장음표시 사용
131쪽
τον δ' εἰπεῖν λέγεται, μι δεσποτου ὀφθαλμός. - δ', ω Σώκρατες, και ταλλα μοι ὁοκεῖ δεσπότου
θαλμὸς τὰ καλά τε κἀγαθὰ μάλιστα ἐργάζεσθαι.
ἀπόκρισιςJ Aris to t. Oec. 6:καὶ το του Πέρσου καὶ τὸ του Λίβυος ἀποφθενμα ευ αν λέγοι ἡ μῖν γὰρ ἐρωτηθεὶς, τί μάλισταειπον πιαίνει, ὁ του δεσπότου ὀφθαλμός, ἔφη ' ἡ δε Λίβυς ἐρωτηθεὶς, ποια κόπρος ἀριστη, τὰ του δεσπότου ἴχwη, ἔφη. A e s c h. Pers. v. l65: ἔμμα γὰρ δόμων ν
Exponitur esse instituendos villicos, quid, quando ot quomodo quaeque rea ait expedienda vel administranda; insuper alii a servia imperandi artem illia debere imbui, quod qua ratione Per Mat, exPonu Iscliomaeli . Diuili os Coral
132쪽
και ὁπως, εἰ δὲ μή, τί μὰλλον ἐπιτρόπου ἄνευ του- τὴν μελος ἰοῦ ἰaτρου, ος ἐπιμελοῖτο μεν καμ ιυντος τινος πρωῖ τε ἰων και ὀψέ, ὁ τι δε συμφέρον τω κύ- μνοντι ποιεῖν εiq, τουτο μὴ εἰδεiq; 'IMν δε οὐ καὶ 3
πρὸς τῶν θεων το αρχικοῖς εiναι ανθρώπων παιδεύ- εις; Φαυλως, ἔφη, πάνυ, ω Σώκρατες, ως τε ἴσως αν
133쪽
1Rιβάνει τι ων δεῖται, οταν δε αμελῆ, κολάζεται. ἀν- 90ρo;xους δ' ἔστι πιθανωέρους ποιεῖν κα4--- δεικνυοντα, λ συμφέρει αυτοῖς πείθεσθαι, τοῖς δεδούλοις καὶ ὐ δοκουσα θηριώδος πάχεία εἶναι πάνυ
ἐστὶν ἐπαγωγος πρὸς τὐ πείθεσθαι διδάσκειν ' γαθροστρὶ αimo ιν επὶ ταῖς. ἐπιθυμίαις προπαριζόμενος αν πολλὰ ἀνύτοις παρ' αὐτῶν. αἱ φιλότιμοι τῶν φυ- ων κῶ τῶ ἐπαίνP παροξύνονται. πεινῶσι γὰρ του ἐπαίνου Ουχ ἐττον ἔνιαι τῶν φυσεων η αλλαι τῶν σμτων τε και ποτῶν. ταυτά τε Ουν, οσαπερ αυτὸς ποιῶν 10
οἶμαι πιθανωτεγις ανθρώποις χρῆσθα, διδάσκων Ους αν ἐπιτρόπους βουλωμαι καταστῆσαι καὶ τάδε συλλαμβάνω αυτοῖς ' Iμάτιά τε γὰρ, α δεῖ παρεχειν ἐμετοῖς ἐργαστῆροι, καὶ υποδήματα οπ ὁμοια πάντα ποιῶ,
αλλὰ τὰ μεν χείρω, τὰ δε βελτίω, Βα ἡ τον κρείττωτρο βελτίοσι τιμῆν, τῶ dε νίρονι τὰ ηττω διδόναι. πάνυ γάρ μοι, ἔφη, δοκεῖ, ω Σώκρατες, ἀθυμία ἐγ- 11
6.1 l. G. A. C. D. δοκεῖ, ἔφη.
tibi utrumque ni merum uno Ioco tio etiam erat concinnior, siqui- videas cottiui ctiam : Resp. Lac. dein in participio latet haec no-VII, 4. tio: , quoniain doceo.
τάδε συλλ. recte vertit: ,,insuper ἀρετῆς καὶ κακίας. γLονται χεί- hoc qitoque amunietati ii'sis a me ροος, Οὐτω καὶ περὶ οἰκέτας κτλ.assero. Verbo συλλοροβανειν ac- Idom libertatem adeo pretium cusativus stibiungitur etiam Cyr. villico esse proponendam dicit:
134쪽
120 , XENOPHONTIS γίγνεσθ' αι λῖς ἀγαθοῖς, Θαν ὁ σι τὰ μὲν εργα δι
siξιῶ τοὐς ἀμείλυς τοῖς κακίοσι τυγχρονε , τούς τε ἐπιτρόπους, -- μὲν εἰδῶ διαδεδωκότας τοῖς πλείστου ἀξίοις τὰ ἡράτωτα, ἐπαινῶ, ην δε ιηω η κολακευμασί τινα προ--ενον η καὶ αny τινὶ ἀνωφελεῖ χάριτι, ολ ἀλλ' ἐπιπλήττω και πειρῶμαι διδάσκειν, Α Σώκρατες, 'gri ovo' amsI συμφορα τGντα ποιεῖ.
eluuntur, ην δε χω - τινα- temporis participia, hic liabes τιμωμm oν, et XII, 16. , quem lo- participium persecti.
A furandi libidino longissime absit uiuieus oportet. Hoc ut assequatur, Ischomachus legibus utitur tum patriis, tum Persicas adhibet, quae ea re valde Commendantur, quod Poenia non solum deterreant a male factis, sed praemiis etiam propositia ubliciant ad bene laetendum.
ἱκανός σοι γεναι, -τε πειθομένους παρέχε Πι, η ἀποτετελεσμένον τομον ῆru ἐπίτροπον, η ἔτι τινος προς 2 δεῖται ὁ ταυτα ἔχων, α συ εἴργοῦ ς Ναὶ μU Ar,
135쪽
ὁ Ἱσχόμαχος, του τε ἀπέχεσθαι των δεσποσυνων κάὶ μὴ κλεπτειν. εἰ γαρ ὁ τοὐς καρπους μεταχειριζόμενος τολμ'q αφανίζειν, ω ε μὴ λείπειν λυσιτελουντας τοῖς εργοις, τί αν οφελος εἴq τὸ διὰ τῆς τούτου ἐπιμελείας γε63ργεῖν; καὶ ταυτqν ουν, ἔφρο θω, την δdincit OGDντ' ου υποδυρ διδάσκεινοῦ Λαι πάνυ, ἔφη ὁ 'Iσχόμαχος οὐ μεντοι γε πάντας ἐξ ἐτοίμου ευρίσκω υπακουοντας τῆς διδασκαλίας ταύτqς. καίτοι τὰ μὲν 4 και ἐκ των Βράκοντος νόμων, τὰ και ἐκ των Σύ- λωνος πειρῶμαι, Θq, λαμβάνων ἐμβεβάζειν εἰς τηνύικαιοσυνην τους οἰκετας. δοκουσι γάρ μοι, ἔφη, καὶ ουτοι οὶ ἄνδρες θεῖναι πολλους των νόμων ἐπὶ δικαιοσυνης τῆς τοιαυτqς διδασκαλία. γέγραπτUι γὰρ θζqμιουύθαι ἐπὶ τοῖς κλεμμασι, και δεδεσθαι, ὴν τtς
g. 4. των post ἐκ om. G. - C.D. ἐμβιβάζων. - ViiIg. ἐπὶ δικαιοσύνη τῆς τοιαυτης διδασκαλίας; Bacia. ἐπὶ τοιαυτη διδασκαλία τῆς δικαιοσυνης ; Zcun. ἐπὶ τῆ δικαιοσυνης τῆς τοιαυτης διδασκαλία; Veish. Hia διῆαιοσυνης τοιαύτη διδασκαλία , Schneid. seclusit verba τῆς τοιαυτης διδασκαλίας; Belsio. coniecit: ἐπὶ δικαιοσυνης τῆς τοιαυτης deleto διδασκαλιας); Iacob s. ἐπὶ τῆ τοιαυτη διδασκαλία; Diiid. ἐπὶ δικαιοσυνης τῆς τοιαυτης διδασκαλ αε. 5. A. δεόιεσθαι , Vici. δεδόσθαι. - Schneid. cum II ei sic o mavult δεδέσθαι τους ἐγχειρουντας, καὶ θανατουσθαι, ἐν τις ἀλῶ ποιεῖν.
Ap. XIV. 6. 2. λυσιτ ελο υν- ταςJ reser ad καρπους, h. e. Ductus tale lucrum aireretues, quale par est pro impensis et o Heribus.
Sic XX, 2l: τὰ ἔργα μῆ τε λελσθαι λυσιτελουντως προς τ6ν δαπάνην. ἄφελος - τὸJ Quid iii του scripserit Xenophon, ut tot aliis inlo eis S CI IN El D., cui res potvit et
exemplo in pellero ei diicere. Simile est προςβιβάζειν τῶ λόγω, de qlio dictium ad Comment. I, 2,
17. SCHNEID. ἐπὶ δικαιοσυνης τῆς τοιαυτης διδασκαλέαJ Pessime constituit huic loco Scitneid. Sublatis enim liis verbis dicere
tur multas latitum, nOII Omnes
Draconis et Solonis leges spectasse iustitium. Diuitias 1 Corale
136쪽
ὁὶφ ποιῶν, καὶ θανατουσθαι τους ἐγχειρουντας. δῆλον ουν, οτι θραφον αυτὰ βουλόμενοι αλυσι-6 τελῆ ποιῆσαι τοῖς ἀδίκοις την αἰσχροκέρδειαν. ἐγὼ ουν, Θω και τούτων προςφερων ἔνια και αλλα τῶν βασιλικῶν νόμων προςφερόμενος πειρ αι δικαίους περὶ 7 τα διαχειριζόμενα απεργάζεσθαι τοὐς οἰκέτας. ἐκεῖνοι
μὲν γὰρ οἷ νύμοι ζωίαι μόνον εἰσὶ τοῖς αμUρτάνουσιν, οἱ δὲ βασιλικοὶ νόμοι οὐ μόνον ζqμιουσι τοὐς
αδικουντας, ἀλλα καὶ ωφελουσι τοὐς δικαιους' -τεὁρωντες πλουσιωτερους γιγνομενους τοὐς δικαίους τωναδίκων πολλοι και φιλοκερδεῖς οντες ευ μάλα ἐπιμε-
τες fiunt ., qui impetum taeere conantur in eum, quem spoliara volunt ' Ita supersedearni squam Weish. et Schneiit. prObant verborum transpositione. . 6. προς φέρων - προς-
ς ε ρόμενοςJ Si genuinum est προφέρων, de qua re dubito,
verte: ,, Pro Po Dens, in medium proferens. Sed sententiae aptius esse videtur προςφέρων, i. e. DR I
τινέ similiaque Mountiar, qt an quam exempla huic prorsiis paria in promptu non habeo. uia autem leges a Persis petitae, antequam Graecis adlii beantur, aliquo modo eortim ingevio vel inoribus debent accommodari, subsicitiar προ-περόμενος, i Q. , ,Curans, ut adhibeantur. V V. Matili.
6. 492. c. R os t. g. II 3. p. 552. Hari. g. Tl4, 5. - βασιλικῶντόμωνVales. ad Harpocr. P. 210. interpretatur: , ,sacras Eumolpi darum leges, de quibus Lysius p. 108. e l. Taylor., quoniarn βασιλευς mysteriis praeesset. Iu eandem sententiam aisputat Goe t I. ad Plitio I. p. l94. comparisnfiΑth e n. VI, 5, 27. p. 234. F. p. 235.
C. Sed rectius Bach. et Zeun. collutis iis, quae sequuntur,. Cen soni intelligere Xenophontem regum Persarum instituta, qualia commemorantur snpra IV, 8 seqq.Cyr. I, 6, 20. V I, 5, 35. VIII, I, 26. Cf. etiam I, 2, 3. VIII, I, 4.39. 6 l. Ut Persarum rex κατ'
dum est; v. S i ii r Z. Lex. X n. S. V.
g. 7. καὶ φιλοκερδεῖς εν-τε ςJ qiuamvis lupri sint studiosi. '. ati XII, 8.
137쪽
οECONOMICI CAP. XIV. 23 καὶ ω πάσχοντας ἔτι ἀδικεῖν πειρωμένους, τούτους α αντιωτους πλεονέκτας οντας ηδq καὶ τῆς χρήσεως
αποπα-. ους δ' - αυ καταμάθω μὴ τω πλέον εχειν 9 μόνον διὰ τὴν δικαιωυνην ἐπαιρομένους δικαίους εἰ- ναι, ἀλλα και του ἐπαινε θαι ἐπιθυμουντας υ ἐμου,
τουτοις ωπερ ἐλευθεροις ῆdq χρῶμα, οὐ μόνον πλουτίζων, ἀλλα καὶ τιμῶν ώς καλούς τε κἀγαθους. τού- 10τω γάρ μοι δοκει, ἔφη, ὼ Σώκρατες, διαφέρειν ἀνὴρ φιλλιμος ἀνδρος φιλοκερδούς, τῶ ἐθελεiν ἐπαίνου καὶ
restitui eum Dindorsio. Ke t. Prae- Eutite Cameramo interpretatur: , non amplius iis utor.' Ego prue- feram hanc interpretationem: ,removeo ab usu qui cum administratione coniunctus est).
I 0. Advertant tirones vecti εθ - 1νιν significationern qtium omnino, turn h. l. satis discedere ab eu, quam Plerumque habet nostrum , Wollen. cs. Comment.
Socratia romtu iam transit Ischomac Dis ad ipsius amiculturae Praecepta. Praefatur autem ita, ut ostendat illam per se eme cognitu saeilem, et a rixaticia ob mores ingenuos, quiluis sint peraediti, libenter tradi, in interrogenturi illos enini lioc in genere praestare artificibus, qui, vel invidia vel Iucro ducti, studiose eelent quae in quaquo arto, sint Prmestanti minia. Quia nRr ratione Socratea ua allicitur, ut statim illa praecepta Perciperenahitet. Duiligod by Corale
138쪽
μοι δοκεῖ ξδ' πολλού αν αξως εἶναι ἐπιτροπος λ
cάν. XV. l. o πως - ἐπι- τεληταιJ vel hum ἐπιμελεῖσθαι et similia, quae Curam significant, oπως i. e. quomo in iungi inr cum coniunctivo sine ἄν, quia his veri is idoliberat, di aliqna notio inest. Sit pra XI, 8. Anab.
I, 3. Savpp. Cominent. II, 2, 6. B O rnem. SI In P. VIII, 25. Poppo de pari. ἄν iii Mis cc. Crit t. Vol. I. P. I. p. 40. R O s i. g. l 22, 10. κτήση Bornem. ἐπιστήμην κτίσης αυτῶ eodem sensu intelligi vult, ilii O κτίζειν τέχνην dici docet S t e p h. Thes. T. IV. p. II06. Sed non opus est coniecturii. CL Cyr. III, 3,3: ἀποδε τῶν λοιπῶν κτῶ και σαυτ θκαὶ τῶ ανδρὶ καὶ ταῖς θυγατράσι
καὶ τοῖς υἱοῖς, ο τι κεκτημενοι καὶ κεκοσμημένοι κάλλιον καὶηδιον τον αἰῶνα διάξετε. Ilier.
spectare vi lentur ad incomptum illud dicendi genus, quo non m n-lli am utitor Xenophou. Αd εἰ δε
μή intelligas μάθοι. Ceter irrido εἰ δὲ μή non praegresso εἰ μή
cf. supra XIlI, 2. Anub. VII, 7, 17. Accipias hanc sormulam tan-quunt adverbium significans , alioquin, citi explicaiulo inserviunt εἰ μή τις ἐπέσταιτο κτλ. Alitis generis strati loci, quibus εἰ δε μηpost negativam sententiam positum esse videtur pro εἰ δέ, de litibiis v. ad III, l2.6. I. ἐνxαυθαJ Sane mireris, quomodo fieri potiterit, ut quibus lana viris doctis illa, quam
Ernesti iis commendaverat, secti O-niim collocatio intilio praestantior esse vidμretiar quam Vulgata.
Nam cur se ipse interpellet Socrates per 'Aλλὰ ταυτα κτλ. g.
3. Schneid. atque uno te Iore litiae sequuntur verba usque ad Diuiligod by
139쪽
Σωκρατες, κελευεις αυτὴν διδάσκεtν τῆς γεωργίας; A
φισταμενους αυτὴν πλουσίους, τοὐς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοsντας πορ63ς βιοτεύειν. Νυν τοίνi3ν, 4 ἔφη, ω Σωκρατες, καὶ τὴν φιλανθρωπίαν ταύτqς τῆς τέχνης ἀκουσύ. το γὰρ ο)φελιμωτάτην οὐσαν και ῆdia qν ἐργάζεσθαι καὶ καλλίστqν καὶ προςφιλεστάτqν θεοῖς τε και ανθρώποις, ἔτι προς τούτοις και ἡάστην
3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, sic sint ordinatae: 5, 6, 7, 8, 9, 3, 4; veterem
ordinem, quem copiose et ad persuadendum accommodate defendit Bornem. ia Vis cc. Cresti. Vol. H. Part. I. p. 140 seqq. , restituit Kerst. - Viit r. ώς εφην ἐγώ correxit cum Steph. Zeun. G. ἡ μὲν ποιουσα τους ἐπιστ. - Reifig. malebat πόλλ άπορουντας βιοτευειν. g. 4. G. a pr. m. ἀκουσαι.
τὴν τέχνην g. 8. Schneid. continuet, ex iis, quae cap. Schneid.
ntatecedunt, satis idoneam causam elicere non possis. Si vero vulgato loco retinueris verba
Mλλὰ ταυτα, tacite intelligitur
Socratem, ut tandem aliquando de ipsa agri cultura audiat urgentem, quum iterum declinet Ischo
mulata indignatione interrumpere disserentem g. 5. , quod hii usque Pertractutum et absolutum sit, in memoriam revocare atque, quod reliquum sit, mone
quuntur. Ita apte etiam Ischomachus orationem denuo exci
piens g. I 0.) ad eandem φιλανθρωπίαν illam redit. - Foranu Iam ἐνταυθα δή indicare novam iam institui disputationem, coli. III, I, 33. V, 5, 8. Syn P. II, 6., monet Bornem. I. I. ἐστὶ νὴ ποιουσαJ V. POPP. ad Cyr. II, 4, 25r Nόμιζε - ῆμας μεν τοὐς ἐπιζητουωτας ἔσεσθαι. Infra XX, 2.
πονοῶνταςJ Reifig. desiderabatκαι vel καίπερ. Alibi omissa tuli particula verbo finito certe additur oμως vel hirae: Anub. III, I, 10. , et quae aiffert Sa v p p. ad Comine uti l , 2,20. CL supra II, 4. Sed pari modo atque h. l. usurpatur participium Conament. ΙΙ,
I. I: Mλλ' εγὼ ἐννοήσως ποτὲ, ώς η Σπάρτη τῶν ὀλιγανθρωποτά-
140쪽
ειται μαθεῖν πως ωαὶ γενναῖόν ἐστι; γενναῖα δήπου καλουμεν καὶ των ζώων οπόσα καλὰ καὶ μεγάλα καὶ Οὐφελιμα ὁντα πραέα ἐστι προς τους ἀνθρωπους.
καταμεμαθοκέναι ἡ ειπας, καθα δεῖ διδάσκειν τον ἐπίτροπο καὶ γὰρ ἡ ἔφσθα ευνουν σοι ποιεῖν αυτω6 μαθεῖν δοκω, καὶ ἡ ω'μελη και αρχεκὸν καὶ δίκαιον. δεiπας, ως δεῖ μαθεῖν τον μέλλοντα ορθως γεωργίας ἐπιμελεῖσθαι καὶ δ δεῖ ποιεῖν καὶ α δεῖ καὶ ὁπότε
γενναῖα δε δήπου κτλ. Schneidero in g. I 2. transponenda vi
γεωργίας ἐπιμελεῖσθαι. - Schneid. et seqq. e ld. Cum G. murg.
21. κυων γενναῖος. CLVenat. IV, 7. , et nos quoqtie bestiis quibus-dom, Iliae speciosae et robustae sunt simulque taciles ad tructandum atque utiles hominibus, generositatem quandam tribuimus. Quomodo autem similis γενναι
της tribui possit agra culturae, discas ex XVIII, 10. et XIX, 17. Neque igitur mirabimiir Ischomachum την φιλανθρωπίαν τῆς τέχνης explicaturum pergere ad eius γενναιότητα. Totum hunc locum non bene intellexit Schneid.
B O r n e m. refert ταντα Βd es, quae modo antecesserunt; vertit
enim: ,,sed hoc didicisse videor eo loco, ubi dicebas, quemadmodum etc., et respici putat ea,
quae XII. init. g. 15 seq. XIlI, 10
seqq. XIV, 3 seqq. de villici informatione dispitiata sint. Sed
γενναιόtητι ipsius agriculturae omnino nihil narratum videmus, nequo credere licet, quae modo exposuit Ischomachus, tam Per peram accipere Socratem, ut putet iam repetitii rum esse illum eadem, quae antea de animi nobilitate et humanitate, qua et quam vinicus doceri deberet, di-Cta essent. - Bene Perspexit huius loci colhaerentiam cum iis, quae antecedunt, et cum ira, quae sequutitur, Kerst.: ,,Iam S crates, non Contentus eo, quod nrtem regriculturae tacilem esse
nudi verat, sed cupidus ipsam artem cognoscendi, cum quadam in patientia erumpit in ver haec: At enim ista quo pacto abs te sunt exposita, sutis intellexisse videor, quomodo scilicet villicussit instituendus. Nam didicisse me arbitror, qua ratione dixeris efficiendum, ut benevolo sit erga te animo et diligens et ad regendum idoneus et iustus. Quod autem aiebas, discendum esse illi,
qui recte rem rusticam curare Ve
lit, quae facienda sint, et quomodo et quando sing la : ea mihi videmur , inquam, levius nonnihil oratione percurrasse. Haz- tenus Kerst. Addere velim villici h. l. montionem seri pro- Pterea, quod, quae villico sunt discenda, ipsius Socratis inter-