장음표시 사용
51쪽
ἀρχομένων ἱκανοὶ ἔσονται κρατεῖν και ἐν πολεμιοι ἐπι-6 ωσιν, ἀρήξουσι τ u χώρα, χωρις δὲ τούτων φύλακας ἐν
X e n. Cyr. VIII, 6, 15. necessarium est ὲαυτου, quia mi καὶ πάντας αμα συνά- ior vis inest vocabillo orκησιν. γωνJ Ρarticipium annectendum V. Matth. g. 148. not. 3. B iit i m. est verbis ἐξετασιν ποιεῖται. Καὶ ex . X. ad Dem. Mid. πάντας αμα Est : una omnino g. 7. xων φρουράρχωνJDis- omne S. V. Lex. Xen. v. αμα. crimen φρουράρχων, χιλιάρχων nos ad II, 3. Schae s. Ind. ad et σατραπῶν disce ex Xe n. Cyr. Greg. Cor. p. 985. και vertit: ,,id- VIII, 6 l. et S. S CHN EI D. que, et quidem. Exempla certe, citiarn ibi narratur τους τρουραρ-
δοτῶν - συνίβη γενεσθαι, καὶ menta, itaque causa erant eXCT- τοσαυTην, non prorsus quadrant citus bene aut malo instructi. in h. l. De και explicativo v. Lex. των σατρα πω νJ quorum Xen. v. καί. 13. nos ad II, 5. imperio χιλίαρχοι et meosραρχοιο συλλογος καλειταιJ Xen. subiecti erant. V. ad Il.
τε καγαθος ἀνηρ. B e rn h ard y. μους Κεrst. ita defendit, ut Synt. p. 194. Κ illiner. g. 558. quae se iii intur, ,ποις τεκ. O. ., A. 2. De re v. Krsiger. ad per epexegesin, in qua soleunt Anab. I, I, 2. Graeci explicandi particillus omit- Dissiliroes by Corale
52쪽
Gτως πέμπεi ἐπισκοπεῖν ' καὶ οὶ μεν αν φαίνωνται των γ ρουράρχων καὶ των χιλιάρχογν καὶ των σατραπων τοναριθμον τον τεταγμένον εκπλεων εχοντες, και το ὲπους δοκίμοις ἴπποις τε και οπλοiς κατεσκευασμενους παρέχωσι, τούτους μὲν τους αρχοντας καὶ τaῖς τιμαῖς αυ-
ξει καὶ δώροις μεγάλοις καταπλουτίζει, ους δ' αν ευ- ρύ των αρχόντων η καταμελουντας των φρουρῶν η κατακεῖδαίνοντας, τούτους χαλεπῶς κολάζει καὶ παύων - τVς αὐχῆς αλλους ἐπιμελητὰς καθίμqσι. τῶν μεν δὴ πολεμiκῶν ἔργων ταῶτα ποiων δοκεῖ ῆμῖν ἀναμφιλύ-
filisse loci simillimi, Xen filior.
ταῖς λορταῖς ἔχουσιν αἱ τράπεζαιαυτῶν ἐπίδοσιν. Hic ustis, qNem vocant adiectivi vel participii pro-Iepsin , Xenoplionii est si elli en-lissiariis : Cvr. IV, 2, 3: μέγιστον
Prolepsin ut Vei'hum κατα- σχευαζειν significare videatur:
καὶ γὰρ τῶ οντι βούλομαι, ἔφη,
ἐλθών κατασκευάσαι αυτὰ τὰ προυρέα ώς ἰσχυρότατα. Ages. VIII, 8: πολυ μέντοι ἔγωγε κάλλιον κρίνω το την πέτοὐ ψυχην ἀνάλωτον κατασκευάσαι. v. VII, 23. XIII, 5. Κuliner. g. 477, 2. παρεχωσd quod ut letineum, a n tam Plutarct . Ages. 9. a Sclinei clero Iaudatus sacit, tabilegi Lur: παρασχεῖν εκαστον Ἀ- πον ἀνθ' εαυτου καὶ ἄνδρα, qtiam verbi activi παρθριν nsus alibi
observatus, e. g. infra VI, 9. XXI, 4.; et activum et medium significant: a ii sW e i s en, igiturque param i notionem utraque sorma involvit. CL ad I, 6. Μatth. g. 496,5. Phara verba, quorum activa et media idem significare videntur, v. apud Sei Ier. Ind. iii Scliae . App. ci it. Dein. P. 98. V.
τούτους με ντους ἄρχονταςJ Ex iis, qtiae statim sequunt tir, apparet τούτους - ἄρχοντας non esse e lios, qui modo appellati sunt φρούραρχοι, χιλίαρχοι, σατράπαι, sed potius sic verba sunt explieanda: Iaaraim provinciarum in quibus φρούρ. , χελ. et aατράπαι numerum ill in bene praestant satrapas hortoribus auget. Ουτος alibi etiam de loco intelligendum esse notum est. Cf. F. II.
ταῖς τιμαῖςJ notis illisti onoribus Interpretatur cum Bachio IUet,lc., de ciuibiis V. X e n.
terserere non necessari uin vide
53쪽
τὸς ἐφορα πέμπων πιστους ἐπισκοπεῖται. καὶ ους μεναν αἰGθάνηται των αρχόντων συνοικουμένγὶν γε τqν χωραν παρεχομένους και ἐνεργὸν οὐσαν τqν γqν και
λάζων καὶ παύων τqς ἀρχ=ς ἄρχοντας ἄλλους καθί-
9 Vσι. ταυτα ποιῶν δοκεῖ Ἱττον ἐπιμελεῖσθαι, οπως qrq ἐνεργὸς ἔσται υπο των κατοικούντων η οπως ευφυλάξεται υπὸ των φρουρουντων; καὶ εἰσὶ δ' -το οὶ ἄρχοντες διατεταγμινοι ἐφ ἐκάτερον οὐχ οἷ αὐτοί, ἀλλ' οἷ μὲν ἄρχουσι των κατοικούντων τε καὶ των ἐργατῶν, καὶ δασμους ἐκ τούτων ἐκλέγουσιν, οἷ δ' αρ-
5 fin. Matth. g. 320. 442, 2. Bern h. Synt. p. 154. CL XVIII,
saepe Verbum, cui appositum est, non restringit, sed eius vim sonumque extollit; ubique enim
aliquid inter alia eminere significat. V. Krsiger. Ind. Anab. Μatth. g. 602. Herm. Vizer. P.
dosi, maxime Post pronomen demonstrativum posito, V. B O r n e m.
n e r. . 738. R. g. 9. ταῶτα ποιων κτλ.JInterrogatio minime aliena est ab h. l. Pluribus iam demonstrat Socrates regem Persarum non minus rei rusticae quam militaris curam Iiabere.
54쪽
χων και τῶν ἔργων ἐπιμελουμενος κατqrορει του φρουρο
ς ἄρχου, οτι ου δυνανται ἐργάζεσθαι διὰ τqν ἀφυλαείαν, ην ὁὲ παρέχοντος του ουράρχου εἰρήνγ τοῖς εργοις ὁ ρχων ὀλιγάνθρωπόν τε παρέχqται καὶ ἀργὸν τον χώραν, τούτου αὐ κατqγορεῖ ὁ τὐούραρχος. καὶ γὰρ σχε - 11
στρέφεται, ἐπιμελεῖται τοi sis, οποῖς κύποί τε χονται οἱ παράδεισοι καλούμενοι πάντων καλοῖν τε κἀγαθῶν μεστοί,
ται non sunt in orcenarii et lil eri, sed servi; nescio, an et li. l. A ri. a tot. O con. I, 5: ὁ Ουλιον δε
εδε loci significationem interili imcomplecti docent B usem. g. l27, I. Κ uti ii e r. 6. 629, 1. V. g. 7.
Verte cum Leitu Iavio : ,,Ubi vero satrapa constitutiis est, is curum liorum utriusque liabet, ' nimi-
raim: ni stipendia et vectigalia solvantur, et ut τρουραρzος Pro vinciain εle seruiat ala liostibus. Vitile colligitur sati apam n O Iet Irilem esse , qui 5. dicitur ἄρχων, cuius est tantum Praesidiis et exercitiai stipendia solvere et regi pendero vectigulia. Dissertigitii r qualis li. I. Exhibetur Ru- trapa ab illo, citiua munera Comrmemoranti r Cyr. VIlI, 6, I. Hoc autem pro certo habemus, set trapam non iii tina litaque suisse provincia, ἄρχοντα autem in unaqua ille. Atque Cyri minoris tempore satrapas exercitui etiam Praefuisse exemplis satis multis cornprobatur.
num in gratiani moneo παράδεισον non esse vocom Graecum, ut
55쪽
tradit IX, 13. De his paradisis ipsis videndi sunt Geli. Nocti. AN. II, 20. Ρ H n. VIII, 25. . quos
επιμελεῖσθαιJ Camerar. habuisse videtur pro Passivo.Μosch. P. I 6. subiectum huius verbi omissum αυτόν esse Putat. Intelligas potius eoὐς ἐργάτας si- Ε τους κατοικουντας. V. ad V, 3. ωςτε ἔχειν.
nior, ut regis filius, et quia in sua ditione vere rei is iura et honores habebat. dicitur, uti mo
ram summopere adiuvisse narratur etiam Anab. I. c.
cum suum obtinebit, si statueris Critobulum liano sere sententiam
56쪽
OECONOMICI CAP. IV. 41τα ἀμφοτέρων δῶρα λαμβάνοι' κατασκευάζειν τε γὰρ αριστος εἰναι Θq χώθαν καὶ αὐήγειν τοῖς κατεσκευασμένοις. Κυρος μὲν τοίνυν, εφη ὁ Κριτόβουλος, ἁ 17 Σώκρατες, ναὶJ ἐπηγάλλετο ουθεν ηττον, εἰ ταυτα ἔλεγεν, ἐπὶ τῶ χώρας ἐνεργους ποιεῖν καὶ κατασκευά
αρχων γενεσθαι, καὶ τούτου τεκμήρεα ἄλλα τε πολλὰ παρεσχροαι και οπότε περὶ τῆς βασιλείας τῶ Gδεψῶ ἐπορευετο μαχουμενος, παρα μεν Κυρου ουὁεὶς λέγεται αυτομολῆσαι ος βασιλέα, παρὰ βασιλέως πολλαὶ μχ ριάδες προς Γυρον. ἐγὼ δε και τομο ὐνου- 19μαι μέγα τεκμήριον ἄρχοντος αρετῆς εἰναι, ω ὰν ἐκόντες πείθωνται καὶ ἐν τοῖς δεινοῖς παραμένειν ἐθέλω
σιν. ἐκείνω μαη οὶ φίλοι ζῶντί τε συνεμάχοντο
786. Κ illiner. 734, 2. In simili en tintiato μὲν τοῖς restituit Kruger. Pro μέντοι Anab. I, 4, T.
adeo; Critobulus enim dicit: Cyriis igitur non solum nota dedecori sibi esse rerum rusticaraim studium arbitrabatur, sed adeo de eo non minus gloriabatur quam
de virtute benica. Cyr. VI, I, 45:δ δε νου βασιλευων καὶ ἐπεχείρησε ποτε ἐμὲ καὶ τον ἄνδρα διασπάσαι ἀπ ἀλληλων, i. e. adeo
conatus est. LEX. Xen. V. καέ. 4.
ἐπὶ εῶ πολεμικος εἶναιJ V. Matth. g. 536.
pio, alibi non invenitur. Κuh-ner. . g. 23l, 4. αὐ x ομολῆσαι ' CL Anab. I, 9, 29.6. 9. ω ανδ Η. e. ἐάν τινι, si v ἐαν αυτῶ. V. ad XXI, T. πείθωνταιJ Propter unum Stobaeum taωνται omnium librorum scripturae Praeserre nolim. Πειθεσθαι alibi etiam verbi με- σθαι notionem involvit: Cyr. II, 2, 23: πειθόμενον ἔχειν το στρά -
τευμα. Neque necessarium videtur, ut statuamus significationem: sequi; est: parere. Cf. Hier.
57쪽
και ἀποθανόντι συναπέθανον πάντες περὶ τὸν νεκρον
μαχόμενοι πλqν υριαίοw υριαῖος δ' ετ Vεν ἐπὶ τω ευ- ωνυμ ω κέρατι τετοὶ μένος. οὐτος τοίνυν ὁ Κ ος λέγεται Λυσάνδρω, οτε ἰχθεν ἄγων αυτω τὰ παρὰ των συμμάχων δῶρα, ἄλλα τε φιλοφρονεῖσθαι, ώς αντος scpq ο Λυσανδ0ος si m ποτέ τινι ἐν μεγάροις διηγούμενος, και τον ἐν Σάρδεσι παράδεισον ἐπιδεικνύναιαυτον ἔφη. ἐπεὶ δε ἐθαυμαζεν αυτον ὁ Λυσανδρος,6 ς καM μεν τὰ δένδρα εχ di i σου ὁ ε τὰ πεφυτευμένα, ὀρθοὶ οἱ στίχοι των δένδρων, ευγώνια δε πάντα καλῶς εχ, ὁσμαι δε πολλαι και ηοεῖαι συμπαρομ
addere solent Graeci γέ. V. Boanck. ad Soph. Plin. l052. Sed omittitur γὲ etiam Anah. I,
τευμα παν, Ου ῆγεῖτο. Irtile sa-cile intelligitur, qua de Cat Suh. I. subiungantur verba 'Aριαῖος δ' ἔtvrεν κτλ. Cyrum enim, licet initio proelia in cornu sinistrosuerit, quod opinatur Rruge r. ad Anab. I, 8, 6., posthac, sugatis hostibiis, quum peteret Arta- Xerxem , longe remotum suisse asinistro cornu, tibi collocatus erat Amaeus, cliscimus ex Anala.
I, 8, 24. Causam igitur ad litam
videnrias, cur Cyro intersecto non sacile adesse potaterat Arineus. Cui senteiitiae, quam luculenter exponit Dindors., favet etiam co
lelemia existimat, naa is etiam errant qui illud servant, ii oc
hic lociis ex Anabasi depromptius esse videatur, de tempore, quo conscriptiis sit Oeconomicus, aliquid divinare licet. Anabasin non post Ol. 99. Scriptam ess prol, are studebam in dii uesti. de Xen. Oec. Pari. P. 19 sq.Non igitur ante hoc tempus iulucem editum esse Oeconomicum Pro certo lial emus. Accedit, quod, si vitam Xenopho ut is eiusque varia fata Perlustramus, alium vix invenire possumus locum , quo composuerit talis argumenti librum, quam Scilliintem, ilitem dulcem otii portuna post Ol. 96, 3. demum illum assecutum esse constat. Priusquam autem ad scribendum se accingeret, plures certe Per nnnos relatis rusticis opstram navus se Consentane iam videt Ir.
58쪽
τήεν α λοῖς περιπατουσι, καὶ ταυτα θαυμάζων εἶπεν,
υλλ' - τοι, ἁ Κυρε, παντα μὲν ταυτα θαυμάζω ἐπὶ
καὶ ο Λυσανδρος εφq, αποβλεψας εις αυτον καὶ ἰδώὶν 23των τε Ιματιων το κάλλος ῶν εἶχε και τῆς ὀσμῆς αἰσθόμενος καὶ τῶν στρεπτῶν καὶ των ψελλίων το καλ-
Vlci. - ΙL. G. A. C. D. EM. vett. om. ταυτα, quod oddidit Sicilli. et vertit Cicero. 22. A. ταυτα μ τοι. αν Λυσανδρε. - Vici. πάντας - . ἔστι δ' αυτον. - Cast. Bas. I. II. καὶ ἐγω ἐφυτευσα. . 23. Μarg. Stepli. a l αἰσθόμενος tanquam Scripturae vari E- tutern adscriptum liabet ἀγάμενος, qtiod participi ii in Zei illo alite στρεπτων, Schneidero post κάλλος , vel post Hχεν cxcidisse videtur. - L. Ald. ηἈλιων; A. C. D. ψιλέων.
λοτρονήσατο αυτῶ. Plat. L. fg. XI. p. 935. C. Ma illi. . 394, 1. ἐπιδεικνυταιJ Sc. αυτῶ. De iii finitivis praesentis positis pro uoristi infinitivis v. Matth.
g. 499. . 2 l. ἐθ' ου μ αζεν αυτον - , ὼς καλὰ - τὰ δ ἐνδραε ἰ ηJ Usitatior est haec si mictura zἐθαύμαζε τὰ δένδρα αυτου , ῶς καλὰ εχ pro cθαύμαζεν, ώς καλὰ τὰ δένδρα αυτου εἴη. V. ud XVII, T. τὰ πεφυτευ μέν α J sunt
plantarum varia genera: non erit messe ari ores etiam inde colligas,
ῖσου est instar adverthii, ouod adiectivi loco cum verbo Etrurι iungitiir. V. ad VI, II. Est qii idem in hac re nullius fero moriae iiii C i c e ro in Cat. 3nai. c. 17: ,, sl lum autem admiraretur Lysander et proceritates arborum et directos in quincuncem or lines et hornum subactam atque puram et suavitatem odorum, qui uinarentiir Bfloribus; recte tamen Ia. I. ὀσμαι iii terpretati ir Odores si omini, qui flores scint τὰ πεφυτευμένα. Ce
teraim Cicero non verbum Proverbo, Passim etiam non recte Ve
tit. V. atl IX, i l. et II e i s i ait IX, 8. Quod si aliter se Iinboret,
ti iam Solus accusativus ponitur.
V. XXI, 10. Rarior etiam dati- viis. Poppo ad Cyr. II, 4, 9. Beriali ardy Synt. p. 104.
g. 23. της ὀσμῆςJ I. e. των ἱματίων ὀσμῆς.
τῶν ψελλίων το κάλλο Pendet accusativus ab intellecto Drticipio ἰδών, quod ex latiore Diuiligo i by Cooste
59쪽
λος καὶ του αaλου κόσμου ου εἶχεν, εἰπεῖν, Tl λέγεις, φάναι, ω Κυρες η γὰρ συ ταῖς σαῖς χερύὶ τούτων τι 24 ἐφυτευσας; καὶ τον Κυρον αποκρίνaσθαι, Θαυμάζεtς τοὐτο, εφη, ο Λυσανδρες ομνυμί σοι τυν Mωρφ', οτανπεθ υ; HIίνω, μqπωποτε δεtπνῆσαι, πρὶν ἱδρῶσαι η τῶν πολεμικῶν τι V τῶν γεωργικῶν Γογων μελετῶν,25 η τοιουτων γέ τι φιυλτιμουμενος. καὶ αυτὸς μεντοι ὁ Λυσανδρος ακούσας ταυτα δεξιώσασθαί τε αυ- τῖν καὶ εἰπεῖν, Λικαίως μοι ὁοκεῖς, εφq, io Kυρε, ευ- δαίμων εἰναι' αγαθῖς γαρ αἰν ανV2 ευδαιμονεῖς.
cero Ini illa verba it Palica Contra liens vertit: se Turni.ysandriim intuetitem otiis purpuram et nitorem Corporis ornatu lue Persicum In illo auro multisque gemniis dixisse. εἰπεῖν - φάναιJ V. ad VIII,
g. 24. ΜιθρηνJ Nitlirae no- mille Solem Persas Veneratos esse vulgo existimant.' BORNEM. ad Cyr. VII, 5, 53. Reisi g. ad h. I. Testes iurisiiurandi accusativo ponuntur; v. Hertast.
ullae enim artes, nisi quae vel adngri culturam vel ad bellum pertiuerent, non eralit comnem Orandae. Sclineiderii in autem Er
placeret, si antecederet καὶ πολεμικῶν τι καὶ τῶν γεωργικῶν ἔργων μελετῶν. Seusui apta suntliaec: η τοιουτων γέ τι. . 25. .sικαιως κτλ.J Cicero vertit: , , Recte vero te, Cyre, beati in serunt, quo ii iam virtuti tuae fortuna coniuncta est.
60쪽
Operam dare pergit Socrates agra militimo vel beatissimos et nol, ilissi nos lion inca, qtuod studii in HIius Rit Iiicianilium, remeorpora corroboret et ad nilliliani apta rota tui, doceat iustitiam et liberalitatem, uriosque pariat ct ultat. Opponii. So-erati Critobullia calatuitates, qui laua et incisio res in ligro gllidiosociivae et fecit iter norent a sitit obnoxiae. Respondet illo deos esse colendos et PIacandos, ut res in Rgro gerendas Prospere Procedero iubeant.
Σωκράτης, οτι τῆς γεωργίας ουd' οἱ πανυ μακάριοι δυνανται ἀπέχεσθαι. ἐοικε γὰρ ῆ ἐπιμέλεια αυτῆς εἰ- ναι ἄμα τε ὴδυπάθειά τις καὶ οἰχου αυξqσις και σωμάτων ἄσκησις εἰς τὸ δυνασθαι οσα ἀνορὶ ἐλευθερωπροςήκει. πρῶτον μεν γὰρ ἀή ων ζῶσιν οἱ ἄνθρωποι, 2
ταυτα ὴ γῆ φέρει ἐργαζομένοις, και ἀφ' ῶν τοίνυν
CAP. V. g. l. μακαριοψ beati, divites. μακαριστός Cyr. VII, 2, 6. Anab, I, 9, 6. V. Rei si g. ad h. I.
g. 3. Ο y αJ πισοι non ex oσοις, sed ex oσα ortum videtur. V. Bast. Comment. Palae gr. Post Gregor. Cor. e l. Schaer. p. 722. 769sq. Reisi g. ad IV, T. Deduplici accusativo v. BerohardySynt. p. I 22: Similis II otionis ver-ha ἀναδεῖν, στεφανουν, alia item Diuitiae 1 by Cooste