον ἐκάλεσεν εν τοις Γεωργοῖς, καὶ υσίοδος ορχον λέγει τ' ἐπίστιχον τῶν αμπέλων φυτείαν. l

- Φοιτῶ ορμὰ ως παρὰ τὸ πόρος πορῶ τὸ πορεύομαι, iboὐτω καὶ παρὰ τὸ δῖς γίνεται δῶ τροπὴ του εἰς- ότῶ,

πλεονασμῶ του καὶ ι φοιτῶ ὁ πορεύομαι καὶ ρμῶ. l H αν αρ χω ς τους διδύμους της αμπέλου, γουν τους κλάδους - Πάντα δέλον τεύχοι ,α: κατασκευάζουσα. lγράφεται καὶ κ θοισα, αντι του κρύπτουσα πανοὐργον 20 γὰρ ὁ ζῶόν - T παιδίον οὐτως, οὐχ ως τὀ παίγνιον, φέρνιον Ἀττικῶς δε ολω παραπλήσιον ὁ κλειδίον λέγουσι. 5. P. Gen. - Πρὶν κράτιστον πρὶν η του ἀκρα- τισι οὐ ξηρὸν ποιησει αὐτό. - ' κράτιστον δε νυν, ς

134쪽

56 SCHOIIA ET GLOSSAE.οιμαι, φησὶ τον ἀπο των βρωμάτων κόρον τε καὶ μεθην. Ἀλλως οἱ μέλλοντες πολεμεῖν πρωως ἐτι υσης λίγον τινὰῆσθιον ἄρτον καὶ ἄκρατον οινον πινον, ως θερμοὶ σι καιμη δειλιῶσιν, ο καὶ ἀκρατισμον ἐκάλουν ἐνταυθα δε ἀκρά - τιστον ἀντὶ του ἄγευστον - Καθιξει γράφεται καὶ κα θίξ βαρυτόνως λεκτέοπι τὰ γαρ ποτακτικὰ των ρημάτωνομοίως οἱ Λωριεῖς ἡμῖν προφέρουσιν. Ree. υλλως Ἀμφὶ δε μιν δυο ἀλώπεκες μενἀ ορχως φοιτῶ σχημα ς μηρος oἱ δ δύο σκόπελοι, ὁ μὲν εἰς ουρανον ευρυν ἱκάνει.

τοίτο δὲ τ σχημα υκ χει κίνδυνον, ου γὰρ φ ετερου προσώπου ἐφ' τερον η μετάβασις γίνεται, να δέηται πλαγιασμοὐ, αλλ' ἀπλολο ει μέρη ταυτον δε ὁ λον το ς μερεσιν εχε δε το πῆν υτως δυο δε ἀλώπεκες περ αυτόν. 35 μελαν τους ορχους, γουν τὰς συστοιχίας της ἀμπέλου,

στρεφεται βλάψουσα την σταφυλὴν την εἰς βρῶσιν ἐπιτηδείαw η δε επὶ ρ πήρα, γουν κατὰ της πήρας της τον αρ

τον οὐ παιδος ἐχούσης, πάντα δόλον κατασκενάζουσα τοπαιδίον ου πρότερον ἐάσειν φησί, πριν ἰ καθωρ αυτ εαι γ τοι ξηροῖς, ἀντὶ το επὶ τοῖς κενοῖς ἀπο μεταφορῆς των

4M 'ν συστοιχίαν. 2. του κλάὁους της συστοιχίας της αμπέλου. 23 M. ει τας φυτείας, ει τον κλάδον. 9 Στρέφεται. M. P. - λάπτουσα, ἐσθίουσα. C. E. II. N. Tην ωριμον σταφυλήν. 5. 6. M. - Πῆρα σακουλιον. b. C. 25 50 Πῆσαν μηχάνην. 23 M. P. - Πανουργον γα το ζωον 5 - 'Εάσειν, ἀφγειν. . καταλείφειν .

κίνδυνον . oc ., σολοικισμου

135쪽

5Tανύδρων τόπων, κράτιστον, γουν ουδενος ἐγκρατες. οτιδε ἀπο του κρατῶ συνετεθ το ἀκράτιστον, δῆλον μεν ἀποτη εννοίας, δῆλον δε καὶ ἀπο του βραχ εχει το κρα τοδε πριν ἐνίοτε μὲν μετὰ παρεμφάτου λεγεται, οἷον ,πρὶν γενέσθαι τόδε, γενετο τοδε, Ἀνίοτε δε μετὰ οριστικοὐ οἷον 5, ,πρὶν ποιησω τόδε, ἐποίησα τόδε. δοκεῖ δε μετὰ παρει - τάτου με λέγεσθαι ἐπὶ του ποιουμένου πράγματος, μετὰ οριστικο δε ἐπὶ του ποιουντος αυτό. - Πωκτον το δητρυγηθεν καὶ εἰς βρῶσιν παρατεθέν λαμβάνεται δε επὶ των ἀκροδρυων τρώυμος δε σταφυλη - στύφος του ὀμφακου ομεταβαλουσα εἰς γλυκύτητα καὶ την εὐσιν δύνουσα. η δεάλωπη πάντα δόλον κινοsσα, πως τὰ εν ηπηρα φαγουσα αυτόν ξηρον ἐάση καθίσαι. . - Ο δὲ μη γευόμενος καὶ ξεραίνεται. . - Γράφεται καθιξεῖ, ἐπὶ κενοῖς καθίσει ἀπομεταφορῆς ἀνύδρων τόπων. Gen.' Ib

Vet. υτ ὰρ γ' ἀνθερίκεσσιν ἀνθέρικος ο της

ἀσφοδέλου καρπός Aλλως. σφόδελος βοτάνη τις ἐστιν. ης τὰ φύλλα ς πράσου ἀγρίου μείζω δε καὶ πλατύτερα ὁ

δε καυλῖς ἀνθέρικος καλεῖται, σον πηχ υαῖος, καὶ μείζων π

τ αὐτ δε φησι καὶ Θεόφραστος - πολλόδωρος δὲ Ο Αωριεύς φησιν οὐτω λεγεσθαι τον της ἀσφοδέλου καρπόν -

tua, ubi ς τὰ μεν φύλλα εχε ώς. is o δε καὶ καυλος καὶ καρπός

136쪽

Νεοπτόλεμος ανθέρικα γελοίως ήθη τον θέρα του

ρῶμεν καλεῖται δε καὶ κίβισις καὶ Ουλάς. . . . Gon' Vule Iὴ ἡ προς το τηρεῖν καὶ φυλάττειν τα παρ' υτῆς κατεχόμενα εἰργασμένη τήρ τις υσα. τοι σακκίον μικρόν. Vule l)Rec. υλλως. υτ ὰρ γε ὁ δε πλεκε καλὴν ἀκριδο-i θήραν δι ἀνθερίκων , αντὶ του δια καλάμης, ν οι κοινοὶ καλαμαίαν φασί. - υλλως. νθέριξ ἡ του σίτου καλάμη απὸ μέρους, ν οι κοινοὶ καλαμαίαν φασί. Gen. - - Ἀνθέρικες α προβαλλόμενα των ἀσταχυων καὶ οἱ καυλοὶ των ἀσφοδέλωμ' καὶ εἰσὶν αθραυστοι ἀλλήλοις ἐπιπλεκόμενοι. .)I5 - Σχοίνω ἐφαρμόζων, ἀντὶ του συναρμόζων, συνδώπι χοῖνος δὲ τ παρὰ τοῖς κοινοῖς βρύλλον - Αφαρμόσδων δε τω σχοίνω, οἱονεὶ ἐπιτιθεμένους ἐκείνους συνδεῖ διὰ σχοί

Vet. I Καλάν ἐπίθετόν ἐστι παρὰ το κάζω ρῆμα, ο δη-2 λοῖ το κοσμῶ, ὁ μέλλων κάσω, ἀφ' ου ηματικόν ονομα καλός το θηλυκὸν καλή. παρὰ το καλῶ ρῆμα ἐγένετο κα-

52 Tu του σίτου καλάμy ἀπο μέρους 23. ., ν οἱ κοινοὶ κολciri μαίαν φασί. 23. - Λόφινον η σπυρίδαν, ε ν ἀποτίθενται αἱ οπῶ-

ραι. M. σπυρίδιον, κολάθιον. b. καλαθίσκον. l.

137쪽

δια, καλεῖν προς έαυτον καστον, ς το ἀγαθόν, ἐφ' αγαν θέομεν me. Μέλεται δε ἀντὶ του μέλει, γουν φροντίς ἐστιν, υτ τι πήρης, τουτέστιν οὐδεν οὐτε της πῆρας, μετων φυτῶν, γουν της αμπέλου, κατα τοσομον - τοίτο 5 γαρ το τοσσῆνον - καθ οσον γηθεῖ, ἀντὶ του γήθεται,ῆγουν χαίρει, περὶ τω πλέγματι, ἀντὶ του ἐπὶ τ' πλέγματι.

H. Παυτὰ δ' ἀμφὶ δέ πως πανταχοί δε περὶ το ποτηριον περιπέπταται καὶ περικέχυται γρός τις ἄκανθος καὶ 10 μαλακός, περ ἐστὶν εἶδος φυτολακανθῶδες χαμαίζηλον εἰς μῆκος ξανθοὐ λίαν. υγρῖς δε ὁ εὐκαμπὴς καὶ νεόφυτος. Ρ Dγρος κανθος ὁ ευκαμπτος καὶ νεόγονος λιπολικό ν τι θάημα ἡγουν αὐα, οἷον αἰπόλος ανθαυμάσειε δια το κάλλος γράφεται καὶ χωρὶς το π α ἰο- bλικόν, το ἀπατητικόw αἰολίζω γαρ ὁ ἀπατῶ, καὶ Σοφοκλῆς μηδ' αἰόλιζε αὐτα. τοὐτο δε ἔφη δι 4περβολὴν οὐ κάλλους. - υλλως Αἰολίχον θάημα αἰόλον τι καὶ ποικίλον θέαμα. Gon' 4 20 Αἰολικὸν τ Αἰτωλικόνl Αἰολις γαρ ἡ Αἰτωλίς ἐξ ιτω

λίας δέ φησι τὸ ποτήριον κεκομίσθαι. γράφεται δε αἰπολικῶν. 5. Gon' - 'H αιολικο ν θάημα Gon. 3 ἀπα-

138쪽

τητικόν, ποικίλλον, εκπληκτικον καὶ ο ἄν τις δια κάλλος θαυμάσy l αὐτα γαρ δυναται το αἰολίζειν. η ιολικῶς ἀπατων Gon') οἱ γαρ Αἰολεῖς επὶ πάτρ διαβάλλονται ως εν ω Λοκροὶ τας συνθήκας ταυτο δε εισι Λο- κροὶ τοῖς Αἰολευσι. Gon' - Αἰολίχον θέαμα αντὶ του Αἰολικον παρὰ Θεοκρίτω. η γα Καλυδὼν Αἰολὶς καλεῖτο. Hesych. Ree. λλως Πάντη δε περὶ το δέπας, γουν το ποτηριον, περιτέταται ἀπαλη ακανθος - εἶδος φυτο φασὰν εἰναιν την κανθον - αἰπολικόν τι θάημα, γουν θα-α, ἀποτο θεεω, θεῶ θεήσω θεημα καὶ τροπὴ του εἰς- νωρικῶς θάημα. Vet. ερας καί τυ θυμον ἀτυξαι αντὶ του εκπλγξαι δυνάμενον. και πιμηρος 15 πατρος ψιν ἀτυχθείς.πι τομο, θεαμ τεράστιον ον την σὴν εκπλήξει διάνοιαν

η ἀτύξαι καταπλήξαι σου την ψυχήν, και δ ὐπερβολην

κάλλους τεράστιον ἄν νομισθείη. c. 'H τερας, ηγουν περφυες εργο Gen. L,i PS. 20 ἀτύξαι ἄν, τουτέστι σείσαι, ἐκπλήξαι σε κατὰ την ψυχήν. - Τερας και τι ωστε διασεῖσαι τον θυμόν, τολορῶντος δηλονότι. 6'.)55 Περιφυεται. M. - λωρός. 6. παλός χλωρός. E. N. P. - Ἀκανθος:J4 λεγόμενος ἄγκανος δια τλαεὶ θάλλειν. M.que 56 Αἰπολικόν : αἰολικὸν η ἀπατητικόν. 5. αυτο κισσυβιον

θαυμαστόν. 3 ἐστί το κισσύβιον δηλονότι Κ. M. - Γερας:J περφυες ἔργον. E. I. M. N. P. . παράδοξ'ν. .

139쪽

Rec. οὐ μεν ἐγώ ενεκα με τούτου ἐγὼ αἶγά τε

εδωκα νον τω πορθμεῖ τ απὸ της Καλυδῶνος καὶ τυρ εντα, αντὶ του τυρον, μεγαν απὸ γάλακτος λευκοί. νια τὰ πωλούμενα, νος ὁ ο δίδωσί τις, να λάβρ τι των πωλουμένων. - λο δε το δέπας νησάμην παρὰ τοὐ πορθμέως αἰγὸς καὶ τυρο λευκο γάλακτος καὶ ἔστιν η συνταξις Ἀττική οἴτω φαμεν λὰξ μαρμάρου. το δε λευκοὐ

γάλακτος το διον τίθησιν. ἴτω καὶ μελαν σκότος. . - γδνιον το πρῆγμα, νη ἡ νεργεια, νος το διδόμενον τι- ομημα. - δε του διδομένου τιμηματος καὶ εὐωνος. . V V Πορθμεῖ Καλυδωνίω η νομα κύριον, η τω ἀπο Καλυδῶνος εις Ιελοπόννησον αυτὸ μετακομίσαντι αντίκεινται γαρ αλληλων τὰ χωρία υλλως. II os 'μ ει ἴσως

διαπορθμεύοντι ἐξ Αἰτωλίας εἰς Πελοπόννησον γράφουσι δε 5 τινες και Καλυδνίω, ἀγνοοῶντες ως Καλυδναὶ ἐγγὐ της Κῶ εἰσιν. χμηρος και Κῶν Εὐρυπύλoi πόλιν νήσους τε Καλυδνάς. - Καὶ τυρόε, να τυρός, τυρόεις παράγωγον, τυρόεντα. το τυ μακρόν, ρόεντα με συνίζησις τὰ εἰς ρος γαρ δισύλ- Ioλαβα ὀξυτον τω υ παραληγόμενα ἐκτείνουσιν αυτό, οἷον τυρός, πυρὸς ὁ σῖτος το πῶ δε, ο πυρὸς βραχύ. s Tυρό ντά μεγαν λείπει το κύκλον. p. - Τυρόεντα:

140쪽

*ὀν χεῖλος ψαυσεν, ἀλλ' ἔτι κεῖται ἄχραντον, γουν ἄψαυστον, ἀμόλυντον - ω καί νυ μάλα: - γράφεται καὶ, τω κέντοι - δι ου καί σε μάλα ἀρεσαίμην, ἀντὶ του ἀρέσω, ευάρεστος δόξαιμι το δε πρόφρων, ἐπιρρηματικῶς αντὶ του προθυμως, μετὰ προθυμίας, αυτ διδους ζ- λονότι - Πρόφρων φρὴν φρενός, τὸ δε συνθετον πρόφρων καὶ πρόθυμος ὁ αυτό πρόφρων ὁ ποιητικόν πρό-iu θυμος ὁ υπό θυι οὐ κινούμενος εἰς ὁ ἔμπροσθεν η πρὸ τὸ ἔμπροσθεν δηλοῖ και πρόφρων π φρενὸς κινούμενος εἰς τὸ ι προσθεν δε ποιεῖ, φρονήσει κινουμενος ποιεῖ, διλαε δὴ ἐπι ἐσκεμμένου και λελογισμένου ἐστί το δὲ πρόθυμον ἐπι τε του μανικόν τι καὶ ἀκρατὲς δρῶσαι καιl ἐπὶ ἐσκεμμένοw ἐπαμφοτερίζει γάρ. 6. - Αἰκεν μοι τ

φίλος ἐὰν και συ ω φίλος η συ, φίλε σης τῖν μνον,αντὶ του την δὴ την ἐπιθυμ τὴν ἐμοί. - μερος Ἀφεσις καὶ ἱμερόεις ὁ μερον χων, ἐφίμερος δε υμνος ο ἐπεπόθητος λ)20 H. ὀν ἐφίμερον τόν γλυκυμ λέγει δε τὴν ἐπὶ Λάφνιδι δήν. R v. T ἀρέσκω ουτως, ἀρέσκω τινὶ ἀντι του ἀρεστός αυτω φαίνομαι ' Ἀττικῶς ὲ μετὰ αιτιατικῆς, ως παρὰ 59 Φυλάσσεται. P. u. AEl ἐρωτικόν, τὸν ἐπιθυμητικόν. 5. ἐπιθυμφικόν. 6. αγαπη

Gen. et ante x