장음표시 사용
301쪽
το καθεστηκος ωσι, πολλοὶ δε ἀκοντισται χερσαῖοι, - εἰπεῖν, Ἀκαρνανες τε και αλλοι επι -- αναβάντες,ἀ ουδ' ἄπως καθεζομενους χρη το βελος αφεῖναι ευρη-
σουσι, πως ου σφαλὼυσί τε τας ναυς, και εν σφίσιν αυτοῖς πάντες, Ουκ εν - αυτων τροπω κινουμενοι, -- ραξονται; επεὶ καὶ τω πληθει των νεων ουκ ὼφελησονται εἴτις και τόδε Φων, ἔτι ο- ἴσαις ναυμαχησει,
πεφόβηται. εν ολ ω γαρ πολλαι, αργότεραι μεν ες τοδραν τι ων βουλονται εσονται, λασται δε ες το βλάπτε--αι αῖ' ων ημῖν παρεσκευασται. το ν αληθεστατον γνωτε, εξ ων Ῥεῖς ούμεθα σαῖως πεπυσΘαι. - - βαλλόντων γωρ αὐτοῖς των κακων, καὶ βιαζόμενοι ὐποτης παρουσης απορίας, ες απόνοιαν καθεστηκασιν, ου παρασκευης πίστει μαλλον, η τυχης αποκινδυνευσει ου-
τως ὀπως δυνανται . η βιασάμενοι εκπλευσωσιν, ηenam tme'ra racvdalom, ut liu lo ar, O Aeamanra O aΓi, w nam confrenderant, pά ne se ura quid n rarion tondent, qua Hum etauere Posilat, pia fieri poterit, ut Usu na-νω In periculum non coniῶriant, O omno inter se ipsos pereurbationem non exesunt, dum non sis more ses m uunt ' Sipά-dem ne messitudo piadem navium ius proderit: s quis vestiam hoc titam fortasse fomidat, psod non tam para, sed longe ma rori navium numero si pupraturus. Nam in exipio loci spario
paravimus ad eas p dandas. Θod autem veri num es, cognostare ex sis, quae nos rem intAlexisse arbitramvir. Nam issmalomm mpQuaene facti, O praesentuiti dissetistat u δε- pervii, ad despissionem sunt redacti, non apparatu copia pusi freri potitu, fram rem tuu somnae, quam , fg Fgo modo
302쪽
. κατα γην μετ, τουτο την ἀποχωροπιν ποιωνται, -
των γε παtοντων οὐκ ἄν πράξοντες χεῖρον. . ΙΠρος οὐν ἀταξαν τε τοιαύτην, και τύχην ἀνδρων
εαυτην παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων, οργη προσμίξομμεν και νομίσωμεν, ἄμα μεν νομιμωτατον εἰναι προς
τους εναντίους, οι αν ως επι τιμωρία του προσπεσόντος
δικαιωσω ν, ἀποπλησαι της γνωμης -το Θυμούμενον, ἄμα δε εχθροῖς ἀμύνασθαι εγγενησόμενον Ῥῖν, και τολεγόμενόν που ηδιστον εἰναι. ως δε εχθροι και ἔχθαττοι, πάντες ἴστε, . ,ε επι την Φετεραν ηλθον δουλωσόμενοι. ἐν ὼ ει κατωρθωσαν, ἀνδρασι μεν αν τα ἄλγιστα προσμίθεσαν, παιδ δε κῶ γυ- 4ι - απρεπεστατα, πόλει δε τη παση την αισχίστην επίκλησιν. ανθ' ὼν μη μαλακισΘηναι τινὰ πρεπει, μηδε το ἀκινδύνως ἀπελθεῖν αὐ-Fofurit, pe-tari volum, ut HIPer vim navibra elabantur, vel postea , tanere torestri Misgo se recipιant, sitne pia peiore eon- aerione nunpsam sint futuri , Fam nunc Dnt. LXVIII. Adversus lotur talem confusionem, O infesti m ram honianam foriunam, pIae se ipsam nobis traAssiit , iratis vidismis conrendentes pugnam sese mau: O ex immus sinagl qia dem avsissimum esse, adversario m supplicias araerulasiam animi saturare, pia estare audent, se iusta de eausa huc venisse, vi nos suos hostes ut rerentur, simul eisiam in nobis O pem nos turam usiniacos propulsam, O M. puod vulga gestur, suavis gnum esse, ιnitaeos ut A. Quod autem si sint nobis rasimin, ame adeo ιnImitissimi, Oumra hoc probe nostis, in nostram Onem nos in ferirituum redacturi urererunt. Θam rem si se riter gessissent, viros s idem uerbissimis emesaseus, ac liber so uxores summa rurpituriine asserissent, O universae myrissiciis tu Pi unum servituris cognorerentum vvos issent. Θare nentaeu
303쪽
τους, κέρδος νομίσαι. τουτο μεν γao, και εὰν κρατησωσιν, ομοίως δρασουσι. το δε, πραξάντων εκ του εἰκότος οῦ βουλόμεθα, τουσδε τε κολα- αι, καὶ τη παση Σικελία , καρπουμενη και πριν, ελευθερίαν βεβαιοτεραν
παραλυναι, καλος ο ἀγων. καὶ κινδυνων οὐτοι σπανιωτατοι, α αν ελάχιστα εκ του σzαλ αι βλαπτοντες, πλεῖστα σι, το εὐτυχησαι ωοελου .ls. Και σι μεν των Συρακουσίων στρατηγοι και Γύλιππος, τοιαυτα και αυτοι τρις σψετεροις στρατιωταις
παρακελευσάμενοι, απεπληρουν τας ναυς ευθὼς, επειδὴ καὶ τους Αθηναίους φλ ανοντο. ο ἀε Νικίας, υπὸ των παρόντων ἐκπεπληγμενος, και όρων οiος ο κίνδυνος, κἀως εγγυς η- ην, επειδη και όσονουκ εμελλον ἀναγε- σθαι, και νομίσας, ἔπεο πάσχουσιν εν τοις μεγάλοις
de nobis rem molliter gerate iacet, nepte pro tum durere, stoa illi sine nostro periculo aleant. Nam parta etiam victoria hoc ipsum sint facturi. Illud etiam prinianum metamen , si faria mus ea, prae facire debemara O volumws , ut videlicit O imipuiuia1ntis, O D siversae Siciliae firmiorem Bertatem restituamus hs a prius Ham fmebaturi Atque ea pericuta sunt rari na, O maxime experenda, seMe ,s Oσndas, tanιmram damnum; si innstaester geras, maxinetata utrissiates asserunt.. LXIX. Atque Syracusanoriun qiudein laces & Gylippus, his vectis & ipsi suos milites aclinoriati, vicissin suas naves statim mili linis implere coeperitnt, postquam antinis adverterrunt, & ipsos Athenienses utem facere. Nicias vero propter praesentem reriina statum animo percialsiis, & in advertens, quantiun periclitum, & via in vicinum iam est et, miod rantuin non lain obviatin hosti essent processiiii, & existimatas, quod honun ibus in maximis proeliis ac-
304쪽
γω - Ουπω ικανα εἰρησθαι, αὐθις των τριηράρχων να εκασπιν ἀνεκάλει, πατρόθεν τε επονομάζων, καὶ αυτους ὀνομαστὶ και Ουλην' ἀξιων τό, τε καθ' εαυτον υπηρχε λαμπρότητός τι, μη προδιδόναι τινά, και τας πατρικας αρετὰς, ων ε ιτανεῖς ησαν οἰ πρόγονοι, μηαζανίζειν' πατρῆς τε της ἐλευθερωτάτης ὐπομιμνη- σκων, και της ἐν απιν ανεπιτάκτου πῶσιν ἐς την δεαιταν ἐξουσίας' ἄλλα τε λεγων ἔσα εν τω τοιουτω ηδη του καιρόυ οντες ἄνθρωποι, ου προς το δοκέιν τινι ἀρχαιολο- dicis pυλαξάμενοι εἴποιεν οῦν, κα -- απάντων παρα πλησια , ες τε γυναῖκας και παῖδας και Θεους πατρω-nυς προφερόμενα, ἀλλ' ἐπι τη παρουσο εκπληξει ωῖ- λιμα νομίζοντες ἐπιβοωνται. και ο μεν, οὐχ ικανὶ μἀ,
videre solet, suis onanibus in re is aliqukl adhuc deesse .
quod a se nonduin praeparatum esset, nec tum orationes a-tis ampla clini ipsis militi is a se actum esse, rursus unusn quemlue trierarchorum vocabat, singulos & patriini &tribuum & propriis nominibus appellans. Et orabat uniun,
quenaque, in quo aliquid splendoris inerat, ne se ipsum pro
Heret; neve illi, quor ni maiores illustres essent, pater nas virilites delerent. Eosdem etianti admonebat patriae , qtiae lil errima esset, & in qua unicuique arbitratu suo citra praescriptuin ac tiri perium alterius vitam instiniere liceret. Alia praeterea commemorabat, quae inque homines, in huiusni si temporis articulo iam constiruti, reser are ae dicere solent, non ut alicui res priscas effutire videanthir, & quaecunqtie alia his si lia de universis, ut& de uxoribus, & de liberis, & de Diis patriis proteiri consueverunt, sed quae in praesenti pavore initia cietu
305쪽
λον η αναγκαῖα νομίσας προ ησθαι, ἀποχωρησας γε τον πεζον προς - Θάλασσαν' και παρέταξεν ως ἐπὶ πλειστον εδύνατο, οπως ὀπιμεγίστη τοῖς ἐν ταις ναυσιν
Qέλεια ες το Θαρσειν γίγνοιτο. ο δε Δημοσθένης καὶ DIενανδρος και Ευθυδημος οὐτοι γάρ ἐπι τας ναυς των 'Aθηναίων στρατηγοι ἐπέβησαν) αραντες ἄπο του ἐ--
των στρατοπέδου, ευθυς ἔπλεον προς το ζευγμα του λιμένος, και τον καταλειφθέντα διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθ'αι εις το ἔξω. iή. ΙΠραξαγαγομενοι δε οι Συρακουσιοι και ρι ξυμ
μαχοι ναυσι παραπλησίαις τον αριθμον, και πρότερον
κατά τε τον ἔκπλουν μέρει αυτων ἐφυλασσον, και κατὰ τον ἄλλον κυκλω λιμένα, ἄπως πανταχόθεν ἄμα προ
putantes, alta Voce pronuntiant. Atque hic qitidem non qhiantum satis esset potius, laam quantum sibi per temporis angustias concessunt esset, se suos milites cohorreis tum ratus, ex concione isgressus, pessitatum ad mare disexit, & instruxit aciem quam latissime poruit, ut sociis navali is ad fiduciam animo concipiendam quain maximo esset adiumento. Demosthenes Vero & Menander & Εustydenius, hi enhn duces in Atheniensium naves ascenderant a suo ni castrorrum statione solventes, sine mori navigarunt ad portus pontem, & ad Buces relictas, viainiptio fieri poterat, quod illac per Vim foras exire vellent. LXX. Syraciliani vero sociique, cum suas & pedestres& navales copias prilis, quam hostilis classis illuc perveniret, eduxissent, navibus tot numero, quot & ante la hebant, cum earmin parte ad ipsas poritis fauces, Praerruptio fieri poterat, excissitas agebant, & reliquam classem in reliquo portu circilincirca disposuerant, ut inusique
306쪽
πιοπτοιεν τοις 'Mναοις, και ο πεζος αυτοῖς αμα παραβοηθη περ και αἰ νηες κατίσχοιεν. ηρχον δε του ναυτικοῖ τοῖς Συρακουσίοις, Σικανος μεν και Αγάθαρχος, κέρας ματερος του παντος εχων, ΓLθην δε και οι Κορίνθιοι το μέσον. επει- δ' οι δεθναιοι προσεμισγον τωζευγματι, τῆ μεν πρωτη ρυμη ἐπιπλεοντες εκράτουν των
τεταγμενων νεων προς αυτω, και επειρωντο λυειν τας
κλησεις. μετα δε τουτο, πανταχόθεν σφίm των 'Συρακουσίων και φυμμάχων επιφερομενων, ου προς - ζευροματι ετι μονον η μυρο ια, αὐα και κατα τον λιμένα εγίγνετο και ν καρτεροι, και ρῖα ουχ ετερα των
προτερον. πολλη μεν γαο εκατεροις προσυμια απο των ναυτων ἐς το επιπλεῖν οποτε κελευσθείη ἐγίγνετο, πολ- λη δε η αντιτεχνησις των κυβερνητων και αγωνισμος sinuat impressionem in Athenienses facerent, & peditanis simul ipsis si talio veniret, ad quaincunque partem & ipsae
naves appulissent. Praeerant aluein classi apud Syreticusanos, Sicanus & Agatharchus, uteriae unuin totius cornu tenens; Pythen vero & Corinthii naedium. Postquam autem Athenienses ad pontem a esserunt, primo quidem impetu naves ad ipsum praesidii causa collocatas impresisone facta sit perariant, & pomis clastra solvere conabam tur. Postea veri , cum Syracusani sociique in ipsos undique inveherentur, non amplius ad pontem tantum, sed etiam in ipso portu proelium fiebat. Erat autem atrox, &liale nullum superiorum fuerat. Magnam enim animDriim alacritatem adhibebant utriusque classis nautae ad impetum frictentana, quotiescunque iussi suissent: multa quoque certatim gubernatores ad artem silain pertinentia alii contra alios excogitabant. Et milites, Pii naviuus vehe-
307쪽
ποος ἀλληλους. οι τε επιβάται εθεράπευον, ἴτε προο
πέσοι ναυς νηὶ, μη λείπεσθαι τα απο του κατασπρω- ματος της αλλης τεχνης. πας τε τις, ἐν ω προσετετα- κτο, αυτος εκαστος ηπείγετο πρωτος φαίνεσΘαι. ξυμ
πεσουσων δε εν ολ ω πολλων νεων, πλεῖσται γαρ δηαυται εν ελαχίστω εναυμάχησαν. βραχυ γ' ἀπελιπον ξυναμ τεραι διακόσιαι γενεσθαι θ αι μεν εμο- , λά- μη εἶναι τας ἀνακρουσεις και διεκπλους, ἐλίγαι εγίγνοντο, αι δὲ προσβολὰ, ως τυχοι ναῖς νηὶ
προσπεσχυσα, η δια το φευγειν , η αλλη επι Σουσα , πυκνότεραι ησαν. και οσον μεν χρόνον προφεροιτο ναυς, ει αδ των καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις και τοξευ-
μασι και λίθοις ἀφθόνως επ' αυτην επωντο επει- δε προσμίξ ειαν, οἱ επιβάται εις χειρας ιλες επειρωντο
hanmr, quoties navis impressionem in navem fecisset, ope tam dabant, ne ipsi, qui ex tabulatis pugnabant, ceteri areitato, ceterisque nauci & gubernatoribus inferiores esisent. Et unusquis pie in minere sibi amnato primis apparere conabatur. Qiud autem in exiguo loci spatio init tae naves confligerent, nam hae naves , quariam maximus erat numerias, in angustissimo spatio runc pugnarunt. parum enim aberat, quin universae naves utriuinae clas sis ducentas efficerent.) incrursiones quidem palacae fiebant, quia vel retrocedendi vel perietini penes nulla facultas da banire concorsiis Vero freqDentiores erant, prout quae-mae navis in navem incidisset, vel cluin stigeret, vel diunimpressionem in asiam faceret. Et Paamdiu quidem navis aliam invadebat, tanusu qui ex tabulatis pugnabant, abun de iacialis & sagittis & lapulinus adversus eam utebantire, Cum autem naves iam confligerent, ear In propugnat
308쪽
292 ταῖς ὰλληλων ναυσιν επιβαίνειν. ἔμνετυγχανέ τε πολ- λαχου, δα την στενοχωρίαν, τα μεν, ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τα δε, αὐτους εμβεβλῆσθαι, δυο τε περὶ μίαν και ἴστιν , καὶ πλείους ναυς κατ ανάγκην ξυνηρτησί αύκαι τοῖς κυβερνηταις των μεν φυλακην, των ο' ἐπιβουλλην, μη καθ' ἐν εκαστον, κατὰ πολλὰ δε πανταχοθεν περιεστάναι. καὶ τον κτυπον μέγαν ἀπο πολλων ἴτωνJνεων ξυμπιπτουσων, εκπλη - τε ἁμα και ἀποστέρησιντης -οης ὼν οἰ κελευσται φθεγγοιντο παρεχειν. πολ-
λ- γάρ - παρακέλευσις και βοη ἁῖ' εκατερων τοῖς
κελευσταις, κατα την τεχνην, και προς την αυτικα φιλονεικίαν , εγίγνετο τοῖς μεν Ἀθηναίοις βιάζειψαί τετον ἔκπλουν ἐπιβοωντες, καὶ περὶ της ἐς την πατρίδα
σωτηρίας νυν, ειποτε κα4 αυθις, προθυμως ἀντιλαβε- res, qui manus conserebant, utrinque in alienas naves vrgredi conabantur. Multis autena in partibus contigit, ut propter loci angustias, partim quidem isti limpressionem in illos lacerent, partim vel o illi in istos inclairerent, & duae, quin etiam alicubi plures naves, uni necessario adhaeresce rent. Contigit etiam, ut gubernatores, has quidem vitandi, illas vero per insultus invadendi, non inillatim, sed variis in partibus undique citra cimumsisteret: utque streispinis ingens, qui a miliis navibus conciarientibus edebainriir, simul & pavorem asset ret, & aiulitum adimeret eois riim, quae ab hortatoribus praecipiebannita Multa enim hortatoriam adlioriatio utrinque a1ullebarur, ex arte, &propter praesens vincendi studium: Atheniensiuin quidem, ut sui per vim emptionem facerent, exclamantium, hi cyIe nunc, si unquam alias, alacriter suam salutem conia servantes in patriam reclire conarentiu .i Syraculanor in
309쪽
is'αι τί. δε Συρακουσίοις και ξυμμάχοις, καλον εiναι
κωδεῖσαί τε αὐτους διαφυγειν, και την οικείαν εκαστους πατρίδα νικησαντας επαυξησαι. και οι στρατηγοι προ ετι ματερων, εἴτινά που ορωεν μη κατ' ανάγκην πρύμναν κρουομενον, ἀνακαλοῖντες ονομαστι τον τριηραρχον,
ἡρωτων, οι μεν Αθηναῖοι, εἰ την πολεμιωτάτην γην, οἰκειοτεραν η - της ου δι ολίγου κεκτημενης Θαλάσσης ηγουμενοι, ἀποχωροῖσιν οι δε Συρακουσιοι, εἰ οὐς --Cως ἴσασι προθυμουμενους Αθηναίους παντι τρόπω λα- φυγέῖν, τούτους αυτοι φεύγοντας φεύγουσιν. οά. O, τε εκ της γης πεζος ἀμφοτερων, ἰσορροπουτης ναυμαχίας καθεστηκυίας, πολυν τον αγωνα κῶ
στασιν της γνωμης εαε, φιλονεικων μεν ο αὐτόθεν περὶ του πλείονος ηδη καλοῖ, δεδιότες δε οι επελθόντες,
vero & socioriam, exclamantnim, praeclarum esse istorii nafligam impedire, partaque Victoria suam queinque patriam gloria augere. Praeterea utriusiae classis diices, sicubi aliquem animadvertissent clam sua navi cessim ire, a Tinam nominatim eius trierat clarum percontabantiit : Athenienses psi leni, num isti retrocederent, quod infensissimorum hostium agriim, ipso mari , cuius imperium non exiguo obtinuissent, iam amiciorem putarent; Syracusani vero, nummios Athenienses plane scirent velaementer cupere PIavis ratione effugere, hos fugientes ipsi fugerent. LXXI. Dum autem navale proelium ab illis ancipiti Marte committeretur, ultrariani te peditariis, vii in terra erat, inagnum animi certamen sustinebat, & rei eventum adnaodum attente exspectabat. Ac Syraculanus Piulem, Piod iam pro maiore gloria filii comparanda contenderet: Allienienses veto, qui Syracusanos invaserant, quod ine-
310쪽
ἀνακειμενων τοῖς Ἀθηναίοις ες τας ναυς, ο, τε *όβος υ ὐπερ του μέλλοντος ουδενι ἐοικως, και διὰ το , ανω- μαλον και την εποψιν της ναυμαχίας ἐκ της γης ηναγκάζοντο ἔχειν. δ' ολίγου γαρ ουσης της Θέας, και ου πάντων ἄμα ες το αυτὶ σκοπουντων, εἰ μεν τινες ἴδοιεν πη τους σφετερους επικρατουντας, ἀνεθάρσησάν τε αν, και προς ἀνάκλη ν Θεων, μη στερησαι σῖῆς της --τηρίας, ετρεπον ' οι ν, επι το ησσωμενον βλεψαντες,
ὀλοφυρμω τε ἄμα μετὰ βοης εχρωντο, και αδ των
δρωμένων της οψεως και την γνωμην μῶλλον των εν τω ἔργω εδουλουντο. αλλοι δε και προς αντίπαλίν τι της
ναυμαχίας ἀπιδόντες, δια το ἀκρίτως ξυνεχες της ἁμίλ-
tuerent, ne in somnam praesenti longe deteriorem delaherentur. Athenienses enim, quod omnes suas fortunas in Navibus posuissent, de fluuro adeo timebant, ut nullus alius maiore inem percelli posset; atque hac ipsa de causa navale proeliiun ina taliter ac impari comtitione ex terra utracdie spectare cogebantrur. Nam ciun specta liun esset e Propinquo, nec Omnes pariter eodem spectarent, si mii suos alicubi vincentes aspexissent, se ipsos colligebant, & ad implorandam Deoriim fidem se convertebant, ne se salute fraudarent: alii vero, qui suos vinci vidissent, planctu simul & vociferatione tuebantiu ; & ex iis, quae fieri cernebant, animis etiam multo magis frangebantur, quam qui in ipso proelio versabanrur. uin etiam esu, tibi oculos in ali iam partem convertissent, in qua ancipiti Marte pugnareriir, propter permixti confusique certantinis continuationem ) ipsis etiam corporibus, prout animo errant