장음표시 사용
331쪽
λεῖ καi πασι στρατοπεδοις, μάλιστα δε τοῖς μεγίστοις, φόβοι και δείματα ἐγγίγνεσθαι, αλλως τε και εννυκτί τε καὶ διά πολεμας, και απὸ πολεμίων ου πολυ ἀπεχόντων ιοtum0 εμπίπτει ταραχη. καὶ το μεν Νικίου
στράτευμα, ωσπερ ηγεῖτο, ξυνεμενε τε και προυλαβε πολλω το δε Δημοσθενους, το ημισυ μάλιστα και τοSept. 6. πλεον ἀπεσπακει η τε, και ἀτακτότερον ἐχωρει. ἄμα δετη εω ἀτικνουνται ψως προς την Θαλασσαν, και ε βάντες ες - όδον την 'Ελωριι ην καλουμενην, επορευοντο, ὀπως ἐπει- γενοιντο παρὰ τω ποταμω - Κακ πάρει, παρα τον ποταμον ὴοιεν ἄνω δια μεσογειας. η πιον γαρ και τους Σικελους ταυτη, ους μετεπεμψαν, ἀπαντησεσθαι. ἐπεὶ δ' εγενοντο επὶ τω ποταμω, εὐρον και ἐνταυθα *υλακην τινα των Συρακουσίων ἀποτειχί- ζουσαν καὶ ἀποσταυρουσαν τον πόρον. και βιασάμενοι periant. Sed ut vel in omni is, praecipue veri r Ximis exercitanas, praeseritin & noctu & per hosticlini, & hoste non promi ab ipsis di silante, iter facientibus, metus &pavor excitari solet) ipsos incessu trepulatio. Et Niciae qtiidem copiae, quemamodum praeibant, sic etiam simul perstiteriant, longeque praecesseriant. At Demosthenicamin Copiarum climidia sere atque adeo maior pars distracta est,& ordinssius non servatis pergebat. Prima aluein luce, tamen ad mare perveneriant, & viain noini ne Helorinam in cisi, ire pergebant, ut cum ad Cacyparim fluvium devenissent, fecitndum ipsiun fluvium per mediterranea insuperiora loca se conferrent. Sperabant enim, hac eriain Siosos, quos arcessissent, obviam sibi venturos. Sed cumaci fluvium venissem , hic quo pie qMHdam Syracusanorminpraesissium inveneriint, quod miris valloque transiriim
332쪽
αυτην, διέβησάν τε τον ποταμὸν, καὶ εχωρουν μυθους προς αλλον ποταμὸν τον ξρινεόν. ταυτη γαρ οι ηγεμόνες εκελευον.
. Ἐν τουτω ν οι Συρακου οι και οἱ ξύμμαχοι,
ως η τε ημερα ἐγενετο, και εγνωσαν τους Αθηναίους ἀπεληλυθοτας, εν αιτία τε οἱ πολλοὶ τον Γυλιππον εἰ- χον, ἐκόντα ἀφεῖναι τους Ἀθηναίους' και κατα τάχος διωκοντες, η ου χαλεπως ηο Θάνοπο κεχωρηκότας, καταλαμβάνου περι Αρίστου παν. και ως προσεμιξαν τοῖς μετὰ του Δημοσ9ενους, ὐστεροις τε Οὐσι, και σχολαίτερον και ἀτακτότερον χωρουσιν, ως της νυκτος τότε ξυνεταράχθησαν, εὐευς προσπεσόντες εμάχοντο. και οἱ ιππεῖς των Συρακουσίων εκυκλουντό τε ραον αυτους, ἀλ- - οντας, και ξυνηγον ες ταυτο. το δε Νικίου σπράτευμα ἀπεῖχεν εν - πρόσθεν ματον και πεντηκοντα praecliniebat: sed eo praesulio per vim illinc depilli, fili-Vium illum traieceriint, & m iis ad aliti in fluvium nomine Erineum contenderunt. Hac enim diices iter fieri iusserant.
LXXXI. Interea vere, Syracusani ac socii, ubi dies illuxit, & Athenienses abisse cognoveriant, pleri*ae GVsppum insimulabant, qliod Athenienses sciens prudensqtie dimisisset. Quare celeriter perieuientes, ira pira ess
non dissicile noram , sub horam priam si eos adipiscundilr'. Cum alitem assecuti missent Demosthenis milites, vii postremi erant, & tarde & incomposite iter faciebant, quod noctu runc pernit bati fuissent, confestim eos ag ressi pugnare coeperiant. Syraculanorrum aluein equitariis ipsos facilius circi dedit & in exiguum loci spatium contraxit, mi-l trunc essent separati. Nam Niciae exercitiis ulteritis
progressus Matrat illinc centrum & cplinquaginta stadia.
333쪽
σταδίους. Θασσίν τε γω ο Νικίας ηγε, νομίζων ου τουπομενειν εν τω τοιουτω ἐκόντας ειναι, και μαχεψαι, σωτηρίαν, ἄλλα το ωστάχιστα -ο ρεῖν, τοσαυταμαχομενους οσα αναγκάζονται. ο δε Δημοσθενης ἐτυγχανε τε ταπλείω εν π όνω τε ε υνεχεστερω ζων, δια τουστερω ἀναχωρουντι αὐτω ἐπικεῖσθαι τους πολεμίους. και τότε γνοὐς τους Συρακουσίους διακοντας, ου πρου- χωρει μὰλλον - ἐς μαχην ξγνετάσσετο, εως ἐνδιατρίβων κυκλουταί τε - αυτων, και πολλω θορυβω α
τὰ τε και οἱ μετ' αυτώυ Αθηναῖοι ησαν. ἀνειληθεντες Θοες τι χωρίον, ω κυκλω μεν τειχίον περιην, όοος δε ενθεν τε και ενθεν, ελαίας δε οὐκ ολίγας ειχεν, ἐβάλλοντό
τε περισταδόν. τοιαυταις δε προσβολαῖς, και ου ξυστα-οον μαχαις, οἱ Συρακουσιοι εικότως εχρωντο. το - ἀποκινδυνευειν προς ανθρωπους απονενοημενους, ου προς Nicias enim agmen ocius ducebat, quod existimaret, minime Glutare esse in huiusmodi tempore cunctari ultro &dimicare, sed *1am celerrime sese recipere, ita ut milites eatenuS pugnarent, quatenus cogerentiir. Demosthenes Vero multiplici, einlue assiduo labore, magis ac magis premebathir, Piod ipstina posterius csgressum, hostes prioresurgerent. Ciam autena tunc Syracusanos insequentes anim- . advertisset, non Nun progrediebariar, quain ad proelium aciem instrviebat, donec cunctatiis ab ipsis est elixumventus, & olim ipse, nun Athenienses, qui inina ipso erant, in magna perem batione sunt constitiui. Nam conclusi intra quendain locum, qiu muro circurrularessi erat, & viam hinc & inrcle, & non paucas oleas habebat, missisibus un- clivio petebantiar. Huiusiriodi autem assultibus, non autem stitaria pligna, halici abs re Syraculani utebantiir. Nam
334쪽
εκείνων μαλλον ην ἔτι η προς των δεθηναίων. καὶ ἄμαφεισω τε τις ἐγενετο επ' ευπραγία η- σαῖέῖ μη προαναλαθηναί τω, και ενόμιζον και ως ταυ τν iσεα κατα- δαμασάμενοι ληψεσθαι αυτους.
πβ'. 'Επει- γουν δ' ημερας βάλλοντες παντ- όεν, τους Ἀθηναίους και ξυμμαχους ἐωρων ηοη τεταλαμπωρη μενους τοις τε τραυμασι και τη αλλη κακωσει, κηρυγμα ποιουνται Γυλιππος καὶ Συρακουσιοι και οι ξυμμαχοι, πρωτον μεν των νησιωτων εἴτις βουλεται επ'ελευθερία ως σφας απιεναι. και απεχωρησαν τινες πόλεις ου πολλαί. επειτα x υστερον και προς τους --λους απαντας τους μετα Δημοσθενους ομολογια γὼ γνεται, -τε οπλα τε παραλυναι, και μη αποθανεῖν
μηδένα, μητε βιαίως, μητε δεσμοῖς, μητε της ανα
adversus homines desperatos periculum subire, non amplitis tam e re illorum , quam Atheniensiuin, erat. Simul
etiam Syracusani nonnihil sibi parcetant, propter manifessum rei feliciter gestae successum, item iam adepti erant, ne prius, quam hostes debellassent , aliqua ratione ipsi ab illis absumerentiir; & existimabant, Vel sic, hoc ipso pugnae genere illos, a se perilomitos, captum iri. LXXXII. Cum igitur Gysippus & Syracusani sociique,tonini diein undique telis hostem petentes, animadvertissent Athenienses sociosque vulneribus ac vilis aeriimnis graviter afflictos, per praeconis Vocem edixeriint, primum qisulem, si quis ex insularii in incolis ad se transire Vellet, ea conditione, ut liber esset. Quaedam avitem, non navit tae tamen, civitates ad ipsos tuaesieriint. Postea vero &cum ceteris omnibus, qui cum Demosthene erant, compositio facta est ea lege, ut acina traderent, & eorrum nul-
335쪽
καιοτάτης ἐνδεία δαίτης. και παρεδοσαν οἱ πλας σῖδεαυτους ευκισωλιοι, καὶ το ἀργυριον ο εαον ἄπαν κατεθεσαν, εσβαλάντες ἐς ασπίδας υπτίας, και ενεπλησαν αππίδας τεσσαρας. και τουτους μεν εὐθυς ἀπεκόμισα ες την πόλιν' Νικίας δε και ρι μετ αυτου ἁ2ικνουνται αὐτ τη ημερα επι τον ποταμον τον Ἐρινεον, και διαβὰς προς μετεωρον τι εκάθισε την στρατιάν. Sept. 7. O . Oι δε Συρακουσιοι τη υστεραία καταλαβόντες αυτον, ελεγον ἔτι οἱ μετὰ Δημοσθενους παραδεδωκοιενο φὰς αὐτους, κελευοντες κακώῖνον το αυτο δραν. ἡ δ' ἀπιστων σπενδεται ιππέα πεμψαι σκεψόμενον. ὼς δ'οιχόμενος απηγγειλε πάλιν παραδεδωκότας, επικηρυκευσαι Γυλίππω και Συρακουσίοις ειναι ετοιμος υπερ
Ἀθηναίων ξυμβηναι, οσα ανάλωσαν χρηματα Συρα-
ius mortem obiret aut violentain, aut in vinctilis, aut in pia rerum ad vimina necessaria n. Universi mitem, qui se ipsos dediderunt, erant numero sex hominum millia; omnemque pecianiam, PIam habetant, deposuerunt, eam in lapina fora coniicientes, & cpiatuor scuta repleveriant. Atque hos quidem Syraciliani confestim in urbem abdux runt. Nicias vero eius Ie milites eodem die ad fluvivin' Erineum perveneriant; eoque traiecto, in edito ludam loco copias & castra collocavit. LXXXIII. Postridie vel o Syracitant eum adepti dixe runt, Demosthenis milites sese dedi sisse, & ipsam quoque . idem facere iusseriint. Ille vero, quod his fidem non haberet, inductis cum hoste lassis equitem misit, Pii rem Exploretiret. Ciana amem eques reversus renuntiasset dedidisse, Nicias per caduceatorem Gylippo Syraculanisque respondit, se paramin esse ad transigendum pri3 Atheniem
336쪽
κούσιοι ἐς τον πόλεμον, τάλα ἀποδουναι, ωστε την μεταυτόυ στρατιὰν ἁCεῖναι αυτούς. μέχρις οὐ δ' αν τα χρη
ματα ἀποδοθη, ἄνδρας δώσειν Αθηναίων ὁμηρους, ἔνα
κατὰ τάλαντον. οἱ δε Συρακούσιοι και Γύλιππος οὐ προσεδέχοντο τους λόγους, ἄλλα προσπεσόντες, καὶ περιστάντες πανταχόθεν, ἔβαλλον και τούτους μεχρι
ὀψε. εἶχον δε και οὐτοι πονηρως σίτου τε και των αλλωνεπιτηδείων απορία. Θως σε της νυκτος φυλάξαντες τοησυχάζον εμελλον πορευσεσθαι. και ἀναλαμβάνουσί τε τα ἄπλα, και οἱ Συρακούσιοι αιψάνονται, καεπαιωνισαν. γνόντες δε οἱ Ἀθηναῖοι ὀτι οὐ λανθάνουσι, κατεθεντο πάλιν, πλην τριακοσίων μάλιστα ἀνδρων. οὐ- τοι δε λα των λάκων βιασάμενοι, εχωρουν της νυκτος η εδύναντο.
sibus, ut, quos siuntiis in bellum Syrac sani fecissent, hos resfinieret, ea conditione, ut ipsi se ipsum & sumn exercis turn dinii uererit. Donec aluein pectinia persolvereriir, sedat hiruin obsides ex Atheniensibus, singulis talentis in singula obsiduin capita taxatis. At Syracusani & Gylippustias conditiones non acceperiim, sed imprςssione in eos facta, & undi die cireuinstantes, hos etiam ad vesperiimusvie telis petierunt. Ob commeatus autein & reriini aliariim inopiam hi quoque male se habebant. Sed tamen, observato notas silentio, cliscedere stariterant. Quamobrem arma sit serrunt: sed Syracusani hoc senseriint, & ad
arina conclaminini. Athenienses vero, cum cognovissent. se non latere liostem, rursus arma depositerrunt, ceptis fere trecentis. Isti enim per inedia Syracusanorum praesulia perrumpentes, per noctem contemterrunt, PIa potuerunt.
337쪽
τιάν' οἱ δε Συρακουσιοι καὶ οι ξυμμαχοι προσεκειντο τον αυτον τρόπον πανταχόθεν βάλλοντες τε και κατακοντίζοντες. και οἱ Αθηναῖοι ηπείγοντο προς τον Ασσίναρον
ποταμον, ἄμα μεν βιαζόμενοι υπὸ της παντα Θεν
προσβολης ιππεων τε πολλων και του αλλου ἴχλου, eiόμενοι ραόν τι σφίσιν εσεψαι ην διαβωσι τον ποταμμον' ἁμα δε ὐπο της ταλαιπωρίας, καὶ του πιεῖν μι- θυμία. ως δε γίγνονται ἐπ αυτω, εσπίπτουσιν ουδενικοσμω ετι, ἄλλα πας τε τις διαβηναι πρωτος βουλόμενος. και οι πολεμιοι επικείμενοι χαλεπην ηδη την λάβασιν εποίουν. ἀθρόοι γάρ αναγκαζόμενοι χωρεῖν, επε-
πιπτόν τε ἀλληλοις, και κατεπάτουν, περί τε τοῖς δορατίοις και σκευεσιν οι μεν εὐθυς δεφθείροντο, οἱ σε, ἐμπαλασσόμενοι κατερρεον. ες τα επι Θάτερά τε του πο-
LXXXIV. Nicias vero, cum iures illuxisset, exercitum abducere coepit. Syraciliani vero & socii urgebant eodemniselo, quo pridie, telis & iaculis uirilique petentes. Sed Allienienses properabant ad fluinen Assinarii in , simul quidem quod urulique graviter urgerentur assidius multoriam equiniin ac alius multarii linis incursionibus , qtuMl aliquotmiuo melius seciam actum in putarent, si flumen illud traiecissent: siniiii etiam lassicii line bibendique desulerio. Cum ainem ad ipsum pervenissent, nullo iam oretine in ipsum irrrumpunt, sed unustiisPie primus id transire QMpiens. At laostes illis instantes transititin iam difficilem reddebant. Qilol enim iter conserti facere cogerentili , alii super alios cadebant, & alii alios concilicatant, & alii quidem in tela & arma incidentes confestim peribam, alii vero se ipsi mutuo complectetates secundo flumine ferebantur. In ulteriorem etiam illi ais ripam transtressi Sy-
338쪽
εβαλλον ἄνωθεν τους Ἀθηναίους, πίνοντας τε τους πολ- λους ἀσμενους, και ἐν κοίλω όντι τω ποταμίου ἐν σ*ίσιν αυτοῖς ταρασσομενους. οι τε ΙΠελοποννήσουοι ἐπικαταβάντες του ευθυς τω πηλω ηματωμένον, και περι--ον τοῖς πολλοῖς.πε. Tέλος σε, Hκρων τε πολλων ἐπ ἀλληλοις ηοηκειμενων ἐν τω ποταμω, και διεφθαρμενου του στρατεύματος, του μεν, κατα τον ποταμον, του δε, και εἴτι
διατυγοι, υπο των ἱππεων, ὀ Νικίας Γυλίχωω ἐαυτον παραδίδωσι, πιστεύσας μαλλον αυτω η τοῖς Συρακουσίοις. και ἐαυτω μεν χρησθαι εκελευεν ἐκεῖνον τε και Λακεδαιμονίους ο, τι βουλονται, τους δε αλλους στρατιωτας παυσασθαι φονεύοντας. και ὀ Γυλιππος μετὰ raculani erat autem praeceps & dispositi, e superiore
loco Athenienses telis conficiebant, multos etiam avide potantes, & inter se ipsos in cavo flumnis alveo periuris halos. Peloponnesii vero illlic descendentes trucidarunt eos praecipue, lai erant in fluvio. Et avia confestina est cor-r ta. Sed maamvis & coeno simul & sanguine esset pol-ILita, nihilominus tamen bibebatiir, & de ea inulti inter se digla sis antrur. LXXXV. Taiuleni vem cum naulta cadavera alia super alia in stiunt ne iam iacerent, & exeminis profligatus esset, partim quulem aptist amnem, partim vero, si quis etiam
effugerat, ab elesti H; Nicias se Gylippo dedissit. maod
ipsi maiorem, Plana Syracusanis, fulem haberet. Et omissi, tum etiam ceteris Lacetaemoniis permisit, ut arbitra-
in suo de se statuerent: sed hostes oravit, ut ceteros mi-ς ἐν τω ποταμου μάλιστα εσταζον. και τοδιεῖθαρτο ἀλλ' ουδεν ησσον ἐπίνετό τε ὀμου
339쪽
σαν ζωντας, και επι τους τριακοσίους ἀ την φυλακην διεξηλθον της νυκτος, πεμψαντες τους διω μενους, ξυνέλαβον. το μεν οὐν ἁθροι-εν του στρατευματος ἐς τοκοινον, οὐ πολυ εγενετο, το δε διακλαπεν, πολυ. και κατεπλησθη πασα Σικελία αυτων, ατε συκ απο ξυμβάσεως, ωσπερ των μετα Δημοσθενους, ληφθεντων μερος δε τι Ουκ ολίγον και απέθανε. πλειστος γαρ - ςόνος οὐτος και ευδενος ελάσσων των εν Σικελικῶπολεμω τουτω εγενετο. καὶ εν ταῖς αλλαις προσβολαῖς ταις κατα τρο πορειαν συχναις γενομανας ουκ ολγοιετεθνηκεσαν. πολλοὶ δε ἔμως και δεφυγον, οἱ μεν, και lites Athenienses occulere cessarent. Postea vero Gylippus
imperavit, ut Athenienses iam vivi caperennir: & ceteros, quotquot a Syracusanis nondum occultati filissent, horum ainem nunterim init magnus vivos in tu beni cle-ὐixerint; quia etain trecentari illos, qui noctu per media Syracusanorrum praesulia transierant, missis, qvi eos persequerentiir, comprellenderunt. Verum huius exercitus ea videm pars, quae in linum publice contracta fuit, hali I magna fuit: ea vero, quae a privati, ho nibus su
repta ac suppressa filii, niagita fuit. Hisque tota Sicilia fuit repleta, Piippe quod isti non ex pactione quemadmHumi , qui cuin Demosthene erant capti fuissent. Quaedam
etiam horiim non exigua pars intersit. Haec enim strigma Syracinnis eorrumpie sociis trunc edita inaxima filii; nec ulla usinor earum Oinnium, quae in hoc Siculo bello iactae silerunt. Et in ceteris incussionilius, Fae, dum iter fieret, frequentes fuerunt, non pauci obierunt. Multi ta
340쪽
παραυτίκα, οι δε, καυι δουλευσαντες, και διαδιδρήσκοντες υστερον. τουτοις δ' ην ἀναχωρησις ἐς Κατάνην. -τ. Συνοβρριψεντες δε οι Συρακουσιοι και οἱ ξύμμαχοι, των τε μιχμαλώτων οσους εδυναντο πλά- στους και τα σκυλα ἀναλαβόντες, ανεχωρησαν ἐς την πόλιν. και τους μεν αλλους Ἀθηναίων και των ξυμμάχων οπόσους ελαβον, κατεβίβασαν ἐς τας Λιθοτομίας, ὰσ2αλεστατην ε ιναι νομίσαντες την τηρησιν Νικίαν δεκα Δημοσθενην ἄκοντος Γυλίππου ἀπέσzαξαν. ἡ γα,
Ι υλιππος καO ον το αγωνισμα ἐνόμιζεν οι ε ιναι, ἐπι τοῖς ἄλλοις και τέος αντιστρατηγους κομίσαι Λακεδαιμονίοις. ἔμνεβαινε δε, τον μεν πολεμιωτατον αὐτοῖς εiναι,
τα αυτα επιτηδειοτατον. τους γαρ εκ της νησου ανδρας naen enaim evaseriant, parilin laidem, vel statim , pamin ero, vel post toleratam aliqua su servitiatem, & posteastiga elapsi. His vero in Catanam erat receptilS. LXXXVI. Syracusani autern & socii congregati, ac asstinatis quain pthirimis potuerunt captivis & spoliis, in urbem redieriint. Et ceteros quulena Atheniensitura ac socioriim , quoscunque ceperant, in lapicidinas demiseriint, eam custodiam tutissimam esse ducentes: Niciana veridi ac Demosthenem , invito Gylippo, necaverrunt. Gylippus enim praeclariim certamen audie Victoriae praemi lina sita sore pinabat, si praeter cetera ipsos etiam liostium duces ad Lacedaemonios ex eo bello portaret. Acculit autem, ut alter quulem, Deinosilienes videlicet, esset ipsoriim hostis acerrimis, propter res in insula Sphacteria & ad Pylum gestas: Nicias vero, ob has ipses res, anaici sitiariis atque